(1240 cm1) and the 1450 cm1 band of

(1240 cm1
) and the 1450 cm1 band of the initial spectra as
described by Plepis, Goissis, and Das-Gupta (1996). The WP and
FP groups showed approximately equal absorbance ratios (0.97
vs. 0.98), indicating that in both collagens the helical structure
was well preserved despite the differences mentioned above.
Collagen maturation and cross-linking can also be determined
by the ratio calculated from the second derivative between absorbance
peaks 1660 cm1 and 1690 cm1 (Aparicio et al., 2002). This
ratio has been described to be indicative of reducible pyridinoline
and dehydro-dihydroxynorleucine that are specific cross-linkings
at the level of the telopeptide region, normally associated with collagen
ageing (Blank et al., 2003). A higher ratio 1660/1690 cm1 for
the WP compared to the FP salmon groups (3.48 vs. 3.18) indicates
that cross-links in which pyridinolines are taking place contributed
to collagen triple helix stabilisation and cross-linking (Johnston
et al., 2006; Li et al., 2005). Moreover, by DSC it was observed that
WP salmon had a higher denaturation peak temperature compared
with their FP counterparts (Table 1). This may be a consequence of
the greater amount of pyridinoline cross-linking that stabilised the
collagen molecule.
The amide II band (1546–1549 cm1
) has been associated with
amide N–H bonding and C–N stretching vibrations (Fig. 3b). This
band was reported by Nalinanon et al. (2010) to appear at around
1550 cm1 in the collagen of Arabesque greenling skin. Although
the amide II band is less sensitive to changes in secondary structure
than amide I, a shift to lower frequencies means a decrease
in the molecular order. The lack of shift in amide I and amide II
for the FP and WP collagen suggests a similar intra-molecular
alignment of triple helix of the collagens of both fish groups
(Kittiphattanabawon, Benjakul, Visessanguan, & Shahidi, 2010).
3.8. Region of carbohydrates linkage
The accumulation of reducing sugars has been associated with
the formation of stable cross-links derived from non-enzymatic
glycosylation of collagen, preferentially of Arg, and Lys, mainly at
the telopeptide region (Priego-Capote et al., 2010). The present
study showed an appreciable absorption of carbohydrates in the
IR region between 1730 cm1 and 1760 cm1 (Fig. 4). Bands present
between 1745 and 1730 cm1 have been described to be
due to –C@O group stretching, and as such these may correspond
to carbohydrates linked to the collagen molecule by the hydroxyl
group reacting with protein carbonyl groups. Although the degree
of glycosylation showed no significant differences between the WP
and FP groups (Table 1), the IR spectra at 1745–1730 cm1 revealed
that the WP group exhibited a greater absorbance compared to the
FP group, supporting the previous results concerning the triple
helix preservation, which may be a consequence of intermolecular
covalent cross-links in the WP salmon collagen.
4. Conclusion
Four decades of phenotypic selection in Atlantic salmon domestication
programmes has significantly increased the growth capacity
of the fish and altered the flesh texture, connective tissue
content and connective tissue properties. Salmon from selected
lines were 1.3 kg heavier at slaughter (4.5 kg vs. 3.2 kg) compared
with unselected salmon. Furthermore, the flesh of the selected salmon
was softer and their connective tissue yield was lower with a
greater content of glycine, hydroxylysine, hydroxyproline and proline,
and a lower content of lysine. However, the solubilisation of
collagen in acid, acid/pepsin and insoluble fractions was similar
for selected and unselected salmon When expressed as g/100 g
