(a) There is interaction which prod

(a) There is interaction which produces change in each individual.
(b)Members share some common goals.
(c) Members are present on their own consent and volition and
(d)A capacity for self- direction.
This implies that in guidance and counselling relationship, a group consists of two or more persons who voluntarily have contact and interaction which produce changes in an individual behaviour.
Alao (1983) defined group as a process of helping individuals, with personal development or distress problem. He classified group based on the nature of problem or concern, nature of social interaction as counselling group, task group, case centre group, therapy groups and guidance group. Since group guidance is one of the central focuses of this study, it is mandatory to discuss it in line with the present content. Group guidance is organised to prevent problems and the purpose of group guidance in school setting is to provide educational and vocational information which is not systematically taught in academic courses. The typical setting is in classroom or counselling laboratory with about 20 – 25 students. The leadership is usually provided by the school counsellors who make use of their wealth of experience to guide the students in resolving their individual educational and vocational problems.
In her own observation, Owuamanam (2003) conceptualized guidance as involving activities which are designed to acquire information, plan and implement programmes, which will enhance the decision process of students in educational or vocational matters. In view of this conception, group guidance or group programme is out to assist students in decision making through the help of a professional guidance counsellor. Owuamanam also went further to describe group guidance as a designed programme to be a preventive measure given to students as opportunity to discuss their common problems and issues relating to their educational and vocational problems. She also stressed the importance of guidance counsellor as the group guidance facilitator based on training and experience.
Group counselling which is the second central focus of this study was defined as a dynamic interpersonal process through which individual within the normal range or adjustment work within a peer group and with a professionally trained counsellor, exploring problems and feelings in an attempt to modify their attitudes so that they are better able to deal with developmental problems (Owuamanam, 2003). The dynamic sum in group counselling implies that there is a force within which group members organise and operate to achieve their goals. It is noted as mentioned in the early part of this study that students in the nation’s secondary schools seem to be faced with problem of vocational and career choice towards the tail end of their secondary school education. It is of the opinion of this study to stress the importance of vocational and career programme which is to be organised in schools especially toward the end or at the starting point of senior secondary school level so as to facilitate in the students the idea of vocational and career readiness that will eventually transform to vocational maturity of these students. To accomplish this, there is need for a programme like group guidance and counselling to be sponsored by school administrators in collaboration with school guidance counsellor on vocational and career planning, at least once in a year for the students in the senior secondary school level, if possible, the programme can be extended to junior secondary section.
Since the problem of vocational and career decision seems to be a general problem among the Nigerian youths, the group guidance and counselling seem to the researchers as appropriate technique to embark upon by the school counsellor to facilitate vocational and career maturity behaviour.
This view was buttressed by Odebunmi (1978) who asserted that among the various type of group work available, the most important to the Nigerian counsellors are group guidance and counselling for vocational exploration. Alao (1981) also remarked on the group as a medium for helping individual and the readiness to work in group will help in fostering vocational maturity behaviour among secondary school students. From all the observations and reviews, group guidance and counselling can be seen as a process of helping individuals or group of individuals to understand themselves and their world. The purpose of this study is therefore, to find out whether the group guidance and group counselling techniques will enhance the vocational maturity behaviour of secondary school students. To also find out which of the two guidance techniques will be the best to facilitate vocational maturity behaviour of the secondary school students.
Based on the observed problems two questions were raised to guide the study:
(1) What is the level of vocational maturity of students in Group Career Guidance (GCG) and Group Career Counselling (GCC) before and after treatment.
(2) Would there be difference between the students exposed to Group Career Guidance (GCG) and those exposed to Group Career Counselling (GCC).
Based on the above research questions, the following null hypothesis was formulated and tested at 0.05 level of significance.

