Interactions between aquaculture an

Interactions between aquaculture and the environment remain a debated issue, especially in areas where the
aquaculture sector is still expanding, such as in theMekong delta in Vietnam. In response to environmental concerns,
various eco-certification schemes have been introduced for seafood, aiming to improve production practices.
In order to reflect upon the criteria of these certification schemes, life cycle assessment (LCA) was
applied to conventional and certified extensive organic mangrove–shrimp farms in the lower Mekong. In total,
21 organic and 20 non-organic farms were included in the study for evaluation of effects on global warming
(including emissions from land transformation and occupation), eutrophication and acidification. Monte Carlo
simulations and random sampling were applied to aggregate contributing processes into results. The emissions
of greenhouse gasses per ton of shrimp produced were substantial for both groups, and almost solely caused
by the release of carbon during mangrove land transformation. Differences in the land area needed to support
shrimp production explain the discrepancy. Organic farms emitted less CO2-equivalents (eq.) than the nonorganic
farms in 75% of the Monte Carlo iterations. Acidification impacts were similar for the two groups, with
higher emissions from the non-organic farms in 67% of the iterations. Meanwhile, most mangrove-integrated
farms showed a net uptake of eutrophying substances, indicating that both types of mangrove–shrimp production
systems are nutrient limited. In order to put the results into perspective, a comparison with intensive and
semi-intensive shrimp farmswas made.While the extensive mangrove–shrimp farms showed higher emissions
of CO2-eq. per ton shrimp produced (20 tons in average for organic and non-organic farms compared to 10 tons
from intensive/semi-intensive production), results indicated lower impacts in terms of both acidification and
eutrophication. We recommend LCA to be used as a central tool for identifying practices relevant for ecocertification
audits, including considerations for land use. However, a better understanding of the consequences
of land quality change and linkages to impacts at the ecosystemlevel e.g. effects on ecosystemservices, is needed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปฏิสัมพันธ์ระหว่างเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและสิ่งแวดล้อมยังคงเป็นปัญหาที่ถกเถียงกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่ภาคการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่ยังคงขยายตัวเช่นในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ theMekong ในเวียดนาม เพื่อตอบสนองต่อความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมรูปแบบเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมได้รับการรับรองต่างๆได้รับการแนะนำให้รู้จักกับอาหารทะเลมีเป้าหมายที่จะปรับปรุงการปฏิบัติการผลิต. เพื่อที่จะสะท้อนให้เห็นถึงเกณฑ์รับรองแผนเหล่านี้การประเมินวัฏจักรชีวิต (LCA) ถูกนำไปใช้กับการชุมนุมและได้รับการรับรองป่าชายเลนอินทรีย์ที่กว้างขวาง-shrimp ฟาร์มในแม่น้ำโขงลดลง โดยรวมแล้ว21 และ 20 อินทรีย์ฟาร์มที่ไม่ใช่อินทรีย์ถูกรวมอยู่ในการศึกษาการประเมินผลกระทบต่อภาวะโลกร้อน(รวมถึงการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการเปลี่ยนแปลงที่ดินและอาชีพ) eutrophication และกรด Monte Carlo จำลองและการสุ่มตัวอย่างที่ถูกนำไปใช้รวมที่เอื้อต่อกระบวนการออกเป็นผล การปล่อยก๊าซเรือนกระจกต่อตันกุ้งผลิตเป็นอย่างมากสำหรับทั้งสองกลุ่มและเกือบจะก่อให้เกิดการแต่เพียงผู้เดียวจากการปล่อยคาร์บอนในช่วงการเปลี่ยนแปลงที่ดินป่าชายเลน ความแตกต่างในพื้นที่ที่จำเป็นในการสนับสนุนการผลิตกุ้งอธิบายความแตกต่าง เกษตรอินทรีย์ที่ปล่อยออกมาน้อย CO2 เทียบเท่า (EQ.) กว่า nonorganic ฟาร์มใน 75% ของการทำซ้ำ Monte Carlo ผลกระทบที่เป็นกรดมีความคล้ายคลึงกันทั้งสองกลุ่มที่มีการปล่อยก๊าซที่สูงขึ้นจากฟาร์มที่ไม่ใช่อินทรีย์ใน 67% ของซ้ำ ในขณะที่ส่วนใหญ่ป่าชายเลนแบบบูรณาการฟาร์มพบว่ามีการดูดซึมสุทธิ eutrophying สารแสดงให้เห็นว่าทั้งสองประเภทของการผลิตกุ้งป่าชายเลนระบบมีสารอาหารจำกัด เพื่อที่จะนำผลที่ได้ในมุมมองเปรียบเทียบกับที่เข้มข้นและfarmswas กุ้งกึ่งเข้มข้น made.While ฟาร์มกุ้งป่าชายเลนที่กว้างขวางแสดงให้เห็นว่าการปล่อยก๊าซที่สูงขึ้นของCO2-eq การ ต่อตันผลิตกุ้ง (20 ตันเฉลี่ยสำหรับฟาร์มอินทรีย์และไม่ใช่อินทรีย์เมื่อเทียบกับ 10 ตันจากการผลิตอย่างเข้มข้น/ กึ่งเข้มข้น) ผลการวิจัยผลกระทบที่ลดลงทั้งในแง่ของความเป็นกรดและeutrophication เราขอแนะนำ LCA จะถูกใช้เป็นเครื่องมือกลางในการระบุการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับ ecocertification การตรวจสอบรวมถึงการพิจารณาสำหรับการใช้ประโยชน์ที่ดิน แต่ความเข้าใจที่ดีขึ้นของผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงที่มีคุณภาพและการเชื่อมโยงที่ดินที่จะส่งผลกระทบต่อผลกระทบที่ ecosystemlevel เช่นใน ecosystemservices เป็นสิ่งจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปฏิสัมพันธ์ระหว่างการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและสภาพแวดล้อมที่ยังคงเป็นปัญหาถกเถียงกัน โดยเฉพาะในพื้นที่ที่
ภาคเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่ยังคงขยายตัว เช่น ใน themekong Delta ในเวียดนาม ในการตอบสนองต่อความกังวลด้านสิ่งแวดล้อม โครงการต่างๆได้รับการรับรองโค
แนะนำสำหรับอาหารทะเล เป้าหมายเพื่อปรับปรุงวิธีการผลิต .
เพื่อสะท้อนให้เห็นถึงมาตรฐานของโครงการออกใบรับรองเหล่านี้ การประเมินวัฏจักรชีวิตผลิตภัณฑ์ ( LCA ) คือ
ใช้ปกติ และได้รับการรับรองเกษตรอินทรีย์ป่าชายเลนกว้างขวาง–กุ้งในแม่น้ำโขงที่ลดลง โดย
21 อินทรีย์และ 20 ไม่ใช่อินทรีย์ฟาร์มถูกรวมในการศึกษาเพื่อประเมินผลกระทบต่อภาวะโลกร้อน รวมถึงการปล่อย
จากแปลงที่ดินและอาชีพ )ยูโทรฟิเคชันและการสร้าง . มอนติคาร์โล
จำลองและการสุ่มตัวอย่างมีวัตถุประสงค์เพื่อให้เกิดกระบวนการในการรวมผลลัพธ์ การปล่อยก๊าซเรือนกระจก
ของต่อตันของกุ้งทั้ง 2 กลุ่มที่เป็นรูปธรรม และเกือบ แต่เพียงผู้เดียวทำให้
โดยการปล่อยคาร์บอนในดินป่าชายเลน การเปลี่ยนแปลง ความแตกต่างในพื้นที่ที่จำเป็นเพื่อสนับสนุน
การผลิตกุ้งอธิบายความแตกต่าง ฟาร์มเกษตรอินทรีย์ที่ปล่อย CO2 น้อยกว่าเทียบเท่า ( อีคิว ) กว่าฟาร์ม nonorganic
ใน 75% ของ Monte Carlo ซ้ำ . ผลกระทบทางใกล้เคียงกันสำหรับกลุ่มสอง กับ
สูงกว่าการปล่อยพลังงานจากอินทรีย์ที่ไม่ใช่ฟาร์มใน 67% ของการทำซ้ำ . ขณะที่ส่วนใหญ่ป่าชายเลนแบบบูรณาการ
ฟาร์มมีการ eutrophying สุทธิสาร