Chapter 13. Cover page: “There is o

Chapter 13. Cover page: “There is only one, this year’s summer.”
Fearful Makoto thinks that the seaside is really scary at night, and that thing [sea monster?] would definitely suddenly come out.
Crying while sitting by the side, Makoto thinks, “..huhu.. now that I think of it.. I had such a short life.. *Flashbacks: Disappointed that she got a plain t-shirt while Rika gets a pretty dress. She watched Rika telling their mother[?] about a new uniform’s picture. Someone left a love letter in her shoe locker and Makoto thought that it is some mischief.
Then, Iriya had fallen down on her.
* I should have listened to Uki and looked for it again tomorrow.
By the way, I should have noticed it right away when the strap got dropped or perhaps, I should have noticed it earlier before the sky became dark.
It wasn’t easy [for us] to prepare Iriya’s birthday party but, now, on his very important commemorating day, what am I going to impart [to him], a tragic memory of a friend’s death. I’m sorry.
I’m sorry. I’m sorry.” Then, she notices someone waving from the seashore.
It is Iriya calling out to her with a flashlight and asking if she is alright. Makoto stands up and shouts for him to save her. Thinking that it is good that she is quite lively, Iriya says okay, he’ll quickly save her.
Makoto cries that she still doesn’t want to die.
Iriya tells her to wait, it is alright, she won’t die.
“Calm down. *points to the ground* Okay, look here.
The water level is unexpectedly shallow.” It is only ankle-deep and Iriya has almost reached her.
Makoto stops crying and apologizes.
Sweatdropping Iriya tells her that it is still quite dark so she better be careful or else, she’ll trip.
“I’m going to your side so be good and stay put.”
Makoto says okay.
Then, she slightly turns around and sees a small package which is submerge in the water in between the rocky path. Makoto thinks that she has found it.
She slips and to Iriya’s surprise, Makoto falls flat on the water.
^^; [Good thing she isn’t injured on the rocks]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 13 ปก: "มีอยู่เพียงหนึ่ง ฤดูร้อนของปีนี้" Makoto น่ากลัวคิดว่า ริมทะเลจริง ๆ น่ากลัวในเวลากลางคืน และ [มอนสเตอร์ทะเล] สิ่งที่แน่นอนก็จะมาออก ร้องไห้ในขณะที่นั่งอยู่เคียงข้างการ Makoto คิด, "...huhu ... ตอนนี้ที่คิดว่า ... ผมอายุสั้น... * Flashbacks: ผิดหวังที่เธอมีเสื้อยืดธรรมดาในขณะที่ริจะแต่งตัวสวย เธอดูริบอกแม่ [?] เกี่ยวกับรูปภาพของเครื่องแบบใหม่ คนซ้ายจดหมายรักในตู้เก็บรองเท้าของเธอ และ Makoto คิดว่า มันเป็นการเสียหายบางส่วน แล้ว Iriya ได้ตกลงลงกับเธอ* ฉันควรได้ฟัง Uki และมองมันอีกครั้งวันพรุ่งนี้ โดยวิธีการ ควรมีข้อสังเกตนั้นทันทีเมื่อสายมีหลุด