Mrs. Baroda was a little provoked t

Mrs. Baroda was a little provoked to learn that her husband expected his friend, Gouvernail, up to spend a week or two on the plantation.
They had entertained a good deal during the winter; much of the time had also been passed in New Orleans in various forms of mild dissipation. She was looking forward to a period of unbroken rest, now, and undisturbed tete-a-tete with her husband, when he informed her that Gouvernail was coming up to stay a week or two.

This was a man she had heard much of but never seen. He had been her husband's college friend; was now a journalist, and in no sense a society man or "a man about town," which were, perhaps, some of the reasons she had never met him. But she had unconsciously formed an image of him in her mind. She pictured him tall, slim, cynical; with eye-glasses, and his hands in his pockets; and she did not like him. Gouvernail was slim enough, but he wasn't very tall nor very cynical; neither did he wear eyeglasses nor carry his hands in his pockets. And she rather liked him when he first presented himself.

But why she liked him she could not explain satisfactorily to herself when she partly attempted to do so. She could discover in him none of those brilliant and promising traits which Gaston, her husband, had often assured her that he possessed. On the contrary, he sat rather mute and receptive before her chatty eagerness to make him feel at home and in face of Gaston's frank and wordy hospitality. His manner was as courteous toward her as the most exacting woman could require; but he made no direct appeal to her approval or even esteem.

Once settled at the plantation he seemed to like to sit upon the wide portico in the shade of one of the big Corinthian pillars, smoking his cigar lazily and listening attentively to Gaston's experience as a sugar planter.

"This is what I call living," he would utter with deep satisfaction, as the air that swept across the sugar field caressed him with its warm and scented velvety touch. It pleased him also to get on familiar terms with the big dogs that came about him, rubbing themselves sociably against his legs. He did not care to fish, and displayed no eagerness to go out and kill grosbecs when Gaston proposed doing so.

Gouvernail's personality puzzled Mrs. Baroda, but she liked him. Indeed, he was a lovable, inoffensive fellow. After a few days, when she could understand him no better than at first, she gave over being puzzled and remained piqued. In this mood she left her husband and her guest, for the most part, alone together. Then finding that Gouvernail took no manner of exception to her action, she imposed her society upon him, accompanying him in his idle strolls to the mill and walks along the batture. She persistently sought to penetrate the reserve in which he had unconsciously enveloped himself.

"When is he going--your friend?" she one day asked her husband. "For my part, he tires me frightfully."

"Not for a week yet, dear. I can't understand; he gives you no trouble."

"No. I should like him better if he did; if he were more like others, and I had to plan somewhat for his comfort and enjoyment."

Gaston took his wife's pretty face between his hands and looked tenderly and laughingly into her troubled eyes.

They were making a bit of toilet sociably together in Mrs. Baroda's dressing-room.

"You are full of surprises, ma belle," he said to her. "Even I can never count upon how you are going to act under given conditions." He kissed her and turned to fasten his cravat before the mirror.

"Here you are," he went on, "taking poor Gouvernail seriously and making a commotion over him, the last thing he would desire or expect."

"Commotion!" she hotly resented. "Nonsense! How can you say such a thing? Commotion, indeed! But, you know, you said he was clever."

"So he is. But the poor fellow is run down by overwork now. That's why I asked him here to take a rest."

"You used to say he was a man of ideas," she retorted, unconciliated. "I expected him to be interesting, at least. I'm going to the city in the morning to have my spring gowns fitted. Let me know when Mr. Gouvernail is gone; I shall be at my Aunt Octavie's."

That night she went and sat alone upon a bench that stood beneath a live oak tree at the edge of the gravel walk.

She had never known her thoughts or her intentions to be so confused. She could gather nothing from them but the feeling of a distinct necessity to quit her home in the morning.

Mrs. Baroda heard footsteps crunching the gravel; but could discern in the darkness only the approaching red point of a lighted cigar. She knew it was Gouvernail, for her husband did not smoke. She hoped to remain unnoticed, but her white gown revealed her to him. He threw away his cigar and seated himself upon the bench beside her; without a suspicion that she might object to his presence.

"Your husband told me to bring this to you, Mrs. Baroda," he said, handing her a filmy, white scarf with which she sometimes enveloped her head and shoulders. She accepted the scarf from him with a murmur of thanks, and let it lie in her lap.

He made some commonplace observation upon the baneful effect of the night air at the season. Then as his gaze reached out into the darkness, he murmured, half to himself:

"`Night of south winds--night of the large few stars!

Still nodding night--'"

She made no reply to this apostrophe to the night, which, indeed, was not addressed to her.

