Nangong Liuyun saw that he was fail

Nangong Liuyun saw that he was failing to convince Su Luo to return so he changed his tone of voice. Nangong Liuyun’s voice became demonically charming and deep with sadness as he dejectedly said. “This king felt that he had slept for quite a while. I thought that I will never wake up again. I also thought that I would never see Luo girl again. Don’t you want to see this king’s appearance after successfully waking up?”

His tone was miserable and wretched, like a little puppy that had been discarded by his owner begging for a trace of pity from his master.

Su Luo was immediately infuriated to the point that she wanted to laugh.

Please! You are the legendary His Highness Prince Jin who looked disdainfully down at the world, okay? A grand majestic seventh ranked expert, okay? How could you act so weak and beseech someone like me? How could you act so cute and shameless towards me?

But damn it, when she had heard that sentence of never waking up, Su Luo felt pain squeezing the deepest part of her heart for a while.

Su Luo recalled these past few days when she had been by Nangong Liuyun’s side taking care of him, how she had felt apprehensive and alarmed because of him. She had also felt ashamed and remorseful. Su Luo had repeatedly blamed herself for that punch. She suddenly felt the rims of her eyes begin to ache and experienced a kind of unprecedented feeling of being wronged.

How could he tease her like this?!

However, how could Su Luo who habitually concealed her feelings in the depths of darkness show her weakness in front of others?

After settling her emotions, Su Luo unhurriedly turned around and displayed a tranquil expression that did not contain a single ripple.

She step by step approached Nangong Liuyun, finally crouching down by his side. The corner of her mouth lifted into a taunting and sarcastic smile. “His Highness Prince Jin seems to have such peculiar interests, like using one’s own life to play jokes. It’s a lot of fun, isn’t it?”