HO1: There is no significant difference between the students exposed to Group Career Guidance (GCG) technique and those expose to Group Career Counselling (GCC) technique.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(ก) มีการโต้ตอบซึ่งทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในแต่ละบุคคลได้(b) สมาชิกร่วมเป้าหมายบางอย่างร่วมกัน(ค) สมาชิกมีความยินยอมและ volition ตน และ(d) ความจุสำหรับตนเองทิศทางหมายความว่า ในคำแนะนำและให้คำปรึกษาความสัมพันธ์ กลุ่มประกอบด้วยสอง หรือมากกว่าสองคนที่ต่างมีผู้ติดต่อและโต้ตอบที่สร้างการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมแต่ละAlao (1983) กำหนดกลุ่มเป็นกระบวนการช่วยบุคคล การพัฒนาหรือความทุกข์ปัญหาส่วนบุคคล เขาแบ่งกลุ่มตามลักษณะของปัญหา หรือความกังวล ธรรมชาติของสังคมเป็นการให้คำปรึกษากลุ่ม กลุ่มงาน กลุ่มกรณีศูนย์ กลุ่มบำบัด และแนะนำกลุ่ม เนื่องจากคำแนะนำกลุ่มหนึ่งโฟกัสที่ศูนย์กลางของการศึกษานี้ เป็นข้อบังคับเพื่อหารือกับเนื้อหานำเสนอ บทกลุ่มคำแนะนำเพื่อป้องกันปัญหา และวัตถุประสงค์ของคำแนะนำกลุ่มในโรงเรียนคือการ ให้ข้อมูลทางการศึกษา และอาชีพซึ่งจะไม่เป็นระบบสอนในหลักสูตรการศึกษา การตั้งค่าทั่วไปอยู่ในห้องปฏิบัติการห้องเรียนหรือการให้คำปรึกษากับเกี่ยวกับนักเรียน 20-25 นำโดยปกติแล้วจะ มีตามโรงเรียน ให้คำปรึกษาที่ให้ใช้ประสบการณ์มากมายของพวกเขาเพื่อแนะนำนักเรียนในการแก้ไขปัญหาทางการศึกษา และอาชีพของแต่ละในตนเองการสังเกต Owuamanam (2003) conceptualized คำแนะนำเป็นกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบการรับข้อมูล วางแผน และดำเนินโครงการ ซึ่งจะช่วยให้กระบวนการตัดสินใจของนักเรียนในเรื่องที่ศึกษา หรืออาชีวศึกษา มุมมองความคิดนี้ คำแนะนำของกลุ่มหรือกลุ่มโครงการนั้นออกเพื่อ ช่วยให้นักเรียนตัดสินใจผ่านความช่วยเหลือของปรึกษามืออาชีพแนะนำ Owuamanam ยังต่อไปอีกเพื่ออธิบายกลุ่มคำแนะนำเป็นโปรแกรมออกแบบมาเป็น มาตรการให้นักศึกษาเป็นโอกาสเพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาและประเด็นที่เกี่ยวข้องกับปัญหาทางการศึกษา และอาชีพของพวกเขาทั่วไป นอกจากนี้เธอยังเน้นความสำคัญของคำแนะนำปรึกษาเป็นสัมภาษณ์แนะนำกลุ่มที่ฝึกอบรมและประสบการณ์กลุ่มให้คำปรึกษาซึ่งจะโฟกัสกลางสองวิชานี้ถูกกำหนดเป็นกระบวนการแบบไดนามิกมนุษยสัมพันธ์ผ่านบุคคลใดภายในปกติช่วงหรือการปรับปรุงงานภาย ในกลุ่มเพื่อน และการฝึกฝนที่ ปรึกษา การสำรวจปัญหาและความรู้สึกในความพยายามที่จะปรับเปลี่ยนทัศนคติของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาจะสามารถจัดการกับปัญหาการพัฒนา (Owuamanam , 2003) ผลรวมแบบไดนามิกในการให้คำปรึกษากลุ่มหมายถึงว่า มีกำลังภายในซึ่งจัดกลุ่มสมาชิก และดำเนินการเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย มันเป็นบันทึกกล่าวถึงในส่วนต้นของการศึกษานี้นักเรียนในโรงเรียนมัธยมศึกษาของประเทศที่ดูเหมือนจะต้องเผชิญหน้ากับปัญหาของอาชีวศึกษาและอาชีพทางเลือกไปทางปลายหางของการมัธยมศึกษา