“I’m afraid of starving.” the two b

“I’m afraid of starving.” the two boys laughed. ‘I’m afraid of losing you’ was what’s really on the maknae’s mind. Chansung knew long time ago that he has these special feelings for Junho, not as a friend, not as a co-member, not as a brother. He love Junho.

“Well, that makes sense. You’re afraid of being hungry. And I think everybody knows about that.” Junho said, smiling.

“Okay. Now, seriously, you have to sleep. I think the rain already subsided a bit.”

Junho quickly closed his eyes and just after a few minutes, he’s already asleep.

Chansung kissed the smaller boy’s forehead again and muttered “I love you.”

—-

“Chansung-ah! Wake up!” Taec opened Chansung’s door only to find an empty bed. “He’s up already?” he said to himself walking towards Junho’s room. “Junho-yah, wake up!” Taec’s eyes widened as he saw the two youngest cuddling on the bed. He quickly shake Chansung, “Yah!”

The maknae’s eyes opened, he placed his index finger close to his lips signaling Taec to keep quiet. He pushed the older boy outside the room together with him and closed the door behind them. He noticed that the sky is now clear as if it never rained.

“Yah! What are you doing in Junho’s room? Don’t tell me you sleep walk ‘coz I’ll smack you hard in the face! Yah! Chansung-ah!” The taller boy said, as he follows the maknae down the stairs.

“Of course not! I don’t sleep walk.” Chansung went directly to the kitchen only to find the other three members sitting at the table.

“I found him sleeping next to Junho!” Taec said to the three.

Khun, Junsu and Wooyoung gave the maknae a death stare making the young boy nervous.

“I promise I didn’t do anything. Stop staring at me.” He’s looking at Khun, who is holding a cup of coffee. He’s always been afraid of the Thai’s glare. “It’s all our fault that I ended up there. I woke up at 4am and found Junho tossing and turning and screaming. He can’t sleep because of the…” The maknae’s words were cut off by the other four members around him.

“Thunder!” his hyungs said in unison.

“See? So stop glaring at me now, okay? I can’t believe we all forgot about it. Junho slept like 4:30am a while ago.” Chansung said.

“But we’re leaving in less than an hour. He need to wake up.” Wooyoung said, munching a toast.

“How about you guys go first, and we’ll be there like maybe 10am? Just tell them to take your photos first, me and Junho will go last.” the maknae suggested.

“I think that’ll work.” Taec answered.

“Yeah, I think so too. It’s the least we can do for Junho. Let’s prepare, Woodong, Taec, Junsu!” Khun said leaving the table.

—-

“Be sure to be there by 10, okay? I’ll explain everything to Minjae-hyung. Drive safely.” Junsu said sitting at the passenger’s seat of the car beside Taec, who is in-charge of driving that day.

“Roger that.” Chansung said, as the car drived away. He went back inside the house and decided to cook something for breakfast. Forty-five minutes had passed, he’s almost finished cooking when he suddenly heard heavy footsteps behind him.

“Channie! Why are we still here? Where are the others? Is the photoshoot cancelled?” Junho said rushing to Chansung’s side almost panting.

“They left first. I told them what happened and they all agreed to let you sleep some more. We’ll leave in an hour. Here, I made breakfast.” Chansung smiled, placing the bowl at the table, one for him and one for Junho. He lead the older boy to a chair, pulling it.

“You should’ve just woke me up.” Junho pouted. “And you didn’t have to tell them what happened.”

“They all felt sorry for forgetting about you last night. As Khun-hyung said, it’s the least they can do for you.” the maknae said, patting Junho’s shoulder. “Now eat, then let’s prepare to leave.”

Junho scooped rice from his bowl and put it in his mouth. He actually felt happy with what Chansung said. He mumbled, “Ah. What did I do to deserve such a kind family.” He scooped another, now smiling, and slowly chewed his food.

“What did you say? You want to start a family?” Chansung said, almost choking on the rice from his mouth.

Junho laughed. “No. I didn’t said that. Here’s some water.”

“Then what did you just say about ‘family’?”

“Nothing. It’s personal. It’s a top secret!” Junho said, joking.

“Yah! That’s what you’re gonna say to me after making you breakfast?” Chansung frowned.

“Aish! What am I doing mumbling things like that.” Junho said. He faced the maknae, put his spoon down and swallowed dry. “Okay, I’ll tell you but this is kind of embarassing. Don’t laugh. You asked for it.”

The taller boy nodded, pulling a banana from the center of the table and started peeling it.

“I don’t think you’ve noticed, but I’ve always been telling people around that I consider 2PM my family.” he picked up the spoon again and bowed his head as he continued to speak. “…It’s because that’s what I see and feel. And it’s not like a family of brothers, I know you’re thinking about that. You guys are like another set of family given to me.” He eyed the younger boy who looks very confused, munching his banana. “Confused?” Junho asked.

“Explain.” the maknae said, swallowing.

“It’ll sound cheesy, okay? As I will now introduce my family to you. Ha ha! I consider Junsu-hyung as my dad…”

Chansung laughed, looking at Junho. He stopped when the smaller boy started glaring at him. “Okay, continue. I want to hear the rest. I won’t laugh again. I promise.”

Junho picked his spoon again and started playing with it. “He’s my dad because like every other father&son relationship, we love to argue about little things. We have the opposite comment on everything. But at the same time, we share the same interests. Music, composing, you know… stuffs. And like a father, I know he has always been supporting me quietly from the side.”

Chansung nodded, he doesn’t know what to say. He’s getting Junho’s point and the small boy is actually accurate on what he’s saying.

“Khun-hyung is my mom.” Junho looked at Chansung to check if the maknae is laughing again. But the younger boy seems to be listening seriously now. “A mom that has the most gentle heart. He would rush from work to get home when I’m sick. He’ll tend to my wounds and would pick me up whenever I fall down. He makes me food when I’m hungry. And he’s always been cheering for me at whatever I do. Just like what every mother would do for his son…”

“Taecyeon-hyung is… ummm… yeah, still my older brother. The brother that will pull pranks on me and tease me everyday. But he’ll make sure no one other than him can bully his younger brother. He’ll try to protect him from the other trolls no matter what…” Junho smiled.

