Effect of REE on performance parame

Effect of REE on performance parameters A detailed description of the REE effects on performance parameters is published by Schwabe et al. (2011). In this paper only the major results of the performance are summarised (see Table 3). The grass silage intake remained unaffected by the REE treatments, whereas the grass hay intake linearly decreased with increasing REE supplementation in the growing period (p=0.030). The concentrate intake was slightly stimu-lated due to REE supplementation (p=0.084) and showing a significant quadratic effect (p=0.025). The total feed intake linearly declined (p=0.042) in the growing period which can be explainedwith the reduced grass hay intake. In the fattening period the maize silage intake was significantly reduced by 10.7% in Group D compared to the control group and showed a significant linear decrease (p=0.001). In addition, the bulls of Group D had a significantly lower concentrate intake (p=0.034) in comparison to Group C. As a consequence of declined maize silage and concentrate intake, the total feed intake of Group D was significantly lower than those of Group A (Table 3). However, over the whole feeding trial neither live weight gain nor the feed-to-gain ratio and the metabolisable energy-to-gain ration were significantly influenced by the REE treatment (Table 3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของ REE ประสิทธิภาพพารามิเตอร์คำอธิบายโดยละเอียดของ REE ผลประสิทธิภาพพารามิเตอร์ที่มีการเผยแพร่โดย Schwabe et al. (2011) ในกระดาษนี้ เฉพาะผลลัพธ์สำคัญของประสิทธิภาพการทำงานจะสรุป (ดูตารางที่ 3) การบริโภคหญ้าหมักหญ้ายังคง unaffected โดยรักษา REE ในขณะที่การบริโภคหญ้าฟางลดลงเชิงเส้นกับการเพิ่มรีเสริมในรอบระยะเวลาเพิ่มขึ้น (p = 0.030) ปริมาณเข้มข้นแก้ไขเล็กน้อย stimu-เกี่ยวข้องกนเนื่องจาก REE เสริม (p = 0.084) และแสดงผลกระทบกำลังสอง (p = 0.025) รวมอาหารบริโภคปฏิเสธเชิงเส้น (p = 0.042) ในรอบระยะเวลาเติบโตซึ่งสามารถ explainedwith การบริโภคลดลงหญ้า hay งวด fattening บริโภคข้าวโพดหมักอย่างมีนัยสำคัญลดลง 10.7% ในกลุ่ม D เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม และพบว่าลดลงเชิงเส้นอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.001) นอกจากนี้ บูลส์ของกลุ่ม D มีปริมาณเข้มข้นต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.034) เปรียบเทียบกับกลุ่ม c เป็นผลมาจากการปฏิเสธข้าวโพดหมักและสมาธิบริโภค รวมอาหารบริโภคของกลุ่ม D คือต่ำกว่ากลุ่ม (ตารางที่ 3) อย่างไรก็ตาม เหนือทั้งหมดให้อาหารทดลองทั้งน้ำหนักสด กำไร หรือฟีดเพื่อกำไรอัตราส่วน และอัตราส่วนพลังงานที่ได้รับการ metabolisable ถูกมากอิทธิพลการรักษา REE (ตารางที่ 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของ REE ต่อประสิทธิภาพการทำงานพารามิเตอร์คำอธิบายรายละเอียดของผลกระทบ REE ในค่าประสิทธิภาพการเผยแพร่โดย Schwabe et al, (2011) ในบทความนี้เท่านั้นผลที่สำคัญของผลการดำเนินงานมีรายละเอียด (ดูตารางที่ 3) ปริมาณหญ้าหมักยังคงได้รับผลกระทบจากการรักษา REE ในขณะที่การบริโภคหญ้าฟางเส้นตรงลดลงด้วยการเพิ่มการเสริม REE ในช่วงเวลาที่กำลังเติบโต (p = 0.030) ปริมาณเข้มข้นเล็กน้อย stimu-lated เนื่องจาก REE เสริม (p = 0.084) และแสดงผลการกำลังสองอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.025) ปริมาณฟีดรวมเป็นเส้นตรงลดลง (p = 0.042) ในช่วงเวลาที่เพิ่มมากขึ้นซึ่งสามารถ explainedwith ปริมาณหญ้าลดลง ในช่วงเวลาขุนปริมาณข้าวโพดหมักลดลงอย่างมีนัยสำคัญจาก 10.7% ในกลุ่ม D เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมและแสดงให้เห็นการลดลงอย่างมีนัยสำคัญเชิงเส้น (p = 0.001) นอกจากนี้วัวของกลุ่ม D มีปริมาณความเข้มข้นลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.034) เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มซีในฐานะที่เป็นผลมาจากการลดลงหมักข้าวโพดและสมาธิปริมาณการกินอาหารรวมของกลุ่ม D มีนัยสำคัญต่ำกว่ากลุ่ม A (ตารางที่ 3) อย่างไรก็ตามในช่วงการพิจารณาคดีทั้งการให้อาหารค่าการเพิ่มของน้ำหนักสดหรืออัตราส่วนฟีดต่อกำไรและ metabolisable พลังงานเพื่อกำไรปันส่วนได้รับอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญโดยการรักษา REE (ตารางที่ 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของพารามิเตอร์ที่เกี่ยวกับรายละเอียดของรีผลพารามิเตอร์ประสิทธิภาพการทำงานเผยแพร่โดยชว็อบ et al . ( 2011 ) ในกระดาษนี้เท่านั้นที่สำคัญผลลัพธ์ของการแสดงสรุป ( ดูตารางที่ 3 ) หญ้าหมักบริโภคยังคงได้รับผลกระทบโดยรีรักษา ส่วนหญ้าแห้งมีค่าลดลงตามปริมาณน้ำหนักเสริมรีในช่วง ( P = 0.030 ) สมาธิปริมาณเล็กน้อย stimu สายเนื่องจากรีเสริม ( P = 0.084 ) และแสดงผล ( p = 0.025 ) กำลังสอง ) การบริโภคอาหารรวมน้ำหนักลดลง ( p = 0.042 ) ในช่วงที่สามารถ explainedwith ลดหญ้าแห้งตามลำดับ ในที่ระยะเวลาขุนข้าวโพดหมักบริโภคอย่างมีนัยสำคัญลดลง 10.7% ในกลุ่ม D เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม และพบว่ามีนัยสำคัญเชิงเส้นลดลง ( p = 0.001 ) นอกจากนี้ วัวของกลุ่ม D มีปริมาณเข้มข้นลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ( p = 0.034 ) ในการเปรียบเทียบกับ กลุ่ม ซี เป็นผลของข้าวโพดหมักและสมาธิลดลง ปริมาณ รวมปริมาณอาหารของกลุ่ม D ที่ลดลงของกลุ่ม ( ตารางที่ 3 ) อย่างไรก็ตามในช่วงทดลองให้อาหารสดทั้งหมดและเพิ่มน้ำหนักหรืออาหารเพื่อเพิ่มสัดส่วนพลังงาน metabolisable เข้าส่วนได้รับอิทธิพลอย่างมากโดยการรักษารี ( ตารางที่ 3 )