Early Modern Period is a historical

Early Modern Period is a historical concept regarding a period from the beginning of the Renaissance to an unevenly defined turning point of the 19th century. A temporal framework of the Modern Period is, in general, unanimously established; different division lines that close this epoch are being pointed out though. Usually they present themselves as follows: civilization - Industrial Revolution; philosophy - end of the Enlightenment; politics - the French Revolution. Each one is appropriate and all emerged at the end of the 18th and the beginning of the 19th century, finishing the Renaissance , Mannerism , Baroque , Rococo and Classicism .

A huge amount of wonderful works of art created during four centuries of the Modern Period and their impressive stylistic and thematic variety (for what could possibly have had in common, say, baroque paintings of Brouwer and Boucher?), would indicate that it was a time of an amazingly turbulent intellectual life and important philosophical turning points. They were embedded deeply and in mass scale in minds of the humankind: previously formed by centuries of gloomy Middle Ages. However, textbooks on the history of philosophy hardly mention the Modern Period. Once in a blue moon a little bit of information is given on the Neoplatonic humanism and Machiavelli;
a little bit more is said on the classics of the Enlightenment—French Enlightenment rather than Scottish though. The one that enabled “the good savage” to design the guillotine. The Reformation, socially and politically eventful, in terms of philosophy remains an unimportant internal discussion of Christianity.

The secret of art will remain: masterpieces do not have to result from a gigantic effort of thought nor the great artists have to be great philosophers. The art is not a testimony of human knowledge; it is rather a testimony of human belief and passion. If a vision of an artist results from their belief—not faith in religious meaning, but an antithesis of knowledge—and if their emotion will reach the zenith and, of course, if they have a talent, then certainly a great work will come into existence. Even if a given work is a projection of a complete delusion, it does not cease to be a testimony of its time. As such it is more precious and more credible than any other kind of testimony.

The art of Modern Period exposes certain internal conflict of that time , understanding of which requires a previous "placement of proportions".

No matter how do we judge the Middle Ages, the period lasted for such a long time it formed the mentality of all orders, together with the creation of an orderly social structure. The participation of all people in an interrelated hierarchical system was its base; limited laws of the vassals balanced the obligations of the lords; soon the system has been religiously sanctioned. In the beginning of the Modern Period no circumstances able to change this basic rule occurred, and the religious sanction was not weakened.
Events of historic importance that initialized the Modern Period, such as the fall of Constantinople, the Age of Discovery, new philosophical trends, scientific discoveries and the like did not have any influence on how did the society work—except for their immediate participants. The scope of their influence has not been broadened in any significant way by the invention of print since this did not concern the illiterate people (that is, a huge majority of population by that time).
Greek scholars who moved from Constantinople to European universities brought the works of ancient classics with themselves. They could have had some influence on their closest university environment only, and even in a long time perspective (in the era of Internet most people still does not know what contemporary scholars are up to). The works of Antiquity were still being copied in medieval monastic scriptoria.

It means that the historic change, credited to the entire era, concerned only an extremely narrow group of people: scholars and, above all, artists . However, this narrow group created the great art and this art became the only generally known testimony of its time and it eventually formed its image.

Nevertheless, if the art of the Modern Period is a reflection of a mentality of the elite of that time—and not of a still common, medieval spirituality—it is even more astonishing that for four hundred years artists of subsequent generations and styles referred to the culture of the Antiquity. Obviously, a wonderful legacy had it left; from a historical point of view, however, it was a complete anachronism since polytheism was its cultural base and slavery the structural one.
The dazzling beauty of the ancient sculpture or the clarity of proportion of the architecture could have been an ideal or an inspiration. However, it is hard to find the reason why grown up people and outstanding artists were cheering with humanistic slogans and were stubbornly trying "to wake the spirit of the Antiquity up" (Renaissance) in order to end up covering modern buildings with dummies of Greek and Roman temples' façades (Classicism).

It is not possible to explain that paradox easily; neither with an endless hypocrisy of modern ideologies (which was total) nor with an increasing hostility to the Christianity and the papacy (as most of Modern Period's theoreticians and artists were zealous Christians). As a matter of fact, even if the Gothic style (which was predominating and burning itself out already in a natural way) created a kind of an aesthetic monoculture and restrained the imagination of artists, they could still replace it with SOMETHING NEW. Now, even if it is still possible to explain the works of Renaissance artists as an attempt of a self-reliant interpretation of the Antiquity—then the road to the Classicism is a complete regression and almost a mere, slavish transfer.
Eventually, at least a correct definition of the problem could probably be approached now. That is if the actual answer cannot be found yet. What caused—and is still causing—the fact that from the end of the Middle Ages the European art created no solid alternative to the Gothic style? Why even the postmodernist architects still stick ancient columns to their buildings?

Those who would like to dig into this matter deeper and on their own, please mind the German term for the period, translated into English as an "Early Modern ".

