- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
He narrows his eyes, but I’m no lon
He narrows his eyes, but I’m no longer intimidated by him. Well, only a little. I gaze
impassively back, not blinking or backing down.
“Will you take a check?” he says acidly.
“Yes. I think you’re good for it.”
He doesn’t smile, he just turns on his heel and stalks into his study. I take a last lingering
look around his apartment – at the art on the walls – all abstracts, serene, cool… cold,
even. Fitting, I think absently. My eyes stray to the piano. Jeez – if I’d kept my mouth
shut, we’d have made love on the piano. No, fucked, we would have fucked on the piano.
Well, I would have made love. The thought lies heavy and sad in my mind. He has never
made love to me, has he? It’s always been fucking to him.
Christian returns and hands me an envelope.
“Taylor got a good price. It’s a classic car. You can ask him. He’ll take you home.”
He nods in the direction over my shoulder. I turn, and Taylor is standing in the doorway,
wearing his suit, as impeccable as ever.
“That’s fine, I can get myself home, thank you.”
I turn to stare at Christian, and I see the barely-contained fury in his eyes.
“Are you going to defy me at every turn?”
“Why change a habit of a lifetime?” I give him a small, apologetic shrug.
He closes his eyes in frustration and runs his hand through his hair.
“Please, Ana, let Taylor take you home.”
“I’ll get the car, Miss Steele,” Taylor announces authoritatively. Christian nods at him,
and when I glance around, Taylor has gone.
I turn back to face Christian. We are four feet apart. He steps forward, and instinctively
I step back. He stops, and the anguish in his expression is palpable, his gray eyes
burning.
“I don’t want you to go,” he murmurs, his voice full of longing.
“I can’t stay. I know what I want and you can’t give it to me, and I can’t give you what
you need.”
He takes another step forward, and I hold up my hands.
“Don’t, please.” I recoil from him. There’s no way I can tolerate his touch now, it will
slay me. “I can’t do this.”
Grabbing my suitcase and my backpack, I head for the foyer. He follows me, keeping
a careful distance. He presses the elevator button, and the doors open. I climb in.
“Goodbye, Christian,” I murmur.
“Ana, goodbye,” he says softly, and he looks utterly, utterly broken, a man in agonizing
pain, reflecting how I feel inside. I tear my gaze away from him before I change my mind
and try to comfort him.
The elevator doors close, and it whisks me down to the bowels of the basement and to
my own personal hell.
Taylor holds the door open for me, and I climb into the back of the car. I avoid eye contact.
Embarrassment and shame washes over me. I’m a complete failure. I had hoped to drag
impassively back, not blinking or backing down.
“Will you take a check?” he says acidly.
“Yes. I think you’re good for it.”
He doesn’t smile, he just turns on his heel and stalks into his study. I take a last lingering
look around his apartment – at the art on the walls – all abstracts, serene, cool… cold,
even. Fitting, I think absently. My eyes stray to the piano. Jeez – if I’d kept my mouth
shut, we’d have made love on the piano. No, fucked, we would have fucked on the piano.
Well, I would have made love. The thought lies heavy and sad in my mind. He has never
made love to me, has he? It’s always been fucking to him.
Christian returns and hands me an envelope.
“Taylor got a good price. It’s a classic car. You can ask him. He’ll take you home.”
He nods in the direction over my shoulder. I turn, and Taylor is standing in the doorway,
wearing his suit, as impeccable as ever.
“That’s fine, I can get myself home, thank you.”
I turn to stare at Christian, and I see the barely-contained fury in his eyes.
“Are you going to defy me at every turn?”
“Why change a habit of a lifetime?” I give him a small, apologetic shrug.
He closes his eyes in frustration and runs his hand through his hair.
“Please, Ana, let Taylor take you home.”
“I’ll get the car, Miss Steele,” Taylor announces authoritatively. Christian nods at him,
and when I glance around, Taylor has gone.
I turn back to face Christian. We are four feet apart. He steps forward, and instinctively
I step back. He stops, and the anguish in his expression is palpable, his gray eyes
burning.
“I don’t want you to go,” he murmurs, his voice full of longing.
“I can’t stay. I know what I want and you can’t give it to me, and I can’t give you what
you need.”