muscle tissue, the content of all amino and imino acids were lower
or at a similar level for the selected salmon compared with the
860 H.M.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(1240 cm1) และวง cm1 1450 ของสเปกตรัมเริ่มต้นเป็นอธิบาย โดย Plepis, Goissis และ Das-คุปตะ (1996) WP และพบกลุ่ม FP เท่ากับประมาณค่าอัตราส่วน (0.97เจอ 0.98), ระบุที่ใน collagens ทั้งโครงสร้างเกลียวถูกเก็บรักษาไว้แม้ มีความแตกต่างดังกล่าวข้างต้นด้วยคอลลาเจนเจริญเติบโตและการเชื่อมโยงสามารถยังกำหนดโดยอัตราส่วนที่คำนวณได้จากอนุพันธ์อันดับสองระหว่างค่ายอด 1660 cm1 และ 1690 cm1 (Aparicio et al. 2002) นี้อัตราส่วนที่ได้รับการอธิบายจะส่อ reducible pyridinolineและ dehydro-dihydroxynorleucine ที่อยู่เฉพาะข้าม-linkingsในระดับของภูมิภาค telopeptide ปกติที่เกี่ยวข้องกับคอลลาเจนอายุ (ว่าง et al. 2003) Cm1 1660/1690 อัตราสูงขึ้นสำหรับบ่งชี้ว่า WP เมื่อเทียบกับกลุ่ม FP แซลมอน (3.48 เจอ 3.18)ที่ cross-links ซึ่ง pyridinolines มีการดำเนินเป็นผู้ให้คอลลาเจนสามเกลียวป้องกันภาพสั่นไหวและเชื่อมโยง (Johnstonet al. 2006 Li et al. 2005) นอกจากนี้ โดย DSC พบที่ปลาแซลมอน WP มีอุณหภูมิสูงแปรสภาพสูงเมื่อเทียบมี FP ของพวก (ตารางที่ 1) นี้อาจเป็นผลมาจากจำนวน pyridinoline ที่เชื่อมโยงที่เสถียรภาพมากขึ้นคอลลาเจนโมเลกุลวงทู amide (cm1 1546-1549) เกี่ยวข้องกับพันธะ amide N – H และ C-N ยืดสั่นสะเทือน (รูปที่ 3b) นี้วงรายงานโดย Nalinanon et al. (2010) จะปรากฏที่บริเวณใกล้เคียงcm1 1550 ในคอลลาเจนของผิว greenling ปุก ถึงแม้ว่าวง amide II มีการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างรองกว่า amide ฉันกะจะลดความถี่หมายถึง การลดลงลำดับโมเลกุล การขาดกะ amide ผมและ amide IIสำหรับคอลลาเจน FP และ WP แนะนำคล้ายภายในโมเลกุลจัดตำแหน่งของสามเกลียวของ collagens ทั้งกลุ่มปลา(Kittiphattanabawon เบญจกูล Visessanguan และ Shahidi, 2010)3.8. ภูมิภาคของการเชื่อมโยงของคาร์โบไฮเดรตการสะสมของน้ำตาลลดการเกี่ยวข้องกับการก่อตัวของการเชื่อมโยงข้ามคงมาจากไม่ใช่เอนไซม์glycosylation คอลลาเจน เว็บ ของอาร์กิวเมนต์ของค่า และ Lys ส่วนใหญ่ที่telopeptide ภูมิภาค (คา Priego et al. 2010) ปัจจุบันศึกษาพบการดูดซึมคาร์โบไฮเดรตในความเห็นIR ภูมิภาคระหว่าง 1730 cm1 1760 cm1 (4 รูป) ปัจจุบันวงดนตรีระหว่าง 1745 และ 1730 cm1 ไว้จะเนื่องจาก –C@O กลุ่มยืด และเป็นเช่นนี้อาจสอดคล้องคาร์โบไฮเดรตลิงค์ที่โมเลกุลคอลลาเจน โดยการไฮดรอกกลุ่มทำปฏิกิริยากับโปรตีน carbonyl กลุ่ม แม้ว่าระดับการแสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างสำคัญระหว่าง WP glycosylationและกลุ่ม FP (ตาราง 1), สเปกตรัม IR ที่ 1745 – 1730 cm1 เปิดเผยว่า กลุ่ม WP แสดงค่าที่มากกว่าเมื่อเทียบกับการกลุ่ม FP สนับสนุนผลลัพธ์ก่อนหน้าที่สามเกี่ยวข้องกับรักษาเกลียว ซึ่งอาจเป็นผลมาจาก intermolecularเชื่อมโยงข้ามโควาเลนต์ใน WP แซลมอนคอลลาเจน4. บทสรุปสี่ทศวรรษของการเลือกฟีโนไทป์ใน domestication ปลาแซลมอนแอตแลนติกโปรแกรมได้เพิ่มกำลังการผลิตเติบโตอย่างมากปลา และเปลี่ยนเนื้อเนื้อ เนื้อเยื่อเกี่ยวพันคุณสมบัติเนื้อหาและเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน เลือกปลาแซลมอนจากบรรทัดถูก 1.3 กก.หนักที่ฆ่า (4.5 กิโลกรัมเทียบกับ 3.2 กิโลกรัม) และเปรียบเทียบแซลม่อนไม่ นอกจากนี้ เนื้อปลาแซลมอนเลือกนุ่ม และผลผลิตของเนื้อเยื่อเกี่ยวพันกับการมากกว่าเนื้อหาของ glycine, hydroxylysine, hydroxyproline และ prolineและเนื้อหาของไลซีนต่ำ อย่างไรก็ตาม solubilisation ของคอลลาเจนในกรด ธาตุเพพซิน/กรด และละลายเศษก็คล้ายคลึงกันสำหรับเลือก และไม่ได้เลือกปลาแซลมอนเมื่อแสดงเป็น g/100 กรัมกล้ามเนื้อ เนื้อหาของกรดอะมิโน และ imino ทั้งหมดลงหรือระดับคล้ายสำหรับปลาแซลมอนเลือกเปรียบเทียบกับการ860 พ.ศ.2522

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(1240 CM1
) และ 1450 CM1 กลุ่มสเปกตรัมเริ่มต้นเป็น
อธิบายโดย Plepis, Goissis และ DAS-Gupta (1996) งาน wp และ
FP กลุ่มแสดงให้เห็นว่าอัตราส่วนการดูดกลืนแสงเท่ากันโดยประมาณ (0.97
เทียบกับ 0.98) แสดงให้เห็นว่าทั้งคอลลาเจนโครงสร้างขดลวด
ถูกเก็บไว้อย่างดีแม้จะมีความแตกต่างดังกล่าวข้างต้น.
