“Ha… hahahaha!” Murong Yi began lau

“Ha… hahahaha!” Murong Yi began laughing wildly, but his laugh was very dry and tedious. He then said with a gloomy face: “Yun Che, you are indeed just a little stronger than I had imagined but you are still far from being to fit be your daddy’s opponent! Soon, I’ll let you understand the power of the peak of the True Profound Realm! Contrariwise, that sword in your hand, can you really wield it? Hahahaha…”

In the midst of his wild laughter, Murong Yi suddenly bellowed loudly and the profound energy in his body crashed forward crazily like a surging wave. The thick profound energy circulated the surface of his body like waves as it wrapped around his entire person. The air surrounding him instantly became chaotic and it stirred up waves of ripples.

This time, Murong Yi thoroughly and completely, did not hold back in the slightest. Because, the shadow of “possible defeat” on Yun Che had stood up once again. The moment he had grasped the gigantic sword, his internal organs shook violently and expanded crazily, as if the grin of a demon had produced a great fear within him… He couldn’t lose; no matter what, he could not lose.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฮะ ... ฮ่า ๆ ๆ !" Murong ยี่เริ่มหัวเราะอย่างดุเดือด แต่หัวเราะของเขาเป็นอย่างมากที่แห้งและน่าเบื่อ จากนั้นเขาก็กล่าวด้วยใบหน้าที่มืดมน "เจ๊ยุนคุณเป็นจริงเพียงเล็กน้อยแข็งแกร่งกว่าที่ฉันคิดได้ แต่คุณยังคงห่างไกลจากการเป็นเพื่อให้พอดีกับฝ่ายตรงข้ามจะเป็นพ่อของคุณ! เร็ว ๆ นี้ผมจะให้คุณเข้าใจพลังของจุดสูงสุดของอาณาจักรที่ลึกซึ้งที่แท้จริง! ตรงกันข้ามดาบอยู่ในมือของคุณคุณสามารถจริงๆควงมันได้หรือไม่ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ... " ในท่ามกลางเสียงหัวเราะป่าเขา Murong ยี่จู่ ๆ ก็ตะโกนเสียงดังและการใช้พลังงานอย่างลึกซึ้งในร่างกายของเขาตกไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่งเหมือนคลื่นพล่าน พลังงานที่ลึกซึ้งหนาไปทั่วพื้นผิวของร่างกายของเขาเหมือนคลื่นในขณะที่มันห่อรอบคนทั้งหมดของเขา อากาศรอบตัวเขาทันทีกลายเป็นความวุ่นวายและมันขยับขึ้นระลอกคลื่นของ. เวลานี้ Murong ยี่อย่างทั่วถึงและสมบูรณ์ไม่ได้ถือกลับในน้อย เพราะเงาของ "ความพ่ายแพ้ที่เป็นไปได้" ในหยุน Che ได้ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง ช่วงเวลาที่เขาได้คว้าดาบยักษ์อวัยวะภายในของเขาสั่นอย่างรุนแรงและขยายอย่างบ้าคลั่งเช่นถ้ายิ้มของปีศาจได้ผลิตความกลัวที่ดีในตัวเขา ... เขาไม่อาจสูญเสีย; ไม่ว่าสิ่งที่เขาไม่สามารถจะสูญเสีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฮ่า . . . ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! " มู่หรงอี้เริ่มหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง แต่หัวเราะของเขาแห้งมากและน่าเบื่อ แล้วเขากล่าวด้วยใบหน้าเศร้าหมอง " ยุนเช , คุณเป็นจริงเพียงเล็กน้อยแข็งแกร่งกว่าที่ฉันคิดไว้ แต่เธอก็ยังห่างไกลจากการเป็นพอดีเป็นคู่ต่อสู้ของพ่อ ! เร็วๆนี้ ผมจะให้คุณเข้าใจพลังของจุดสูงสุดของอาณาจักรลึกซึ้งจริง ในทางตรงกันข้าม ดาบในมือของคุณ คุณสามารถใช้มัน ? " ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . . . . . .ท่ามกลางเสียงหัวเราะป่าของเขา มู่หรงอี้ก็ภาพยนต์นั้นตะโกนเสียงดังและพลังงานในร่างกายของเขากระแทกไปข้างหน้าแกงร้อนลึกซึ้งเหมือนพล่านคลื่น พลังงานลึกหนาหมุนเวียนผิวของเขาเหมือนคลื่นเป็นห่อรอบบุคคลทั้งหมดของเขา อากาศรอบๆตัวเขาทันทีเป็นอลหม่าน และมันขยับขึ้นคลื่นของคลื่นน่ะค่ะคราวนี้ มูรยองยีละเอียด และสมบูรณ์ ไม่ได้ถือกลับในน้อยที่สุด เพราะเงาของ " สามารถเอาชนะ " ยุนเช ได้ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง ทันทีที่เขาคว้าดาบยักษ์ , อวัยวะภายในของเขาสั่นอย่างรุนแรง และขยายอย่างบ้าคลั่ง เหมือนยิ้มของปีศาจได้ผลิตความกลัวที่ยิ่งใหญ่ภายในเขา . . . เขาไม่ยอมแพ้ ไม่ว่าอย่างไร เขาจะไม่สูญเสีย