I’m just finishing up four weeks in

I’m just finishing up four weeks in Europe with Eva and the kids, and wrapping up my Grand Travel Experiment. I have to say it was (mostly) a success.

I wasn’t perfect, but even in the failures, I learned a lot.

I’ve written recently about my work and workout routines while I travel, so I’ll try not to repeat too much, but this post will be an overall summary of the entire experiment.

During this experiment, I wanted to work on several problem areas for me in past trips:

Overeating
No regular exercise routine
No regular work routine
No regular meditation
Not being able to let go of expectations of my kids
I did better than I’ve ever done with work, exercise and meditation, and the overeating and expectations of my kids were mixed successes but with lots of learning.

I’d love to summarize what I did right, what I did wrong, and what I’ve learned, for each area.

1. Overeating
My experiment was to eat whatever I wanted (including vegan gelato!), but to try to be mindful as I ate, and not overeat. I rated myself after every meal (More than 110 of them!) on a scale of 1 (overate so much it hurts) to 5 (not quite full but sated).

Results: I was a 3 or 4 on almost all meals, and rarely a 2 or a 5. I never got to a 1, though my kids did sometimes. I consider this a huge success over past trips, where I either 1) overate on almost every meal or 2) restricted what I could eat so much that I didn’t get to eat a lot of tasty vegan food. I would have preferred more 4s and less 3s, but honestly, that would have been an unrealistic expectation. Overall, I think with the exercise and not overeating too much, I didn’t gain much, if any, weight on the trip. Which is amazing for a 4-week trip!

What I did right: Each day, I had a goal of trying to hit about 20 points, including 5 possible points for work and another 5 for workouts … so if I did perfectly with those, I’d need 10 points for three meals. That’s two 3s and a 4, which wasn’t hard to hit. This running tally in my head reminded me to be mindful (most of the time). I also asked the kids to remind me not to overeat if I was in danger of not making my points.

What I did wrong: Sometimes I couldn’t help myself and I overate. This didn’t feel good, because I don’t like being overfull, nor does it make me feel healthy. My problem is with trigger foods (like French fries/frites, or sweets). I tend to just inhale these instead of eating slowly and being mindful of my fullness level.

What I learned: I need to notice before I start eating a trigger food, and treat it as a danger zone. I should still be able to eat it, but I should be careful as I do so, as these are difficult foods for me.

2. Exercise
In the past, I would be too tired from all the walking we do when we travel to keep up regular exercise. This trip, I wanted to do a daily workout, just something simple — pushups, or bodyweight squats. My plan was to do this every morning.

Results: I did a workout every day. Some days I was rushed, as we were trying to get out the door early for some reason, so I didn’t get a full workout, but I tried to make up for it with sprints or swimming or sprinting up stairs. This was one of my biggest successes — I’ve never traveled and had as regular a workout routine as this.

What I did right: I would do my workout as I was getting ready or working (if I worked at home). I didn’t give myself a choice — just do the workout. I also found lots of opportunities to do mini-workouts as we walked around or went to the beach — I would swim a lot, or sprint, run up stairs, dance with the kids.

What I did wrong: Nothing, really. I don’t think I could have done better unless I made workouts my top priority and found a gym in each city, but then I would have less time for exploring with the kids.

What I learned: Keep the workouts minimal, don’t give yourself a choice, and do them first thing in the morning. This is what works for me, and I hope I can remember this on all future trips!

3. Work
In the past, I would do as much work as possible before my trips, writing everything in advance. That’s not sustainable if I plan to travel regularly or for extended trips, so my plan was to purposely not do work ahead of time, forcing myself to work every day while we traveled.

Results: I did brilliantly. This was my best trip ever in terms of getting work done. I worked every morning, without fail. Some days I would only get 30 minutes in if we were in a hurry, but I did the work. The great thing is now that my trip is over, I don’t have a mountain of work waiting for me when I get home!

What I did right: First, I purposely didn’t do all my work ahead of time, so I was forced to do work on the trip. Second, I didn’t even question whether I’d work each day — the only question was whether I would do it at a coffee shop, or at home if there wasn’t a good coffee shop option nearby. Third, I did it in the morning rather than giving myself an option to do it later in the day, when I probably would have been too tired after walking around all day. Last, I only asked myself to do an hour a day, aside from maybe answering a few emails at night.

What I did wrong: I assumed there would be good Internet wherever I went, but in some coffee shops and some of the apartments we rented, the wifi either wasn’t great or didn’t exist. So a couple of times I had to use my phone’s data to connect, which wasn’t ideal.

What I learned: This trip taught me that I can quite sustainably work every day while traveling … in the past, I didn’t think I could while mindfully enjoying the trip. It wasn’t a problem, which is welcome news to me.

4. Mediation
I often drop my meditation habit while traveling, simply because my routine isn’t fixed, and often because I don’t have a space to meditate nor the energy after so much walking around.