“Woodong is the twin brother. He’s in-charge of my secrets, my personal stories, my inner problems. A shoulder to cry on. But at the same time, the funniest guy to talk to. Brings me happiness every single time. Cheers me up when I’m moody or stressed. Accompanies me to the mall and go shopping with me like a best friend….”

“And you…” Junho stopped and stared at Chansung who is now eating his second banana. “Nah. Forget it. It’s embarassing.” Junho stood up only to be pulled by the maknae back to his chair.

“What? You can’t leave me hanging. Not after telling me who’s who in your family. Tell me, Junho. Please? I bet I’m the younger brother.” Chansung said. Deep inside he knows it, Junho only thinks of him as a younger brother. He tried to fake a smile. “Tell me, please?”

“You’re my HUSWIFE.” Chansung’s

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฉันกลัวหิว." เด็กชายสองคนหัวเราะ 'ฉันกลัวการสูญเสียคุณคือสิ่งที่เป็นจริงในใจของน้องเล็กของ ชานซองรู้นานแล้วว่าเขามีความรู้สึกที่พิเศษเหล่านี้สำหรับจุนโฮไม่ได้เป็นเพื่อนไม่เป็นสมาชิกร่วมไม่เป็นพี่ชายของ เขารักจุนโฮ.

"ดีที่ทำให้รู้สึก คุณกลัวการหิว และฉันคิดว่าทุกคนรู้เกี่ยวกับว่า. "จุนโฮกล่าวยิ้ม.

" โอเคตอนนี้อย่างจริงจังคุณต้องนอน ฉันคิดว่าฝนที่มีอยู่แล้วลดลงบิต "

จุนโฮได้อย่างรวดเร็วปิดตาของเขาและเพียงแค่ไม่กี่นาทีหลังจากที่เขามีอยู่แล้วหลับ

ชานซองจูบหน้าผากเด็กเล็กอีกครั้งและพึมพำ." ผมรักคุณ "

-..

"ชานซอง-ah! ตื่นขึ้นมา "แทคเปิดประตูชานซองเท่านั้นที่จะหาเตียงว่างเปล่า "เขาก็ขึ้นมาแล้ว"เขากล่าวกับตัวเองเดินไปทางห้องจุนโฮ "จุนโฮร์รี่, ตื่นขึ้นมา" ตาแทคที่กว้างขึ้นในขณะที่เขาเห็นทั้งสองกอดที่อายุน้อยที่สุดบนเตียง เขารีบเขย่าชานซอง "ย่ะ!"

ตาน้องเล็กที่เปิดเขาวางนิ้วชี้ของเขาใกล้กับริมฝีปากของเขาส่งสัญญาณแทคเพื่อให้ที่เงียบสงบ เขาผลักดันให้เด็กที่มีอายุมากกว่าที่นอกห้องด้วยกันกับเขาและปิดประตูอยู่เบื้องหลังพวกเขาเขาสังเกตเห็นว่าท้องฟ้าเป็นตอนนี้ชัดเจนราวกับว่ามันไม่เคยตก.

"ย่ะ! สิ่งที่คุณทำในห้องจุนโฮหรือไม่ อย่าบอกฉันเดินการนอนหลับคุณ 'coz ฉันจะตีคุณยากในหน้า! ย่ะ! ชานซอง-ah! "เด็กสูงกล่าวว่าในขณะที่เขาดังต่อไปนี้น้องเล็กลงบันได.

" ของไม่แน่นอน ฉันนอนไม่หลับเดิน. "ชานซองเดินตรงไปที่ห้องครัวเท่านั้นที่จะหาสมาชิกอีกสามคนนั่งอยู่ที่โต๊ะ.

"ฉันพบเขานอนหลับอยู่ติดกับจุนโฮ" แทคกล่าวถึงสาม.

คุณจุนซูและอูยองให้น้องเล็กจ้องมองความตายทำให้เด็กหนุ่มประสาท.

"ฉันสัญญาว่าฉันไม่ได้ทำอะไร หยุดจ้องมองมาที่ฉัน. "เขามองที่คุณที่จะถือถ้วยกาแฟ ที่เขาได้รับมักจะกลัวแสงจ้าของไทย "มันเป็นความผิดของเราที่ฉันจบลงด้วยการมีฉันตื่นขึ้นมาที่ 04:00 และพบว่าโยนจุนโฮและเปลี่ยนและกรีดร้อง เขาไม่สามารถนอนหลับได้เพราะ ... "คำพูดของน้องเล็กถูกตัดออกโดยสมาชิกคนอื่น ๆ รอบตัวเขาสี่.

" ฟ้าร้อง "พี่ ๆ ของเขากล่าวว่าในเวลาเดียวกัน.

" เห็น เพื่อหยุดการจ้องมองมาที่ฉันตอนนี้โอเค? ฉันไม่สามารถเชื่อว่าเราทุกคนลืมเกี่ยวกับเรื่องนี้ จุนโฮนอนเช่น 04:30 ในขณะที่ที่ผ่านมา. "ชานซองกล่าว.

" แต่เรากำลังจะออกจากในน้อยกว่าหนึ่งชั่วโมงเขาจำเป็นที่จะต้องตื่นขึ้นมา. "อูยองกล่าวว่าเคี้ยวขนมปัง.

" วิธีการเกี่ยวกับที่พวกคุณไปก่อนและเราจะอยู่ที่นั่นเช่นอาจ 10:00? เพียงแค่บอกพวกเขาในการถ่ายภาพของคุณก่อนผมและจุนโฮจะไปสุดท้าย. "น้องเล็กที่แนะนำ.

" ผมคิดว่าจะทำงาน. "แทคตอบ.

" ใช่ผมคิดอย่างนั้นเหมือนกัน มันเป็นอย่างน้อยเราสามารถทำเพื่อจุนโฮ ! ขอเตรียม woodong, แทค, จุนซู "ขุนกล่าวออกจากตาราง

-.

"ให้แน่ใจว่าจะมี 10 โอเค? ฉันจะอธิบายทุกอย่างเพื่อ minjae พี่ ขับรถอย่างปลอดภัย. "จุนซูกล่าวว่านั่งอยู่ที่ที่นั่งผู้โดยสารของรถข้างแทคที่อยู่ในค่าใช้จ่ายในการขับรถในวันนั้น.

