Sources[edit]Scholars do not posses

Sources[edit]
Scholars do not possess the original document but rather a number of versions can be found in early Muslim sources. The most widely read version of the charter is found in the pages of Ibn Ishaq's Sirah Rasul Allah (see Wikisource), while alternative copies are located in Sayyid al-Nas and Abu ‘Ubayd's Kitab al-Amwal. Both Muslim and Western scholars alike, agree the authenticity of the document is of unauthentic, veracity.[9][10][11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แหล่ง [แก้ไข]นักวิชาการยังไม่มีเอกสารต้นฉบับ แต่ค่อนข้าง หลายรุ่นสามารถพบได้ในแหล่งต้นมุสลิม ได้อ่านพบในหน้าของอัลลอฮอิบ Ishaq Sirah ปลอดเวอร์ชันของกฎบัตรอย่างกว้างขวาง (ดูวิกิซอร์ซ), ในขณะที่สำเนาสำรองจะอยู่ในต้องนาสและบู ' ของ Ubayd ช่วยอัล-Amwal นักวิชาการมุสลิมและตะวันตกเหมือนกัน ยอมรับความถูกต้องของเอกสารเป็นของ unauthentic, veracity [9] [10] [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แหล่งที่มา [แก้ไข]
นักวิชาการไม่ได้มีเอกสารต้นฉบับ แต่จำนวนรุ่นสามารถพบได้ในแหล่งที่มาของชาวมุสลิมในช่วงต้น รุ่นส่วนใหญ่อ่านอย่างกว้างขวางของกฎบัตรจะพบในหน้าของอิบันอิสฮักของ Sirah ราซูลอัลเลาะห์ (ดูซอร์ส) ในขณะที่ทางเลือกสำเนาอยู่ในซัยยิดอัลนาสและอาบู 'อุไบด์ของ Kitab อัล Amwal ทั้งชาวมุสลิมและนักวิชาการตะวันตกเหมือนกันยอมรับความถูกต้องของเอกสารเป็น unauthentic, ความจริง. [9] [10] [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แหล่งที่มา [ แก้ไข ]
นักวิชาการไม่ได้มีเอกสารต้นฉบับ แต่จำนวนรุ่นที่สามารถพบได้ในช่วงต้นมุสลิมแหล่ง อย่างกว้างขวางมากที่สุดอ่านรุ่นของกฎบัตรที่พบในหน้าของ อิบนุ ishaq ซีราซูลอัลลอฮฺ ( ดูที่วิกิซอร์ซ ) ในขณะที่ชุดทางเลือกอยู่ในซัยยิด อัล NAS และ Abu ' ubayd กิตาบอัล amwal . ทั้งมุสลิมและนักวิชาการตะวันตกเหมือนกันยอมรับความถูกต้องของเอกสารเป็น unauthentic จริง , [ 9 ] [ 10 ] [ 11 ]