The interfacial adhesion between fi

The interfacial adhesion between fiber/interphase and interphase/matrix were the important factors for
the effectiveness of flexible interphase on mechanical property improvement. It can be seen that at the
surface of treated bamboo fiber and coconut fiber in Fig. 5a-5b, small amount of flexible epoxy resin can
be observed on the surfaces of the fibers. Good adhesion between reinforcing fiber and flexible epoxy
interphase resulted in tensile strength improvement of bamboo fiber and coconut fiber reinforced PLA
composites. However, in case of treated vetiver grass fiber in Fig. 5c, no flexible epoxy resin appeared on
the fiber surfaces. It can be assumed that the interfacial bonding between flexible resin and PLA was
constant with different natural fibers. These two different interfacial adhesions resulted in the different
fracture mechanism when comparing treated vetiver grass fiber reinforced PLA composite with other
reinforcements. It is possible to note that the interfacial adhesion between vetiver grass fiber and flexible
interphase was weaker than the interfacial bonding between flexible interphase and PLA matrix. The
weak bonding of vetiver grass fiber and flexible epoxy resin resulted in slightly different tensile strength
improvement versus other natural fibers.
The tensile modulus and tensile strength improvement performance of untreated composites were
compared with flexible epoxy resin treated composites in Fig. 7. The comparison was obtained from the
differential ratio in percentage of the tensile properties at 40 % by weight natural fiber content and in
reference to the properties of PLA matrix. The tensile modulus of bamboo fiber and vetiver grass fiber
were strongly affected by flexible epoxy surface treatment. On the other hand, the modulus of coconut
fiber was unaltered by the coating of flexible epoxy interphase as shown in Fig. 7(a). Among all
reinforcement bamboo fiber was the most effective reinforcement to enhance the tensile strength of PLA

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การยึดเกาะแรงระหว่างเส้นใย/รูปและรูป/เมทริกซ์ถูกปัจจัยสำคัญสำหรับประสิทธิผลของรูปแบบยืดหยุ่นในการปรับปรุงสมบัติเชิงกล จะเห็นได้ว่าในการสามารถพื้นผิวของเส้นใยไม้ไผ่รักษาและใยมะพร้าวในรูป 5a 5b เรซิ่นอีพ็อกซี่ยืดหยุ่นเล็กน้อยจะสังเกตได้บนพื้นผิวของเส้นใย การยึดเกาะที่ดีระหว่างเสริมไฟเบอร์และอีพ็อกซี่ยืดหยุ่นรูปผลในการปรับปรุงความแข็งแรงของเส้นใยไม้ไผ่ และเสริมใยมะพร้าวปลาคอมโพสิต อย่างไรก็ตาม ในกรณีของเส้นใยหญ้าแฝกบำบัดในรูป 5 c เรซิ่นอีพ็อกซี่ยืดหยุ่นไม่ปรากฏบนพื้นผิวเส้นใย สามารถสันนิษฐานว่า interfacial พันธะระหว่างยางยืดหยุ่นและปลาค่าคงที่กับเส้นใยธรรมชาติที่แตกต่างกัน ยึดติดแรงแตกต่างกันเหล่านี้สองผลที่แตกต่างกันกลไกในการแตกหักเมื่อเปรียบเทียบเส้นใยหญ้าแฝกบำบัดเสริมปลาผสมกันกำลังเสริม