M Y husband eats with a good appeti

M Y husband eats with a good appetite. But I don’t think he’s really hungry. He chews, arms on the table, and stares at something across the room. He looks at me and looks away. He wipes his mouth on the napkin. He shrugs, and goes on eating.

"What are you staring at me for?" he says. "What is it?" he says and lays down his fork.

"Was I staring?" I say, and shake my head. The telephone rings.

"Don’t answer it," he says.

"It might be your mother," I say.

"Watch and see," he says.

I pick up the receiver and listen. My husband stops eating.

"What did I tell you?" he says when I hang up. He starts to eat again. Then throws his napkin on his plate. He says, "Goddamn it, why can’t people mind their own business? Tell me what I did wrong and I’ll listen! I wasn’t the only man there. We talked it over and we all decided. We couldn’t just turn around. We were five miles from the car. I won’t have you passing judgment. Do you hear?"

"You know," I say.

He says, "What do I know, Claire? Tell me what I’m supposed to know. I don’t know anything except one thing?’ He gives me what he thinks is a meaningful look. "She was dead," he says. "And I’m as sorry as anyone else. But she was dead."

"That’s the point," I say.

He raises his hands. He pushes his chair away from the table. He takes out his cigarettes and goes out to the back with a can of beer. ~ see him sit in the lawn chair and pick up the newspaper again.

His name is in there on the first page. Along with the names of his friends.

I close my eyes and hold on to the sink. Then I rake my arm across the drainboard and send the dishes to the floor.

He doesn’t move. I know he’s heard. He lifts his head as if still listening. But he doesn’t move otherwise. He doesn’t turn around.

H E and Gordon Johnson and Mel Dorn and Vern Williams, they play poker and bowl and fish. They fish every spring and early summer before visiting relatives can get in the way. They are decent men, family men, men who take care of their jobs. They have sons and daughters who go to school with our son, Dean.

Last Friday these family men left for the Naches River. They parked the car in the mountains and hiked to where they wanted to fish. They carried their bedrolls, their food, their playing cards, their whiskey.

They saw the girl before they set up camp. Mel Dorn found her. No clothes on her at all. She was wedged into some branches that stuck out over the water.

He called the others and they came to look. They talked about what to do. One of the men-my Stuart didn’t say which-said they should start back at once. The others stirred the sand with their shoes, said they didn’t feel inclined that way. They pleaded fatigue, the late hour, the fact that the girl wasn’t going anywhere.

In the end they went ahead and set up the camp. They built a fire and drank their whiskey. When the moon came up, they talked about the girl. Someone said they should -keep the body from drifting away. They took their flashlights and went back to the river. One of the men-it might have been Stuart-waded in and got her. He took her by the fingers and pulled her into shore. He got some nylon cord and tied it to her wrist and then looped the rest around a tree.

The next morning they cooked breakfast, drank coffee, and drank whiskey, and then split up to fish. That night they cooked fish, cooked potatoes, drank coffee, drank whiskey, then took their cooking things and eating things back down to the river and washed them where the girl was.

They played some cards later on. Maybe they played until they couldn’t see them anymore. Vern Williams went to sleep. But the others told stories. Gordon Johnson said the trout they’d caught were hard because of the terrible coldness of the water.

The next morning they got up late, drank whiskey, fished a little, took down their tents, rolled their sleeping bags, gathered their stuff, and hiked out. They drove until they got to a telephone. It was Stuart who made the call while the others stood around in the sun and listened. He gave the sheriff their names. They had nothing to hide. They weren’t ashamed. They said they’d wait until someone could come for better directions and take down their statements.

I W A S asleep when he got home. But I woke up when I heard him in the kitchen. I found him leaning against the refrigerator with a can of beer. He put his heavy arms around me and rubbed his big hands on my back. In bed he put his hands on me again and then waited as if thinking of something else. I turned and opened my legs. Afterwards, I think he stayed awake.

He was up that morning before I could get out of bed. To see if there was something in the paper, I suppose.

The telephone began ringing right after eight.

"Go to hell!" I heard him shout.

The telephone rang right again.

"I have nothing to add to what sherirn"

He slammed the receiver down.

"What is going on?" I said.

It was then that he told me what I just told you.

I S W E E P up the broken dishes and go outside. He is lying on his back on the grass now, the newspaper and can of beer within reach.

"Stuart, could we go for a drive?" I say.

He rolls over and looks at me. "We’ll pick up some beer," he says.. He gets to his feet and touches me on the hip as he goes past. "Give me a minute," he says.

We drive through town without speaking. He stops at a roadside market for beer. I notice a great stack ofpapersjust inside the door. On the top step a fat woman in a print dress holds out a licorice stick to a little girl. Later on, we cross Everson Creek and turn into the picnic grounds. The creek runs under the bridge and into a large pond a few hundred yards away. I can see the men out there. I can see them out there fishing.

So much water so close to home.

1 say, "Why did you have to go miles away?"

"Don’t rile me," he says.

We sit on a bench in the sun. He opens us cans of beer. He says, "Relax, Claire."

"They said they were innocent. They said they were crazy."

He says, "Who?" He says, "What are you talking about?"

"The Maddox brothers. They killed a girl named Arlene Hubly where I grew up. They cut off her head and threw her into the Cle Elum River. It happened when I was a girl."

"You’re going to get me riled," he says.

I look at the creek. I’m right in it, eyes open, face down, staring at the moss on the bottom, dead.

"I don’t know what’s wrong with you," he says on the way home. "You’re getting me more riled by the minute."

There is nothing I can say to him.

He tries to concentrate on the road. But he keeps looking into the rear-view mirror.

He knows.

