Background1. Vietnam, which now has

Background
1. Vietnam, which now has a population of about 87.8 million, of whom, 94% are in the age group of 0-64. Through the adoption of its “DoiMoi” policy, Vietnam has progressively transitioned from a centrally planned economy to a market economy. The country has experienced an average growth rate of 7.3% per year in the 2 decades from 1991-2010, with average per capita income increasing from US$118 in 1991 to its present level of nearly US$1,200, which qualifies the country for middle income status for the first time. The reforms to attract investment flows from the private sector and foreign capital flows have been contributing to economic restructuring and driving rapid economic growth. During the period 1991-2010, the share of agriculture, forestry and finishing in GDP fell from 40 to 20 per cent, while the share of industry and construction increased from 24 to 41 per cent. Vietnam has also been relatively successful in achieving both economic development and social advance. The poverty rate, as measured according to the national definition of poverty, has declined from over 60% in 1990 to approximately 35% in 1998 and to less than 10% in 2010.
2. Over the last 2 decades, Vietnam has gradually developed a new legal system, which is relatively consistent and comprehensive, particularly the economic – financial legal framework, which essentially meets the requirements of a market economy, and the requirements of active and effective integration into the global economy while maintaining an appropriate degree of State regulation.
3. During the economic recession in 2009-2010, the Government took timely steps to relax its fiscal and monetary policies so as to stimulate domestic demand and investment, with the result that the economy recovered quickly from the recession. Nevertheless, it is a great challenge now and in the future for Vietnam to improve the balance of its economy so as to combine macro-economic stability with rising economic productivity, thereby providing the foundation for sustainable economic development and resilience in the face of world economic fluctuations while maintaining sustainable growth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง1. เวียดนาม ซึ่งขณะนี้มีประชากรประมาณ 87.8 ล้านคน คน 94% อยู่ในกลุ่มอายุ 0-64 โดยการยึดหลักนโยบาย "DoiMoi" เวียดนามมีความก้าวหน้า transitioned จากเศรษฐกิจแบบวางแผนจากส่วนกลางเศรษฐกิจตลาด ประเทศมีประสบการณ์มีอัตราเติบโตเฉลี่ย 7.3% ต่อปีในทศวรรษที่ 2 ตั้งแต่ปี 1991-2553 มีรายได้ต่อหัวเฉลี่ยเพิ่มจากสหรัฐอเมริกา $118 ในปี 1991 เพื่อแสดงระดับของเกือบสหรัฐฯ $1200 ซึ่งคุณสมบัติประเทศรายได้ปานกลางสถานะเป็นครั้งแรก