มันเป็นความคิดของการศึกษานี้ความเครียดความสำคัญของอาชีวศึกษาและส่งเสริมอาชีพซึ่งจะจัดในโรงเรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งไป ยังจุดสิ้นสุด หรือจุดเริ่มต้นของระดับมัธยมศึกษาระดับสูงเพื่อช่วยในการเรียนของอาชีวศึกษาและอาชีพพร้อมที่จะแปลงในที่สุดจะครบกำหนดอาชีพของนักเรียน การทำ มีความจำเป็นสำหรับโครงการเช่นกลุ่มคำแนะนำ และให้คำปรึกษาจะเป็นผู้ให้สนับสนุนของผู้ดูแลโรงเรียนในความร่วมมือกับโรงเรียนคำแนะนำปรึกษาเกี่ยวกับอาชีพและอาชีพการวางแผน น้อยครั้งในหนึ่งปีสำหรับนักเรียนในระดับมัธยมศึกษาอาวุโส ถ้าเป็นไปได้ โปรแกรมสามารถขยายส่วนรองจูเนียร์เนื่องจากปัญหาของสายอาชีพ และวิชาชีพตัดสินใจน่าจะ เป็นปัญหาทั่วไปในหมู่เยาวชนรี กลุ่มคำแนะนำ และให้คำปรึกษานักวิจัยดูจะเป็นเทคนิคที่เหมาะสมที่จะปฏิบัติตาม โดยปรึกษาโรงเรียนเพื่ออำนวยความสะดวกครบกำหนดอาชีพ และสายอาชีพพฤติกรรมมุมมองนี้ถูก buttressed โดย Odebunmi (1978) ที่คนในชนิดต่าง ๆ ของกลุ่มงานว่าง สำคัญที่สุดเพื่อให้คำปรึกษารีกลุ่มคำแนะนำและให้คำปรึกษาสำรวจอาชีพ Alao (1981) ยังกล่าวในกลุ่มเป็นกลางสำหรับช่วยเหลือบุคคลและความพร้อมในการทำงานในกลุ่มจะช่วยในการอาชีวศึกษาครบกำหนดพฤติกรรมระหว่างนักเรียนมัธยมศึกษา จากการสังเกตเห็น กลุ่มคำแนะนำและให้คำปรึกษาอาจถือเป็นกระบวนการของการช่วยให้บุคคลหรือกลุ่มบุคคลเข้าใจตนเองและโลกของพวกเขา วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ได้ดังนั้น เพื่อหาว่ากลุ่มคำแนะนำและเทคนิคการให้คำปรึกษากลุ่มจะเพิ่มพฤติกรรมครบกำหนดอาชีพของนักเรียนมัธยมศึกษา ยัง หาเทคนิคคำแนะนำสองที่จะได้ดีสุดเพื่ออำนวยความสะดวกครบกำหนดอาชีพพฤติกรรมของนักเรียนมัธยมศึกษาตามปัญหาที่พบคำถามที่สองขึ้นเพื่อเป็นแนวทางการศึกษา:(1) อะไรเป็นระดับของการกำหนดอาชีพของนักเรียนในกลุ่มอาชีพให้คำปรึกษา (GCC) และคำแนะนำกลุ่มอาชีพ (GCG) ก่อน และ หลังการรักษา(2) มีจะมีความแตกต่างระหว่างนักเรียนที่แสดงให้คำแนะนำกลุ่มอาชีพ (GCG) และผู้ที่สัมผัสกับกลุ่มอาชีพให้คำปรึกษา (GCC)ตามคำถามการวิจัยข้างต้น สมมติฐานว่างต่อไปนี้เป็นสูตร และทดสอบที่ระดับ 0.05 ของค่านัยสำคัญHO1: มีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างนักเรียนสัมผัสกับเทคนิคคำแนะนำกลุ่มอาชีพ (GCG) และที่ตากเทคนิคกลุ่มอาชีพให้คำปรึกษา (GCC)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(ก) มีการทำงานร่วมกันซึ่งเป็นผู้ผลิตการเปลี่ยนแปลงในแต่ละบุคคล.
(ข) สมาชิกแบ่งปันเป้าหมายร่วมกันบางอย่าง.
(c) สมาชิกที่มีอยู่ในความยินยอมของตัวเองและความตั้งใจและ
(ง) กำลังการผลิตสำหรับทิศทางตนเอง.
ซึ่งหมายความว่าในคำแนะนำ และให้คำปรึกษาความสัมพันธ์ของกลุ่มประกอบด้วยสองคนขึ้นไปโดยสมัครใจที่มีการติดต่อและการมีปฏิสัมพันธ์ที่ผลิตการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมของแต่ละบุคคล.