My idea was to do a minimal amount of meditation as soon as I awoke, every day.

Results: I remembered almost every day as soon as woke up. I did sound meditation, where I would try to listen to all the sounds around me. I also did some sound meditation while out at busy squares and beaches in the different cities we visited. A few days I didn’t remember to meditate as soon as I woke up, but I would remember a little later in the morning and do a short meditation wherever I was. Overall, much better than any previous trip!

What I did right: I kept the meditation short and simple, and allowed myself to do it while lying down in bed (which I don’t do at home). This helped, because I didn’t have to disturb the kids (who were often sleeping in the living room on a couch bed in the apartments we rented), and it lowered the barrier to actually doing it.

What I did wrong: Nothing — I’m happy with how this went.

What I learned: Keep the meditation short, do it immediately upon waking, and if you forget, don’t be afraid to meditate wherever you are.

5. Expectations of the kids
This has always been a problem area for me — while I think I’m a pretty good dad, I can lose patience when the kids aren’t behaving as I’d like. This gets in the way of my enjoyment of a trip, and just as importantly, it makes the trip less enjoyable for the kids. Most importantly, it can hurt our relationship when I’m bossy, or lose my patience with them and say something out of frustration.

So my plan was to try to relax those expectations of the kids, or notice when my expectations were getting in the way of enjoying the trip. This meant a lot of mindfulness, and a lot of compassion for myself when I was feeling frustration due to expectations.

Results: This was probably my most difficult and least successful area. For the most part, I was calm and relaxed, but there were times when I lost patience and showed some frustrations when the kids didn’t behave as I’d like. A couple of these were not good at all, and I feel bad about them. While I didn’t lose my patience every day, there were definitely times when I got frustrated, regularly.

What I did right: I tried to be mindful of my frustration levels, and give myself compassion when I was feeling frustrations. I tried to notice my expectations of the kids and see when those were unrealistic or unnecessary. I also let go of frustrations much faster than normal when I did this.

What I did wrong: I can’t expect “perfection” here, so I’m not going to beat myself up for losing my patience … but there were a few times I wish I hadn’t said anything and instead dropped down into myself and dealt compassionately with my frustration. When I get frustrated, sometimes I’m not mindful. This is something I can continue to work on.

What I learned: I definitely have a lot of expectations of others that I don’t realize I have. Those can get in the way of my happiness and the relationships I have with people, and I need to continue to practice mindfulness around this.

Conclusion
Considering all these areas, I think the experiment was a joyful success, and I’m very happy I did it. I learned how to work and workout and meditate while traveling, which were big areas of weakness for me. I learned to control my eating a bit more, which is another big improvement. I taught myself that I can travel for a long period in a sustainable, enjoyable, healthy way, and that’s a major success in my mind.

And I enjoyed the trip, immensely and with great joy. Now time for a nap.


See all posts »
JOIN A MILLION+ BREATH-TAKING READERS: RSS | EMAIL | TWITTER

Get Zen Habits in your inbox

SUBSCRIBE
about :: archives :: start :: books/courses :: uncopyright :: sea change program

