Unlike antidiuretic hormone secreti

Unlike antidiuretic hormone secretion, however, the increase in thirst following dehydration
decreases with aging. During dehydration older individuals report less thirst despite having
similar increases in plasma tonicity as younger individuals. This lower perceived level of
thirst is associated with reduced level of fluid ingestion. As mentioned earlier, most people
will not drink enough water to replace their original fluid deficit, and this problem is
exacerbated with age. Thus, thirst cannot be used as a reliable indicator of the fluid
requirements of older individuals. This is probably an expected conclusion since a variety of
sensory functions (e.g. hearing, vision, smell and touch) are also generally reduced with
aging.

ACSM CURRENT COMMENT
In summary, the important body mechanisms used to regulate body water content are
compromised with aging. The capacity to respond to dehydration and retain water is limited
while thirst sensations, and thus the drive to replace fluid, is also reduced with aging. In
addition, other factors associated with aging can exacerbate this problem. For example,
hormonal changes associated with menopause, the occurrence of chronic medical
conditions (e.g. hypertension), the use of certain medications or behavior adjustments to
solve urinary incontinence problems, can increase the risk of water imbalance in older
individuals. Older individuals and their families must be aware of the age-related changes in
hydrational needs in an effort to reduce the risk or prevent disturbances in fluid balance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซึ่งแตกต่างจากฮอร์โมนต้านการขับปัสสาวะหลั่ง อย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นของความกระหายต่อการคายน้ำลดลงตามอายุ ระหว่างการคายน้ำ มากกว่าบุคคลที่รายงานน้อยกระหายแม้จะมีเพิ่มขึ้นคล้ายในพลา tonicity เป็นบุคคลอายุน้อยกว่า ระดับของการมองเห็นต่ำกว่านี้กระหายเกี่ยวข้องกับการลดระดับของการบริโภคของเหลว ตามที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ คนจะดื่มน้ำเพียงพอเพื่อทดแทนการขาดดุลของของเหลวเดิม และปัญหานี้เป็นมา มีอายุ ดังนั้น ความกระหายไม่สามารถใช้เป็นตัวบ่งชี้ที่เชื่อถือได้ของน้ำความต้องการของคนรุ่นเก่า นี่อาจจะเป็นข้อสรุปที่คาดเนื่องจากความหลากหลายของฟังก์ชันทางประสาทสัมผัส (เช่นการได้ยิน วิสัยทัศน์ กลิ่น และการสัมผัส) โดยทั่วไปยังลดลงด้วยริ้วรอยความคิดเห็นปัจจุบัน ACSM ในสรุป กลไกร่างกายที่สำคัญที่ใช้ในการควบคุมปริมาณน้ำของร่างกายได้โจมตี มีริ้วรอย กำลังการผลิตเพื่อตอบสนองต่อภาวะขาดน้ำ และกักเก็บน้ำมีจำกัดในขณะที่ความรู้สึกกระหาย และไดรฟ์แทนของเหลว จะยังลดลง มีริ้วรอย ในนอกจากนี้ ปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับอายุที่สามารถทำให้รุนแรงปัญหานี้ เช่นเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนที่เกี่ยวข้องกับวัยหมดประจำเดือน การเกิดขึ้นของการแพทย์เรื้อรังเงื่อนไข (เช่นความดันโลหิตสูง), การใช้ยาหรือปรับปรุงลักษณะการทำงานบางอย่างแก้ปัญหาลำบาก สามารถเพิ่มความเสี่ยงของความไม่สมดุลของน้ำในรุ่นเก่าบุคคล คนเก่าและครอบครัวต้องทราบการเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับอายุในต้องการ hydrational ในความพยายามที่จะลดความเสี่ยง หรือป้องกันการรบกวนสมดุลของของเหลว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งแตกต่างจากการหลั่งฮอร์โมน antidiuretic แต่เพิ่มขึ้นในความกระหายต่อไปนี้การคายน้ำ
ลดลงด้วยริ้วรอย ในระหว่างการคายน้ำแก่ประชาชนรายงานกระหายน้อยแม้จะมี
การเพิ่มขึ้นของที่คล้ายกันใน Tonicity พลาสม่าเป็นบุคคลที่อายุน้อยกว่า นี้ระดับการรับรู้ที่ลดลงของ
ความกระหายมีความสัมพันธ์กับระดับที่ลดลงจากการกลืนกินของเหลว ดังที่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้คนส่วนใหญ่
จะไม่ดื่มน้ำให้เพียงพอที่จะมาแทนที่การขาดดุลของพวกเขาของเหลวเดิมและปัญหานี้จะ
เลวร้ายกับอายุ ดังนั้นความกระหายไม่สามารถใช้เป็นตัวบ่งชี้ที่เชื่อถือได้ของของเหลว
ความต้องการของผู้ที่มีอายุมากกว่า นี่อาจจะเป็นข้อสรุปที่คาดว่าตั้งแต่ความหลากหลายของ
ฟังก์ชั่นทางประสาทสัมผัส (เช่นการได้ยินและการมองเห็นได้กลิ่นและการสัมผัส) ก็จะลดลงโดยทั่วไปกับ
ริ้วรอย. ACSM หมุนเวียนแสดงความคิดเห็นในการสรุปกลไกที่สำคัญของร่างกายใช้ในการควบคุมปริมาณน้ำในร่างกายจะถูกทำลายด้วยริ้วรอย ความสามารถในการตอบสนองต่อการคายน้ำและกักเก็บน้ำจะถูก จำกัดในขณะที่ความรู้สึกกระหายน้ำและทำให้ไดรฟ์เพื่อแทนที่ของเหลวจะลดลงยังมีริ้วรอย ในนอกจากนี้ปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับริ้วรอยสามารถทำให้รุนแรงปัญหานี้ ยกตัวอย่างเช่นการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนที่เกี่ยวข้องกับวัยหมดประจำเดือนที่เกิดขึ้นจากการแพทย์เรื้อรังเงื่อนไข (เช่นความดันโลหิตสูง), การใช้ยาบางอย่างหรือการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในการแก้ปัญหาภาวะกลั้นปัสสาวะไม่สามารถเพิ่มความเสี่ยงของความไม่สมดุลของน้ำในเก่าบุคคล แก่ประชาชนและครอบครัวของพวกเขาจะต้องตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับอายุในความต้องการ hydrational ในความพยายามที่จะลดความเสี่ยงหรือป้องกันการรบกวนสมดุลของของเหลวใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งแตกต่างจากการหลั่งฮอร์โมนแอนติไดยูเรติกแต่เพิ่มความกระหายน้ำ ดังต่อไปนี้ลดลงตามอายุ แก่บุคคลในการรายงานน้อยแม้จะมีความกระหายเพิ่มที่คล้ายกันในพลาสมาโทนิกซิตีเป็นบุคคลที่เด็ก ลดระดับของการรับรู้นี้กระหายจะสัมพันธ์กับการลดระดับของการบริโภคของเหลว ตามที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ คนส่วนใหญ่จะไม่ได้ดื่มน้ำเพียงพอที่จะแทนที่ของเดิมขาดน้ำ และปัญหานี้ขึ้นตามอายุ ดังนั้น ความกระหาย ไม่สามารถใช้เป็นตัวบ่งชี้ความน่าเชื่อถือของของเหลวความต้องการของคนรุ่นเก่า นี้อาจจะคาดว่าจะได้ข้อสรุป เนื่องจากความหลากหลายของฟังก์ชั่นทางประสาทสัมผัส ( เช่นได้ยิน , มองเห็น , กลิ่นและสัมผัส ) นอกจากนี้ยังทั่วไปลดลงด้วยอายุความคิดเห็นที่ปัจจุบัน ACSMสรุปได้ว่า กลไกสำคัญต่อร่างกายที่ใช้เพื่อควบคุมปริมาณน้ำของร่างกายคือบุกรุกกับอายุ ความสามารถในการตอบสนองกับการขาดน้ำ และกักเก็บน้ำมีจำกัดในขณะที่ความรู้สึกกระหาย และดังนั้นจึง ขับไปเปลี่ยนของเหลว ยังลดลงด้วยอายุ ในนอกจากนี้ ปัจจัยอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับอายุ สามารถส่งผลให้ปัญหานี้ ตัวอย่างเช่นการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนที่เกี่ยวข้องกับวัยหมดประจำเดือน , การเกิดโรคเรื้อรังทางการแพทย์เงื่อนไข ( เช่นความดันโลหิตสูง ) , การใช้ยารักษาโรคบางอย่าง หรือ พฤติกรรม การปรับแก้ไขปัญหาปัสสาวะเล็ด สามารถเพิ่มความเสี่ยงของความไม่สมดุลในน้ำเก่าบุคคล คนรุ่นเก่า และครอบครัวของพวกเขาจะต้องตระหนักถึงของอายุที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในhydrational ความต้องการในความพยายามที่จะลดความเสี่ยงหรือป้องกันการรบกวนสมดุลของเหลว