- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
uses and indirect impacts. MPAs alo
uses and indirect impacts. MPAs alone will not prevent massive
degradation of tropical seas.
Ecologically critical areas can however be protected within the
matrix of management and regulations that flow from MSP and
ocean zoning. Localized and regional assessments can harness science to quickly and efficiently identify habitats delivering important ecosystem services, including services that regulate and
support broader environmental health and allow reefs and associated ecosystems to continue to deliver much-needed fisheries,
energy, materials, and other goods into the future (Tallis et al.,
2010). In a zoning plan that flows out of a comprehensive,
participatory MSP process, these critical nodes can be designated
as redline areas, to be protected as strictly as appropriate.
4.2.2. Separating conflicting uses
An important argument for spatial planning arises from the
growing extent and diversity of ocean uses: large and small-scale
fishing, aquaculture, shipping, wind and wave power, minerals
extraction, recreation, and conservation. Many of these uses and
interests are inherently incompatible. MSP, and the ocean zoning
that emerges from it, provides a means of reducing use and interest
conflicts as well as rationalizing the areas over which uses can
occur while creating opportunities for establishment of rightsbased incentives for sustainable use. Separating and rationalizing
allocation of space will create a set of localized goods and services
and define the users more explicitly (Sanchirico et al., 2010; Tallis
et al., 2010).
4.2.3. Facilitating the emergence of sustainable, rights-based
governance regimes
MSP involves the demarcation of areas and may impose boundaries around resources and those entitled to use them. Such boundaries allow development of management policies based on the
allocation of exclusive rights to individuals or groups, and use of
appropriate management tools for achieving sustainability. Institutional analysis has shown that clear and appropriate boundaries
around resources and those entitled to use them are among the
key ingredients of successful common pool resource governance
(Ostrom, 1990), and allocation of use rights is widely seen as a
key strategy for countering perverse incentives in common pool
resources such as fisheries (Berkes, 2010).
Different resource, stakeholder and market attributes call for
different modes of governance. Uses such as fishing within
bounded zones may be governed by bureaucratic, communal or
market-based means. Use rights must be big enough in space
and time to promote resource conservation and can be integral
to the rationalization and reduction of fishing effort. At the same
time, the creation of use rights leads to winners and losers and
can be contentious. In developing countries with unequal power
relations, political marginalization and weak governance, creation
of use rights has the potential for ‘elite capture’ and the further
impoverishment of poor people through loss of access to ecosystem services, particularly if MSP is targeted on aggregate economic
indicators (Daw et al., 2011).
As well as dealing equitably with groups of widely differing
political power, governance systems under MSP must deal effectively with diverse uses and interests on multiple, nested spatial
and temporal scales. This requires that governance systems be
comprehensive in the sense that they cover the entire area within
a jurisdiction and include all legitimate uses and interests.
Governance systems also need to operate at multiple, nested scales
matching those at which resources and their uses are structured
and interact (Berkes, 2010). This could pave the way for nested,
place-based institutions: integrated (overall regional oversight),
coordinating (across-zone coordination), and specialist zone
agencies (e.g. fisheries management in one zone). Polycentrism –
networks of governing bodies that may have partly overlapping
jurisdictions and roles, and which may arise or dissolve in response
to functional needs may be the most realistic vision for achieving
this. Indeed, few cases of MSP to date have led to reorganization
of governance structures (Collie et al., 2013).
4.2.4. Driving active restoration and enhancement of fishery
production
Perhaps the most easily grasped benefit of MSP is that, by
establishing boundaries and facilitating the emergence of rightsbased governance systems, it can create conditions that foster
long-term incentives for resource users to restore degraded
resources and ecosystem services. This may be done through complete protection in the most ecologically valuable areas and
through fishing within sustainable limits in other areas that are
capable of supplying high levels of ecosystems services without
further intervention. Sustainable use can be incentivized by having
beneficiaries invest in the protection of ecologically critical sites
and the effective management or restoration of the wider areas.
When these investments take the form of payments to local communities or governments which can adequately manage impacts
locally, the resulting ‘Payments for Ecosystem Services’ may help
defray what are sometimes excessive costs of management,
including the cost of patrols, research, mitigation measures, etc.
(Emerton, 2014; Muradian, 2014, but see also Brockington, 2011;
Sullivan, 2012).
More interventionist approaches may be required in areas
where demand for ecosystem services exceeds the capacity of
the natural system to supply these services and/or the natural system is substantially degraded. We anticipate a need for continued
evaluation of existing tools and development of new sorts of interventions, ranging from rebuilding of fisheries stocks or repair of
habitat to various forms of aquaculture (Bell et al., 2005,
Lorenzen et al., 2010b, Merino et al., 2012). Release of hatcheryreared organisms as part of a well-researched and planned activity
might rebuild fishery populations and the ecosystem services,
such as grazing of algae, which they provide. By restoring
degraded physical habitat or increasing limiting habitat beyond
its natural extent (e.g. artificial reef construction) availability of
critical habitat might even be enhanced. Aquaculture involves
multiple interventions in the species’ life cycle and habitat and
typically, private ownership of the stock being cultured (Bostock
et al., 2010). Given appropriate governance arrangements that
allow various levels of exclusive rights and the rapid development
of aquaculture technologies for many species, it is likely that many
forms of aquatic resource management intermediate between
capture fisheries and aquaculture will emerge in the tropical
coastal oceans, similar to the diversity of systems found in Asian
inland waters where such conditions have existed for some time
(Amilhat et al., 2009).
4.2.5. Creating effective cross-boundary and transnational
management
Some failures of marine resource management can be
attributed to inadequately set boundaries. For example, critical
source locations such as spawning grounds may not be protected,
or the self-replenishing populations of target species may extend
across several management jurisdictions that fail to, or are ineffective in coordinating their management actions (Sale et al., 2005). In
addition, climate change is expected in some cases to alter the spatial arrangement of habitats or distributions of species (Cheung
et al., 2013). MSP, as visualized here, may facilitate management
across boundaries, and the revisions to zoning that will be
necessary to correct inadequacies or accommodate change in
distribution of habitats.
degradation of tropical seas.
Ecologically critical areas can however be protected within the
matrix of management and regulations that flow from MSP and
ocean zoning. Localized and regional assessments can harness science to quickly and efficiently identify habitats delivering important ecosystem services, including services that regulate and
support broader environmental health and allow reefs and associated ecosystems to continue to deliver much-needed fisheries,
energy, materials, and other goods into the future (Tallis et al.,
2010). In a zoning plan that flows out of a comprehensive,
participatory MSP process, these critical nodes can be designated
as redline areas, to be protected as strictly as appropriate.
4.2.2. Separating conflicting uses
An important argument for spatial planning arises from the
growing extent and diversity of ocean uses: large and small-scale
fishing, aquaculture, shipping, wind and wave power, minerals
extraction, recreation, and conservation. Many of these uses and
interests are inherently incompatible. MSP, and the ocean zoning
that emerges from it, provides a means of reducing use and interest
conflicts as well as rationalizing the areas over which uses can
occur while creating opportunities for establishment of rightsbased incentives for sustainable use. Separating and rationalizing
allocation of space will create a set of localized goods and services
and define the users more explicitly (Sanchirico et al., 2010; Tallis
et al., 2010).
4.2.3. Facilitating the emergence of sustainable, rights-based
governance regimes
MSP involves the demarcation of areas and may impose boundaries around resources and those entitled to use them. Such boundaries allow development of management policies based on the
allocation of exclusive rights to individuals or groups, and use of
appropriate management tools for achieving sustainability. Institutional analysis has shown that clear and appropriate boundaries
around resources and those entitled to use them are among the
key ingredients of successful common pool resource governance
(Ostrom, 1990), and allocation of use rights is widely seen as a
key strategy for countering perverse incentives in common pool
resources such as fisheries (Berkes, 2010).
Different resource, stakeholder and market attributes call for
different modes of governance. Uses such as fishing within
bounded zones may be governed by bureaucratic, communal or
market-based means. Use rights must be big enough in space
and time to promote resource conservation and can be integral
to the rationalization and reduction of fishing effort. At the same
time, the creation of use rights leads to winners and losers and
can be contentious. In developing countries with unequal power
relations, political marginalization and weak governance, creation
of use rights has the potential for ‘elite capture’ and the further
impoverishment of poor people through loss of access to ecosystem services, particularly if MSP is targeted on aggregate economic
indicators (Daw et al., 2011).
As well as dealing equitably with groups of widely differing
political power, governance systems under MSP must deal effectively with diverse uses and interests on multiple, nested spatial
and temporal scales. This requires that governance systems be
comprehensive in the sense that they cover the entire area within
a jurisdiction and include all legitimate uses and interests.
Governance systems also need to operate at multiple, nested scales
matching those at which resources and their uses are structured
and interact (Berkes, 2010). This could pave the way for nested,
place-based institutions: integrated (overall regional oversight),
coordinating (across-zone coordination), and specialist zone
agencies (e.g. fisheries management in one zone). Polycentrism –
networks of governing bodies that may have partly overlapping
jurisdictions and roles, and which may arise or dissolve in response
to functional needs may be the most realistic vision for achieving
this. Indeed, few cases of MSP to date have led to reorganization
of governance structures (Collie et al., 2013).