หรือที ควรมีข้อสังเกตว่า ก่อนหน้านี้ก่อนที่ท้องฟ้าเริ่มมืด มันไม่ง่าย [สำหรับเรา] เพื่อเตรียมงานวันเกิดของ Iriya แต่ ขณะนี้ ในวัน commemorating ของเขาสำคัญมาก ว่าฉันจะสอน [เขา], หน่วยความจำที่น่าเศร้าของเพื่อนตาย ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ" แล้ว เธอสังเกตพบว่า คนโบกจากนั้น เป็น Iriya โทรหาเธอกับไฟฉาย และถามเธอว่าครับ Makoto ยืนขึ้น และ shouts สำหรับเขาที่จะช่วยชีวิตเธอ คิดว่า เป็นดีว่า เธอจะค่อนข้างมีชีวิตชีวา Iriya กล่าวว่า ล่ะ เขาได้อย่างรวดเร็วจะช่วยชีวิตเธอ Makoto ทุกคนได้ยินว่า เธอยังไม่อยากตาย Iriya บอกเธอรอ มันแจ่ม เธอจะไม่ตาย "สงบลง * ชี้ไปพื้นดิน * เค ดูที่นี่ ระดับน้ำจะตื้นโดยไม่คาดคิด" มันเป็นเพียงข้อเท้าลึก และ Iriya เกือบแล้วเธอ Makoto หยุดร้องไห้ และ apologizes Sweatdropping Iriya บอกเธอว่า ก็ค่อนข้างเข้มเพื่อให้เธอดีขึ้นระวังหรือ อื่น ๆ เธอจะเดินทาง "ฉันจะไปของท่านจึงจะดี และพักวางไว้" Makoto กล่าวว่า เอาล่ะ แล้ว เธอเล็กน้อยหมุนรอบ และเห็นขนาดเล็กที่จะจมน้ำระหว่างเส้นทางหิน Makoto คิดว่า เธอได้พบมัน เธอจัดส่ง และเพื่อประหลาดใจของ Iriya, Makoto ตรงแบนกับน้ำ ^^; [สิ่งดีที่เธอไม่ได้รับบาดเจ็บบนหิน]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 13 หน้าปก: ". มีเพียงคนเดียวคือฤดูร้อนปีนี้"
กลัวมาโกโตะคิดว่าริมทะเลน่ากลัวจริงๆในเวลากลางคืนและสิ่ง [? สัตว์ทะเล] ที่จะแน่นอนก็ออกมา
ร้องไห้ขณะนั่งอยู่ด้านข้าง มาโกโตะคิดว่า "..huhu .. ตอนนี้ที่ผมคิดว่ามัน .. ฉันได้เช่นชีวิตสั้น .. * เหตุการณ์: ผิดหวังที่เธอได้ธรรมดาเสื้อยืดในขณะที่ริกาได้รับชุดสวย เธอดูริกาบอกแม่ของพวกเขา [?] เกี่ยวกับภาพชุดใหม่ คนซ้ายจดหมายรักในตู้เก็บรองเท้าของเธอและมาโกโตะคิดว่ามันเป็นความเสียหายบางส่วน
จากนั้น Iriya ได้ล้มลงกับเธอ
* ฉันควรจะได้ฟัง Uki และมองหามันอีกครั้งในวันพรุ่งนี้
โดยวิธีการที่ฉันควรจะได้สังเกตเห็นมัน ทันทีเมื่อสายได้ลดลงหรือบางทีฉันควรจะได้สังเกตเห็นมันก่อนหน้านี้ก่อนที่ท้องฟ้ากลายเป็นสีดำ
มันไม่ใช่เรื่องง่าย [เรา] เพื่อเตรียมความพร้อมงานเลี้ยงวันเกิด Iriya แต่ตอนนี้ในวันของเขาสำคัญมากอนุสรณ์, สิ่งที่ฉัน จะบอก [เขา], หน่วยความจำที่น่าเศร้าของการเสียชีวิตของเพื่อน ฉันขอโทษ
ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ. "จากนั้นเธอสังเกตเห็นใครบางคนโบกจากชายทะเล
มันเป็นอิริยาโทรออกไปของเธอกับไฟฉายและถามว่าเธอจะไม่เป็นไร มาโกโตะลุกขึ้นยืนและตะโกนสำหรับเขาที่จะช่วยเธอ คิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีว่าเธอเป็นคนที่มีชีวิตชีวามาก Iriya กล่าวว่าไม่เป็นไรเขาได้อย่างรวดเร็วจะช่วยเธอ
มาโกโตะร้องว่าเธอยังไม่อยากตาย
Iriya บอกให้เธอรอก็ไม่เป็นไรเธอจะไม่ตาย
"ใจเย็น ๆ * ชี้ไปที่พื้นดิน * เอาล่ะดูที่นี่
ระดับน้ำตื้นไม่คาดคิด. "มันเป็นเพียงข้อเท้าลึกและ Iriya ได้เกือบจะถึงเธอ
มาโกโตะหยุดร้องไห้และขอโทษ
Sweatdropping Iriya บอกเธอว่ามันเป็นยังค่อนข้างมืดดังนั้นเธอ ดีกว่าต้องระวังหรืออื่นเธอจะเดินทาง
"ฉันจะอยู่เคียงข้างคุณเพื่อให้ดีและอยู่กับที่."
