Bags,' said Grant as he opened the

Bags,' said Grant as he opened the car door and got in, 'is Robert Baxter.'

'You mean the Robert Baxter who owns the big sports centre out on the Corstorphine Road?' asked Logan.

'That's him. And, of course, the Robert Baxter that the Serious Crimes Unit have been trying to catch for such a long time.'

'How is it that you know he's called Bags and I don't?' said Logan, smiling. When she and Grant had started working together three years ago, Logan had quickly realised that Grant was a very good policeman. He had ways of getting information that other people couldn't find out, and he forgot very little.

'I'd be surprised if you did know he's called Bags,' said Grant. 'Only people who grew up in Edinburgh would know.'

Logan was from Penicuik, a town about fifteen kilometres south of Edinburgh.

'Baxter grew up in a poor part of town,' continued Grant. 'He was a wild kid, but he only got caught by the police once.'

'What for?' asked Logan, as she knew Grant wanted her to.

'For stealing an old lady's handbag. He ran past her in the street and took it. Unluckily for him, he ran straight into the arms of a policeman. After that, his friends called him 'Bags' Baxter for a while.'

'But not now?' asked Logan.

'No, he's too rich and important now,' said Grant. And, of course, people are afraid of him.'

'Yes,' said Logan, 'they certainly are.'

For the rest of the journey back to the London Road police station, neither Grant nor Logan spoke. Logan was deep in thought about Robert Baxter.
The Serious Crimes Unit had wanted to catch Baxter for a long time but he'd been too clever. Baxter was the man behind a lot of the crime in Edinburgh. He planned it, organised it and made a lot of money from it. He also owned businesses that were not criminal and made a lot of money from those too. Baxter was a hard man. He expected the people who worked for him to do what they were told without question. People who did not follow his orders found out how hard he was. It was said that he had killed more than one person. However, the police had never found anything and it was difficult for them to get information about Baxter because people were too afraid to talk.

When Logan and Grant arrived back at the London Road police station, it was nearly ten o'clock. Logan spoke: 'We'll need to talk to Mr Baxter tomorrow, Grant. Find out where he's going to be at nine thirty in the morning and let me know before you go home.'

'Right, madam,' said Grant.

Logan went up to her office. On her desk were two notes from the scientists. The first note said that there were three fingerprints on the envelope. Two of them were Morag Mackenzies's, one was not. That fingerprint might be useful if they could find out whose it was. There was no information about the handwriting on the front of the envelope. The writing on the back was Morag's. The second note said that the scientists were looking at the blue Audi and they would let Logan know what they found out the next day.
Logan turned her chair away from her desk and sat looking out of the window. She thought about the two people who were dead: Craig Sinclair, killed seven years ago, and Morag Mackenzie, killed not much more than seven hours ago. Were they killed by different people or was it perhaps the same person? Why had Ronnie Campbell escaped? Had he killed Morag because she had helped to put him in prison? Would he kill again? Or was there another reason for his escape? What about Jimmy Brown? Was he just a robber? Or was he a murderer too? And now there was Robert Baxter. What was his part in this story? Was he left-handed or right-handed? She would find out in the morning.

* * *

At nine thirty the next morning Logan and Grant were standing beside an indoor tennis court at the Robert Baxter Sports Centre watching two men play tennis. The taller of the two, fair-haired and in his late thirties, threw a ball in the air and hit it hard with the racket in his right hand. Logan knew from pictures she had seen in the papers that this was Robert Baxter. The other man missed the ball completely.

'Game, set and match,' said Baxter.

'Six love, six two.'

The men shook hands.

'Thanks for the game,' said Baxter.

As Baxter came off the court, Logan and Grant walked up to him.

'Mr Baxter, I'm Inspector Logan of the Edinburgh Police and this is Sergeant Grant.' Logan showed him her ID card. 'I was hoping we could talk to you for a few minutes.'

'Of course, Inspector,' said Baxter. 'I'm always happy to help the police.' His voice was friendly but Logan looked into his eyes. They were grey and hard.
'If it's all right with you, Inspector,' said Baxter, 'I'd like to have a quick shower first and then we could talk in my office.'

'OK,' agreed Logan.

'There are some seats by the front entrance,' said Baxter. 'If you wait there, I'll be very quick.'

Ten minutes later, Baxter led Logan and Grant through the sports centre towards his office. Logan watched Baxter walking easily in front of her. His suit looked Italian and Logan thought it must have cost at least 1500 pounds. Baxter was also wearing a dark blue shirt with a light blue tie. There was a large gold ring on the little finger of his left hand. And his shoes, which looked Italian too, probably cost as much as the suit. Here was a man who liked spending his money on clothes.

They arrived at Baxter's office and he held the door open for Logan and Grant to walk in. It was a large airy room with expensive-looking furniture.

'Coffee?' asked Baxter, nodding at the coffee machine on a small table at the side of the room.

'No, thank you,' said Logan. 'We'll try to take as little of your time as possible. We know you're a busy man.'

Baxter got a cup of coffee for himself and sat down opposite Logan and Grant.

'What can I do for you, Inspector?' he asked. He took a cigarette from a wooden box on his desk and lit it with a gold lighter.

'Just a couple of things, really,' said Logan. 'A young woman was murdered yesterday in Holyrood Park.'

'Yes, I read about it in the paper this morning,' said Baxter. A terrible business.'
'Her name was Morag Mackenzie. Have you ever met her or spoken to her?'

Baxter thought for a moment or two.

'Morag Mackenzie,' he said slowly. 'No, I don't think I know that name. Of course, she might have used the sports centre here. I could get someone to find out, if you like. I mean, I know some of the people who come here but not all of them. There are far too many.'

'That's all right,' said Logan. 'I don't think she was a very sporty type of person.' She gave a little smile and then continued. 'The other question is about the past. Did you ever know a man called Craig Sinclair? Did he work for you or were you friends with him?'