4.2.4. Driving active restoration and enhancement of fishery
production
Perhaps the most easily grasped benefit of MSP is that, by
establishing boundaries and facilitating the emergence of rightsbased governance systems, it can create conditions that foster
long-term incentives for resource users to restore degraded
resources and ecosystem services. This may be done through complete protection in the most ecologically valuable areas and
through fishing within sustainable limits in other areas that are
capable of supplying high levels of ecosystems services without
further intervention. Sustainable use can be incentivized by having
beneficiaries invest in the protection of ecologically critical sites
and the effective management or restoration of the wider areas.
When these investments take the form of payments to local communities or governments which can adequately manage impacts
locally, the resulting ‘Payments for Ecosystem Services’ may help
defray what are sometimes excessive costs of management,
including the cost of patrols, research, mitigation measures, etc.
(Emerton, 2014; Muradian, 2014, but see also Brockington, 2011;
Sullivan, 2012).
More interventionist approaches may be required in areas
where demand for ecosystem services exceeds the capacity of
the natural system to supply these services and/or the natural system is substantially degraded. We anticipate a need for continued
evaluation of existing tools and development of new sorts of interventions, ranging from rebuilding of fisheries stocks or repair of
habitat to various forms of aquaculture (Bell et al., 2005,
Lorenzen et al., 2010b, Merino et al., 2012). Release of hatcheryreared organisms as part of a well-researched and planned activity
might rebuild fishery populations and the ecosystem services,
such as grazing of algae, which they provide. By restoring
degraded physical habitat or increasing limiting habitat beyond
its natural extent (e.g. artificial reef construction) availability of
critical habitat might even be enhanced. Aquaculture involves
multiple interventions in the species’ life cycle and habitat and
typically, private ownership of the stock being cultured (Bostock
et al., 2010). Given appropriate governance arrangements that
allow various levels of exclusive rights and the rapid development
of aquaculture technologies for many species, it is likely that many
forms of aquatic resource management intermediate between
capture fisheries and aquaculture will emerge in the tropical
coastal oceans, similar to the diversity of systems found in Asian
inland waters where such conditions have existed for some time
(Amilhat et al., 2009).
4.2.5. Creating effective cross-boundary and transnational
management
Some failures of marine resource management can be
attributed to inadequately set boundaries. For example, critical
source locations such as spawning grounds may not be protected,
or the self-replenishing populations of target species may extend
across several management jurisdictions that fail to, or are ineffective in coordinating their management actions (Sale et al., 2005). In
addition, climate change is expected in some cases to alter the spatial arrangement of habitats or distributions of species (Cheung
et al., 2013). MSP, as visualized here, may facilitate management
across boundaries, and the revisions to zoning that will be
necessary to correct inadequacies or accommodate change in
distribution of habitats.
0/5000
การใช้และผลกระทบทางอ้อม รับมือคนเดียวจะไม่ทำให้ใหญ่
ของทะเลเขตร้อนได้
สำคัญอย่างไรสามารถป้องกันภายในการ
เมตริกซ์การจัดการและกฎระเบียบที่ flow จาก MSP และ
โซนทะเลได้ ภาษาท้องถิ่น และภูมิภาคประเมินสามารถเทียมวิทยาศาสตร์อย่างรวดเร็ว และ efficiently ระบุอยู่อาศัยนำเสนอระบบนิเวศที่สำคัญบริการ รวมถึงบริการที่ควบคุม และ
สนับสนุนสุขภาพสิ่งแวดล้อมที่กว้างขึ้น และทำให้แนวปะการังและระบบนิเวศเชื่อมโยงการส่ง fisheries ต้องการมาก,
พลังงาน วัสดุ และสินค้าอื่น ๆ ในอนาคต (Tallis et al.,
2010) ในโซนการวางแผน flows ที่ไม่ครอบคลุม,
กระบวนการมีส่วนร่วมของ MSP สามารถกำหนดโหนเหล่านี้สำคัญ
เป็นขีดเส้นสีแดงพื้นที่ การได้รับการป้องกันอย่างเคร่งครัดตามความเหมาะสม
4.2.2 การ แยกใช้ conflicting
อาร์กิวเมนต์สำคัญสำหรับการวางแผนพื้นที่เกิดจากการ
เติบโตขอบเขตและความหลากหลายของการใช้ทะเล: ขนาดใหญ่ และ ขนาดเล็ก
fishing สัตว์น้ำ จัดส่ง ลม และคลื่นพลังงาน แร่
สกัด พักผ่อน และอนุรักษ์ ของใช้เหล่านี้ และ
สนใจไม่มีความเข้ากัน MSP และโซนทะเล
ที่จากนั้น มีวิธีการลดการใช้และสนใจ
conflicts เป็น rationalizing พื้นที่มากกว่าที่ใช้สามารถ
เกิดขึ้นขณะกำลังสร้างโอกาสในการก่อตั้งของ rightsbased แรงจูงใจสำหรับการใช้อย่างยั่งยืนได้ แยก และ rationalizing
การปันส่วนพื้นที่จะสร้างชุดของสินค้าท้องถิ่นและบริการ
define และผู้ใช้มากขึ้นอย่างชัดเจน (Sanchirico et al., 2010 Tallis
et al., 2010) .
4.2.3 อำนวยความสะดวกเกิดขึ้นอย่างยั่งยืน ใช้สิทธิ
ระบอบปกครอง
MSP เกี่ยวข้องกับการแบ่งพื้นที่ และอาจกำหนดขอบเขตสถานทรัพยากร และผู้ที่ได้รับไปใช้ ขอบเขตดังกล่าวอนุญาตให้พัฒนานโยบายการจัดการตาม
สิทธิบุคคล หรือกลุ่ม และการใช้การปันส่วน
เครื่องมือการจัดการที่เหมาะสมสำหรับการบรรลุเป้าหมายอย่างยั่งยืน วิเคราะห์สถาบันได้แสดงให้เห็นที่ชัดเจน และกำหนดขอบเขต
ทรัพยากรและผู้รับใช้อยู่ในหมู่
คีย์ส่วนผสมการปกครองทรัพยากรสระทั่วไปประสบความสำเร็จ
(Ostrom, 1990), และการปันส่วนของสิทธิ์การใช้กันอย่างแพร่หลายถือเป็นการ
หลักกลยุทธ์สำหรับต่อต้าน perverse แรงจูงใจในสระว่ายน้ำทั่วไป
ทรัพยากรเช่น fisheries (Berkes, 2010) .
คุณลักษณะทรัพยากร ทรรศนะ และตลาดอื่นโทร
ปกครองรูปแบบต่าง ๆ ใช้เช่น fishing ภายใน
กี่โซนอาจถูกควบคุมโดยราชการ ชุมชน หรือ
หมายถึงตลาดที่ใช้ได้ ใช้สิทธิต้องใหญ่พอในพื้นที่
และเวลาเพื่อส่งเสริมอนุรักษ์ทรัพยากร และสามารถเป็น
rationalization และลดความพยายาม fishing ที่เดียว
เวลา การสร้างสิทธิ์การใช้นำผู้ชนะเลิศและ losers และ
สามารถโต้เถียงได้ ในประเทศกำลังพัฒนามีอำนาจไม่เท่ากัน
สัมพันธ์ marginalization ทางการเมือง และบริหารจัดการที่อ่อนแอ สร้าง
ใช้สิทธิมีศักยภาพ สำหรับ 'ยอดจับ' และต่อไป
impoverishment คนจนถึงสูญเสียการเข้าถึงบริการระบบนิเวศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้า MSP คือเป้าหมายบนรวมเศรษฐกิจ
ตัวบ่งชี้ (โอร้อยเอ็ด al., 2011) .
และจัดการกับกลุ่มแตกต่างกันอย่างกว้างขวาง equitably
ใช้กำกับดูแลระบบภายใต้ MSP ต้องจัดการอย่างมีประสิทธิภาพกับหลากหลายของอำนาจทางการเมือง และผลประโยชน์ในหลาย ซ้อนปริภูมิ
และเครื่องชั่งน้ำหนักชั่วคราว ต้องกำกับดูแลระบบสามารถ
ครอบคลุมในแง่ที่จะครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดภายใน
เขตอำนาจ และใช้ถูกต้องตามกฎหมายทั้งหมดและสนใจ
กำกับดูแลระบบต้องการใช้งานที่ระดับซ้อนกันหลาย
จับคู่ผู้ที่ทรัพยากรและการใช้เป็นโครงสร้าง
และโต้ตอบ (Berkes, 2010) นี้สามารถถางทางสำหรับซ้อน,
ตามสถานที่สถาบัน: รวม (โดยรวมภูมิภาคกำกับดูแล),
ประสาน (ข้ามโซนประสานงาน), และผู้เชี่ยวชาญเขต
หน่วยงาน (เช่น fisheries บริหารในโซนหนึ่ง) Polycentrism-
เครือข่ายควบคุมร่างกายที่อาจมีบางส่วนที่ทับซ้อน
เงื่อนไข และบทบาท และที่อาจเกิดขึ้น หรือยุบตอบ
ต้องการทำงานอาจมีวิสัยทัศน์เป็นจริงมากที่สุดเพื่อให้บรรลุ
นี้ได้ แน่นอน น้อยของ MSP วันได้นำไปสู่ลูกจ้าง
โครงสร้างกำกับดูแล (Collie et al., 2013) .