คอลลาเจนและการเจริญเติบโตของการเชื่อมโยงข้ามยังสามารถได้รับการพิจารณา
จากอัตราส่วนคำนวณได้จากสูตร ตราสารอนุพันธ์ที่สองระหว่างการดูดกลืนแสง
ยอด 1,660 CM1 และ 1690 CM1 (Aparicio et al., 2002) นี้
อัตราการได้รับการอธิบายที่จะเป็นตัวบ่งชี้ของ pyridinoline ซึ้งปรับปรุง
และ dehydro-dihydroxynorleucine ที่มีเฉพาะ linkings ข้าม
ในระดับภูมิภาค telopeptide ที่ปกติที่เกี่ยวข้องกับคอลลาเจน
ริ้วรอย (ว่าง et al., 2003) อัตราที่สูงขึ้น CM1 1660/1690 สำหรับ
งาน wp เมื่อเทียบกับกลุ่มปลาแซลมอน FP (3.48 เทียบกับ 3.18) ระบุ
ว่าการเชื่อมโยงข้ามที่ pyridinolines จะเกิดขึ้นมีส่วนทำให้
คอลลาเจนเสถียรภาพเกลียวสามและเชื่อมโยงข้าม (จอห์นสัน
, et al., 2006 ; Li et al, 2005). นอกจากนี้ด้วย DSC มันถูกตั้งข้อสังเกตว่า
WP ปลาแซลมอนมีอุณหภูมิสูงสุด denaturation สูงขึ้นเมื่อเทียบ
กับคู่ของพวกเขา FP (ตารางที่ 1) นี้อาจจะเป็นผลมาจาก
จำนวนเงินที่มากขึ้นของ pyridinoline ข้ามการเชื่อมโยงที่เสถียร
โมเลกุลคอลลาเจน.
วงเอไมด์ที่สอง (1546-1549 CM1
) ได้รับการเชื่อมโยงกับ
พันธะเอไมด์ N-H และ C-N สั่นสะเทือนยืด (รูป. 3b) . นี้
วงถูกรายงานโดย Nalinanon et al, (2010) ที่จะปรากฏอยู่ที่ประมาณ
1,550 CM1 ในคอลลาเจนของผิว greenling Arabesque แม้ว่า
วง amide II เป็นน้อยไวต่อการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างทุติยภูมิ
กว่า amide ผมกะความถี่ต่ำหมายถึงการลดลง
ในลำดับโมเลกุล การขาดการเปลี่ยนแปลงในเอไมด์ I และ II เอไมด์
สำหรับ FP และ WP คอลลาเจนให้เห็นภายในโมเลกุลคล้าย
การจัดตำแหน่งของเกลียวสามของคอลลาเจนของทั้งสองกลุ่มปลา
(Kittiphattanabawon, เบญจกุล, Visessanguan และ Shahidi 2010).
3.8 ภาคของคาร์โบไฮเดรตที่เชื่อมโยง
การสะสมของน้ำตาลลดมีความเกี่ยวข้องกับ
การก่อตัวของเสถียรภาพข้ามการเชื่อมโยงมาจากการไม่เอนไซม์
glycosylation ของคอลลาเจนพิเศษของ Arg และลิซส่วนใหญ่ใน
ภูมิภาค telopeptide (ที่ Priego-ประทุน et al., 2010 ) ปัจจุบัน
การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการดูดซึมของคาร์โบไฮเดรตที่เห็นใน
ภูมิภาค IR ระหว่าง 1730 และ 1760 CM1 CM1 (รูปที่. 4) วงดนตรีในปัจจุบัน
ระหว่าง 1745 และ 1730 CM1 ได้รับการอธิบายที่จะ
เกิดจากการ -C @ O กลุ่มยืดและเป็นเช่นเหล่านี้อาจสอดคล้อง
คาร์โบไฮเดรตที่เชื่อมโยงกับคอลลาเจนโมเลกุลโดยมักซ์พลังค์
กลุ่มปฏิกิริยากับกลุ่มคาร์บอนิลโปรตีน แม้ว่าระดับ
ของ glycosylation พบว่าไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง WP
และกลุ่ม FP (ตารางที่ 1) อินฟราเรดสเปกตรัมที่ 1,745-1,730 CM1 เปิดเผย
ว่ากลุ่ม WP แสดงการดูดกลืนแสงมากขึ้นเมื่อเทียบกับ
กลุ่ม FP สนับสนุนผลก่อนหน้านี้เกี่ยวกับสาม
การเก็บรักษา Helix ซึ่งอาจจะเป็นผลมาจากโมเลกุล
โควาเลนต์ข้ามการเชื่อมโยงในคอลลาเจน WP ปลาแซลมอน.
4 สรุป
สี่ทศวรรษที่ผ่านมาของการเลือกฟีโนไทป์ในปลาแซลมอนแอตแลนติก domestication
โปรแกรมได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญความสามารถในการเจริญเติบโต
ของปลาและการเปลี่ยนแปลงพื้นผิวเนื้อเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน
เนื้อหาและคุณสมบัติของเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน ปลาแซลมอนจากเลือก
เส้นละ 1.3 กก. หนักที่โรงฆ่าสัตว์ (4.5 กก. เทียบกับ 3.2 กิโลกรัม) เมื่อเทียบ
กับปลาแซลมอนที่ไม่ได้เลือก นอกจากนี้เนื้อของปลาแซลมอนที่เลือก
เป็นนุ่มและอัตราผลตอบแทนของเนื้อเยื่อเกี่ยวพันของพวกเขาลดลงด้วย
เนื้อหาที่มากขึ้นของ glycine, hydroxylysine, hydroxyproline และโพรลีน,
และเนื้อหาที่ต่ำกว่าของไลซีน อย่างไรก็ตาม solubilisation ของ
คอลลาเจนในกรด / เปปซินและไม่ละลายน้ำเศษส่วนก็คล้ายคลึง
สำหรับปลาแซลมอนเลือกและไม่ได้เลือกเมื่อแสดงเป็นกรัม / 100 กรัม
เนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อเนื้อหาทั้งหมดของกรดอะมิโนและ imino ได้ต่ำ
หรืออยู่ในระดับใกล้เคียงกันที่เลือก ปลาแซลมอนเมื่อเทียบกับ
860 HM

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( 1240 CM1) และ 1450 CM1 วงนี้เริ่มต้นเป็นอธิบายโดย plepis goissis และ Das Gupta , ( 1996 ) WP และกลุ่ม FP พบอัตราส่วนการดูดกลืนแสงเท่ากับ ( 0.97และ 0.98 ) แสดงว่า ทั้งคอลลาเจนโครงสร้างขดลวดถูกเก็บรักษาอย่างดีแม้จะมีความแตกต่างที่กล่าวข้างต้นเป็นคอลลาเจน และเมื่อได้โดยคำนวณจากอัตราส่วนระหว่างค่าอนุพันธ์ที่สองและยอด 1660 1690 CM1 CM1 ( Aparicio et al . , 2002 ) นี้ได้รับการอธิบายเป็น อัตราส่วนลด pyridinoline บ่งบอกถึงและ dehydro dihydroxynorleucine ที่ linkings ข้ามที่เฉพาะเจาะจงในระดับของ telopeptide ภาคปกติที่เกี่ยวข้องกับคอลลาเจนอายุ ( ที่ว่างเปล่า et al . , 2003 ) สูงกว่าอัตราส่วน 1660 / 1690 CM1 สำหรับWP เมื่อเทียบกับปลาแซลมอน