" โรเจอร์ว่า. "ชานซองกล่าวว่าเป็นรถ drived ไป เขาเดินกลับเข้าไปในบ้านและตัดสินใจที่จะทำบางสิ่งบางอย่างสำหรับอาหารเช้า สี่สิบห้านาทีผ่านไปเขาเกือบจะเสร็จสิ้นการปรุงอาหารเมื่อจู่ ๆ เขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าหนักหลังเขา.

"channie! ทำไมเรายังคงอยู่ที่นี่ ที่คนอื่น ๆ ได้หรือไม่ ถ่ายภาพเป็นที่ยกเลิก "จุนโฮกล่าวว่าวิ่งไปทางด้านชานซองเกือบหอบ.

" พวกเขาออกเป็นครั้งแรก ผมบอกพวกเขาว่าสิ่งที่เกิดขึ้นและพวกเขาทั้งหมดตกลงที่จะช่วยให้คุณนอนหลับมากขึ้นบาง เราจะออกในอีกหนึ่งชั่วโมง ที่นี่ฉันทำอาหารเช้า. "ชานซองยิ้มวางชามที่โต๊ะหนึ่งสำหรับเขาและสำหรับจุนโฮ เขานำเด็กเก่ากับเก้าอี้ดึงมัน.

"คุณควรจะเพิ่งตื่นฉันขึ้น." จุนโฮ pouted "และคุณไม่ต้องบอกพวกเขาว่าสิ่งที่เกิดขึ้น."

"พวกเขาทุกคนรู้สึกเสียใจกับการลืมเกี่ยวกับคุณเมื่อคืนที่ผ่าน เป็นคุณพี่กล่าวว่ามันน้อยพวกเขาสามารถทำเพื่อคุณ. "น้องเล็กกล่าวว่าตบไหล่ของจุนโฮ "ตอนนี้กินแล้วเราจะมาเตรียมความพร้อมที่จะออกจาก. "

จุนโฮอุ้มข้าวจากชามของเขาและวางไว้ในปากของเขา เขารู้สึกว่าจริงมีความสุขกับสิ่งที่ชานซองกล่าวว่า เขาพึมพำ "อา สิ่งที่ฉันทำเพื่อให้ได้รับดังกล่าวเป็นครอบครัวชนิด. "เขาอุ้มอีกตอนนี้ยิ้มและค่อยๆเคี้ยวอาหารของเขา.

" สิ่งที่คุณพูด คุณต้องการที่จะเริ่มต้นชีวิตครอบครัว "ชานซองกล่าวว่าเกือบสำลักข้าวออกมาจากปากของเขา.

จุนโฮหัวเราะ "ไม่มีฉันไม่ได้บอกว่า นี่คือน้ำบางส่วน. "

" แล้วสิ่งที่คุณไม่เพียงแค่พูดเกี่ยวกับ 'ครอบครัว'? "

" ไม่มีอะไร มันเป็นเรื่องส่วนบุคคล มันเป็นความลับสุดยอด! "จุนโฮกล่าวว่าล้อเล่น.

" ย่ะ! นั่นคือสิ่งที่คุณจะพูดกับผมหลังจากที่คุณเช้า "ชานซองขมวดคิ้ว.

" aish! สิ่งที่ฉันทำสิ่งที่พึมพำเช่นนั้น. "จุนโฮกล่าวว่า เขาเผชิญหน้ากับน้องเล็กที่ใส่ช้อนของเขาลงและกลืนกินแห้ง "ไม่เป็นไรฉันจะบอกคุณ แต่นี่คือชนิดของอาย ไม่หัวเราะ ที่คุณขอมัน. "

เด็กสูงพยักหน้าดึงกล้วยจากใจกลางของตารางและเริ่มลอกมัน.

" ฉันไม่คิดว่าคุณได้สังเกตเห็น แต่ฉันได้เสมอรับการบอกคนรอบข้างว่า ฉันพิจารณา 02:00 ครอบครัวของฉัน. "เขาหยิบขึ้นมาช้อนอีกครั้งและโค้งคำนับศีรษะของเขาในขณะที่เขายังคงที่จะพูด"... มันเป็นเพราะนั่นคือสิ่งที่ฉันเห็นและความรู้สึก และก็ไม่ชอบครอบครัวของพี่ชายผมรู้ว่าคุณกำลังคิดเกี่ยวกับการที่ พวกคุณเป็นเหมือนอีกชุดหนึ่งของครอบครัวให้กับฉัน. "เขาตาเด็กที่มีอายุน้อยกว่าคนที่ดูสับสนมากเคี้ยวกล้วยของเขา "สับสน" จุนโฮถาม.

"อธิบาย." น้องเล็กกล่าวว่าการกลืน.

"มันจะวิเศษเสียงโอเค? เป็นตอนนี้ฉันจะแนะนำครอบครัวของฉันกับคุณ ฮ่า!ฉันพิจารณาจุนซูพี่เป็นพ่อของฉัน ... "

ชานซองหัวเราะมองไปที่จุนโฮ เขาหยุดเมื่อเด็กมีขนาดเล็กเริ่มต้นที่จ้องมองมาที่เขา "โอเคให้ดำเนินการต่อ ฉันต้องการที่จะได้ยินเสียงส่วนที่เหลือ ฉันจะไม่ได้หัวเราะอีกครั้ง ฉันสัญญาว่า. "

จุนโฮหยิบช้อนของเขาอีกครั้งและเริ่มเล่นกับมัน "เขาเป็นพ่อของฉันเพราะชอบทุกพ่อ&อื่น ๆ ความสัมพันธ์ที่ลูกชายของเรารักที่จะเถียงกันเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆเรามีความคิดเห็นตรงข้ามในทุกสิ่ง แต่ในขณะเดียวกันเรามีความสนใจเหมือนกัน เพลง, เขียน, คุณรู้ว่า ... วัตถุดิบ และเหมือนพ่อของฉันรู้ว่าเขาได้รับการสนับสนุนผมเสมออย่างเงียบ ๆ จากด้านข้าง. "

ชานซองพยักหน้าเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะพูด เขาได้รับจุดจุนโฮและเด็กผู้ชายตัวเล็กที่เป็นจริงที่ถูกต้องในสิ่งที่เขาบอก.