S T U A R T believes he is letting me sleep this morning. But I was awake long before the alarm went off. I was thinking, lying on the far side of the bed away from his hairy legs.

He gets Dean off for school, and then he shaves, dresses, and leaves for work. Twice he looks in and clears his throat. But I keep my eyes closed.

In the kitchen I find a note from him. It’s signed "Love." I sit in the breakfast nook and drink coffee and leave a ring on the note. I look at the newspaper and turn it this way and that on the table. Then I skid it close and read what it says. The body has been identified, claimed. But it took some examining it, some putting things into it, some cutting, some weighing, some measuring, some putting things back again and sewing them in.

I sit for a long time holding the newspaper and thinking. Then I call up to get a chair at the hairdresser’s.

I S I T under the dryer with a magazine on my lap and let Marnie do my nails.

"I am going to a funeral tomorrow," I say. "I’m sorry to hear that," Marnie says. "It was a murder," I say.

"That’s the worst kind," Marnie says.

"We weren’t all that close," I say. "But you know?’

"We’ll get you fixed up for it," Marnie says.

That night I make my bed on the sofa, and in the morning I get up first. I put on coffee and fix breakfast while he shaves.

He appears in the kitchen doorway, towel over his bare shoulder, appraising.

"Here’s coffee," I say. "Eggs’ll be ready in a minute?’

I wake Dean, and the three of us eat. Whenever Stuart looks at me, I ask Dean if he wants more milk, more toast, etc.

"I’ll call you today," Stuart says as he opens the door.

I say, "I don’t think I’ll be home today."

"All right," he says. "Sure."

I dress carefully. I try on a hat and look at myself in the mirror. I write out a note for Dean.

Honey, Mommy has things to do this afternoon, but will be back later. You stay in or be in the backyard until one of us comes home.

Love, Mommy

I look at the word Love and then I underline it. Then I see the word backyard. Is it one word or two?

I D R I V E through farm country, through fields of oats and sugar beets and past apple orchards, cattle grazing in pastures. Then everything changes, more like shacks than farmhouses and stands of timber instead of orchards. Then mountains, and on the right, far below, I sometimes see the Naches River.

A green pickup comes up behind me and stays behind me for miles. I keep slowing at the wrong times, hoping he will pass. Then I speed up. But this is at the wrong times, too. I grip the wheel until my fingers hurt.

On a long clear stretch he goes past. But he drives along beside for a bit, a crewcut man in a blue workshirt. We look each other over. Then he waves, toots his horn, and pulls on up ahead.

I slow down and find a place. I pull over and shut offthe motor. I can hear the river down below the trees. Then I hear the pickup coming back.

I lock the doors and roll up the windows.

"You all right?" the man says. He raps on the glass. "You okay?" He leans his arms on the door and brings his face to the window.

I stare at him. I can’t think what else to do.

"Is everything all right in there? How come you’re all locked up?"

I shake my head.

"Roll down your window?’ He shakes his head and looks at the highway and then back at me. "Roll it down now."

"Pl

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

M Y สามีกิน ด้วยความอยากอาหารดี แต่ฉันไม่คิดว่า เขาจะหิวจริง ๆ เขา chews แขนบนตาราง และ stares ที่บางสิ่งบางอย่างในห้อง เขาดูที่ผม และมองไป เขาคลี่ปากบนผ้าเช็ดปาก เขาเทปซีด และกินไปใน"อะไรคุณจ้องฉัน" เขากล่าวว่า "มันคืออะไร" เขากล่าวว่า และวางส้อมของเขาลง"ฉันจ้องมองหรือไม่" ฉันพูด และจับหัวของฉัน แหวนโทรศัพท์"ไม่ตอบ เขากล่าวว่า"มันอาจเป็นของคุณแม่ ฉันพูด"ดู และดู เขากล่าวว่าไปรับรับและรับฟัง สามีหยุดกินเขา "ไม่ฉันบอกอะไรคุณบ้าง" กล่าวว่า เมื่อฉันวางสาย เขาเริ่มกินอีก แล้ว พ่นผ้าเช็ดปากของเขาบนแผ่นของเขา เขากล่าวว่า "Goddamn มัน ทำไมไม่คนรังเกียจธุรกิจของตนเองหรือไม่ บอกว่า ตัวเองทำผิด และผมจะฟัง ฉันไม่ได้คนเดียวมี เราคุยกันมากกว่า และเราตัดสินใจ เพียงแค่เราไม่เปิดรอบ ห้าไมล์จากรถได้ ฉันไม่มีคุณช่วยตัดสิน ทำคุณได้ยินไหม""คุณรู้ว่า ฉันพูดเขากล่าวว่า "ที่ฉันรู้ แคลร์ บอกฉันฉันฉันควรรู้ ฉันไม่รู้อะไรยกเว้นสิ่งหนึ่ง? " เขาให้ฉันสิ่งที่เขาคิดว่า ดูมีความหมาย "เธอตาย เขากล่าวว่า "และผมขอเป็นเป็นใคร แต่เธอตาย""นั่นคือจุด ฉันพูดเขายกมือของเขา เขาผลักดันของเขาเก้าอี้จากตาราง เขาจะออกบุหรี่ของเขา และออกไปด้านหลังด้วยกระป๋องเบียร์ ~ เห็นเขานั่งในเก้าอี้สนามหญ้า และรับหนังสือพิมพ์อีกด้วยชื่อของเขาจะ มีหน้าแรก ด้วยชื่อของเพื่อนของเขาฉันปิดตา และอ่างเก็บ แล้ว rake แขนข้าม drainboard และส่งอาหารที่พื้นเขาไม่ย้าย รู้ว่า เขาจะได้ยิน เขายกศีรษะของเขาว่ายังคง ฟัง แต่เขาไม่ย้าย เขาไม่เปิดรอบH E และ Gordon Johnson และ Dorn เมล และวิ ลเลียมส์ Vern พวกเขาเล่นโป๊กเกอร์ และชาม และปลา พวกปลาทุกฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนช่วงก่อนเยี่ยมญาติจะได้รับแบบ พวกเขาเป็นคนดี คนในครอบครัว คนที่ดูแลงาน พวกเขามีบุตรและธิดาที่ไปโรงเรียนกับลูก คณบดีวันศุกร์สุดท้ายคนครอบครัวเหล่านี้ทิ้งในแม่น้ำ Naches ที่จอดรถในภูเขา และเตะไปที่พวกเขาต้องการปลา พวกเขาดำเนินการ bedrolls ของพวกเขา อาหาร ไพ่ของ วิสกี้ของตนเห็นหญิงสาวก่อนที่จะตั้งแคมป์ เมล Dorn พบเธอ ไม่มีเสื้อในเธอเลย เธอถูกครีมบัวหิมะในบางสาขาที่แพลมออกมาเหนือน้ำเขาเรียกว่าคนอื่น ๆ และพวกเขามามอง พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำ สจ๊วตของฉันคนหนึ่งไม่พูดการกล่าวว่า พวกเขาควรเริ่มต้นที่หนึ่ง คนกวนทรายกับรองเท้าของพวกเขา ว่า พวกเขาไม่ได้รู้สึกเข้าใจ พวกเขา pleaded ล้า ชั่วโมงสาย ความจริงที่หญิงสาวไม่ได้ไปเลยในสุด พวกเขาไปข้างหน้า และตั้งค่าย พวกเขาสร้างไฟ และดื่มวิสกี้ของตน เมื่อดวงจันทร์ขึ้นมา พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับสาว บางคนกล่าวว่า พวกเขาควร - ให้ตัวลอยไป พวกเขาเอาไฟฉายของพวกเขา และกลับไปที่แม่น้ำ มันคนหนึ่งอาจมีได้การลุยตามสจ๊วตใน และก็สนุก เขาเอาเธอ โดยมือ และลากเธอเข้าฝั่ง เขามีสายไนล่อนบาง และเชื่อมโยงกับข้อมือของเธอแล้ว looped เหลือรอบต้นไม้เช้าวันถัดไปที่พวกเขารับประทานอาหารเช้า ดื่มกาแฟ ดื่มวิสกี้ แล้ว แบ่งปลากัน คืนนั้นพวกเขาต้มปลา ต้มมันฝรั่ง ดื่มกาแฟ ดื่มวิสกี้ แล้วเอาของพวกเขาสิ่งที่ทำอาหารและการกินสิ่งไปลงแม่น้ำ และล้างพวกเขาที่ถูกหญิงสาวพวกเขาเล่นไพ่บางในภายหลัง บางทีพวกเขาเล่นจนกว่าพวกเขาไม่สามารถเห็นพวกเขาอีกต่อไป วิลเลียมส์ Vern ไปนอน แต่คนอื่นบอกเรื่องราว Johnson Gordon กล่าวว่า เทราต์ที่พวกเขาได้จับได้ยาก เพราะทั้งกลัวน้ำเช้าวันถัดไปพวกเขามีสาย ดื่มวิสกี้ รถน้อย เอาลงของเต็นท์ ถุงนอนของสะสม รวบรวมสิ่งของพวกเขา และเตะออก พวกเขาขับรถจนกว่าจะมีการโทรศัพท์ สจ๊วตที่ทำการโทรในขณะที่คนอื่น ๆ ยืนรอบในดวงอาทิตย์ และฟัง ได้ เขาให้นายอำเภอชื่อ พวกเขามีอะไรจะซ่อน พวกเขาไม่ละอาย พวกเขากล่าวว่า พวกเขาจะรอจนกว่าคนสามารถมาในทิศทางที่ดีขึ้น และจะลงงบการผม S A W หลับเมื่อเขากลับมาถึงบ้าน แต่ตื่นขึ้นเมื่อผมได้ยินเขาในครัว ฉันพบเขาพิงกับตู้เย็นด้วยกระป๋องเบียร์ เขาวางแขนของเขาหนักรอบตัว และ rubbed ของเขามือใหญ่หลัง เตียง เขาใส่มือฉันอีกครั้ง และรอว่าคิดอย่างอื่นแล้ว เปิด และเปิดขาของฉัน หลังจากนั้น ฉันคิดว่า เขาอยู่ทำงานกำลังขึ้นเช้าวันก่อนที่ฉันได้รับจาก เมื่อต้องการดูถ้ามีบางสิ่งบางอย่างในกระดาษ ฉันคิดว่า การโทรศัพท์เริ่ม ringing ขวาหลังแปด"ไปนรก" ผมได้ยินเขาตะโกนรางโทรศัพท์ด้านขวาอีกด้วย"ฉันมีอะไรจะเพิ่มอะไร sherirn"เขาถาโถมรับลง"จะเกิดอะไรขึ้น" ฉันเคยพูดแล้วว่า