He takes another step forward, and I hold up my hands.
“Don’t, please.” I recoil from him. There’s no way I can tolerate his touch now, it will
slay me. “I can’t do this.”
Grabbing my suitcase and my backpack, I head for the foyer. He follows me, keeping
a careful distance. He presses the elevator button, and the doors open. I climb in.
“Goodbye, Christian,” I murmur.
“Ana, goodbye,” he says softly, and he looks utterly, utterly broken, a man in agonizing
pain, reflecting how I feel inside. I tear my gaze away from him before I change my mind
and try to comfort him.
The elevator doors close, and it whisks me down to the bowels of the basement and to
my own personal hell.
Taylor holds the door open for me, and I climb into the back of the car. I avoid eye contact.
Embarrassment and shame washes over me. I’m a complete failure. I had hoped to drag
0/5000
เขาจำกัดตา แต่ฉันไม่อยู่อีก โดยเขา ดี เป็นการ ฉันมองimpassively กลับ ไม่กะพริบ หรือสำรองข้อมูลลง"คุณจะใช้เครื่องหมาย" เขาบอก acidly"ใช่ ผมคิดว่า คุณดีก็"ไม่ยิ้ม เขาเพิ่งเปิดส้นของเขา และ stalks เข้าศึกษา ฉันใช้เวลาลิ้มรสสุดท้ายดูอพาร์ทเมนท์ของเขา – ศิลปะบนผนัง บทคัดย่อจากทั้งหมด เงียบสงบ เย็น...เย็นแม้ เหมาะสม คิด absently ตาหลงกับเปียโน Jeez – ถ้าฉันได้เก็บปากของฉันปิด เราจะได้ทำรักบนเปียโน ไม่ ระยำ เราจะได้ระยำเปียโนดี ฉันจะได้รักกัน คิดอยู่หนัก และเศร้าในใจของฉัน พระองค์ไม่เคยความรักทำให้ฉัน มีเขา ตลอดมาเป็นร่วมเพศกับเขาคริสเตียนกลับ และมือผมซอง"เทย์เลอร์ได้ดี มันเป็นรถคลาสสิก คุณสามารถถามเขา เขาจะพาคุณกลับบ้าน"เขา nods ในทิศทางเหนือไหล่ของฉัน เปิด และเทย์เลอร์ยืนในประตูสวมใส่เหมาะกับของเขา เป็นชั้นเช่นเคย"ก็ดี ฉันจะได้รับเองหน้าแรก ขอขอบคุณคุณ"เปิดมองคริสเตียน และเห็นโกรธแทบอยู่ในสายตาของเขา"คุณกำลังท้าทายฉันที่เปิดทุก""ทำไมเปลี่ยนนิสัยของชีวิต" ฉันให้เขายักเล็ก ขออภัยเขาปิดตาของเขาในแห้ว และทำมือของเขาผ่านผมของเขา"กรุณา Ana ให้เทย์เลอร์พาคุณกลับบ้าน""ผมจะรับรถ นางสาว Steele เทย์เลอร์ authoritatively ประกาศ คริสเตียน nods ที่เขาและเมื่อฉันมองไปรอบ ๆ เทย์เลอร์ได้หายไปฉันกลับหน้าคริสเตียน สี่เท้าออกจากกันได้ เขาก้าวไปข้างหน้า และ instinctivelyผมย้อนกลับ เขาหยุด และความปวดร้าวในนิพจน์ของเขาจะเห็นได้ชัด ตาสีเทาเขียน"ไม่ต้องการคุณไป เขา murmurs เสียงของเขาเต็มไปด้วยความคิด"ฉันไม่สามารถเข้าพัก ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันต้อง และคุณไม่สามารถกำหนดให้กับฉัน และฉันไม่สามารถให้อะไรคุณต้องการ"เขาใช้เวลาอีกก้าวไปข้างหน้า และฉันค้างค่ามือของฉัน"ไม่ กรุณา" ฉันสะท้อนจากเขา มีวิธีฉันสามารถทนต่อสัมผัสของเขาตอนนี้ มันจะฆ่าฉัน "ฉันไม่สามารถทำ"ฉันโลภกระเป๋าเดินทางของฉันและของฉันเป้ หัวสำหรับเคาน์เตอร์รับการ เขาตามผม รักษาระยะทางระมัดระวัง เขากดปุ่มลิฟท์ และเปิดประตู ผมปีนใน"ลา คริสเตียน, " เสียงฟู่ของฉัน"Ana ลา เขากล่าวเบา ๆ และเขาดูโคตร โคตรเสีย ชาย agonizingอาการปวด สะท้อนให้เห็นถึงการรู้สึกภายใน ฉันฉีกสายตาของฉันจากเขาก่อนที่ฉันเปลี่ยนใจและพยายามที่จะสบายเขาปิดประตูลิฟต์ และมัน whisks ฉันลงไปที่ส่วน ของห้องใต้ดิน และการนรกที่ส่วนตัวของฉันเองเทย์เลอร์มีประตูเปิดสำหรับฉัน และฉันปีนเข้าด้านหลังของรถ ฉันหลีกเลี่ยงตาความลำบากใจและอับอายต่อผิวหน้ามากกว่าฉัน ผมสำเร็จสมบูรณ์ ฉันมีหวังลาก
การแปล กรุณารอสักครู่..