"คุณพี่เป็นแม่ของฉัน"จุนโฮชานซองมองไปที่การตรวจสอบว่าน้องเล็กจะหัวเราะอีกครั้ง แต่เด็กที่มีอายุน้อยกว่าดูเหมือนว่าจะฟังอย่างจริงจังในขณะนี้ "แม่ที่มีหัวใจอ่อนโยนที่สุด เขาจะวิ่งจากการทำงานที่จะได้รับบ้านเมื่อฉันป่วย เขาจะมีแนวโน้มที่จะบาดแผลของข้าและจะรับฉันขึ้นเมื่อใดก็ตามที่ฉันล้มลง เขาทำให้อาหารฉันเมื่อฉันหิว และเขาก็มักจะถูกกองเชียร์สำหรับฉันในสิ่งที่ฉันทำเช่นเดียวกับสิ่งที่แม่ทุกคนจะทำเพื่อลูกชายของเขา ... "

" แทคยอนพี่เป็น ... Ummm ... ใช่ยังพี่ชายของฉัน พี่ชายที่จะดึงแผลงที่ฉันและแซวผมในชีวิตประจำวัน แต่เขาจะให้แน่ใจว่าไม่มีใครอื่น ๆ กว่าเขาสามารถพาลน้องชายของเขา เขาจะพยายามที่จะปกป้องเขาจากโทรลล์อื่น ๆ ไม่ว่าสิ่งที่ ... "จุนโฮยิ้ม.

" woodong เป็นพี่ชายฝาแฝดของ เขาอยู่ในค่าใช้จ่ายของความลับของฉันเรื่องราวส่วนตัวของฉันปัญหาภายในของฉัน ไหล่ที่จะร้องไห้ใน แต่ในขณะเดียวกันคนที่แต่งตัวประหลาดที่สนุกที่สุดที่จะพูดคุยกับ ทำให้ผมมีความสุขทุกครั้งเดียว ไชโยฉันขึ้นเมื่อฉันอารมณ์หรือเครียด มาพร้อมกับผมไปห้างและไปช้อปปิ้งกับฉันเหมือนเพื่อนที่ดีที่สุด .... "

" และคุณ ... "จุนโฮหยุดและจ้องที่ชานซองที่ตอนนี้กินกล้วยที่สองของเขา "nah ลืมมันไปเถอะ มันน่าอาย"จุนโฮยืนขึ้นเท่านั้นที่จะดึงน้องเล็กกลับไปที่เก้าอี้ของเขา.

" อะไร? คุณไม่สามารถปล่อยให้ฉันแขวน หลังจากไม่ได้บอกผมว่ามีใครที่อยู่ในครอบครัวของคุณ บอกฉัน, จุนโฮ โปรด? ฉันเดิมพันฉันน้องชาย. "ชานซองกล่าวว่า ในส่วนลึกของเขารู้ว่าจุนโฮเพียง แต่คิดว่าเขาเป็นน้องชายของ เขาพยายามที่จะยิ้มปลอม "บอกฉันได้มั้ย"

"คุณ huswife ฉัน." ของชานซอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉันกลัวอดอยาก" เด็กผู้ชายสองคนหัวเราะ 'ฉันกลัวการสูญเสียคุณ' ไม่มีอะไรจริง ๆ ในใจของ maknae Chansung รู้นานมาแล้วที่เขาได้ความเหล่านี้พิเศษรู้สึกสำหรับ Junho เป็นเพื่อนไม่ ไม่ เป็นสมาชิกร่วม ไม่ เป็นพี่น้อง รัก Junho

"ดี ที่ทำให้รู้สึก คุณกลัวจะหิว และผมคิดว่า ทุกคนรู้ว่า" Junho กล่าว ยิ้ม

"ไร ตอนนี้ จริงจัง ได้นอน ผมคิดว่า ฝนตกแล้ว subsided บิต"

Junho ปิดตาอย่างรวดเร็ว และหลังกี่นาที เขาอยู่หลับ

Chansung รั้งหน้าผากเด็กเล็กอีก และ muttered "ผมรักคุณ"

--

"Chansung-อา ตื่น" Taec เปิดประตูของ Chansung เท่านั้นในการค้นหาเตียงว่างเปล่า "เขามีค่าแล้วหรือไม่"เขากล่าวว่า ตนเองเดินไปทางห้องของ Junho"Junho-yah ปลุก" ตา Taec ของ widened เห็นสองคนเล็ก cuddling บนเตียงนอน เขาเขย่า Chansung, "Yah " อย่างรวดเร็ว

เปิดตาของ maknae เขาวางนิ้วของเขาใกล้เคียงกับริมฝีปากของเขาตามปกติ Taec ให้เงียบ เขาผลักเด็กเก่านอกห้องพร้อมกับเขา และปิดประตูนั้น เขาสังเกตเห็นว่า ท้องฟ้าขณะนี้ชัดเจนว่าไม่มีฝน

"Yah คุณกำลังทำอะไรในห้องของ Junho ไม่บอกคุณนอนหลับเดิน ' อาหารอร่อยผมจะตีคุณหนักในหน้า Yah Chansung-อา" กล่าวว่า เด็กสูง เขาดัง maknae ลงบันได

"ไม่แน่นอน ฉันไม่นอนเดิน" Chansung ไปตรงห้องครัวจะพบสมาชิกสามอื่น ๆ ที่นั่งที่ตาราง

"พบเขานอนอยู่ Junho" Taec กล่าวว่า ทั้งสาม

คุณ Junsu และ Wooyoung ให้ maknae จ้องตายที่ทำให้ชายหนุ่มประสาท

"ฉันสัญญาไม่ได้ทำอะไร หยุดจ้องฉันด้วย" เขากำลังมองหาที่คุณ ผู้ถือถ้วยกาแฟ เขาจะได้กลัวแสงจ้าของไทย "มันเป็นข้อบกพร่องของเราทั้งหมดที่ฉันสิ้นสุดขึ้นมี ฉันตื่นนอนเวลาน. 4 และพบ Junho tossing และเปิดกรีดร้อง เขานอนไม่หลับเนื่องจาก... " คำของ maknae ถูกตัด โดยสี่ทำรอบ

