At this time it remains clear that

At this time it remains clear that early high-dose corticosteroid is
not helpful and is potentially harmful to patients with severe
sepsis and septic shock (13–15, 50). Results from multiple controlled
clinical trials clearly demonstrate that low-dose corticosteroid
replacement therapy in septic shock is associated with
improved blood pressure and shorter duration of vasopressor
support in patients with septic shock (13, 14, 29, 40–42, 46, 50).
Unfortunately, the available evidence does not permit us to
state whether there is a survival benefit associated with the
use of lower-dose (physiologic-dose) steroid treatment in
patients with vasopressor-dependent septic shock. Recent multicenter
trials have failed to definitively answer the question of
whether there is an improvement in all-cause 28-day mortality
rate associated with the use of low-dose hydrocortisone replacement
therapy in patients with vasopressor-dependent septic
shock (29, 48). Fludrocortisone does not appear to be a necessary
component of this treatment regimen and might be associated
with increased infection risk (50). We also remain
uncertain as to the optimum low-dose steroid replacement strategy
and duration of such treatment, if it is indeed found to be
beneficial. In addition, we need further guidance on the best
way to diagnose and the clinical impact of the critical illness
steroid deficiency syndrome and optimum method to evaluate
the HPA axis and/or adrenal function in the setting of critical
illness. To provide needed insight into these and other important
questions, we are sorely in need of multicenter, prospective,
randomized, placebo-controlled, double-blind clinical trials
with well-defined inclusion and exclusion criteria to evaluate
the potential benefits of corticosteroid treatment and duration
in vasopressor-dependent septic shock. These trials should
evaluate low-dose physiologic steroid replacement, without fludrocortisone
to determine the optimum dose, route of administration
(continuous versus intermittent), and duration of treatment (including
whether to abruptly stop or taper therapy). Patient management
should be controlled by protocol as much as possible to
ensure comparability of the treatment groups, and 28-day allcause
survival should be the primary end point. In the absence
of additional data to provide guidance, we suggest that the clinicians
use their bedside clinical judgement combined with expert
opinion to determine the role of corticosteroid treatment in fluidresuscitated
patients with vasopressor-dependent septic shock.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลานี้ มันยังคงชัดเจนว่า ต้นสูงยา corticosteroid เป็นไม่มีประโยชน์ และอาจเป็นอันตรายกับผู้ป่วยอย่างรุนแรงsepsis และส้วมช็อต (13-15, 50) ผลจากควบคุมหลายทดลองพิสูจน์ให้เห็นว่า corticosteroid ปริมาณต่ำเกี่ยวกับการบำบัดทดแทนในส้วมช็อตความดันโลหิตที่ดีขึ้นและระยะเวลาที่สั้นลงของ vasopressorสนับสนุนในผู้ป่วยติดเชื้อช็อก (13, 14, 29, 40-42, 46, 50)อับ มีหลักฐานอนุญาตให้เราระบุว่า มีประโยชน์อยู่รอดเกี่ยวข้องกับการใช้รักษาเตียรอยด์ล่างยา (physiologic ยา) ในผู้ป่วยที่ มีช็อตส้วม vasopressor ขึ้น ล่าสุด multicenterทดลองไม่สามารถตอบคำถามของแน่นอนว่า มีการปรับปรุงในทุกสาเหตุตาย 28 วันราคาที่เกี่ยวข้องกับการใช้ hydrocortisone ปริมาณต่ำแทนบำบัดในผู้ป่วย vasopressor ขึ้นอยู่กับการติดเชื้อช็อก (29, 48) Fludrocortisone ไม่ปรากฏ เป็นความจำเป็นส่วนประกอบของระบบการปกครองการรักษานี้ และอาจจะเกี่ยวข้องมีความเสี่ยงติดเชื้อเพิ่มขึ้น (50) เรายังคงไม่แน่ใจเป็นกลยุทธ์ที่เหมาะสมปริมาณต่ำเตียรอยด์แทนและระยะเวลาของการรักษาดังกล่าว หากพบเป็นจริงประโยชน์ นอกจากนี้ เราต้องการเพิ่มเติมแนะนำดีที่สุดวิธีการวิเคราะห์ปัญหาและผลกระทบทางคลินิกของโรคร้ายแรงเตียรอยด์ขาดอาการและที่ดีที่สุดวิธีการประเมินฟังก์ชันพะแกนหรือต่อมหมวกไตในการตั้งค่าของสำคัญเจ็บป่วย เพื่อให้เหล่านี้และอื่น ๆ สิ่งสำคัญที่จำเป็นคำถาม ที่เราจะผิดต้อง multicenter คาดหวังการทดลองทางคลินิกแบบสุ่ม ควบคุม ด้วยยาหลอก -ตาบการรวมและแยกเกณฑ์การประเมินประโยชน์ของ corticosteroid รักษาและระยะเวลาใน vasopressor ขึ้นอยู่กับการติดเชื้อช็อก ควรทดลองเหล่านี้ประเมินปริมาณต่ำ physiologic เตียรอยด์แทน โดย fludrocortisoneการตรวจสอบยาที่ดีที่สุด เส้นทางบริหาร(ต่อเนื่องและไม่ต่อเนื่อง), และระยะเวลาการรักษา (รวมถึงว่าจะหยุดกะทันหันหรือรักษาเรียว) จัดการผู้ป่วยควรควบคุม โดยมากที่สุดไปยังโพรโทคอลให้เปรียบเทียบของกลุ่มการรักษา และ 28 วัน allcauseอยู่รอดควรจะจุดสิ้นสุดที่หลัก ในกรณีที่ไม่ข้อมูลเพิ่มเติมในการให้คำแนะนำ ขอแนะนำให้แพทย์ที่ใช้ผลทางคลินิกข้างเตียงร่วมกับผู้เชี่ยวชาญความคิดเห็นเพื่อกำหนดบทบาทของ corticosteroid รักษา fluidresuscitatedผู้ป่วยที่ มีช็อตส้วม vasopressor ขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเวลานี้ก็ยังคงเป็นที่ชัดเจนว่าในช่วงต้นเตียรอยด์ขนาดสูงเป็น
ไม่เป็นประโยชน์และอาจเป็นอันตรายต่อผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรง
การติดเชื้อและการบำบัดน้ำเสียช็อต (13-15, 50) ผลการค้นหาจากหลายที่ควบคุม
การทดลองทางคลินิกแสดงอย่างชัดเจนว่าขนาดต่ำเตียรอยด์
บำบัดทดแทนในช็อตบำบัดน้ำเสียมีความเกี่ยวข้องกับ
ความดันโลหิตที่ดีขึ้นและระยะเวลาสั้นของยา vasopressor
สนับสนุนในผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อช็อต (13, 14, 29, 40-42, 46, 50) .