Baxter looked as if he was thinking hard. His hand came up to his chin. 'Craig Sinclair. No, I don't think so. I don't think I know that name at all. Again, I could get someone to find out if he was working here but...' Baxter did not finish the sentence.

'Well, that's it,' said Logan, standing up.

'I'm sorry I couldn't be more help, Inspector,' said Baxter, also standing up. 'I hope you find the person you're looking for.'

'I hope so too,' said Logan. She looked round at Baxter's office. 'You've done very well for yourself, Mr Baxter. I understand you come from one of the poorer parts of Edinburgh, and yet now you're an important businessman with a number of fine companies.'

'I've worked hard,' said Baxter, smiling a little. 'If I do something, I like to do it well. Now, if you'll excuse me,' he continued, picking up the phone, 'I have an important call to make.'
As Logan and Grant left the room, they could hear Baxter speaking.

'What do you mean he's not there?' he said. 'Find out where he is. Tell him the main man wants to speak to him.' Outside the sports centre, Logan and Grant sat in the car. Across the car park Logan could see a dark green Mercedes. The car number was RB 1.

'So,' said Logan, 'do you think Baxter is Morag Mackenzie's main man?'

'That's just the question I was asking myself,' said Grant. 'But even if he is, that doesn't mean he killed her. Anyway, he's right-handed.'

Logan put on her seat belt and started the car. 'What did you think of him?' she asked.

'I think his clothes probably cost as much money as I earn in a month,' said Grant.

'I didn't know you were so interested in fashion,' said Logan, and they both laughed. Grant always wore a blue jacket and grey trousers. Somehow, even when he wore a new jacket or new trousers, they always looked old.

'There was something else strange though,' she said. 'What was that?' asked Grant.

'He didn't seem at all surprised by the questions.'

'How do you mean?' asked Grant.

'Well, he didn't want to know why we were asking him about these two people,' replied Logan. 'I mean, if someone started asking you questions about two people you'd never heard of, wouldn't you want to know why?'

'I see what you mean,' said Grant. 'Yes, that is interesting. I hadn't thought of that.'

As Logan turned the car out of the sports centre on to Corstorphine Road, the car phone rang. Grant answered it.

He listened for a moment then said, 'Hold on, please.' He turned to Logan.