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันสิ้นสุดเพียงค่า 4 สัปดาห์ในยุโรปอีเด็ก และตัดค่าทดลองเดินทางฉันแกรนด์ แล้วว่าได้ประสบความสำเร็จ (ส่วนใหญ่)ไม่ค่อยสมบูรณ์แบบ แต่แม้ในความล้มเหลว ฉันได้เรียนรู้มากฉันได้เขียนล่าสุดเกี่ยวกับคำสั่งของฉันทำงานและออกกำลังกายขณะเดินทาง ดังนั้นฉันจะพยายามไม่ทำซ้ำมากเกินไป แต่บทความนี้จะเป็นบทสรุปโดยรวมของการทดลองทั้งหมดในระหว่างการทดลองนี้ ผมต้องการทำงานในหลายพื้นที่ปัญหาสำหรับฉันในการเดินทางที่ผ่านมา:Overeatingไม่ออกกำลังกายปกติประจำขั้นตอนการทำงานปกติไม่ไม่นั่งสมาธิอย่างสม่ำเสมอไม่สามารถปล่อยความคาดหวังของเด็ก ๆฉันไม่ดีกว่าที่ฉันได้เคยกระทำกับงาน การออกกำลังกาย และการฝึกสมาธิ และ overeating และความคาดหวังของเด็ก ๆ ถูกผสมสำเร็จ แต่ ด้วยการเรียนรู้ฉันชอบการสรุปสิ่งที่ฉันไม่อยู่ สิ่งที่ฉันไม่ผิด และที่ฉันได้เรียน รู้ ในแต่ละพื้นที่1. overeatingการทดลองของฉันได้กินสิ่งที่ฉันต้องการ (รวมถึงพัฒน์ gelato), แต่ จะคำนึงถึงการฉันกิน และไม่ overeat ผมคะแนนเองหลังทุกมื้อ (มากกว่า 110 ของพวกเขา) ในระดับที่ 1 (overate ดังมากมันเจ็บ) ถึง 5 (ไม่เต็มมากแต่เปี่ยม)Results: I was a 3 or 4 on almost all meals, and rarely a 2 or a 5. I never got to a 1, though my kids did sometimes. I consider this a huge success over past trips, where I either 1) overate on almost every meal or 2) restricted what I could eat so much that I didn’t get to eat a lot of tasty vegan food. I would have preferred more 4s and less 3s, but honestly, that would have been an unrealistic expectation. Overall, I think with the exercise and not overeating too much, I didn’t gain much, if any, weight on the trip. Which is amazing for a 4-week trip!What I did right: Each day, I had a goal of trying to hit about 20 points, including 5 possible points for work and another 5 for workouts … so if I did perfectly with those, I’d need 10 points for three meals. That’s two 3s and a 4, which wasn’t hard to hit. This running tally in my head reminded me to be mindful (most of the time). I also asked the kids to remind me not to overeat if I was in danger of not making my points.What I did wrong: Sometimes I couldn’t help myself and I overate. This didn’t feel good, because I don’t like being overfull, nor does it make me feel healthy. My problem is with trigger foods (like French fries/frites, or sweets). I tend to just inhale these instead of eating slowly and being mindful of my fullness level.What I learned: I need to notice before I start eating a trigger food, and treat it as a danger zone. I should still be able to eat it, but I should be careful as I do so, as these are difficult foods for me.2. ExerciseIn the past, I would be too tired from all the walking we do when we travel to keep up regular exercise. This trip, I wanted to do a daily workout, just something simple — pushups, or bodyweight squats. My plan was to do this every morning.Results: I did a workout every day. Some days I was rushed, as we were trying to get out the door early for some reason, so I didn’t get a full workout, but I tried to make up for it with sprints or swimming or sprinting up stairs. This was one of my biggest successes — I’ve never traveled and had as regular a workout routine as this.What I did right: I would do my workout as I was getting ready or working (if I worked at home). I didn’t give myself a choice — just do the workout. I also found lots of opportunities to do mini-workouts as we walked around or went to the beach — I would swim a lot, or sprint, run up stairs, dance with the kids.What I did wrong: Nothing, really. I don’t think I could have done better unless I made workouts my top priority and found a gym in each city, but then I would have less time for exploring with the kids.What I learned: Keep the workouts minimal, don’t give yourself a choice, and do them first thing in the morning. This is what works for me, and I hope I can remember this on all future trips!3. Workในอดีต เราจะไม่ทำงานมากที่สุดก่อนการเดินทางของฉัน เขียนทุกอย่างล่วงหน้า ที่ไม่ยั่งยืนถ้าฉันวางแผนที่จะเดินทางเป็นประจำ หรือ สำหรับการเดิน ทางเพิ่มเติม ดังนั้นแผนของฉันคือการ จงใจไม่ทำงานล่วงเวลา การบังคับตัวเองทำงานทุกวันในขณะที่เราเดินทางผลลัพธ์: ฉันไม่เก่ง นี้เดินดีที่สุดที่เคยในแง่ของการทำงานได้ ฉันทำงานทุกเช้า