Dietary habits pre-MI (habitual die

Dietary habits pre-MI (habitual diet) might affect post-MI survival. We tested the hypothesis of a “carry-over effect” of the pre-MI diet on post-MI mortality, adjusting for covariates from the period before MI. To examine the association between changes in dietary fiber in the period from before to after MI and survival, we also adjusted for changes in covariates during that period. For models with missing covariates, we tested three different methods (missing indicator, imputed with median, and assuming no change from before to after MI periods) with similar results, and therefore we present only the results using the missing indicator method. We also modeled fiber intake by nine subgroups of pre-MI (thirds) and post-MI fiber intake (thirds) and used the likelihood ratio test to examine the interaction between pre-MI and post-MI intake.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุปนิสัยพื้นฐาน-MI (เป็นอาหาร) อาจมีผลต่อการอยู่รอดลง MI เราทดสอบสมมติฐานของการ "กระเป๋าถือมากกว่าผล" ของอาหารก่อน MI MI ลงตาย การปรับปรุงสำหรับ covariates จากงวดก่อน MI การตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงในใยอาหารในช่วงเวลาจากก่อนไปหลัง MI และการอยู่รอด เรายังปรับปรุงสำหรับการเปลี่ยนแปลงใน covariates ที่ สำหรับแบบจำลองกับ covariates หายไป เราทดสอบสามวิธีด้วยกัน (ไม่บ่งชี้ ควาบกับมัธยฐาน และสมมติว่าไม่เปลี่ยนแปลงจากก่อนไปหลังจากรอบระยะเวลา MI) กับผลที่คล้ายกัน และดังนั้น เรานำเสนอเฉพาะผลลัพธ์ที่ใช้วิธีการชี้ขาด นอกจากนี้เรายังจำลองไฟเบอร์จาก 9 กลุ่มย่อยของ pre-MI (สาม) และการบริโภคเส้นใยลง MI (สาม) และใช้การทดสอบอัตราความเป็นไปได้เพื่อตรวจสอบการโต้ตอบระหว่างบริโภคก่อน MI และไปรษณีย์ MI

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรมการบริโภคอาหารก่อนมิชิแกน (อาหารเป็นนิสัย) อาจมีผลต่อความอยู่รอดของการโพสต์มิชิแกน เราได้ทดสอบสมมติฐานของการ "ดำเนินการมากกว่าผล" ของอาหารก่อน MI ต่อการตายโพสต์มิชิแกนปรับค่าตัวแปรจากงวดก่อน MI เพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงในใยอาหารในช่วงเวลาก่อนที่จะจากไปหลังจาก MI และความอยู่รอดที่เราปรับการเปลี่ยนแปลงในตัวแปรในช่วงเวลานั้น สำหรับรุ่นที่มีตัวแปรที่ขาดหายไปเราได้ทดสอบสามวิธีที่แตกต่างกัน (หายไปตัวบ่งชี้ที่มีค่าเฉลี่ยรวมอยู่ในตั๋วและสมมติว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงจากก่อนหลังจากช่วงเวลา MI) กับผลที่คล้ายกันและดังนั้นเราจึงนำเสนอเฉพาะผลโดยใช้วิธีการตัวบ่งชี้ที่ขาดหายไป นอกจากนี้เรายังสร้างแบบจำลองปริมาณใยโดยเก้ากลุ่มย่อยก่อนมิชิแกน (สาม) และการบริโภคใยโพสต์มิชิแกน (สาม) และใช้การทดสอบความน่าจะเป็นอัตราส่วนที่จะตรวจสอบการทำงานร่วมกันระหว่างก่อน MI และการบริโภคการโพสต์มิชิแกน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริโภคนิสัยก่อนมิ ( อาหารนิสัย ) อาจส่งผลกระทบต่อตำแหน่งมิรอด เราทดสอบสมมติฐานของ " อุ้มมากกว่าผลของอาหารที่โพสต์ก่อน มิมีการตายการความรู้จากช่วงก่อนมี ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงของเส้นใยอาหารในช่วงก่อนและหลังมีการเปลี่ยนแปลงความรู้เรายังปรับในช่วงเวลานั้นสำหรับรุ่นที่มีความรู้ที่ขาดหายไป เราทดสอบสามวิธีที่แตกต่างกัน ( หายไปตัวบ่งชี้ใดๆ กับค่ามัธยฐาน และสมมติว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงจากก่อนไปหลังช่วงมิ ) กับผลที่คล้ายกัน และดังนั้น เราเสนอเฉพาะผลลัพธ์ของการใช้ตัวบ่งชี้ที่ขาดหายไป โดยวิธีเรายังเคยบริโภคไฟเบอร์โดยเก้ากลุ่มย่อยก่อนมิ ( สาม ) และโพสต์มิบริโภคไฟเบอร์ ( 3 ) และใช้โอกาสทดสอบอัตราส่วนเพื่อศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างก่อนและหลังมิ
มิท่อไอเสีย