In "A Respectable Woman," Kate Chopin delves into the psychology of Mrs. Baroda, a wealthy woman with a loving husband who faces temptation in the person of Gouvernail, a polite, unassuming visitor to the Baroda plantation. Like the heroine of "A Pair of Silk Stockings," Mrs. Baroda is enticed early in the story with the prospect of a change from a quieter, more ordinary life, but whereas Mrs. Sommers gives in to her desires with relative ease and begins spending her extra money after limited deliberation, Mrs. Baroda does not instantly recognize what she really wants and eventually struggles with the self-imposed limitations of her identity as "a respectable woman."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บาโรดานาง provoked เล็กน้อยเพื่อเรียนรู้ว่า สามีคาดว่าเพื่อนของเขา Gouvernail ค่าใช้สัปดาห์หรือ 2 ไร่ได้พวกเขามีบริการการจัดการที่ดีในช่วงฤดูหนาว มากเวลาก็ยังถูกส่งผ่านในนิวออร์ลีนส์ในรูปแบบต่าง ๆ ของอ่อนกระจาย เธอถูกมองไปข้างหน้าระยะเวลาไม่เสียหาย ตอนนี้ และ tete-a-tete อย่างมากกับสามี เมื่อเขาแจ้งเธอว่า Gouvernail ได้มาพักหนึ่งสัปดาห์หรือสองนี้เป็นคนที่เธอได้ยินมาก แต่ไม่เคยเห็น เขาได้สามีวิทยาลัยเพื่อน ตอนนี้นักข่าว และในไม่รู้สึกคนสังคมหรือ "คนเกี่ยวกับเมือง ซึ่งได้ บางที บางเหตุผลที่เธอไม่เคยได้พบเขา แต่เธอได้รับรูปภาพของเขาในใจของเธอ เธอภาพเขาสูง บาง ลลด แก้วตา และมือในกระเป๋าของเขา และเธอก็ชอบเขา Gouvernail บางมาก แต่เขาไม่สูงมาก หรือ ลลดมาก ไม่ได้เขาสวมแว่นตา หรือมือของเขามีเงินในกระเป๋าของเขา และเธอจะชอบเขาเมื่อเขาต้องนำเสนอตัวเองแต่ทำไมเขาชอบ เธออาจไม่อธิบายผ่านตัวเองเมื่อเธอบางส่วนพยายามที่จะทำ เธอไม่ได้เขาไม่มีของที่ยอดเยี่ยม และแนวโน้มลักษณะใดกาสตัน สามี มีมักมั่นใจเธอว่า เขาต้อง ดอก เขานั่งแทนที่จะปิดเสียง และครอบครัวก่อน eagerness chatty ของเธอเพื่อให้เขารู้สึกสะดวกสบายภายในบ้าน และ in face of ของกาสตันแฟรงค์ และอนุ ลักษณะของเขาว่าสุภาพไปเธอเป็นผู้หญิงเข้มงวดที่สุดต้องมี แต่เขาทำไม่อุทธรณ์โดยตรงอนุมัติหรือแม้แต่เห็นคุณค่าของเธอเมื่อตัดสินในไร่ที่เขาดูเหมือนจะชอบนั่งตามโก้กว้างในร่มเงาของเสา Corinthian ใหญ่ บุหรี่ซิการ์เขามูม และสดับตรับฟังประสบการณ์ของกาสตันเป็นกระถางต้นไม้เป็นน้ำตาล"นี่คือสิ่งที่ฉันเรียกชีวิต, " เขาจะส่ง ด้วยความลึก เป็นอากาศที่กวาดข้ามน้ำตาลคนนั้นกอดเขา ด้วยสัมผัส velvety ความอบอุ่น และหอม มันใจเขาให้ได้รับเงื่อนไขที่คุ้นเคยกับสุนัขขนาดใหญ่ที่มาเขา ถูตัวเอง sociably กับขาของเขา เขาไม่เลี้ยงปลา และแสดง eagerness ออกไป และฆ่า grosbecs เมื่อกาสตันเสนอทำไม่บุคลิกของ Gouvernail พิศวงนางบาโรดา แต่เธอชอบเขา จริง ๆ เขาเป็นคนน่ารัก เป็นอันตรายน้อย หลังจากไม่กี่วัน เมื่อเธอสามารถเข้าใจเขาดีขึ้นกว่าตอนแรก เธอให้ผ่านเป็นที่พิศวง และยังคง piqued ไม่ อารมณ์นี้ เธอทิ้งสามีและแขกของเธอ ส่วนใหญ่ คนเดียวกัน แล้ว หาว่า Gouvernail เอาไม่มีลักษณะของข้อยกเว้นการกระทำของเธอ เธอบังคับสังคมของเธอเมื่อเขา มาพร้อมกับเขาในทุกการใช้งานของเขาไปยังโรงสีและเดินตาม batture เธอสามารถขอเข้าสำรองซึ่งเขาได้รับขัดเอง"เมื่อเขาจะไป - เพื่อนได้อย่างไร" เธอวันหนึ่งถามสามีของเธอ "ในส่วนของฉัน เขายางผม frightfully""ไม่ใช่สำหรับเป็นสัปดาห์ได้ รัก ผมไม่เข้าใจ เขาให้ปัญหาไม่""หมายเลขควรชอบเขาดีกว่าถ้าเขาไม่ได้ ถ้าเขามี มากกว่าคนอื่น และมีการวางแผนค่อนข้างสะดวกสบายและความเพลิดเพลินของเขา"กาสตันเอาใบหน้าสวยของภรรยาระหว่างมือของเขา และมองละม่อม และเก่งกาจเป็นเธอปัญหาสายตาพวกเขาถูกทำให้บิตของน้ำ sociably กันในห้องแต่งตัวของนางบาโรดา"คุณจะเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เบลล์มา เขากล่าวกับเธอ "แม้ฉันสามารถไม่เคยนับจำนวนเมื่อไรคุณจะไปดำเนินการภายใต้เงื่อนไขที่ให้" เขารั้งเธอ และหันไปยึดเขาคราแวทก่อนกระจก"นี่คุณเป็น เขาก็ "การ Gouvernail ยากจนอย่างจริงจัง และทำการหลีกหนีความวุ่นวายบนเขา สิ่งสุดท้ายที่เขาจะต้องการ หรือคาดหวัง""หลีกหนีความวุ่นวาย" เธอ hotly resented "เหลวไหล วิธีคุณสามารถพูดสิ่ง หลีกหนีความวุ่นวาย แน่นอน ได้ รู้ คุณกล่าวว่า เขาฉลาด""เพื่อให้เขาได้ แต่เพื่อนดีรันลง โดย overwork ขณะนี้ จึงถามเขาที่นี่ผ่อน ""คุณใช้ว่าเขาเป็นคนของความคิด เธอโต้ว่า unconciliated "คาดว่าเขาจะสนใจ น้อย ฉันจะไปเมืองในตอนเช้าจะมีสปริงของฉันชุดติดตั้ง แจ้งให้ทราบเมื่อนาย Gouvernail หาย ผมจะได้ที่ Octavie ป้าของฉัน"คืนนั้นเธอไป และนั่งคนเดียวเมื่อผู้พิพากษาที่ยืนใต้ต้นไม้สดโอ๊คที่ขอบของกรวดเดินเธอไม่เคยได้รู้จักความคิดของเธอหรือความตั้งใจของเธอนั้นสับสน เธอสามารถรวบรวมอะไรจากพวกเขาแต่ความรู้สึกของความจำเป็นทั้งหมดเพื่อออกจากบ้านในตอนเช้านางบาโรดาได้ยินอย่างที่ถูกกระทืบกรวด แต่สามารถที่มองเห็นในความมืดเพียงจุดแดง approaching ของซิการ์ที่กระจก เธอรู้ว่า มันเป็น Gouvernail สำหรับสามีไม่สูบบุหรี่ไม่ เธอหวังยังจำเริญ แต่ชุดของเธอสีขาวเปิดเผยเธอกับเขา เขาโยนเก็บซิการ์ของเขา และนั่งเองตามม้านั่งข้างเธอ ไม่ มีความสงสัยที่ว่า เธออาจวัตถุการสถิตอยู่ของพระองค์"สามีของคุณบอกผมให้นี้คุณ นางบาโรดา เขากล่าวว่า handing ฝ้าเนื่อง ขาวผ้าพันคอที่เธอบางครั้งขัดหัวและไหล่ของเธอเธอ เธอยอมรับผ้าพันคอจากเขากับเมอร์เมอร์ของขอบคุณ และปล่อยให้มันนอนอยู่บนตักของเธอเขาทำบางเป็นธรรมดาสังเกตตามผล baneful ของอากาศยามค่ำคืนในฤดูกาล จากนั้นเป็นสายตาของเขาถึงออกมาในความมืด เขา murmured ครึ่งพระองค์:"' คืนใต้พัน - คืนดาวน้อยใหญ่ยัง nodding คืน- ' "เธอทำไม่ตอบเครื่องหมายอัญประกาศเดี่ยวนี้การคืน ที่ แท้จริง ไม่อยู่ที่เธอใน "เอเกียรติผู้หญิง เคทโชแปง delves เป็นจิตวิทยาของนางบาโรดา ผู้หญิง มีสามีรักที่เผชิญการทดลองในคนของ Gouvernail ผู้เข้าชมสุภาพ ถ่อมตัวไปสวนบาโรดา มั่งคั่ง เช่นนางเอกของ " A คู่ของไหมถุงน่อง", บาโรดานางยุพาก่อนในเรื่องความมีโอกาสของการเปลี่ยนแปลงจากชีวิตธรรมดามาก เงียบสงบ แต่ในขณะที่นาง Sommers ให้ในความต้องการของเธออย่างง่ายดายญาติ และเริ่มต้นใช้จ่ายเงินของเธอเพิ่มเติมหลังจากสุขุมจำกัด บาโรดานางทันทีรู้จักเธอว่าจริง ๆ ต้อง และก็ต่อสู้กับข้อจำกัดของข้อมูลประจำตัวของเธอเป็น "เกียรติผู้หญิง" ปรน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นางบาโรเป็นเพียงเล็กน้อยเจ็บใจที่รู้ว่าสามีของเธอคาดว่าเพื่อนของเขา Gouvernail ถึงการใช้จ่ายหรือสองสัปดาห์ในไร่.