ให้ได้ บางวันที่ฉันจะได้รับ 30 นาทีในถ้าเราไม่รีบ แต่ฉันไม่ทำงาน สิ่งดีคือหลังจากที่เดินอยู่ ไม่มีภูเขางานรอฉันได้รับบ้านสิ่งที่ฉันไม่อยู่: ครั้งแรก จงใจไม่ทำงานทั้งหมดก่อนเวลา ดังนั้นฉันถูกบังคับให้ทำงานเดินทาง สอง ฉันไม่ได้แม้แต่คำถามว่า จะทำงานแต่ละวันซึ่งมีคำถามเท่านั้นว่าฉันจะทำร้านกาแฟ หรือที่บ้านว่า เลยเลือกร้านที่ดีใกล้เคียง ที่สาม ค่ะมันในตอนเช้าแทนที่ให้ตัวเองเลือกจะทำมันต่อไปในวัน เมื่อฉันอาจจะได้รับเหนื่อยเกินไปหลังจากการเดินทั้งวัน ล่าสุด เพียงถามตัวเองให้ทำหนึ่งชั่วโมงต่อวัน นอกเหนือจากอาจตอบอีเมล์กี่คืนสิ่งที่ฉันไม่ผิด: สมมติจะมีอินเทอร์เน็ตดีทุกที่ฉันไป แต่ในร้านกาแฟและของเราเช่าอพาร์ทเมนท์ wifi ไม่ดี หรือไม่อยู่ ดังนั้นสองครั้งผมจะใช้ข้อมูลของโทรศัพท์ของฉันเพื่อเชื่อมต่อ ซึ่งไม่เหมาะสิ่งที่ฉันเรียนรู้: เดินสอนฉันว่า สามารถฟื้นฟูค่อนข้างทำงานทุกวันระหว่างการเดินทาง...ในอดีต ไม่คิดได้ขณะ mindfully เพลิดเพลินกับการเดินทาง มันไม่ได้มีปัญหา ซึ่งเป็นข่าวต้อนรับผม4. กาชาดฉันมักจะปล่อยนิสัยของฉันทำสมาธิในขณะเดินทาง เพียงประจำของฉันไม่ถาวร และบ่อยครั้งเนื่อง จากไม่มีช่องว่างเพื่อนั่งสมาธิหรือพลังงานหลังมากเดินความคิดของฉันคือการ ทำสมาธิน้อยทันทีที่ฉันตื่นขึ้นมา ทุกวันผลลัพธ์: ฉันจำเกือบทุกวันทันที เป็นตื่น ผมไม่ได้เสียงสมาธิ ที่จะพยายามฟังเสียงรอบตัว ฉันยังไม่ทำสมาธิบางเสียงขณะออกที่ช่องสี่เหลี่ยมว่างและชายหาดในเมืองต่างๆ เราเข้าเยี่ยมชม ไม่กี่วันผมไม่ได้จำภาวนาทันทีที่ตื่นขึ้น แต่ฉันจะจำเพียงเล็กน้อยในตอนเช้า และทำสมาธิสั้นไหนก็ได้ผม โดยรวม ดีกว่าเดินใด ๆ ก่อนหน้านี้สิ่งที่ฉันได้ขวา: ผมเก็บสมาธิสั้น และง่าย และอนุญาตให้ตัวเองให้ทำในขณะที่นอนอยู่บนเตียง (ซึ่งผมไม่ได้ทำที่บ้าน) ลง นี้ช่วย เนื่องจากไม่มีการรบกวนเด็กที่มักจะได้นอนในห้องนั่งเล่นบนเตียงนอนในห้องที่เราเช่า), และมันลดลงอุปสรรคจะ ทำสิ่งที่ฉันไม่ผิด: อะไร — ฉันมีความสุขกับวิธีนี้ไปสิ่งที่ฉันเรียนรู้: ทำให้สมาธิสั้น ทำทันทีเมื่อปลุก และถ้าคุณลืม ไม่กลัวที่จะพาทุกท่าน5. ความคาดหวังของเด็กนี้ได้รับการตั้งปัญหาสำหรับฉันเสมอ — ในขณะที่ฉันคิดว่า ฉันเป็นพ่อที่ดี ฉันสามารถสูญเสียความอดทนเมื่อเด็กไม่ทำงาน ตามที่ต้องการได้ นี้ได้รับทางกายการเดินทางของฉัน และก็สำคัญ มันทำให้การเดินทางน้อยสนุกสำหรับเด็ก สำคัญที่สุด มันสามารถทำร้ายความสัมพันธ์ของเราเมื่อฉัน bossy หรือสูญเสียความอดทนของฉันกับพวกเขา และพูดอะไรแห้วดังนั้น แผนของฉันคือการ พยายามผ่อนคลายความคาดหวังเหล่านั้นของเด็ก หรือสังเกตเมื่อความคาดหวังของฉันได้รับทางเพลิดเพลินกับการเดินทาง นี้หมายถึง ของสติ และมีคุณค่าสำหรับตัวเองเมื่อรู้สึกแห้วเนื่องจากความคาดหวังผลลัพธ์: นี้คือคงพื้นที่ของฉันยากที่สุด และประสบความสำเร็จน้อยที่สุด ส่วนใหญ่ ผมสงบ และผ่อนคลาย แต่มีเวลาเมื่อฉันสูญเสียความอดทน และแสดงให้เห็นการอธิบายบางเมื่อเด็กไม่ทำ ตามที่อยาก คู่นี้ไม่ดีเลย และรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับพวกเขา ในขณะที่ฉันไม่ได้สูญเสียความอดทนของฉันทุกวัน มีแน่นอนเมื่อผมผิดหวัง เป็นประจำครั้งสิ่งที่ฉันไม่อยู่: พยายามที่จะคำนึงถึงระดับเสียงของฉัน และให้ตัวเองแรงกว่าเมื่อผมอธิบายความรู้สึก พยายามสังเกตความคาดหวังของฉันของเด็ก และเมื่อนั้นเป็นไม่จำเป็น หรือไม่ ผมยังปล่อยเร็วกว่าปกติอธิบายเมื่อไม่ได้นี้What I did wrong: I can’t expect “perfection” here, so I’m not going to beat myself up for losing my patience … but there were a few times I wish I hadn’t said anything and instead dropped down into myself and dealt compassionately with my frustration. When I get frustrated, sometimes I’m not mindful. This is something I can continue to work on.What I learned: I definitely have a lot of expectations of others that I don’t realize I have. Those can get in the way of my happiness and the relationships I have with people, and I need to continue to practice mindfulness around this.ConclusionConsidering all these areas, I think the experiment was a joyful success, and I’m very happy I did it. I learned how to work and workout and meditate while traveling, which were big areas of weakness for me. I learned to control my eating a bit more, which is another big improvement. I taught myself that I can travel for a long period in a sustainable, enjoyable, healthy way, and that’s a major success in my mind.And I enjoyed the trip, immensely and with great joy. Now time for a nap.See all posts »JOIN A MILLION+ BREATH-TAKING READERS: RSS | EMAIL | TWITTERGet Zen Habits in your inboxSUBSCRIBEabout :: archives :: start :: books/courses :: uncopyright :: sea change program

