Culture NameLibyanAlternative Names

Culture Name

Libyan
Alternative Names

The Socialist Popular Libyan Arab Jamahiriya
Orientation

Identification. The Socialist Popular Libyan Arab Jamahiriya—literally, "state of the masses," is a nation that has been undergoing a radical social experiment over the last thirty years. This experiment has been underwritten by massive oil revenues and directed by the revolutionary government of Muammar Qaddafi.

Location and Geography. Situated on the coast of North Africa, nearly all of the nation's land mass is within the Sahara Desert. The country is bounded to the north by the Mediterranean Sea, to the west by Tunisia and Algeria, and to the south by Chad and Niger. Egypt borders Libya to the east and Sudan is to the southeast. The landmass of 679,500 square miles (1,760,000 square kilometers) makes Libya the fourth largest country in Africa.

Each of the three provinces of Libya—Tripolitania on the western coast, Cyrenaica to the east, and Fezzan in the south—are influenced by the great Sahara in different ways. Tripolitania is sheltered by barrier mountains, the Jabal Nafusa, south of the coast. While the mountains create a favorable environment for agriculture, the coastal littoral, protected from the Sahara, is still arid and requires irrigation. The capital of Libya, Tripoli, is an oasis on the Tripolitanian coast and its inhabitants rely on aquifers to meet most of their water requirements. The coastal mountain range of Cyrenaica, the Jabal Akhdar, rises to a high plateau, which breaks precipitously down to the sea. There are five distinct ecological zones in this region, from a high plateau in the north to desert in the south, each with different combinations of pastoralism and agriculture. There are large towns in Cyrenaica, but until recently the nomadic Bedouins dominated the countryside.

The Gulf of Sirte is between eastern Tripolitania and the mountain chains in Cyrenaica. Primarily steppe country, it is suited to pastoral pursuits and historically has been a major seasonal grazing ground for some of the powerful tribes who spend winters in the interior of the desert.

South of the two mountain chains and the Gulf of Sirte lies the Sahara Desert and the province of Fezzan. The area is vast, extremely dry, and barren. It is characterized by large sand seas, eroded mountain ranges, and upland mesas. Aridity is a fact of existence in Libya. There is not a single permanent waterway in the whole country.

Permanent settlement in the south is limited to a number of depressions where irrigated agriculture may be pursued due to easily accessible supplies of fresh water from deep aquifers. These oases produce a wide variety of fruits and vegetables and support extensive date plantations. While these areas contain highly productive agricultural systems, they are restricted in population size due to the limitation on amounts of water available for irrigation.

Demography. This vast land has an extremely small population, estimated at 5.1 million in 2000, including approximately 163,000 non-nationals. The indigenous population is homogeneous, with 90 percent claiming to be of Arab ancestry. While largely rural, the massive oil wealth beginning in the 1960s changed the economic and residential profile of the population. For instance, between 1954 and l964, the citizen population of Tripoli grew by 58 percent, while Benghazi grew by 66 percent. A five-year plan introduced in the 1960s was geared to bring prosperity to rural areas. Its success slowed the migration to the urban areas and made paid employment widely available throughout the country. The oil industry brought large
Libya
Libya
numbers of European and North American workers to the country. Oil revenues allowed the state to greatly expand its work force while the wealth stimulated the private sector. Thus, over the years large numbers of guest workers have found their way to Libya from Eastern Europe and the surrounding Mediterranean and Arab states.