"ฟ้าร้อง" hyungs เขาว่า หัวใจ

"ดู เพื่อไล่แกลริงที่ฉันตอนนี้ ไร ผมไม่เชื่อว่า เราทุกคนลืมเกี่ยวกับมัน Junho นอนหลับเช่น 4:30 น.ขณะที่ผ่านมา" Chansung กล่าว

"แต่เรากำลังออกจากในน้อยกว่าหนึ่งชั่วโมง เขาต้องตื่นขึ้นมา" Wooyoung กล่าว munching ขนมปัง

"คุณผู้ชายไปแรก และเราจะมีเหมือนบางที 10.00 น. เพียงแจ้งให้ทำการถ่ายภาพของคุณครั้งแรก ฉันและ Junho จะไปล่าสุด" maknae แนะนำ

"คิดที่จะทำงาน " Taec ตอบ

"ใช่ ฉันคิดอย่างนั้นเกินไป มีน้อยที่สุดเราสามารถทำ Junho ลองเตรียม Woodong, Taec, Junsu " คุณกล่าวว่า ออกจากตาราง

--

"ได้อยู่ที่นั่น 10 ล่ะ ผมจะอธิบายทุกอย่างให้ Minjae hyung ขับรถอย่างปลอดภัย" Junsu กล่าวว่า นั่งอยู่ที่นั่งผู้โดยสารของรถข้าง Taec ที่ในค่าของวันนั้นขับรถ

"โรเจอร์ที่" Chansung กล่าว เป็นรถ drived ไป เขากลับไปภายในบ้าน และตัดสินใจที่จะปรุงอาหารบางอย่างสำหรับอาหารเช้า ได้ผ่าน forty-five นาที เขาเกือบเสร็จอาหารเมื่อเขาได้ยินอย่างหนักอยู่เบื้องหลังเขาก็

"Channie เหตุใดเรายังที่นี่ อื่น ภาพที่ถูกระงับหรือไม่" Junho กล่าวว่า วิ่งไปด้านข้างของ Chansung panting เกือบ

"เหลือก่อน ฉันบอกพวกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น และพวกเขาตกลงที่จะให้คุณนอนหลับบ้าง เราจะปล่อยให้ในหนึ่งชั่วโมง ที่นี่ ทำอาหาร" Chansung ยิ้ม วางถ้วยที่ตาราง สำหรับเขา และสำหรับ Junho เขาทำเด็กเก่าเก้าอี้ ดึงมัน

"คุณควรได้เพียงตื่นฉัน" Junho pouted "และคุณไม่ได้บอกว่าเกิดอะไรขึ้น"

"พวกเขารู้สึกลืมเกี่ยวกับคุณในคืนสุดท้ายขอ คุณ hyung กล่าวว่า มันเป็นน้อยที่สุดก็ทำได้ "กล่าวว่า maknae patting Junho ของไหล่ได้ "ตอนนี้กิน แล้วลองทำไป "

Junho scooped ข้าวจากชามของเขา และใส่ในปากของเขา เขาจะรู้สึกมีความสุขกับ Chansung พูด เขา mumbled, "Ah ไม่ฉันทำอะไรเจอครอบครัวประเภทนั้น" Scooped อีก ตอนนี้ ยิ้ม และช้า chewed อาหาร

"อะไรนะ คุณต้องการเริ่มต้นครอบครัว" Chansung กล่าว เกือบ choking ข้าวจากปากของเขา

Junho หัวเราะ หมายเลข" ผมไม่ได้กล่าวว่า นี่คือบางน้ำ"

"แล้วอะไรได้คุณว่า เกี่ยวกับ "ครอบครัว" หรือไม่ "

"ไม่ ส่วนบุคคลได้ มันเป็นความลับสูงสุด" Junho กล่าว หยอกล้อกัน

"Yah นั่นคือสิ่งที่คุณกำลังพูดกับผมหลังจากทำอาหารคุณ" Chansung frowned

"Aish ว่าฉันทำสิ่ง mumbling เช่นนั้น" Junho กล่าว เขาต้องเผชิญ maknae วางช้อนเขา และกลืนกินแห้ง "เอาล่ะ จะบอกคุณ แต่นี้เป็นชนิดของ embarassing ไม่หัวเราะ คุณถามมัน"

เด็กสูง nodded ดึงกล้วยเป็นจากศูนย์กลางของตาราง และเริ่มปอกเปลือกมัน

"ฉันไม่คิดว่า คุณได้สังเกตเห็น แต่ฉันได้เสมอแล้วบอกผู้คนรอบข้างให้ พิจารณา 2 PM ครอบครัวของฉัน "เขารับช้อนขึ้นอีกครั้ง และลงศีรษะของเขาเป็นที่เขายังคงพูด “…ก็เนื่องจากว่าเป็นสิ่งที่ผมเห็น และรู้สึก และไม่ได้เป็นเหมือนครอบครัวของพี่น้อง ฉันรู้ว่า คุณกำลังคิดว่า พวกคุณได้เช่นชุดอื่นของครอบครัวให้กับฉัน" เขาตาเด็กน้อยที่ดูสับสนมาก munching กล้วยของเขา "สับสน" Junho ถาม

"Explain " maknae กล่าว กลืน

"มันจะฟังไร ชีส ฉันตอนนี้จะแนะนำครอบครัวของคุณ ฮ่าฮ่า! พิจารณา Junsu hyung เป็นพ่อ... "

Chansung หัวเราะ มอง Junho เขาหยุดเมื่อเด็กเล็กเริ่มแกลริงที่เขา "เอาล่ะ ดำเนินต่อไป อยากจะได้ยินส่วนเหลือ ฉันจะหัวเราะอีก ฉันสัญญาด้วย"

