The beauty of the English language,

The beauty of the English language, to me, lies in its simplicity. Try saying “I love you” in any other language and you will see the difference. More than a formal expression, it cloaks a certain warmth and sincerity vital to make it reflect the delicate inner closeness you cherish in a relationship.

I may tend to be biased here, but I think the pronouncement can come through with relative ease without any sense of an archaic or hyperbolic feel.

All the language needs is just 26 letters to weave literary magic into writing. Such is its charm that deft usage can embellish any written work and elevate it to a nifty piece of art, thereby making for memorable reading.

That said, I also have no doubt that it is not a logical language. I have for ages wondered why viscount is pronounced as “vycount” when “discount” is not “dycount”. Then why on earth is the need for a “p” in receipt when it is merely pronounced as receit! After all, deceit needs no "p" in it. They do defy logic, don’t they!

English is replete with such inconsistencies. The following examples that I received through a mail from a friend help reinforce the message that the English language is not a logical one:

You will find this a hilarious, even riveting read. Take time to relish it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความงามของภาษาอังกฤษ ฉัน อยู่ในความเรียบง่าย จะพูดว่า "ฉันรักคุณ" ในภาษาใด ๆ และคุณจะเห็นความแตกต่าง มากกว่าการแสดงออกที่เป็นทางการ มัน cloaks ความอบอุ่นและความจริงใจที่สำคัญเพื่อให้สะท้อนถึงคุณชื่นชอบในความสัมพันธ์ใกล้ชิดด้านในละเอียดอ่อนบางฉันอาจมักจะลำเอียงนี่ แต่ผมคิดว่า แถลงการณ์สามารถผ่านเข้ามาอย่างง่ายดายโดยไม่มีการสัมผัสให้ความรู้สึกโบราณ หรือไฮเพอร์โบลิภาษาต้องการมีเพียง 26 ตัวอักษรทอวิเศษวรรณกรรมการเขียน ดังกล่าวเป็นเสน่ห์ที่ใช้งานคล่องแคล่วสามารถตกแต่งงานเขียน และยกระดับให้ผลงานศิลปะ จึงทำให้น่าอ่านดีที่กล่าวว่า นอกจากนี้ยังมีข้อสงสัยว่า มันไม่ใช่ภาษาตรรกะ สำหรับอายุสงสัยทำไมชื่ออ่านออกเสียงเป็น "vycount" เมื่อ "ส่วนลด" ไม่ใช่ "dycount" ได้ แล้ว ทำไมในโลกเป็นความต้องการ "p" ในใบเสร็จเมื่อเพียงมีการออกเสียงเป็น receit หลังจากที่ทุก หลอกลวงต้องไม่ p"ในนั้น พวกเขาต่อต้านตรรกะ ไม่พวกเขาอังกฤษเป็นเต็มไป ด้วยความไม่สอดคล้องดังกล่าว ตัวอย่างต่อไปนี้ที่ได้รับผ่านจดหมายจากเพื่อนช่วย เสริมข้อความว่า ภาษาอังกฤษไม่ใช่หนึ่งในทางตรรกะ:คุณจะพบนี้เฮฮา โลดโผนยิ่งอ่าน ใช้เวลาในการลิ้มลองมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความงามของภาษาอังกฤษให้ฉันอยู่ในความเรียบง่าย ลองพูดว่า "ผมรักคุณ" ในภาษาอื่น ๆ และคุณจะเห็นความแตกต่าง มากกว่าการแสดงออกอย่างเป็นทางการก็เสื้อคลุมความอบอุ่นบางอย่างและความจริงใจที่สำคัญที่จะทำให้มันสะท้อนให้เห็นถึงความใกล้ชิดภายในที่ละเอียดอ่อนที่คุณหวงแหนในความสัมพันธ์.

ผมอาจจะมีแนวโน้มที่จะลำเอียงที่นี่ แต่ผมคิดว่าคำวินิจฉัยสามารถผ่านเข้ามาได้อย่างง่ายดายญาติไม่มีความรู้สึกใด ๆ ของความรู้สึกเก่าหรือเกินความจริง.