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระยะเวลาที่ทันสมัย​​ต้นเป็นแนวคิดที่ทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับระยะเวลาจากจุดเริ่มต้นของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการจุดหักเหที่กำหนดไว้ไม่สม่ำเสมอของศตวรรษที่ 19 กรอบเวลาของช่วงเวลาที่ทันสมัย​​เป็นโดยทั่วไปเป็นเอกฉันท์จัดตั้งสายส่วนที่แตกต่างกันที่ปิดยุคนี้มีการชี้ให้เห็นว่า พวกเขามักจะนำเสนอตัวเองดังต่อไปนี้อารยธรรม - การปฏิวัติอุตสาหกรรมปรัชญา - จุดสิ้นสุดของการตรัสรู้; การเมือง - การปฏิวัติฝรั่งเศส แต่ละคนมีความเหมาะสมและทั้งหมดเกิดขึ้นที่ส่วนท้ายของวันที่ 18 และจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 19 จบยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา, คำพูดที่ติดปาก, บาร็อคโรโคโคและคลาส.

เป็นจำนวนมากของการทำงานที่ยอดเยี่ยมของศิลปะที่สร้างขึ้นในระหว่างศตวรรษที่สี่ของระยะเวลาที่ทันสมัย​​และรูปแบบและความหลากหลายที่น่าประทับใจใจของพวกเขา (สำหรับสิ่งที่อาจจะมีในการร่วมกันกล่าวว่าภาพวาดพิสดารของ Brouwer และแฮ้?) จะแสดงให้เห็นว่ามันเป็น ช่วงเวลาของชีวิตทางปัญญาปั่นป่วนที่น่าอัศจรรย์ใจและมีความสำคัญจุดเปลี่ยนปรัชญาพวกเขาถูกฝังลึกและในระดับมวลในจิตใจของมนุษย์: ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้โดยศตวรรษของยุคกลางมืดมน แต่ตำราประวัติศาสตร์ของปรัชญาแทบจะไม่พูดถึงช่วงเวลาที่ทันสมัย ครั้งเดียวในดวงจันทร์สีน้ำเงินนิด ๆ หน่อย ๆ ของข้อมูลที่จะได้รับในความเห็นอกเห็นใจและ Neoplatonic เชียเวลลิ;
นิด ๆ หน่อย ๆ ก็บอกว่าในคลาสสิกของการตรัสรู้ตรัสรู้-ฝรั่งเศสมากกว่า scottish แม้ว่า หนึ่งที่เปิดการใช้งาน "อำมหิตดี" ในการออกแบบกระดาษ การปฏิรูปสังคมและเหตุการณ์สำคัญทางการเมืองในแง่ของปรัชญาการอภิปรายยังคงอยู่ภายในสำคัญของศาสนาคริสต์

ความลับของศิลปะจะยังคงอยู่.เอกไม่ได้เป็นผลมาจากความพยายามมโหฬารของความคิดหรือศิลปินผู้ยิ่งใหญ่ต้องเป็นนักปรัชญาที่ดี ศิลปะไม่ได้เป็นคำให้การของความรู้ของมนุษย์มันเป็นมากกว่าความเชื่อคำให้การของมนุษย์และความรัก ถ้าวิสัยทัศน์ของศิลปินผลจากความเชื่อไม่ศรัทธาในความหมายทางศาสนา แต่สิ่งที่ตรงกันข้ามของความรู้และอารมณ์ความรู้สึกของพวกเขาถ้าจะถึงสุดยอดและแน่นอนถ้าพวกเขามีความสามารถแล้วแน่นอนการทำงานที่ดีจะเข้ามาในการดำรงอยู่ แม้ว่าการทำงานที่ได้รับคือการฉายของความเข้าใจผิดที่สมบูรณ์ก็ไม่ได้ยกเลิกการเป็นพยานของเวลา เป็นเช่นนั้นเป็นโลหะมีค่าและมีความน่าเชื่อถือมากขึ้นกว่าชนิดอื่น ๆ ของพยาน.

ศิลปะของยุคปัจจุบัน exposes ความขัดแย้งภายในบางอย่างในช่วงเวลานั้นความเข้าใจในการที่ต้องใช้ "ตำแหน่งของสัดส่วน" แล้ว.

