In [34] the inflected infinitival o

In [34] the inflected infinitival occurs where English has an (ordinary non-finite) infinitival. But in [35], from Middle Welsh, the inflected infinitival is the only verb in an INDEPENDENT clause: it replaces a finite verb altogether, and is even understood as past tense.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน [34] การ inflected infinitival เกิดที่อังกฤษมีการ (ธรรมดาไม่ใช่จำกัด) infinitival แต่ ใน [35], จากเวลส์กลาง ที่ inflected infinitival เป็นคำกริยาเท่านั้นในการอนุประโยคอิสระ: มันแทนคำกริยามีจำกัดทั้งหมด และเป็นที่เข้าใจว่าจะเป็นอดีตกาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน [34] infinitival ผันเกิดขึ้นที่ใช้ภาษาอังกฤษมี (หุ้นสามัญไม่แน่นอน) infinitival แต่ใน [35] จากกลางเวลส์ infinitival ผันเป็นคำกริยาเฉพาะในข้ออิสระแทนที่คำกริยา จำกัด ทั้งหมดและเป็นที่เข้าใจกันแม้จะเป็นอดีต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน [ 34 ] inflected infinitival เกิดขึ้นที่อังกฤษมี ( ธรรมดาไม่จำกัด ) infinitival . แต่ใน [ 3 ] จากกลางชาวเวลส์ , inflected infinitival เป็นคำกริยาในอนุประโยคอิสระ : แทนที่กริยาจำกัดทั้งหมดและแม้จะเข้าใจได้เป็นอดีตไปแล้วด้วย