Construction[edit]Sydney Harbour Br

Construction[edit]

Sydney Harbour Bridge under construction

The arch being constructed. Courtesy, State Library of New South Wales

John Bradfield riding the first test train across the bridge on 19 January 1932
The building of the bridge was under the management of Bradfield. Three other people heavily involved in the bridge's design and construction were Lawrence Ennis, Edward Judge, and Sir Ralph Freeman. Ennis was the engineer-in-charge at Dorman Long and Co and the main on-site supervisor (Bradfield visited occasionally throughout the project and, in particular, at many key stages of the project, to inspect progress and make managerial decisions), Judge was chief technical engineer of Dorman Long, and Freeman was hired by the company to design the accepted model in further detail. Later a bitter disagreement broke out between Bradfield and Freeman as to who actually designed the bridge. Another name connected with the bridge's design is that of Arthur Plunkett.[citation needed]

The official ceremony to mark the "turning of the first sod" occurred on 28 July 1923, on the spot at Milsons Point on the north shore where two workshops to assist in building the bridge were to be constructed.[25]

An estimated 469 buildings on the north shore, both private homes and commercial operations, were demolished to allow construction to proceed, with little or no compensation being paid. Work on the bridge itself commenced with the construction of approaches and approach spans, and by September 1926 concrete piers to support the approach spans were in place on each side of the harbour.[25]

As construction of the approaches took place, work was also started on preparing the foundations required to support the enormous weight of the arch and loadings. Concrete and granite faced abutment towers were constructed, with the angled foundations built into their sides.[25]

Once work had progressed sufficiently on the support structures, a giant "creeper crane" was erected on each side of the harbour.[26] These cranes were fitted with a cradle, and then used to hoist men and materials into position to allow for erection of the steelwork. To stabilise works while building the arches, tunnels were excavated on each shore with steel cables passed through them and then fixed to the upper sections of each half-arch to stop them collapsing as they extended outwards.[25]


HMAS Canberra sailing under the completed arch from which the deck is being suspended in 1930
Arch construction itself began on 26 October 1928. The southern end of the bridge was worked on ahead of the northern end, to detect any errors and to help with alignment. The cranes would "creep" along the arches as they were constructed, eventually meeting up in the middle. In less than two years, on Tuesday, 19 August 1930, the two halves of the arch touched for the first time. Workers riveted both top and bottom sections of the arch together, and the arch became self-supporting, allowing the support cables to be removed. On 20 August 1930 the joining of the arches was celebrated by flying the flags of Australia and the United Kingdom (Australia being very much part of the British Commonwealth) from the jibs of the creeper cranes.[25]

Once the arch was completed, the creeper cranes were then worked back down the arches, allowing the roadway and other parts of the bridge to be constructed from the centre out. The vertical hangers were attached to the arch, and these were then joined with horizontal crossbeams. The deck for the roadway and railway were built on top of the crossbeams, with the deck itself being completed by June 1931, and the creeper cranes were dismantled. Rails for trains and trams were laid, and road was surfaced using concrete topped with asphalt.[25] Power and telephone lines, and water, gas, and drainage pipes were also all added to the bridge in 1931.[citation needed]

The pylons were built atop the abutment towers, with construction advancing rapidly from July 1931. Carpenters built wooden scaffolding, with concreters and masons then setting the masonry and pouring the concrete behind it. Gangers built the steelwork in the towers, while day labourers manually cleaned the granite with wire brushes. The last stone of the north-west pylon was set in place on 15 January 1932, and the timber towers used to support the cranes were removed.[17][25]

On 19 January 1932, the first test train, a steam locomotive, safely crossed the bridge.[citation needed] Load testing of the bridge took place in February 1932, with the four rail tracks being loaded with as many as 96 steam locomotives positioned end-to-end. The bridge underwent testing for three weeks, after which it was declared safe and ready to be opened.[25] The construction worksheds were demolished after the bridge was completed, and the land that they were on is now occupied by Luna Park.[citation needed]