พวกเขาได้รับความบันเทิงการจัดการที่ดีในช่วงฤดูหนาว; มากเวลาก็ถูกส่งผ่านไปในนิวออร์ในรูปแบบต่างๆของการระบายอ่อน ๆ เธอเป็นคนที่มองไปข้างหน้าในช่วงเวลาแห่งการพักผ่อนติดต่อกันตอนนี้และไม่ถูกรบกวนกระจุ๋งกระจิ๋งกับสามีของเธอเมื่อเขาบอกเธอว่า Gouvernail กำลังจะมาถึงอยู่หนึ่งหรือสองสัปดาห์. นี้เป็นคนที่เธอเคยได้ยินมากของ แต่ ไม่เคยเห็น เขาเป็นเพื่อนที่วิทยาลัยของสามีของเธอ; ตอนนี้เป็นนักข่าวและในความรู้สึกไม่เป็นคนที่สังคมหรือ "มนุษย์เกี่ยวกับเมือง" ซึ่งบางทีบางส่วนของเหตุผลที่เธอไม่เคยได้พบกับเขา แต่เธอก็เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวภาพของเขาในใจของเธอ เธอภาพเขาสูงบางคนอื่น; กับแว่นตาตาและมือของเขาในกระเป๋าของเขา; และเธอไม่ชอบเขา Gouvernail เป็นบางพอ แต่เขาก็ไม่ได้สูงมากหรือคนอื่นมาก ทั้งเขาและไม่สวมแว่นตาหรือพกมือของเขาในกระเป๋าของเขา และเธอก็ค่อนข้างชอบเขาเมื่อเขาแรกที่นำเสนอตัวเอง. แต่ทำไมเธอชอบเขาว่าเธอไม่สามารถอธิบายที่น่าพอใจกับตัวเองเมื่อเธอส่วนหนึ่งเป็นความพยายามที่จะทำเช่นนั้น เธอจะสามารถค้นพบในตัวเขาไม่มีผู้ที่มีลักษณะที่ยอดเยี่ยมและมีแนวโน้มที่แกสตันสามีของเธอมักจะได้มั่นใจว่าเขามี ในทางตรงกันข้ามเขานั่งค่อนข้างปิดและเปิดกว้างก่อนที่ความกระตือรือร้นช่างพูดของเธอที่จะทำให้เขารู้สึกเหมือนอยู่ที่บ้านและในใบหน้าของแกสตันการต้อนรับและตรงไปตรงมาพูดมาก ลักษณะของเขาคือเป็นสุภาพต่อเธอเป็นผู้หญิงที่เข้มงวดที่สุดอาจต้อง; แต่เขาทำไม่อุทธรณ์โดยตรงกับการอนุมัติของเธอหรือแม้กระทั่งความภาคภูมิใจ. ตัดสินทันทีที่สวนดูเหมือนว่าเขาจะชอบที่จะนั่งบนระเบียงกว้างในร่มเงาของหนึ่งในเสาโครินเธียใหญ่, สูบซิการ์ของเขาอย่างเฉื่อยชาและการฟังอย่างตั้งใจกับประสบการณ์แกสตันเป็น ชาวไร่น้ำตาล. "นี่คือสิ่งที่ผมเรียกที่อยู่อาศัย" เขาจะเปล่งด้วยความพึงพอใจลึกเป็นอากาศที่กวาดข้ามสนามน้ำตาลลูบเขาด้วยการสัมผัสนุ่มของมันอบอุ่นและมีกลิ่นหอม มันพอใจเขายังจะได้รับในแง่ความคุ้นเคยกับสุนัขใหญ่ที่มาเกี่ยวกับเขาถูตัวเอง sociably กับขาของเขา เขาไม่ได้สนใจที่จะปลาและไม่แสดงความกระตือรือร้นที่จะออกไปและฆ่า grosbecs เมื่อแกสตันเสนอการทำเช่นนั้น. บุคลิกภาพของ Gouvernail งงนางบาโร แต่เธอก็ชอบเขา อันที่จริงเขาก็น่ารักเพื่อนน่ารังเกียจ หลังจากไม่กี่วันเมื่อเธอสามารถเข้าใจเขาไม่ดีกว่าในตอนแรกเธอให้มากกว่าที่จะถูกงงและยังคงป่องๆ ในอารมณ์นี้เธอทิ้งสามีและแขกของเธอส่วนใหญ่ที่อยู่ด้วยกันตามลำพัง แล้วพบว่า Gouvernail เอาลักษณะของการไม่มีข้อยกเว้นกับการกระทำของเธอเธอกำหนดสังคมของเธอกับเขามาพร้อมกับเขาในการเดินเล่นไม่ได้ใช้งานของเขาไปโรงสีและเดินไปตาม Batture เสมอเธอพยายามที่จะเจาะสำรองที่เขาเคยห่อหุ้มตัวเองโดยไม่รู้ตัว. "เมื่อเขาไป? - เพื่อนของคุณ" วันหนึ่งเธอถามสามีของเธอ "สำหรับในส่วนของยางเขาฉันน่าขนพองสยองเกล้า." "ไม่สำหรับสัปดาห์ยังรักฉันไม่สามารถเข้าใจ. เขาจะช่วยให้คุณไม่มีปัญหา". "ครั้งที่ฉันควรจะชอบเขาดีกว่าถ้าเขาไม่ได้ถ้าเขาได้มากขึ้นเช่น คนอื่น ๆ และผมต้องวางแผนบ้างเพื่อความสะดวกสบายและความเพลิดเพลินของเขา. " แกสตันเอาใบหน้าสวยของภรรยาของเขาระหว่างมือของเขาและมองนุ่มนวลและหัวเราะเข้าไปในดวงตาที่มีปัญหาของเธอ. พวกเขาถูกทำให้บิตของห้องน้ำ sociably ร่วมกันในนางบาโรของห้องแต่งตัว . "คุณจะเต็มไปด้วยความประหลาดใจแม่เบลล์" เขากล่าวกับเธอ "แม้ฉันจะไม่สามารถนับเมื่อวิธีการที่คุณจะไปทำหน้าที่ภายใต้เงื่อนไขที่กำหนด". เขาจูบเธอและหันไปยึดผ้าผูกคอของเขาก่อนที่กระจก. "นี่คุณ" เขากล่าวต่อ "การ Gouvernail ยากจนอย่างจริงจังและทำให้ความวุ่นวายมากกว่าเขาเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาจะต้องการหรือคาดหวัง." "ความวุ่นวาย" เธอไม่พอใจอย่างรุนแรง "ไร้สาระ! วิธีที่คุณสามารถพูดได้ว่าสิ่งนั้นหรือไม่วุ่นวายแน่นอน! แต่คุณรู้ว่าคุณบอกว่าเขาฉลาด." "ดังนั้นเขา. แต่เพื่อนที่ไม่ดีจะทำงานลดลงมากเกินไปในขณะนี้. นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันถามเขาว่าที่นี่เพื่อ ใช้เวลาที่เหลือ. " "คุณเคยพูดว่าเขาเป็นคนที่มีความคิด" เธอโต้ unconciliated "ผมคาดว่าเขาจะเป็นที่น่าสนใจอย่างน้อยฉันจะไปยังเมืองในตอนเช้าจะมีชุดฤดูใบไม้ผลิของฉันพอดีแจ้งให้เราทราบเมื่อนาย Gouvernail จะหายไป... ฉันจะเป็นที่ป้า Octavie ของฉัน" คืนนั้นเธอ ก็ไปนั่งโดดเดี่ยวบนม้านั่งที่ยืนอยู่ใต้ต้นโอ๊กอยู่ที่ขอบของการเดินกรวด. เธอไม่เคยรู้จักความคิดหรือความตั้งใจของเธอจะสับสนดังนั้น เธอสามารถรวบรวมอะไรจากพวกเขา แต่ความรู้สึกของความจำเป็นที่แตกต่างกันที่จะออกจากบ้านของเธอในตอนเช้า. นาง บาโรได้ยินเสียงฝีเท้ากระทืบกรวด; แต่ไม่สามารถมองเห็นในความมืดเพียงจุดสีแดงใกล้ของซิการ์สว่าง เธอรู้ว่ามันเป็น Gouvernail สำหรับสามีของเธอไม่ได้สูบบุหรี่ เธอหวังว่าจะยังคงไม่มีใครสังเกตเห็น แต่ชุดสีขาวของเธอเผยให้เห็นเธอกับเขา เขาโยนออกไปซิการ์ของเขาและตัวเองนั่งอยู่บนม้านั่งข้างเธอ; โดยไม่ต้องสงสัยว่าเธออาจจะคัดค้านการปรากฏตัวของเขา. "สามีของคุณบอกให้ผมนำมานี้กับคุณนางบาโร" เขากล่าวยื่นเธอเยิ้มผ้าพันคอสีขาวซึ่งบางครั้งเธอห่อหุ้มหัวและไหล่ของเธอ เธอได้รับการยอมรับผ้าพันคอจากเขาด้วยบ่นของขอบคุณและปล่อยให้มันอยู่ในตักของเธอ. เขาทำบางอย่างสังเกตเรื่องธรรมดาเมื่อผลมีผลร้ายของอากาศคืนที่ฤดูกาล จากนั้นก็เป็นสายตาของเขาเอื้อมมือออกไปในความมืดเขาบ่นครึ่งหนึ่งกับตัวเอง: "` คืนลมใต้ - คืนของดาวไม่กี่ขนาดใหญ่! ยังพยักหน้า night-- '" เธอตอบกลับ apostrophe นี้ไม่มีการคืน, ซึ่งอันที่จริงก็ไม่ได้จ่าหน้าถึงเธอ. ใน "ผู้หญิงมีเกียรติ" เคทโชแปง delves เป็นจิตวิทยาของนางบาโรผู้หญิงที่ร่ำรวยกับสามีที่รักที่ใบหน้าสิ่งล่อใจในคนของ Gouvernail, สุภาพ, ผู้เข้าชมจะถ่อมตัว สวนบาโร เช่นเดียวกับนางเอกของ "คู่ถุงน่องผ้าไหม" นางบาโรจะล่อในช่วงต้นเรื่องกับโอกาสของการเปลี่ยนแปลงจากที่เงียบสงบ, ชีวิตปกติธรรมดามากขึ้น แต่ในขณะที่นางซอมเมอร์ให้ในความปรารถนาของเธอได้อย่างง่ายดายญาติและเริ่ม การใช้จ่ายเงินพิเศษของเธอหลังจากที่การพิจารณา จำกัด นางบาโรไม่ได้ทันทีรับรู้สิ่งที่เธอต้องการจริงๆและในที่สุดก็ต้องต่อสู้กับข้อ จำกัด ของตัวเองเรียกเก็บจากตัวตนของเธอเป็น "ผู้หญิงที่นับถือ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นางบาโรเล็กน้อย ทำให้เรียนรู้ว่า สามีคาดเพื่อน gouvernail ขึ้นที่จะใช้จ่ายหรือสองสัปดาห์ในสวนป่า
มีความบันเทิงที่ดีในช่วงฤดูหนาว ; มากของเวลาที่ถูกส่งผ่านในนิว ออร์ลีนส์ ในรูปแบบต่าง ๆ ของมายด์ สุรุ่ยสุร่าย เธอมองไปข้างหน้าเป็นระยะเวลาติดต่อกันเหลือแล้ว ไม่เสียแรงกับสามีของเธอเมื่อเขาบอกว่า gouvernail มาอยู่เป็นสัปดาห์หรือสอง