Linguistic Affiliation. The Bedouin invasion of North Africa in the eleventh century brought the Arabic language to Libya. In the western mountains of Libya, the Berber language is still spoken in places and remnants of it remain in the southern oases. Still, Libya is culturally homogeneous. Its citizens speak a distinctive dialect of Arabic in public while modern standard Arabic is taught in the schools and used in government and business. In culture, language, and religion, Libya forms a part of the greater Arab world.
History and Ethnic Relations

Emergence of the Nation. In Libya, as in most of the Middle East and North Africa, the modern concept of the territorially discreet nation is a recent development. Historically, Libya was characterized by sets of connections between relatively autonomous polities. Even under Turkish rule in the nineteenth century, the city of Tripoli was more of a city–state with commercial links to a politically autonomous countryside rather than a center of integrate

Culture Name

Libyan
Alternative Names

The Socialist Popular Libyan Arab Jamahiriya
Orientation

Identification. The Socialist Popular Libyan Arab Jamahiriya—literally, "state of the masses," is a nation that has been undergoing a radical social experiment over the last thirty years. This experiment has been underwritten by massive oil revenues and directed by the revolutionary government of Muammar Qaddafi.

Location and Geography. Situated on the coast of North Africa, nearly all of the nation's land mass is within the Sahara Desert. The country is bounded to the north by the Mediterranean Sea, to the west by Tunisia and Algeria, and to the south by Chad and Niger. Egypt borders Libya to the east and Sudan is to the southeast. The landmass of 679,500 square miles (1,760,000 square kilometers) makes Libya the fourth largest country in Africa.

Each of the three provinces of Libya—Tripolitania on the western coast, Cyrenaica to the east, and Fezzan in the south—are influenced by the great Sahara in different ways. Tripolitania is sheltered by barrier mountains, the Jabal Nafusa, south of the coast. While the mountains create a favorable environment for agriculture, the coastal littoral, protected from the Sahara, is still arid and requires irrigation. The capital of Libya, Tripoli, is an oasis on the Tripolitanian coast and its inhabitants rely on aquifers to meet most of their water requirements. The coastal mountain range of Cyrenaica, the Jabal Akhdar, rises to a high plateau, which breaks precipitously down to the sea. There are five distinct ecological zones in this region, from a high plateau in the north to desert in the south, each with different combinations of pastoralism and agriculture. There are large towns in Cyrenaica, but until recently the nomadic Bedouins dominated the countryside.

The Gulf of Sirte is between eastern Tripolitania and the mountain chains in Cyrenaica. Primarily steppe country, it is suited to pastoral pursuits and historically has been a major seasonal grazing ground for some of the powerful tribes who spend winters in the interior of the desert.

South of the two mountain chains and the Gulf of Sirte lies the Sahara Desert and the province of Fezzan. The area is vast, extremely dry, and barren. It is characterized by large sand seas, eroded mountain ranges, and upland mesas. Aridity is a fact of existence in Libya. There is not a single permanent waterway in the whole country.

Permanent settlement in the south is limited to a number of depressions where irrigated agriculture may be pursued due to easily accessible supplies of fresh water from deep aquifers. These oases produce a wide variety of fruits and vegetables and support extensive date plantations. While these areas contain highly productive agricultural systems, they are restricted in population size due to the limitation on amounts of water available for irrigation.

Demography. This vast land has an extremely small population, estimated at 5.1 million in 2000, including approximately 163,000 non-nationals. The indigenous population is homogeneous, with 90 percent claiming to be of Arab ancestry. While largely rural, the massive oil wealth beginning in the 1960s changed the economic and residential profile of the population. For instance, between 1954 and l964, the citizen population of Tripoli grew by 58 percent, while Benghazi grew by 66 percent. A five-year plan introduced in the 1960s was geared to bring prosperity to rural areas. Its success slowed the migration to the urban areas and made paid employment widely available throughout the country. The oil industry brought large
Libya
Libya
numbers of European and North American workers to the country. Oil revenues allowed the state to greatly expand its work force while the wealth stimulated the private sector. Thus, over the years large numbers of guest workers have found their way to Libya from Eastern Europe and the surrounding Mediterranean and Arab states.

