Moral Disengagement, Gender, and Cl

Moral Disengagement, Gender, and Classroom
Next, we confirmed our second hypothesis that boys would show higher moral disengagement than girls, a finding that complies with the existing research (e.g., Banduraet al., 1996; Caravita et al., 2012; Thornberg & Jungert, 2014). Gender accounted for 9% of the variance in moral disengagement, while it explained only 3% of the variance in bullying. Further studies are needed to examine whether the uneven distribution of bullying across genders distorts results on the association between gender and moral disengagement. Th e underlying mechanisms of the development of gender diff erence in moral disengagement have not yet been 288 Lenka Kollerova, Pavlina Janošova,Pavel Řičan elucidated. Peer influence might be at work, because boys’ peer culture has been shown to lead boys to presenting themselves as tough and to hiding their prosocial concerns (Naylor et al., 2006). Given the found gender difference, there arises the issue of whether the associations between moral disengagement and bullying differ between boys and girls. So far, no significant moderating effect of gender on this link has been found (Gini et al., 2014). Our third hypothesis was also confirmed. The classroom proved to have a signify cant effect on moral disengagement from bullying. The classroom accounted for 10% of the variance in moral disengagement. This finding probably cannot be explained as an artifact of undesired effects of gender and bullying, because gender and bullying did not vary as a function of the classroom. Future research should investigate the classroom characteristics that underpin this relationship. In particular, the role of classroom norms, including classroom moral disengagement, should be taken into account (Pozzoli et al., 2012; Gini, Pozzoli, & Bussey, 2014). Next, as one of the reviewers of this study suggested, the influence of peer group relationships (e.g., dyadic friendships or cliques) may be crucial. The effect of peer friendships has already been demonstrated in a unique study by Caravita, Sijtsema, Rambaran, and Gini (2014), reporting that early adolescent friends tend to show similar levels of moral disengagement over time due to social influence. From a theoretical perspective, the inter-classroom variability of moral disengagement found in our study conforms to Bandura’s interactionist perspective in which moral cognition is affected by an interplay of personal and social influences (Bandura, 2002). Even though they require further confirmation, our results have supported the idea that classroom characteristics should be explored in connection with moral disengagement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Disengagement คุณธรรม เพศ และห้องเรียนถัดไป เรายืนยันสมมติฐานของเราสองที่เด็กผู้ชายจะสูงคุณธรรม disengagement กว่าหญิง ค้นหาที่สอดคล้องกับงานวิจัยที่มีอยู่ (เช่น Banduraet al., 1996 Caravita et al., 2012 Thornberg & Jungert, 2014) คิดเป็น 9% ของผลต่างใน disengagement คุณธรรม ในขณะที่มันอธิบายเพียง 3% ของผลต่างใน bullying เพศ ศึกษาเพิ่มเติมจะต้องตรวจสอบว่าผลลัพธ์ในความสัมพันธ์ระหว่างเพศและคุณธรรม disengagement distorts การกระจายไม่สม่ำเสมอ bullying ข้ามผสานระหว่างเพศทั้ง Th อีต้นกลไกของการพัฒนาของเพศ diff erence ใน disengagement คุณธรรมยังไม่ได้ Kollerova Lenka 288, Pavlina Janošova, Řičan นายก elucidated อิทธิพลเพียร์อาจอยู่ที่ทำงาน เนื่องจากมีการแสดงวัฒนธรรมเพื่อนชายจูงชาย เพื่อนำเสนอตัวเองเป็นยาก และซ่อนความกังวล prosocial (Naylor et al., 2006) ให้ความแตกต่างเพศพบ มีกันออกว่าความสัมพันธ์ระหว่างคุณธรรม