นี่เป็นผู้ชายที่เธอเคยได้ยินค่ะ แต่ไม่เคยเห็น เขาถูกเพื่อนวิทยาลัยของสามีของเธอ มาเป็นนักข่าว และไม่มีความรู้สึก สังคม เพื่อน หรือ " คนเมือง " ซึ่งบางทีบางส่วนของเหตุผลที่เธอเคยพบเขา แต่เธอได้โดยไม่รู้ตัว เกิดมีภาพเขาในจิตใจของเธอ เธอนึกภาพเขาสูงบาง , เหยียดหยาม ; กับแว่นสายตาและมือล้วงกระเป๋ากางเกง เธอไม่ได้ชอบเขา gouvernail ได้บางแล้ว แต่เขาไม่สูงมาก หรืออย่างเหยียดหยาม และเขาสวมแว่นตาหรืออุ้มมือของเขาในกระเป๋าของเขา เธอชอบเขาเมื่อเขาแรกที่นำเสนอตัวเอง

แต่ทำไม เธอชอบเขา เธอไม่สามารถอธิบายได้ดีไปเองเมื่อเธอจึงพยายามที่จะทำเช่นนั้นเธออาจจะพบเขาเหล่านั้นไม่มีลักษณะที่สดใสและแนวโน้ม แกสตัน สามี มักจะบอกเธอว่าเขาถูกสิง ในทางตรงกันข้าม เขานั่งค่อนข้างเงียบ และอ่อนไหว ก่อนที่นิสัยช่างพูดของเธอ ทำให้เขารู้สึกเหมือนอยู่บ้านและในใบหน้าของแกสตัน แฟรงก์ แล้วการบริการ ลักษณะของเขาเป็นอ่อนโยนต่อเธอเป็นผู้หญิงที่เข้มงวดมากที่สุด อาจต้อง ;แต่เขาไม่ตรงดึงดูดเธออนุมัติ หรือแม้แต่นับถือ