The standards of industrial safety during construction were poor by today's standards. Sixteen workers died during construction,[27] but surprisingly only two from falling off the bridge. Several more were injured from unsafe working practices undertaken whilst heating and inserting its rivets, and the deafness experienced by many of the workers in later years was blamed on the project. Henri Mallard between 1930 and 1932 produced hundreds of stills[28] and film footage[29] which reveal at close quarters the bravery of the workers in tough Depression-era conditions.[citation needed]

The total financial cost of the bridge was AU£6.25 million, which was not paid off in full until 1988.[30]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อสร้าง [แก้ไข]สะพานซิดนีย์ฮาร์เบอร์กำลังก่อสร้างอุโบสถกำลังสร้าง หน้า ห้องสมุดรัฐของรัฐนิวเซาท์เวลส์จอห์นแบรดฟิลด์ขี่ทดสอบแรกรถไฟข้ามสะพานบน 19 1932 มกราคมการสร้างสะพานภายใต้การจัดการของแบรดฟิลด์ได้ สามคนอื่นเกี่ยวข้องอย่างมากในการออกแบบและก่อสร้างสะพานได้ Ennis ลอว์เรนซ์ เอ็ดเวิร์ดผู้พิพากษา และ Sir Ralph ฟรีแมน Ennis วิศวกรในค่าธรรมเนียม Dorman ยาว และ บริษัทและผู้อำนวยการหลัก (แบรดฟิลด์เข้าเยี่ยมชมเป็นครั้งคราวตลอด ทั้งโครงการ และ โดยเฉพาะ ในขั้นตอนที่สำคัญมากของโครงการ การตรวจสอบความคืบหน้า และจัดการตัดสินใจ), ผู้พิพากษาเป็นหัวหน้าช่างเทคนิคของลอง Dorman และฟรีแมนถูกจ้าง โดยบริษัทออกแบบยอมรับรายละเอียดเพิ่มเติม ในภายหลังกันขมร้องไห้ระหว่างแบรดฟิลด์และฟรีแมนเป็นที่จริงออกแบบสะพาน ชื่ออื่นที่เชื่อมต่อกับการออกแบบสะพานเป็นที่ Arthur Plunkett[ต้องการอ้างอิง]พิธีอย่างเป็นทางการเพื่อ "เปลี่ยนของสดแรก" ที่เกิดขึ้นใน 28 1923 กรกฎาคม ในจุดจุด Milsons ทางตอนเหนือที่สองประชุมเชิงปฏิบัติการเพื่อช่วยในการสร้างสะพานได้สร้าง[25]อาคาร 469 การประเมินบนฝั่งเหนือ บ้านส่วนตัวและการดำเนินการเชิงพาณิชย์ ถูกรื้อทำลายลงเพื่ออนุญาตการก่อสร้างการดำเนินการ ค่าตอบแทนน้อย หรือไม่ที่การชำระเงิน ทำงานบนสะพานตัวเองเริ่ม มีการก่อสร้างแนวทาง และวิธีครอบคลุม และ โดย 1926 กันยายนคอนกรีตท่าเรือเพื่อสนับสนุนแนวทางที่ครอบคลุมได้ในแต่ละด้านของแหล่ง[25]เป็นการก่อสร้างวิธีการทำ งานถูกยังเริ่มต้นในการเตรียมรากฐานต้องรองรับน้ำหนักที่มหาศาลของ loadings โค้ง คอนกรีตและหินแกรนิตประสบ abutment อาคารถูกสร้างขึ้น มีรากฐานเป็นมุมที่อยู่ในฝ่ายของตน[25]เมื่องานมีหน้าไปเพียงใดเพียงพอบนโครงสร้างสนับสนุน ยักษ์ใหญ่ "นกกระเรียน creeper" ไม่เกร็งด้านเล็ก[26] เครนเหล่านี้ได้มีอู่ไว้ และใช้ติดวัสดุและผู้ชายในตำแหน่งเพื่อให้การก่อสร้าง steelwork การรับงานในขณะที่สร้างการอาร์เชส อุโมงค์ถูกขุดในแต่ละฝั่งกับสายเหล็กผ่านไปแล้ว คงที่ส่วนบนของแต่ละโค้งครึ่งหยุดพวกเขายุบเป็นพวกเขาขยาย outwards[25]ล่องเรือภายใต้โค้งเสร็จสมบูรณ์จากที่ดาดฟ้าที่ถูกระงับใน 1930 แคนเบอร์รา HMASก่อสร้างซุ้มประตูตัวเองเริ่มต้นเมื่อ 26 1928 ตุลาคม ใต้สุดของสะพานทำงานบนก่อนเหนือ เพื่อตรวจหาข้อผิดพลาดใด ๆ และช่วยจัดตำแหน่ง เครนจะ "คืบ" ตามอาร์เชสเป็นพวกเขาได้สร้าง ในที่สุดประชุมค่าตรงกลาง ในน้อยกว่าสองปี วันอังคาร 19 1930 สิงหาคม สองซีกของโค้งสัมผัสเป็นครั้งแรก แรงงาน riveted ส่วนบนและล่างของโค้งด้วยกัน และโค้งเป็นสนับสนุนตนเอง ให้สายสนับสนุนจะถูกเอาออก บน 20 1930 สิงหาคม รวมของอาร์เชสมีการเฉลิมฉลอง โดยบินธงออสเตรเลียและสหราชอาณาจักร (ออสเตรเลียเป็นอย่างมากส่วนหนึ่งของเครือจักรภพอังกฤษ) จาก jibs ของเครน creeper[25]เมื่อเสร็จโค้ง เครน creeper ได้ทำงานแล้วกลับลงอาร์เชส ให้ถนนและสะพานการสร้างศูนย์ออกจากส่วนอื่น ๆ เคยแนบ hangers แนวโค้ง และเหล่านี้จากนั้นได้ร่วมกับ crossbeams แนวนอน ดาดฟ้าสำหรับถนนและรถไฟที่สร้างขึ้นบน crossbeams มีดาดฟ้าเองจะแล้วเสร็จ 1931 มิถุนายน และเครน creeper ถูกรื้อถอน มีวางรางรถไฟและค่อน และถนนเป็นพื้นผิวคอนกรีตราดยางมะตอยโดยใช้สายไฟฟ้าและโทรศัพท์ [25] และท่อน้ำ ก๊าซ และระบายน้ำได้นอกจากนี้ทั้งหมดเข้าใน 1931[ต้องการอ้างอิง]Pylons ถูกสร้างขึ้นบนยอดเสา abutment ด้วยการก่อสร้างที่ก้าวหน้าอย่างรวดเร็วจาก 1931 กรกฎาคม เดอะคาร์เพนเทอส์สร้างนั่งร้านไม้ concreters และ masons แล้วตั้งปูน และเทคอนกรีตด้านหลัง Gangers สร้าง steelwork ในอาคาร ในขณะที่กรรมกรวันหินแกรนิต ด้วยแปรงลวดทำความสะอาดด้วยตนเอง หินสุดท้ายของ north-west pylon ถูกกำหนดบน 15 1932 มกราคม และอาคารไม้ที่ใช้เพื่อรองรับเครนถูกลบออกไป[17][25]บน 19 1932 มกราคม แรกทดสอบรถไฟ รถจักรไอน้ำ เดินข้ามสะพานอย่างปลอดภัย[ต้องการอ้างอิง] โหลดทดสอบสะพานเกิดขึ้นในเดือน 1932 กุมภาพันธ์ เพลงรถไฟ 4 โหลด ด้วยไอน้ำเป็น 96 locomotives ตำแหน่งสุดท้าย สะพานผ่านสามสัปดาห์ที่ผ่านมา หลังจากที่มันถูกประกาศปลอดภัย และพร้อมที่จะเปิดทดสอบ[25] worksheds การก่อสร้างถูกรื้อทำลายลงหลังจากสะพานเสร็จสมบูรณ์ และตอนนี้มีการครอบครองที่ดินที่มาตามผับ[ต้องการอ้างอิง]มาตรฐานอุตสาหกรรมความปลอดภัยในระหว่างการก่อสร้างได้ดีตามมาตรฐานของวันนี้ สิบหกคนเสียชีวิตระหว่างการก่อสร้าง, [27] แต่จู่ ๆ เพียงสองจากตกสะพาน ต่าง ๆ เพิ่มเติมได้รับบาดเจ็บจากการปฏิบัติงานไม่ปลอดภัยดำเนินในขณะร้อน และแทรกของ rivets และหูหนวกที่มีประสบการณ์หลายคนทำงานในปีภายหลังถูกตำหนิในโครงการ เป็ดมัลลาร์ด Henri 1930 และ 1932 ผลิตหลายร้อยภาพนิ่ง [28] และวิดีโอฟิล์ม [29] ซึ่งเปิดเผยที่ปิดไตรมาสยกย่องผู้ปฏิบัติงานในยุคโรคซึมเศร้ายาก[ต้องการอ้างอิง]ต้นทุนทางการเงินรวมของสะพาน AU 6.25 ล้านปอนด์ ซึ่งไม่มีจ่ายออกเต็มจนถึง 1988[30]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานก่อสร้าง [แก้ไข] สะพานซิดนีย์ฮาร์ภายใต้การก่อสร้างซุ้มประตูถูกสร้างขึ้น มารยาท, ห้องสมุดรัฐนิวเซาธ์เวลส์จอห์น Bradfield ขี่รถไฟทดสอบครั้งแรกข้ามสะพานเมื่อวันที่ 19 มกราคม 1932 การสร้างสะพานที่อยู่ภายใต้การบริหารจัดการของ Bradfield สามคนอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องอย่างมากในการออกแบบสะพานและการก่อสร้างมีอเรนซ์เอ็นนิสเอ็ดเวิร์ดผู้พิพากษาและเซอร์ราล์ฟฟรีแมน เอนนิสเป็นวิศวกรในค่าใช้จ่ายที่ Dorman ยาวและความร่วมมือและหลักของผู้บังคับบัญชาในสถานที่เดียวกัน (Bradfield เข้าเยี่ยมชมเป็นครั้งคราวตลอดทั้งโครงการและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในขั้นตอนที่สำคัญมากของโครงการในการตรวจสอบความคืบหน้าและการตัดสินใจในการบริหาร) ผู้พิพากษา เป็นหัวหน้าช่างเทคนิคของ Dorman ยาวและฟรีแมนได้รับการว่าจ้างโดย บริษัท ในการออกแบบรูปแบบการได้รับการยอมรับในรายละเอียดเพิ่มเติม ต่อมาความขัดแย้งขมโพล่งออกมาระหว่าง Bradfield และฟรีแมนเป็นผู้ออกแบบจริงสะพาน อีกชื่อหนึ่งที่เชื่อมต่อกับการออกแบบสะพานเป็นที่ของอาร์เธอร์เก็ทท์. [อ้างจำเป็น] พิธีอย่างเป็นทางการในการทำเครื่องหมาย "เปลี่ยนก้อนแรก" ที่เกิดขึ้นวันที่ 28 กรกฎาคม 1923 ในจุดที่จุด Milsons บนชายฝั่งทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือที่สองการประชุมเชิงปฏิบัติการเพื่อ ช่วยในการสร้างสะพานจะถูกสร้างขึ้น. [25] ประมาณ 469 อาคารบนฝั่งทิศตะวันตกเฉียงเหนือทั้งบ้านส่วนตัวและการดำเนินงานในเชิงพาณิชย์ถูกทำลายเพื่อให้การก่อสร้างจะดำเนินการกับการชดเชยเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีการจ่ายเงิน ทำงานบนสะพานตัวเองเริ่มมีการก่อสร้างของวิธีการและแนวทางที่ครอบคลุมและกันยายน 1926 สะพานคอนกรีตที่จะสนับสนุนแนวทางครอบคลุมอยู่ในสถานที่ในแต่ละด้านของท่าเรือ. [25] ในขณะที่การก่อสร้างของวิธีการที่เกิดขึ้นในการทำงานก็ยัง เริ่มต้นในการเตรียมรากฐานที่จำเป็นในการรองรับน้ำหนักมหาศาลของโค้งและแรง คอนกรีตและหินแกรนิตที่ต้องเผชิญกับเสาตอม่อถูกสร้างขึ้นด้วยรากฐานมุมที่สร้างขึ้นในด้านของพวกเขา. [25] เมื่อการทำงานมีความก้าวหน้าพอสมควรเกี่ยวกับโครงสร้างการสนับสนุนยักษ์ "เครนไม้เลื้อย" ที่ถูกสร้างขึ้นในแต่ละด้านของท่าเรือ. [26] เหล่านี้ รถเครนกำลังพอดีกับอู่และนำมาใช้เพื่อยกชายและวัสดุที่เป็นตำแหน่งที่จะอนุญาตให้มีการก่อสร้างโรงงาน เพื่อสร้างเสถียรภาพการทำงานขณะที่การสร้างซุ้มอุโมงค์ถูกขุดบนฝั่งแต่ละคนมีสายเหล็กผ่านพวกเขาและได้รับการแก้ไขจากนั้นไปที่ส่วนบนของแต่ละครึ่งโค้งจะหยุดพวกเขายุบขณะที่พวกเขายื่นออกไปข้างนอก. [25] HMAS Canberra แล่นเรือใบภายใต้เสร็จสมบูรณ์ ซุ้มประตูที่ดาดฟ้าจะถูกระงับในปี 1930 การก่อสร้างซุ้มประตูตัวเองเริ่มที่ 26 ตุลาคม 1928 ทางตอนใต้สุดของสะพานได้รับการทำงานในหน้าของทางตอนเหนือการตรวจสอบข้อผิดพลาดใด ๆ และเพื่อช่วยให้มีการจัดตำแหน่ง รถเครนจะ "คืบ" พร้อมซุ้มประตูที่พวกเขาถูกสร้างขึ้นในที่สุดการประชุมขึ้นในช่วงกลาง ในเวลาที่น้อยกว่าสองปีที่ผ่านมาเมื่อวันที่อังคาร 19 สิงหาคม, 1930, สองส่วนโค้งสัมผัสเป็นครั้งแรก แรงงานตรึงทั้งส่วนบนและด้านล่างของซุ้มประตูด้วยกันและโค้งกลายเป็นตัวเองได้ช่วยให้สายสนับสนุนจะถูกลบออก เมื่อวันที่ 20 สิงหาคม 1930 การเข้าร่วมของโค้งกำลังโด่งดังโดยบินธงของประเทศออสเตรเลียและสหราชอาณาจักร (ออสเตรเลียเป็นส่วนหนึ่งมากจากเครือจักรภพอังกฤษ) จาก jibs เครนไม้เลื้อย. [25] เมื่อซุ้มเสร็จ รถเครนไม้เลื้อยถูกแล้วก็ทำงานกลับลงโค้งที่ช่วยให้ถนนและส่วนอื่น ๆ ของสะพานที่ถูกสร้างขึ้นจากศูนย์ออก ไม้แขวนเสื้อแนวตั้งติดอยู่กับซุ้มประตูและสิ่งเหล่านี้เข้าร่วมแล้วกับคานในแนวนอน ดาดฟ้าสำหรับถนนและทางรถไฟที่ถูกสร้างขึ้นที่ด้านบนของคานที่มีดาดฟ้าตัวเองกำลังจะเสร็จสมบูรณ์ภายในเดือนมิถุนายน 1931 และเครนไม้เลื้อยถูกรื้อ รางสำหรับรถไฟและรถรางถูกวางและถนนถูกโผล่ใช้คอนกรีตราดด้วยยางมะตอย. [25] ไฟและสายโทรศัพท์และน้ำก๊าซและท่อระบายน้ำก็ยังเพิ่มทุกสะพานในปี 1931 [อ้างจำเป็น] เสา ถูกสร้างขึ้นบนยอดเสาตอม่อกับการก่อสร้างที่ก้าวหน้าอย่างรวดเร็วตั้งแต่เดือนกรกฎาคมปี 1931 ช่างสร้างนั่งร้านไม้ที่มี concreters และอิฐแล้วการตั้งค่าการก่ออิฐและเทคอนกรีตที่อยู่เบื้องหลังมัน Gangers สร้างโรงงานในอาคารในขณะที่วันแรงงานทำความสะอาดด้วยตนเองหินแกรนิตกับแปรงลวด หินสุดท้ายของเสาทิศตะวันตกเฉียงเหนือที่ตั้งอยู่ในสถานที่ที่ 15 มกราคม 1932 และอาคารไม้ที่ใช้ในการสนับสนุนรถเครนถูกถอดออก. [17] [25] ที่ 19 มกราคม 1932 รถไฟทดสอบครั้งแรกรถจักรไอน้ำ, ข้ามสะพานได้อย่างปลอดภัย. [อ้างจำเป็น] การทดสอบการรับน้ำหนักของสะพานที่เกิดขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์ปี 1932 กับสี่รางถูกโหลดได้มากถึง 96 หัวรถจักรไอน้ำในตำแหน่งแบบ end-to-end สะพานได้รับการทดสอบเป็นเวลาสามสัปดาห์หลังจากที่มันถูกประกาศความปลอดภัยและพร้อมที่จะเปิด. [25] worksheds ก่อสร้างพังยับเยินหลังจากสะพานเสร็จสมบูรณ์และดินแดนที่พวกเขาได้ในตอนนี้ถูกครอบครองโดย Luna สวนสาธารณะ. [อ้าง จำเป็น] มาตรฐานของอุตสาหกรรมความปลอดภัยในระหว่างการก่อสร้างยากจนตามมาตรฐานของวันนี้ สิบหกคนงานเสียชีวิตในระหว่างการก่อสร้าง [27] แต่น่าแปลกใจที่มีเพียงสองตกจากสะพาน หลายคนได้รับบาดเจ็บจากการปฏิบัติงานที่ไม่ปลอดภัยดำเนินการในขณะที่ความร้อนและใส่หมุดและหูหนวกที่มีประสบการณ์โดยมากของคนงานในปีต่อมาถูกกล่าวหาในโครงการ อองรีเป็ดระหว่าง 1930 และ 1932 ผลิตหลายร้อยภาพนิ่ง [28] และภาพฟิล์ม [29] ซึ่งเผยให้เห็นอย่างใกล้ชิดความกล้าหาญของคนงานในสภาวะที่ยากลำบากในยุคเศรษฐกิจตกต่ำ. [อ้างจำเป็น] ต้นทุนทางการเงินทั้งหมดของสะพานเป็นเหรียญออสเตรเลีย£ 6250000 ซึ่งไม่ได้จ่ายเงินออกเต็มจนกระทั่งปี 1988 [30]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การก่อสร้าง [ แก้ไข ]

อ่าวซิดนีย์สะพานภายใต้การก่อสร้าง

โค้งถูกสร้างขึ้น มารยาท , รัฐห้องสมุดของรัฐนิวเซาท์เวลส์

จอห์น Bradfield ขี่ทดสอบรถไฟก่อนข้ามสะพานเมื่อวันที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2475
สร้างสะพานอยู่ภายใต้การจัดการของ Bradfield . สามคนเกี่ยวข้องอย่างมากในการออกแบบของสะพาน และก่อสร้าง และ ลอว์เรนซ์ เอนนิส เอ็ดเวิร์ดผู้พิพากษาและเซอร์ราล์ฟฟรีแมน เอนนิสเป็นวิศวกรในค่าใช้จ่ายที่ ดอร์แมนยาวและ Co และผู้ดูแลสถานที่หลัก ( Bradfield ไปเยี่ยมเป็นครั้งคราวตลอดโครงการ และ โดยเฉพาะ ขั้นตอนมากมายที่สำคัญของโครงการเพื่อตรวจสอบความคืบหน้าและการตัดสินใจบริหาร ) ตัดสินคือวิศวกรหัวหน้า Dorman ยาวและ ฟรีแมนถูกจ้างโดย บริษัท ออกแบบรับรูปแบบในรายละเอียดเพิ่มเติม ต่อมาความขัดแย้งขมโพล่งออกมาระหว่างแบรดฟิลด์ฟรีแมนเป็นใครและออกแบบสะพาน ชื่ออื่นที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบของสะพานคือ อาเธอร์ พลันเกตต์ . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