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันแค่จบสี่สัปดาห์ในยุโรปกับอีวาและเด็กและห่อแกรนด์ทดลองการเดินทางของฉัน ฉันต้องบอกว่ามันเป็น (ส่วนใหญ่) ที่ประสบความสำเร็จ. ฉันไม่ได้สมบูรณ์แบบ แต่แม้ในความล้มเหลวของผมได้เรียนรู้มาก. ผมเคยเขียนเมื่อเร็ว ๆ นี้เกี่ยวกับการทำงานและการออกกำลังกายเป็นประจำของผมในขณะที่ผมเดินทางไปดังนั้นฉันจะพยายามที่จะไม่ . ที่จะทำซ้ำมากเกินไป แต่โพสต์นี้จะเป็นบทสรุปโดยรวมของการทดลองทั้งในระหว่างการทดลองครั้งนี้ผมอยากจะทำงานในพื้นที่ที่มีปัญหาหลายอย่างสำหรับผมในทริปที่ผ่านมา: การกินมากเกินไปไม่ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอเป็นประจำไม่มีงานประจำปกติไม่มีการทำสมาธิเป็นประจำไม่เป็น สามารถที่จะปล่อยให้ไปของความคาดหวังของเด็ก ๆ ของฉันฉันไม่ดีกว่าที่ฉันเคยทำกับการทำงานการออกกำลังกายและการทำสมาธิและการกินมากเกินไปและความคาดหวังของเด็ก ๆ ของฉันเป็นความสำเร็จผสม แต่มีจำนวนมากของการเรียนรู้. ฉันชอบที่จะสรุปสิ่งที่ฉัน ไม่เหมาะสมสิ่งที่ผมทำผิดและสิ่งที่ผมได้เรียนรู้ในแต่ละพื้นที่. 1 การกินมากเกินไปการทดลองของฉันคือการกินสิ่งที่ฉันต้องการ (รวมทั้งไอศครีมมังสวิรัติ!) แต่จะพยายามที่จะมีสติในขณะที่ผมกินและไม่กินมากเกินไป ผมจัดอันดับตัวเองหลังจากที่ทุกมื้อ (มากกว่า 110 ของพวกเขา) ในระดับ 1 (overate มากมันเจ็บ) ถึง 5 (ไม่มาก แต่เต็มอิ่ม). ผลการศึกษา: ผมเป็น 3 หรือ 4 ในอาหารเกือบทั้งหมดและ ไม่ค่อย 2 หรือ 5 ฉันไม่เคยได้ 1 แต่เด็ก ๆ ของฉันได้บางครั้ง ผมว่านี่เป็นความสำเร็จที่ใหญ่กว่าทริปที่ผ่านมาที่ผมอย่างใดอย่างหนึ่ง 1) overate ในเกือบทุกมื้อหรือ 2) จำกัด สิ่งที่ฉันสามารถกินมากที่ฉันไม่ได้รับที่จะกินมากอาหารมังสวิรัติอร่อย ผมจะชอบมากขึ้นและ 4s 3s น้อย แต่ตรงไปตรงมาที่จะได้รับความคาดหวังที่ไม่สมจริง โดยรวมผมคิดว่ากับการออกกำลังกายและไม่กินมากเกินไปมากเกินไปผมไม่ได้มากถ้ามีน้ำหนักในการเดินทาง ซึ่งเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจสำหรับการเดินทาง 4 สัปดาห์สิ่งที่ฉันไม่ขวา: ในแต่ละวันผมก็มีเป้าหมายในการพยายามที่จะตีประมาณ 20 จุดรวมทั้ง 5 จุดที่เป็นไปได้สำหรับการทำงานและอีก 5 สำหรับการออกกำลังกาย ... ดังนั้นหากฉันได้อย่างสมบูรณ์แบบด้วยนั้น ฉันต้อง 10 คะแนนสำหรับอาหารสามมื้อ นั่นคือสอง 3s และ 4 ซึ่งไม่ได้ยากที่จะตี นี้นับที่ทำงานอยู่ในหัวของฉันเตือนฉันที่จะสนใจ (ส่วนใหญ่ของเวลา) ฉันยังถามเด็กที่จะเตือนฉันไม่ได้ที่จะกินมากเกินไปถ้าผมอยู่ในอันตรายจากการไม่ได้ทำจุดของฉัน. สิ่งที่ฉันไม่ผิด: บางครั้งฉันไม่สามารถช่วยตัวเองและฉัน overate นี้ไม่ได้รู้สึกดีเพราะผมไม่ชอบอยู่เต็มจนล้ยหรือไม่ก็ทำให้ฉันรู้สึกมีสุขภาพดี