'I think you might want to take this call. It's your journalist friend, Tam MacDonald. He says he knows where Ronnie Campbell is.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระเป๋า กล่าวว่า เงินช่วยเหลือ ตามที่เขาเปิดประตูรถ และมี 'ได้ Baxter โรเบิร์ต'"คุณหมายความว่า Baxter โรเบิร์ตเจ้าของศูนย์กีฬาใหญ่ออกถนนคอร์สทอร์ฟีน ' ถามโลแกน' นั่นคือเขา และ แน่นอน โรเบิร์ต Baxter ที่หน่วยอาชญากรรมร้ายแรงมีการพยายามจับเวลานาน ''คือที่เขาเรียกว่าถุง และฉันไม่ ' กล่าวว่า โลแกน ยิ้ม เมื่อเธอและเงินช่วยเหลือได้เริ่มต้นทำงานร่วมกันเมื่อสามปีที่ผ่านมา โลแกนได้อย่างรวดเร็วเองก็ยังคิดว่า ให้เป็นตำรวจที่ดี เขามีวิธีการดึงข้อมูลที่บุคคลอื่นไม่สามารถค้นหา และเขาลืมน้อยมาก' ฉันจะต้องแปลกใจถ้าคุณไม่รู้เขาเรียกว่าถุง กล่าวว่า เงินช่วยเหลือ 'คนเดียวที่เติบโตในเอดินเบอระจะรู้ว่า'โลแกนได้จาก Penicuik เมืองประมาณ 15 กิโลเมตรเอดินบะระ'Baxter และเติบโตในเมือง ดี' ต่อให้ 'เขาถูกเด็กป่า แต่เขาเพียงได้จับ โดยตำรวจเมื่อ''อะไรสำหรับ ' ถามโล เงินช่วยเหลืออยากให้เธอรู้' ขโมยกระเป๋าถือของสุภาพสตรีอายุ เขาวิ่งในถนนที่ผ่านมาเธอ และเอา Unluckily เขา ที่เขาวิ่งตรงเข้าไปในแผ่นดินของตำรวจ หลังจากนั้น เพื่อนของเขาเรียกเขา 'กระเป๋า Baxter ในขณะนั้น''แต่ตอนนี้ไม่ได้' ถามโล'ไม่ เขาจะรวยเกินไป และที่สำคัญตอนนี้ กล่าวว่า เงินช่วยเหลือ และ แน่นอน คนกลัวเขา ''ใช่ กล่าวว่า โลแกน 'อย่างแน่นอนจะ'สำหรับส่วนเหลือของการเดินทางไปสถานีตำรวจถนนลอนดอน ไม่มีเงินช่วยเหลือหรือโลพูด โลแกนลึกในความคิดเกี่ยวกับโรเบิร์ต Baxter ได้หน่วยอาชญากรรมร้ายแรงมีอยากจับ Baxter เป็นเวลานาน แต่ได้ฉลาดเกินไป Baxter เป็นคนอยู่เบื้องหลังของอาชญากรรมในเอดินบะระ เขาวางแผนจะ จัดมัน และทำเงินจากมันเป็นจำนวนมาก เขายังเป็นเจ้าของธุรกิจที่ไม่ผิดทางอาญา และทำเงินจากจำนวนมากเกินไป Baxter เป็นคนยาก เขาคาดว่าคนที่ทำงานให้เขาทำอะไรที่พวกเขามีบอก โดยคำถาม คนที่ไม่ทำตามใบสั่งของเขาพบว่าเขาถูก มันก็บอกว่า เขาฆ่าคนมากกว่า อย่างไรก็ตาม ตำรวจไม่เคยได้พบอะไร และก็ยากที่จะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับ Baxter เพราะคนกลัวเกินไปที่จะพูดคุยเมื่อโลและเงินช่วยเหลือมาถึงที่สถานีตำรวจถนนลอนดอน ได้เกือบสิบโมง โลแกนพูด: ' เราจะต้องพูดคุยกับนาย Baxter พรุ่งนี้ เงินช่วยเหลือ หาที่เขาจะไปอยู่ที่สามสิบเก้าในตอนเช้า และแจ้งให้เราทราบก่อนคุณกลับบ้าน "'ขวา ผู้หญิง กล่าวว่า เงินช่วยเหลือโลไปขึ้นกับสำนักงานของเธอ บนโต๊ะของเธอมีสองบันทึกจากนักวิทยาศาสตร์ที่ หมายเหตุแรกกล่าวว่า มีลายนิ้วมือที่สามบนซองจดหมาย สองของพวกเขา Morag Mackenzies หนึ่งไม่ ลายนิ้วมือที่อาจเป็นประโยชน์ถ้าพวกเขาสามารถหาที่ที่มันเป็น ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับลายมือบนหน้าซองจดหมายได้ เขียนด้านหลังของ Morag ได้ หมายเหตุ 2 กล่าวว่า นักวิทยาศาสตร์ที่กำลังมองที่ Audi สีน้ำเงิน และพวกเขาจะให้โลแกนที่รู้สิ่งที่พวกเขาพบออกในวันถัดไปโลแกนเปิดเธอเก้าอี้จากโต๊ะของเธอ และนั่งมองจากหน้าต่าง เธอคิดว่า คนสองคนตาย: เคร็ก Sinclair ฆ่าเจ็ดปีที่ผ่านมา และ Morag แมค ฆ่าไม่มากกว่า 7 ชั่วโมงที่ผ่านมา พวกเขาได้ฆ่าคนอื่น หรือถูกมันอาจเป็นบุคคลเดียวกัน ทำไมมี Campbell Ronnie หนี เขาฆ่า Morag เพราะเธอช่วยให้เขาติดคุก เขาฆ่าอีก หรือมีเหตุผลอื่นสำหรับการหลบหนีของเขา จิมมี่น้ำตาลอะไรบ้าง เขามีเพียงโม่ง หรือถูกเขาฆาตกรเกินไป และตอน นี้มีโรเบิร์ต Baxter สิ่งที่เป็นส่วนหนึ่งของเขาในเรื่องนี้ ถูกเขามือ หรือถนัดหรือไม่ เธอจะพบว่าในช่วงเช้า* * *ที่สามสิบเก้านี้ โลแกนและเงินช่วยเหลือก็ยืนอยู่ข้าง ๆ เทนนิสแจ้งในร่มศูนย์กีฬาการ Baxter โรเบิร์ตดูชายสองคนที่เล่นเทนนิส ความสูง 2, fair-haired และ ใน thirties