Cost measure. Many studies chose to

Cost measure. Many studies chose total hospital expenditures to reflect costs of services; however, with this cost measure, patient-specific resource use is not reflected in detail. Two studies determined costs per patient by transforming hospital charges into patient costs using a cost-to-charge ratio. This method assumed that hospital charges would exceed current expenses because of the need for replacement of equipment and facilities over and above these expenses and because some payers would not pay full charges (they take a discount). The charges are converted to costs by using a constant ratio of cost-to-charge, which is estimated by dividing total hospital operation expenditure with hospital revenue. The main concern of using this method was that a constant cost-to-charge ratio was an inappropriate assumption. Drug A costs $10 to produce and can be sold for $11 while drug B costs $10 to produce and can be sold for $10.50. If a cost to charge ratio is 10%, it could reflect the actual costs of drug A but would fail to show the actual costs of drug B.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดต้นทุนการ ศึกษาจำนวนมากเลือกค่าใช้จ่ายโรงพยาบาลรวมถึงค่าใช้จ่ายของบริการ อย่างไรก็ตาม นี้ต้นทุนวัด ทรัพยากรเฉพาะผู้ป่วยที่ใช้ไม่ได้แสดงในรายละเอียด ศึกษาสองกำหนดต้นทุนต่อผู้ป่วย โดยเปลี่ยนค่าโรงพยาบาลค่าใช้จ่ายผู้ป่วยโดยอัตราส่วนต้นทุนค่า วิธีการนี้สันนิษฐานว่า โรงพยาบาลค่าธรรมเนียมจะเกินค่าใช้จ่ายในปัจจุบันเนื่องจากต้องใช้อุปกรณ์และสิ่งอำนวยความสะดวกเหนือจากค่าใช้จ่ายเหล่านี้และเนื่อง จากบางรายงานผู้ชำระจะชำระค่าธรรมเนียมแบบเต็มที่ (ใช้ส่วนลด) ค่าจะถูกแปลงเป็นค่าใช้จ่าย โดยใช้อัตราส่วนคงที่ของต้นทุนการค่า ประเมิน โดยแบ่งรายจ่ายการดำเนินงานโรงพยาบาลรวมกับรายได้ของโรงพยาบาล ความกังวลหลักของการใช้วิธีนี้ได้ว่า สัดส่วนต้นทุนค่าคงข้อสมมติฐานที่เหมาะสม ยา A ค่าใช้จ่าย $10 ในการผลิต และขายสำหรับ $11 ในขณะที่ต้นทุนยา B $10 ในการผลิต และสามารถขาย $10.50 ถ้าต้นทุนการชาร์จอัตราคือ 10% มันสามารถสะท้อนต้นทุนจริงของยา A แต่จะล้มเหลวจะแสดงต้นทุนจริงของยาเสพติดข.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัดค่าใช้จ่าย การศึกษาจำนวนมากเลือกที่ค่าใช้จ่ายของโรงพยาบาลทั้งหมดสะท้อนให้เห็นถึงค่าใช้จ่ายของการบริการ แต่ด้วยค่าใช้จ่ายในวัดนี้ใช้ทรัพยากรผู้ป่วยเฉพาะจะไม่ปรากฏในรายละเอียด สองการศึกษากำหนดค่าใช้จ่ายต่อผู้ป่วยโดยการเปลี่ยนค่าใช้จ่ายของโรงพยาบาลเข้าไปในค่าใช้จ่ายของผู้ป่วยโดยใช้อัตราส่วนค่าใช้จ่ายในการเสียค่าใช้จ่าย วิธีการนี​​้สันนิษฐานว่าค่าใช้จ่ายของโรงพยาบาลจะเกินค่าใช้จ่ายในปัจจุบันเพราะความจำเป็นในการเปลี่ยนอุปกรณ์และสิ่งอำนวยความสะดวกและเหนือกว่าค่าใช้จ่ายเหล่านี้และผู้จ่ายเงินเพราะบางคนอาจจะไม่ต้องจ่ายค่าใช้จ่ายเต็มรูปแบบ (พวกเขาใช้เวลาส่วนลด) ค่าใช้จ่ายจะถูกแปลงเป็นค่าใช้จ่ายโดยใช้อัตราส่วนคงที่ของการประหยัดค่าใช้จ่ายในการเสียค่าใช้จ่ายซึ่งเป็นที่คาดกันโดยการหารค่าใช้จ่ายการดำเนินงานของโรงพยาบาลรวมกับรายได้ของโรงพยาบาล ความกังวลหลักของการใช้วิธีการนี​​้คือการที่อัตราส่วนค่าใช้จ่ายในการเสียค่าใช้จ่ายคงที่เป็นสมมติฐานที่ไม่เหมาะสม ยาเสพติดค่าใช้จ่าย $ 10 ถึงผลิตและสามารถขายได้ $ 11 ในขณะที่ยาเสพติด B ค่าใช้จ่าย $ 10 ถึงผลิตและสามารถขายได้ $ 10.50 หากค่าใช้จ่ายที่จะเรียกเก็บอัตราส่วน 10% ก็อาจสะท้อนให้เห็นถึงค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นจริงของยาเสพติด แต่จะล้มเหลวที่จะแสดงค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นจริงของยาเสพติดบี