Thailand's natural rubber (NR) sect

Thailand's natural rubber (NR) sector mirrors impressive growth and
the limitations on that growth. Thailand is the world's largest NR producer and exporter,
employing around one million families or up to six million people, and is the third largest source
of export revenues. But the rubber sector also embodies the more general challenge facing Thai industry of upgrading – raising value added efficiently based on innovation and linkages among (Thai) firms. Most Thai rubber
production goes to exports of raw or semi-processed rubber, not downstream, rubber-based
products such as for example auto parts. Yet such manufactured products, which incorporate
more technology and require more local inputs, generate higher revenues than semi-processed
rubber.2
Therefore because the Thai rubber industry is unevenly developed, it is not generating
the skills, linkages and revenues Thailand requires to sustain growth and development over the
longer term.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาคอุตสาหกรรมยางธรรมชาติ (NR) ในประเทศไทยสะท้อนการเติบโตที่น่าประทับใจ และข้อจำกัดในการเติบโต ประเทศไทยเป็นผู้ผลิต NR และส่งออก ที่ใหญ่ที่สุดในโลกใช้ครอบครัวประมาณหนึ่งล้าน หรือ 6 ล้านคน และเป็นแหล่งใหญ่ที่สุดสามของรายได้ส่งออก แต่ภาคยางยังมอบความท้าทายเพิ่มเติมหันอุตสาหกรรมไทยเกรด – เพิ่มมูลค่าเพิ่มประสิทธิภาพใช้นวัตกรรมและความเชื่อมโยงระหว่างบริษัท (ไทย) ยางไทยส่วนใหญ่ผลิตเพื่อการส่งออกวัตถุดิบ หรือกึ่งสำเร็จรูปยาง ดาวน์สตรีมไม่ ใช้ยางไปผลิตภัณฑ์เช่นชิ้นส่วนรถยนต์เช่น ยังได้ผลิตผลิตภัณฑ์เช่น ซึ่งรวมเทคโนโลยีมากขึ้น และต้องใช้ปัจจัยการผลิตในท้องถิ่นเพิ่มเติม สร้างรายได้สูงกว่ากึ่งสำเร็จรูปrubber.2 ดังนั้น เนื่องจากเป็นมีพัฒนาอุตสาหกรรมยางไทย มันไม่ได้สร้างไทยทักษะ เชื่อมโยง และรายได้ต้องรักษาระดับการเจริญเติบโตและพัฒนาผ่านการระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยางธรรมชาติของไทย (NR) ภาคการสะท้อนการเติบโตที่น่าประทับใจและ
ข้อ จำกัด ในการเจริญเติบโต ประเทศไทยเป็นผู้ผลิตใหญ่ที่สุดในโลกและส่งออกยางธรรมชาติ,
การจ้างงานประมาณหนึ่งล้านครอบครัวหรือเพิ่มขึ้นถึงหกล้านคนและเป็นแหล่งที่ใหญ่เป็นอันดับสาม
ของรายได้จากการส่งออก แต่ภาคยางยังคาดเดาความท้าทายมากขึ้นทั่วไปหันอุตสาหกรรมไทยอัพเกรด - การเพิ่มมูลค่าเพิ่มได้อย่างมีประสิทธิภาพบนพื้นฐานของนวัตกรรมและความเชื่อมโยงระหว่าง บริษัท (ไทย) ส่วนใหญ่ยางของไทย
ผลิตไปที่การส่งออกยางดิบหรือกึ่งสำเร็จรูปไม่ปลายน้ำยางที่ใช้
ผลิตภัณฑ์ดังกล่าวเป็นเช่นชิ้นส่วนรถยนต์ แต่สินค้าที่ผลิตดังกล่าวซึ่งรวม
เทคโนโลยีมากขึ้นและต้องใช้ปัจจัยการผลิตในท้องถิ่นมากขึ้น, สร้างรายได้สูงกว่ากึ่งสำเร็จรูป
rubber.2
ดังนั้นเพราะอุตสาหกรรมยางของไทยมีการพัฒนาไม่สม่ำเสมอก็ไม่ได้สร้าง
ทักษะการเชื่อมโยงและรายได้ประเทศไทยจะต้องรักษาอัตราการเติบโต และการพัฒนาในช่วง
ระยะยาว