ของเขาล่าช้า โยนลูกบอลในอากาศ และตีมันยาก ด้วยไม้ในมือขวาของเขา โลแกนรู้จากภาพเธอได้เห็นในเอกสารนี้ถูกโรเบิร์ต Baxter คนที่พลาดลูกบอลอย่างสมบูรณ์'เกม ตั้งค่า และตรง กับ Baxter กล่าวว่า' หกรัก หกสอง 'คนจับมือ'ขอบคุณสำหรับเกม Baxter กล่าวBaxter ออกศาล โลแกนมา และให้เดินขึ้นเขา'นาย Baxter ฉันตรวจสอบโลตำรวจเอดินบะระ และนี้คือสิบเอกเงินช่วยเหลือ' โลแกนพบเขาบัตรประจำตัวของเธอ 'ฉันหวังเราสามารถพูดคุยกับคุณในไม่กี่นาที''แน่นอน ตรวจสอบ Baxter กล่าว 'ฉันจะยินดีที่จะช่วยตำรวจ' เสียงของเขาดี แต่โลมองเข้าไปในตาของเขา พวกสีเทา และหนักBaxter 'อยากมีน้ำด่วนก่อนแล้ว เราสามารถพูดคุยในสำนักงานของฉัน' กล่าวว่า 'ถ้ามันถูกกับคุณ ตรวจสอบ"ตกลง ตกลงโลแกน'มีบางที่นั่ง โดยทางเข้าด้านหน้า Baxter กล่าวว่า 'หากมี ฉันจะได้รวดเร็วมาก'สิบนาทีต่อมา Baxter นำโลและเงินช่วยเหลือผ่านศูนย์กีฬาต่อสำนักงานของเขา โลแกนดู Baxter ได้เดินหน้าเธอ ชุดของเขาดู อิตาลี และโลคิดว่า มันต้องมีค่าใช้จ่ายน้อย 1500 ปอนด์ Baxter ได้สวมเสื้อสีน้ำเงินเข้มที่ มีแสงสีฟ้าผูก ยังมีแหวนทองขนาดใหญ่บนนิ้วก้อยมือซ้ายของเขา และรองเท้าของเขา ซึ่งมองอิตาลีเกินไป คงต้นทุนมากที่ชุด คนที่ชอบใช้จ่ายเงินของเขาบนเสื้อผ้าได้พวกเขามาถึงที่สำนักงานของ Baxter และเขาประตูเปิดค้างโลและเงินช่วยเหลือการเดิน ห้องพักขนาดใหญ่โปร่งสบาย ด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงกำลังได้'กาแฟ "ถาม Baxter, nodding ที่เครื่องกาแฟบนโต๊ะเล็ก ๆ ที่ด้านข้างของห้อง'ไม่ ขอบคุณ กล่าวว่า โลแกน ' เราจะพยายามใช้เวลาของคุณเป็นเพียงการ เรารู้ว่า คุณเป็นคนที่ว่าง 'Baxter ได้กาแฟสำหรับตัวเอง และนั่งลงตรงข้ามโลและเงินช่วยเหลือ'ฉันสามารถทำอะไรให้คุณ ตรวจสอบ "เขาถาม เขาเอาจุดบุหรี่จากกล่องไม้บนโต๊ะของเขา และแสงกับไฟแช็กทองคำ'เพียงสองสิ่ง กล่าวว่า โลแกนจริง ๆ 'สาวที่ถูกฆาตกรรมเมื่อวานสวน Holyrood ''ใช่ ฉันอ่านเกี่ยวกับมันในกระดาษเช้านี้ Baxter กล่าวว่า ธุรกิจแย่ '"ชื่อของเธอถูกแมค Morag คุณเคยพบเธอ หรือพูดกับเธอ? "Baxter คิดครู่หนึ่งหรือสอง'แมค Morag เขากล่าวอย่างช้า ๆ ' ไม่ ฉันไม่คิดว่า ฉันรู้ชื่อ แน่นอน เธออาจใช้ศูนย์กีฬาที่นี่ ฉันสามารถรับคนค้นหา ถ้าคุณต้องการ ผมหมายถึง ฉันรู้ว่าบางคนที่มาที่นี่แต่ไม่ใช่ทั้งหมด มีมากเกินไป ''ที่ถูก กล่าวว่า โลแกน 'ฉันไม่คิดว่า เธอชนิดสปอร์ตมากคนนั้น' เธอยิ้มเล็ก ๆ ให้ และต่อจากนั้น ' เป็นคำถามเกี่ยวกับอดีต คุณเคยรู้คนเรียกเครกนแคลร์ เขาไม่ได้ผลสำหรับคุณ หรือเพื่อนคุณกับเขาได้หรือไม่ 'Baxter มองว่าเขาคิดหนัก มือของเขามาอัพคางของเขา "เคร็กนแคลร์ ไม่ ฉันไม่คิดว่า นั้น ผมไม่คิดว่า ผมรู้ชื่อเลย อีกครั้ง ฉันได้รับบางคนหาว่า เขาได้ทำงานที่นี่ แต่...' Baxter ได้จบประโยค'ดี ที่เป็น กล่าวว่า โลแกน ยืนขึ้น'ฉันเสียใจฉันไม่สามารถช่วยเพิ่มเติม ตรวจสอบ Baxter ยัง ยืนขึ้นกล่าวว่า 'ฉันหวังว่า คุณค้นหาบุคคลที่คุณกำลังมองหา'' หวังให้มากเกินไป กล่าวว่า โลแกน เธอมองรอบที่สำนักงานของ Baxter "คุณได้ทำดีด้วยตัวคุณเอง นาย Baxter ฉันเข้าใจคุณมาจากส่วนย่อมของเอดินบะระ และยัง ตอนนี้คุณเป็นนักธุรกิจที่สำคัญ มีบริษัทดี ''ฉันเคยทำงานหนัก กล่าว Baxter ยิ้มเล็กน้อย ' ถ้าฉันทำบางสิ่งบางอย่าง ชอบทำดี ตอนนี้ ถ้าคุณจะโทษ เขาต่อ รับโทรศัพท์ 'มีการเรียกที่สำคัญเพื่อให้ 'เป็นโลและเงินช่วยเหลือเหลือห้อง พวกเขาสามารถได้ยิน Baxter พูด'อะไรทำคุณหมายความว่า เขาไม่มี "เขากล่าวว่า ' หาที่เขา บอกคนหลักต้องพูดกับเขา ' นอกศูนย์กีฬา โลแกนและให้นั่งในรถ ระหว่างจอดรถ โลได้เห็นตัวรถสีเขียวเข้ม หมายเลขรถถูก RB 1'ให้ กล่าวว่า โลแกน 'คุณคิด Baxter เป็นคนหลักของแมค Morag '"นั่นเป็นเพียงคำถามที่ถูกถามเอง กล่าวว่า เงินช่วยเหลือ ' แต่ถ้าเขา ไม่ได้หมายความ เขาฆ่าเธอ อย่างไรก็ตาม เขาไม่ถนัด 