Greenhouse effect, a warming of the

Greenhouse effect, a warming of the Earth’s surface and troposphere (the lowest layer of the atmosphere), caused by the presence of water vapour, carbon dioxide, methane, and certain other gases in the air. Of these gases, known as greenhouse gases, water vapour has the largest effect.

The atmosphere allows most of the visible light from the Sun to pass through and reach the Earth’s surface. As the Earth’s surface is heated by sunlight, it radiates part of this energy back toward space as infrared radiation. This radiation, unlike visible light, tends to be absorbed by the greenhouse gases in the atmosphere, raising its temperature. The heated atmosphere in turn radiates infrared radiation back toward the Earth’s surface. (Despite its name, the greenhouse effect is different from the warming in a greenhouse, where panes of glass transmit visible sunlight but hold heat inside the building by trapping warmed air.)

Without the heating caused by the greenhouse effect, the Earth’s average surface temperature would be only about −18 °C (0 °F). On Venus the very high concentration of carbon dioxide in the atmosphere causes an extreme greenhouse effect resulting in surface temperatures as high as 450 °C (840 °F).

Although the greenhouse effect is a naturally occurring phenomenon, it is possible that the effect could be intensified by the emission of greenhouse gases into the atmosphere as the result of human activity. From the beginning of the Industrial Revolution through the end of the 20th century, the amount of carbon dioxide in the atmosphere increased 30 percent and the amount of methane more than doubled. A number of scientists have predicted that human-related increases in atmospheric carbon dioxide and other greenhouse gases could lead to an increase in the global average temperature of 1.4 to 5.8 °C (2.5 to 10.4 °F) by the end of the 21st century. This global warming could alter the Earth’s climates and thereby produce new patterns and extremes of drought and rainfall and possibly disrupt food production in certain regions. Other scientists involved in climatic research maintain that such predictions are overstated, however.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรือนกระจก ภาวะโลกร้อนผิวดินและโทรโพสเฟียร์ (ต่ำสุดชั้นของบรรยากาศ), สาเหตุของไอน้ำ คาร์บอนไดออกไซด์ มีเทน และก๊าซอื่น ๆ บางอย่างในอากาศ ของก๊าซเหล่านี้ เรียกว่าก๊าซเรือนกระจก ไอน้ำมีลักษณะพิเศษที่ใหญ่ที่สุดบรรยากาศให้ทั้งแสงที่มองเห็นจากดวงอาทิตย์จะส่งผ่าน และการเข้าถึงพื้นผิวของโลก เป็นพื้นผิวของโลกเป็นความร้อนจากแสงอาทิตย์ จะแผ่กระจายออกเป็นส่วนหนึ่งของพลังงานนี้กลับไปยังพื้นที่เป็นรังสีอินฟราเรด รังสีนี้ ซึ่งแตกต่างจากแสงที่มองเห็น มีแนวโน้มที่จะถูกดูดซึม โดยก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศ การเพิ่มของอุณหภูมิ บรรยากาศอุ่นจะแผ่กระจายออกแผ่รังสีอินฟราเรดกลับไปทางพื้นผิวของโลก (แม้ มีชื่อ เรือนกระจกจะแตกต่างจากภาวะโลกร้อนในเรือนกระจก ที่บานหน้าต่างกระจกส่งแสงที่มองเห็นได้ แต่เก็บความร้อนภายในอาคาร โดย warmed ดักอากาศ)โดยความร้อนที่เกิดจากผลกระทบเรือนกระจก อุณหภูมิพื้นผิวเฉลี่ยของโลกจะเป็นเกี่ยวกับ −18 ° C (0 ° F) ความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศสูงมากทำให้ผลกระทบเรือนกระจกมากในอุณหภูมิสูงถึง 450 ° C (840 ° F) พื้นผิวบนดาวศุกร์แม้ว่าเรือนกระจกเป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติที่เกิดขึ้น