แต่น่าเสียดายที่มีหลักฐานไม่อนุญาตให้เรา
ระบุว่ามีอัตราการรอดชีวิตที่เกี่ยวข้องกับ
การใช้ยาที่ต่ำกว่า (physiologic ยา) การรักษาเตียรอยด์ใน
ผู้ป่วยที่มียา vasopressor ขึ้นอยู่กับช็อก multicenter ล่าสุด
การทดลองจะยังไม่ได้แตกหักตอบคำถามของ
ไม่ว่าจะมีการปรับปรุงในสาเหตุทั้งหมด 28 วันอัตราการตาย
อัตราเกี่ยวข้องกับการใช้ขนาดต่ำทดแทน hydrocortisone
บำบัดในผู้ป่วยที่มียา vasopressor ขึ้นอยู่กับการบำบัดน้ำเสีย
ช็อต (29, 48) Fludrocortisone ไม่ปรากฏเป็นสิ่งที่จำเป็น
ส่วนหนึ่งของการรักษาวินัยนี้และอาจจะเกี่ยวข้อง
กับความเสี่ยงการติดเชื้อเพิ่มขึ้น (50) นอกจากนี้เรายังยังคง
มีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับการขนาดต่ำกลยุทธ์ทดแทนที่เหมาะสมเตียรอยด์
และระยะเวลาของการรักษาดังกล่าวหากมีการพบแน่นอนที่จะเป็น
ประโยชน์ นอกจากนี้เรายังต้องการคำแนะนำเพิ่มเติมเกี่ยวกับการที่ดีที่สุด
วิธีการวินิจฉัยและผลกระทบทางคลินิกของการเจ็บป่วยที่สำคัญ
โรคขาดเตียรอยด์และวิธีการที่เหมาะสมในการประเมิน
แกน HPA และ / หรือฟังก์ชั่นต่อมหมวกไตในการตั้งค่าของสำคัญ
เจ็บป่วย ให้ข้อมูลเชิงลึกที่จำเป็นเข้าไปในที่สำคัญเหล่านี้และอื่น ๆ
คำถามเราเป็นอย่างมากในความต้องการของ multicenter, อนาคต
randomized, placebo-controlled, การทดลองทางคลินิกแบบ double-blind
กับเกณฑ์การคัดเลือกที่ดีที่กำหนดและการยกเว้นในการประเมิน
ผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นจากการรักษาเตียรอยด์และระยะเวลา
ในยา vasopressor ขึ้นอยู่กับช็อก การทดลองเหล่านี้ควร
ประเมินขนาดต่ำทดแทนเตียรอยด์ทางสรีรวิทยาโดยไม่ต้อง fludrocortisone
ในการกำหนดปริมาณที่เหมาะสมเส้นทางของการบริหาร
(ต่อเนื่องเมื่อเทียบกับระยะ ๆ ) และระยะเวลาของการรักษา (รวมถึง
ว่าจะหยุดทันทีหรือการบำบัดเรียว) การจัดการผู้ป่วย
ควรได้รับการควบคุมโดยโปรโตคอลมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้เพื่อ
ให้แน่ใจว่าการเปรียบเทียบของกลุ่มการรักษาและ 28 วัน allcause
การอยู่รอดที่ควรจะเป็นจุดสิ้นสุดหลัก ในกรณีที่ไม่มี
ข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อให้คำแนะนำเราขอแนะนำให้แพทย์
ใช้ข้างเตียงตัดสินทางคลินิกของพวกเขารวมกับผู้เชี่ยวชาญ
มีความคิดเห็นในการกำหนดบทบาทของการรักษาเตียรอยด์ใน fluidresuscitated
ผู้ป่วยที่มียา vasopressor ขึ้นอยู่กับช็อก