Her laugh was very dark and terribly sinister.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Nangong Liuyun เห็นว่า เขาถูกล้มเพื่อโน้มน้าวใจลู Su กลับเพื่อให้เขาเปลี่ยนแปลงเสียงของเขา เสียง Nangong Liuyun กลายเป็น demonically ที่มีเสน่ห์ และลึก ด้วยเศร้า dejectedly กล่าว "คิงนี้รู้สึกว่า เขาได้นอนสัก ฉันคิดว่า ฉันจะไม่ตื่นอีก ฉันคิดว่า ฉันจะไม่เคยเห็นสาวลูอีกครั้ง คุณไม่ต้องการดูลักษณะของกษัตริย์นี้หลังจากตื่นขึ้นมาเสร็จเรียบร้อยแล้ว"เสียงของเขามีความสุข และเศร้า หมอง เช่นลูกสุนัขน้อยที่ได้รับการทิ้ง โดยเจ้าของเขาขอทานสำหรับการติดตามสงสารจากนายของเขาทันทีถูกทำ Su ลูไปยังจุดที่เธอต้องการหัวเราะโปรด คุณมีตำนานพระเจ้าชาย Jin ที่มองโลก disdainfully ลงล่ะ ที่เจ็ดมาเจสติกแกรนด์อันดับผู้เชี่ยวชาญ ล่ะ วิธีที่คุณได้ทำหน้าที่อ่อนแอ และ beseech ผม วิธีคุณสามารถปฏิบัติด้านต่อผม น่ารักมากแต่ไอ้ เมื่อเธอได้ยินประโยคนั้นของไม่ตื่น Su ลูรู้สึกปวดบีบส่วนลึกที่สุดของหัวใจในขณะเรียกลู Su เมื่อเธอได้รับ โดย Nangong Liuyun ด้านการดูแลของเขา ไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ว่าเธอได้รู้สึกความวิตก และตกใจเนื่องจากเขา นอกจากนี้เธอยังได้รู้สึกละอาย และภาย Su ลูมีซ้ำ ๆ ตำหนิที่หมัดของตัวเอง นอกจากนี้เธอก็รู้สึกขอบของดวงตาของเธอเริ่มปวด และพบชนิดของความรู้สึกไม่ถูกท่านวิธีสามารถเขาแซวเธอเช่นนี้อย่างไรก็ตาม วิธีลู Su ที่เยี่ยนปกปิดความรู้สึกของเธอในส่วนลึกของความมืด แสดงความอ่อนแอของเธอต่อหน้าคนอื่นหรือไม่หลังจากชำระอารมณ์ของเธอ Su ลู unhurriedly หันไปรอบ ๆ และแสดงนิพจน์ที่เงียบสงบที่ไม่ประกอบด้วยกระเพื่อมเดียวเธอขั้นทาบทาม Nangong Liuyun ในที่สุด หมอบลง โดยด้านข้างของเขา มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มด่า และแดกดัน "ของเขา Jin เจ้าชายน่าจะ มีเช่นสนใจเฉพาะ เช่นใช้ชีวิตตัวเองเพื่อเล่นตลก มันคือสนุก ไม่มันเสียงหัวเราะของเธอถูกชะมัดอุบาทว์ และมืดมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nangong Liuyun เห็นว่าเขาเป็นคนล้มเหลวในการโน้มน้าวซู Luo จะกลับมาเพื่อให้เขาเปลี่ยนเสียงของเสียงของเขา เสียง Nangong Liuyun กลายเป็นเสน่ห์ชี้ฟ้าและลึกด้วยความโศกเศร้าในขณะที่เขากล่าวว่าคอตก "พระมหากษัตริย์นี้รู้สึกว่าเขาเคยนอนมากในขณะที่ ฉันคิดว่าฉันจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ผมยังคิดว่าผมจะไม่เคยเห็นสาว Luo อีกครั้ง คุณไม่ต้องการที่จะเห็นการปรากฏตัวของกษัตริย์นี้หลังจากที่ประสบความสำเร็จในการตื่นขึ้นมา? " น้ำเสียงของเขาคือความสุขและความทุกข์เหมือนลูกหมาน้อยที่ได้รับการยกเลิกโดยเจ้าของของเขาขอทานสำหรับร่องรอยของความสงสารจากต้นแบบของเขา. ซู Luo โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที จุดที่เธออยากจะหัวเราะ. ได้โปรด! คุณเป็นตำนานสมเด็จเจ้าชายจินที่มองเหยียดหยันลงที่โลกโอเค? เจ็ดอันงดงามที่ยิ่งใหญ่อันดับผู้เชี่ยวชาญโอเค? วิธีที่คุณสามารถทำหน้าที่อ่อนแอมากและขอวิงวอนคนอย่างฉัน? วิธีที่คุณสามารถทำหน้าที่เพื่อให้น่ารักและไร้ยางอายต่อฉัน? แต่ด่ามันเมื่อเธอได้ยินประโยคที่ไม่เคยตื่นขึ้นมาว่าซู Luo รู้สึกปวดบีบส่วนที่ลึกที่สุดของหัวใจของเธอในขณะที่. ซู Luo จำได้ไม่กี่วันที่ผ่านมาเหล่านี้เมื่อเธอ เคยอยู่เคียงข้างดูแล Nangong Liuyun ของเขาว่าเธอมีความรู้สึกวิตกและตื่นตระหนกเพราะเขา นอกจากนี้เธอยังมีความรู้สึกละอายใจและสำนึกผิด ซู Luo ได้ตำหนิตัวเองซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าหมัด เธอก็รู้สึกขอบตาของเธอเริ่มที่จะปวดและมีประสบการณ์ความรู้สึกของการเป็นประวัติการณ์อธรรมได้. วิธีการที่เขาสามารถหยอกล้อเธอเหมือน ?! นี้แต่วิธีการอาจซู Luo ที่ปกปิดความรู้สึกของเธอเป็นปกติวิสัยในส่วนลึกของความมืดแสดงความอ่อนแอของเธอ ในด้านหน้าของคนอื่น ๆ ? หลังจากที่ได้ปักหลักความรู้สึกของเธอซู Luo ไม่รีบร้อนหันไปรอบ ๆ และแสดงสีหน้าอันเงียบสงบที่ไม่ได้มีระลอกเดียว. เธอทีละขั้นตอนการทาบทาม Nangong Liuyun ที่สุดหมอบลงมาจากด้านข้างของเขา ที่มุมปากของเธอยกขึ้นเป็นรอยยิ้มและเหน็บแนมประชดประชัน "เสด็จเจ้าชายจินดูเหมือนว่าจะมีความสนใจที่แปลกประหลาดดังกล่าวเช่นการใช้ชีวิตของตัวเองที่จะเล่นเรื่องตลก มันสนุกมากไม่ได้? " เธอหัวเราะมืดมากและน่ากลัวชะมัด