ปัญหาของฉันกับอาหารทริกเกอร์ (เช่นฝรั่งเศสทอด / Frites หรือขนม) ฉันมักจะเพียงแค่หายใจเหล่านี้แทนการรับประทานอาหารอย่างช้า ๆ และมีสติระดับความแน่นของฉัน. สิ่งที่ผมได้เรียนรู้: ฉันต้องการที่จะแจ้งให้ทราบก่อนที่จะเริ่มต้นการกินอาหารที่เรียกและรักษามันเป็นเขตอันตราย ฉันควรจะยังคงสามารถที่จะกินมัน แต่ฉันควรจะระมัดระวังในขณะที่ผมทำเช่นนั้นเป็นเหล่านี้เป็นอาหารที่ยากสำหรับผม. 2 การออกกำลังกายในอดีตที่ผ่านมาผมจะเหนื่อยเกินไปจากการเดินที่เราทำเมื่อเราเดินทางไปให้ทันออกกำลังกายเป็นประจำ การเดินทางครั้งนี้ผมอยากจะทำออกกำลังกายทุกวันเพียงแค่สิ่งที่ง่าย - วิดพื้นหรือ squats น้ำหนักตัว แผนของฉันคือการทำเช่นนี้ทุกเช้า. ผลการศึกษา: ฉันไม่ได้ออกกำลังกายทุกวัน บางวันผมก็รีบวิ่งในขณะที่เรากำลังพยายามที่จะได้รับออกจากประตูในช่วงต้นด้วยเหตุผลบางอย่างดังนั้นผมจึงไม่ได้รับการออกกำลังกายที่เต็ม แต่ผมพยายามที่จะทำขึ้นสำหรับมันที่มีลมพัดหรือว่ายน้ำหรือวิ่งขึ้นบันได นี่คือหนึ่งในความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉัน - ฉันไม่เคยเดินทางและได้เป็นปกติออกกำลังกายเช่นนี้. สิ่งที่ฉันไม่ขวา: ฉันจะทำออกกำลังกายของฉันเป็นฉันได้รับพร้อมหรือการทำงาน (ถ้าผมทำงานที่บ้าน) ผมไม่ได้ให้ตัวเองเลือก - เพียงแค่ทำออกกำลังกาย ฉันยังพบจำนวนมากโอกาสที่จะทำออกกำลังกายขนาดเล็กในขณะที่เราเดินไปรอบ ๆ หรือไปชายหาด - ฉันจะว่ายน้ำเป็นจำนวนมากหรือวิ่งวิ่งขึ้นบันไดเต้นรำกับเด็ก. สิ่งที่ฉันไม่ผิด: ไม่มีอะไรจริงๆ ฉันไม่คิดว่าฉันจะทำได้ดีกว่าถ้าฉันทำให้การออกกำลังกายให้ความสำคัญสูงสุดของฉันและพบว่าการออกกำลังกายในแต่ละเมือง แต่แล้วฉันจะมีเวลาน้อยลงสำหรับการสำรวจกับเด็ก. สิ่งที่ผมได้เรียนรู้: ให้การออกกำลังกายน้อยที่สุดไม่ได้ ทางเลือกให้ตัวเองและพวกเขาทำสิ่งแรกในตอนเช้า นี่คือสิ่งที่ทำงานสำหรับฉันและฉันหวังว่าฉันสามารถจำนี้ในการเดินทางในอนาคต! 3 การทำงานในอดีตที่ผ่านมาผมจะทำผลงานให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ก่อนที่การเดินทางของฉันเขียนทุกอย่างล่วงหน้า ที่ไม่ยั่งยืนถ้าผมวางแผนจะเดินทางมาประจำหรือสำหรับการเดินทางนานเพื่อให้แผนของฉันคือการจงใจไม่ได้ทำผลงานก่อนเวลาบังคับให้ตัวเองไปทำงานทุกวันในขณะที่เราเดินทาง. ผลการศึกษา: ฉันไม่เก่ง นี่คือการเดินทางที่ดีที่สุดของฉันเลยทีเดียวในแง่ของการทำงาน ผมทำงานทุกเช้าโดยไม่ต้องล้มเหลว บางวันฉันเท่านั้นที่จะได้รับ 30 นาทีถ้าเรารีบร้อน แต่ฉันได้ทำงาน สิ่งที่ดีคือว่าตอนนี้การเดินทางของฉันมากกว่าฉันไม่ได้มีภูเขาของการทำงานรอให้ฉันเมื่อฉันได้รับบ้าน! สิ่งที่ฉันไม่ขวา: ครั้งแรกผมไม่ได้จงใจทำทุกการทำงานของฉันก่อนเวลาเพื่อให้ฉัน