ไม่ว่าอย่างไรเราตัดสินวัยกลางระยะเวลานานดังกล่าวเป็นเวลานานมันก็กลายเป็นความคิดของการสั่งซื้อทั้งหมดพร้อมกับการสร้างโครงสร้างทางสังคมที่เป็นระเบียบเรียบร้อย การมีส่วนร่วมของทุกคนที่อยู่ในลำดับชั้นของระบบเชื่อมโยงกันเป็นฐานของตนกฎหมายที่ จำกัด ของ vassals สมดุลหน้าที่ของเจ้านาย; เร็วระบบได้รับการอนุมัติศาสนา ในการเริ่มต้นของยุคใหม่ไม่มีสถานการณ์ใดที่สามารถเปลี่ยนกฎพื้นฐานนี้เกิดขึ้นและการอนุมัติทางศาสนาก็ไม่ได้ลดลง
เหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์ที่เริ่มต้นยุคใหม่เช่นการล่มสลายของคอนสแตนติอายุของการค้นพบที่แนวโน้มปรัชญาใหม่ค้นพบทางวิทยาศาสตร์และไม่ชอบไม่ได้มีอิทธิพลต่อวิธีการที่สังคมไม่ทำงานยกเว้นสำหรับผู้เข้าร่วมใด ๆ ของพวกเขาทันที ขอบเขตของอิทธิพลของพวกเขาไม่ได้รับการขยายในลักษณะที่มีความสำคัญโดยการประดิษฐ์ของการพิมพ์ตั้งแต่นี้ไม่ได้เกี่ยวกับคนไม่รู้หนังสือ (ที่เป็นส่วนใหญ่มากของประชากรในเวลานั้น)
นักวิชาการกรีกที่ย้ายจากคอนสแตนติกับมหาวิทยาลัยในยุโรปนำผลงานของคลาสสิกโบราณด้วยตัวเอง พวกเขาจะได้มีอิทธิพลต่อสภาพแวดล้อมที่ใกล้เคียงที่สุดของพวกเขาในมหาวิทยาลัยเพียงบางส่วนและแม้แต่ในมุมมองของเวลานาน (ในยุคของอินเทอร์เน็ตที่คนส่วนใหญ่ยังคงไม่ทราบว่านักวิชาการร่วมสมัยขึ้นไป). ผลงานของสมัยโบราณยังคงถูกคัดลอกใน scriptoria สงฆ์ยุค

ก็หมายความว่าการเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ให้เครดิตกับยุคทั้งเกี่ยวข้องเฉพาะกลุ่มแคบมากของผู้คนที่: นักวิชาการและเหนือทุกศิลปิน แต่กลุ่มแคบ ๆ นี้สร้างศิลปะที่ยิ่งใหญ่และศิลปะนี้ได้กลายเป็นเพียงพยานหลักฐานที่เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปในขณะนี้และในที่สุดมันก็กลายเป็นภาพของ.

แต่ถ้าศิลปะในยุคปัจจุบันเป็นภาพสะท้อนของความคิดของชนชั้นนำของเวลาที่ไม่ได้มาจากยังคงร่วมกันในยุคจิตวิญญาณมันเป็นที่น่าอัศจรรย์มากยิ่งขึ้นว่าสำหรับสี่ร้อยปีของศิลปินรุ่นและรูปแบบที่ต่อมาเรียกว่าวัฒนธรรม ของโบราณ เห็นได้ชัดว่าได้รับมรดกที่ยอดเยี่ยมมันทิ้ง; จากมุมมองของประวัติศาสตร์ แต่มันเป็นยุคสมัยที่สมบูรณ์ตั้งแต่พระเจ้าเป็นฐานวัฒนธรรมและความเป็นทาสหนึ่งของโครงสร้าง
ความงามพราวของประติมากรรมโบราณหรือความชัดเจนของสัดส่วนของสถ​​าปัตยกรรมจะได้รับแรงบันดาลใจที่ดีหรือ อย่างไรก็ตามมันยากที่จะหาเหตุผลว่าทำไมโตขึ้นผู้คนและศิลปินที่โดดเด่นได้รับการเชียร์กับคำขวัญเห็นอกเห็นใจและพยายามตะแบง "เพื่อปลุกจิตวิญญาณของสมัยโบราณขึ้น" (ชีวิต) เพื่อที่จะจบลงที่ครอบคลุมอาคารสมัยใหม่ที่มีหุ่นของกรีกและโรมัน façadesวัด (คลาส)

