The importance of critical thinking

The importance of critical thinking has received the attention of many parties in Malaysia ranging from educators to future employers (Ismail, 2011; Shah, 2011; Eldy & Sulaiman, 2013). As such, having good grades alone do not promise employment for graduates in Malaysia. Studies have shown that in order for Malaysian graduates to be employed, they must possess a good command of language with sound analytical thinking,intelligence, independence, leadership, communication and computer skills and work experience (Ismail, 2011).It has been reported that Malaysian graduates failed to meet the expectations of the prospective employers. In fact,there has been a rise in the criticism towards the Malaysian graduates as having a lack of scientific and technical knowledge, critical and creative thinking ability as well as poor communication skills (The Star, 2012). On top of that, the industrial players continuously complained about the quality of the Malaysian graduates which created a need for more research to be carried out to identify causes of such problems (Eldy & Sulaiman, 2013). In addition, studies also revealed that the current state of the problems which have contributed to the incompetency of the Malaysian graduates was due to the failure of the present education system (Othman, 1994; Baharun, 1998). Evidence on the lack of cognitive thinking skills among the Malaysian students has been alarming given the report carried out by the Programme for International Student Assessment (PISA) and the Trend in International Mathematics and Science Study (TIMSS) (Malaysia Education Blueprint, 2012). The studies by TIMSS and PISA were mainly assessing the cognitive ability such as knowing, application, reasoning and applying of knowledge in real world settings. The TIMSS study in 2007 found that the average performance of students in
Malaysia in both Mathematics and Science had been deteriorating and fell below the international average even though in 1999, Malaysian students performed above the international average The study also found that 18% and 20% of Malaysian students failed to meet the minimum proficiency levels in Mathematics and Science, even though it was 2 to 4 times increase from 7% and 5% respectively as compared to 2003 (Malaysia Education Blueprint, 2012). In addition, the PISA results in 2009 indicated that Malaysia was ranked 3rd from the bottom among the 74 participating nations whereby approximately 60% of the 15 year old Malaysian students participated in the assessment, failed to meet the minimum proficiency level in Mathematics, while 44% and 43% did not meet the minimum proficiency level in Reading and Science. A difference of 38 points on the PISA scale is equivalent to one year of schooling. Therefore, in comparison, 15-year old students in Singapore, South Korea, Hong Kong and Shanghai are performing as though they have had 3 or more years of schooling than 15-year olds in Malaysia (Malaysia Education Blueprint, 2012). In response to this phenomenon, the Ministry of Education has recently launched the Malaysian Education Blueprint which among the highlights is to introduce the Secondary School Standard Curriculum (KSSM) and the revised Primary School Standard Curriculum (KSSR) and to embed a balanced set of knowledge and skills such as creative