'โลแกนใส่เข็มขัดของเธอ และเริ่มต้นใช้งานรถ 'อะไรไม่ได้คุณคิดว่า ของเขา "เธอถาม' ผมคิดว่า เสื้อผ้าของเขาอาจจะจ่ายมากที่สุด ตามที่ได้รับในเดือน กล่าวว่า เงินช่วยเหลือ'ฉันไม่ทราบว่า คุณได้ให้ความสนใจในแฟชั่น กล่าวว่า โลแกน และพวกเขาทั้งสองหัวเราะ เงินช่วยเหลือเสมอสวมเสื้อสีฟ้าและกางเกงสีเทา อย่างใด แม้เมื่อเขาสวมเสื้อใหม่หรือกางเกงใหม่ เสมอดูเก่า'มีสิ่งอื่นที่แปลกว่า เธอกล่าว "อะไรนะ ' ขอเงินช่วยเหลือ'เขาไม่ได้ดูเหมือนที่ทุกคนประหลาดใจ ด้วยคำถาม''วิธีทำคุณหมายถึง ' ขอเงินช่วยเหลือ'ดี ไม่อยากรู้ว่าทำไมเราได้ถามเขาเกี่ยวกับคนเหล่านี้สอง ตอบกลับโลแกน 'ผมหมายถึง ถ้าคนเริ่มถามถึงสองคนคุณก็ไม่เคยได้ยินคำถามของคุณ คุณจะไม่ต้องการรู้ว่าทำไม''I see what you mean,' said Grant. 'Yes, that is interesting. I hadn't thought of that.'As Logan turned the car out of the sports centre on to Corstorphine Road, the car phone rang. Grant answered it.He listened for a moment then said, 'Hold on, please.' He turned to Logan.'I think you might want to take this call. It's your journalist friend, Tam MacDonald. He says he knows where Ronnie Campbell is.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระเป๋า 'แกรนท์กล่าวว่าในขณะที่เขาเปิดประตูรถและได้ใน' คือโรเบิร์ตแบ็กซ์เตอร์. '' คุณหมายถึงโรเบิร์ตแบ็กซ์เตอร์ที่เป็นเจ้าของศูนย์กีฬาขนาดใหญ่ออกมาบนถนน Corstorphine? ถามโลแกน. 'นั่นเขา และแน่นอน, โรเบิร์ตแบ็กซ์เตอร์ว่าหน่วยอาชญากรรมร้ายแรงได้รับการพยายามที่จะจับดังกล่าวเป็นเวลานาน. '' มันเป็นวิธีการที่คุณรู้ว่าเขาเรียกว่าถุงและฉันทำไม่ได้? ' โลแกนกล่าวว่ารอยยิ้ม เมื่อเธอและแกรนท์ได้เริ่มต้นการทำงานร่วมกันสามปีที่แล้วโลแกนได้ตระหนักอย่างรวดเร็วว่าแกรนท์เป็นตำรวจที่ดีมาก เขามีวิธีการในการได้รับข้อมูลที่คนอื่น ๆ ที่ไม่สามารถหาและเขาลืมที่น้อยมาก. 'ฉันต้องแปลกใจถ้าคุณได้รู้ว่าเขาเรียกว่ากระเป๋า' แกรนท์กล่าวว่า 'คนเท่านั้นที่เติบโตขึ้นมาในเอดินบะระจะได้รู้ว่า. โลแกนมาจาก Penicuik เมืองประมาณสิบห้ากิโลเมตรทางใต้ของเอดินบะระ.' แบ็กซ์เตอร์เติบโตขึ้นมาในส่วนที่ไม่ดีของเมือง 'แกรนท์ยังคง 'เขาเป็นเด็กป่า แต่เขาถูกจับโดยตำรวจครั้ง.' 'อะไร? ถามโลแกนขณะที่เธอรู้ว่าแกรนท์อยากให้เธอ. 'สำหรับขโมยกระเป๋าถือสุภาพสตรีเก่า เขาวิ่งผ่านมาของเธอในถนนและเอามัน อับสำหรับเขาเขาวิ่งตรงเข้าไปในอ้อมแขนของตำรวจที่ หลังจากนั้นเพื่อน ๆ ของเขาเรียกเขาว่า 'กระเป๋า' แบ็กซ์เตอร์ในขณะที่. '' แต่ไม่ได้ตอนนี้? ถามโลแกน. 'ไม่มีเขารวยเกินไปและที่สำคัญตอนนี้' แกรนท์กล่าวว่า และแน่นอนผู้คนมีความกลัวเขา. '' ใช่ 'กล่าวว่าโลแกนพวกเขาอย่างแน่นอน. สำหรับส่วนที่เหลือของการเดินทางกลับไปที่สถานีตำรวจลอนดอนถนนไม่ให้พูดหรือโลแกน โลแกนลึกในความคิดเกี่ยวกับโรเบิร์ตแบ็กซ์เตอร์. หน่วยอาชญากรรมร้ายแรงก็อยากที่จะจับแบ็กซ์เตอร์เป็นเวลานาน แต่เขาต้องการได้รับฉลาดเกินไป แบ็กซ์เตอร์เป็นคนที่อยู่เบื้องหลังจำนวนมากของอาชญากรรมในเอดินบะระที่ เขาวางแผนที่มันจัดและทำเงินเป็นจำนวนมากจากมัน เขายังเป็นเจ้าของธุรกิจที่ไม่ได้ความผิดทางอาญาและทำให้เงินเป็นจำนวนมากจากบรรดาเกินไป แบ็กซ์เตอร์เป็นคนยาก เขาคาดว่าคนที่ทำงานให้เขาทำในสิ่งที่พวกเขาบอกว่าไม่มีคำถาม คนที่ไม่ได้ทำตามคำสั่งของเขาพบวิธีการที่ยากที่เขาเป็น มันก็บอกว่าเขาได้ฆ่าคนมากกว่าหนึ่งคน แต่ตำรวจไม่เคยพบอะไรและมันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับการแบ็กซ์เตอร์เพราะคนที่จะพูดคุยกลัวเกินไป. เมื่อโลแกนและแกรนท์กลับมาที่สถานีตำรวจถนนในกรุงลอนดอนก็คือเกือบ 10:00 โลแกนพูดว่าเราจะต้องพูดคุยกับนายแบ็กซ์เตอร์ในวันพรุ่งนี้แกรนท์ หาที่เขาจะเป็นที่สามสิบเก้าในตอนเช้าและแจ้งให้เราทราบก่อนที่คุณจะไปที่บ้าน. '' ขวาแหม่ม 