4.2.4 ขับรถใช้งานฟื้นฟูและเพิ่มประสิทธิภาพของ fishery
ผลิต
ที benefit สุดได้ grasped ของ MSP คือ โดย
กำหนดขอบเขต และอำนวยความสะดวกในการเกิดขึ้นของระบบกำกับดูแล rightsbased สามารถสร้างเงื่อนไขที่เลี้ยง
เสื่อมโทรมสิ่งจูงใจระยะยาวสำหรับผู้ใช้ทรัพยากรคืน
ทรัพยากรและระบบนิเวศบริการ นี้อาจทำผ่านทางป้องกันอย่างสมบูรณ์ในพื้นที่มากที่สุดอย่างมีคุณค่า และ
ผ่าน fishing ภายในวงเงินอย่างยั่งยืนในพื้นที่อื่น ๆ ที่
สามารถส่งระดับสูงของระบบนิเวศโดย
ไปแทรกแซงได้ ใช้อย่างยั่งยืนสามารถโดยมีคิมมี
beneficiaries ลงทุนในการป้องกันของอเมริกาอย่างสำคัญ
และจัดการที่มีประสิทธิภาพหรือการคืนค่าของความกว้างพื้นที่
เมื่อลงทุนเหล่านี้นำแบบฟอร์มการชำระเงินให้ชุมชนท้องถิ่นหรือรัฐบาลที่เพียงพอสามารถจัดการผลกระทบ
เครื่อง อาจช่วยได้ 'ชำระสำหรับบริการของระบบนิเวศ'
defray บ้างบางครั้งมากเกินไปต้นทุนของการจัดการ,
รวมต้นทุนของการลาดตระเวน วิจัย มาตรการบรรเทาสาธารณภัย ฯลฯ
(Emerton, 2014 Muradian, 2014 แต่ดู Brockington, 2011;
ซัลลิแวน 2012) .
วิธี interventionist เพิ่มเติมอาจจำเป็นในพื้นที่
ที่ความต้องการระบบนิเวศบริการเกินกำลังการผลิตของ
ระบบธรรมชาติจะจัดบริการเหล่านี้หรือระบบธรรมชาติจะเสื่อมโทรมมาก เราคาดว่ามีความจำเป็นสำหรับต่อ
ประเมินเครื่องมือที่มีอยู่และพัฒนาประเภทงานวิจัย ตั้งแต่ฟื้นฟู fisheries หุ้นหรือซ่อมแซมใหม่
อยู่อาศัยการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในรูปแบบต่าง ๆ (Bell et al., 2005,
Lorenzen et al. สแตนดาร์ด et al., 2012, 2010b) รุ่น hatcheryreared สิ่งมีชีวิตเป็นส่วนหนึ่งของห้องวิจัย และแผนกิจกรรม
อาจสร้างประชากร fishery และบริการระบบนิเวศ,
เช่น grazing ของสาหร่าย ซึ่งพวกเขาให้ โดยคืน
เสื่อมโทรมอยู่อาศัยจริงหรืออยู่อาศัยจำกัดเพิ่มขึ้นนอกเหนือจาก
ความพร้อมใช้งานขอบเขตธรรมชาติ (เช่น artificial ปะการังสร้าง) ของ
อยู่อาศัยที่สำคัญอาจได้เพิ่มขึ้นได้ เกี่ยวข้องกับการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
หลายมาตรการในวงจรชีวิตและอยู่อาศัยของพันธุ์ และ
ปกติ เป็นเจ้าของส่วนตัวของหุ้นเป็นอ่าง (Bostock
et al., 2010) กำหนดจัดการกำกับดูแลที่เหมาะสมที่
อนุญาตระดับต่าง ๆ สิทธิและการพัฒนาอย่างรวดเร็ว
ของเทคโนโลยีเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำหลายชนิด มีแนวโน้มให้
รูปแบบของการจัดการทรัพยากรน้ำระดับกลางระหว่าง
fisheries จับและเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจะเกิดในเขตร้อน
ชายฝั่งมหาสมุทร คล้ายกับความหลากหลายของระบบที่พบในเอเชีย
น้ำบริเวณที่เงื่อนไขดังกล่าวมีอยู่ใน
(Amilhat et al., 2009) เวลาบาง.
4.2.5 สร้างประสิทธิภาพข้ามขอบเขต และข้ามชาติ
จัดการ
บางความล้มเหลวของการจัดการทรัพยากรทางทะเลสามารถ
บันทึก inadequately ตั้งขอบเขตการ ตัวอย่าง สำคัญ
แหล่งสถานเช่นบริเวณที่วางไข่อาจไม่ได้รับการป้องกัน,
หรืออาจขยายประชากรเอง replenishing พันธุ์เป้าหมาย
ข้ามดูแลจัดการหลายที่ไม่ หรือไม่มีประสิทธิภาพในการประสานงานการจัดการการดำเนินการ (ขาย et al., 2005) ใน
เพิ่ม เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศคาดว่าในบางกรณีการเปลี่ยนแปลงการจัดเรียงพื้นที่อยู่อาศัยหรือการกระจายพันธุ์ (จาง
et al., 2013) MSP เป็น visualized ที่นี่ อาจช่วยจัดการ
ข้ามขอบเขต และการปรับปรุงโซนที่จะ
ต้องแก้ไข inadequacies หรือรองรับการเปลี่ยนแปลง
กระจายอยู่อาศัยได้
ของทะเลเขตร้อนได้
สำคัญอย่างไรสามารถป้องกันภายในการ
เมตริกซ์การจัดการและกฎระเบียบที่ flow จาก MSP และ
โซนทะเลได้ ภาษาท้องถิ่น และภูมิภาคประเมินสามารถเทียมวิทยาศาสตร์อย่างรวดเร็ว และ efficiently ระบุอยู่อาศัยนำเสนอระบบนิเวศที่สำคัญบริการ รวมถึงบริการที่ควบคุม และ
สนับสนุนสุขภาพสิ่งแวดล้อมที่กว้างขึ้น และทำให้แนวปะการังและระบบนิเวศเชื่อมโยงการส่ง fisheries ต้องการมาก,
พลังงาน วัสดุ และสินค้าอื่น ๆ ในอนาคต (Tallis et al.,
2010) ในโซนการวางแผน flows ที่ไม่ครอบคลุม,
กระบวนการมีส่วนร่วมของ MSP สามารถกำหนดโหนเหล่านี้สำคัญ
เป็นขีดเส้นสีแดงพื้นที่ การได้รับการป้องกันอย่างเคร่งครัดตามความเหมาะสม
4.2.2 การ แยกใช้ conflicting
อาร์กิวเมนต์สำคัญสำหรับการวางแผนพื้นที่เกิดจากการ
เติบโตขอบเขตและความหลากหลายของการใช้ทะเล: ขนาดใหญ่ และ ขนาดเล็ก
fishing สัตว์น้ำ จัดส่ง ลม และคลื่นพลังงาน แร่
สกัด พักผ่อน และอนุรักษ์ ของใช้เหล่านี้ และ
สนใจไม่มีความเข้ากัน MSP และโซนทะเล
ที่จากนั้น มีวิธีการลดการใช้และสนใจ
conflicts เป็น rationalizing พื้นที่มากกว่าที่ใช้สามารถ
เกิดขึ้นขณะกำลังสร้างโอกาสในการก่อตั้งของ rightsbased แรงจูงใจสำหรับการใช้อย่างยั่งยืนได้ แยก และ rationalizing
การปันส่วนพื้นที่จะสร้างชุดของสินค้าท้องถิ่นและบริการ
define และผู้ใช้มากขึ้นอย่างชัดเจน (Sanchirico et al., 2010 Tallis
et al., 2010) .
4.2.3 อำนวยความสะดวกเกิดขึ้นอย่างยั่งยืน ใช้สิทธิ
ระบอบปกครอง
MSP เกี่ยวข้องกับการแบ่งพื้นที่ และอาจกำหนดขอบเขตสถานทรัพยากร และผู้ที่ได้รับไปใช้ ขอบเขตดังกล่าวอนุญาตให้พัฒนานโยบายการจัดการตาม
สิทธิบุคคล หรือกลุ่ม และการใช้การปันส่วน
เครื่องมือการจัดการที่เหมาะสมสำหรับการบรรลุเป้าหมายอย่างยั่งยืน วิเคราะห์สถาบันได้แสดงให้เห็นที่ชัดเจน และกำหนดขอบเขต
ทรัพยากรและผู้รับใช้อยู่ในหมู่
คีย์ส่วนผสมการปกครองทรัพยากรสระทั่วไปประสบความสำเร็จ
(Ostrom, 1990), และการปันส่วนของสิทธิ์การใช้กันอย่างแพร่หลายถือเป็นการ
หลักกลยุทธ์สำหรับต่อต้าน perverse แรงจูงใจในสระว่ายน้ำทั่วไป
ทรัพยากรเช่น fisheries (Berkes, 2010) .