Junho รับช้อนของเขาอีกครั้ง และเริ่มเล่นกับมัน "เขาเป็นพ่อเพราะเรารักการโต้เถียงเกี่ยวกับสิ่งเล็ก ๆ เช่นทุกอื่น ๆ father&son สัมพันธ์ เรามีข้อคิดเห็นตรงข้ามกับทุกสิ่ง แต่ในเวลาเดียวกัน เราแบ่งปันผลประโยชน์เดียวกัน เพลง การเขียน คุณรู้...วัตถุดิบ กเช่นพ่อ ฉันรู้ว่า เขาได้เสมอถูกสนับสนุนฉันอย่างเงียบ ๆ จากด้าน"

Chansung nodded เขาไม่รู้ว่าจะพูด เขาจะได้รับจุดของ Junho และเด็กเล็กเป็นจริงถูกต้องในสิ่งที่เขาจะพูด

"hyung คุณคือ แม่ของฉัน"Junho มองที่ Chansung เพื่อตรวจสอบถ้ามีการหัวเราะ maknae อีก แต่เด็กอายุน้อยกว่าน่าจะ ได้ฟังอย่างจริงจังตอนนี้ "แม่ที่มีหัวใจอ่อนโยนที่สุด เขาจะวิ่งจากงานที่ได้รับบ้านเมื่อฉันป่วย เขาจะมีแนวโน้มที่แผลของฉัน และจะรับฉันทุกครั้งที่ฉันล้มลง เขาทำให้ฉันอาหารเมื่อฉันหิว และเขาได้เสมอถูกเชียร์ฉันในสิ่งที่ฉันทำ เหมือนว่าแม่จะทำสำหรับบุตร... "

" Taecyeon hyung หมู่เกาะ... อึม...ใช่ ยังพี่ชายของฉัน พี่ชาย ที่จะดึง pranks ฉันหยอกฉันทุกวัน แต่เขาจะให้แน่ใจว่า ไม่มีใครนอกจากเขาสามารถขู่น้องชายของเขา เขาจะพยายามปกป้องเขาจาก trolls ไม่อะไร..." Junho ยิ้ม

"Woodong ได้น้องแฝด เขาอยู่ในค่าของความลับของฉัน ของฉันเรื่องส่วนตัว ปัญหาภายในของฉัน สะพายไปร้องไห้บน แต่ ใน เวลาเดียวกัน ผู้ชายตอนกับการ นำฉันความสุขทีเดียว ไชโยฉันขึ้นเมื่อฉันอารมณ์ หรือเครียด มาพร้อมกับฉันห้าง และไปซื้อของกับฉันเหมือนเพื่อนดีที่สุด... "

" และคุณ... " Junho หยุด และจ้องไปที่ Chansung ที่ตอนนี้กินกล้วยของเขาสอง "ไม่ ลืมไปซะ มันของ embarassing" Junho ยืนขึ้นกับเบิก โดย maknae การกลับไปของเขาเท่านั้น

" อะไร คุณไม่สามารถปล่อยฉันแขวน ไม่หลังจากบอกฉันที่ในครอบครัวของคุณ บอกฉัน Junho โปรด ฉันเดิมพันฉันน้อง" Chansung กล่าว ลึกภายในเขารู้มัน Junho เท่าคิดของเขาเป็นน้องชาย เขาพยายามปลอมรอยยิ้ม "บอกฉัน โปรด"

"คุณ HUSWIFE ฉัน" ของ Chansung

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

"ผมเกรงว่าการเปิดปาก"สองคนก็พากันหัวเราะ "ผมไม่กลัวในการสูญเสียคุณ'แท้จริงคืออะไรในใจของ maknae ได้ chansung รู้มานานแล้วว่าเขามีความรู้สึกพิเศษเหล่านี้สำหรับ junho ไม่ได้เป็นเพื่อนไม่ได้เป็นผู้ร่วมเป็นสมาชิกไม่ได้เป็นพี่ชายคนหนึ่ง เขารัก junho .

"เป็นอย่างดีซึ่งทำให้ความรู้สึก คุณจะกลัวการหิว และผมคิดว่าทุกคนรู้ดีว่า" junho พูดยิ้มๆ.

"โอเคในตอนนี้คุณได้อย่างจริงจังในการนอนหลับพักผ่อน ผมคิดว่าฝนตกแล้วทีแรกที่"

junho หลับตาลงได้อย่างรวดเร็วของเขาและอยู่ห่างเพียงไม่กี่นาทีหลังจากที่เขาอยู่แล้วหลับไป.

chansung จูบหน้าผากของเด็กที่มีขนาดเล็กกว่าอีกครั้งและพึมพำ"ผมรักคุณ"



" chansung - AH ตื่นขึ้นมา!" taec เปิดประตูของ chansung เท่านั้นในการพบกับเตียงนอนขนาดคิงส์ไซด์ 1 เตียงว่างอยู่ "เขาได้อยู่แล้ว"เขาพูดกับเขาเดินไปยังห้องของ junho " junho - ในที่สุดตื่นขึ้นมา!"ดวงตาของ taec ขยายวงกว้างออกไปอย่างที่เขาเห็นทั้งสองกอดลูกคนสุดท้องที่อยู่บนเตียง เขาได้อย่างรวดเร็วเขย่า chansung "ตาของ maknae ในที่สุด!"

เปิดให้บริการเขาวางนิ้วของเขาอยู่ใกล้กับปากของเขาส่งสัญญาณ taec เพื่อรักษาอันเงียบสงบ เขาก็ดันเด็กรุ่นเก่าที่อยู่ทางด้านนอกห้องด้วยกันกับเขาและปิดประตูห้องไว้เขาสังเกตเห็นว่าบนท้องฟ้าที่มีในตอนนี้ชัดเจนว่ามันไม่เคยตก.

"ในที่สุด คุณทำอะไรอยู่ในห้องของ junho ไม่ได้บอกผมว่าคุณหลับเดิน'ฮักโขสให้กำเนิดบุตรผมจะมีกลิ่นคุณฮาร์ดดิสก์ในหน้าที่ ในที่สุด! chansung - อา!"เด็กชายสูงที่ว่า"เขามีรายละเอียดดังนี้ maknae ลงบันได.

"ของหลักสูตรไม่ได้ ฉันไม่สามารถเดินไปถึงยังหลับ" chansung โดยตรงไปยังห้องครัวที่สามเท่านั้นในการค้นหาสมาชิกคนอื่นๆที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ.