การปฏิรูปเพื่อดึงดูดทุนหมุนเวียนในการลงทุนจากภาคเอกชนและกระแสเงินทุนต่างประเทศมีการเอื้อต่อการปรับโครงสร้างเศรษฐกิจ และการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วการขับรถ ช่วง 1991-2010 หุ้นกระทรวงเกษตร ป่าไม้ และใน GDP ล้ม 40 กับ 20 ร้อยละ ในขณะที่ส่วนแบ่งของอุตสาหกรรมและก่อสร้างเพิ่มขึ้นจาก 24 ไปร้อยละ 41 เวียดนามค่อนข้างประสบความสำเร็จในการบรรลุเป้าหมายการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมล่วงหน้ายังได้ อัตราความยากจน วัดตามคำนิยามแห่งชาติของความยากจน ปฏิเสธจาก 60% ในปี 1990 ประมาณ 35% ในปี 1998 และน้อยกว่า 10% ในปี 25532. ทศวรรษ 2 เวียดนามได้ค่อย ๆ พัฒนากฎหมายระบบใหม่ ซึ่งค่อนข้างสอดคล้อง และครอบคลุม โดยเฉพาะอย่างยิ่งทางเศรษฐกิจการเงินกฎหมายกรอบ ซึ่งเป็นไปตามความต้องการของระบบเศรษฐกิจตลาด และความต้องการของงาน และมีประสิทธิภาพบูรณาการเข้าสู่เศรษฐกิจโลกขณะที่ยังคงเป็นระดับที่เหมาะสมของระเบียบรัฐ3. ในช่วงเศรษฐกิจถดถอยในปี 2009-2010 รัฐบาลเอาตอนเวลาผ่อนคลายนโยบาย การเงินการคลังเพื่อกระตุ้นการบริโภคภายในประเทศและการลงทุน มีผลลัพธ์ที่เศรษฐกิจกู้คืนอย่างรวดเร็วจากภาวะถดถอย อย่างไรก็ตาม มันเป็นสิ่งที่ท้าทายมากขณะนี้ และ ในอนาคตเวียดนามจะปรับปรุงยอดดุลของเศรษฐกิจของประเทศเพื่อรวมเสถียรภาพทางเศรษฐกิจของแมโครที่ มีประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจเพิ่มขึ้น ให้รากฐานสำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างยั่งยืนและความยืดหยุ่นหน้าความผันผวนทางเศรษฐกิจโลกขณะที่ยังคงเติบโตอย่างยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง
1 เวียดนามซึ่งขณะนี้มีประชากรประมาณ 87,800,000 ที่คน 94% เป็นกลุ่มอายุ 0-64 ผ่านการยอมรับของ "DoiMoi" ของนโยบายเวียดนามมีการเปลี่ยนแปลงความก้าวหน้าจากการวางแผนเศรษฐกิจจากส่วนกลางไปยังเศรษฐกิจตลาด ประเทศที่มีประสบการณ์อัตราการเติบโตเฉลี่ย 7.3% ต่อปีในช่วง 2 ทศวรรษที่ผ่านมา 1991-2010 มีรายได้ต่อหัวเฉลี่ยเพิ่มขึ้นจาก US $ 118 ในปี 1991 ให้อยู่ในระดับปัจจุบันเกือบ US $ 1,200 ซึ่งมีคุณสมบัติประเทศสำหรับสถานะรายได้ปานกลาง สำหรับครั้งแรก. การปฏิรูปที่จะดึงดูดกระแสการลงทุนจากภาคเอกชนและกระแสเงินทุนต่างชาติที่ได้รับการเอื้อต่อการปรับโครงสร้างทางเศรษฐกิจและการผลักดันการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว ในช่วงเวลา 1991-2010 ส่วนแบ่งของการเกษตรป่าไม้และการตกแต่งใน GDP ลดลงจาก 40 ถึงร้อยละ 20 ขณะที่ส่วนแบ่งของอุตสาหกรรมและการก่อสร้างเพิ่มขึ้นจาก 24 ถึงร้อยละ 41 เวียดนามยังได้รับค่อนข้างประสบความสำเร็จในการบรรลุการพัฒนาทางเศรษฐกิจและสังคมล่วงหน้า อัตราความยากจนที่วัดตามคำนิยามของความยากจนแห่งชาติได้ลดลงจากมากกว่า 60% ในปี 1990 ประมาณ 35% ในปี 1998 และจะน้อยกว่า 10% ในปี 2010
2 ในช่วง 2 ทศวรรษที่ผ่านมาเวียดนามได้มีการพัฒนาค่อยๆระบบกฎหมายใหม่ซึ่งค่อนข้างสอดคล้องและครอบคลุมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเศรษฐกิจ - กรอบกฎหมายทางการเงินซึ่งเป็นหลักตรงตามความต้องการของเศรษฐกิจตลาดและความต้องการของการรวมกลุ่มที่ใช้งานและมีประสิทธิภาพเข้าไปใน เศรษฐกิจโลกในขณะที่รักษาระดับที่เหมาะสมของการควบคุมของรัฐ.