'แกรนท์กล่าวว่า. โลแกนขึ้นไปสำนักงานของเธอ บนโต๊ะทำงานของเธอทั้งสองบันทึกจากนักวิทยาศาสตร์ ทราบครั้งแรกบอกว่ามีสามลายนิ้วมือบนซองจดหมาย สองของพวกเขาเป็น Morag Mackenzies คนหนึ่งไม่ได้ ลายนิ้วมือที่อาจจะมีประโยชน์ในกรณีที่พวกเขาสามารถหาข้อมูลที่มีมันเป็น ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับการเขียนด้วยลายมือที่ด้านหน้าของซองจดหมาย การเขียนที่ด้านหลังเป็น Morag ของ หมายเหตุที่สองกล่าวว่านักวิทยาศาสตร์กำลังหาที่สีฟ้าออดี้และพวกเขาจะช่วยให้โลแกนรู้สิ่งที่พวกเขาพบในวันถัดไป. โลแกนหันเก้าอี้ของเธอออกไปจากโต๊ะทำงานของเธอและนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง เธอคิดว่าเกี่ยวกับคนสองคนที่ตาย: เครกซินแคลฆ่าเจ็ดปีที่ผ่านมาและแม็คเคนซี่ Morag ฆ่าไม่มากกว่าเจ็ดชั่วโมงที่ผ่านมา พวกเขาถูกฆ่าตายโดยคนที่แตกต่างกันหรือถูกมันอาจจะเป็นคนเดียวกันได้หรือไม่ ทำไมรอนนี่แคมป์เบลหนี? มีเขาฆ่า Morag เพราะเธอได้ช่วยที่จะทำให้เขาอยู่ในคุก? เขาจะฆ่าอีกครั้งหรือไม่ หรือได้มีเหตุผลในการหลบหนีของเขาอื่นได้หรือไม่ สิ่งที่เกี่ยวกับจิมมี่บราวน์? เขาเป็นเพียงโจร? หรือเขาเป็นฆาตกรเกินไปหรือไม่? และตอนนี้มีโรเบิร์ตแบ็กซ์เตอร์เป็น อะไรคือสิ่งที่เขามีส่วนร่วมในเรื่องนี้? เขาเป็นมือซ้ายหรือขวามือ? เธอจะหาในตอนเช้า. * * * * * * * * * * * * ที่สามสิบเก้าเช้าวันรุ่งโลแกนและแกรนท์กำลังยืนอยู่ข้างสนามเทนนิสในร่มที่โรเบิร์ตแบ็กซ์เตอร์ศูนย์กีฬาดูทั้งสองคนเล่นเทนนิส สูงของทั้งสองที่เป็นธรรมและมีผมอยู่ในวัยสามสิบปลายของเขาโยนลูกบอลในอากาศและตีมันอย่างหนักกับแร็กเก็ตในมือข้างขวาของเขา โลแกนรู้จากภาพที่เธอได้เห็นในเอกสารที่ว่านี้คือโรเบิร์ตแบ็กซ์เตอร์ ชายคนอื่น ๆ ที่ไม่ได้รับลูกบอล. 'เกมตั้งค่าและการแข่งขันกล่าวว่าแบ็กซ์เตอร์.' หกรักหกสอง. คนจับมือ. 'ขอบคุณสำหรับการเล่นเกมกล่าวว่าแบ็กซ์เตอร์. ในฐานะที่เป็นแบ็กซ์เตอร์มาปิดศาล, โลแกน แกรนท์และเดินขึ้นไปยังเขา. 'นายแบ็กซ์เตอร์ฉันสารวัตรโลแกนของเอดินบะระตำรวจและนี่คือจ่าแกรนท์. โลแกนแสดงให้เขาเห็นบัตรประจำตัวของเธอ 'ผมก็หวังว่าเราจะได้พูดคุยกับคุณสักสองสามนาที.' 'แน่นอนสารวัตร' แบ็กซ์เตอร์กล่าวว่า 'ฉันมีความสุขเสมอที่จะช่วยให้ตำรวจ. เสียงของเขาเป็นมิตร แต่โลแกนมองเข้าไปในดวงตาของเขา พวกเขาเป็นสีเทาและยาก. 'ถ้ามันเหมาะสมกับคุณทั้งหมดสารวัตรกล่าวว่าแบ็กซ์เตอร์' ผมอยากจะมีห้องอาบน้ำอย่างรวดเร็วก่อนแล้วเราสามารถพูดคุยในสำนักงานของฉัน. '' ตกลง 'ตกลงที่โลแกน.' มี มีบางที่นั่งทางเข้าด้านหน้า 'แบ็กซ์เตอร์กล่าวว่า 'หากคุณรอที่นั่นผมจะรวดเร็วมาก. สิบนาทีต่อมาแบ็กซ์เตอร์โลแกนนำและแกรนท์ผ่านศูนย์กีฬาที่มีต่อการทำงานของเขา โลแกนดูแบ็กซ์เตอร์เดินได้อย่างง่ายดายในด้านหน้าของเธอ ชุดสูทของเขามองไปอิตาลีและโลแกนคิดว่ามันจะต้องมีค่าใช้จ่ายอย่างน้อย£ 1,500 แบ็กซ์เตอร์ก็ยังสวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าเข้มกับเน็คไทสีฟ้าอ่อน มีแหวนทองขนาดใหญ่บนนิ้วก้อยของมือซ้ายของเขาคือ และรองเท้าของเขาซึ่งมองอิตาลีเกินไปอาจจะเสียค่าใช้จ่ายมากที่สุดเท่าที่ชุด ที่นี่เป็นคนที่ชอบการใช้จ่ายเงินของเขาบนเสื้อผ้า. พวกเขามาถึงที่สำนักงานแบ็กซ์เตอร์และเขาจัดเปิดประตูสำหรับโลแกนและแกรนท์ที่จะเดินใน. มันเป็นห้องที่โปร่งสบายขนาดใหญ่ที่มีเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงที่ดู. 'กาแฟ' ถามแบ็กซ์เตอร์พยักหน้าในเครื่องชงกาแฟบนโต๊ะขนาดเล็กที่ด้านข้างของห้อง. 'ไม่ขอบคุณ' โลแกนกล่าวว่า "เราจะพยายามที่จะใช้เวลาเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเวลาของคุณเป็นไปได้ เรารู้ว่าคุณเป็นคนที่ยุ่ง. แบ็กซ์เตอร์ได้ถ้วยกาแฟสำหรับตัวเองและนั่งลงตรงข้ามโลแกนและแกรนท์. 'สิ่งที่ฉันสามารถทำเพื่อคุณตรวจสอบ? เขาถาม. เขาเอาบุหรี่จากกล่องไม้บนโต๊ะทำงานของเขาและสว่างด้วยทองคำเบา. 