ภาษาทุกความต้องการเป็นเพียง 26 ตัวอักษรเพื่อสานความมหัศจรรย์ในการเขียนวรรณกรรม ดังกล่าวเป็นเสน่ห์ของการใช้งานที่คล่องแคล่วสามารถตกแต่งงานเขียนใด ๆ และยกระดับมันเก๋ชิ้นส่วนของศิลปะจึงทำให้การอ่านที่น่าจดจำ.

ที่กล่าวว่าฉันยังมีข้อสงสัยว่ามันไม่ได้เป็นภาษาที่ไม่มีตรรกะ ฉันได้สำหรับทุกวัยสงสัยว่าทำไมนายอำเภอจะออกเสียงเป็น "vycount" เมื่อ "ส่วนลด" ไม่ได้เป็น "dycount" แล้วทำไมในโลกคือความจำเป็นในการ "p" ในใบเสร็จรับเงินเมื่อมันจะออกเสียงเป็นเพียง receit! หลังจากที่ทุกคนไม่จำเป็นต้องหลอกลวง "p" ในมัน พวกเขาจะต่อต้านตรรกะไม่พวกเขา!

ภาษาอังกฤษเปี่ยมไปด้วยความไม่สอดคล้องกันเช่น ตัวอย่างต่อไปนี้ที่ฉันได้รับผ่านทางอีเมลจากเพื่อนช่วยเสริมสร้างข้อความที่ภาษาอังกฤษไม่ได้เป็นตรรกะที่หนึ่ง:

คุณจะพบนี้เฮฮาอ่านแม้โลดโผน ใช้เวลาในการเพลิดเพลินกับมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความงามของภาษา ที่ฉันอยู่ในความเรียบง่าย ลองพูดว่า " ผมรักคุณ " ในภาษาใด ๆและคุณจะเห็นความแตกต่าง มากกว่าการแสดงออกทางการ , cloaks ความอบอุ่นและความจริงใจที่สำคัญบางอย่างเพื่อให้มันสะท้อนให้เห็นถึงความละเอียดอ่อนภายในคุณยึดมั่นในความสัมพันธ์ฉันอาจมีแนวโน้มที่จะลำเอียง แต่ผมคิดว่าการออกเสียงสามารถมาผ่านได้อย่างง่ายดายญาติ ไม่มีความรู้สึกใด ๆของการโบราณหรือค่าสึกทุกความต้องการภาษาแค่ 26 ตัวอักษรถักทอวรรณคดีเวทมนตร์ในการเขียน เป็นเสน่ห์ของการตกแต่งใด ๆ ที่คล่องแคล่วสามารถเขียนงานและยกระดับเป็นชิ้นสวยงามของศิลปะ ทำให้อ่านที่น่าจดจำที่กล่าวว่าฉันยังไม่สงสัยเลยว่ามันไม่ได้เป็นภาษาเชิงตรรกะ ผมมีนานแล้ว สงสัยว่าทำไมไวเคานต์จะออกเสียงเป็น " vycount " เมื่อ " ส่วนลด " ไม่ใช่ " dycount " แล้วทำไมต้องเป็น " p " ในใบเสร็จ เมื่อมันเป็นเพียงการออกเสียงเป็น receit ! หลังจากทั้งหมด , หลอกลวงไม่ต้อง " P " พวกเขาต่อต้านตรรกะ พวกเขาไม่ !ภาษาอังกฤษเป็นไปด้วยเช่นความไม่สอดคล้องกัน . ตัวอย่างต่อไปนี้ที่ผมได้รับทางจดหมายจากเพื่อนช่วยเสริมสร้างข้อความว่าภาษาอังกฤษไม่ใช่ตรรกะ :คุณจะพบนี้ตลกมากเลย อ่านก็ดี เอาเวลาที่จะลิ้มลองมัน