Alao (1983) กลุ่มหมายถึงกระบวนการของบุคคลที่ช่วยให้มีการพัฒนาส่วนบุคคลหรือปัญหาความทุกข์ เขาสามารถแยกกลุ่มขึ้นอยู่กับลักษณะของปัญหาหรือความกังวลลักษณะของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมเป็นกลุ่มการให้คำปรึกษากลุ่มงานกลุ่มศูนย์กรณีที่กลุ่มการรักษาและกลุ่มคำแนะนำ ตั้งแต่การแนะนำกลุ่มเป็นหนึ่งในภาคกลางเน้นการศึกษาครั้งนี้จะบังคับเพื่อหารือเกี่ยวกับมันสอดคล้องกับเนื้อหาปัจจุบัน คำแนะนำกลุ่มมีการจัดระเบียบเพื่อป้องกันปัญหาและวัตถุประสงค์ของการให้คำแนะนำในการตั้งค่ากลุ่มโรงเรียนคือการให้ข้อมูลการศึกษาและอาชีวศึกษาที่ไม่ได้รับการสอนอย่างเป็นระบบในหลักสูตรการศึกษา การตั้งค่าทั่วไปอยู่ในห้องเรียนหรือห้องปฏิบัติการที่ให้คำปรึกษาที่มีประมาณ 20-25 นักเรียน ความเป็นผู้นำที่มีให้โดยปกติปรึกษาโรงเรียนที่ทำให้การใช้ทรัพย์สินของพวกเขาของประสบการณ์ในการให้คำแนะนำนักเรียนในการแก้ไขปัญหาของแต่ละคนการศึกษาและอาชีวศึกษา.
ในการสังเกตของเธอเอง Owuamanam (2003) แนวความคิดคำแนะนำในฐานะที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมที่ได้รับการออกแบบมาเพื่อให้ได้รับข้อมูล วางแผนและดำเนินโครงการซึ่งจะช่วยเพิ่มกระบวนการการตัดสินใจของนักเรียนในเรื่องการศึกษาหรือวิชาชีพ ในมุมมองของความคิดนี้ให้คำแนะนำกลุ่มหรือกลุ่มโปรแกรมจะออกไปช่วยเหลือนักเรียนในการตัดสินใจผ่านความช่วยเหลือของให้คำปรึกษาแนะนำอย่างมืออาชีพ Owuamanam ยังไปต่อไปในการอธิบายคำแนะนำกลุ่มเป็นโปรแกรมออกแบบมาเพื่อเป็นมาตรการป้องกันที่มอบให้กับนักเรียนเป็นโอกาสที่จะหารือเกี่ยวกับปัญหาที่พบบ่อยของพวกเขาและประเด็นที่เกี่ยวข้องกับปัญหาการศึกษาและวิชาชีพของพวกเขา เธอยังเน้นความสำคัญของการให้คำปรึกษาแนะนำในฐานะผู้อำนวยความสะดวกการแนะนำกลุ่มขึ้นอยู่กับการฝึกอบรมและประสบการณ์.
การให้คำปรึกษากลุ่มซึ่งเป็นศูนย์กลางที่สองของการศึกษาครั้งนี้ได้รับการกำหนดให้เป็นขั้นตอนระหว่างบุคคลแบบไดนามิกผ่านซึ่งแต่ละคนอยู่ในช่วงปกติหรือทำงานการปรับภายในเพียร์ กลุ่มกับที่ปรึกษามืออาชีพผ่านการฝึกอบรมการสำรวจปัญหาและความรู้สึกในความพยายามที่จะปรับเปลี่ยนทัศนคติของพวกเขาเพื่อที่พวกเขาจะสามารถที่จะจัดการกับปัญหาพัฒนาการ (Owuamanam, 2003) ผลรวมแบบไดนามิกในการให้คำปรึกษากลุ่มแสดงให้เห็นว่ามีผลบังคับใช้ภายในที่สมาชิกของกลุ่มในการจัดระเบียบและการดำเนินการเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของพวกเขา มันเป็นข้อสังเกตตามที่กล่าวไว้ในตอนต้นของการศึกษาให้นักเรียนในประเทศของโรงเรียนมัธยมศึกษานี้ดูเหมือนจะประสบกับปัญหาในการเลือกอาชีพและอาชีพในช่วงปลายหางของการศึกษาของโรงเรียนมัธยม มันเป็นความเห็นของการศึกษานี้จะเน้นความสำคัญของโปรแกรมอาชีวศึกษาและอาชีพซึ่งจะจัดขึ้นในโรงเรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงปลายหรือที่จุดเริ่มต้นของระดับมัธยมศึกษาระดับสูงเพื่ออำนวยความสะดวกในนักเรียนความคิดของการอาชีวศึกษาและ ความพร้อมในอาชีพที่ในที่สุดจะเปลี่ยนจนครบกำหนดอาชีวศึกษาของนักเรียนเหล่านี้ เพื่อให้บรรลุนี้มีความจำเป็นสำหรับโปรแกรมเช่นคำแนะนำของกลุ่มและการให้คำปรึกษาที่จะได้รับการสนับสนุนจากผู้บริหารโรงเรียนในความร่วมมือกับให้คำปรึกษาแนะนำโรงเรียนอาชีวศึกษาและการวางแผนอาชีพอย่างน้อยหนึ่งครั้งในหนึ่งปีสำหรับนักเรียนในระดับมัธยมศึกษาระดับสูงถ้า เป็นไปได้ที่โปรแกรมสามารถขยายไปยังส่วนมัธยมศึกษาตอนต้น.