คุณลักษณะทรัพยากร ทรรศนะ และตลาดอื่นโทร
ปกครองรูปแบบต่าง ๆ ใช้เช่น fishing ภายใน
กี่โซนอาจถูกควบคุมโดยราชการ ชุมชน หรือ
หมายถึงตลาดที่ใช้ได้ ใช้สิทธิต้องใหญ่พอในพื้นที่
และเวลาเพื่อส่งเสริมอนุรักษ์ทรัพยากร และสามารถเป็น
rationalization และลดความพยายาม fishing ที่เดียว
เวลา การสร้างสิทธิ์การใช้นำผู้ชนะเลิศและ losers และ
สามารถโต้เถียงได้ ในประเทศกำลังพัฒนามีอำนาจไม่เท่ากัน
สัมพันธ์ marginalization ทางการเมือง และบริหารจัดการที่อ่อนแอ สร้าง
ใช้สิทธิมีศักยภาพ สำหรับ 'ยอดจับ' และต่อไป
impoverishment คนจนถึงสูญเสียการเข้าถึงบริการระบบนิเวศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้า MSP คือเป้าหมายบนรวมเศรษฐกิจ
ตัวบ่งชี้ (โอร้อยเอ็ด al., 2011) .
และจัดการกับกลุ่มแตกต่างกันอย่างกว้างขวาง equitably
ใช้กำกับดูแลระบบภายใต้ MSP ต้องจัดการอย่างมีประสิทธิภาพกับหลากหลายของอำนาจทางการเมือง และผลประโยชน์ในหลาย ซ้อนปริภูมิ
และเครื่องชั่งน้ำหนักชั่วคราว ต้องกำกับดูแลระบบสามารถ
ครอบคลุมในแง่ที่จะครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดภายใน
เขตอำนาจ และใช้ถูกต้องตามกฎหมายทั้งหมดและสนใจ
กำกับดูแลระบบต้องการใช้งานที่ระดับซ้อนกันหลาย
จับคู่ผู้ที่ทรัพยากรและการใช้เป็นโครงสร้าง
และโต้ตอบ (Berkes, 2010) นี้สามารถถางทางสำหรับซ้อน,
ตามสถานที่สถาบัน: รวม (โดยรวมภูมิภาคกำกับดูแล),
ประสาน (ข้ามโซนประสานงาน), และผู้เชี่ยวชาญเขต
หน่วยงาน (เช่น fisheries บริหารในโซนหนึ่ง) Polycentrism-
เครือข่ายควบคุมร่างกายที่อาจมีบางส่วนที่ทับซ้อน
เงื่อนไข และบทบาท และที่อาจเกิดขึ้น หรือยุบตอบ
ต้องการทำงานอาจมีวิสัยทัศน์เป็นจริงมากที่สุดเพื่อให้บรรลุ
นี้ได้ แน่นอน น้อยของ MSP วันได้นำไปสู่ลูกจ้าง
โครงสร้างกำกับดูแล (Collie et al., 2013) .
4.2.4 ขับรถใช้งานฟื้นฟูและเพิ่มประสิทธิภาพของ fishery
ผลิต
ที benefit สุดได้ grasped ของ MSP คือ โดย
กำหนดขอบเขต และอำนวยความสะดวกในการเกิดขึ้นของระบบกำกับดูแล rightsbased สามารถสร้างเงื่อนไขที่เลี้ยง
เสื่อมโทรมสิ่งจูงใจระยะยาวสำหรับผู้ใช้ทรัพยากรคืน
ทรัพยากรและระบบนิเวศบริการ นี้อาจทำผ่านทางป้องกันอย่างสมบูรณ์ในพื้นที่มากที่สุดอย่างมีคุณค่า และ
ผ่าน fishing ภายในวงเงินอย่างยั่งยืนในพื้นที่อื่น ๆ ที่
สามารถส่งระดับสูงของระบบนิเวศโดย
ไปแทรกแซงได้ ใช้อย่างยั่งยืนสามารถโดยมีคิมมี
beneficiaries ลงทุนในการป้องกันของอเมริกาอย่างสำคัญ
และจัดการที่มีประสิทธิภาพหรือการคืนค่าของความกว้างพื้นที่
เมื่อลงทุนเหล่านี้นำแบบฟอร์มการชำระเงินให้ชุมชนท้องถิ่นหรือรัฐบาลที่เพียงพอสามารถจัดการผลกระทบ
เครื่อง อาจช่วยได้ 'ชำระสำหรับบริการของระบบนิเวศ'
defray บ้างบางครั้งมากเกินไปต้นทุนของการจัดการ,
รวมต้นทุนของการลาดตระเวน วิจัย มาตรการบรรเทาสาธารณภัย ฯลฯ
(Emerton, 2014 Muradian, 2014 แต่ดู Brockington, 2011;
ซัลลิแวน 2012) .
วิธี interventionist เพิ่มเติมอาจจำเป็นในพื้นที่
ที่ความต้องการระบบนิเวศบริการเกินกำลังการผลิตของ
ระบบธรรมชาติจะจัดบริการเหล่านี้หรือระบบธรรมชาติจะเสื่อมโทรมมาก เราคาดว่ามีความจำเป็นสำหรับต่อ
ประเมินเครื่องมือที่มีอยู่และพัฒนาประเภทงานวิจัย ตั้งแต่ฟื้นฟู fisheries หุ้นหรือซ่อมแซมใหม่
อยู่อาศัยการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในรูปแบบต่าง ๆ (Bell et al., 2005,
Lorenzen et al. สแตนดาร์ด et al., 2012, 2010b) รุ่น hatcheryreared สิ่งมีชีวิตเป็นส่วนหนึ่งของห้องวิจัย และแผนกิจกรรม
อาจสร้างประชากร fishery และบริการระบบนิเวศ,
เช่น grazing ของสาหร่าย ซึ่งพวกเขาให้ โดยคืน
เสื่อมโทรมอยู่อาศัยจริงหรืออยู่อาศัยจำกัดเพิ่มขึ้นนอกเหนือจาก
ความพร้อมใช้งานขอบเขตธรรมชาติ (เช่น artificial ปะการังสร้าง) ของ
อยู่อาศัยที่สำคัญอาจได้เพิ่มขึ้นได้ เกี่ยวข้องกับการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
หลายมาตรการในวงจรชีวิตและอยู่อาศัยของพันธุ์ และ
ปกติ เป็นเจ้าของส่วนตัวของหุ้นเป็นอ่าง (Bostock
et al., 2010) กำหนดจัดการกำกับดูแลที่เหมาะสมที่
อนุญาตระดับต่าง ๆ สิทธิและการพัฒนาอย่างรวดเร็ว
ของเทคโนโลยีเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำหลายชนิด มีแนวโน้มให้
รูปแบบของการจัดการทรัพยากรน้ำระดับกลางระหว่าง
fisheries จับและเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจะเกิดในเขตร้อน
ชายฝั่งมหาสมุทร คล้ายกับความหลากหลายของระบบที่พบในเอเชีย
น้ำบริเวณที่เงื่อนไขดังกล่าวมีอยู่ใน
(Amilhat et al., 2009) เวลาบาง.
4.2.5 สร้างประสิทธิภาพข้ามขอบเขต และข้ามชาติ
จัดการ
บางความล้มเหลวของการจัดการทรัพยากรทางทะเลสามารถ
บันทึก inadequately ตั้งขอบเขตการ ตัวอย่าง สำคัญ
แหล่งสถานเช่นบริเวณที่วางไข่อาจไม่ได้รับการป้องกัน,
หรืออาจขยายประชากรเอง replenishing พันธุ์เป้าหมาย
ข้ามดูแลจัดการหลายที่ไม่ หรือไม่มีประสิทธิภาพในการประสานงานการจัดการการดำเนินการ (ขาย et al., 2005) ใน
เพิ่ม เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศคาดว่าในบางกรณีการเปลี่ยนแปลงการจัดเรียงพื้นที่อยู่อาศัยหรือการกระจายพันธุ์ (จาง
et al., 2013) MSP เป็น visualized ที่นี่ อาจช่วยจัดการ
ข้ามขอบเขต และการปรับปรุงโซนที่จะ
ต้องแก้ไข inadequacies หรือรองรับการเปลี่ยนแปลง
กระจายอยู่อาศัยได้
การแปล กรุณารอสักครู่..
uses and indirect impacts. MPAs alone will not prevent massive
degradation of tropical seas.
Ecologically critical areas can however be protected within the
matrix of management and regulations that flow from MSP and
ocean zoning. Localized and regional assessments can harness science to quickly and efficiently identify habitats delivering important ecosystem services, including services that regulate and
support broader environmental health and allow reefs and associated ecosystems to continue to deliver much-needed fisheries,
energy, materials, and other goods into the future (Tallis et al.,
2010). In a zoning plan that flows out of a comprehensive,
participatory MSP process, these critical nodes can be designated
as redline areas, to be protected as strictly as appropriate.
