​Yet the feeling went on despite he

​Yet the feeling went on despite herself, and for a brief moment she felt fifteen again. Felt as she hadn’t in years, as if all her dreams could still come true.
​Felt as though she’d finally come home.
​Without another word they came together, as if it were the most natural thing in the world, and he put his arms around her, drawing her close. They held each other tightly, making it real, both of them letting the fourteen years of separation dissolve in the deepening twilight.
“The notebook” by Nicholas Sparks

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยัง รู้สึกไปแม้ตัวเอง และช่วงสั้นๆ เธอรู้สึก fifteen อีก รู้สึกกับเธอไม่ได้ในปี เป็นถ้าทั้งหมดของเธออาจยังคงฝันเป็นจริงรู้สึกเหมือนว่าเธอจะมาในที่สุดภายในบ้านไม่ มีคำอื่น จะมารวมกัน เป็นถ้ามันถูกสิ่งธรรมชาติมากที่สุดในโลก และเขาวางแขนของเขาใกล้เธอ วาดเธอปิด พวกเขาจัดกันแน่น ทำจริง ทั้งสองอย่างให้ปีสิบสี่แยกละลายในทไวไลท์ลึก"โน้ต" โดยนิโคลัสสปาร์ค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ความรู้สึกที่ไปแม้จะมีตัวเองและสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เธอรู้สึกว่าสิบห้าอีกครั้ง รู้สึกว่าในขณะที่เธอไม่ได้ในปีที่ผ่านเช่นถ้าความฝันของเธอทั้งหมดยังคงสามารถเป็นจริงขึ้นมา
รู้สึกราวกับว่าเธอต้องการที่สุดก็กลับมาบ้าน
โดยไม่พูดอะไรพวกเขามาร่วมกันราวกับว่ามันเป็นสิ่งที่ธรรมชาติมากที่สุดในโลกอีก และเขาวางแขนของเขารอบ ๆ ตัวเธอวาดใกล้เธอ พวกเขาถือกันแน่นทำให้มันเป็นจริงทั้งสองของพวกเขาให้สิบสี่ปีของการแยกละลายในสนธยาลึก
"โน๊ตบุ๊ค" โดยนิโคลัสสปาร์ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

​ยังรู้สึกไป ทั้งๆที่ตัวเอง และสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ เธอรู้สึก 15 อีก รู้สึกว่าเธอไม่ได้เป็นปี เช่น ถ้าความฝันของเธอก็เป็นจริง
​รู้สึกเหมือนว่าเธอจะได้กลับบ้าน
​โดยไม่คำอื่นพวกเขามาด้วยกัน ถ้ามันเป็นสิ่งที่ธรรมชาติมากที่สุดในโลก เขาวางแขนของเขารอบ ๆ เธอวาดใกล้เธอ พวกเขาจับมือกันแน่น ทำให้มันจริงทั้งสองของพวกเขาให้สิบสี่ปีของการแยกละลายในลึก Twilight
" โน๊ตบุ๊คโดยนิโคลัสปาร์ก
"