เคยตั้งรกรากอยู่ที่สวนป่า ดูเหมือนเขาจะชอบที่จะนั่งบนระเบียงกว้างในร่มเงาของหนึ่งใหญ่คอรินเทียนเสา , บุหรี่ซิการ์ของเขาอย่างขี้เกียจ และฟังอย่างตั้งใจ เพื่อตัวแทนของประสบการณ์เป็นอ้อยปลูก

" นี่คือสิ่งที่ฉัน เรียกอยู่ " เขากล่าวด้วยความพึงพอใจลึกเป็นอากาศที่กวาดทั่วสนามตาลลูบเขาที่อบอุ่นหอมนุ่มสัมผัส ก็ยินดีที่เขาจะได้รับในแง่ที่คุ้นเคยกับหมาใหญ่ที่มากับเขา sociably ถูตัวกับขาของเขา เขาไม่ได้ดูแลปลา และแสดงผลได้ไม่กระตือรือร้นที่จะออกไปและฆ่า grosbecs เมื่อแกสตันเสนอทำแล้ว

gouvernail บุคลิกภาพงงคุณนาย Barodaแต่เธอชอบเขา จริงๆ แล้ว เขาก็น่ารัก ไม่กัดเธอหรอกนะ หลังจากนั้นไม่กี่วัน เมื่อเธอเข้าใจเขาดีกว่า ตอนแรกเธอให้ผ่านได้งงและยังคงพุ่งพล่าน ในช่วงเวลานี้เธอทิ้งสามีและแขกของเธอ ส่วนใหญ่ ด้วยกันสองต่อสอง การค้นหาที่ gouvernail เอาลักษณะของข้อยกเว้นการกระทำของเธอ เธอบังคับสังคมของเธอเมื่อเขามาพร้อมกับเขาในเดินเล่นเฉยๆของเขาไปบดและเดินตาม batture . เธอไม่พยายามที่จะเจาะสำรองที่เขาได้โดยไม่รู้ตัว ห่อหุ้มตัวเอง

" เมื่อเขาไป . . . เพื่อนของคุณ ? วันหนึ่งเธอขอให้สามีของเธอ " สำหรับส่วนของฉัน , เขาทำให้ฉันอย่างแรง "

" ไม่ได้เป็นอาทิตย์เลย ที่รัก ฉันไม่เข้าใจ เขาทำให้คุณเดือดร้อน . . . "

" ฉันควรจะชอบเขามากกว่า ถ้าเขามาถ้าเขาเหมือนคนอื่น และผมต้องวางแผนค่อนข้างเพื่อความสะดวกสบายและความเพลิดเพลินของเขา . "

สตันได้ภรรยาสวยหน้าระหว่างมือ และดูอ่อนหวานด้วยการหัวเราะของเธอและเป็นปัญหาสายตา

พวกเขาทำบิตของห้องน้ำ sociably ด้วยกันคุณนาย Baroda ในห้องแต่งตัว

" คุณ เต็มไปด้วยความประหลาดใจ มาเบล " เขากล่าวกับเธอ" ถึงแม้ผมจะไม่เคยนับตามวิธีที่คุณจะทำภายใต้เงื่อนไขที่กำหนด . " เขาจูบเธอและหันไปผูกผ้าผูกคอของเขาก่อนที่กระจก