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะอธิบายความขัดแย้งที่ง่าย.และด้วยความเจ้าเล่ห์ไม่มีที่สิ้นสุดของอุดมการณ์ที่ทันสมัย​​ (ซึ่งรวม) หรือที่มีศัตรูเพิ่มขึ้นเพื่อศาสนาและพระสันตะปาปา (เป็นส่วนใหญ่ของทฤษฎีระยะเวลาที่ทันสมัย​​และศิลปินที่เป็นคริสเตียนกระตือรือร้น) เป็นเรื่องของความเป็นจริงแม้ว่ารูปแบบกอธิค (ซึ่งถูกประกอบกันและการเผาไหม้ตัวเองออกไปแล้วในทางธรรมชาติ) สร้างชนิดของพืชเชิงเดี่ยวความงามและยับยั้งจินตนาการของศิลปินที่พวกเขายังคงสามารถแทนที่ด้วยสิ่งใหม่ ตอนนี้ถึงแม้ว่ามันจะยังคงเป็นไปได้ที่จะอธิบายผลงานของศิลปินยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเป็นความพยายามของการตีความพึ่งตนเองของสมัยโบราณแล้วถนนคลาสเป็นถดถอยสมบูรณ์และเกือบจะเป็นเพียงการถ่ายโอนทาส
ในที่สุดอย่างน้อยความหมายที่ถูกต้องของปัญหาที่อาจจะได้รับการทาบทามในขณะนี้ ว่าถ้าคำตอบที่เกิดขึ้นจริงไม่สามารถพบได้ยังสิ่งที่เกิดขึ้นและยังคงทำให้เกิดความจริงที่ว่าจากจุดสิ้นสุดของยุคกลางศิลปะยุโรปที่สร้างขึ้นไม่มีทางเลือกที่มั่นคงเพื่อสไตล์กอธิคหรือไม่ ทำไมถึงสถาปนิกหลังสมัยใหม่ยังคงติดคอลัมน์โบราณให้กับอาคารของพวกเขา

ผู้ที่ต้องการที่จะขุดลงไปในเรื่องนี้ลึกและของตัวเองโปรดทราบคำภาษาเยอรมันเป็นระยะเวลาที่แปลเป็​​นภาษาอังกฤษในฐานะที่เป็น "ต้นทันสมัย​​"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยุคก่อนมีแนวคิดทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับระยะเวลาจากจุดเริ่มต้นของเรเนสซองเพื่อเลี้ยวซึ่งกำหนดของศตวรรษที่ 19 กรอบการทำงานชั่วคราวของยุค ทั่วไป มีมติเป็นเอกฉันท์สำเร็จ บรรทัดส่วนอื่นที่ปิดยุคนี้จะถูกชี้ให้เห็นว่า มักจะแสดงตัวเองเป็นดังนี้: อารยธรรม - การปฏิวัติอุตสาหกรรม ปรัชญา - สิ้นสุดการตรัสรู้ การเมือง - การปฏิวัติฝรั่งเศส แต่ละคนจะเหมาะสม และออกมาทั้งสิ้นที่ 18 และต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19 การตกแต่งแบบเรอเนสซองซ์ จริตนิยม บาโร กรอบกระจก และคคลา.

จำนวนมากของศิลปกรรมยอดเยี่ยมสร้างขึ้นระหว่างศตวรรษที่สี่ของรอบระยะเวลาทันสมัยและความน่าประทับใจเป็นสำนวน และหลากหลายเฉพาะเรื่อง (สำหรับสามารถอาจจะมีร่วมกัน กล่าวว่า ภาพวาดยุคบาโรก Brouwer และ Boucher), จะบ่งชี้ว่า มันเป็นช่วงเวลาของชีวิตมีปัญญาปั่นป่วนน่าอัศจรรย์และจุดเปลี่ยนสำคัญปรัชญา พวกเขาได้ฝังลึก และ ในมาตราส่วนใหญ่ในจิตใจของมวลมนุษย์: ก่อนหน้านี้ เกิดขึ้นจากศตวรรษของยุคกลางที่มืดมน อย่างไรก็ตาม ตำราประวัติศาสตร์แทบไม่พูดถึงยุค เมื่อในเป็นสีฟ้า moon หน่อยข้อมูลถูกกำหนดในมนุษยนิยม Neoplatonic และมาเคียเวลลิ
หน่อย ๆ เพิ่มเติมว่า ในคลาสสิกของตรัสรู้ซึ่งธรรมฝรั่งเศสมากกว่าอตภาษาว่า วันที่เปิดใช้งาน "ดีคน" ออกแบบกิโยติน การสนทนาภายในความสำคัญของศาสนาคริสต์ยังคงปฏิรูป สังคม และทางการเมืองสำคัญ ในแง่ของปรัชญา

ความลับของศิลปะจะยังคงอยู่: ผลงานมาสเตอร์พีซทำไม่จำเป็นต้องเกิดจากความพยายามยักษ์คิด หรือศิลปินที่ดีต้องเป็นปรัชญาดี ศิลปะไม่ใช่พยานหลักฐานของความรู้มนุษย์ จึงเป็นพยานหลักฐานของมนุษย์ความเชื่อและความรัก ถ้าวิสัยทัศน์ของศิลปินผลจากความเชื่อของพวกเขา — ไม่เชื่อในความหมายทางศาสนา แต่แอนติเธซิสเป็นความรู้กัน และ ถ้าอารมณ์ของพวกเขาจะถึงสุดยอด และ แน่ นอน ถ้าได้ช่าง แล้วอย่างแน่นอนทำงานที่ดีจะเข้ามาดำรงอยู่ แม้ว่างานที่กำหนดจะฉายของลวงตาที่สมบูรณ์ มันทำให้เป็น พยานหลักฐานขณะนี้ เช่นจะมีค่ามากขึ้น และน่าเชื่อถือมากขึ้นกว่าชนิดอื่น ๆ ของพยาน