4.2.2. Separating conflicting uses
An important argument for spatial planning arises from the
growing extent and diversity of ocean uses: large and small-scale
fishing, aquaculture, shipping, wind and wave power, minerals
extraction, recreation, and conservation. Many of these uses and
interests are inherently incompatible. MSP, and the ocean zoning
that emerges from it, provides a means of reducing use and interest
conflicts as well as rationalizing the areas over which uses can
occur while creating opportunities for establishment of rightsbased incentives for sustainable use. Separating and rationalizing
allocation of space will create a set of localized goods and services
and define the users more explicitly (Sanchirico et al., 2010; Tallis
et al., 2010).
4.2.3. Facilitating the emergence of sustainable, rights-based
governance regimes
MSP involves the demarcation of areas and may impose boundaries around resources and those entitled to use them. Such boundaries allow development of management policies based on the
allocation of exclusive rights to individuals or groups, and use of
appropriate management tools for achieving sustainability. Institutional analysis has shown that clear and appropriate boundaries
around resources and those entitled to use them are among the
key ingredients of successful common pool resource governance
(Ostrom, 1990), and allocation of use rights is widely seen as a
key strategy for countering perverse incentives in common pool
resources such as fisheries (Berkes, 2010).
Different resource, stakeholder and market attributes call for
different modes of governance. Uses such as fishing within
bounded zones may be governed by bureaucratic, communal or
market-based means. Use rights must be big enough in space
and time to promote resource conservation and can be integral
to the rationalization and reduction of fishing effort. At the same
time, the creation of use rights leads to winners and losers and
can be contentious. In developing countries with unequal power
relations, political marginalization and weak governance, creation
of use rights has the potential for ‘elite capture’ and the further
impoverishment of poor people through loss of access to ecosystem services, particularly if MSP is targeted on aggregate economic
indicators (Daw et al., 2011).
As well as dealing equitably with groups of widely differing
political power, governance systems under MSP must deal effectively with diverse uses and interests on multiple, nested spatial
and temporal scales. This requires that governance systems be
comprehensive in the sense that they cover the entire area within
a jurisdiction and include all legitimate uses and interests.
Governance systems also need to operate at multiple, nested scales
matching those at which resources and their uses are structured
and interact (Berkes, 2010). This could pave the way for nested,
place-based institutions: integrated (overall regional oversight),
coordinating (across-zone coordination), and specialist zone
agencies (e.g. fisheries management in one zone). Polycentrism –
networks of governing bodies that may have partly overlapping
jurisdictions and roles, and which may arise or dissolve in response
to functional needs may be the most realistic vision for achieving
this. Indeed, few cases of MSP to date have led to reorganization
of governance structures (Collie et al., 2013).
4.2.4. Driving active restoration and enhancement of fishery
production
Perhaps the most easily grasped benefit of MSP is that, by
establishing boundaries and facilitating the emergence of rightsbased governance systems, it can create conditions that foster
long-term incentives for resource users to restore degraded
resources and ecosystem services. This may be done through complete protection in the most ecologically valuable areas and
through fishing within sustainable limits in other areas that are
capable of supplying high levels of ecosystems services without
further intervention. Sustainable use can be incentivized by having
beneficiaries invest in the protection of ecologically critical sites
and the effective management or restoration of the wider areas.
When these investments take the form of payments to local communities or governments which can adequately manage impacts
locally, the resulting ‘Payments for Ecosystem Services’ may help
defray what are sometimes excessive costs of management,
including the cost of patrols, research, mitigation measures, etc.
(Emerton, 2014; Muradian, 2014, but see also Brockington, 2011;
Sullivan, 2012).
More interventionist approaches may be required in areas
where demand for ecosystem services exceeds the capacity of
the natural system to supply these services and/or the natural system is substantially degraded. We anticipate a need for continued
evaluation of existing tools and development of new sorts of interventions, ranging from rebuilding of fisheries stocks or repair of
habitat to various forms of aquaculture (Bell et al., 2005,
Lorenzen et al., 2010b, Merino et al., 2012). Release of hatcheryreared organisms as part of a well-researched and planned activity
might rebuild fishery populations and the ecosystem services,
such as grazing of algae, which they provide. By restoring
degraded physical habitat or increasing limiting habitat beyond
its natural extent (e.g. artificial reef construction) availability of
critical habitat might even be enhanced. Aquaculture involves
multiple interventions in the species’ life cycle and habitat and
typically, private ownership of the stock being cultured (Bostock
et al., 2010). Given appropriate governance arrangements that
allow various levels of exclusive rights and the rapid development
of aquaculture technologies for many species, it is likely that many
forms of aquatic resource management intermediate between
capture fisheries and aquaculture will emerge in the tropical
coastal oceans, similar to the diversity of systems found in Asian
inland waters where such conditions have existed for some time
(Amilhat et al., 2009).
4.2.5. Creating effective cross-boundary and transnational
management
Some failures of marine resource management can be
attributed to inadequately set boundaries. For example, critical
source locations such as spawning grounds may not be protected,
or the self-replenishing populations of target species may extend
across several management jurisdictions that fail to, or are ineffective in coordinating their management actions (Sale et al., 2005). In
addition, climate change is expected in some cases to alter the spatial arrangement of habitats or distributions of species (Cheung
et al., 2013). MSP, as visualized here, may facilitate management
across boundaries, and the revisions to zoning that will be
necessary to correct inadequacies or accommodate change in
distribution of habitats.
degradation of tropical seas.
Ecologically critical areas can however be protected within the
matrix of management and regulations that flow from MSP and
ocean zoning. Localized and regional assessments can harness science to quickly and efficiently identify habitats delivering important ecosystem services, including services that regulate and
support broader environmental health and allow reefs and associated ecosystems to continue to deliver much-needed fisheries,
energy, materials, and other goods into the future (Tallis et al.,
2010). In a zoning plan that flows out of a comprehensive,
participatory MSP process, these critical nodes can be designated
as redline areas, to be protected as strictly as appropriate.
4.2.2. Separating conflicting uses
An important argument for spatial planning arises from the
growing extent and diversity of ocean uses: large and small-scale
fishing, aquaculture, shipping, wind and wave power, minerals
extraction, recreation, and conservation. Many of these uses and
interests are inherently incompatible. MSP, and the ocean zoning
that emerges from it, provides a means of reducing use and interest
conflicts as well as rationalizing the areas over which uses can
occur while creating opportunities for establishment of rightsbased incentives for sustainable use. Separating and rationalizing
allocation of space will create a set of localized goods and services
and define the users more explicitly (Sanchirico et al., 2010; Tallis
et al., 2010).
4.2.3. Facilitating the emergence of sustainable, rights-based
governance regimes
MSP involves the demarcation of areas and may impose boundaries around resources and those entitled to use them. Such boundaries allow development of management policies based on the
allocation of exclusive rights to individuals or groups, and use of
appropriate management tools for achieving sustainability. Institutional analysis has shown that clear and appropriate boundaries
around resources and those entitled to use them are among the
key ingredients of successful common pool resource governance
(Ostrom, 1990), and allocation of use rights is widely seen as a
key strategy for countering perverse incentives in common pool
resources such as fisheries (Berkes, 2010).
Different resource, stakeholder and market attributes call for
different modes of governance. Uses such as fishing within
bounded zones may be governed by bureaucratic, communal or
market-based means. Use rights must be big enough in space
and time to promote resource conservation and can be integral
to the rationalization and reduction of fishing effort. At the same
time, the creation of use rights leads to winners and losers and
can be contentious. In developing countries with unequal power
relations, political marginalization and weak governance, creation
of use rights has the potential for ‘elite capture’ and the further
impoverishment of poor people through loss of access to ecosystem services, particularly if MSP is targeted on aggregate economic
indicators (Daw et al., 2011).
As well as dealing equitably with groups of widely differing
political power, governance systems under MSP must deal effectively with diverse uses and interests on multiple, nested spatial
and temporal scales. This requires that governance systems be
comprehensive in the sense that they cover the entire area within
a jurisdiction and include all legitimate uses and interests.
Governance systems also need to operate at multiple, nested scales
matching those at which resources and their uses are structured
and interact (Berkes, 2010). This could pave the way for nested,
place-based institutions: integrated (overall regional oversight),
coordinating (across-zone coordination), and specialist zone
agencies (e.g. fisheries management in one zone). Polycentrism –
networks of governing bodies that may have partly overlapping
jurisdictions and roles, and which may arise or dissolve in response
to functional needs may be the most realistic vision for achieving
this. Indeed, few cases of MSP to date have led to reorganization
of governance structures (Collie et al., 2013).
4.2.4. Driving active restoration and enhancement of fishery
production
Perhaps the most easily grasped benefit of MSP is that, by
establishing boundaries and facilitating the emergence of rightsbased governance systems, it can create conditions that foster
long-term incentives for resource users to restore degraded
resources and ecosystem services. This may be done through complete protection in the most ecologically valuable areas and
through fishing within sustainable limits in other areas that are
capable of supplying high levels of ecosystems services without
further intervention. Sustainable use can be incentivized by having
beneficiaries invest in the protection of ecologically critical sites
and the effective management or restoration of the wider areas.
When these investments take the form of payments to local communities or governments which can adequately manage impacts
locally, the resulting ‘Payments for Ecosystem Services’ may help
defray what are sometimes excessive costs of management,
including the cost of patrols, research, mitigation measures, etc.
(Emerton, 2014; Muradian, 2014, but see also Brockington, 2011;
Sullivan, 2012).
