Mobile and wearable devices are now

Mobile and wearable devices are now incredibly powerful and, increasingly, incredibly small. But touch screens interactions are still limited to taps, swipes, and pinches. Chris Harrison, an Assistant Professor at Carnegie Mellon University, thinks that’s pretty lame. The human hand is capable of much more, and touch-sensitive devices could be too.
To prove it, Harrison programmed a screen of the future. His tablets and smartphones respond to gestures that mimic real-life interactions and use dimensions of touch that today’s screens ignore, such as pressure, texture, the shape of your hand, and even sound.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มือถือและอุปกรณ์สวมใส่อยู่ตอนนี้อย่างมีประสิทธิภาพ และ มาก น้อยมาก แต่โต้ตอบหน้าจอสัมผัสยังคงจำกัดเฉพาะก๊อก ปัด และ pinches Chris แฮร์ริสัน ผู้ช่วยศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัย Carnegie Mellon คิดว่า เป็นง่อยสวย มือมนุษย์มีความสามารถมากขึ้น และอุปกรณ์สัมผัสอาจจะเกินไปจะพิสูจน์มัน แฮร์ริสันโปรแกรมหน้าจอของอนาคต แท็บเล็ตและสมาร์ทโฟนของเขาตอบการท่าทางที่เลียนแบบชีวิตจริงโต้ตอบ และใช้มิติของการสัมผัส ที่ หน้าจอของวันนี้ละเว้น ความดัน พื้นผิว รูปร่างของมือของคุณ และแม้กระทั่งเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โทรศัพท์มือถือและสวมใส่อยู่ในขณะนี้มีประสิทธิภาพอย่างเหลือเชื่อและเพิ่มมากขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อขนาดเล็ก แต่หน้าจอแบบสัมผัสปฏิสัมพันธ์ยังคง จำกัด อยู่ที่ก๊อก swipes และบดทับ คริสแฮร์ริสัน, ผู้ช่วยศาสตราจารย์ที่ Carnegie Mellon University, คิดว่าเป็นง่อยสวย มือของมนุษย์ที่มีความสามารถมากขึ้นและอุปกรณ์ที่ไวต่อการสัมผัสอาจจะมากเกินไป.
เพื่อพิสูจน์ว่ามันแฮร์ริสันโปรแกรมหน้าจอของอนาคต แท็บเล็ตและมาร์ทโฟนของเขาตอบสนองต่อท่าทางที่เลียนแบบการปฏิสัมพันธ์ในชีวิตจริงและใช้ขนาดของหน้าจอสัมผัสที่วันนี้ไม่สนใจเช่นความดันเนื้อรูปร่างของมือของคุณและแม้กระทั่งเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุปกรณ์มือถือ และเครื่องแต่งตัวตอนนี้ที่มีประสิทธิภาพอย่างเหลือเชื่อและ , ขึ้น , ชิ้นเล็กๆ แต่หน้าจอสัมผัสการโต้ตอบจะยังคง จำกัด ก๊อก swipes และครั้ง คริส แฮร์ริสัน , อาจารย์ผู้ช่วยที่ Carnegie Mellon University , คิดว่ามันไม่ได้เรื่องเลย มือของมนุษย์มีความสามารถมากขึ้น และสัมผัสอุปกรณ์อ่อนไหวได้เหมือนกันเพื่อพิสูจน์มัน แฮริสัน โปรแกรม หน้าจอแห่งอนาคต ยาเม็ดและมาร์ทโฟนของเขาตอบสนองต่อท่าทางที่เลียนแบบการปฏิสัมพันธ์ในชีวิตจริง และใช้มิติของการสัมผัสที่หน้าจอวันนี้ละเว้น เช่น ความดัน พื้นผิว รูปร่างของมือ และเสียงได้