ถูกบังคับให้ทำผลงานในการเดินทาง ประการที่สองผมไม่ได้ถามว่าผมจะทำงานในแต่ละวัน - คำถามเดียวก็คือว่าฉันจะทำที่ร้านกาแฟหรือที่บ้านถ้ามีไม่ได้เป็นตัวเลือกที่ร้านกาแฟที่ดีใกล้เคียง ประการที่สามฉันไม่ได้ในตอนเช้าแทนที่จะให้ตัวเองเลือกที่จะทำมันต่อไปในวันเมื่อฉันอาจจะได้รับเหนื่อยเกินไปหลังจากที่เดินไปรอบ ๆ ทุกวัน ที่ผ่านมาผมถามตัวเองว่าจะทำอย่างไรชั่วโมงต่อวันนอกเหนือจากการตอบรับอีเมลอาจจะไม่กี่ในเวลากลางคืน. สิ่งที่ฉันไม่ผิด: ผมสันนิษฐานว่าจะมีการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตที่ดีในทุกที่ที่ผมไป แต่ในร้านกาแฟบางส่วนและบางส่วนของอพาร์ทเมนเรา ให้เช่า, อินเตอร์เน็ตไร้สายอย่างใดอย่างหนึ่งก็ไม่ดีหรือไม่ได้อยู่ ดังนั้นสองสามครั้งผมต้องใช้ข้อมูลของโทรศัพท์ในการเชื่อมต่อซึ่งไม่เหมาะ. สิ่งที่ผมได้เรียนรู้: การเดินทางครั้งนี้สอนผมว่าผมค่อนข้างยั่งยืนสามารถทำงานได้ทุกวันในขณะที่เดินทาง ... ในอดีตที่ผ่านมาผมไม่ได้คิดว่าฉัน ในขณะที่สามารถเพลิดเพลินกับการเดินทางสติ มันไม่ได้เป็นปัญหาซึ่งเป็นข่าวที่น่ายินดีกับผม. 4 ไกล่เกลี่ยฉันมักจะวางนิสัยการทำสมาธิของฉันในขณะที่เดินทางเพียงเพราะประจำของฉันจะไม่คงที่และมักจะเพราะผมไม่ได้มีพื้นที่ที่จะนั่งสมาธิหรือพลังงานมากหลังจากที่เดินไปรอบ ๆ . ความคิดของฉันคือการทำจำนวนน้อยที่สุดของการทำสมาธิ ทันทีที่ฉันตื่นขึ้นมาทุกวัน. ผลการศึกษา: ผมจำได้เกือบทุกวันทันทีที่ตื่นขึ้นมา ผมไม่ทำสมาธิเสียงที่ฉันจะพยายามที่จะฟังเสียงทั้งหมดรอบ ๆ ตัวผม ฉันยังไม่ได้ทำสมาธิบางเสียงในขณะที่ออกสี่เหลี่ยมที่ว่างและชายหาดในเมืองที่แตกต่างกันที่เราไปเยือน ไม่กี่วันผมจำไม่ได้ว่าจะนั่งสมาธิเร็วที่สุดเท่าที่ฉันตื่นขึ้นมา แต่ผมจะจำเล็ก ๆ น้อย ๆ ต่อมาในตอนเช้าและนั่งสมาธิสั้นทุกที่ที่ฉันเป็น โดยรวมดีกว่าการเดินทางก่อนหน้าใด ๆสิ่งที่ฉันไม่ขวา: ผมเก็บไว้ทำสมาธิสั้นและง่ายและได้รับอนุญาตตัวเองที่จะทำมันในขณะนอนอยู่บนเตียง (ซึ่งผมไม่ได้ทำที่บ้าน) นี้จะช่วยเพราะผมไม่ได้มีการรบกวนเด็ก (ซึ่งมักจะถูกนอนหลับอยู่ในห้องนั่งเล่นบนเตียงที่นอนในห้องที่เราเช่า) และปรับลดอุปสรรคในการทำจริงมัน. สิ่งที่ฉันไม่ผิด: ไม่มีอะไร - ฉันมีความสุขกับวิธีการนี้ไป. สิ่งที่ผมได้เรียนรู้: ให้การทำสมาธิสั้นทำมันทันทีที่ตื่นและถ้าคุณลืมไม่ต้องกลัวที่จะนั่งสมาธิทุกท่าน. 5 ความคาดหวังของเด็กนี้ได้เสมอพื้นที่ปัญหาสำหรับผม - ในขณะที่ฉันคิดว่าฉันพ่อที่ดีงามฉันจะสูญเสียความอดทนเมื่อเด็กไม่ได้พฤติกรรมตามที่ฉันต้องการ นี้ได้รับในทางของความสุขของการเดินทางของฉันและเพียงเป็นสำคัญก็จะทำให้การเดินทางที่สนุกสนานสำหรับเด็กน้อย