'แค่สองสิ่งที่จริงๆ' โลแกนกล่าวว่า 'หญิงสาวถูกฆ่าตายเมื่อวานนี้ในสวน Holyrood.' 'ใช่ฉันอ่านเกี่ยวกับเรื่องนี้ในหนังสือพิมพ์เช้านี้' แบ็กซ์เตอร์กล่าวว่า ธุรกิจที่น่ากลัว. '' ชื่อของเธอคือ Morag แม็คเคนซี่ คุณเคยได้พบกับเธอหรือพูดกับเธอ? 'แบ็กซ์เตอร์คิดอยู่ครู่หนึ่งหรือสอง.' Morag แม็คเคนซี่ "เขาบอกว่าช้า "ไม่ฉันไม่คิดว่าฉันรู้ว่าชื่อนั้น แน่นอนว่าเธออาจจะได้ใช้ศูนย์กีฬาที่นี่ ฉันจะได้รับคนที่จะหาถ้าคุณชอบ ฉันหมายความว่าฉันรู้ว่าบางคนที่มาที่นี่ แต่ไม่ทั้งหมดของพวกเขา มีมากเกินไป. '' ไม่เป็นไร 'โลแกนกล่าวว่า 'ฉันไม่คิดว่าเธอเป็นประเภทสปอร์ตมากของสมาชิก. เธอให้รอยยิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วอย่างต่อเนื่อง 'คำถามอื่น ๆ ที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับอดีตที่ผ่านมา คุณเคยรู้ว่าคนที่เรียกว่าซินแคลเครก? เขาทำงานให้คุณเป็นคุณหรือเป็นเพื่อนกับเขา? 'แบ็กซ์เตอร์ดูราวกับว่าเขากำลังคิดหนัก มือของเขามาถึงคางของเขา 'ซินแคลเครก ไม่ฉันไม่คิดอย่างนั้น ฉันไม่คิดว่าฉันรู้ว่าชื่อที่ทุก อีกครั้งฉันจะได้รับคนที่จะดูว่าเขาทำงานที่นี่ แต่ ... 'แบ็กซ์เตอร์ยังพูดไม่จบประโยค.' ดีที่มันกล่าวว่าโลแกนลุกขึ้นยืน. 'ฉันขอโทษฉันไม่อาจจะมากขึ้น ช่วยตรวจสอบกล่าวว่าแบ็กซ์เตอร์ยังลุกขึ้นยืน "ฉันหวังว่าคุณพบคนที่คุณกำลังมองหา. '' ฉันหวังว่าดังนั้นเกินไป 'โลแกนกล่าวว่า เธอมองไปรอบ ๆ ที่สำนักงานแบ็กซ์เตอร์ 'คุณทำได้ดีมากสำหรับตัวเองนายแบ็กซ์เตอร์ ผมเข้าใจว่าคุณมาจากหนึ่งในส่วนที่ยากจนแห่งเอดินบะระและยังตอนนี้คุณนักธุรกิจที่สำคัญกับจำนวนของ บริษัท ที่ดี. "ผมได้ทำงานอย่างหนักกล่าวว่าแบ็กซ์เตอร์ยิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ 'ถ้าผมทำสิ่งที่ผมต้องการจะทำมันได้ดี ตอนนี้ถ้าคุณจะขอโทษ "เขายังคงยกหูโทรศัพท์ 'ฉันมีสายสำคัญที่จะทำให้. ในฐานะที่เป็นโลแกนและแกรนท์ออกจากห้องที่พวกเขาสามารถได้ยินเสียงแบ็กซ์เตอร์พูด.' สิ่งใดที่คุณหมายความว่าเขาไม่ได้มี ? เขาพูดว่า. 'หาที่เขาเป็น บอกเขาคนหลักต้องการที่จะพูดกับเขา. นอกศูนย์กีฬาโลแกนและแกรนท์นั่งอยู่ในรถ ที่จอดรถฝั่งตรงข้ามโลแกนจะได้เห็นสีเขียวเข้มเมอร์ จำนวนรถเป็น RB 1. 'ดังนั้น' โลแกนกล่าวว่า "คุณคิดว่าแบ็กซ์เตอร์เป็นคนหลัก Morag แม็คเคนซี่หรือไม่ '' นั่นเป็นเพียงคำถามที่ผมถามตัวเอง 'แกรนท์กล่าวว่า 'แต่ถึงแม้ว่าเขาเป็นไม่ได้หมายความว่าเขาจะฆ่าเธอ อย่างไรก็ตามเขาเป็นมือขวา. โลแกนวางบนเข็มขัดนิรภัยของเธอและเริ่มต้นรถ 'สิ่งที่คุณคิดว่าเขา? เธอถาม. 'ผมคิดว่าอาจจะเป็นเสื้อผ้าของเขาเสียค่าใช้จ่ายมากที่สุดเท่าที่ผมได้รับในเดือน' แกรนท์กล่าวว่า. "ผมไม่ทราบว่าคุณได้ให้ความสนใจในแฟชั่นกล่าวว่าโลแกนและพวกเขาทั้งสองหัวเราะ แกรนท์มักจะสวมแจ็คเก็ตสีฟ้าสีเทาและกางเกงขายาว อย่างใดแม้ในขณะที่เขาสวมแจ็คเก็ตใหม่หรือกางเกงใหม่ที่พวกเขามักจะมองเก่า. "มีบางสิ่งบางอย่างที่แปลกก็คือว่า 'เธอกล่าวว่า 'เมื่อกี้คืออะไร?' ถามแกรนท์. 'เขาไม่ได้ดูเหมือนที่ทุกคนประหลาดใจโดยคำถาม.' 'คุณหมายความว่าไง? ถามแกรนท์. 'ดีเขาไม่ต้องการที่จะรู้ว่าทำไมเราได้ถามเขาเกี่ยวกับทั้งสองคน' ตอบโลแกน 'ผมหมายถึงถ้ามีคนเริ่มถามคำถามเกี่ยวกับคนสองคนที่คุณไม่เคยได้ยินของคุณจะไม่ต้องการที่จะรู้ว่าทำไม?' 'ฉันเห็นสิ่งที่คุณหมายถึง' แกรนท์กล่าวว่า 'ใช่ว่าเป็นที่น่าสนใจ ผมไม่ได้คิดว่า. ในฐานะที่เป็นโลแกนหันรถออกจากศูนย์กีฬาเพื่อ Corstorphine ถนนรถโทรศัพท์ดังขึ้น แกรนท์ตอบมัน. เขาฟังสักครู่แล้วพูดว่า 'Hold on โปรด. เขาหันไปโลแกน. "ผมคิดว่าคุณอาจต้องการที่จะใช้สายนี้ มันเป็นเพื่อนนักข่าวของคุณ Tam MacDonald เขาบอกว่าเขารู้ว่ารอนนี่แคมป์เบลเป็น.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถุง ' ให้เขาเปิดประตูรถแล้ว ' ' โรเบิร์ต แบ็กซ์เตอร์