thinking, innovation, problem-solving and leadership (Malaysia Education Blueprint, 2012). Though the above studies indicated the performance of students at the school level, the outcomes of the findings seriously need to be considered by decision makers at the tertiary level as many of them may eventually further their studies at the local universities. As such there will be a spillover effect which sees students with similar cognitive thinking deficiencies continue to dominate the higher education spectrum in Malaysia. The traditional approach of spoon-feeding and drilling the students in preparing them for the examination may have resulted in
over dependency on the teachers and thus creating a group of graduates that may not be resourceful in their quest for knowledge. Employers have been skeptical about the abilities of young Malaysian graduates whom often been criticized for lack in critical thinking ability. In addition, students have doubted their ability with regards to critical thinking (Shah, 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสำคัญของการคิดที่สำคัญได้รับความสนใจของหลายฝ่ายในมาเลเซียตั้งแต่สรรหานายจ้างในอนาคต (สุลต่านอิสมาอิล 2011 ชาห์ 2011 Eldy และ Sulaiman, 2013) ดัง มีเกรดเดียวดีสัญญาจ้างงานสำหรับบัณฑิตในมาเลเซีย ศึกษาแสดงให้เห็นว่า ในใบสั่งสำหรับบัณฑิตมาเลเซียเพื่อทำงาน ต้องมีภาษาที่มีเสียงวิเคราะห์คิด สติปัญญา ความเป็นอิสระ ผู้นำ สื่อสาร และคอมพิวเตอร์ทักษะดี และประสบการณ์ (สุลต่านอิสมาอิล 2011) ทำงาน มีรายงานว่า บัณฑิตมาเลเซียไม่ตรงกับความคาดหวังของนายจ้างในอนาคต ในความเป็นจริง มีแล้วขึ้นวิจารณ์ต่อบัณฑิตมาเลเซียมีการขาดของความรู้ทางวิทยาศาสตร์ และทางเทคนิค ความคิดสำคัญ และสร้างสรรค์ ตลอดจนทักษะการสื่อสารที่ดี (ระดับ 2012) ด้านบนของที่ ผู้เล่นอุตสาหกรรมอย่างต่อเนื่องแนะนำเกี่ยวกับคุณภาพของบัณฑิตมาเลเซียที่สร้างต้องการทำวิจัยเพิ่มเติมเพื่อระบุสาเหตุของปัญหาดังกล่าว (Eldy และ Sulaiman, 2013) นอกจากนี้ ศึกษายังเปิดเผยว่า สถานะปัจจุบันของปัญหาที่ได้ส่งให้ incompetency ของบัณฑิตมาเลเซีย เกิดความล้มเหลวของระบบการศึกษาปัจจุบัน (อุษมาน 1994 Baharun, 1998) หลักฐานเกี่ยวกับการขาดทักษะในการคิดรับรู้ในหมู่นักเรียนมาเลเซียแล้วน่าเป็นห่วงให้รายงานการดำเนินการ โดยโครงการประเมินผลนักเรียนนานาชาติ (PISA) และแนวโน้มในนานาชาติคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ศึกษา (TIMSS) (มาเลเซียศึกษาพิมพ์เขียว 2012) ศึกษา TIMSS และ PISA ได้ส่วนใหญ่ประเมินความสามารถในการรับรู้เช่นรู้ ประยุกต์ ใช้เหตุผล และใช้ความรู้ในโลกจริงการตั้งค่า การศึกษาของ TIMSS ในปี 2007 พบว่าประสิทธิภาพการทำงานเฉลี่ยของนักเรียนMalaysia in both Mathematics and Science had been deteriorating and fell below the international average even though in 1999, Malaysian students performed above the international average The study also found that 18% and 20% of Malaysian students failed to meet the minimum proficiency levels in Mathematics and Science, even though it was 2 to 4 times increase from 7% and 5% respectively as compared to 2003 (Malaysia Education Blueprint, 2012). In addition, the PISA results in 2009 indicated that Malaysia was ranked 3rd from the bottom among the 74 participating nations whereby approximately 60% of the 15 year old Malaysian students participated in the assessment, failed to meet the minimum proficiency level in Mathematics, while 44% and 43% did not meet the minimum proficiency level in Reading and Science. A difference of 38 points on the PISA scale is equivalent to one year of