" นี่เธอ " เขาไปใน " การ gouvernail คนจนอย่างจริงจัง และสร้างความวุ่นวายมากกว่าเขา และสิ่งสุดท้ายที่เขาจะต้องการหรือคาดหวัง "

" ความวุ่นวาย " เธอไม่พอใจอย่างรุนแรง " ไร้สาระ ! คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง ? วุ่นวายจริงๆ แต่ คุณก็รู้คุณบอกว่าเขาเป็นคนฉลาด "

" เขาคือ แต่เพื่อนไม่ดีก็วิ่งลงจากการทำงานหนักเกินไปแล้ว นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันถามเขาไป "

" คุณเคยบอกว่า เขาเป็นคนมีความคิด " เธอโต้กลับ , unconciliated ” ผมคาดว่าเขาจะน่าสนใจ อย่างน้อย ฉันจะเข้าเมืองตอนเช้าจะมีชุดฤดูใบไม้ผลิของฉันพอดี บอกให้ผมรู้เมื่อคุณ gouvernail หายไปแล้ว ข้าจะเป็นป้า octavie "

'คืนนั้น เธอก็ไปนั่งอยู่คนเดียวบนม้านั่งที่ยืนอยู่ใต้ต้นโอ๊คอยู่ที่ขอบของกรวดเดิน

เธอไม่เคยเธอความคิดหรือความตั้งใจของเธอที่รู้จักกันจะสับสนมาก เธอช่วยเก็บอะไรจากพวกเขา แต่ความรู้สึกของความแตกต่างที่จะออกจากบ้านของเธอในตอนเช้า

คุณนาย Baroda ได้ยินเสียงฝีเท้าบดกรวด ;แต่สามารถมองเห็นในที่มืดเท่านั้นใกล้สีแดงจุดของแสงซิการ์ เธอรู้ว่ามันเป็น gouvernail , สามีไม่สูบบุหรี่ เธอหวังที่จะยังคงไม่มีใครสังเกตเห็น แต่ชุดสีขาวของเธอเปิดเผยของเธอให้เขา เขาทิ้งซิการ์ของเขาและนั่งลงตรงม้านั่งข้างๆ เมื่อเธอ โดยไม่สงสัยว่าเธออาจจะปฏิเสธการมีอยู่ของเขา

" สามีคุณบอกให้ฉันเอานี่มาให้คุณบาโร " เขากล่าวมอบหมายให้เธอซึ่งถูกปกคลุมด้วยเยื่อบางๆ สีขาว ผ้าพันคอ ที่บางครั้งเธอคลุมหัวและไหล่ เธอยอมรับผ้าพันคอจากเขาด้วยเสียงพึมพำขอบคุณ และให้มันนอนในตักของเธอ

เขาทำธรรมดา สังเกตเมื่อผลก่อความเสียหายของอากาศตอนกลางคืนที่ฤดูกาล แล้วสายตาของเขาถึงเข้าไปในความมืด เขาพึมพำกับตัวเอง :

ครึ่ง` ` คืนพายุใต้ -- คืนของขนาดใหญ่ไม่กี่ดาว

ยังพยักหน้า คืน . . . ' "

เธอไม่ตอบกลับ วรรคนี้ไปคืน ซึ่งจริงๆ ก็ไม่ได้ให้ความสนใจกับเธอ

" ผู้หญิงที่น่านับถือ " เคทโชแปงที่ delves เป็นจิตวิทยาของนาง Baroda , รวยผู้หญิงมีรักสามีที่เผชิญสิ่งล่อใจในบุคคลที่ gouvernail สุภาพ , ถ่อมตัว , ผู้เข้าชม Baroda สวนป่าชอบนางเอก " คู่ของถุงน่องผ้าไหม , " นางยุพา Baroda เป็นต้น ในเรื่องเกี่ยวกับโอกาสของการเปลี่ยนแปลงจากที่เงียบสงบ ชีวิตธรรมดา แต่ในขณะที่คุณนายซัมเมอร์ให้ในความต้องการของเธอได้อย่างง่ายดายญาติและเริ่มต้นการใช้จ่ายเงินของเธอเพิ่ม หลังจากที่ จำกัด ไตร่ตรอง คุณนายบาโรไม่ได้ทันทีรับรู้สิ่งที่เธอต้องการจริงๆ และในที่สุดการต่อสู้ด้วยตนเองกำหนดข้อจำกัดของตัวตนของเธอเป็น " ผู้หญิงที่น่านับถือ "