More interventionist approaches may be required in areas
where demand for ecosystem services exceeds the capacity of
the natural system to supply these services and/or the natural system is substantially degraded. We anticipate a need for continued
evaluation of existing tools and development of new sorts of interventions, ranging from rebuilding of fisheries stocks or repair of
habitat to various forms of aquaculture (Bell et al., 2005,
Lorenzen et al., 2010b, Merino et al., 2012). Release of hatcheryreared organisms as part of a well-researched and planned activity
might rebuild fishery populations and the ecosystem services,
such as grazing of algae, which they provide. By restoring
degraded physical habitat or increasing limiting habitat beyond
its natural extent (e.g. artificial reef construction) availability of
critical habitat might even be enhanced. Aquaculture involves
multiple interventions in the species’ life cycle and habitat and
typically, private ownership of the stock being cultured (Bostock
et al., 2010). Given appropriate governance arrangements that
allow various levels of exclusive rights and the rapid development
of aquaculture technologies for many species, it is likely that many
forms of aquatic resource management intermediate between
capture fisheries and aquaculture will emerge in the tropical
coastal oceans, similar to the diversity of systems found in Asian
inland waters where such conditions have existed for some time
(Amilhat et al., 2009).
4.2.5. Creating effective cross-boundary and transnational
management
Some failures of marine resource management can be
attributed to inadequately set boundaries. For example, critical
source locations such as spawning grounds may not be protected,
or the self-replenishing populations of target species may extend
across several management jurisdictions that fail to, or are ineffective in coordinating their management actions (Sale et al., 2005). In
addition, climate change is expected in some cases to alter the spatial arrangement of habitats or distributions of species (Cheung
et al., 2013). MSP, as visualized here, may facilitate management
across boundaries, and the revisions to zoning that will be
necessary to correct inadequacies or accommodate change in
distribution of habitats.
การแปล กรุณารอสักครู่..
การใช้และผลกระทบทางอ้อม Mpas อย่างเดียวจะไม่ป้องกันการย่อยสลายของทะเลเขตร้อนขนาดใหญ่
.
พื้นที่วิกฤตสามารถ แต่ได้รับความคุ้มครองภายใน
เมทริกซ์ของการจัดการและกฎระเบียบที่flโอ๊ยจาก MSP เขต
และมหาสมุทร ถิ่น และสามารถใช้ประเมินระดับภูมิภาควิทยาศาสตร์อย่างรวดเร็วและ EF จึง ciently ระบุถิ่นส่งมอบบริการของระบบนิเวศที่สำคัญรวมถึงการบริการที่ควบคุมและสนับสนุนให้กว้างขึ้น
สุขภาพสิ่งแวดล้อมและระบบนิเวศแนวปะการัง ที่ยังคงให้ความ sheries
จึง , พลังงาน วัตถุดิบ และสินค้าอื่น ๆในอนาคต ( Tallis et al . ,
2010 ) ในแผนพื้นที่ที่fl OWS ของครอบคลุมกระบวนการมีส่วนร่วม
MSP โหนดที่สำคัญเหล่านี้สามารถถูกกำหนดเป็นพื้นที่แดง . .
,ที่จะได้รับการคุ้มครองอย่างเข้มงวดตามความเหมาะสม
4.2.2 . แยกคอนfl icting ใช้
อาร์กิวเมนต์ที่สำคัญสำหรับการวางแผนเชิงพื้นที่ที่เกิดขึ้นจากการเติบโตในขอบเขตและความหลากหลายของทะเล
ใช้ : ขนาดใหญ่และขนาดเล็กจึงชิง , เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ , การขนส่ง , ลมและคลื่นพลังงาน แร่ธาตุ
การสกัด นันทนาการและการอนุรักษ์ หลายของการใช้งานเหล่านี้และ
ความสนใจเป็นอย่างโดยเนื้อแท้ เข้ากันไม่ได้ MSP และมหาสมุทรเขต
ที่โผล่ออกมาจากมัน มีวิธีการลดการใช้และดอกเบี้ย
con flไอซีที ตลอดจน rationalizing พื้นที่ซึ่งใช้สามารถ
เกิดขึ้นในขณะที่การสร้างโอกาสสำหรับการ rightsbased สิ่งจูงใจสำหรับการใช้งานที่ยั่งยืน แยก และมีเหตุผล
จัดสรรพื้นที่จะสร้างชุดของถิ่น สินค้าและบริการ และ เดอ จึงไม่
ผู้ใช้มากขึ้นอย่างชัดเจน ( sanchirico et al . , 2010ทอลลิส
et al . , 2010 ) .
4.2.3 . การเกิดขึ้นของยั่งยืน สิทธิตามการปกครองระบอบ
MSP เกี่ยวข้องกับเขตพื้นที่ และอาจกำหนดขอบเขตรอบทรัพยากรและสิทธิที่จะใช้พวกเขา ขอบเขตดังกล่าวอนุญาตให้พัฒนานโยบายการจัดการตาม
จัดสรรสิทธิแก่บุคคลหรือกลุ่ม และใช้
เครื่องมือการจัดการที่เหมาะสมเพื่อให้บรรลุความยั่งยืน การวิเคราะห์ของสถาบันได้แสดงที่ชัดเจนและเหมาะสมขอบเขต
รอบทรัพยากรและผู้ที่ได้รับใช้พวกเขาเป็นส่วนผสมที่สำคัญของความสำเร็จของ
( ที่ตั้งสระว่ายน้ำทั่วไปทรัพยากร ( 1990 ) , และการจัดสรรสิทธิการใช้ถูกมองว่าเป็นกลยุทธ์ที่สำคัญสำหรับ countering ขี้อ้อน
เราเหมือนกัน สระทรัพยากรเช่นจึง sheries ( berkes , 2010 ) .
ทรัพยากรแตกต่างกัน ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียและคุณลักษณะของตลาดโทร
โหมดที่แตกต่างกันของกิจการ . เช่นใช้จึงชิงภายใน
จำกัดโซนอาจถูกควบคุมโดยราชการส่วนกลางหรือ
อิงตลาดหมายถึง สิทธิการใช้ต้องใหญ่พอในพื้นที่ และเวลา เพื่อส่งเสริมการอนุรักษ์ทรัพยากร
และสามารถบูรณาการเพื่อหาเหตุผลเข้าข้างตนเองและลดจึงชิงความพยายาม ในเวลาเดียวกัน
, การสร้างสิทธิการใช้นำไปสู่ผู้ชนะและผู้แพ้และ
สามารถโต้เถียง . ในการพัฒนาประเทศกับความสัมพันธ์เชิงอำนาจ
ไม่เท่ากันชายขอบการเมืองและการปกครองที่อ่อนแอ , การสร้าง
สิทธิใช้มีศักยภาพสำหรับ ' จับ ' และเพิ่มเติม
ยอดความแร้นแค้นของคนจนผ่านการสูญเสียของการเข้าถึงบริการของระบบนิเวศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้า MSP เป็นเป้าหมายในตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจ
รวม ( นาง et al . , 2011 ) .
รวมทั้งจัดการกับกลุ่มแตกต่างกันอย่างแพร่หลาย
อำนาจทางการเมือง การปกครองภายใต้ระบบ MSP จะจัดการอย่างมีประสิทธิภาพด้วยการใช้ผลประโยชน์หลากหลายและในหลายพื้นที่
ซ้อนกันและเวลาตาชั่งนี้ต้องใช้ระบบการปกครองเป็น
ครอบคลุมในความรู้สึกที่พวกเขาครอบคลุมทั้งพื้นที่ภายในศาล และรวมถึงการใช้
ทั้งหมดถูกต้องตามกฎหมายและความสนใจ ระบบธรรมาภิบาลยังต้องใช้หลายซ้อนกันเกล็ด
จับคู่เหล่านั้นที่ และการใช้ทรัพยากรของพวกเขามีโครงสร้าง
และโต้ตอบ ( berkes , 2010 ) นี้จะปูทางสำหรับซ้อน
สถานที่ตาม , สถานศึกษาแบบบูรณาการ ( กำกับดูแลประสานงานภูมิภาคโดยรวม ) ,
( ข้ามประสานงาน Zone ) โซน
ผู้เชี่ยวชาญและหน่วยงาน ( เช่น จึง sheries การจัดการในโซนหนึ่ง ) polycentrism –
เครือข่ายเทศบาลที่อาจมีบางส่วนที่ทับซ้อนกัน
ศาลและบทบาทและที่อาจเกิดขึ้น หรือละลายในการตอบสนองความต้องการการทำงาน
อาจเป็นวิสัยทัศน์ที่เหมือนจริงมากที่สุดเพื่อให้บรรลุนี้
. แน่นอนบางกรณีของ MSP วันที่ยังนำไปสู่การปฏิรูปโครงสร้างการบริหาร
( แกะ et al . , 2013 )
4.2.4 . ขับใช้งานฟื้นฟูและการเพิ่มประสิทธิภาพของการผลิต จึง shery
บางทีมากที่สุดได้อย่างง่ายดายเข้าใจดีจึงไม่เป็นที่ของ MSP โดย
การกําหนดขอบเขตการเกิดขึ้นของ rightsbased การปกครองระบบ มันสามารถสร้างเงื่อนไขที่อุปถัมภ์
แรงจูงใจระยะยาวสำหรับผู้ใช้เรียกคืนทรัพยากรเสื่อมโทรม
ทรัพยากรและบริการ . นี้อาจจะทำผ่านการป้องกันที่สมบูรณ์ในพื้นที่มากที่สุดทางด้านนิเวศวิทยาและมีคุณค่า
ผ่านจึงชิงภายในที่ยั่งยืน จำกัด ในพื้นที่อื่น ๆที่
สามารถส่งระดับสูงของระบบนิเวศบริการโดยไม่
การแทรกแซงเพิ่มเติม การใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืน สามารถ incentivized
โดยดีจึง ciaries ลงทุนในการป้องกันวิกฤตเว็บไซต์
และการจัดการที่มีประสิทธิภาพหรือการฟื้นฟูพื้นที่กว้างขึ้น
เมื่อการลงทุนเหล่านี้ใช้รูปแบบของการชำระเงินให้กับชุมชนท้องถิ่นหรือรัฐบาลที่เพียงพอสามารถจัดการผลกระทบ
ภายในผล ' การชำระเงินสำหรับการบริการ ' ระบบนิเวศอาจช่วย defray ต้นทุนอะไร
บางครั้งมากเกินไปของการจัดการ
,รวมถึงต้นทุนของหน่วยลาดตระเวน วิจัย มาตรการบรรเทาผลกระทบ ฯลฯ
( muradian เอเมอร์ตัน ปี 2014 ; ปี แต่เห็นยัง brockington 2011 ;
ซัลลิแวน , 2012 ) .