He narrows his eyes, but I’m no longer intimidated by him. Well, only a little. I gaze
impassively back, not blinking or backing down.
“Will you take a check?” he says acidly.
“Yes. I think you’re good for it.”
He doesn’t smile, he just turns on his heel and stalks into his study. I take a last lingering
look around his apartment – at the art on the walls – all abstracts, serene, cool… cold,
even. Fitting, I think absently. My eyes stray to the piano. Jeez – if I’d kept my mouth
shut, we’d have made love on the piano. No, fucked, we would have fucked on the piano.
Well, I would have made love. The thought lies heavy and sad in my mind. He has never
made love to me, has he? It’s always been fucking to him.
Christian returns and hands me an envelope.
“Taylor got a good price. It’s a classic car. You can ask him. He’ll take you home.”
He nods in the direction over my shoulder. I turn, and Taylor is standing in the doorway,
wearing his suit, as impeccable as ever.
“That’s fine, I can get myself home, thank you.”
I turn to stare at Christian, and I see the barely-contained fury in his eyes.
“Are you going to defy me at every turn?”
“Why change a habit of a lifetime?” I give him a small, apologetic shrug.
He closes his eyes in frustration and runs his hand through his hair.
“Please, Ana, let Taylor take you home.”
“I’ll get the car, Miss Steele,” Taylor announces authoritatively. Christian nods at him,
and when I glance around, Taylor has gone.
I turn back to face Christian. We are four feet apart. He steps forward, and instinctively
I step back. He stops, and the anguish in his expression is palpable, his gray eyes
burning.
“I don’t want you to go,” he murmurs, his voice full of longing.
“I can’t stay. I know what I want and you can’t give it to me, and I can’t give you what
you need.”
He takes another step forward, and I hold up my hands.
“Don’t, please.” I recoil from him. There’s no way I can tolerate his touch now, it will
slay me. “I can’t do this.”
Grabbing my suitcase and my backpack, I head for the foyer. He follows me, keeping
a careful distance. He presses the elevator button, and the doors open. I climb in.
“Goodbye, Christian,” I murmur.
“Ana, goodbye,” he says softly, and he looks utterly, utterly broken, a man in agonizing
pain, reflecting how I feel inside. I tear my gaze away from him before I change my mind
and try to comfort him.
The elevator doors close, and it whisks me down to the bowels of the basement and to
my own personal hell.
Taylor holds the door open for me, and I climb into the back of the car. I avoid eye contact.
Embarrassment and shame washes over me. I’m a complete failure. I had hoped to drag
impassively back, not blinking or backing down.
“Will you take a check?” he says acidly.
“Yes. I think you’re good for it.”
He doesn’t smile, he just turns on his heel and stalks into his study. I take a last lingering
look around his apartment – at the art on the walls – all abstracts, serene, cool… cold,
even. Fitting, I think absently. My eyes stray to the piano. Jeez – if I’d kept my mouth
shut, we’d have made love on the piano. No, fucked, we would have fucked on the piano.