เนื่องจากปัญหาของการตัดสินใจอาชีพและอาชีพที่ดูเหมือนว่าจะเป็นปัญหาทั่วไปในหมู่เยาวชนไนจีเรียคำแนะนำกลุ่มและการให้คำปรึกษาดูเหมือนนักวิจัยเป็นเทคนิคที่เหมาะสมในการเริ่มดำเนินการเมื่อโดยที่ปรึกษาโรงเรียน เพื่ออำนวยความสะดวกพฤติกรรมอาชีพและครบกำหนดอาชีพ.
มุมมองนี้ถูกยันโดย Odebunmi (1978) ซึ่งถูกกล่าวหาว่าในประเภทต่างๆของการทำงานเป็นกลุ่มที่มีอยู่ที่สำคัญที่สุดในการให้คำปรึกษาไนจีเรียมีคำแนะนำให้คำปรึกษากลุ่มและสำหรับการสำรวจอาชีวศึกษา Alao (1981) นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตในกลุ่มเป็นสื่อกลางในการช่วยให้บุคคลและความพร้อมในการทำงานในกลุ่มจะช่วยในการสนับสนุนให้เกิดพฤติกรรมที่ครบกําหนดอาชีวศึกษาในหมู่นักเรียนชั้นมัธยมศึกษา จากการสังเกตและความคิดเห็นทุกคำแนะนำและให้คำปรึกษากลุ่มสามารถมองเห็นเป็นกระบวนการของการช่วยให้บุคคลหรือกลุ่มบุคคลที่จะเข้าใจตัวเองและโลกของพวกเขา วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้จึงจะหาว่าคำแนะนำกลุ่มและกลุ่มเทคนิคการให้คำปรึกษาจะช่วยเพิ่มพฤติกรรมอาชีวศึกษาครบกําหนดของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ยังหาที่ของทั้งสองเทคนิคคำแนะนำจะดีที่สุดเพื่ออำนวยความสะดวกพฤติกรรมครบกําหนดอาชีวศึกษาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา.
อยู่บนพื้นฐานของปัญหาที่สังเกตสองคำถามที่ถูกยกขึ้นเพื่อเป็นแนวทางในการศึกษา:
(1) อะไรคือสิ่งที่ระดับของการกำหนดวิชาชีพของ นักเรียนในกลุ่มแนะแนวอาชีพ (GCG) และกลุ่มอาชีพให้คำปรึกษา (GCC) ก่อนและหลังการรักษา.
(2) จะมีความแตกต่างระหว่างนักเรียนสัมผัสกับกลุ่มแนะแนวอาชีพ (GCG) และผู้ที่สัมผัสกับกลุ่มอาชีพให้คำปรึกษา (GCC).
ตาม ตามคำถามการวิจัยข้างต้นดังต่อไปนี้สมมติฐานเป็นสูตรและทดสอบที่ระดับ 0.05 อย่างมีนัยสำคัญ. HO1: ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างนักเรียนสัมผัสกับกลุ่มแนะแนวอาชีพ (GCG) เทคนิคและผู้ที่สัมผัสกับกลุ่มอาชีพให้คำปรึกษาเป็น (GCC) เทคนิค .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2003 ) ผลรวมแบบไดนามิกในการให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม หมายถึงว่ามีแรงภายใน ซึ่งสมาชิกกลุ่มจัดระเบียบและดำเนินการเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของพวกเขา มันเป็นข้อสังเกตตามที่กล่าวไว้ในส่วนต้นของการศึกษาว่า นักเรียนในโรงเรียนมัธยมของประเทศดูเหมือนจะประสบกับปัญหาของอาชีวศึกษาและการเลือกอาชีพที่มีต่อปลายหางของการศึกษาในโรงเรียนของพวกเขา( ก ) มีปฏิสัมพันธ์ซึ่งสร้างการเปลี่ยนแปลงในแต่ละบุคคล .