เขาบอกฉันว่าฉันเพิ่งบอกคุณผม S W E E P ค่าอาหารแตก และไป เขาจะนอนเขาบนหญ้าวันนี้ หนังสือพิมพ์และสามารถของเบียร์ไป"สจ๊วต สามารถไปไดรฟ์" ฉันพูดเขาม้วนมากกว่า และมีลักษณะที "เราจะรับเบียร์ เขากล่าวว่า ... เขาได้รับกับเท้าของเขา และสัมผัสฉันบนสะโพก ตามเขาไปเลย "ให้ฉันนาที เขากล่าวว่าเราขับผ่านตัวเมืองโดยไม่ต้องพูด เขาหยุดที่ตลาดเบียร์ริมถนน ผมสังเกต ofpapersjust กองดีภายในประตู ในขั้นตอนด้านบน ผู้หญิงอ้วนในชุดพิมพ์แสดงออกไม้ชะเอมกับสาวน้อย ภายหลังเมื่อ เราข้าม Everson ครี และแปรสภาพจากปิกนิก ครีกรันภาย ใต้สะพาน และ เป็นบ่อขนาดใหญ่ไม่กี่ร้อยเมตรไป ฉันสามารถดูคนออกมี ฉันสามารถดูได้ออกตกปลามีมากน้ำให้บ้าน1 กล่าว "ทำไมไม่มีห่างไปไหม""อย่า rile ฉัน เขากล่าวว่าเรานั่งบนม้านั่งในดวงอาทิตย์ เขาเปิดกระป๋องเบียร์ของเรา เขากล่าวว่า "ผ่อนคลาย แคลร์""พวกเขากล่าวว่า พวกเขาบริสุทธิ์ กล่าวพวกบ้า"เขากล่าวว่า "ใคร" เขากล่าวว่า "สิ่งคุณพูดหรือไม่""พี่ชายแมดด็อกซ์ พวกเขาฆ่าหญิงสาวคนหนึ่งชื่อ Arlene Hubly ที่ฉันเติบโตขึ้น พวกเขาตัดศีรษะของเธอ และโยนเธอลงในแม่น้ำ Elum เกรด มันเกิดขึ้นเมื่อผู้หญิง""คุณจะได้รับ riled เขากล่าวว่าฉันมองไปที่นั้น ผมอยู่ในนั้น ตาเปิด คว่ำ จ้องมอสบนล่าง ตาย"ฉันไม่รู้สิ่งที่เป็นคุณ เขากล่าวว่า ทางบ้าน "คุณได้รับผม riled มากขึ้น โดยนาที"ไม่มีสิ่งใดที่ฉันสามารถพูดกับเขาเขาพยายามเน้นอยู่ แต่เขาจะมองไปกระจกมองหลังเขารู้S T U A R T เชื่อว่า เขาจะปล่อยให้ฉันนอนเช้านี้ แต่ผมตื่นก่อนปลุกออกไปยาวนาน ผมคิด นอนบนด้านของนอนออกจากขาผมเขารับคณบดีออกโรงเรียน แล้วเขา shaves ชุด ออกงาน สองเขาดูใน และล้างจมูกของเขา แต่ผมให้ตาปิดในห้องครัว พบเหตุจากเขา จะมีการเซ็นชื่อ "รัก" นั่งเช้านู๊คและเครื่องดื่มกาแฟ และแหวนทิ้งบันทึกย่อ ดูที่หนังสือพิมพ์ และปิดทางนี้และที่บนโต๊ะ แล้วเลื่อนปิด และอ่านสิ่งที่บอก ร่างกายได้รับการระบุ อ้าง แต่มันถ่ายรูปตรวจสอบมัน สิ่งที่ย้ายมา ตัดบาง บางชั่ง บาง วัด บางวางสิ่งที่กลับมาอีกครั้ง และการเย็บในผมนั่งเป็นเวลานานถือหนังสือพิมพ์ และคิด แล้ว ผมโทรขึ้นไปเก้าอี้ที่เป็นช่างตัดผมผม S I T ภายใต้เครื่องเป่ากับนิตยสารบนตักของฉัน และให้ Marnie ที่ทำเล็บของฉัน"ฉันจะไปจันทร์พรุ่งนี้ ฉันพูด "ฉันขอฟังที่ Marnie กล่าวว่า "มันเป็นการฆาตกรรม ฉันพูดMarnie กล่าวว่า "ที่เป็นชนิดที่เลวร้ายที่สุด"เราไม่ได้ปิดทั้งหมดที่ ฉันพูด " แต่คุณรู้หรือไม่ 'Marnie กล่าวว่า "เราจะรับคุณคงอัพเรื่องคืนนั้นผมทำเตียงของฉันบนโซฟา และในช่วงเช้า ฉันลุกขึ้นก่อน ใส่กาแฟ และแก้อาหารเช้าในขณะที่เขา shavesเขาปรากฏในประตูห้องครัว ผ้าขนหนูบ่าของเขาเปลือย appraising"นี่กาแฟ ฉันพูด "ไข่จะพร้อมในนาที?'ฉันปลุกคณบดี และสามเรากิน เมื่อสจ๊วตดูที ผมถามคณบดีถ้า เขาต้องการน้ำนมมากขึ้น การเพิ่มเติมขนมปัง ฯลฯ"ฉันจะโทรหาคุณวันนี้ สจ๊วตว่า เป็นเขาเปิดประตูผมบอกว่า, "ฉันไม่คิดว่า จะบ้านวันนี้""ทั้งหมดขวา เขากล่าวว่า "แน่ใจ"ฉันแต่งตัวอย่างระมัดระวัง ฉันลองหมวก และมองตัวเองในกระจก ฉันเขียนออกหมายเหตุสำหรับคณบดีน้ำผึ้ง Mommy กิจกรรมในช่วงบ่ายนี้ แต่จะกลับมาภายหลัง คุณอยู่ใน หรืออยู่ในสวนหลังบ้านจนพวกเดียวกันมาบ้านความรัก Mommyฉันมองไปที่คำว่ารักแล้ว ฉันขีดเส้นใต้นั้น แล้ว เห็นบ้านคำ เป็นหนึ่งคำหรือสองฉัน D R I V E ผ่านฟาร์มประเทศ ผ่านเขตข้อมูล ของข้าวโอ๊ตและพืชบีทถูกทำน้ำตาล และแอปเปิ้ล สวน วัว grazing ใน pastures ที่ผ่านมา แล้ว ทุกอย่างเปลี่ยนแปลง เพิ่มเติมเช่นกระท่อม farmhouses และยืนของยางพาราแทนสวน แล้ว ภูเขา และด้านขวา ด้านล่างไกล บางครั้งเห็นแม่น้ำ Nachesรถกระบะสีเขียวมาข้างหลัง และอยู่ข้างหลังเป็นไมล์ ๆ ฉันให้ช้าเวลาไม่ถูกต้อง หวังว่า เขาจะผ่าน แล้ว ฉันเร็วขึ้น แต่นี้เป็นเวลาไม่ถูกต้อง เกินไป ฉันจับล้อจนนิ้วเจ็บบนยืดยาวใส เขาไปเลย แต่เขาขับตามข้างสำหรับบิต crewcut คนใน workshirt สีฟ้า เรามองกันมากกว่า แล้วเขาคลื่น toots ฮอร์นของเขา และดึงในขึ้นข้างหน้าช้าลง และใช้ ดึงผ่าน และปิดมอเตอร์ offthe ได้ยินเสียงแม่น้ำลงใต้ต้นไม้ แล้ว ฉันได้ยินเสียงรถกระบะกลับมาล็อกประตู และม้วนหน้าต่างชายคนนั้นว่า "คุณถูกต้องทั้งหมดหรือไม่" เขา raps บนแก้ว "คุณไร" เขาเอนแขนของเขาที่ประตู และนำหน้าเขาไปหน้าต่างผมมองที่เขา ผมไม่คิดอะไรจะทำ"ถูกทุกอย่างมีไหม ว่าคุณกำลังทั้งหมดล็อกค่า"ผมจับหัวของฉัน"ม้วนลงหน้าต่างของคุณ? " เขาสั่นศีรษะของเขา และค้นหาทางหลวง และกลับที "ม้วนมันลงตอนนี้""Pl