Well, I would have made love. The thought lies heavy and sad in my mind. He has never
made love to me, has he? It’s always been fucking to him.
Christian returns and hands me an envelope.
“Taylor got a good price. It’s a classic car. You can ask him. He’ll take you home.”
He nods in the direction over my shoulder. I turn, and Taylor is standing in the doorway,
wearing his suit, as impeccable as ever.
“That’s fine, I can get myself home, thank you.”
I turn to stare at Christian, and I see the barely-contained fury in his eyes.
“Are you going to defy me at every turn?”
“Why change a habit of a lifetime?” I give him a small, apologetic shrug.
He closes his eyes in frustration and runs his hand through his hair.
“Please, Ana, let Taylor take you home.”
“I’ll get the car, Miss Steele,” Taylor announces authoritatively. Christian nods at him,
and when I glance around, Taylor has gone.
I turn back to face Christian. We are four feet apart. He steps forward, and instinctively
I step back. He stops, and the anguish in his expression is palpable, his gray eyes
burning.
“I don’t want you to go,” he murmurs, his voice full of longing.
“I can’t stay. I know what I want and you can’t give it to me, and I can’t give you what
you need.”
He takes another step forward, and I hold up my hands.
“Don’t, please.” I recoil from him. There’s no way I can tolerate his touch now, it will
slay me. “I can’t do this.”
Grabbing my suitcase and my backpack, I head for the foyer. He follows me, keeping
a careful distance. He presses the elevator button, and the doors open. I climb in.
“Goodbye, Christian,” I murmur.
“Ana, goodbye,” he says softly, and he looks utterly, utterly broken, a man in agonizing
pain, reflecting how I feel inside. I tear my gaze away from him before I change my mind
and try to comfort him.
The elevator doors close, and it whisks me down to the bowels of the basement and to
my own personal hell.
Taylor holds the door open for me, and I climb into the back of the car. I avoid eye contact.
Embarrassment and shame washes over me. I’m a complete failure. I had hoped to drag
การแปล กรุณารอสักครู่..
เขากระชับดวงตาของเขา แต่ผมก็ไม่ย่อท้อ โดยเขา อืม ก็นิดหน่อย ฉันจ้องมอง
impassively กลับ ไม่กระพริบ หรือถอยลง .
" จะรับเช็คไหม " เขาบอกว่า acidly .
" ครับ ฉันคิดว่าคุณเป็นคนดีจริงๆ "
เขาไม่ค่อยยิ้ม เขาเพิ่งเปิดส้นเท้าและลูกของเขาในการศึกษาของเขา ฉันใช้เวลาสุดท้ายของ
มองไปรอบ ๆห้องของเขาเพื่อที่ศิลปะบนผนัง ) ทั้งหมดรวมบทคัดย่อ , เงียบสงบ ,เย็น . . . เย็น ,
. พอดี ผมคิดว่าเผลอ . ตาฉันหลงทางกับเปียโน พระเจ้า–ถ้าฉันเก็บปากของฉัน
ปิด เราต้องทำให้ความรักบนเปียโน ไม่แน่ เราอาจจะซวยบนเปียโน .
ผมทำรัก คิดอยู่หนักและเศร้าในจิตใจของฉัน เขาไม่เคย
ร่วมรักกับฉัน ใช่ไหม มันเคยเย็ดกับเขา และมือฉันคริสเตียนกลับ
ซองจดหมาย" เทย์เลอร์ได้ราคาดี มันเป็นรถคลาสสิค คุณสามารถถามเขาได้ เขาจะพาเธอกลับบ้าน "
เขาพยักหน้าไปในทิศทางบนไหล่ของฉัน ผมเปิด และเทย์เลอร์ ยืนอยู่ที่หน้าประตู
ใส่สูทอย่างไร้ที่ติเช่นเคย
" ไม่เป็นไร ฉันจะหาทางกลับบ้านเอง ขอบคุณครับ
ฉันหันไปจ้องคริสเตียน และผมเห็นแทบไม่มีความโกรธในดวงตาของเขา .
" เธอจะท้าทายฉัน ทุกครั้ง ? "
" ทำไมต้องเปลี่ยนแปลงนิสัยของชีวิต ? " ผมให้เขาเล็กน้อย ขออภัย
ยักไหล่ เขาหลับตาในเสียงและวิ่งมือผ่านเส้นผมของเขา .