Linguistic Affiliation. The Bedouin invasion of North Africa in the eleventh century brought the Arabic language to Libya. In the western mountains of Libya, the Berber language is still spoken in places and remnants of it remain in the southern oases. Still, Libya is culturally homogeneous. Its citizens speak a distinctive dialect of Arabic in public while modern standard Arabic is taught in the schools and used in government and business. In culture, language, and religion, Libya forms a part of the greater Arab world.
History and Ethnic Relations

Emergence of the Nation. In Libya, as in most of the Middle East and North Africa, the modern concept of the territorially discreet nation is a recent development. Historically, Libya was characterized by sets of connections between relatively autonomous polities. Even under Turkish rule in the nineteenth century, the city of Tripoli was more of a city–state with commercial links to a politically autonomous countryside rather than a center of integrate

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ชื่อวัฒนธรรมลิเบียทางเลือกชื่อการสังคมนิยมนิยมอาหรับลิเบียวางแนวรหัส การสังคมนิยมนิยมอาหรับลิเบีย — ตัวอักษร "รัฐของมวลชน เป็นประเทศที่ได้รับการผ่าตัดการทดลองทางสังคมรุนแรงช่วงสามสิบปี การทดลองนี้ได้รับการประมวล โดยรายได้จากน้ำมันใหญ่ และกำกับ โดยรัฐบาลปฏิวัติของ Qaddafi รัฐมนตรีฝ่ายความมั่นสถานที่ตั้งและภูมิศาสตร์ ตั้งอยู่บนชายฝั่งของแอฟริกาเหนือ แผ่นดินของประเทศเกือบทั้งหมดโดยรวมอยู่ในทะเลทรายซาฮารา ประเทศถูกล้อมรอบ ไปเหนือทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ตะวันตกโดยตูนิเซียและแอลจีเรีย และภาคใต้ โดยประเทศชาดและประเทศไนเจอร์ พรมแดนอียิปต์เป็นประเทศซูดานและลิเบียตะวันออกเฉียงใต้ ทะเลสาบ 679,500 ตารางไมล์ (1,760,000 ตารางกิโลเมตร) ทำให้ลิเบียสี่ประเทศที่ใหญ่ที่สุดในแอฟริกาสามจังหวัดของประเทศลิเบียแต่ละ — Tripolitania ตะวันตกชายฝั่ง Cyrenaica ตะวัน และ Fezzan ใต้ — ซาฮาราดีได้รับอิทธิพลจากหลายวิธี Tripolitania เป็นกำบัง ด้วยภูเขาอุปสรรค การ Nafusa Jabal ทางตอนใต้ของชายฝั่ง ในขณะที่ภูเขาสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีสำหรับการเกษตร กอชายฝั่ง ป้องกันซาฮารา จะยังคงแห้งแล้ง และต้องชลประทาน เมืองหลวงของลิเบีย ตริโปลี เป็นโอเอซิสบนชายฝั่ง Tripolitanian และผู้อยู่อาศัยพึ่งพา aquifers เพื่อรับมือกับความต้องการน้ำ ช่วงภูเขาชายฝั่งทะเลของ Cyrenaica, Jabal Akhdar กำลังขึ้นราบสูงที่สูง ซึ่งแบ่ง precipitously ลงสู่ทะเล มีห้าโซนระบบนิเวศในภูมิภาคนี้ จากราบสูงที่สูงในภาคเหนือที่ทะเลทรายในภาคใต้ ชุด pastoralism และการเกษตรแต่ละ มีเมืองขนาดใหญ่ใน Cyrenaica แต่จนถึงเมื่อเร็วๆ นี้เร่ร่อนครอบงำชนบทอ่าว Sirte อยู่ระหว่าง Tripolitania ตะวันออกและภูเขาโซ่ใน Cyrenaica ประเทศทุ่งหญ้าสเตปป์เป็นหลัก มันเหมาะสำหรับการแสวงหาพระ และในอดีตได้รับพื้นดินทุ่งฤดูกาลสำคัญของชนเผ่าอันทรงพลังที่ใช้ฤดูหนาวในทะเลทรายSouth of the two mountain chains and the Gulf of Sirte lies the Sahara Desert and the province of Fezzan. The area is vast, extremely dry, and barren. It is characterized by large sand seas, eroded mountain ranges, and upland mesas. Aridity is a fact of existence in Libya. There is not a single permanent waterway in the whole country.Permanent settlement in the south is limited to a number of depressions where irrigated agriculture may be pursued due to easily accessible supplies of fresh water from deep aquifers. These oases produce a wide variety of fruits and vegetables and support extensive date plantations. While these areas contain highly productive agricultural systems, they are restricted in population size due to the limitation on amounts of water available for irrigation.Demography. This vast land has an extremely small population, estimated at 5.1 million in 2000, including approximately 163,000 non-nationals. The indigenous population is homogeneous, with 90 percent claiming to be of Arab ancestry. While largely rural, the massive oil wealth beginning in the 1960s changed the economic and residential profile of the population. For instance, between 1954 and l964, the citizen population of Tripoli grew by 58 percent, while Benghazi grew by 66 percent. A five-year plan introduced in the 1960s was geared to bring prosperity to rural areas. Its success slowed the migration to the urban areas and made paid employment widely available throughout the country. The oil industry brought largeลิเบียลิเบียหมายเลขของพนักงานที่ยุโรปและอเมริกาเหนือกับประเทศ สถานะเพื่อช่วยขยายขอบเขตของแรงงานในขณะที่ความมั่งคั่งกระตุ้นภาคเอกชนรายได้จากน้ำมันได้ จึง กว่าปีผู้คนจำนวนมากได้พบทางลิเบียจากยุโรปตะวันออก และรอบ ๆ ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน และอาหรับรัฐสังกัดทางภาษา การรุกรานงำของทวีปแอฟริกาในศตวรรษที่สิบเอ็ดมาภาษาอาหรับลิเบีย ในเทือกเขาตะวันตกของลิเบีย ยังคงพูดภาษาพื้นเมืองในสถาน และเศษของมันยังคงอยู่ในเครื่องเทศทางภาคใต้ ยังคง ลิเบียเป็นเนื้อเดียวกันทางวัฒนธรรม พลเมืองที่พูดภาษาอาหรับภาษาโดดเด่นในที่สาธารณะในขณะที่มาตรฐานทันสมัยอาหรับเป็นสอนในโรงเรียน