ศิลปะของยุคให้เห็นถึงความขัดแย้งบางอย่างภายในเวลา ทำความเข้าใจซึ่งต้องการก่อนหน้านี้ "วางสัดส่วน"

ไม่ว่าเราตัดสินยุคกลาง ระยะกินเวลาสำหรับเวลานานจึงเกิดความคิดของใบสั่งทั้งหมด พร้อมกับการสร้างโครงสร้างทางสังคมเป็นระเบียบ มีส่วนร่วมของทุกคนในระบบลำดับชั้นการเชื่อมโยงระหว่างของฐาน ถูก กฎหมายจำกัดของ vassals ที่สมดุลภาระหน้าที่ของขุนนาง เร็ว ๆ นี้ ระบบมีการเคร่งครัดอนุมัติ ในการเริ่มต้นของยุค เกิดสถานการณ์ที่ไม่สามารถเปลี่ยนกฎนี้พื้นฐาน และถูกลงโทษทางศาสนาถูกลดลงไม่
เหตุการณ์ประวัติศาสตร์สำคัญที่เริ่มต้นยุค เช่นปราสาทเปิล ค้นอายุของพบ เช่น และค้นพบทางวิทยาศาสตร์ แนวโน้มปรัชญาใหม่ไม่มีใด ๆ ที่มีผลต่อการไม่สมาคมงาน — ยกเว้นของผู้เข้าร่วมทันที ต้นขอบเขตของอิทธิพลได้ไม่ได้มาในทางใดทางหนึ่งอย่างมีนัยสำคัญ โดยการประดิษฐ์ของพิมพ์ตั้งแต่นี้ไม่ได้กังวลคน illiterate (ส่วนนั่นคือ ใหญ่ใหญ่ประชากรที่)
นักปราชญ์กรีกที่ย้ายจากเปิลไปมหาวิทยาลัยในยุโรปนำของคลาสสิกโบราณด้วยตัวเอง พวกเขาไม่ได้มีอิทธิพลบางอย่างของระบบใกล้เคียงที่สุดเท่าที่มหาวิทยาลัย และแม้แต่ ในมุมมองนาน (ในยุคอินเทอร์เน็ตที่คนส่วนใหญ่ยังไม่รู้นักวิชาการร่วมสมัยที่จะถึง) ผลงานของยังได้ถูกคัดลอกในยุคกลางสงฆ์ scriptoria

หมายความ ว่า เปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ ยุคทั้งหมด เครดิตเกี่ยวข้องเฉพาะกลุ่มที่แคบมากคน: นักวิชาการและ เหนือทั้งหมด ศิลปิน อย่างไรก็ตาม ดีสร้างกลุ่มนี้แคบ และศิลปะนี้เป็น เฉพาะพยานหลักฐานของเวลาที่รู้จักกันโดยทั่วไป และมันก็เกิดภาพของการ

แต่ ถ้าศิลปะของยุคเป็นการสะท้อนความคิดของชนชั้นสูงเวลา — และไม่วิญญาณทั่วไปยังคง ยุคกลางซึ่งมันน่าจะยิ่งทึ่งที่สำหรับศิลปินสี่ร้อยปีต่อมารุ่น และรูปแบบการอ้างอิงถึงวัฒนธรรมของการ อย่างชัดเจน มีมรดกดีมันซ้าย จากประวัติศาสตร์จุดของมุม อย่างไรก็ตาม มันเป็น anachronism สมบูรณ์ตั้งแต่ polytheism คือ ฐานวัฒนธรรมความเป็นทาสได้โครงสร้าง
ความงามนี่ของประติมากรรมโบราณหรือความชัดเจนของสัดส่วนของสถาปัตยกรรมอาจได้เหมาะหรือเป็นแรงบันดาลใจ อย่างไรก็ตาม จึงยากที่จะหาเหตุผลทำไมโต ขึ้นคน และดีเด่น ศิลปินได้เชียร์ ด้วยคำขวัญ humanistic และดันทุรังพยายาม "ปลุกจิตวิญญาณของการ" (เรเนซองส์) เพื่อครอบคลุมอาคารทันสมัยกับหุ่นของกรีกและโรมันวัด façades (คคลา) ท้าย

