Deforestation, together with its va

Deforestation, together with its various consequences, is the principal ecological problem in the Philippines. Since the 1960s, many corporations in partnership with the Philippine government have expanded mines, logging, and plantations, uprooting vast tracks of land without genuine consideration of ecological balance and the social costs.
Due to the widespread denudation of the forests, the destruction of watersheds[i] and the massive siltation[ii] of rivers, the annihilation caused by typhoons and flooding has massively worsened in the past 20 years. The natural barriers that once aided communities to survive these storms have been destroyed by inhumane government policies and profit driven corporations. Thus, the greatest calamities and threat to the Philippine environment and to the Filipino people are not “natural” but are man-made.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัดไม้ทำลายป่า ผลกระทบของมันต่าง ๆ ร่วมกับมีปัญหาระบบนิเวศหลักในฟิลิปปินส์ ตั้งแต่ปี 1960 หลายองค์กรร่วมมือกับรัฐบาลฟิลิปปินส์ได้ขยายเหมือง บันทึก และ สวน uprooting แทร็คกว้างใหญ่ของแผ่นดินโดยไม่คำนึงถึงสมดุลของระบบนิเวศและต้นทุนทางสังคมของแท้เนื่องจาก denudation อย่างกว้างขวางของป่า การทำลายของลุ่มน้ำ [i] และตัวใหญ่ siltation [ii] ของแม่น้ำ การทำลายล้างที่เกิดจากพายุไต้ฝุ่นและน้ำท่วมได้อย่างหนาแน่นแย่ลงในช่วง 20 ปี อุปสรรคตามธรรมชาติที่เมื่อช่วยชุมชนเอาตัวรอดพายุเหล่านี้ได้ถูกทำลายไป โดยนโยบายของรัฐบาลที่ไร้มนุษยธรรม และกำไรองค์กรขับเคลื่อน ดังนั้น ภัยพิบัติและสิ่งคุกคามต่อสิ่งแวดล้อมที่ฟิลิปปินส์ และคนฟิลิปปินส์ไม่ธรรมชาติ" แต่เป็นมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัดไม้ทำลายป่าร่วมกับผลกระทบต่าง ๆ เป็นปัญหาของระบบนิเวศที่สำคัญในประเทศฟิลิปปินส์ ตั้งแต่ปี 1960 บริษัท หลายแห่งในความร่วมมือกับรัฐบาลฟิลิปปินส์ได้ขยายการทำเหมืองแร่, การเข้าสู่ระบบและสวนถอนแทร็คใหญ่ของที่ดินโดยไม่ต้องพิจารณาแท้ของความสมดุลของระบบนิเวศและต้นทุนทางสังคม.
เนื่องจาก denudation อย่างแพร่หลายของป่าทำลายแหล่งต้นน้ำ [I] และตกตะกอนขนาดใหญ่ [ii] ของแม่น้ำ, การทำลายล้างที่เกิดจากพายุไต้ฝุ่นและน้ำท่วมได้แย่ลงอย่างหนาแน่นใน 20 ปีที่ผ่านมา อุปสรรคทางธรรมชาติที่ได้รับความช่วยเหลือครั้งเดียวชุมชนเพื่อความอยู่รอดพายุเหล่านี้ได้ถูกทำลายโดยนโยบายของรัฐบาลที่ไร้มนุษยธรรมและ บริษัท กำไรขับเคลื่อน ดังนั้นภัยพิบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและเป็นภัยคุกคามต่อสภาพแวดล้อมของฟิลิปปินส์และชาวฟิลิปปินส์ไม่ได้เป็น "ธรรมชาติ" แต่ที่มนุษย์สร้างขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตัดไม้ทำลายป่า พร้อมกับผลกระทบต่าง ๆ ของมัน คือ ปัญหาทางนิเวศวิทยาหลักในฟิลิปปินส์ ตั้งแต่ปี 1960 , หลายองค์กรในความร่วมมือกับรัฐบาลฟิลิปปินส์มีเหมืองขยายเข้าสู่ระบบ และต้นไม้ ต้นข้าวมากเพลงของที่ดินโดยไม่ต้องพิจารณาจากความสมดุลทางนิเวศวิทยาและต้นทุนทางสังคมเนื่องจากการทำให้ว่างเปล่าอย่างแพร่หลายของป่า การทำลายของลุ่มน้ำ [ ผม ] และ [ 2 ] ของแม่น้ำใหญ่ตี้ , การทำลายล้างที่เกิดจากพายุไต้ฝุ่นและน้ำท่วมได้หลายอย่างแย่ลงในช่วง 20 ปี ธรรมชาติที่ช่วยให้ชุมชนอยู่รอดได้ อุปสรรค เมื่อพายุเหล่านี้ได้ถูกทำลายโดยนโยบายรัฐบาลไร้มนุษยธรรมและกำไรขับเคลื่อนองค์กร ดังนั้นภัยพิบัติมากที่สุด และการคุกคามสิ่งแวดล้อมของฟิลิปปินส์ และคนฟิลิปปินส์จะไม่ " ธรรมชาติ " แต่ที่มนุษย์สร้างขึ้น