มาโกโตะบอกว่าโอเค
แล้วเธอเล็กน้อยหันไปรอบ ๆ และเห็นแพคเกจขนาดเล็กซึ่งเป็นจมลงใต้น้ำในน้ำในระหว่าง เส้นทางหิน มาโกโตะคิดว่าเธอได้พบว่ามัน
เธอบิลและสร้างความประหลาดใจ Iriya ของมาโกโตะตกแบนบนน้ำ
^^; [สิ่งที่ดีที่เธอไม่ได้รับบาดเจ็บอยู่บนโขดหิน]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 13 ปกหน้า : " มีเพียงหนึ่ง ปีนี้หน้าร้อน "
กลัวมาโคโตะว่าทะเลน่ากลัวจริงๆตอนกลางคืน สิ่งนั้น [ สัตว์ประหลาดทะเลรึ ] แน่นอนก็ออกมา
ร้องไห้ขณะนั่งอยู่ข้างๆ มาโคโตะคิด " . . . . . . . เอง . . . . . . . ตอนนี้ฉันคิดว่ามัน . . . . . . . ฉันมีชีวิตสั้น . . . . . . . * ภาพ : ผิดหวังที่เธอมีเสื้อยืดแบบธรรมดาในขณะที่ริกะได้รับชุดสวยมากเธอเห็นริกะบอกแม่ของพวกเขา [ ? ใหม่ ] เรื่องชุดยูนิฟอร์มของภาพ มีคนฝากจดหมายในตู้เก็บรองเท้าของเธอ และมาโกโตะ คิดว่ามันคือความเสียหายบางส่วน
แล้วหล่นลงในอิริยา .
* ผมควรฟัง ยูกิและมองมันอีกครั้งในวันพรุ่งนี้
โดยวิธีการที่ฉันควรจะเห็นได้ทันทีเมื่อสายได้ลดลง หรือบางทีผมควรจะสังเกตเห็นก่อน ท้องฟ้าก็มืด
มันไม่ง่ายเลย [ สำหรับเรา ] เพื่อเตรียมงานเลี้ยงวันเกิดอิริยา แต่ ตอนนี้ เขาสำคัญมาก ถึงวัน แล้วผมจะ บอก [ เขา ] ความทรงจำที่น่าเศร้าของความตายของเพื่อน ฉันขอโทษ
ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ . . . " แล้วเธอก็สังเกตเห็นคนโบกมือจากชายทะเล
มันเป็นอิริยาตะโกนเรียกเธอกับไฟฉายและถามว่าเธอจะไม่เป็นอะไร มาโคโตะลุกขึ้นยืนและตะโกนให้เขาช่วยเธอ คิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีที่เธอค่อนข้างมีชีวิตชีวา อิริยา บอกว่า โอเค เขาก็จะรีบช่วยเธอ เธอยังร้องไห้
มาโกโตะไม่อยากตาย
อิริยาบอกเธอให้รอ ไม่เป็นไร เธอจะตายไม่ได้ .
" ใจเย็นๆ * จุดพื้นดิน * โอเค
ที่นี่เลยระดับน้ำตื้นโดยไม่คาดคิด . " มันเป็นเพียงข้อเท้าลึกและอิริยาได้เกือบถึงเธอ มาโกโตะหยุดร้องไห้และขอโทษ
.
sweatdropping อิริยาบอกเธอว่ามันยังค่อนข้างมืด ดังนั้นเธอควรจะระวังไว้ดีกว่า ไม่งั้นเธอจะสะดุด .
" ฉันไปด้านข้างแล้วจะดี อยู่เฉยๆ "

แล้วมาโคโตะบอกว่าโอเคเธอเล็กน้อยหันไปรอบ ๆและเห็นแพคเกจขนาดเล็กซึ่งจมอยู่ในน้ำระหว่างเส้นทางที่ขรุขระ มาโกโตะคิดว่าเธอได้พบมัน .
เธอลื่นและอิริยาเป็นเซอร์ไพรส์ มาโคโตะตกแบนบนน้ำ


; [ ดีนะที่เธอไม่ได้รับบาดเจ็บบนก้อนหิน ]