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามีของฉันกินด้วยความอยากอาหารที่ดี แต่ผมไม่คิดว่าเขาหิวจริงๆ เขาเคี้ยวแขนบนโต๊ะและจ้องมองอะไรบางอย่างในห้องพัก เขามองมาที่ผมและมองออกไป เขาเช็ดปากของเขาบนผ้าเช็ดปาก เขายักไหล่และไปกิน"สิ่งที่คุณจ้องมองมาที่ฉันหรือ?" เขากล่าวว่า "มันคืออะไร?" เขากล่าวและวางส้อมของเขา"คือผมจ้องมอง?" ฉันพูดและเขย่าหัวของฉัน แหวนโทรศัพท์"อย่าตอบมัน" เขากล่าวว่า"มันอาจจะเป็นแม่ของคุณ" ฉันพูด"ดูและดู" เขากล่าวว่าฉันรับรับและรับฟัง สามีของฉันหยุดกิน"สิ่งที่ผมบอกคุณ?" เขาบอกว่าตอนที่ผมวางสาย เขาเริ่มที่จะกินอีกครั้ง แล้วโยนผ้าเช็ดปากของเขาในจานของเขา เขากล่าวว่า "Goddamn มันทำไมไม่สามารถคนคิดธุรกิจของตัวเองของพวกเขาบอกฉันว่าฉันไม่ผิดและฉันจะฟังฉันไม่ได้คนเดียวมี. เราคุยกันมันกว่าและเราทุกคนตัดสินใจ. เรา couldn ' T เพียงแค่หันไปรอบ ๆ . เราห้าไมล์จากรถ. ฉันจะไม่ต้องผ่านการตัดสินของคุณ. คุณได้ยิน? " "คุณรู้" ฉันพูดเขาบอกว่า "สิ่งที่ฉันรู้ว่าแคลร์บอกฉันว่าฉัน m 'ควรจะรู้ว่า. ผมไม่ทราบว่าสิ่งใดนอกจากสิ่งหนึ่ง? เขาให้ฉันสิ่งที่เขาคิดว่าเป็นลักษณะที่มีความหมาย. "เธอได้ตายไปแล้ว" เขากล่าว. "และฉันขอโทษที่เป็นคนอื่น แต่เธอก็ตาย. " "นั่นคือจุดที่" ฉันพูดเขายื่นมือออก. เขาผลักดันให้เก้าอี้ของเขาออกไปจากโต๊ะ. เขาใช้เวลาออกบุหรี่ของเขาและจะไปออกที่กลับมาพร้อมกับกระป๋องเบียร์. ~ เห็นเขานั่ง ในเก้าอี้สนามหญ้าและรับหนังสือพิมพ์อีกครั้งชื่อของเขาอยู่ในนั้นในหน้าแรก. พร้อมกับชื่อของเพื่อนของเขาฉันปิดตาของฉันและยึดมั่นในอ่างล้างจาน. แล้วฉันกวาดแขนของฉันข้าม drainboard และส่ง อาหารกับพื้นเขาไม่ได้ย้าย. ฉันรู้ว่าเขาได้ยิน. เขายกหัวของเขาราวกับว่ายังคงฟัง. แต่เขาไม่ได้ย้ายอย่างอื่น. เขาไม่ได้หันไปรอบ ๆเขาและกอร์ดอนจอห์นสันและเมลดอร์นและเวิร์น วิลเลียมส์ที่พวกเขาเล่นโป๊กเกอร์และชามและปลา. พวกเขาตกปลาทุกฤดูใบไม้ผลิและต้นฤดูร้อนก่อนที่จะไปเยี่ยมญาติได้รับในทาง. พวกเขาเป็นผู้ชายที่ดีคนในครอบครัวคนที่ดูแลงานของพวกเขา. พวกเขามีลูกชายและลูกสาวที่ไป โรงเรียนกับลูกชายของเราคณบดีเมื่อวันศุกร์ที่เหล่านี้คนในครอบครัวออกจากแม่น้ำ Naches. พวกเขาจอดรถในภูเขาและปรับตัวเพิ่มขึ้นไปยังที่ที่พวกเขาอยากจะเลี้ยงปลา พวกเขาดำเนิน bedrolls ของพวกเขาอาหารของพวกเขาเล่นไพ่ของพวกเขาวิสกี้ของพวกเขาพวกเขาเห็นหญิงสาวก่อนที่พวกเขาตั้งค่าย เมลดอร์นพบว่าเธอ ไม่มีเสื้อผ้าของเธอที่ทุกคน เธอเป็นคนที่แทรกเข้ามาในบางสาขาที่ติดอยู่ออกไปในน้ำเขาเรียกว่าคนอื่น ๆ และพวกเขามาให้ดู พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่จะทำ ผู้ชายคนหนึ่งของฉันจวร์ตไม่ได้พูดที่กล่าวว่าพวกเขาควรจะเริ่มกลับมาในครั้งเดียว คนอื่นขยับทรายกับรองเท้าของพวกเขากล่าวว่าพวกเขาไม่ได้รู้สึกโน้มเอียงทางที่ พวกเขาอ้อนวอนอ่อนเพลียชั่วโมงปลายความจริงที่ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นไปไม่ได้ทุกที่ในท้ายที่สุดพวกเขาเดินไปข้างหน้าและตั้งค่าย พวกเขาสร้างไฟและดื่มวิสกี้ของพวกเขา เมื่อดวงจันทร์ขึ้นมาพวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับเด็กผู้หญิง บางคนกล่าวว่าพวกเขาควรจะ -keep ร่างกายจากลอยออกไป พวกเขาเอาไฟฉายของพวกเขาและเดินกลับไปที่แม่น้ำ หนึ่งในผู้ชายที่มันอาจจะได้รับจวร์ต-เดินลุยน้ำในและมีเธอ เขาพาเธอโดยนิ้วมือและดึงเธอเข้าไปในฝั่ง เขามีสายไนลอนและผูกมันไว้กับข้อมือของเธอและจากนั้นส่วนที่เหลือคล้องรอบ ๆ ต้นไม้เช้าวันรุ่งขึ้นพวกเขาปรุงอาหารเช้าดื่มกาแฟและดื่มวิสกี้และจากนั้นแยกออกไปตกปลา คืนนั้นพวกเขาสุกปลา, มันฝรั่งสุกดื่มกาแฟดื่มวิสกี้แล้วเอาสิ่งที่ทำอาหารของพวกเขาและสิ่งที่กินกลับลงไปที่แม่น้ำและล้างพวกเขาที่หญิงสาวที่ถูกพวกเขาเล่นไพ่บางในภายหลัง บางทีพวกเขาเล่นจนกว่าพวกเขาจะไม่ได้เห็นพวกเขาอีกต่อไป เวิร์นวิลเลียมส์ไปนอน แต่คนอื่น ๆ บอกเรื่องราว กอร์ดอนจอห์นสันกล่าวว่าปลาเทราท์ที่พวกเขาจะจับได้ยากเพราะความหนาวเย็นที่น่ากลัวของน้ำเช้าวันรุ่งขึ้นพวกเขาตื่นสายดื่มวิสกี้ตกปลาเล็ก ๆ น้อย ๆ เอาลงเต๊นท์ของพวกเขารีดถุงนอนของพวกเขารวบรวมสิ่งที่พวกเขาและ hiked ออก พวกเขาขับรถจนกว่าพวกเขาจะได้ไปที่โทรศัพท์ มันเป็นสจ็วตที่ทำให้การเรียกร้องในขณะที่คนอื่น ๆ ที่ยืนอยู่รอบ ๆ ในดวงอาทิตย์และได้ฟัง เขาให้นายอำเภอชื่อของพวกเขา พวกเขามีอะไรจะซ่อน พวกเขาไม่ละอายใจ พวกเขากล่าวว่าพวกเขาจะรอจนกว่าจะมีคนจะมาทิศทางที่ดีขึ้นและจะลงงบของพวกเขาiwas หลับเมื่อเขากลับมาถึงบ้าน แต่ผมตื่นขึ้นมาตอนที่ผมได้ยินเขาอยู่ในห้องครัว ผมพบว่าเขายืนพิงตู้เย็นที่มีกระป๋องเบียร์ เขาวางอาวุธหนักของเขารอบ ๆ ตัวผมและถูมือใหญ่ของเขาบนหลังของฉัน นอนอยู่บนเตียงเขาใส่มือของเขากับฉันอีกครั้งและจากนั้นก็รอว่าถ้าความคิดของอย่างอื่น ผมหันและเปิดขาของฉัน หลังจากนั้นผมคิดว่าเขาอยู่ตื่นขึ้นมาเขาก็ขึ้นเช้าวันนั้นก่อนที่ฉันจะลุกออกจากเตียง เพื่อดูว่ามีอะไรบางอย่างในกระดาษฉันคิดว่าโทรศัพท์เริ่มดังขึ้นทันทีหลังจากที่แปด"ไปนรก!" ฉันได้ยินเขาตะโกนโทรศัพท์ดังขวาอีกครั้ง"ผมไม่มีอะไรที่จะเพิ่มในสิ่งที่ sherirn" เขากระแทกรับลง"สิ่งที่เกิดขึ้น?" ผมบอกว่าตอนนั้นเองที่เขาบอกฉันสิ่งที่ฉันเพิ่งบอกคุณiSweep ขึ้นจานแตกและออกไปข้างนอก เขากำลังนอนอยู่บนหลังของเขาอยู่บนพื้นหญ้าในขณะนี้หนังสือพิมพ์และกระป๋องเบียร์ในการเข้าถึง"จวร์ตเราอาจจะไปสำหรับไดรฟ์?" ผมบอกว่าเขาม้วนขึ้นไปและมองไปที่ผม "เราจะรับเบียร์" เขากล่าว .. เขาได้รับการเท้าของเขาและสัมผัสฉันในสะโพกที่เขาจะไปผ่านมา "ให้ฉันนาที" เขากล่าวว่าเราขับรถผ่านเมืองโดยไม่ต้องพูด เขาหยุดที่ตลาดริมถนนสำหรับเบียร์ ผมสังเกตเห็นกองดี ofpapersjust ภายในประตู ในขั้นตอนด้านบนเป็นผู้หญิงที่มีไขมันในชุดพิมพ์ถือออกติดชะเอมกับสาวน้อย ต่อมาเราข้ามเว่อลำธารและกลายเป็นพื้นที่ปิกนิก ลำธารที่ไหลใต้สะพานและเข้าไปในบ่อขนาดใหญ่ไม่กี่ร้อยหลาไป ฉันสามารถดูคนออกมี ฉันสามารถดูพวกเขาออกมีการตกปลาน้ำมากดังนั้นใกล้บ้าน1 พูดว่า "ทำไมคุณถึงต้องไปห่างออกไป?" "ไม่ทำให้ระคายเคืองฉัน" เขาบอกว่าเรานั่งอยู่บนม้านั่งในดวงอาทิตย์ เขาเปิดเรากระป๋องเบียร์ เขากล่าวว่า "ผ่อนคลายแคลร์." "พวกเขากล่าวว่าพวกเขาเป็นผู้บริสุทธิ์. พวกเขากล่าวว่าพวกเขาบ้า." เขากล่าวว่า "ใคร?" เขากล่าวว่า "สิ่งที่คุณพูดถึง?" "พี่น้องแมดดอกซ์. พวกเขาฆ่าผู้หญิงคนหนึ่งชื่ออาร์ลีน Hubly ที่ผมเติบโตขึ้นมา. พวกเขาตัดหัวของเธอและโยนเธอเข้าไปในแม่น้ำ Elum Cle. มันเกิดขึ้นตอนที่ผมเป็นเด็กผู้หญิง " "คุณกำลังจะได้รับฉันโกรธ" เขากล่าวว่าฉันมองไปที่ลำห้วย ฉันอยู่ในมันตาเปิดหน้าลงจ้องมองที่ตะไคร่น้ำที่อยู่ด้านล่างตาย"ผมไม่ทราบว่ามีอะไรผิดปกติกับคุณ" เขากล่าวระหว่างทางกลับบ้าน "คุณจะได้รับฉันโกรธมากขึ้นโดยนาที." มีอะไรที่ฉันสามารถพูดกับเขาก็คือเขาพยายามที่จะมีสมาธิอยู่บนท้องถนน แต่เขาก็ช่วยให้มองเข้าไปในกระจกมองหลังเขารู้STUART เชื่อว่าเขาจะให้ฉันนอนในเช้าวันนี้ แต่ผมก็ตื่นขึ้นมานานก่อนที่จะปลุกออกไป ผมคิดว่านอนอยู่บนอีกฟากหนึ่งของเตียงห่างจากขามีขนดกของเขาเขาจะออกจากคณบดีสำหรับโรงเรียนและหลังจากนั้นเขาโกน, ชุด, และใบสำหรับการทำงาน สองครั้งที่เขามองในและล้างลำคอของเขา แต่ฉันให้ดวงตาของฉันปิดในห้องครัวฉันพบจดหมายจากเขา มันได้ลงนามใน "ความรัก". ฉันนั่งอยู่ในซอกอาหารเช้าและเครื่องดื่มกาแฟและปล่อยให้แหวนในบันทึก ฉันมองไปที่หนังสือพิมพ์และเปิดด้วยวิธีนี้และที่บนโต๊ะ จากนั้นฉันก็ลื่นไถลมันใกล้และอ่านสิ่งที่มันบอกว่า ร่างกายได้รับการระบุอ้างว่า แต่มันต้องใช้เวลาบางส่วนการตรวจสอบมันบางวางสิ่งในนั้นบางตัดบางชั่งน้ำหนัก, วัดบางสิ่งบางอย่างที่วางกลับมาอีกครั้งและจักรเย็บผ้าพวกเขาในการนั่งเป็นเวลานานถือหนังสือพิมพ์และความคิด จากนั้นผมเรียกขึ้นที่จะได้รับเก้าอี้ที่ช่างทำผมของสถาบันเหล็กฯ ภายใต้เครื่องเป่ากับนิตยสารบนตักของฉันและปล่อยให้มาร์นี่ทำเล็บของฉัน"ฉันจะไปงานศพในวันพรุ่งนี้" ฉันพูด "ฉันขอโทษที่จะได้ยินว่า" มาร์นี่กล่าวว่า "มันเป็นคดีฆาตกรรม" ผมบอกว่า"นั่นคือชนิดที่เลวร้ายที่สุด" มาร์นี่กล่าวว่า"เราไม่ได้สิ่งที่ใกล้ชิด" ฉันพูด "แต่คุณรู้หรือไม่? ' "เราจะได้รับคุณคงขึ้นสำหรับมัน" มาร์นี่บอกว่าคืนนั้นฉันทำเตียงของฉันบนโซฟาและในตอนเช้าผมตื่นขึ้นมาเป็นครั้งแรก. ฉันใส่ในกาแฟและแก้ไขอาหารเช้าในขณะที่เขาโกน . เขาปรากฏในประตูห้องครัว, ผ้าขนหนูข้ามไหล่เปลือยของเขาประเมิน"นี่คือกาแฟ" ฉันพูด. "Eggs'll พร้อมในนาที? ' ผมตื่นคณบดีและสามของเรากิน เมื่อใดก็ตามที่จวร์ตดูที่ฉันฉันขอให้คณบดีถ้าเขาต้องการนมมากขึ้นขนมปังปิ้งมากขึ้นเป็นต้น"ผมจะโทรหาคุณในวันนี้" จวร์ตกล่าวว่าในขณะที่เขาเปิดประตูผมพูดว่า "ฉันไม่คิดว่าฉันจะเป็น บ้านวันนี้. " "สิทธิทั้งหมด" เขากล่าว "แน่นอนว่า." ฉันแต่งตัวระมัดระวัง ฉันพยายามหมวกและมองตัวเองในกระจก ฉันเขียนออกหมายเหตุสำหรับคณบดีน้ำผึ้งแม่มีสิ่งที่ต้องทำในช่วงบ่ายนี้ แต่จะกลับมาในภายหลัง คุณจะอยู่ในหรืออยู่ในสนามหลังบ้านจนคนของเรากลับมารักแม่ฉันมองไปที่คำว่ารักแล้วฉันขีดเส้นใต้ แล้วฉันจะดูสนามหลังบ้านของคำว่า มันเป็นคำหนึ่งหรือสอง? iDrive ผ่านประเทศฟาร์ม, ผ่านทุ่งข้าวโอ๊ตและน้ำตาลหัวบีตและสวนผลไม้แอปเปิ้ลที่ผ่านมาโคแทะเล็มในทุ่งหญ้า จากนั้นทุกอย่างเปลี่ยนแปลงมากขึ้นเช่นเพิงกว่าไร่และยืนไม้แทนสวนผลไม้ แล้วภูเขาและด้านขวาต่ำกว่าบางครั้งผมเห็น Naches แม่น้ำรถกระบะสีเขียวขึ้นมาอยู่ข้างหลังผมและอยู่ข้างหลังผมไปหลายไมล์ ฉันให้ชะลอตัวในเวลาที่ไม่ถูกต้องหวังว่าเขาจะผ่าน แล้วฉันจะเพิ่มความเร็ว แต่นี้เป็นครั้งที่ผิดเกินไป ผมจับล้อจนมือของฉันเจ็บที่ยืดยาวที่ชัดเจนเขาจะไปผ่านมา แต่เขาก็ขับรถไปตามข้างสำหรับบิตคน Crewcut ใน workshirt สีฟ้า เรามองกันผ่าน จากนั้นเขาก็คลื่นคะน้าฮอร์นของเขาและดึงขึ้นข้างหน้าผมชะลอตัวลงและหาสถานที่ ผมดึงไปและปิด offthe มอเตอร์ ฉันได้ยินเสียงแม่น้ำต้นไม้ลงมาด้านล่าง จากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงรถกระบะกลับมาผมล็อคประตูและหน้าต่างม้วนขึ้น"คุณทุกคนใช่มั้ย?" ชายคนนั้นบอกว่า เขาเคาะลงบนกระจก "คุณโอเค?" เขาโน้มตัวแขนของเขาที่ประตูและนำใบหน้าของเขาไปที่หน้าต่างผมจ้องมองไปที่เขา ฉันไม่สามารถคิดว่าจะทำอะไร"เป็นทุกอย่างถูกต้องทั้งหมดในมีวิธีมาคุณล็อคทั้งหมดขึ้น?" ผมสั่นหัวของฉัน"ม้วนลงหน้าต่างของคุณ? เขาส่ายหัวของเขาและมองไปที่ทางหลวงและจากนั้นกลับมาที่ฉัน. "ม้วนลงมาตอนนี้." "Pl