" หมายถึง โรเบิร์ต แบ็กซ์เตอร์ที่เป็นเจ้าของใหญ่ศูนย์กีฬาใน corstorphine ถนน ? ถาม โลแกน

ที่เค้า และแน่นอน โรเบิร์ต แบ็กซ์เตอร์ ว่า อาชญากรรมร้ายแรงหน่วยได้พยายามที่จะจับมานาน '

' มันเป็น ที่คุณรู้ว่า เค้าเรียกว่าถุงและฉันไม่ ? ว่าโลแกน , ยิ้มเมื่อเธอและให้เริ่มทำงานด้วยกันเมื่อ 3 ปีที่แล้ว โลแกนได้อย่างรวดเร็วตระหนักว่า แกรนท์ เป็นตำรวจที่ดีมาก เขามีวิธีการรับข้อมูลที่คนอื่น ๆไม่สามารถหา และเขาลืมน้อยมาก

" คงจะแปลกใจถ้าคุณไม่รู้จักเค้าเรียกว่าถุง ' แกรนท์ ' คนที่เติบโตขึ้นในเอดินเบิร์กจะรู้ '

จาก penicuik โลแกน ,เมืองประมาณ 15 กิโลเมตร ทางใต้ของ Edinburgh

'baxter โตขึ้นจนเป็นส่วนหนึ่งของเมือง ' ' โดย แกรนท์ เขาเป็นเด็กป่า แต่เขาถูกจับโดยตำรวจเมื่อ '

'what ? ' ถามโลแกนตามที่เธอรู้ แกรนท์ อยากให้เธอ

เพราะขโมยคนแก่กระเป๋าถือ เขาวิ่งผ่านเธอในถนนและเอามันไป โชคร้ายสำหรับเขา เขาวิ่งตรงเข้าไปในแขนของตำรวจ หลังจากนั้นเพื่อนๆของเขาเรียกเขาว่า ' กระเป๋า ' แบ็กซ์เตอร์สักพัก '

แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ? ถาม โลแกน

' เขาก็รวย และที่สำคัญตอนนี้ ' แกรนท์ และแน่นอน คนที่กลัวเขา . '

" ' โลแกน ' พวกเขาแน่นอนค่ะ

สำหรับส่วนที่เหลือของการเดินทางกลับลอนดอนถนนสถานีตำรวจ และ แกรนท์ หรือโลแกนพูด โลแกนอยู่ในห้วงความคิด เกี่ยวกับ
โรเบิร์ต แบ็กซ์เตอร์หน่วยอาชญากรรมร้ายแรง อยากจับ แบ็กซ์เตอร์เป็นเวลานาน แต่เขาก็ฉลาดเกินไป . แบ็กซ์เตอร์เป็นคนหลังมากของอาชญากรรมในเอดินบะระ เขาวางแผนต้อนรับมันและทำให้เงินจากมัน นอกจากนี้เขายังเป็นเจ้าของธุรกิจที่ไม่ใช่อาชญากร และทำเงินได้เยอะจากบรรดาเกินไป แบ็กซ์เตอร์เป็นผู้ชายนะเขาคาดว่า คนที่ทำงานให้เขาทำสิ่งที่พวกเขาบอกโดยไม่ต้องถาม ผู้ที่ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของเขาพบว่าเขามากแค่ไหน มันกล่าวว่าเขาได้ฆ่าคนมากกว่าหนึ่งคน อย่างไรก็ตาม ตำรวจไม่พบอะไร และมันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับ แบ็กซ์เตอร์ เนื่องจากผู้คนกลัวที่จะพูด .

ตอนที่โลแกนและให้กลับมาที่ลอนดอนถนนสถานีตำรวจ มันเกือบสิบโมง โลแกนพูด : " เราต้องคุยกับคุณแบ็กซ์เตอร์ พรุ่งนี้ แกรนท์ ดูว่า เขาจะอยู่ในเก้าสามสิบ ในตอนเช้า และ แจ้งให้เราทราบก่อนคุณกลับบ้าน '

'right คุณนาย ' ให้

โลแกนไปที่เธอที่ออฟฟิศ บนโต๊ะทำงานของเธอสองหมายเหตุจากนักวิทยาศาสตร์