ไม่สามารถอธิบายว่า paradox ได้ ไม่ มีเสแสร้งไม่รู้จบ ของเพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ทันสมัย (ซึ่งถูกรวม) หรือ ด้วยการถกเถียงเพิ่มขึ้นกับศาสนาโรมัน (เป็นส่วนใหญ่ของยุค theoreticians และศิลปินได้กระตือรือร้นคริสเตียน) ว่ากันตามจริง แทนแม้สไตล์โกธิค (ที่ถูก predominating และการเขียนตัวเองออกแล้วด้วยวิธีธรรมชาติ) สร้างแบบเป็นเรื่องความงาม และทรงจินตนาการของศิลปิน พวกเขาอาจยังคงที่ ด้วยสิ่งใหม่ ตอนนี้ แม้ว่าจะยังสามารถอธิบายการทำงานของศิลปินเรอเนซองส์เป็นความพยายามของการตีความที่พึ่งพาของการ — แล้วถนนคคลาการ ถดถอยที่สมบูรณ์และเกือบเป็นเพียง slavish โอน
สุด น้อยคำนิยามที่ถูกต้องของปัญหาได้อาจจะประดับตอนนี้ นั่นคือถ้าไม่พบคำตอบที่แท้จริงได้ อะไรเกิดขึ้น — และยังก่อให้เกิดซึ่งความจริงที่ว่า จากท้ายกลางอายุศิลปะยุโรปที่สร้างทางเลือกที่เป็นของแข็งแบบโกธิค ทำไมแม้แต่สถาปนิก postmodernist ยังคงติดคอลัมน์โบราณอาคารของพวกเขา?

ใครอยากขุดเป็นเรื่องลึกซึ้ง และด้วยตนเอง โปรดทราบคำว่าเยอรมันสำหรับรอบระยะเวลา แปลภาษาอังกฤษเป็นการ "ก่อนสมัย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่วงต้นที่ทันสมัยเป็นแนวความคิดตามแบบประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวกับช่วงเวลาจากช่วงต้นของแบบเรอเนสซองค์ที่ไปยังจุดการสุกไม่ทั่วถึงที่กำหนดให้ในช่วงศตวรรษที่ 19 Temporal Key Integrity Protocol ที่กรอบของระยะเวลาที่ทันสมัยที่มีทั่วไปอย่างเป็นเอกฉันท์ในการจัดตั้งสายที่แตกต่างกันไปอยู่ใกล้กับยุคนี้มีการชี้ให้เห็นว่า โดยปกติแล้วจะมีอยู่ด้วยกันเองโดยมีรายละเอียดดังนี้ความเจริญทางอารยธรรม - การปฏิวัติอุตสาหกรรมปรัชญา - ปลายของยุคสว่างที่การเมือง - ฝรั่งเศสที่การปฏิวัติ. ห้องพักแต่ละห้องมีที่เหมาะสมและห้องพักทั้งหมดออกมาในช่วงปลายของ 18 และช่วงต้นศตวรรษที่ 19 ที่สิ้นสุดลงตามแบบเรอเนสซองค์ที่ถ้อยคำบางคำในชิ้นงานทางศิลปะ Rococo ตามแบบบาโรกและตั้งข้อสงสัย.

จำนวนเงินขนาดใหญ่ที่มีผลงานที่น่ามหัศจรรย์ใจของศิลปะสร้างขึ้นในระหว่างช่วงศตวรรษของสี่ที่ทันสมัยช่วงเวลาที่มีรสนิยมและความหลากหลายและน่าประทับใจโดดเด่นอย่างสูงสุดของพวกเขา(สำหรับสิ่งที่ได้จะมีได้ในทั่วไปอาจเป็นไปได้ว่า ภาพ เขียนตามแบบบาโรกของ brouwer boucher และ?)จะแสดงให้ทราบว่าเป็นช่วงเวลาของชีวิตทางปัญญาแห่งความแปรปวนอย่างน่ามหัศจรรย์ใจและจุดเปลี่ยนทางปรัชญาที่สำคัญพวกเขาเป็นเอ็มเบ็ดเด็ดอย่างลึกซึ้งและอยู่ในคราบตะกรันเกิดขึ้นในจิตใจของมวลมนุษยชาติที่ก่อตั้งโดยมาเป็นระยะเวลาหลายช่วงศตวรรษแห่งยุคกลางห่อเหี่ยว แต่ถึงอย่างไรก็ตามหนังสือเรียนในประวัติศาสตร์ของปรัชญาแทบจะไม่กล่าวถึงช่วงเวลาที่ทันสมัย เมื่ออยู่ในแสงจันทร์สีฟ้าเพียงเล็กน้อยของข้อมูลจะให้ไว้บน neoplatonic Machiavelli และมนุษยนิยม
ขึ้นเล็กน้อยมีการพูดกันในแบบคลาสสิคของ enlightenment-french ที่มากกว่าชาวสกอตแม้จะ เป็นหนึ่งที่เปิดใช้งาน"ป่าเถื่อนที่ดี"ในการออกแบบเครื่องตัดกระดาษได้. ปฏิรูปสังคมและการเมืองที่เต็มไปด้วยเหตุการณ์ต่างๆในเรื่องของปรัชญายังคงอยู่ ภายใน การประชุมที่ไม่สำคัญของศาสนาคริสต์.