วิธี interventionist เพิ่มเติมอาจจะต้องใช้ในพื้นที่
ที่ความต้องการบริการเกินความสามารถของระบบธรรมชาติ
จัดหาบริการเหล่านี้และ หรือระบบธรรมชาติจึงสลายตัว เราคาดว่าความต้องการยังคง
การประเมินเครื่องมือที่มีอยู่และสร้างประเภทใหม่ของการแทรกแซง ตั้งแต่การถ่ายทอด sheries หุ้นหรือซ่อมแซมที่อยู่อาศัยให้
รูปแบบต่างๆของการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ( กระดิ่ง et al . , 2005 ,
lorenzen et al . , 2010b , Merino et al . , 2012 ) ปล่อย hatcheryreared สิ่งมีชีวิตเป็นส่วนหนึ่งของการวิจัยและวางแผนกิจกรรม
อาจสร้างประชากร shery จึงและระบบนิเวศบริการ
เช่น การแทะเล็มสาหร่ายที่พวกเขาให้ โดยการฟื้นฟูสิ่งแวดล้อม ทางกายภาพ หรือ เพิ่มการสลาย
ที่อยู่นอกเหนือขอบเขตของธรรมชาติ เช่น การก่อสร้างจึงจำเป็นต้อง่รีฟ ) ความพร้อมของ
วิกฤตสิ่งแวดล้อมอาจจะเพิ่ม การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่เกี่ยวข้องกับการแทรกแซงหลายสายพันธุ์
' วงจรชีวิตและแหล่งอาศัย และโดยทั่วไปแล้ว กรรมสิทธิ์ส่วนบุคคลของหุ้นการเพาะเลี้ยง ( bostock
et al . ,2010 ) ได้รับการดูแลที่เหมาะสม
ให้ระดับต่างๆของสิทธิและการพัฒนาอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยีการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
อีกหลายชนิด มีแนวโน้มว่า รูปแบบการจัดการทรัพยากรสัตว์น้ำมากมาย
sheries กลางระหว่างการจับและการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจึงจะเกิดในเขตร้อน
ชายฝั่งมหาสมุทร คล้ายกับที่พบในเอเชีย
ความหลากหลายของระบบแหล่งน้ำจืด ซึ่งเงื่อนไขดังกล่าวมีอยู่บางครั้ง
( amilhat et al . , 2009 ) .
4.2.5 . การสร้างขอบเขตข้ามการจัดการข้ามชาติที่มีประสิทธิภาพและ
บางความล้มเหลวของการจัดการทรัพยากรทางทะเลสามารถ
เกิดจากไม่เพียงพอที่จะกำหนดขอบเขต ตัวอย่างเช่น สถานที่สำคัญ เช่น แหล่งวางไข่ แหล่ง
อาจจะไม่รอดหรือประชากรของเผ่าพันธุ์ตนเองเปลี่ยนเป้าหมายอาจขยาย
ข้ามหลายการจัดการศาลที่ล้มเหลว หรือจะไม่มีผลในการประสานงานการดำเนินการของพวกเขาขาย et al . , 2005 ) ใน
นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศที่คาดว่าในบางกรณีการเปลี่ยนแปลงการจัดพื้นที่ของที่อยู่อาศัยหรือการกระจายของสายพันธุ์ ( Cheung
et al . , 2013 ) MSP เป็นปรากฏการณ์นี้อาจช่วยในการจัดการ
ข้ามเขตแดน และการแก้ไขจะต้องแก้ไขหรือรองรับปัญหา
เปลี่ยนในการกระจายตัวของที่อยู่อาศัย
.
พื้นที่วิกฤตสามารถ แต่ได้รับความคุ้มครองภายใน
เมทริกซ์ของการจัดการและกฎระเบียบที่flโอ๊ยจาก MSP เขต
และมหาสมุทร ถิ่น และสามารถใช้ประเมินระดับภูมิภาควิทยาศาสตร์อย่างรวดเร็วและ EF จึง ciently ระบุถิ่นส่งมอบบริการของระบบนิเวศที่สำคัญรวมถึงการบริการที่ควบคุมและสนับสนุนให้กว้างขึ้น
สุขภาพสิ่งแวดล้อมและระบบนิเวศแนวปะการัง ที่ยังคงให้ความ sheries
จึง , พลังงาน วัตถุดิบ และสินค้าอื่น ๆในอนาคต ( Tallis et al . ,
2010 ) ในแผนพื้นที่ที่fl OWS ของครอบคลุมกระบวนการมีส่วนร่วม
MSP โหนดที่สำคัญเหล่านี้สามารถถูกกำหนดเป็นพื้นที่แดง . .
,ที่จะได้รับการคุ้มครองอย่างเข้มงวดตามความเหมาะสม
4.2.2 . แยกคอนfl icting ใช้
อาร์กิวเมนต์ที่สำคัญสำหรับการวางแผนเชิงพื้นที่ที่เกิดขึ้นจากการเติบโตในขอบเขตและความหลากหลายของทะเล
ใช้ : ขนาดใหญ่และขนาดเล็กจึงชิง , เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ , การขนส่ง , ลมและคลื่นพลังงาน แร่ธาตุ
การสกัด นันทนาการและการอนุรักษ์ หลายของการใช้งานเหล่านี้และ
ความสนใจเป็นอย่างโดยเนื้อแท้ เข้ากันไม่ได้ MSP และมหาสมุทรเขต
ที่โผล่ออกมาจากมัน มีวิธีการลดการใช้และดอกเบี้ย
con flไอซีที ตลอดจน rationalizing พื้นที่ซึ่งใช้สามารถ
เกิดขึ้นในขณะที่การสร้างโอกาสสำหรับการ rightsbased สิ่งจูงใจสำหรับการใช้งานที่ยั่งยืน แยก และมีเหตุผล
จัดสรรพื้นที่จะสร้างชุดของถิ่น สินค้าและบริการ และ เดอ จึงไม่
ผู้ใช้มากขึ้นอย่างชัดเจน ( sanchirico et al . , 2010ทอลลิส
et al . , 2010 ) .
4.2.3 . การเกิดขึ้นของยั่งยืน สิทธิตามการปกครองระบอบ
MSP เกี่ยวข้องกับเขตพื้นที่ และอาจกำหนดขอบเขตรอบทรัพยากรและสิทธิที่จะใช้พวกเขา ขอบเขตดังกล่าวอนุญาตให้พัฒนานโยบายการจัดการตาม
จัดสรรสิทธิแก่บุคคลหรือกลุ่ม และใช้
เครื่องมือการจัดการที่เหมาะสมเพื่อให้บรรลุความยั่งยืน การวิเคราะห์ของสถาบันได้แสดงที่ชัดเจนและเหมาะสมขอบเขต
รอบทรัพยากรและผู้ที่ได้รับใช้พวกเขาเป็นส่วนผสมที่สำคัญของความสำเร็จของ
( ที่ตั้งสระว่ายน้ำทั่วไปทรัพยากร ( 1990 ) , และการจัดสรรสิทธิการใช้ถูกมองว่าเป็นกลยุทธ์ที่สำคัญสำหรับ countering ขี้อ้อน
เราเหมือนกัน สระทรัพยากรเช่นจึง sheries ( berkes , 2010 ) .