" กรุณา อานา ให้เทย์เลอร์ พาเธอกลับบ้าน "
" ผมจะได้รับรถ มิส สตีล " เทย์เลอร์ประกาศ authoritatively . คริสต์พยักหน้าไปที่เขา และเมื่อฉันเหลือบมองไปรอบ ๆ
เทย์เลอร์ได้หายไป ผมหันหลังกลับเผชิญหน้ากับคริสเตียน เรามีสี่เท้าออกจากกัน เขาก้าวไปข้างหน้าแล้วสัญชาตญาณ
ฉันถอยไป เขาหยุด และความปวดร้าวในการแสดงออกของเขาก็เห็นได้ชัดตา
" สีเทาไหม้ ผมไม่อยากให้คุณไป " เขาพึมพำ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนา .
" ฉันอยู่ไม่ได้ ฉันรู้ว่าฉันต้องการอะไร และคุณไม่สามารถให้ฉันและฉันไม่สามารถให้สิ่งที่คุณต้องการ
.
เขาจะก้าวไปข้างหน้า ผมยกมือขึ้น .
" อย่า ได้โปรด " ฉันสะบัดมือหนีเขาไม่มีทางที่ฉันจะยอมให้สัมผัสของเขาในตอนนี้ มันจะ
ฆ่าฉัน " ฉันไม่สามารถทำเช่นนี้ . "
คว้ากระเป๋าเดินทางและกระเป๋าเป้สะพายหลังของผม ผมมุ่งหน้าไปที่ห้องโถง เขาตามฉันไป รักษา
ระยะทางระวัง เขากดปุ่มลิฟต์และประตูจะเปิด ฉันปีน .
" ลาก่อน , คริสเตียน , " ฉันบ่นอุบอิบ .
" อนา ลาก่อน " เขากล่าวเบาๆ และเขาดูโคตร โคตรเสียผู้ชายที่เจ็บปวดมากๆ
,สะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกข้างใน ฉันฉีกจ้องมองฉันอยู่ห่างจากเขา ก่อนที่ผมจะเปลี่ยนร่างจิตของฉันและพยายามที่จะปลอบเขา .
ประตูลิฟต์ปิด และบางคนพุ่งเข้าผมลงไปในห้องใต้ดิน และนรกส่วนตัวของฉันเอง
.
เทย์เลอร์ถือเปิดประตูให้ฉัน และฉันจะปีนเข้าไปในด้านหลังของรถ ฉันหลบสายตา .
อับอายและอัปยศล้างมากกว่าฉัน ผมล้มเหลวจริงๆ ผมหวังที่จะลาก
impassively กลับ ไม่กระพริบ หรือถอยลง .
" จะรับเช็คไหม " เขาบอกว่า acidly .
" ครับ ฉันคิดว่าคุณเป็นคนดีจริงๆ "
เขาไม่ค่อยยิ้ม เขาเพิ่งเปิดส้นเท้าและลูกของเขาในการศึกษาของเขา ฉันใช้เวลาสุดท้ายของ
มองไปรอบ ๆห้องของเขาเพื่อที่ศิลปะบนผนัง ) ทั้งหมดรวมบทคัดย่อ , เงียบสงบ ,เย็น . . . เย็น ,
. พอดี ผมคิดว่าเผลอ . ตาฉันหลงทางกับเปียโน พระเจ้า–ถ้าฉันเก็บปากของฉัน
ปิด เราต้องทำให้ความรักบนเปียโน ไม่แน่ เราอาจจะซวยบนเปียโน .
ผมทำรัก คิดอยู่หนักและเศร้าในจิตใจของฉัน เขาไม่เคย
ร่วมรักกับฉัน ใช่ไหม มันเคยเย็ดกับเขา และมือฉันคริสเตียนกลับ
ซองจดหมาย" เทย์เลอร์ได้ราคาดี มันเป็นรถคลาสสิค คุณสามารถถามเขาได้ เขาจะพาเธอกลับบ้าน "
เขาพยักหน้าไปในทิศทางบนไหล่ของฉัน ผมเปิด และเทย์เลอร์ ยืนอยู่ที่หน้าประตู
ใส่สูทอย่างไร้ที่ติเช่นเคย
" ไม่เป็นไร ฉันจะหาทางกลับบ้านเอง ขอบคุณครับ
ฉันหันไปจ้องคริสเตียน และผมเห็นแทบไม่มีความโกรธในดวงตาของเขา .