ความลับของศิลปะจะยังคงอยู่ผลงานชิ้นเอกไม่มีจะทำให้เกิดจากความพยายามขนาดใหญ่ที่มีความคิดหรือศิลปินที่ยิ่งใหญ่ที่มีในการเป็นนักคิดที่ดีเยี่ยม ศิลปะไม่ได้ให้การเป็นพยานของความรู้ของมนุษย์มันค่อนข้างจะให้การเป็นพยานและความเชื่อของมนุษย์ หาก ภาพ ของศิลปินที่ได้ผลจากความศรัทธาความเชื่อของตนไม่ใช่ในความหมายทางศาสนาแต่ตัวละครที่มีความรู้และถ้าความรู้สึกของพวกเขาจะไปถึงของ Zenith และแน่นอนหากลูกค้ามีความสามารถพิเศษแล้วแน่นอนว่าทำงานได้อย่างดีเยี่ยมที่จะเข้ามาในชีวิต แม้จะทำงานให้เป็นการประมาณการของการลวงให้เสร็จสมบูรณ์ซึ่งไม่เป็นอันสิ้นสุดลงให้การเป็นพยานที่มีเวลาของมัน เนื่องจากเป็นมีค่ามากกว่าและน่าเชื่อถือได้มากกว่าชนิดอื่นใดของพระโอวาท.

ที่ทันสมัยของช่วงเวลาที่ทันสมัยทำให้ความขัดแย้งบางอย่างในช่วงเวลานั้นการทำความเข้าใจซึ่งต้องใช้ก่อนหน้า"การจัดวางของสัดส่วน"..

ไม่มีเรื่องทำอย่างไรเราจะตัดสินยุคกลางที่ช่วงเวลาที่นานจนมาเป็นเวลานานเช่นว่านั้นต้องเผชิญกับความเจ็บปวดปั้นของคำสั่งซื้อทั้งหมดพร้อมด้วยการสร้างสรรค์ของโครงสร้างทางสังคมอย่างเป็นระเบียบ การมีส่วนร่วมของประชาชนทั้งหมดในระบบแบบลำดับชั้นที่สัมพันธ์กันและกันเป็นฐานกฎหมายจำกัด(มหาชน)ของ vassals ที่สมดุลตามพันธกรณีของเจ้านายโดยทันทีที่มีระบบการศาสนาได้รับอนุมัติจากรัฐบาล ในช่วงเริ่มต้นที่ทันสมัยตามระยะเวลาที่ไม่มีสถานการณ์สามารถเปลี่ยนกฎที่เรียบง่ายแห่งนี้เกิดขึ้นและการลงโทษทางศาสนาที่ไม่ทำให้อ่อนแอลง
เหตุการณ์ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ที่เริ่มต้นการทำงานของระยะเวลาที่ทันสมัยเช่นการล่มสลายของโลกโลกอายุของการสำรวจค้นพบทางวิทยาศาสตร์แนวโน้มทางปรัชญาใหม่และมีลักษณะที่คล้ายกับที่ไม่ได้มีอิทธิพลใดๆในการทำงานสังคม - ยกเว้นสำหรับผู้เข้าร่วมประชุมได้ทันทีของพวกเขา ขอบเขตที่มีอิทธิพลของพวกเขาไม่มีการขยายขอบเขตในทิศทางที่มีลักษณะสำคัญใดๆโดยการประดิษฐ์ของพิมพ์นี้ไม่เกี่ยวกับคนไม่รู้หนังสือ(ซึ่งเป็นส่วนใหญ่ขนาดใหญ่ที่มีจำนวนประชากรโดยช่วงเวลาที่)
นักวิชาการกรีกที่ย้ายจากคอนสแตนติโนเปิลเข้าไปศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยในยุโรปนำผลงานของคลาสสิคโบราณพร้อมด้วยตัวเอง พวกเขาไม่สามารถได้รับอิทธิพลบางอย่างใน สภาพแวดล้อม ของมหาวิทยาลัยเท่านั้นและอยู่ใกล้กับแม้ในมุมมองของ ภาพ เป็นเวลานาน(ในยุคของอินเทอร์เน็ตผู้คนส่วนใหญ่ยังไม่รู้ว่าบรรดานักวิชาการแบบร่วมสมัยมีถึง)การทำงานของโบราณเป็นการคัดลอก scriptoria โดดเด่นแห่งยุคกลางยังคง.

มันหมายความว่าเปลี่ยนแห่งประวัติศาสตร์ในยุคที่ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องเท่านั้นที่กลุ่มแคบๆเป็นอย่างมากของผู้คนบรรดานักวิชาการและที่เหนือสิ่งอื่นใดศิลปิน แต่ถึงอย่างไรก็ตามกลุ่มแคบๆแห่งนี้สร้างขึ้นมาทางศิลปะที่ดีเยี่ยมและทันสมัยแห่งนี้กลายเป็นพระโอวาทเท่านั้นโดยทั่วไปที่มีชื่อเสียงของช่วงเวลาของพื้นที่และในท้ายที่สุดก็จะปั้น ภาพ .