( B ) สมาชิกมีเป้าหมายร่วมกัน .
( C ) สมาชิกที่มีอยู่ในความยินยอมของพวกเขาเองและ volition และ
( D ) ความจุสำหรับตนเอง - ทิศทาง .
แสดงว่าในการแนะแนวและให้คำปรึกษาความสัมพันธ์ กลุ่มประกอบด้วยสอง มากกว่าผู้ที่สมัครใจ มีการติดต่อและปฏิสัมพันธ์ซึ่งผลิตการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมบุคคล .
เป็นราชา ( 1983 ) กำหนดกลุ่มเป็นกระบวนการในการช่วยให้บุคคลพัฒนาบุคคล หรือ ปัญหา ความทุกข์ เขาแยกกลุ่มตามลักษณะของปัญหาหรือความกังวล ลักษณะของปฏิสัมพันธ์ทางสังคม เช่น กลุ่ม การให้คำปรึกษากลุ่มงานศูนย์บริการ กรณี กลุ่ม กลุ่ม การรักษาและคำแนะนำ ตั้งแต่การแนะแนวกลุ่มหนึ่งโฟกัสกลางของการศึกษานี้มันเป็นข้อบังคับเพื่อหารือให้สอดคล้องกับเนื้อหาที่นำเสนอ กิจกรรมแนะแนวกลุ่มเพื่อป้องกันปัญหา และวัตถุประสงค์ของการตั้งกลุ่มแนะแนวในโรงเรียนคือการให้การศึกษาและอาชีพ ข้อมูลที่ไม่ได้รับการสอนในหลักสูตรวิชาการ บรรยากาศโดยทั่วไปในชั้นเรียนหรือปรึกษาทางห้องปฏิบัติการด้วย ประมาณ 20 - 25 คนภาวะผู้นำ คือ ปกติที่โรงเรียนจัดให้ผู้ที่ใช้ประโยชน์จากความมั่งคั่งของประสบการณ์ที่จะแนะนำนักเรียนในการแก้ไขปัญหาของแต่ละบุคคล การศึกษาและอาชีพ
ในการสังเกตของเธอเอง owuamanam ( 2003 ) เป็นแนวคิดที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมแนะแนว ซึ่งถูกออกแบบมาเพื่อรับข้อมูล วางแผน และใช้โปรแกรมซึ่งจะช่วยเพิ่มกระบวนการตัดสินใจของนักเรียนในการศึกษาหรืออาชีพที่สำคัญ ในมุมมองของความคิดนี้หรือโปรแกรมการแนะแนวกลุ่มกลุ่มออกมาเพื่อช่วยนักเรียนในการตัดสินใจผ่านความช่วยเหลือของที่ปรึกษา แนะแนวอาชีพowuamanam ก็เพิ่มเติมเพื่ออธิบายแนะแนวกลุ่มออกแบบหลักสูตรที่จะเป็นมาตรการป้องกันให้กับนักเรียนเป็นโอกาสที่จะหารือเกี่ยวกับปัญหาทั่วไป และปัญหาที่เกี่ยวข้องกับปัญหาทางการศึกษาและอาชีพของพวกเขา เธอยังเน้นความสำคัญของการแนะแนวกลุ่มที่ปรึกษาแนะแนวเป็นผู้ประสานงานจากการฝึกอบรมและประสบการณ์ .