schooling. Therefore, in comparison, 15-year old students in Singapore, South Korea, Hong Kong and Shanghai are performing as though they have had 3 or more years of schooling than 15-year olds in Malaysia (Malaysia Education Blueprint, 2012). In response to this phenomenon, the Ministry of Education has recently launched the Malaysian Education Blueprint which among the highlights is to introduce the Secondary School Standard Curriculum (KSSM) and the revised Primary School Standard Curriculum (KSSR) and to embed a balanced set of knowledge and skills such as creative thinking, innovation, problem-solving and leadership (Malaysia Education Blueprint, 2012). Though the above studies indicated the performance of students at the school level, the outcomes of the findings seriously need to be considered by decision makers at the tertiary level as many of them may eventually further their studies at the local universities. As such there will be a spillover effect which sees students with similar cognitive thinking deficiencies continue to dominate the higher education spectrum in Malaysia. The traditional approach of spoon-feeding and drilling the students in preparing them for the examination may have resulted inover dependency on the teachers and thus creating a group of graduates that may not be resourceful in their quest for knowledge. Employers have been skeptical about the abilities of young Malaysian graduates whom often been criticized for lack in critical thinking ability. In addition, students have doubted their ability with regards to critical thinking (Shah, 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสำคัญของการคิดอย่างมีวิจารณญาณได้รับความสนใจจากหลาย ๆ ฝ่ายในประเทศมาเลเซียตั้งแต่การศึกษาเพื่อนายจ้างในอนาคต (อิสมาอิล, 2011; ชาห์ 2011; Eldy และสุไลมาน 2013) เช่นนี้มีผลการเรียนดีเพียงอย่างเดียวไม่ได้สัญญาการจ้างงานสำหรับผู้สำเร็จการศึกษาในประเทศมาเลเซีย มีการศึกษาแสดงให้เห็นว่าในการสั่งซื้อสำหรับผู้สำเร็จการศึกษาในประเทศมาเลเซียที่จะใช้พวกเขาจะต้องมีคำสั่งที่ดีของภาษาที่มีการคิดวิเคราะห์เสียงปัญญาอิสระเป็นผู้นำการสื่อสารและทักษะการใช้คอมพิวเตอร์และประสบการณ์การทำงาน (อิสมาอิล 2011) มันได้รับรายงานว่า ผู้สำเร็จการศึกษามาเลเซียล้มเหลวในการตอบสนองความคาดหวังของนายจ้างที่คาดหวัง ในความเป็นจริงได้มีการเพิ่มขึ้นในการวิจารณ์ที่มีต่อผู้สำเร็จการศึกษาของมาเลเซียที่มีการขาดความรู้ทางวิทยาศาสตร์และทางเทคนิคที่สำคัญและความสามารถในการคิดสร้างสรรค์เช่นเดียวกับทักษะการสื่อสารที่ดี (เดอะสตาร์ 2012) ด้านบนของที่ผู้เล่นในอุตสาหกรรมอย่างต่อเนื่องบ่นเกี่ยวกับคุณภาพของผู้สำเร็จการศึกษาในประเทศมาเลเซียซึ่งสร้างความจำเป็นสำหรับการวิจัยมากขึ้นที่จะดำเนินการในการระบุสาเหตุของปัญหาดังกล่าว (Eldy และสุไลมาน 2013) นอกจากนี้การศึกษายังพบว่าสถานะปัจจุบันของปัญหาที่มีส่วนร่วมใน incompetency ของผู้สำเร็จการศึกษาในประเทศมาเลเซียเป็นผลมาจากความล้มเหลวของระบบการศึกษาในปัจจุบัน (Othman, 1994; Baharun, 1998) หลักฐานเกี่ยวกับการขาดความรู้ความเข้าใจทักษะการคิดในหมู่นักเรียนมาเลเซียได้รับที่น่ากลัวได้รับรายงานการดำเนินการโดยโครงการสำหรับการประเมินผลนักเรียนนานาชาติ (PISA) และเทรนด์ในวิชาคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ระหว่างประเทศศึกษา (TIMSS) (มาเลเซียพิมพ์เขียวการศึกษา 2012) การศึกษาโดย TIMSS และ PISA ส่วนใหญ่ได้รับการประเมินความสามารถทางปัญญาเช่นรู้การประยุกต์ใช้เหตุผลและการประยุกต์ใช้ความรู้ในการตั้งค่าโลกแห่งความจริง การศึกษา TIMSS ในปี 2007