อย่างไรก็ตามหากที่ทันสมัยของที่ทันสมัยเป็นที่สะท้อนถึงการที่ต้องเผชิญกับความเจ็บปวดของผู้นำของที่เวลาและไม่ได้อยู่ในที่ยังร่วมกัน,แห่งยุคกลางผู้มีปัญญา - มีความน่ามหัศจรรย์ใจที่สำหรับสี่ร้อยปีศิลปินของใน ภายหลัง รุ่นและสไตล์ที่อ้างถึงวัฒนธรรมของที่โบราณ. เห็นได้ชัดว่ารุ่นเก่าที่น่ามหัศจรรย์ใจได้ทางด้านซ้ายจากจุดทางประวัติศาสตร์ของดูได้แต่มันเป็นข้อคลาดเคลื่อนในเรื่องเวลาให้เสร็จสมบูรณ์ได้เนื่องจากลัทธิถือพระเจ้าหลายองค์เป็นทาสและเป็นที่พักทางวัฒนธรรมของโครงสร้าง
ความงามที่น่ามหัศจรรย์ใจของประติมากรรมโบราณหรือความชัดเจนของสัดส่วนของสถาปัตยกรรมที่ได้รับแรงบันดาลใจดีเยี่ยมหรือที่ แต่ถึงอย่างไรก็ตามเป็นเรื่องยากที่จะได้พบกับที่เติบโตขึ้นมาด้วยเหตุผลว่าทำไมผู้คนและศิลปินที่โดดเด่นเป็นกองเชียร์ด้วย humanistic อย่างและได้ดื้อดึงกำลังพยายาม"เพื่อปลุกจิตวิญญาณของโบราณ"(แบบเรอเนสซองค์)ในการสั่งซื้อเพื่อไปครอบคลุมที่ทันสมัยพร้อมด้วยตุ๊กตาตัวอาคารของกรีกและโรมัน'วัด façades (ตั้งข้อสงสัย)

มันไม่ได้เป็นไปได้ที่จะอธิบายว่าความมหัศจรรย์ได้อย่างง่ายดาย;ไม่มีการหลอกลวงดังกล่าวอย่างไม่มีที่สิ้นสุดของอุดมการณ์ที่ทันสมัย(ซึ่งเป็นยอดรวม)หรือด้วยการสู้รบเพิ่มขึ้นเพื่อคริสเตียนที่ Papacy แห่งประวัติศาสตร์และ(เป็นช่วงแรกๆของช่วงเวลาที่ทันสมัยมากที่สุดและศิลปินชาวคริสเตียนมีความกระตือรือร้น) เป็นเรื่องของความเป็นจริงแม้ว่าจะมีสไตล์แบบโกธิคที่(ซึ่งเป็น predominating และการเบิร์นลงในตัวมันเองอยู่แล้วออกมาด้วยวิธีแบบธรรมชาติ)สร้างขึ้นเป็นที่ของการเพาะปลูกพืชเชิงเดี่ยวที่สวยงามและยังคงจินตนาการของศิลปินจะแทนที่ด้วยบางสิ่งบางอย่างใหม่ยังอยู่ ในตอนนี้แม้ว่าจะยังคงเป็นไปได้ที่จะอธิบายถึงผลงานของศิลปินแบบเรอเนสซองค์ที่เป็นความพยายามในการตีความแบบบริการตัวเองต้องพึ่งพาของโบราณแล้วถนนที่ไปยังตั้งข้อสงสัยที่สมบรูณ์แบบที่เป็น( Log และเกือบจะเป็นเพียงแค่การโอนทาส
ในที่สุดอย่างน้อยหนึ่งความละเอียดที่ถูกต้องของปัญหาที่ไม่สามารถจะเดินเข้ามาหาในตอนนี้อาจจะเป็น หากคำตอบที่เป็นจริงที่ไม่สามารถพบได้แต่สิ่งที่ทำให้เกิด - และยังคงอยู่ทำให้ - ความจริงที่ว่าจากช่วงปลายยุคกลางที่ทันสมัยในแบบยุโรปที่สร้างขึ้นไม่มีทางเลือกอื่นที่แข็งแกร่งในสไตล์โกธิคที่ ทำไมแม้จะให้สถาปนิกของยัง Memory Stick คอลัมน์โบราณเพื่อไปยังอาคารของตนหรือไม่?

ผู้ที่ต้องการขุดลึกลงไปในเรื่องนี้และในส่วนตัวของตนโปรดใจคำ ภาษา เยอรมันเป็นระยะเวลาที่แปลเป็น ภาษาอังกฤษ ว่า"ช่วงต้นที่ทันสมัย"