3 ในช่วงภาวะเศรษฐกิจถดถอยใน 2009-2010 รัฐบาลเอาขั้นตอนเวลาที่เหมาะสมที่จะผ่อนคลายนโยบายการเงินและการคลังของตนเพื่อที่จะกระตุ้นความต้องการภายในประเทศและการลงทุนกับผลที่เศรษฐกิจฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วจากภาวะถดถอย แต่มันเป็นความท้าทายที่ดีในขณะนี้และในอนาคตเวียดนามเพื่อปรับปรุงความสมดุลของเศรษฐกิจเพื่อที่จะรวมความมั่นคงเศรษฐกิจมหภาคที่มีการเพิ่มขึ้นของผลผลิตทางเศรษฐกิจจึงให้รากฐานสำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างยั่งยืนและความยืดหยุ่นในการเผชิญกับเศรษฐกิจโลก ความผันผวนขณะที่ยังคงเติบโตอย่างยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง
1 เวียดนาม ซึ่งมีประชากรประมาณล้านคน สาธารณะ , 94 อยู่ในกลุ่มอายุ 0-64 . ผ่านการยอมรับของ " นโยบาย doimoi " เวียดนามมีค่อยๆเปลี่ยนจากการวางแผนจากส่วนกลางเศรษฐกิจเป็นเศรษฐกิจตลาด ประเทศที่มีอัตราการเติบโตเฉลี่ยของ 7.3 % ต่อปีในช่วง 2 ทศวรรษที่ผ่านมา จาก 1991-2010 ,ที่มีรายได้เฉลี่ยต่อคนเพิ่มขึ้นจาก US $ 118 ในปี 1991 ในระดับปัจจุบันเกือบ US $ 1200 ซึ่งมีคุณสมบัติประเทศรายได้กลาง สถานะ เป็นครั้งแรก การปฏิรูปเพื่อดึงดูดกระแสการลงทุนจากภาคเอกชน และเงินทุนต่างชาติไหล ได้สนับสนุนการปรับโครงสร้างทางเศรษฐกิจ และผลักดันการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว ในช่วงระยะเวลา 1991-2010 ,หุ้นเกษตร ป่าไม้ และจบใน GDP ลดลงจาก 40 ถึง 20 เปอร์เซ็นต์ ในขณะที่หุ้นของอุตสาหกรรม และการก่อสร้างเพิ่มขึ้นจาก 24 ถึง 41 เปอร์เซ็นต์ เวียดนามยังได้รับการประสบความสำเร็จในการบรรลุค่อนข้างทั้งการพัฒนาเศรษฐกิจและการพัฒนาสังคม . อัตราความยากจนที่วัดตามความหมายแห่งความยากจนได้ลดลงจากกว่า 60 % ในปี 1990 ประมาณ 35% ในปี 1998 และน้อยกว่า 10% ใน 2010 .
2 ในช่วง 2 ทศวรรษที่ผ่านมา เวียดนามได้ค่อย ๆ พัฒนาระบบกฎหมายใหม่ ซึ่งค่อนข้างสอดคล้อง และครอบคลุม โดยเฉพาะอย่างยิ่งทางเศรษฐกิจการเงินและกรอบของกฎหมาย ซึ่งเป็นหลักที่ตรงตามความต้องการของระบบเศรษฐกิจตลาดและความต้องการของการใช้งานและมีประสิทธิภาพในเศรษฐกิจโลก ในขณะที่รักษาระดับความเหมาะสมของกฎระเบียบของรัฐ
3 ในช่วงภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจใน 2009-2010 , รัฐบาลเอาขั้นตอนที่เหมาะสมที่จะผ่อนคลายนโยบายการคลังและการเงินเพื่อกระตุ้นความต้องการภายในประเทศและการลงทุนกับผลที่เศรษฐกิจฟื้นตัวอย่างรวดเร็วจากภาวะเศรษฐกิจถดถอยอย่างไรก็ตาม มันเป็นความท้าทายมากในขณะนี้และในอนาคตสำหรับเวียดนามที่จะปรับปรุงความสมดุลของเศรษฐกิจ ดังนั้นเมื่อรวมกับผลผลิตทางเศรษฐกิจเสถียรภาพเศรษฐกิจมหภาคที่เพิ่มขึ้น จึงให้มูลนิธิเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างยั่งยืน และความยืดหยุ่นในการเผชิญความผันผวนทางเศรษฐกิจของโลก ขณะที่การเติบโตอย่างยั่งยืน