In Experiment 2, which was conducte

In Experiment 2, which was conducted with a different group of naïve participants (21 subjects; 13 females, 29 ± 4 years),
we administered questionnaires to quantify the strength of the subjective experience of being located at the illusory location
and feeling ownership of a body being touched at this place in the testing room. The participants were asked to affirm or
deny four different statements using a seven-point visual analog scale ranging from 3 (‘‘I do not agree at all’’) to +3 (‘‘I agree
completely’’). The participants more strongly affirmed the illusion statements (S1 and S2) after the synchronous illusion condition
when compared to the asynchronous control condition (Z = 3.969, P < .001 for S1, Wilcoxon signed-rank test, and
t = 3.099, P = .006 for S2, paired t-test) as seen in Fig. 2C. No significant difference was observed for the control statements
S3 and S4 (t = 1.228, P = .234 for S3 and t = 0.621, P = .542 for S4, paired t-tests). These findings are consistent with the subjectively
reported data obtained by Ehrsson (2007) and demonstrate that in addition to changes in self-location, the participants
experienced ownership of an unseen ‘illusory body’ at the new location.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการทดลอง 2 ซึ่งได้ดำเนินการกับกลุ่มต่าง ๆ ของผู้ไร้เดียงสา (วิชา 21 หญิง 13, 29 ± 4 ปี),เราบริหารงานแบบสอบถามการวัดปริมาณความแรงของประสบการณ์เรื่องของการอยู่ที่สถานที่จริงและความรู้สึกเป็นเจ้าของร่างกายถูกสัมผัสที่นี้ในห้องทดสอบ ผู้เข้าร่วมขอให้ยืนยัน หรือปฏิเสธคำสั่งสี่อื่นใช้เจ็ดจุดภาพอะนาล็อกขนาดตั้งแต่ 3 (''ฉันไม่ยอมรับเลย '') + 3 ('' ยอมรับสนิท '') ผู้เข้าร่วมเพิ่มเติมขอยืนยันงบภาพลวงตา (S1 และ S2) หลังสภาพภาพลวงตาแบบซิงโครนัสเมื่อเปรียบเทียบกับเงื่อนไขควบคุมแบบอะซิงโครนัส (Z = 3.969, P < .001 สำหรับ S1 ทดสอบ Wilcoxon rank เซ็น และt = 3.099, P =.006 สำหรับ S2 จับคู่ทดสอบ t) เท่าที่เห็นในรูป 2C. พบว่า ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญสำหรับงบการควบคุมS3 และ S4 (t = 1.228, P =.234 S3 และ t = 0.621, P =.542 สำหรับ S4 จับคู่ t-ทดสอบ) ค้นพบเหล่านี้จะสอดคล้องกับการกระทำข้อมูลรายงานได้ โดย Ehrsson (2007) และแสดงให้เห็นว่านอกจากการเปลี่ยนแปลงในตนเอง ผู้เข้าร่วมกรรมมองไม่เห็น 'ตัวจริง' ที่มีประสบการณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการทดลองที่ 2 ซึ่งได้ดำเนินการกับกลุ่มที่แตกต่างกันของผู้เข้าร่วมไร้เดียงสา (21 วิชา; หญิง 13, 29 ± 4 ปี)
เราแบบสอบถามปริมาณความแข็งแรงของประสบการณ์ส่วนตัวของการเป็นอยู่ที่สถานที่เหลวไหล
และความรู้สึกเป็นเจ้าของ ร่างกายถูกสัมผัสที่สถานที่นี้ในห้องทดสอบ ผู้เข้าร่วมประชุมได้ขอให้ยืนยันหรือ
ปฏิเสธสี่งบที่แตกต่างกันโดยใช้ขนาดอนาล็อกเจ็ดจุดภาพตั้งแต่ 3 ( '' ผมไม่เห็นด้วยที่ทุกคน '') +3 ( '' ผมเห็นด้วย
อย่างสมบูรณ์ '') ผู้เข้าร่วมมากขึ้นอย่างมากยืนยันงบภาพลวงตา (S1 และ S2) หลังจากที่สภาพภาพลวงตาซิงโคร
เมื่อเปรียบเทียบกับสภาพที่ไม่ตรงกันควบคุม (ทดสอบ Z = 3.969, p <0.001 สำหรับ S1, Wilcoxon ลงนามยศและ
t = 3.099, P = 0.006 สำหรับ S2 คู่ t-test) เท่าที่เห็นในรูป 2C ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเป็นข้อสังเกตสำหรับงบควบคุม
S3 และ S4 (t = 1.228, P = 0.234 สำหรับ S3 และ t = 0.621, P = 0.542 สำหรับ S4 คู่ T-ทดสอบ) การค้นพบนี้มีความสอดคล้องกับผู้กระทำ
การรายงานข้อมูลที่ได้รับจาก Ehrsson (2007) และแสดงให้เห็นว่านอกจากการเปลี่ยนแปลงในที่ตั้งของตนเองเข้าร่วม
ประสบการณ์การเป็นเจ้าของของที่มองไม่เห็น 'ภาพลวงตาของร่างกายในสถานที่ใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการทดลองที่ 2 ซึ่งดำเนินการกับกลุ่มที่แตกต่างกันของ na ไตได้เข้าร่วม ( 21 คน หญิง 13 คน อายุ 29 ± 4 ปี )เราใช้แบบสอบถามเพื่อวัดความแข็งแรงของประสบการณ์ส่วนตัวของการตั้งอยู่ที่สถานที่ที่ลวงตาและความรู้สึกเป็นเจ้าของร่างกายที่ถูกสัมผัสแบบนี้ในห้องทดสอบ ผู้ถูกถามเพื่อยืนยัน หรือปฏิเสธสี่งบต่างๆ โดยใช้ Visual Analog Scale ตั้งแต่เจ็ดจุด 3 ( ""i ไม่เห็นด้วยเลย " " ) + 3 ( ""i เห็นด้วยทั้งหมด " " ) ผู้เข้าร่วมเพิ่มเติมขอยืนยันภาพลวงตางบ ( S1 และ S2 ) หลังจากภาพลวงตาภาพในเวลาเดียวกันเมื่อเทียบกับเงื่อนไขการควบคุมแบบอะซิงโครนัส ( Z = 3.969 , p < . 001 สำหรับ S1 Wilcoxon signed rank test และT = 3.099 , p = . 006 สำหรับ S2 , Paired t-test ) ตามที่เห็นในรูปที่ 2 . ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติพบว่า สำหรับงบควบคุมS3 และ S4 ( t = 191 , p = 234 สำหรับ S3 และ t = 0.621 , p = . 542 สำหรับ S4 , Paired t-test ) ข้อมูลเหล่านี้สอดคล้องกับจิตใจรายงานข้อมูลโดย ehrsson ( 2007 ) และแสดงให้เห็นว่า นอกจากการเปลี่ยนแปลงในตำแหน่งตนเอง ผู้เข้าร่วมมีประสบการณ์ใน unseen " ลวงตา " ร่างกายที่ตำแหน่งใหม่