disengagement bullying แตกต่างระหว่างเด็กชายและเด็กหญิง มาก ไม่สำคัญ moderating ผลของเพศเชื่อมโยงนี้พบ (Gini et al., 2014) นอกจากนี้ยังมียืนยันสมมติฐานของเราสาม ห้องเรียนพิสูจน์ให้ signify ต้อนผล disengagement คุณธรรมจาก bullying ห้องเรียนคิดเป็น 10% ของผลต่างใน disengagement คุณธรรม ค้นหานี้คงไม่สามารถอธิบายเป็นสิ่งประดิษฐ์ไม่พึงประสงค์ซึ่งผลของเพศและ bullying เนื่องจากเพศและ bullying ได้ไม่แตกต่างกันไปตามฟังก์ชั่นของห้องเรียน งานวิจัยในอนาคตควรตรวจสอบลักษณะของห้องเรียนที่หนุนฟอร์ดที่มีความสัมพันธ์นี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บทบาทของบรรทัดฐานห้องเรียน ห้องเรียนคุณธรรม disengagement รวมทั้งควรนำมาพิจารณา (Pozzoli et al., 2012 Gini, Pozzoli, & Bussey, 2014) ถัดไป เป็นผู้ตรวจทานการศึกษานี้แนะนำ อิทธิพลของกลุ่มเพื่อนสัมพันธ์ (เช่น องค์ dyadic หรือ cliques) อาจเป็นสิ่งสำคัญ มีแสดงผลของมิตรภาพของเพื่อนในการศึกษาเฉพาะ ทาง Caravita, Sijtsema, Rambaran, Gini (2014), รายงานว่า เพื่อนต้นวัยรุ่นมักจะ แสดงระดับคล้ายของ disengagement คุณธรรมช่วงเวลาเนื่องจากอิทธิพลทางสังคม จากมุมมองทางทฤษฎี ความแปรผันระหว่างเรียนของ disengagement คุณธรรมที่พบในการศึกษาของเราสอดคล้องกับของ Bandura interactionist มุมมองที่ประชานคุณธรรมที่ได้รับผลกระทบ โดยที่ล้อของบุคคล และสังคม (Bandura, 2002) ที่มีผลต่อ แม้ว่าพวกเขาต้องเพิ่มเติมยืนยัน ผลของเราได้สนับสนุนความคิดที่เรียนควรสำรวจลักษณะกับ disengagement คุณธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จริยธรรมผู้นำ เพศ และห้องเรียน
ต่อไป เรายืนยันสมมติฐานที่สองของเราที่เด็กๆต้องแสดงจริยธรรมสูงความเป็นอิสระมากกว่าหญิง พบว่าสอดคล้องกับงานวิจัยที่มีอยู่แล้ว ( เช่น banduraet al . , 1996 ; caravita et al . , 2012 ; ทอร์นเบิร์ก& jungert 2014 ) เพศ คิดเป็น 9 % ของความแปรปรวนในความเป็นอิสระทางจริยธรรม ในขณะที่มันได้เพียง 3 % ของความแปรปรวนในการกลั่นแกล้งการศึกษาเพิ่มเติมจะต้องศึกษาว่า การกระจายไม่สม่ำเสมอของการกลั่นแกล้งข้ามเพศบิดเบือนผลต่อความสัมพันธ์ระหว่างเพศและเป็นแบบอย่างด้านคุณธรรมจริยธรรม th e กลไกการพัฒนาของเพศ Diff erence ในความเป็นอิสระทางจริยธรรมไม่ได้เลน kollerova pavlina 288 , jano šโอว่า พาเวล Řผมčเป็นพยนต์ . อิทธิพลของกลุ่มเพื่อนอาจจะทำงานเพราะวัฒนธรรมเพื่อนชายได้แสดงนำเด็กชายที่จะนำเสนอตัวเองเป็นยากและจะซ่อนความกังวลเกี่ยวกับความแตกต่างของพวกเขา ( เนย์เลอร์ et al . , 2006 ) ได้รับ พบว่า เพศ มีปัญหาเกิดขึ้น ไม่ว่าความสัมพันธ์ระหว่างความเป็นอิสระทางจริยธรรมและกลั่นแกล้งแตกต่างระหว่างชายและหญิง ดังนั้นไกลไม่พบผู้ดูแลเพศกับลิงค์นี้ได้พบ ( Gini et al . , 2010 ) สมมติฐานที่สามของเราก็ยังยืนยัน เรียนแล้วได้ผล ไม่สามารถเป็นแบบอย่างทางศีลธรรมจากใช้ในการกลั่นแกล้ง ห้องเรียนคิดเป็น 10 % ของความแปรปรวนในผู้นำคุณธรรม การค้นพบนี้อาจไม่สามารถอธิบายได้เป็นสิ่งประดิษฐ์ของผลที่ไม่พึงปรารถนาของเพศและการกลั่นแกล้งเพราะเพศและกลั่นแกล้งไม่แตกต่างกันไปเป็นฟังก์ชันของห้องเรียน วิจัยในอนาคตควรศึกษาในลักษณะที่เป็นรากฐานในความสัมพันธ์นี้ โดยเฉพาะบทบาทของผู้นำในชั้นเรียนปกติในชั้นเรียน รวมทั้งคุณธรรม ควรถ่ายลงในบัญชี ( pozzoli et al . , 2012 ; จินี่ pozzoli &บัสซี่ , 2014 ) ต่อไปเป็นหนึ่งในผู้แสดงความคิดเห็นการศึกษาแนะนำอิทธิพลของความสัมพันธ์ในกลุ่มเพื่อน ( เช่นนี้ตึงหรือ cliques ) อาจจะสำคัญ ผลของมิตรภาพ เพื่อน ได้ถูกนำมาศึกษาโดยเฉพาะ caravita sijtsema rambaran , , , และ Gini ( 2014 ) รายงานว่า เพื่อนวัยรุ่นตอนต้นมักแสดงระดับที่คล้ายกันของผู้นำเชิงจริยธรรมตลอดเวลา เนื่องมาจากอิทธิพลทางสังคม จากมุมมองเชิงทฤษฎีภายในห้องเรียน ความแปรปรวนของความเป็นอิสระทางจริยธรรมที่พบในการศึกษาของเราสอดคล้องกับของแบนดูรา interactionist มุมมองที่รับรู้ทางจริยธรรม คือ ผลกระทบจากอิทธิพลทางส่วนตัวและสังคม ( Bandura , 2002 ) แม้ว่าพวกเขาจะต้องมีการยืนยันเพิ่มเติมผลที่เราได้รับการสนับสนุนความคิดที่ว่าลักษณะห้องเรียนควรสํารวจในการเชื่อมต่อเป็นแบบอย่างทางศีลธรรม