และใช้ในธุรกิจและรัฐบาล ในวัฒนธรรม ภาษา ศาสนา ลิเบียเป็นส่วนหนึ่งของโลกอาหรับมากขึ้นประวัติศาสตร์และชาติพันธุ์สัมพันธ์การเกิดขึ้นของประเทศ ในลิเบีย เช่นในตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือ ส่วนใหญ่แนวคิดสมัยใหม่ของประเทศดินแดนรอบคอบเป็นการพัฒนาล่าสุด ประวัติ ลิเบียถูกลักษณะ โดยชุดของการเชื่อมต่อระหว่าง polities ค่อนข้างอิสระ แม้ภายใต้การปกครองของตุรกีในศตวรรษ เมืองตริโปลีเป็นเมือง – รัฐเชื่อมโยงเชิงพาณิชย์ไปชนบทเป็นอิสระทางการเมืองเพิ่มเติมแทนที่จะเป็นศูนย์กลางบูรณาการ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ชื่อของวัฒนธรรมลิเบียทางเลือกชื่อสังคมนิยมนิยมสาธารณรัฐสังคมนิยมประชาชนอาหรับลิเบียการปฐมนิเทศรหัส สังคมนิยมนิยมสาธารณรัฐสังคมนิยมประชาชนอาหรับลิเบียอย่างแท้จริง " สถานะของมวลชน " เป็นชาติที่ได้รับการผ่าตัด Radical สังคมทดลองในช่วงสามสิบปี การทดลองนี้ได้รับการ underwritten โดยรายได้น้ำมันขนาดใหญ่และกำกับโดยรัฐบาลปฏิวัติของมูอัมมาร์กัดดาฟี .ที่ตั้งและสภาพทางภูมิศาสตร์ ตั้งอยู่บนชายฝั่งของทวีปแอฟริกา , เกือบทั้งหมดของมวลที่ดินของประเทศอยู่ในทะเลทรายซาฮารา ประเทศที่ถูกล้อมรอบไปทางทิศเหนือโดยทะเลเมดิเตอร์เรเนียนทางทิศตะวันตกโดยตูนิเซียและแอลจีเรีย และทิศใต้โดยชาด และไนเจอร์ อียิปต์และซูดานชายแดนลิเบียตะวันออก คือ ทิศตะวันออกเฉียงใต้ โดยทวีป 679500 ตารางไมล์ ( 1760000 ตารางกิโลเมตร ) ทำให้ ลิเบีย ประเทศที่ใหญ่เป็นอันดับสี่ในแอฟริกาแต่ละสามจังหวัดของลิเบียนิวแคลิโดเนียบนชายฝั่งตะวันตก , ไซเรไนคา ทางทิศตะวันออก และเฟซซานในภาคใต้ได้รับอิทธิพลจากทะเลทรายซาฮาราที่ดีในวิธีที่แตกต่างกัน นิวแคลิโดเนียเป็นกำบังโดยภูเขากั้น , nafusa จาบาล ทางตอนใต้ของชายฝั่ง ในขณะที่ภูเขาสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีสำหรับเกษตร ฝั่งทะเลชายฝั่ง , ป้องกันจากทะเลทรายซาฮารา ยังคงแห้งแล้งและต้องมีการชลประทาน เมืองหลวงของลิเบียตริโปลี เป็นโอเอซิสบนชายฝั่ง tripolitanian และประชากรอาศัยชั้นเพื่อตอบสนองความต้องการส่วนใหญ่ของน้ำของพวกเขา ภูเขาชายฝั่งช่วงของไซเรไนคา , akhdar จาบาล สูงขึ้นไปเป็นที่ราบสูงที่สูงซึ่งแบ่งลาดชันลงสู่ทะเล มีห้าที่แตกต่างกันในเขตภูมิภาคนี้ จากพื้นที่ราบสูงในภาคเหนือไปยังทะเลทรายในภาคใต้แต่ละชุดที่แตกต่างกันของ pastoralism และการเกษตร มีเมืองใหญ่ในไซเรไนคา แต่จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้เร่ร่อนเบดูอิน ) ชนบทอ่าวเซิร์ทระหว่างนิวแคลิโดเนียตะวันออกและภูเขาโซ่ในไซเรไนกา . หลักทุ่งหญ้าสเตปป์ ประเทศ มันเหมาะกับการแสวงหาพระ และในอดีตมีหลักตามฤดูกาลแทะพื้นดินสำหรับบางส่วนของชนเผ่าที่ใช้พลังนี้ในการตกแต่งภายในของทะเลทรายทางทิศใต้ของสองโซ่ภูเขาและอ่าวเซิร์ทอยู่ทะเลทรายซาฮาราและจังหวัดเฟซซาน . มีพื้นที่กว้างใหญ่ แห้งมาก และแห้งแล้ง มันเป็นลักษณะทรายทะเลขนาดใหญ่กัดเซาะภูเขาและไร่ mesas ทางตอน . แห้งเป็นข้อเท็จจริงของการดำรงอยู่ในลิเบีย ไม่มีน้ำถาวรเดียวในประเทศทั้งหมดตั้งถิ่นฐานถาวรในภาคใต้จะถูก จำกัด ไปยังหมายเลขของทะเลที่เกษตรชลประทานอาจจะไล่ตาม เนื่องจากสามารถเข้าถึงได้ง่าย วัสดุของน้ำจากชั้นหินอุ้มน้ำลึก . เครื่องเทศเหล่านี้ผลิตที่หลากหลายของผักและผลไม้ และสนับสนุนสวนวันอย่างละเอียด ในขณะที่พื้นที่เหล่านี้ประกอบด้วยระบบการเกษตรที่มีประสิทธิภาพ พวกเขาจะถูก จำกัด ในขนาดของประชากร เนื่องจากข้อจำกัดเรื่องปริมาณน้ำของชลประทานประชากรศาสตร์ แผ่นดินนี้กว้างใหญ่ มีประชากรขนาดเล็กมากประมาณ 5.1 ล้านในปี 2000 รวมทั้งประมาณชลไม่ใช่ระดับชาติ ประชากรพื้นเมืองเป็นเนื้อเดียวกันกับ 90 เปอร์เซ็นต์ที่อ้างว่าเป็นเชื้อสายอาหรับ ในขณะที่ส่วนใหญ่ในชนบท ความมั่งคั่งน้ำมันขนาดใหญ่ที่เริ่มต้นในปี 1960 เปลี่ยนโปรไฟล์เศรษฐกิจและที่อยู่อาศัยของประชากร ตัวอย่าง ระหว่าง พ.ศ. 2497 และ l964 , พลเมืองประชากรของตริโปลีที่เติบโตโดยร้อยละ 58 ในขณะที่ Benghazi เพิ่มขึ้น 66 เปอร์เซ็นต์ ห้าปีแผนแนะนำในทศวรรษที่ 1960 มีวัตถุประสงค์เพื่อนำความเจริญในชนบท ความสำเร็จของบริษัทชะลอการโยกย้ายไปยังเขตเมือง และทำจ่ายการจ้างงานอย่างกว้างขวางทั่วประเทศ อุตสาหกรรมน้ำมันนำขนาดใหญ่ลิเบียลิเบียตัวเลขของคนอเมริกันและยุโรปเหนือประเทศ รายได้น้ำมันอนุญาตให้รัฐเพื่อช่วยขยายกำลังทำงานของมันในขณะที่ความมั่งคั่งกระตุ้นภาคเอกชน ดังนั้น ปี ตัวเลขขนาดใหญ่ของคนแขกได้พบวิธีการของพวกเขาไปยังลิเบียจากยุโรปตะวันออกและบริเวณทะเลเมดิเตอร์เรเนียน และประเทศอาหรับความร่วมมือทางด้านภาษาศาสตร์ การรุกรานของเบดูอินในทวีปแอฟริกาในศตวรรษที่สิบเอ็ด เอาภาษาภาษาอาหรับลิเบีย ภูเขาในภาคตะวันตกของลิเบีย , ภาษาเบอร์เบอร์ยังคงพูดในสถานที่และเศษของมันยังคงอยู่ใน oases ภาคใต้ แต่ลิเบียเป็นวัฒนธรรมเป็นเนื้อเดียวกัน ประชาชนพูดสำเนียงของภาษาอาหรับที่โดดเด่นในที่สาธารณะในขณะที่ภาษาอาหรับมาตรฐานสมัยใหม่คือ การสอนในโรงเรียนและใช้ในภาครัฐและธุรกิจ . ในวัฒนธรรม ภาษา และศาสนา ลิเบียเป็นส่วนหนึ่งของมหานครโลกอาหรับ .ประวัติศาสตร์และชาติพันธุ์สัมพันธ์วิวัฒนาการของประเทศ ในลิเบีย ขณะที่ในส่วนของตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือแนวคิดสมัยใหม่ของประเทศอย่างรอบคอบ territorially คือการพัฒนาล่าสุด ในอดีตสาธารณรัฐสังคมนิยมประชาชนอาหรับลิเบียถูก characterized โดยชุดของการเชื่อมต่อระหว่างพ.ศ. อิสระค่อนข้าง แม้จะอยู่ภายใต้การปกครองของตุรกีในศตวรรษที่สิบเก้า , เมืองของทริโปลีเป็นเมืองและรัฐที่มีการเชื่อมโยงเชิงพาณิชย์เพื่อชนบทเป็นอิสระทางการเมืองมากกว่าศูนย์ใน

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.