มันเป็นไปได้ว่า อาจ intensified ผล โดยการปล่อยก๊าซของก๊าซเรือนกระจกในบรรยากาศที่เป็นผลลัพธ์ของกิจกรรมมนุษย์ จากจุดเริ่มต้นของการปฏิวัติอุตสาหกรรมจนถึงสิ้นศตวรรษ 20 จำนวนก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศเพิ่มขึ้น 30 เปอร์เซ็นต์ และยอดของมีเทนมากกว่าสองเท่า จำนวนของนักวิทยาศาสตร์ได้คาดการณ์ไว้ว่า บุคคลที่เกี่ยวข้องเพิ่มขึ้นในบรรยากาศคาร์บอนไดออกไซด์และก๊าซเรือนกระจกอื่น ๆ อาจทำการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิโลกเฉลี่ย 1.4-5.8 องศาเซลเซียส (2.5-10.4 ° F) โดยจุดสิ้นสุดของศตวรรษที่ 21 นี้ภาวะโลกร้อนสามารถเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศของโลก และผลิตรูปแบบใหม่และที่สุดแล้งและปริมาณน้ำฝน และรบกวนในบางภูมิภาคอาจจะ นักวิทยาศาสตร์อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการวิจัย climatic รักษาว่า คาดคะเนดังกล่าวจะระบุมากกว่าความจริง อย่างไรก็ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาวะเรือนกระจกร้อนของพื้นผิวโลกและ troposphere (ชั้นต่ำสุดของชั้นบรรยากาศ) ที่เกิดจากการปรากฏตัวของไอน้ำคาร์บอนไดออกไซด์มีเทนและก๊าซอื่น ๆ บางอย่างในอากาศ ก๊าซเหล่านี้เป็นที่รู้จักกันเป็นก๊าซเรือนกระจกไอน้ำมีผลกระทบที่ใหญ่ที่สุด. บรรยากาศที่ช่วยให้มากที่สุดของแสงที่มองเห็นได้จากดวงอาทิตย์ผ่านไปและถึงพื้นผิวโลก ในฐานะที่เป็นพื้นผิวโลกจะมีความร้อนจากแสงแดดก็แผ่กระจายเป็นส่วนหนึ่งของพลังงานนี้กลับไปยังพื้นที่เป็นรังสีอินฟราเรด รังสีนี้แตกต่างจากแสงที่มองเห็นแนวโน้มที่จะถูกดูดซึมโดยก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศเพิ่มอุณหภูมิของมัน บรรยากาศความร้อนในทางกลับกันแผ่กระจายรังสีอินฟราเรดกลับไปยังพื้นผิวโลก (แม้จะมีชื่อของภาวะเรือนกระจกจะแตกต่างจากภาวะโลกร้อนในเรือนกระจกที่บานหน้าต่างกระจกส่งแสงแดดที่มองเห็นได้ แต่ถือความร้อนภายในอาคารโดยดักอบอุ่นอากาศ.) โดยไม่ต้องความร้อนที่เกิดจากภาวะเรือนกระจกที่อุณหภูมิพื้นผิวเฉลี่ยของโลก จะมีเพียงประมาณ -18 ° C (0 ° F) บนดาวศุกร์มีความเข้มข้นสูงมากของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศที่ทำให้เกิดภาวะเรือนกระจกที่รุนแรงที่เกิดขึ้นในอุณหภูมิที่พื้นผิวสูงถึง 450 ° C (840 ° F). แม้ว่าภาวะเรือนกระจกเป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติที่เกิดขึ้นก็เป็นไปได้ว่าผลกระทบที่จะทำได้ จะทวีความรุนแรงมากขึ้นโดยการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่ชั้นบรรยากาศเป็นผลมาจากกิจกรรมของมนุษย์ จากจุดเริ่มต้นของการปฏิวัติอุตสาหกรรมในช่วงปลายของศตวรรษที่ 20, ปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศเพิ่มขึ้นร้อยละ 30 และปริมาณของก๊าซมีเทนเพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัว จำนวนของนักวิทยาศาสตร์ได้คาดการณ์ว่าการเพิ่มขึ้นของมนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศและก๊าซเรือนกระจกอื่น ๆ ที่อาจนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิเฉลี่ยทั่วโลกของ 1.4-5.8 ° C (2.5-10.4 ° ​​F) ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 21 นี้ภาวะโลกร้อนอาจเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศของโลกและจึงผลิตรูปแบบใหม่และสุดขั้วของภัยแล้งและปริมาณน้ำฝนและอาจส่งผลกระทบต่อการผลิตอาหารในบางภูมิภาค นักวิทยาศาสตร์อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องในการวิจัยภูมิอากาศยืนยันว่าการคาดการณ์ดังกล่าวจะคุยโว แต่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาวะเรือนกระจก , ภาวะโลกร้อนของผิวโลกและชั้นบรรยากาศโทรโปสเฟียร์ ( ชั้นบนสุดของบรรยากาศ ) ที่เกิดจากการปรากฏตัวของไอ น้ำ คาร์บอนไดออกไซด์ มีเทน และบางอื่น ๆของก๊าซในอากาศ ก๊าซเหล่านี้ เรียกว่าก๊าซเรือนกระจก , ไอน้ำที่มีผลกระทบที่ใหญ่ที่สุด