"ฉันพบว่าเขานอนถัดไปเพื่อ junho !" taec พูดกับขุนสาม.

ที่ junsu และ wooyoung maknae ที่จ้องทำให้ตายที่ทำให้เด็กชายที่ประหม่า.

"ผมสัญญาว่าผมไม่ได้ทำอะไรเลย การหยุดมองฉัน"เขามองที่คุณที่มีอยู่พร้อมกับถือถ้วยกาแฟ เขาเป็นการกลัวของแสงสะท้อนของไทยอยู่เสมอ "มันเป็นความผิดพลาดของเราทั้งหมดที่ผมจบลงได้ที่นั่นผมก็ตื่นขึ้นมาในเวลา 4 โมงเช้าและพบว่า junho โยนเศษและการหมุนและกรีดร้องด้วยโทนเสียง เขาไม่สามารถนอนหลับพักผ่อนเพราะมีคำใดคำหนึ่ง' s ..." maknae ได้ก็ถูกตัดออกจากสี่สมาชิกอื่นๆที่อยู่โดยรอบเขา.

"เสียงฟ้าร้อง!" hyungs ของเขาว่า"ในการเข้าเสียงกัน.

"ดู ดังนั้นขอให้หยุดช่วงโชติที่ผมอยู่ตอนนี้โอเค ฉันไม่สามารถเชื่อว่าเราทุกคนลืมเรื่องนี้ junho นอนเหมือนกับ 4 : 30 โมงเช้าในขณะที่ที่ผ่านมา" chansung กล่าว.

"แต่เราออกจากในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงเขาต้องการจะตื่นขึ้น." wooyoung กล่าวว่ากรุบขนมปังปิ้ง.

"ได้อย่างไรเกี่ยวกับคุณมักจะเข้าไปก่อนและจะทำให้เราอาจจะมีเหมือนกับ 10 โมงเช้า เพียงบอกให้พวกเขาจะเป็นการถ่าย ภาพ ของคุณเป็นครั้งแรกฉัน junho และจะไปก่อน" maknae แนะนำ.

"ผมคิดว่าจะได้ทำงาน" taec ตอบ.

"ใช่ผมคิดว่าอย่างมาก มันเป็นอย่างน้อยที่เราสามารถทำได้สำหรับ junho ปล่อยให้ของเตรียม woodong taec junsu !"ขุนกล่าวว่าออกจากโต๊ะที่.



"มั่นใจว่าท่านได้มี 10 โอเค ผมจะอธิบายถึงทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อ minjae - hyung ขับรถอย่าง ปลอดภัย " junsu กล่าวว่านั่งอยู่ที่เบาะนั่งของคนโดยสารของรถที่อยู่ด้านข้าง taec ที่อยู่ใน - คิดค่าธรรมเนียมของการขับขี่รถในวันนั้น.

"โจรสลัดที่" chansung กล่าวว่าเป็นรถที่อยู่ห่างออกไปใน drived เขาก็กลับมาด้านในบ้านและมีมติให้ทำบางสิ่งบางอย่างสำหรับทานอาหารเช้า สี่สิบห้านาทีได้ผ่านไปแล้วเขาแทบจะทำอาหารเสร็จแล้วเมื่อเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าอย่างหนักหลังเขา.

" channie ทำไมเรายังอยู่ที่นี่ สถานที่ซึ่งมีบางคนได้ คือ photoshoot ถูกยกเลิกหรือไม่?" junho ที่ว่า"รีบเข้าไปที่ด้านข้างของ chansung เกือบจะกระหืดกระหอบ.

"ที่ด้านซ้ายเป็นครั้งแรก ผมบอกพวกเขาว่าอะไรจะเกิดขึ้นและพวกเขาทั้งหมดได้ตกลงกันไว้เพื่อช่วยให้คุณหลับบางอย่างเพิ่มเติม เราจะทำให้ในหนึ่งชั่วโมง ที่นี่ผมทำอาหารเช้า" chansung ยิ้มวางโถบรรจุอาหารที่โต๊ะหนึ่งสำหรับเขาและสำหรับ junho หนึ่ง. เขานำไปสู่เด็กรุ่นเก่าที่ไปที่เก้าอี้ดึง.

"คุณควรจะให้ผมตื่นขึ้นมาเพียง" junho ผูกผมหาย "และคุณก็ไม่ต้องไปบอกเขาว่าอะไรจะเกิดขึ้น"

"พวกเขารู้สึกเสียใจสำหรับลืมเกี่ยวกับคุณในยามค่ำคืนสุดท้าย เป็นขุน - hyung บอกว่าของอย่างน้อยก็สามารถทำให้คุณ" maknae ที่ว่า"ลูบหลังไหล่ของ junho "ตอนนี้กินจากนั้นจึงปล่อยให้เป็นการเตรียมความพร้อมในการออกจาก"

junho กอบเอาข้าวของเขาออกจากโถและใส่ไว้ในปากของเขา เขาจริงแล้วรู้สึกมีความสุขกับสิ่งที่ chansung กล่าว เขาต้องการ" AH ฉันควรทำอย่างไรเพื่อสมควรได้รับอย่างครอบครัว"กอบเอาอีกแล้วยิ้มและค่อยๆเคี้ยวอาหารของเขา.

"คุณว่า คุณต้องการเริ่มต้นหรือไม่?" chansung กล่าวว่าเกือบจะสำลักข้าวจากปากของเขา.

junho หัวเราะ "ฉบับที่ผมไม่ได้พูดว่า นี่คือบางส่วนน้ำ"

"แล้วคุณเพียงพูดเกี่ยวกับ'ครอบครัว'?"

"ไม่มีอะไรเลย" มันเป็นส่วนตัว มันเป็นความลับที่!" junho กล่าวว่าแค่ล้อเล่น.

"ในที่สุด นั่นคือสิ่งที่คุณกำลังจะบอกกับผมหลังจากทำให้ท่านด้วยอาหารเช้าหรือไม่?" chansung ขมวดคิ้ว.