การให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม ซึ่งเป็นศูนย์กลางที่สองของการศึกษานี้คือ กำหนดเป็นแบบไดนามิกระหว่างกระบวนการที่บุคคลในช่วงปกติหรือการปรับตัวในการทำงานภายในกลุ่มเพื่อนและที่ปรึกษามืออาชีพที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี สำรวจปัญหาและความรู้สึกในความพยายามที่จะปรับเปลี่ยนทัศนคติของพวกเขาดังนั้นพวกเขาจะดีขึ้นสามารถที่จะจัดการกับปัญหา ( owuamanam พัฒนาการ ,2003 ) ผลรวมแบบไดนามิกในการให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม หมายถึงว่ามีแรงภายใน ซึ่งสมาชิกกลุ่มจัดระเบียบและดำเนินการเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของพวกเขา มันเป็นข้อสังเกตตามที่กล่าวไว้ในส่วนต้นของการศึกษาว่า นักเรียนในโรงเรียนมัธยมของประเทศดูเหมือนจะประสบกับปัญหาของอาชีวศึกษาและการเลือกอาชีพที่มีต่อปลายหางของการศึกษาในโรงเรียนของพวกเขามันมีความเห็นของการศึกษานี้เน้นความสำคัญของวิชาชีพและอาชีพหลักสูตร ซึ่งจะถูกจัดขึ้นในโรงเรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงท้ายหรือที่จุดเริ่มต้นของโรงเรียนระดับมัธยมศึกษา เพื่ออำนวยความสะดวกในนักเรียนอาชีวศึกษา และในความคิดของอาชีพที่ในที่สุดจะเปลี่ยนอาชีพ ของนักศึกษาผู้ใหญ่เหล่านี้ เพื่อให้บรรลุนี้มีความต้องการสำหรับโครงการ เช่น การให้คำปรึกษา และแนะแนวกลุ่มเพื่อจะสนับสนุน โดยผู้บริหารโรงเรียนได้ร่วมมือกับที่ปรึกษาในโรงเรียนแนะแนวอาชีพและการวางแผนอาชีพอย่างน้อยหนึ่งครั้งในหนึ่งปี สำหรับนักเรียนในระดับมัธยมศึกษา 6 , ถ้าเป็นไปได้ โปรแกรมที่สามารถขยายไปยังมัธยม
ส่วน .สำคัญที่สุดคือ ไนจีเรีย ที่ปรึกษาแนะแนวกลุ่ม การให้คำปรึกษา และสำหรับการสำรวจอาชีพ เป็นราชา ( 1981 ) ยังตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับกลุ่มเป็นสื่อเพื่อช่วยให้บุคคลและความพร้อมที่จะทำงานในกลุ่ม จะช่วยในการส่งเสริมพฤติกรรมทางอาชีพของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา จากข้อสังเกตและวิจารณ์การแนะแนวกลุ่ม การให้คำปรึกษา และสามารถเห็นได้ว่าเป็นกระบวนการช่วยให้บุคคลหรือกลุ่มบุคคลให้เข้าใจตนเองและโลกของพวกเขา วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้จึงเพื่อหาว่ากลุ่มการแนะแนวและการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มเทคนิคจะเพิ่มระดับวุฒิภาวะ ความประพฤติของนักเรียนมัธยมศึกษาเนื่องจากปัญหาของการตัดสินใจ ระดับอาชีพ ดูเหมือนจะเป็นปัญหาทั่วไปของไนจีเรีย เยาวชน กลุ่มบริการแนะแนวและให้คำปรึกษาดูเหมือนนักวิจัยเป็นเทคนิควิธีที่เหมาะสมที่จะเริ่มดำเนินการโดยที่ปรึกษาของโรงเรียน เพื่อความสะดวกในวิชาชีพและพฤติกรรม วุฒิภาวะทางอาชีพ .
มุมมองนี้ถูก buttressed โดย odebunmi ( 1978 ) ที่ถูกกล่าวหาว่าระหว่างชนิดต่าง ๆ กลุ่มงานที่พร้อมใช้งานยังหาที่ของทั้งสองแนวทางเทคนิคจะดีที่สุดเพื่อให้พฤติกรรมวุฒิภาวะทางอาชีพของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น
ตามสังเกตปัญหาสองข้อถูกยกคู่มือการศึกษา :
( 1 ) อะไรคือระดับของวุฒิภาวะทางอาชีพของนักเรียนในกลุ่มงานแนะแนว ( gcg ) และกลุ่มงานให้คำปรึกษา ( GCC ) ก่อนและหลังการรักษา
( 2 ) มีความแตกต่างระหว่างนักเรียนกลุ่มอาชีพ ( gcg ) และผู้ที่สัมผัสกับอาชีพการให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม ( GCC )
ตามข้างบน คำถามการวิจัย ตามสมมติฐานว่างคือสูตร และทดสอบนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ho1

: