The memorable dayIt was an late Wed

The memorable day
It was an late Wednesday morning on June 25, 2015 when I took the airplane for the very first time. I did not even know the fundamentals of taking an airplane. But, that day I had no choice except to take an airplane because I had to register for my classes. I had no idea if I was going to be lost for the very first time in my life. That morning was the beginning of what was going to be a long and a miserable day.
I started the day with a bad feeling and I was a little bit scared because I had no idea what it was like to take an airplane. I asked my sister Lookpla for information about taking an airplane. He told me to go to the airport and buy a ticket to Bangkok. Little I knew that taking an airplane would be a lot more difficult than just that for me.
So, I did exactly what my sister told me to do. I went to the airport and bought a ticket. The women who was selling the tickets gave me two tickets for me and my dad, I thought about it for a minute. I went out in front of the the Gate with no clue of where should I go to gave them my bags, especially when I asked for a the bags scanning machine . I found it because the nice lady behind me she point her hand to that machine .An airplane arrived. At that time, I was looking very confused and scared because it my very first time; even though, I did not want to look like I as slow-witted. I went inside an airplane and sat down, and everyone was relaxed except for me; I was in for a ride.
After a while, I saw an air host state walking around checking the customer. Then one of them gave us some of information about plan safety. I am exhausted for this flight. what a lucky day, I got update to the first class seat. One of the crew walked to me. At first though, I was worried about I got something wrong with my ticket or I got in a wrong airplane. Then she gave me a big sweet smile. She said congratulations you’re upgrade to first class seat. OMG, well this wasn’t bad at all. The seat at first class was so big and comfortable. As soon as our airplane arrived at Bangkok, I got up and walked out with no idea what I was going to do next.I followed the clown to the way and get my baggages. I had to wait at some slide machine to get my bag. This was really new for me.
My sister picked me and my dad up from the airplane. I will never forget that day. The first time I took the airplane, and it turned out better than I though. That was the best day of my life, even though I have had such a great experiences; none of them was like this one. I realized that the reason why I got so lucky was that I did ask any questions. I remember my grandmother used to tell me that anything you do not know is greater than you are. I suggest you ask questions anytime you do not know something or if you need information.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันน่าจดจำมันเป็นปลายวันพุธเช้าบน 25 มิถุนายน 2015 เมื่อฉันเอาเครื่องบินเป็นครั้งแรก ฉันไม่ได้รู้พื้นฐานของเครื่องบิน วันนั้นผมก็ไม่เลือกยกเว้นการใช้เครื่องบินเนื่องจากมีการลงทะเบียนเรียนของฉัน ผมมีความคิดถ้าผมไปจะหายไปเป็นครั้งแรกในชีวิต ยามเช้าที่จุดเริ่มต้นของสิ่งเกิดขึ้นจะ นานและวันเองได้ผมเริ่มวัน ด้วยความรู้สึกที่ไม่ดี และผมกลัวหน่อยเนื่องจากผมมีความคิดอะไรก็เช่นการใช้เครื่องบิน ถาม Lookpla น้องสาวของฉันสำหรับข้อมูลเกี่ยวกับการทำเครื่องบิน เขาบอกให้ไปยังสนามบิน และซื้อตั๋วไปกรุงเทพ น้อยผมรู้ว่า เครื่องบินจะได้ยากมากขึ้นกว่าที่ฉันดังนั้น ฉันไม่ว่าอะไรน้องสาวของฉันบอกฉันทำ ไปสนามบิน และซื้อตั๋ว ผู้หญิงขายตั๋วให้ฉันสองใบสำหรับฉันและพ่อของฉัน ฉันคิดว่า เกี่ยวกับชั่ว ฉันออกไปข้างหน้าประตูกับไม่มีวี่แววของที่ควรไปให้กระเป๋า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อฉันขอเป็นถุงเครื่องสแกน ผมพบว่ามัน เพราะดีผู้หญิงข้างหลังเธอชี้เธอมือที่เครื่อง เครื่องบินมาถึง ในขณะนั้น ฉันกำลังดูสับสน และกลัวมากเพราะมันครั้งแรกที่ฉัน แม้ว่า ฉันไม่ได้ต้องให้เหมือนฉันเป็น slow-witted ฉันไปภายในเครื่องบิน และนั่งลง และทุกคนก็ผ่อนคลายยกเว้นฉัน ผมอยู่ในสำหรับนั่งหลัง ฉันเห็นสถานะโฮสต์อากาศเดินตรวจสอบลูกค้า แล้ว หนึ่งในพวกเขาให้เราบางข้อมูลเกี่ยวกับแผนความปลอดภัย ฉันเหนื่อยเที่ยวบินนี้ อะไรลัคกี้วัน ผมได้ปรับปรุงนั่งชั้นหนึ่ง หนึ่งในลูกเรือที่เดินกับฉัน ในตอนแรก แม้ว่า ผมกังวลเกี่ยวกับผมบางผิดกับบัตรของฉัน หรือผมในเครื่องบินที่ไม่ถูกต้อง แล้วเธอให้ฉันยิ้มหวาน เธอกล่าวว่า ขอแสดงความยินดีคุณอัพเกรดชั้นที่นั่ง OMG ดีนี้จริง ๆ เลย นั่งที่ชั้นหนึ่งถูกให้ พัก เป็นเครื่องบินของเรามาถึงกรุงเทพมหานคร ฉันมีค่า และเดินออก ด้วยความคิดว่าฉันจะทำต่อไป ตามตลกแบบ และรับ baggages ของฉัน ผมจะรอที่บางเครื่องสไลด์จะได้รับกระเป๋า นี้ใหม่จริง ๆ สำหรับผม น้องเลือกฉันและพ่อของฉันขึ้นจากเครื่องบิน ฉันจะไม่ลืมวันนั้น ครั้งแรกที่ผมเอาเครื่องบิน และก็เปิดออกดีกว่าผมว่า คำวันดีที่สุดของชีวิต แม้ว่าจะมีเช่นนี้เป็นประสบการณ์ที่ดี ไม่มีพวกเขาเป็นเช่นนี้ รับรู้ว่า เหตุผลที่ทำไมผมจึงโชคดีที่ว่า ผมไม่ได้ถามคำถามใด ๆ ผมจำได้ว่า ยายของฉันที่ใช้ในการบอกสิ่งที่คุณไม่รู้ว่ากว่าจะ ขอแนะนำให้คุณถามคำถามทุก เวลาที่คุณไม่รู้อะไร หรือ หากต้องการข้อมูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันที่น่าจดจำ
มันเป็นปลายในเช้าวันพุธ 25 มิถุนายน 2015 เมื่อฉันเอาเครื่องบินเป็นครั้งแรก ฉันไม่ได้รู้ว่าพื้นฐานของการใช้เครื่องบิน แต่วันที่เราไม่มีทางเลือกนอกจากจะใช้เครื่องบินเพราะผมมีการลงทะเบียนสำหรับชั้นเรียนของฉัน ผมมีความคิดว่าถ้าผมจะหายไปเป็นครั้งแรกในชีวิตของฉัน เช้าวันนั้นคือจุดเริ่มต้นของสิ่งที่เป็นไปได้ยาวและเป็นวันที่มีความสุข.
ฉันเริ่มต้นวันด้วยความรู้สึกที่ไม่ดีและผมก็นิด ๆ หน่อย ๆ กลัวเพราะผมมีความคิดว่ามันเป็นเหมือนการใช้เครื่องบินไม่มี ผมถามน้องสาว Lookpla ของฉันสำหรับข้อมูลเกี่ยวกับการเครื่องบิน เขาบอกให้ผมไปที่สนามบินและซื้อตั๋วไปกรุงเทพ เล็ก ๆ น้อย ๆ ผมรู้ว่าการที่เครื่องบินจะมากยากกว่าแค่นั้นสำหรับฉัน.
ดังนั้นฉันจึงไม่ตรงกับสิ่งที่น้องสาวของฉันบอกฉันจะทำอย่างไร ผมไปที่สนามบินและซื้อตั๋ว ผู้หญิงที่ได้รับการขายตั๋วให้ฉันตั๋วสองใบสำหรับฉันและพ่อของฉันฉันคิดเกี่ยวกับมันนาที ผมก็ออกไปในด้านหน้าของประตูที่มีเบาะแสของที่ฉันควรจะไปให้พวกเขามีถุงของฉันโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อฉันถามสำหรับเครื่องสแกนกระเป๋า ผมพบว่ามันเป็นเพราะผู้หญิงที่ดีอยู่ข้างหลังผมเธอชี้มือของเธอไปยังเครื่องในขณะนี้ An ที่เครื่องบินมาถึง ในขณะที่ผมกำลังมองสับสนและกลัวมากเพราะมันเป็นครั้งแรกของฉัน แม้ว่าฉันไม่ต้องการให้มีลักษณะเหมือนฉันช้าฉลาด ฉันเดินเข้าไปในเครื่องบินและนั่งลงและทุกคนผ่อนคลายยกเว้นสำหรับฉัน ผมอยู่ในสำหรับการนั่ง.
หลังจากที่ในขณะที่ผมเห็นเป็นเจ้าภาพอากาศรัฐเดินไปรอบ ๆ การตรวจสอบลูกค้า จากนั้นหนึ่งในพวกเขาทำให้เรามีข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับความปลอดภัยแผน ฉันกำลังหมดสำหรับเที่ยวบินนี้ สิ่งที่เป็นวันที่โชคดีที่ผมได้รับการปรับปรุงที่นั่งชั้นแรก หนึ่งในลูกเรือเดินกับผม ในตอนแรก แต่ผมเป็นห่วงเกี่ยวกับฉันมีสิ่งที่ผิดปกติกับตั๋วของฉันหรือฉันได้ในเครื่องบินที่ไม่ถูกต้อง จากนั้นเธอก็ทำให้ฉันยิ้มหวานขนาดใหญ่ เธอกล่าวว่าขอแสดงความยินดีที่คุณอัพเกรดเป็นที่นั่งชั้นแรก OMG ดีนี้ไม่เลวเลย ที่นั่งในชั้นแรกเป็นขนาดใหญ่และสะดวกสบาย ทันทีที่เครื่องบินของเรามาถึงที่กรุงเทพฯผมลุกขึ้นและเดินออกมาพร้อมกับความคิดที่ไม่มีสิ่งที่ผมจะทำตาม next.I ตลกกับวิธีการและได้รับ baggages ของฉัน ผมต้องรอที่เครื่องสไลด์ที่จะได้รับกระเป๋าของฉัน นี้เป็นของใหม่จริงๆสำหรับฉัน.
น้องสาวของฉันมารับฉันและพ่อของฉันขึ้นมาจากเครื่องบิน ฉันจะไม่ลืมวันนั้น ครั้งแรกที่ผมเอาเครื่องบินและจะเปิดออกได้ดีกว่าผมว่า นั่นคือวันที่ดีที่สุดในชีวิตของฉันแม้ว่าฉันมีดังกล่าวเป็นประสบการณ์ที่ดี; ไม่มีของพวกเขาเป็นเช่นนี้ ฉันตระหนักว่าเหตุผลที่ว่าทำไมผมได้รับโชคดีคือการที่ฉันไม่ถามคำถามใด ๆ ผมจำได้ว่าคุณยายของฉันเคยบอกฉันว่าสิ่งที่คุณไม่ทราบว่าเป็นมากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ ผมขอแนะนำให้คุณถามคำถามที่ทุกเวลาที่คุณไม่ทราบว่าบางสิ่งบางอย่างหรือหากท่านต้องการข้อมูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันที่น่าจดจำ
มันเป็นสายเช้าวันพุธที่ 25 มิถุนายน 2015 เมื่อฉันเอาเครื่องบินเป็นครั้งแรก ฉันไม่ได้รู้พื้นฐานของการใช้เครื่องบิน แต่ วันนั้น ผมไม่มีทางเลือกนอกจากจะใช้เครื่องบิน เพราะต้องลงทะเบียนวิชา ผมไม่รู้ว่า ผมกำลังจะแพ้เป็นครั้งแรกในชีวิตของฉันเช้าวันนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของสิ่งที่จะเป็นนานและวันทุกข์ทรมาน .
ผมเริ่มต้นวันด้วยความรู้สึกไม่ดี และผมค่อนข้างกลัว เพราะผมมีความคิดว่ามันเป็นเหมือนการใช้เครื่องบิน ฉันถามลูกปลาพี่สาวฉันเรื่องถ่ายเครื่องบิน เขาบอกให้ฉันไปสนามบินซื้อตั๋ว กรุงเทพฯเล็ก ๆน้อย ๆที่ผมรู้ที่ถ่ายเครื่องบินคงยากกว่าที่ฉันมากขึ้น .
ดังนั้นฉันได้ทำในสิ่งที่พี่สาวบอก ฉันไปที่สนามบิน ซื้อตั๋ว ผู้หญิงที่ขายบัตรให้ 2 ใบสำหรับฉันและพ่อ , ฉันคิดเกี่ยวกับมันหน่อย ผมออกในด้านหน้าของประตูที่ไม่มีร่องรอยของสถานที่ที่ฉันควรจะไปเอากระเป๋าของฉันโดยเฉพาะเมื่อผมขอถุงเครื่องสแกน . ผมพบว่ามันเพราะดี ผู้หญิงข้างหลังผม เธอชี้ มือของเธอไปยังเครื่องนั้น เครื่องบินมาถึง ตอนนั้นฉันกำลังสับสนและตกใจ เพราะครั้งแรกที่ผมได้ แม้ว่าจะไม่ได้อยากดูฉันอย่างช้าซึ่งมีสติปัญญา . ฉันเข้าไปในเครื่องบินและนั่งลง ทุกคนผ่อนคลาย ยกเว้นฉันฉันอยู่ในการขี่ .
หลังจากที่ในขณะที่ฉันได้เห็นแอร์โฮสต์รัฐเดินตรวจสอบลูกค้า แล้วหนึ่งของพวกเขาให้เราบางส่วนของข้อมูลเกี่ยวกับแผนความปลอดภัย . ฉันเหนื่อยกับเที่ยวบินนี้ ช่างเป็นวันที่โชคดี ผมได้ปรับปรุงที่นั่งชั้นหนึ่ง หนึ่งในลูกเรือเดินกับฉัน ตอนแรกนะ ผมเป็นห่วง ผมมีอะไรผิดปกติกับตั๋วของฉันหรือฉันมีในเครื่องบินผิดแล้วเธอให้ฉันใหญ่หวานยิ้ม เธอกล่าวว่า ขอแสดงความยินดี คุณกำลังอัพเกรดที่นั่งชั้นหนึ่ง โอ๊ะ นี่ไม่เลวเลย ที่นั่งในชั้นแรกเป็นดังนั้นใหญ่และสบาย ทันทีที่เครื่องบินของเรามาถึงกรุงเทพฯ ผมลุกขึ้นและเดินออกไปด้วยความไม่คิดว่าฉันจะทำอะไรต่อไป ฉันตามตัวตลกให้วิธีเอากระเป๋าเดินทางของฉัน ผมต้องรอเครื่องที่สไลด์เพื่อเอากระเป๋าของฉันมันใหม่สำหรับฉันจริงๆ
พี่เลือกผม พ่อ จากเครื่องบิน ผมจะไม่ลืมวัน ครั้งแรกที่ผมเอาเครื่องบินและมันเปิดออกได้ดีกว่าผมนะ มันเป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิตของฉัน แม้ว่าฉันจะมีมากประสบการณ์ ไม่มีของพวกเขาเป็นแบบนี้ ฉันรู้ว่าทำไมฉันโชคดีที่ฉันถามคำถามใดๆผมจำได้ว่าคุณยายเคยบอกฉันว่าอะไรที่คุณไม่ได้รู้ว่ามีมากกว่าที่คุณมี ผมขอแนะนำให้คุณถามได้ตลอดเวลาที่คุณไม่รู้อะไร หรือถ้าคุณต้องการข้อมูล