" เธอจะท้าทายฉัน ทุกครั้ง ? "
" ทำไมต้องเปลี่ยนแปลงนิสัยของชีวิต ? " ผมให้เขาเล็กน้อย ขออภัย
ยักไหล่ เขาหลับตาในเสียงและวิ่งมือผ่านเส้นผมของเขา .
" กรุณา อานา ให้เทย์เลอร์ พาเธอกลับบ้าน "
" ผมจะได้รับรถ มิส สตีล " เทย์เลอร์ประกาศ authoritatively . คริสต์พยักหน้าไปที่เขา และเมื่อฉันเหลือบมองไปรอบ ๆ
เทย์เลอร์ได้หายไป ผมหันหลังกลับเผชิญหน้ากับคริสเตียน เรามีสี่เท้าออกจากกัน เขาก้าวไปข้างหน้าแล้วสัญชาตญาณ
ฉันถอยไป เขาหยุด และความปวดร้าวในการแสดงออกของเขาก็เห็นได้ชัดตา
" สีเทาไหม้ ผมไม่อยากให้คุณไป " เขาพึมพำ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนา .
" ฉันอยู่ไม่ได้ ฉันรู้ว่าฉันต้องการอะไร และคุณไม่สามารถให้ฉันและฉันไม่สามารถให้สิ่งที่คุณต้องการ
.
เขาจะก้าวไปข้างหน้า ผมยกมือขึ้น .
" อย่า ได้โปรด " ฉันสะบัดมือหนีเขาไม่มีทางที่ฉันจะยอมให้สัมผัสของเขาในตอนนี้ มันจะ
ฆ่าฉัน " ฉันไม่สามารถทำเช่นนี้ . "
คว้ากระเป๋าเดินทางและกระเป๋าเป้สะพายหลังของผม ผมมุ่งหน้าไปที่ห้องโถง เขาตามฉันไป รักษา
ระยะทางระวัง เขากดปุ่มลิฟต์และประตูจะเปิด ฉันปีน .
" ลาก่อน , คริสเตียน , " ฉันบ่นอุบอิบ .
" อนา ลาก่อน " เขากล่าวเบาๆ และเขาดูโคตร โคตรเสียผู้ชายที่เจ็บปวดมากๆ
,สะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกข้างใน ฉันฉีกจ้องมองฉันอยู่ห่างจากเขา ก่อนที่ผมจะเปลี่ยนร่างจิตของฉันและพยายามที่จะปลอบเขา .
ประตูลิฟต์ปิด และบางคนพุ่งเข้าผมลงไปในห้องใต้ดิน และนรกส่วนตัวของฉันเอง
.
เทย์เลอร์ถือเปิดประตูให้ฉัน และฉันจะปีนเข้าไปในด้านหลังของรถ ฉันหลบสายตา .
อับอายและอัปยศล้างมากกว่าฉัน ผมล้มเหลวจริงๆ ผมหวังที่จะลาก
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- plane
- อาจมีน้ำในเยื่อหุ้มปอด
- ตอนนี้เล่นเล่นบอลเก่งมาก
- I forward you below the e-mail we sent o
- ตอนนี้เล่นเล่นบอลเก่งมาก
- สวัสดีจากเมืองไทย
- This makes it all the more important to
- kept insealed polyethylene bags for furt
- หนัง
- Q71. A chain store with a distribution s
- Acknowledge ka.Please help take good car
- What kind of figurative languae is "a wh
- Potential Chronic Health Effects:CARCINO
- แผนผัง
- Is a personal contractHe can not send so
- What kind of figurative languae is "a wh
- แหวน 16 วง
- คุณเหนื่อยมั้ย
- Helices are stabilized by hydrogen bondi
- U say I alway say but never do This time
- Acknowledge ka.Please help take good car
- Classes
- 裴府家人
- หยุดทำงาน