พบว่าผลการดำเนินงานเฉลี่ยของนักเรียนในมาเลเซียทั้งในคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ที่ได้รับการทวีความรุนแรงขึ้นและลดลงต่ำกว่าค่าเฉลี่ยนานาชาติถึงแม้ว่าในปี1999 นักเรียนมาเลเซียดำเนินการสูงกว่าค่าเฉลี่ยนานาชาติการศึกษายังพบว่า 18% และ 20% นักเรียนมาเลเซียล้มเหลวในการตอบสนองความสามารถในระดับต่ำสุดในวิชาคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์แม้ว่ามันจะเป็น 2-4 ครั้งเพิ่มขึ้นจาก 7% และ 5% ตามลำดับเมื่อเทียบกับ 2003 (มาเลเซียพิมพ์เขียวการศึกษา 2012) นอกจากนี้ผล PISA ในปี 2009 แสดงให้เห็นว่ามาเลเซียเป็นอันดับที่ 3 จากด้านล่างในหมู่ 74 ประเทศที่เข้าร่วมโครงการโดยประมาณ 60% ของ 15 ปีนักเรียนมาเลเซียเก่ามีส่วนร่วมในการประเมินผลการล้มเหลวในการตอบสนองระดับความสามารถขั้นต่ำในวิชาคณิตศาสตร์ในขณะที่ 44 % และ 43% ไม่เป็นไปตามระดับความสามารถในการอ่านต่ำสุดและวิทยาศาสตร์ ความแตกต่างของ 38 คะแนนในระดับ PISA เป็นเทียบเท่ากับหนึ่งปีของการศึกษา ดังนั้นในการเปรียบเทียบ 15 ปีนักเรียนเก่าในสิงคโปร์, เกาหลี, ฮ่องกงและเซี่ยงไฮ้กำลังดำเนินการราวกับว่าพวกเขามี 3 หรือมากกว่าปีของการศึกษาเด็กอายุมากกว่า 15 ปีในประเทศมาเลเซีย (มาเลเซียพิมพ์เขียวการศึกษา 2012) ในการตอบสนองปรากฏการณ์นี้กระทรวงศึกษาธิการได้เปิดตัวเมื่อเร็ว ๆ นี้พิมพ์เขียวการศึกษาของมาเลเซียซึ่งในหมู่ไฮไลท์คือการแนะนำหลักสูตรมาตรฐานโรงเรียนมัธยม (KSSM) และปรับปรุงโรงเรียนประถมหลักสูตรมาตรฐาน (KSSR) และการฝังชุดที่สมดุลของความรู้ และทักษะเช่นความคิดสร้างสรรค์นวัตกรรมการแก้ปัญหาและความเป็นผู้นำ (มาเลเซียพิมพ์เขียวการศึกษา 2012) แม้ว่าการศึกษาข้างต้นแสดงให้เห็นประสิทธิภาพการทำงานของนักเรียนในระดับโรงเรียนผลลัพธ์ของการค้นพบอย่างจริงจังจะต้องมีการพิจารณาโดยผู้มีอำนาจตัดสินใจในระดับอุดมศึกษาเป็นจำนวนมากของพวกเขาในที่สุดอาจศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยในท้องถิ่น เช่นนี้จะมีผลกระทบที่เห็นนักเรียนที่มีความบกพร่องทางความคิดที่คล้ายกันความคิดยังคงครองคลื่นความถี่ศึกษาที่สูงขึ้นในประเทศมาเลเซีย
วิธีการแบบดั้งเดิมของช้อนเจาะให้อาหารและนักเรียนในการจัดเตรียมพวกเขาสำหรับการตรวจสอบอาจจะส่งผลให้มากกว่าการพึ่งพาครูและทำให้การสร้างกลุ่มของผู้สำเร็จการศึกษาที่อาจไม่ได้มีไหวพริบในการแสวงหาความรู้ นายจ้างได้รับการสงสัยเกี่ยวกับความสามารถของบัณฑิตหนุ่มชาวมาเลเซียซึ่งมักจะถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าขาดความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณ นอกจากนี้นักเรียนมีความสามารถในการสงสัยเกี่ยวกับการคิดอย่างมีวิจารณญาณ (ชาห์ 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสำคัญของการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ได้รับความสนใจจากหลายฝ่าย ในมาเลเซียตั้งแต่ครูให้นายจ้างในอนาคต ( Ismail , 2011 ; Shah , 2011 ; eldy &สุไลมาน , 2013 ) เช่น มีเกรดดีอย่างเดียวไม่ได้ สัญญาการจ้างงานสำหรับผู้จบการศึกษาในมาเลเซีย มีการศึกษาแสดงให้เห็นว่า เพื่อให้บัณฑิตเป็นมาเลเซียใช้พวกเขาต้องมีความรู้ของภาษาที่มีความคิด วิเคราะห์เสียง ความเป็นอิสระ ภาวะผู้นำ การสื่อสาร และทักษะการใช้คอมพิวเตอร์ และประสบการณ์การทำงาน ( Ismail , 2011 ) . มันได้รับรายงานว่าบัณฑิตมาเลเซียล้มเหลวในการตอบสนองความคาดหวังของนายจ้างในอนาคต ในความเป็นจริงมีการลุกขึ้นในการวิจารณ์ที่มีต่อบัณฑิต มาเลเซียมีการขาดของความรู้ทางวิทยาศาสตร์ และทางเทคนิค และความสามารถในการคิดอย่างสร้างสรรค์ ตลอดจนทักษะการสื่อสารที่ดี ( ดาว , 2012 ) ด้านบนของที่ ,ผู้เล่นอุตสาหกรรมอย่างต่อเนื่องบ่นเกี่ยวกับคุณภาพของบัณฑิตซึ่งสร้างมาเลเซียต้องการการวิจัยเพิ่มเติมจะต้องดำเนินการเพื่อระบุสาเหตุของปัญหา ( eldy &สุไลมาน , 2013 ) นอกจากนี้การศึกษายังพบว่า สภาพปัจจุบันของปัญหา ซึ่งมีส่วนในการไม่มีความสามารถของบัณฑิตมาเลเซียเนื่องจากความล้มเหลวของระบบการศึกษาในปัจจุบัน ( Othman , 1994 ; baharun , 1998 )