ทรัพยากรแตกต่างกัน ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียและคุณลักษณะของตลาดโทร
โหมดที่แตกต่างกันของกิจการ . เช่นใช้จึงชิงภายใน
จำกัดโซนอาจถูกควบคุมโดยราชการส่วนกลางหรือ
อิงตลาดหมายถึง สิทธิการใช้ต้องใหญ่พอในพื้นที่ และเวลา เพื่อส่งเสริมการอนุรักษ์ทรัพยากร
และสามารถบูรณาการเพื่อหาเหตุผลเข้าข้างตนเองและลดจึงชิงความพยายาม ในเวลาเดียวกัน
, การสร้างสิทธิการใช้นำไปสู่ผู้ชนะและผู้แพ้และ
สามารถโต้เถียง . ในการพัฒนาประเทศกับความสัมพันธ์เชิงอำนาจ
ไม่เท่ากันชายขอบการเมืองและการปกครองที่อ่อนแอ , การสร้าง
สิทธิใช้มีศักยภาพสำหรับ ' จับ ' และเพิ่มเติม
ยอดความแร้นแค้นของคนจนผ่านการสูญเสียของการเข้าถึงบริการของระบบนิเวศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้า MSP เป็นเป้าหมายในตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจ
รวม ( นาง et al . , 2011 ) .
รวมทั้งจัดการกับกลุ่มแตกต่างกันอย่างแพร่หลาย
อำนาจทางการเมือง การปกครองภายใต้ระบบ MSP จะจัดการอย่างมีประสิทธิภาพด้วยการใช้ผลประโยชน์หลากหลายและในหลายพื้นที่
ซ้อนกันและเวลาตาชั่งนี้ต้องใช้ระบบการปกครองเป็น
ครอบคลุมในความรู้สึกที่พวกเขาครอบคลุมทั้งพื้นที่ภายในศาล และรวมถึงการใช้
ทั้งหมดถูกต้องตามกฎหมายและความสนใจ ระบบธรรมาภิบาลยังต้องใช้หลายซ้อนกันเกล็ด
จับคู่เหล่านั้นที่ และการใช้ทรัพยากรของพวกเขามีโครงสร้าง
และโต้ตอบ ( berkes , 2010 ) นี้จะปูทางสำหรับซ้อน
สถานที่ตาม , สถานศึกษาแบบบูรณาการ ( กำกับดูแลประสานงานภูมิภาคโดยรวม ) ,
( ข้ามประสานงาน Zone ) โซน
ผู้เชี่ยวชาญและหน่วยงาน ( เช่น จึง sheries การจัดการในโซนหนึ่ง ) polycentrism –
เครือข่ายเทศบาลที่อาจมีบางส่วนที่ทับซ้อนกัน
ศาลและบทบาทและที่อาจเกิดขึ้น หรือละลายในการตอบสนองความต้องการการทำงาน
อาจเป็นวิสัยทัศน์ที่เหมือนจริงมากที่สุดเพื่อให้บรรลุนี้
. แน่นอนบางกรณีของ MSP วันที่ยังนำไปสู่การปฏิรูปโครงสร้างการบริหาร
( แกะ et al . , 2013 )
4.2.4 . ขับใช้งานฟื้นฟูและการเพิ่มประสิทธิภาพของการผลิต จึง shery
บางทีมากที่สุดได้อย่างง่ายดายเข้าใจดีจึงไม่เป็นที่ของ MSP โดย
การกําหนดขอบเขตการเกิดขึ้นของ rightsbased การปกครองระบบ มันสามารถสร้างเงื่อนไขที่อุปถัมภ์
แรงจูงใจระยะยาวสำหรับผู้ใช้เรียกคืนทรัพยากรเสื่อมโทรม
ทรัพยากรและบริการ . นี้อาจจะทำผ่านการป้องกันที่สมบูรณ์ในพื้นที่มากที่สุดทางด้านนิเวศวิทยาและมีคุณค่า
ผ่านจึงชิงภายในที่ยั่งยืน จำกัด ในพื้นที่อื่น ๆที่
สามารถส่งระดับสูงของระบบนิเวศบริการโดยไม่
การแทรกแซงเพิ่มเติม การใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืน สามารถ incentivized
โดยดีจึง ciaries ลงทุนในการป้องกันวิกฤตเว็บไซต์
และการจัดการที่มีประสิทธิภาพหรือการฟื้นฟูพื้นที่กว้างขึ้น
เมื่อการลงทุนเหล่านี้ใช้รูปแบบของการชำระเงินให้กับชุมชนท้องถิ่นหรือรัฐบาลที่เพียงพอสามารถจัดการผลกระทบ
ภายในผล ' การชำระเงินสำหรับการบริการ ' ระบบนิเวศอาจช่วย defray ต้นทุนอะไร
บางครั้งมากเกินไปของการจัดการ
,รวมถึงต้นทุนของหน่วยลาดตระเวน วิจัย มาตรการบรรเทาผลกระทบ ฯลฯ
( muradian เอเมอร์ตัน ปี 2014 ; ปี แต่เห็นยัง brockington 2011 ;
ซัลลิแวน , 2012 ) .
วิธี interventionist เพิ่มเติมอาจจะต้องใช้ในพื้นที่
ที่ความต้องการบริการเกินความสามารถของระบบธรรมชาติ
จัดหาบริการเหล่านี้และ หรือระบบธรรมชาติจึงสลายตัว เราคาดว่าความต้องการยังคง
การประเมินเครื่องมือที่มีอยู่และสร้างประเภทใหม่ของการแทรกแซง ตั้งแต่การถ่ายทอด sheries หุ้นหรือซ่อมแซมที่อยู่อาศัยให้
รูปแบบต่างๆของการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ( กระดิ่ง et al . , 2005 ,
lorenzen et al . , 2010b , Merino et al . , 2012 ) ปล่อย hatcheryreared สิ่งมีชีวิตเป็นส่วนหนึ่งของการวิจัยและวางแผนกิจกรรม
อาจสร้างประชากร shery จึงและระบบนิเวศบริการ
เช่น การแทะเล็มสาหร่ายที่พวกเขาให้ โดยการฟื้นฟูสิ่งแวดล้อม ทางกายภาพ หรือ เพิ่มการสลาย
ที่อยู่นอกเหนือขอบเขตของธรรมชาติ เช่น การก่อสร้างจึงจำเป็นต้อง่รีฟ ) ความพร้อมของ
วิกฤตสิ่งแวดล้อมอาจจะเพิ่ม การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่เกี่ยวข้องกับการแทรกแซงหลายสายพันธุ์
' วงจรชีวิตและแหล่งอาศัย และโดยทั่วไปแล้ว กรรมสิทธิ์ส่วนบุคคลของหุ้นการเพาะเลี้ยง ( bostock
et al . ,2010 ) ได้รับการดูแลที่เหมาะสม
ให้ระดับต่างๆของสิทธิและการพัฒนาอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยีการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
อีกหลายชนิด มีแนวโน้มว่า รูปแบบการจัดการทรัพยากรสัตว์น้ำมากมาย
sheries กลางระหว่างการจับและการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจึงจะเกิดในเขตร้อน
ชายฝั่งมหาสมุทร คล้ายกับที่พบในเอเชีย
ความหลากหลายของระบบแหล่งน้ำจืด ซึ่งเงื่อนไขดังกล่าวมีอยู่บางครั้ง
( amilhat et al . , 2009 ) .
4.2.5 . การสร้างขอบเขตข้ามการจัดการข้ามชาติที่มีประสิทธิภาพและ
บางความล้มเหลวของการจัดการทรัพยากรทางทะเลสามารถ
เกิดจากไม่เพียงพอที่จะกำหนดขอบเขต ตัวอย่างเช่น สถานที่สำคัญ เช่น แหล่งวางไข่ แหล่ง
อาจจะไม่รอดหรือประชากรของเผ่าพันธุ์ตนเองเปลี่ยนเป้าหมายอาจขยาย
ข้ามหลายการจัดการศาลที่ล้มเหลว หรือจะไม่มีผลในการประสานงานการดำเนินการของพวกเขาขาย et al . , 2005 ) ใน
นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศที่คาดว่าในบางกรณีการเปลี่ยนแปลงการจัดพื้นที่ของที่อยู่อาศัยหรือการกระจายของสายพันธุ์ ( Cheung
et al . , 2013 ) MSP เป็นปรากฏการณ์นี้อาจช่วยในการจัดการ
ข้ามเขตแดน และการแก้ไขจะต้องแก้ไขหรือรองรับปัญหา
เปลี่ยนในการกระจายตัวของที่อยู่อาศัย
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- จริงๆฉันไม่คิดถึงเรื่องนั้นเลยเพราะมันไม
- Send me the way Period of few days, with
- การเลือกคนเพื่อนเป็นสิ่งสำคัญ
- คุณเป็นคนอย่างไร
- ต่อจากนั้น ท่านเศรษฐี ได้กล่าวสั่งสอน ให
- Hey are you there i'm waiting for your r
- Be careful who you trust `
- After you take
- health
- เขามีความสามารถพิเศษ คือ
- 认真
- are
- I'm glad you be a fan
- Messenger
- james gunn is awesome man great diractor
- jeongguk dropped his bubblegum on the fl
- เขามีความสามารถพิเศษ คือ
- We can conclude that the organizational
- no iam eating
- joined in the trend
- you have to understand I never think you
- okay up to u . U should caring yourself
- ยิ้มเห็นฟัน
- ฝันว่าเรารักกัน