บรรยากาศให้มากที่สุดของแสงที่มองเห็นจากดวงอาทิตย์ผ่านและถึงพื้นผิวโลกเป็นผิวโลก ความร้อนจากแสงแดด มันแผ่กระจายเป็นส่วนหนึ่งของพลังงานนี้กลับไปสู่อวกาศ เช่น รังสีอินฟาเรด รังสีนี้ แตกต่างจากแสงที่มองเห็น , มีแนวโน้มที่จะถูกดูดซึมโดยก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศเพิ่มอุณหภูมิของ บรรยากาศร้อนจะแผ่กระจายรังสีอินฟราเรดกลับสู่พื้นผิวโลก ( แม้ชื่อของมันปรากฏการณ์เรือนกระจก คือ แตกต่างจากภาวะโลกร้อนในเรือนกระจกที่บานหน้าต่างของแก้วส่งแสงที่มองเห็นได้แต่เก็บความร้อนภายในอาคาร โดยการอุ่นอากาศ )

ไม่มีความร้อนเกิดจากภาวะเรือนกระจก การเฉลี่ยอุณหภูมิพื้นผิวโลกจะเป็นเพียงเกี่ยวกับ− 18 ° C ( 0 ° F )บนดาวศุกร์มีความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศทำให้เกิดภาวะเรือนกระจกมากส่งผลให้อุณหภูมิพื้นผิวสูง 450 ° C ( 840 ° F )

ถึงแม้ว่าภาวะเรือนกระจก เป็นปรากฎการณ์ธรรมชาติที่เกิดขึ้น เป็นไปได้ว่าผลอาจจะทวีความรุนแรงมากขึ้น โดยการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่บรรยากาศ เช่น ผลของกิจกรรมของมนุษย์จากจุดเริ่มต้นของการปฏิวัติอุตสาหกรรม โดยปลายของศตวรรษที่ 20 ปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศเพิ่มขึ้น 30 เปอร์เซ็นต์ และปริมาณของก๊าซมีเทนมากกว่าสองเท่า จำนวนของนักวิทยาศาสตร์ได้ทำนายไว้ว่า มนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับเพิ่มก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สู่บรรยากาศ และก๊าซเรือนกระจกอื่น ๆ อาจนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิเฉลี่ยของโลก 1.4 58 ° C ( ประมาณ 10.4 ° F ) ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 21 ภาวะโลกร้อนนี้ ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศของโลก และเพื่อผลิตรูปแบบใหม่ และขั้วของภัยแล้งและฝน และอาจจะส่งผลกระทบการผลิตอาหารในบางภูมิภาค นักวิทยาศาสตร์อื่น ๆที่เกี่ยวข้องในการวิจัยภูมิอากาศรักษาที่คาดคะเน เช่นจะพูดเกินไป อย่างไรก็ตาม