" อย่างเป็นทางการเพื่อทำเครื่องหมายเปิดของ SOD " ครั้งแรกเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม 1923ในจุดที่จุด Milsons บนชายฝั่งทางเหนือที่ 2 การประชุมเชิงปฏิบัติการเพื่อช่วยในการสร้างสะพานได้ถูกสร้างขึ้น . [ 25 ]

ประมาณ 469 อาคารด้านเหนือ ทั้ง บ้านส่วนตัวและเชิงพาณิชย์การถูกรื้อเพื่อให้งานก่อสร้างดำเนิน ด้วยค่าตอบแทนน้อย หรือไม่มีการจ่ายทำงานบนสะพานเอง เริ่มด้วยสร้างแนวทางและวิธีการขยายและกันยายน 2469 คอนกรีตตอม่อเพื่อสนับสนุนแนวทางที่ครอบคลุมอยู่ในสถานที่ในแต่ละด้านของท่าเรือ [ 25 ]

เป็นการสร้างแนวทางที่เกิดขึ้น งานก็เริ่มเตรียมรากฐานต้องรองรับน้ำหนักมหาศาลของ โค้งและการกระทำ .คอนกรีตและหินแกรนิตกับอาคารหลักถูกสร้างขึ้นด้วยรากฐานที่สร้างขึ้นในมุมของทั้งสองฝ่าย [ 25 ]

เมื่องานมีความก้าวหน้าเพียงพอในการสนับสนุนโครงสร้างยักษ์ " เครน " ประวัติศาสตร์ที่ถูกสร้างขึ้นในแต่ละด้านของท่าเรือ [ 26 ] เครนเหล่านี้ถูกติดตั้งกับอู่ แล้วใช้รอกไฟฟ้า ผู้ชายและวัสดุในตำแหน่งเพื่อให้สำหรับการก่อสร้างของเหล็ก .เสถียรภาพทำงานในขณะที่การสร้างอุโมงค์ที่ขุดพบในแต่ละโค้งชายฝั่งกับสายเคเบิลเหล็กผ่านพวกเขาและจากนั้นแก้ไขส่วนบนของแต่ละครึ่งโค้งที่จะหยุดพวกเขายุบตามที่พวกเขาขยายร่าง [ 25 ]


คุณแคนเบอร์ราเรือใบภายใต้สมบูรณ์โค้งที่ดาดฟ้าจะถูกระงับใน 1930
โค้ง การก่อสร้างเอง เริ่มวันที่ 26 ตุลาคม 1928 .ใต้สุดของสะพานคือทำล่วงหน้าของตอนเหนือ ตรวจพบข้อผิดพลาดใด ๆและช่วยให้มีแนว รถเครนจะ " คลาน " ตามแนวโค้งที่พวกเขาสร้างขึ้น ในที่สุดก็พบกันตรงกลาง ในน้อยกว่าสองปี เมื่อวันอังคารที่ 19 สิงหาคมค.ศ. 1930 ทั้งสองส่วนของโค้งสัมผัสเป็นครั้งแรกคนงานตอกทั้งด้านบนและด้านล่าง ส่วนของซุ้มด้วยกัน และซุ้มประตูก็เลี้ยงตัวเองได้ ให้การสนับสนุนสายเคเบิลจะถูกลบออก เมื่อวันที่ 20 สิงหาคมค.ศ. 1930 การเข้าร่วมของโค้งมีการเฉลิมฉลองโดยธงของออสเตรเลียและสหราชอาณาจักรบิน ( ออสเตรเลียเป็นส่วนหนึ่งมากจากเครือจักรภพอังกฤษ ) จาก jibs ของไม้เลื้อยปั้นจั่น [ 25 ]