ที่สำคัญที่สุดก็สามารถทำร้ายความสัมพันธ์ของเราเมื่อฉันเจ้ากี้เจ้าการหรือสูญเสียความอดทนของฉันกับพวกเขาและพูดอะไรบางอย่างออกจากแห้ว. ดังนั้นแผนของฉันคือการพยายามที่จะผ่อนคลายความคาดหวังเหล่าเด็กหรือแจ้งให้ทราบเมื่อคาดหวังของฉันได้รับใน วิธีการเพลิดเพลินกับการเดินทาง นี่หมายความว่าจำนวนมากของสติและจำนวนมากของความเห็นอกเห็นใจสำหรับตัวเองเมื่อผมรู้สึกแห้วเนื่องจากความคาดหวัง. ผล: นี่อาจจะเป็นพื้นที่ที่ยากที่สุดและน้อยที่ประสบความสำเร็จของฉัน ส่วนใหญ่ผมก็สงบและผ่อนคลาย แต่มีบางครั้งที่ผมหมดความอดทนและแสดงให้เห็นความผิดหวังบางอย่างเมื่อเด็กไม่ได้ทำงานตามที่ฉันต้องการ คู่ของเหล่านี้ไม่ดีเลยและฉันรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับพวกเขา ในขณะที่ผมไม่ได้สูญเสียความอดทนของฉันทุกวันมีเวลาที่แน่นอนเมื่อฉันได้ผิดหวังอย่างสม่ำเสมอ. สิ่งที่ฉันไม่ขวา: ฉันพยายามที่จะมีสติรู้ของระดับความยุ่งยากของฉันและความเห็นอกเห็นใจให้ตัวเองเมื่อผมรู้สึกผิดหวัง ผมพยายามที่จะคาดหวังของฉันสังเกตเห็นเด็กและดูเมื่อเหล่านั้นที่ไม่สมจริงหรือไม่จำเป็น ฉันยังปล่อยให้ไปของความผิดหวังมากเร็วกว่าปกติเมื่อฉันทำอย่างนี้. สิ่งที่ฉันไม่ผิด: ฉันไม่สามารถคาดหวังว่า "สมบูรณ์แบบ" ที่นี่ดังนั้นผมไม่ได้ไปที่จะชนะตัวเองขึ้นสำหรับการสูญเสียความอดทนของฉัน ... แต่มีไม่กี่ได้ ครั้งที่ฉันหวังว่าฉันไม่ได้พูดอะไรและแทนที่จะลดลงลงไปในตัวเองเห็นอกเห็นใจและจัดการกับความยุ่งยากของฉัน เมื่อฉันได้รับผิดหวังบางครั้งฉันไม่ได้สติ นี่คือสิ่งที่ฉันสามารถทำงานต่อไปใน. สิ่งที่ผมได้เรียนรู้: แน่นอนฉันมีจำนวนมากของความคาดหวังของคนอื่น ๆ ที่ฉันไม่ได้ตระหนักถึงฉันมี ผู้ที่ได้รับในทางของความสุขของฉันและความสัมพันธ์ที่ฉันมีกับคนและฉันต้องการที่จะดำเนินการในการฝึกสติรอบนี้. สรุปการพิจารณาทุกพื้นที่เหล่านี้ผมคิดว่าการทดลองที่ประสบความสำเร็จมีความสุขและผมมีความสุขมากผม ไม่ได้ ผมได้เรียนรู้วิธีการทำงานและการออกกำลังกายและนั่งสมาธิในขณะที่เดินทางซึ่งเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่ของความอ่อนแอสำหรับฉัน ผมได้เรียนรู้ที่จะควบคุมการรับประทานอาหารของฉันอีกเล็กน้อยซึ่งเป็นอีกหนึ่งการปรับปรุงใหญ่ ผมสอนตัวเองว่าฉันสามารถเดินทางเป็นระยะเวลานานในการพัฒนาอย่างยั่งยืนสนุกทางสุขภาพและนั่นคือความสำเร็จครั้งใหญ่ในใจของฉัน. และฉันมีความสุขกับการเดินทางอย่างมากและมีความสุขที่ยิ่งใหญ่ . ตอนนี้เวลาสำหรับการนอนหลับดูโพสต์ทั้งหมด» JOIN ล้าน + ลมหายใจการอ่าน: RSS | อีเมล | TWITTER รับเซนนิสัยในกล่องจดหมายของคุณสมัครเกี่ยวกับที่เก็บ :: :: :: หนังสือเริ่มต้น / หลักสูตร :: :: Uncopyright ทะเลโปรแกรมการเปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.Sauce.