กลุ่ม FP ( 3.48 และ 3.18 ) บ่งชี้ว่าข้ามการเชื่อมโยงที่ pyridinolines จดสถานที่สนับสนุนคอลลาเจนโมเลกุล ( จอห์นสตันและ Triple Helix Stabilisationet al . , 2006 ; Li et al . , 2005 ) โดย DSC พบว่าWP ปลาแซลมอนมีอุณหภูมิสูงสุดสูงกว่า ( เทียบกับ counterparts FP ( ตารางที่ 1 ) นี้อาจจะขึ้นจํานวนค่าของ pyridinoline เชื่อมที่เสถียรและคอลลาเจนโมเลกุลเอไมด์ ( 1 ) CM1 ใน 2 วง) ได้รับการเกี่ยวข้องกับและ N - H เชื่อม และ C –เอ็นยืดการสั่นสะเทือน ( รูปที่ 3B ) นี้วงดนตรีที่ถูกรายงานโดย nalinanon et al . ( 2010 ) ที่จะปรากฏในรอบ1550 CM1 ใน Arabesque greenling คอลลาเจนของผิว ถึงแม้ว่าเอไมด์ 2 วงมีความไวน้อยกว่าการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทุติยภูมิกว่า และผมกะจะลดความถี่ต่ำหมายถึงในคำสั่งของโมเลกุล การเปลี่ยนและฉันและ ii และสำหรับ FP และ WP คอลลาเจนจากภายในโมเลกุลคล้ายตำแหน่งของเกลียวสามของคอลลาเจนของปลาทั้งสองกลุ่ม( kittiphattanabawon กูล visessanguan , , , และ shahidi , 2010 )3.8 . เชื่อมโยงภูมิภาคของคาร์โบไฮเดรตการลดน้ำตาล มีความสัมพันธ์กับการสร้างเสถียรภาพข้ามการเชื่อมโยงมาจากไม่ใช่เอนไซม์preferentially glycosylation คอลลาเจน ของไม่ดี และไลซีน เป็นหลักที่การ telopeptide ภูมิภาค ( priego คาโพที et al . , 2010 ) ปัจจุบันศึกษาพบว่า มีการดูดซึมของคาร์โบไฮเดรตในชดช้อยและภูมิภาคและระหว่าง 1730 CM1 1760 CM1 ( รูปที่ 4 ) วงดนตรีในปัจจุบันระหว่าง 1745 1730 CM1 และได้รับการอธิบายเป็นเนื่องจาก– c @ o กลุ่มยืดและเช่นเหล่านี้อาจสอดคล้องคาร์โบไฮเดรตที่เชื่อมโยงกับคอลลาเจนโมเลกุลโดยไฮดรอกซิลกลุ่มคาร์บอนิลกลุ่มทำปฏิกิริยากับโปรตีน แม้ว่าระดับของ glycosylation ไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง WPและกลุ่ม FP ( ตารางที่ 1 ) , IR spectra ที่ 1745 – 1730 CM1 เปิดเผยที่กลุ่ม WP มีการดูดกลืนแสงที่มากขึ้นเมื่อเทียบกับFP กลุ่มสนับสนุนผลลัพธ์ก่อนหน้าเกี่ยวกับสามเท่าการเก็บรักษาใบหูซึ่งอาจจะผลของสารประกอบเชิงซ้อนโควาเลนต์ข้ามการเชื่อมโยงใน WP แซลมอนคอลลาเจน4 . สรุปสี่ทศวรรษของการเลือกคุณสมบัติในปลาแซลมอนแอตแลนติก domesticationโปรแกรมมีความสามารถเติบโตเพิ่มขึ้นอย่างมากของปลาและการเปลี่ยนแปลงเนื้อเนื้อเยื่อเกี่ยวคุณสมบัติเนื้อหาและเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน เนื้อเยื่อ . ปลาแซลมอนจากเลือกเส้นละ 1.3 กิโลกรัม หนักที่ฆ่า ( 4.5 กิโลกรัมกับ 3.2 กก. ) เปรียบเทียบกับปลาแซลมอนที่ไม่ได้เลือก . นอกจากนี้เนื้อของปลาแซลมอนที่คัดสรรนุ่มและเนื้อเยื่อเกี่ยวพันผลผลิตลดลงด้วยมากกว่าเนื้อหาของไกลซีน ไฮดรอกซิไลซีนและไฮดรอกซิโพรลีน , โพรลีนและเนื้อหาที่ลดลงของซีน อย่างไรก็ตาม solubilisation ของคอลลาเจนกรด / เพพซินและเศษส่วนที่ไม่คล้ายกันสำหรับที่เลือกและไม่ได้เลือกปลาแซลมอนเมื่อแสดงเป็นกรัม / 100 กรัมเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อ , เนื้อหาของกรดอะมิโนและ imino ทั้งหมดกว่าหรือในระดับที่คล้ายกันสำหรับปลาแซลมอน เลือก เมื่อ เทียบ กับคุณชัย