When viewed as a whole, the diminut

When viewed as a whole, the diminutions in immune function with aging in adults progress in a slow and indomitable fashion. Individual variations in these downward trajectories are both evident and important,however, as illustrated, for instance, by Ferguson et al.(1995) and Wikby et al. (1998). Although genetic differences account for part of these individual differences,environmental influences are undeniable. Psychological stress, once thought to have no connection to immune function, is now known to affect immunity through specific autonomic and neuroendocrine pathways
(Aderet al., 2001). Social and psychological stressors are both a part of daily life and the source of life-altering events.
Across the lifespan, individuals encounter numerous life stressors. The frequency, deleterious effects, and cumulative load of these stressors differ across individuals because they differ in their exposure to stressors, the buffering of stressors by others, their reactivity to stressors, the duration of the stressors, and the efficacy of the restorative processes of the body (Cacioppo et al.,2003). Evidence is beginning to accrue that stress exacerbates age-related immune decrements
(Kiecolt-Glaser and Glaser, 2001), but less is known about individual differences in the means by which stress affects immunity. In the remainder of this review, we examine the evidence that stress, via each of the portals listed above,
mimics, exacerbates, and sometimes accelerates the effects of aging to produce lasting and deleterious effects on immune functioning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อมองโดยรวมลดมูลค่าในการทำงานของระบบภูมิคุ้มกันที่มีริ้วรอยในผู้ใหญ่ที่มีความคืบหน้าในแบบช้าและไม่ย่อท้อ รูปแบบที่เปลี่ยนแปลงในวิถีลงเหล่านี้มีทั้งที่เห็นได้ชัดและมีความสำคัญอย่างไรที่แสดงตัวอย่างเช่นโดยเฟอร์กูสัน et al. (1995) และ Wikby et al, (1998) แม้ว่าความแตกต่างทางพันธุกรรมบัญชีสำหรับส่วนหนึ่งของความแตกต่างของแต่ละบุคคลเหล่านี้มีอิทธิพลของสิ่งแวดล้อมที่ปฏิเสธไม่ได้ ความเครียดทางด้านจิตใจเคยคิดว่าจะมีการเชื่อมต่อกับการทำงานของภูมิคุ้มกันไม่เป็นที่รู้จักกันในขณะนี้ส่งผลกระทบต่อการสร้างภูมิคุ้มกันเฉพาะผ่านทางเดินอัตโนมัติและ neuroendocrine
(Aderet al., 2001) ความเครียดทางสังคมและจิตวิทยามีทั้งส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันและแหล่งที่มาของการเปลี่ยนแปลงชีวิตเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น.
อายุการใช้งานข้ามบุคคลพบความเครียดชีวิตจำนวนมาก ความถี่ผลอันตรายและโหลดสะสมของความเครียดเหล่านี้แตกต่างข้ามบุคคลเพราะพวกเขาแตกต่างกันในการเปิดรับพวกเขาที่จะเกิดความเครียดบัฟเฟอร์ของความเครียดโดยคนอื่น ๆ การเกิดปฏิกิริยาของพวกเขาเพื่อให้เกิดความเครียดระยะเวลาของความเครียดและประสิทธิภาพของกระบวนการของการบูรณะ ร่างกาย (Cacioppo et al., 2003) หลักฐานที่เป็นจุดเริ่มต้นที่จะทำให้เกิดความเครียดที่ exacerbates การลดลงของระบบภูมิคุ้มกันที่เกี่ยวข้องกับอายุ
(Kiecolt-ตับและตับ, 2001) แต่น้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับความแตกต่างของแต่ละบุคคลในวิธีการที่มีผลต่อการสร้างภูมิคุ้มกันความเครียด ในส่วนที่เหลือของการทบทวนนี้เราตรวจสอบหลักฐานว่าความเครียดผ่านแต่ละพอร์ทัลที่กล่าวข้างต้น
เลียนแบบ, เจริญเติบโตและบางครั้งช่วยเร่งผลของอายุในการผลิตที่ยั่งยืนและผลกระทบที่เป็นอันตรายต่อการทำงานของระบบภูมิคุ้มกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อดูโดยรวมแล้ว diminutions ในฟังก์ชันภูมิคุ้มกันกับอายุในความคืบหน้าผู้ใหญ่ในแฟชั่นที่ช้าและไม่ย่อท้อ . แต่ละการเปลี่ยนแปลงในวิถีเหล่านี้ลดลงทั้งชัดและสำคัญ อย่างไรก็ตาม , แสดง , สำหรับอินสแตนซ์ โดย เฟอร์กูสัน et al . ( 1995 ) และ wikby et al . ( 1998 ) แม้ว่าบัญชีความแตกต่างทางพันธุกรรมสำหรับความแตกต่างของบุคคลเหล่านี้อิทธิพลจากสิ่งแวดล้อมเป็นอย่างปฏิเสธไม่ได้ ความเครียด เมื่อคิดว่าจะไม่มีความเกี่ยวข้องกับภูมิคุ้มกัน เป็นที่รู้จักกันในขณะนี้จะส่งผลกระทบต่อภูมิคุ้มกันที่เฉพาะเจาะจงต่อเซลล์และผ่านระบบประสาทอัตโนมัติ
( aderet al . , 2001 ) ปัจจัยทางสังคมและจิตวิทยาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน และแหล่งที่มาของชีวิตการแก้ไขเหตุการณ์ .
ข้ามอายุ บุคคลที่พบความเครียดในชีวิตมากมายความถี่สะสมคงผล และโหลดของบุคคลเหล่านี้แตกต่างในแต่ละบุคคล เพราะพวกเขามีการเปิดรับบุคคล , บัฟเฟอร์ของบุคคลอื่น , การบุคคล , ระยะเวลาของความเครียดและประสิทธิภาพของกระบวนการฟื้นฟูของร่างกาย ( Cacioppo et al . , 2003 )หลักฐานที่เริ่มจะสะสมความเครียดเจริญเติบโตของ decrements ภูมิคุ้มกัน
( kiecolt และเกลเซอร์ เกลเซอร์ , 2001 ) แต่น้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างบุคคลในหมายความว่าความเครียดมีผลต่อภูมิต้านทาน ในส่วนที่เหลือของบทความนี้เราจะตรวจสอบหลักฐานว่า ความเครียด ผ่านแต่ละพอร์ทัลข้างต้น
เลียนแบบ exacerbates , ,และบางครั้งเร่งผลของอายุในการผลิตผลที่ยั่งยืน และเป็นอันตรายต่อการทำหน้าที่ภูมิคุ้มกัน