" aish สิ่งที่ผมจะทำสิ่งต่างๆขึ้นเหมือนกับที่" junho กล่าว เขาต้องเผชิญกับ maknae ที่ใส่ช้อนคนของเขาลงไปและถูกกลืนหายไปทิ้งไว้ให้แห้ง "โอเคผมจะบอกคุณได้แต่นี่เป็นเรื่องของ embarassing ไม่ได้หัวเราะ คุณได้ขอ"

เด็กสูงที่พยักหน้าดึงกล้วยจากศูนย์กลางเมืองเพื่อมาถึงได้ในตารางและเริ่มการปอก.

"ผมไม่คิดว่าคุณได้สังเกตเห็นแต่ผมได้รับการบอกให้คนรอบข้างที่ผมพิจารณาถึง 2 โมงเย็นในแบบครอบครัวของฉัน"เขาไปรับท่านช้อนที่อีกครั้งและก้มศีรษะของเขาและเขายังพูดอยู่เสมอ"........................เป็นเพราะนั่นคือสิ่งที่ผมเห็นและให้ความรู้สึก และมันไม่ใช่เหมือนกับครอบครัวของน้องผมรู้ว่าคุณมีความคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น คุณมักจะเป็นเหมือนอีกชุดหนึ่งของครอบครัวมอบให้ผม"เขาตาเด็กอายุน้อยที่มีลักษณะสับสนเคี้ยวกล้วยของเขาเป็นอย่างมาก "สับสนหรือไม่?" junho ถาม.

"อธิบาย"ที่ maknae กล่าวว่ากลืน.

"มันจะเสียงวิเศษโอเค ที่ผมจะแนะนำให้ครอบครัวของผมกับคุณในขณะนี้ ฮ่าฮ่าผมพิจารณา junsu - hyung เป็นพ่อของฉัน..."

chansung หัวเราะกำลังมองหาที่ junho เขาหยุดเมื่อเด็กมีขนาดเล็กกว่าที่เริ่มเข้าตาที่เขา "โอเคดำเนินการต่อหรือไม่ ฉันต้องการจะได้ยินเสียงส่วนที่เหลือ ผมจะไม่ได้หัวเราะออกมาอีกครั้ง ฉันสัญญา"

junho ไปรับท่านช้อนคนของเขาอีกครั้งและเริ่มเล่นกับมัน "เขาเป็นพ่อของผมเพราะเหมือนกับความสัมพันธ์ father&son อื่นๆทุกครั้งที่เรารักที่จะให้เหตุผลเกี่ยวกับสิ่งเล็กๆน้อยๆเรามีความเห็นตรงข้ามกับที่ทุกอย่าง แต่ในช่วงเวลาเดียวกันกับที่เราจะแบ่งปันผลประโยชน์อย่างเดียวกัน เพลงเขียนคุณรู้ว่า...โรงเรียน และเหมือนพ่อผมรู้ว่าเขาได้รับการสนับสนุนจากทางด้านข้างอย่างเงียบๆอยู่เสมอ"

chansung พยักหน้าเขาไม่รู้จะพูดอย่างไร เขาเป็นการจุดของ junho และเด็กขนาดเล็กที่มีความแม่นยำสูงจริงๆในสิ่งที่เขาพูดของ.

"ขุน - hyung คือแม่ของฉัน" junho มองไปที่ chansung เพื่อตรวจสอบว่า maknae จะหัวเราะอีกครั้ง แต่ชายคนที่หนุ่มกว่าดูเหมือนจะเป็นการฟังอย่างจริงจังในตอนนี้ "แม่ที่มีหัวใจที่นุ่มนวล. เขาจะต้องรีบวิ่งไปหยิบออกจากงานเพื่อจะได้กลับบ้านเมื่อฉันป่วย เขาจะมีแนวโน้มที่จะเป็นแผลและจะรับฉันได้ทุกครั้งที่ผมลง เขาทำให้ฉันอาหารเมื่อฉันหิว และเขาเป็นกองเชียร์สำหรับผมสิ่งที่ฉันทำอยู่เสมอเหมือนกับสิ่งที่แม่ทุกคนก็ควรจะทำอย่างไรกับบุตรชาย..."

" taecyeon - hyung เป็นของเขา... ummm ...ใช่เลยยังพี่ชายเจ้าคน น้องชายที่จะดึงแพรงค์สกับผมและคนชอบล้อผมทุกวัน. แต่เขาจะทำให้แน่ใจว่าไม่มีคนอื่นที่ไม่ใช่เขาสามารถเขี่ยลูกน้องชายของเขา เขาจะพยายามปกป้องเขาจากอสุรกายอื่นๆที่ไม่มีเรื่องอะไร...." junho ยิ้ม.

" woodong มีน้องชายเดี่ยวสองเตียงได้ เขาเป็นแบบคิดค่าธรรมเนียมของความลับของฉันเรื่องราวส่วนตัวของฉันในปัญหาเจ้าคน สายสะพายไหล่เพื่อร้องใน. แต่ในช่วงเวลาเดียวกันกับที่ผู้เล่นสนุกที่สุดเท่าที่คุยกับ. นำมาซึ่งความสุขผมทุกครั้ง เสียงเชียร์ผมขึ้นมาเมื่อผมอารมณ์หรือย้ำ. ประกอบกับผมเพื่อไปยัง Mall และแหล่งช้อปปิ้งไปด้วยเหมือนกับเพื่อนที่ดีที่สุด....."

"และคุณ..." junho หยุดและจ้อง chansung ที่รับประทานอาหารอยู่กล้วยที่สองของเขาในตอนนี้ " NAH . ลืมเรื่องนี้ไปได้เลย มันเป็น embarassing" junho ยืนขึ้นมาเพียงเพื่อจะดึงโดย maknae กลับเข้าไปนั่งเก้าอี้ของเขา.

" คุณไม่สามารถปล่อยให้ผมแขวนอยู่ ไม่ได้หลังจากให้บอกมาใครเป็นใครในครอบครัวของคุณ. บอกผม junho โปรดหรือไม่? ใช่เลยผมเป็นน้องชาย" chansung กล่าว อยู่ ภายใน เขารู้ว่า junho เท่านั้นคิดว่าเขาเป็นน้องชายคนหนึ่ง เขาพยายามที่จะปลอมมีรอยยิ้มที่ "บอกฉันโปรดหรือไม่?"

"คุณถ่ายทอด huswife ของฉัน" chansung