เมื่อโค้งเสร็จไม้เลื้อยเครนแล้วทำงานกลับลงคิ้วให้ถนนและส่วนอื่น ๆของสะพานถูกสร้างขึ้นจากศูนย์กลางออกไป ไม้แขวนเสื้อแนวตั้งที่แนบกับโค้งและเหล่านี้คือแล้วเข้าร่วมกับ crossbeams แนวนอน ดาดฟ้าสำหรับถนนและทางรถไฟที่ถูกสร้างขึ้นที่ด้านบนของ crossbeams กับเด็คตัวเองจะแล้วเสร็จภายในเดือนมิถุนายน 1931และไม้เลื้อยเครนถูกรื้อถอน รางสำหรับรถไฟและรถรางที่ถูกวาง และถนนคอนกรีต พื้นผิวใช้ราดด้วยยางมะตอย [ 25 ] ไฟฟ้าและสายโทรศัพท์ น้ำ ก๊าซ และท่อระบายน้ำมีทั้งหมดเพิ่มสะพานใน 1931 . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

ถูกสร้างขึ้นบนยอดเสาตัวหลัก อาคารที่มีการก่อสร้างที่ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว จาก กรกฎาคม 2474 .ช่างไม้สร้างไม้นั่งร้าน กับ concreters ก่ออิฐฉาบปูนก่ออิฐและจากนั้นการเทคอนกรีตที่อยู่เบื้องหลังมัน gangers สร้างโรงงานเหล็กในอาคาร ในขณะที่แรงงานวันด้วยตนเองทำความสะอาดหินแกรนิตที่มีแปรงลวด หินสุดท้ายของเสาทิศตะวันตกเฉียงเหนือตั้งอยู่ในสถานที่ที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2475 และไม้ของอาคารที่ใช้เพื่อรองรับเครนถูกลบออก . [ 17 ] [ 25 ]

เมื่อวันที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2475 ทดสอบก่อนรถไฟ , รถจักรไอน้ำ , อย่างปลอดภัยข้ามสะพาน [ อ้างอิงที่จำเป็น ] ทดสอบโหลดของสะพานที่เอาสถานที่ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2475 กับสี่ทางรถไฟถูกโหลด ด้วยมากที่สุดเท่าที่ 96 ตู้รถไฟวางแบบ end - to - end . สะพานเข้าทดสอบเป็นเวลาสามสัปดาห์หลังจากที่มันถูกประกาศว่าปลอดภัย และพร้อมที่จะเปิด[ 25 ] worksheds ถูกรื้อถอนหลังจากการก่อสร้างสะพานแล้วเสร็จ และที่ดินที่พวกเขาอยู่ในขณะนี้ครอบครองโดย Luna Park . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

มาตรฐานความปลอดภัยระหว่างการก่อสร้างเป็นคนยากจนตามมาตรฐานของวันนี้ คนงาน 16 เสียชีวิตในระหว่างการก่อสร้าง [ 27 ] แต่จู่ ๆเพียงสองจากล้มปิดสะพานอีกหลายคนได้รับบาดเจ็บจากการปฏิบัติงานที่ไม่ปลอดภัย ) ในขณะที่ความร้อนและการแทรกของ rivets และหูหนวกที่มีจำนวนมากของแรงงานในปีต่อมาถูกกล่าวหา ในโครงการ เฮนรีมัลลาร์ดระหว่าง 1930 และ 2475 ผลิตหลายร้อยภาพนิ่ง [ 28 ] และภาพยนตร์วิดีโอ [ 29 ] ซึ่งเปิดเผยที่ปิดความกล้าหาญของคนงานในยุคภาวะซึมเศร้าที่ยาก เงื่อนไข[ อ้างอิงที่จำเป็น ]

ต้นทุนทางการเงินรวมของสะพานเป็น AU กว่า 6.25 ล้านบาท ซึ่งได้จ่ายเงินออกในเต็มรูปแบบ จนกระทั่งปี ค.ศ. 1988 [ 30 ]