จำเป็นต้องทราบว่า การแรงยึดเกาะ ระหว่างเส้นใยหญ้าแฝก และยืดหยุ่นรูปอ่อนกว่า interfacial พันธะระหว่างรูปแบบยืดหยุ่นและ PLA เมตริกซ์ได้ การพันธะที่อ่อนแอของเส้นใยหญ้าแฝกและเรยืดหยุ่นส่งผลให้ความแข็งแรงต่างกันเล็กน้อยปรับปรุงเมื่อเทียบกับเส้นใยธรรมชาติอื่น ๆโมดูลัสแรงดึงและความแข็งแรงปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของคอมโพสิตที่ได้รับการรักษาเมื่อเทียบกับคอมโพสิตเรซินถือว่าอีพ็อกซี่ยืดหยุ่นในรูป 7 การเปรียบเทียบที่ได้รับจากการอัตราเปอร์เซ็นต์ของคุณสมบัติแรงดึง 40% โดยน้ำหนักเส้นใยธรรมชาติเนื้อหา และในส่วนที่แตกต่างอ้างอิงคุณสมบัติของเมทริกซ์ PLA มอดุลัสแรงดึงของเส้นใยไม้ไผ่และเส้นใยหญ้าแฝกขอได้รับผลจากการรักษาพื้นผิวอีพ็อกซี่ยืดหยุ่น บนมืออื่น ๆ โมดูลัสของมะพร้าวเส้นใยก็ไม่เปลี่ยนแปลง โดยการเคลือบรูปอีพ็อกซี่ยืดหยุ่นดังแสดงในรูป 7(a) ในหมู่ทั้งหมดเสริมเส้นใยไม้ไผ่เป็นการเสริมแรงที่มีประสิทธิภาพสูงสุดเพื่อเพิ่มความต้านทานแรงของปลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การยึดเกาะระหว่างเส้นใย interfacial / อินเตอร์และอินเตอร์ / เมทริกซ์เป็นปัจจัยที่สำคัญสำหรับ
ประสิทธิภาพของอินเตอร์มีความยืดหยุ่นในการปรับปรุงคุณสมบัติเชิงกล จะเห็นได้ว่าใน
พื้นผิวของเส้นใยไม้ไผ่ได้รับการรักษาและใยมะพร้าวในรูป 5A-5B, จำนวนเล็ก ๆ ของอีพอกซีเรซินที่มีความยืดหยุ่นสามารถ
สังเกตได้บนพื้นผิวของเส้นใย การยึดเกาะที่ดีระหว่างเส้นใยเสริมแรงและอีพ็อกซี่มีความยืดหยุ่น
ระหว่างเฟสผลในการปรับปรุงความต้านทานแรงดึงของเส้นใยไม้ไผ่และใยมะพร้าวเสริม PLA
คอมโพสิต อย่างไรก็ตามในกรณีที่ได้รับการรักษาหญ้าแฝกเส้นใยหญ้าในรูป 5c ไม่มีอีพอกซีเรซินที่มีความยืดหยุ่นที่ปรากฏบน
พื้นผิวเส้นใย ก็สามารถสันนิษฐานว่าพันธะ interfacial ระหว่างเรซินมีความยืดหยุ่นและปลาก็
คงด้วยเส้นใยธรรมชาติที่แตกต่างกัน ทั้งสอง adhesions interfacial ที่แตกต่างกันส่งผลที่แตกต่างกัน
กลไกการแตกหักเมื่อเปรียบเทียบเส้นใยหญ้าแฝกได้รับการรักษาเสริมคอมโพสิตปลากับคนอื่น ๆ
กำลังเสริม มันเป็นไปได้ที่จะทราบว่ายึดติดระหว่างเส้นใยหญ้าแฝกและมีความยืดหยุ่น
อินเตอร์เป็นอ่อนแอกว่าพันธะ interfacial ระหว่างอินเตอร์มีความยืดหยุ่นและปลาแมทริกซ์
พันธะที่อ่อนแอของเส้นใยหญ้าแฝกและอีพอกซีเรซินที่มีความยืดหยุ่นมีผลในการต้านทานแรงดึงแตกต่างกันเล็กน้อย
ปรับปรุงเมื่อเทียบกับเส้นใยธรรมชาติอื่น ๆ .
โมดูลัสแรงดึงและประสิทธิภาพการปรับปรุงความต้านทานแรงดึงของวัสดุผสมได้รับการรักษาที่ถูก
เมื่อเทียบกับอีพ็อกซี่มีความยืดหยุ่นคอมโพสิตเรซินรับการรักษาในรูป 7. การเปรียบเทียบที่ได้รับจาก
อัตราส่วนค่าในอัตราร้อยละของคุณสมบัติแรงดึงที่ 40% โดยน้ำหนักเนื้อหาเส้นใยธรรมชาติและ
การอ้างอิงถึงคุณสมบัติของ PLA เมทริกซ์ โมดูลัสแรงดึงของเส้นใยไม้ไผ่และเส้นใยหญ้าแฝก
ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากการรักษาพื้นผิวอีพ็อกซี่ที่มีความยืดหยุ่น บนมืออื่น ๆ , โมดูลัสมะพร้าว
ใยก็ไม่เปลี่ยนแปลงโดยการเคลือบอีพ็อกซี่อินเตอร์ยืดหยุ่นดังแสดงในรูป 7 (ก) ในทุก
เส้นใยเสริมแรงไม้ไผ่เป็นการเสริมแรงที่มีประสิทธิภาพสูงสุดเพื่อเพิ่มความแข็งแรงแรงดึงของ PLA