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามี M Y กินกับอาหาร แต่ผมไม่คิดว่าเขาหิวจริงๆ เขาเคี้ยวแขนบนโต๊ะ จ้องมองสิ่งที่ข้ามห้อง เขามองดูฉัน และมองออกไป เขาเช็ดปากของเขาบนผ้าเช็ดปาก เขา shrugs และไปกินต่อ

" จ้องอะไรฉัน ? เขากล่าวว่า " . มันคืออะไร ? " เขาพูดแล้ววางส้อมของเขา . . . . . .

" ฉันจ้อง ? ผมพูดและเขย่าหัวฉัน โทรศัพท์ดังขึ้น

" อย่าตอบมัน , " เขากล่าว .

" มันอาจเป็นแม่ " ฉันพูด

" คอยดู " เขากล่าว .

ผมรับรับและฟัง สามีของฉันจะหยุดกิน

" ฉันบอกอะไรคุณ ? เขากล่าวว่าเมื่อฉันวางสายนะ เขาเริ่มกินอีกครั้ง แล้วโยนผ้าเช็ดปากของเขาบนจานของเขา เขากล่าวว่า " ให้ตายเถอะ ทำไมไม่มีคนรังเกียจธุรกิจของตัวเอง ? บอกฉันว่าฉันทำอะไรผิด ฉันก็จะฟัง