chefs and catering managers in Irel

chefs and catering managers in Ireland knew that food should be
held hot at 63 C and 44% reheated leftovers to above 70 C (Bolton
et al., 2008) and About 74% of food handlers in Spain (Garayoa et al.,
2011) knew that cooked food should not be kept at room temperature
for more than two hours.
Regarding “knowledge of health problems that would affect
food safety” aspect, it is obvious from the answers of food handlers
in the present study that they do not understand food hazards, their
risk and their control. Jevsnik, Hlebec, and Raspor (2008) reported
that food handlers in Slovenia knew health problems that would
affect food safety as more than 90% of the correspondents knew
that they should not handle foods when having diarrhea, cold,
vomiting, and wounds in their hands and about 80% of them
answered that they can handle the food safely when they are upset.
Jianu and Chis¸ (2012) reported that 31% of food handlers inWestern
Romania knew that coughing and/or sneezing is a potential source
of food contamination with S. aureus.
Regarding “knowledge of symptoms of foodborne illnesses”
aspect, several studies have reported knowledge levels for food
handlers similar to those reported in our study.Walker et al. (2003)
and Omemu and Aderoju (2008) reported that 93% food handlers in
small food businesses in UK and street food vendors in Nigeria were
able to identify that diarrhea is the most common symptom of
foodborne illnesses. Similarly,Martins et al. (2012) indicated that 94%
of the food handlers in from an institutional catering company in
Portugal knew the symptoms of foodborne illnesses. Furthermore,
Sun, Wang, and Huang (2012) reported that 98.3% and 80% of night
market food vendors in Taiwan recognized that diarrhea and vomiting,
respectively, as commonsymptoms of foodborne illnesses. Also,
Jianu and Chis¸ (2012)reported that most of food handlers inWestern
Romania (77%) identified vomiting, fever, diarrhea, and abdominal
pain as the most common symptoms of foodborne illnesses.
Regarding “knowledge of important foodborne pathogens”
aspect, similar findings were reported by Santos, Nogueira, Patarata,
and Mayan (2008) who found that 80% of food handlers in Portuguese
school canteens (n ¼ 124) were not able to name any foodborne
pathogens and the remaining 20% knew Salmonella.
Moreover, 28% of the correspondents did not recognize Clostridium
botulinum, C. perfringens, Salmonella, L. monocytogenes, S. aureus,
and E. coli. About 60% recognized Salmonella, and only about 10%
recognized more than one pathogen. Low knowledge level on
foodborne pathogens also was recorded by Jianu and Chis¸ (2012)
who reported that only 25% of food handlers in Western Romania
identified the microorganisms present on poultry carcasses
(Salmonella and C. perfringens). Food handlers in Italy had better
knowledge about foodborne pathogens than those in Jordan. About
49% of Italian food handlers (n ¼ 411) knew the main foodborne
pathogens (Salmonella spp., C. botulinum, S. aureus, Vibrio cholera or
Vibrio spp., Hepatitis A virus), however, only 7.1% of the correspondents
were able to name a food vehicle for each of the five
pathogens (Angelillo, Viggiani, Rizzo, & Bianco, 2000). High
knowledge level on foodborne pathogens was recorded by Bolton
et al. (2008) who indicated that between 70 and 100% of the head
chefs and catering managers in Ireland knew Salmonella (100%),
E. coli O157 (97.5%), L. monocytogenes (84%), S. aureus (78%) and
C. botulinum (71%). However, less than 50% of correspondents knew
of Campylobacter, C. perfringens and B. cereus. Less than 15% of
correspondents knew Yersinia enterocolitica and Shigella. With the
exception of Salmonella and poultry, head chefs and catering
managers reported low knowledge about the association between
particular bacterial pathogens and specific food. Similar observation
was found in our study (data are not shown).
Professional experience of the food workers in the present study
did not affect significantly the mean score of food safety knowledge.
This finding is consistent with that reported by Jianu and Chis¸
Table 9
The association between the experience (

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

พ่อครัวและผู้จัดการจัดเลี้ยงในไอร์แลนด์รู้ว่า อาหารควรจะ
จัดร้อนเหลือ 44% reheated ไปข้างต้น 70 C และ 63 C (โบลตัน
et al., 2008) และตัวจัดการอาหารในสเปนประมาณ 74% (Garayoa et al.,
2011) รู้ว่า การค่ะไม่ควรเก็บไว้ที่อุณหภูมิห้อง
สำหรับมากกว่าสองชั่วโมง
เกี่ยวกับ "ความรู้ปัญหาสุขภาพที่จะส่งผลต่อ
ความปลอดภัยของอาหาร" ด้าน, เป็นที่ชัดเจนจากคำตอบของตัวจัดการอาหาร
ในปัจจุบันศึกษาว่า พวกเขาไม่เข้าใจอาหารอันตราย ความ
ความเสี่ยงและการควบคุมของพวกเขา Jev snik, Hlebec และ Raspor (2008) รายงาน
ที่ จัดการอาหารในรู้ปัญหาสุขภาพที่จะ
ส่งผลกระทบต่อความปลอดภัยของอาหารเป็นกว่า 90% ของทั่วโลกซึ่งจะรู้
ว่าจะควรจัดการอาหารไม่ได้เมื่อมีโรคท้องร่วง เย็น,
อาเจียน และบาดแผล ในมือของพวกเขา และประมาณ 80% ของพวกเขา
ตอบว่า พวกเขาสามารถจัดการอาหารปลอดภัยเมื่อพวกเขาจะอารมณ์เสีย.
Jianu และ Chis¸ (2012) รายงานว่า 31% ของตัวจัดการอาหาร inWestern
โรมาเนียรู้ว่า ไอ หรือจามเป็นแหล่งที่มีศักยภาพ
การปนเปื้อนอาหารด้วยหมอเทศข้างลาย S..
เกี่ยวกับ "รู้อาการโรค foodborne"
กว้าง หลายการศึกษาได้รายงานระดับความรู้สำหรับอาหาร
คล้ายกับตัวจัดการรายงานในการศึกษาของเราWalker et al. (2003)
และ Omemu และ Aderoju (2008) รายงานว่า อาหาร 93% ความ
ธุรกิจอาหารขนาดเล็กในประเทศอังกฤษและผู้ขายอาหารในไนจีเรีย
สามารถระบุว่าท้องเสียเป็นอาการที่พบบ่อยที่สุดของ
foodborne เจ็บป่วย ในทำนองเดียวกัน Martins et al. (2012) ระบุที่ 94%
ของตัวจัดการอาหารในจากบริษัทจัดเลี้ยงสถาบันใน
โปรตุเกสรู้ว่าอาการโรค foodborne นอกจากนี้,
ซัน วัง และหวง (2012) รายงานที่ 98.3% และ 80% ของคืน
จำหน่ายอาหารตลาดในไต้หวันรู้จักที่ท้องเสีย และ อาเจียน,
ตามลำดับ เป็น commonsymptoms โรค foodborne ยัง,
Jianu และ Chis¸ (2012) รายงานส่วนใหญ่ที่จัดการอาหาร inWestern
โรมาเนีย (77%) ระบุอาเจียน ไข้ ท้อง เสีย และท้อง
อาการปวดเป็นอาการพบมากที่สุดของ foodborne โรค
เกี่ยวกับ "ความรู้โรคสำคัญ foodborne"
กว้าง มีรายงานผลการวิจัยที่คล้ายกัน โดยซานโตส Nogueira, Patarata,
และมายา (2008) ที่พบว่า 80% ของตัวจัดการอาหารในโปรตุเกส
โรงอาหารโรงเรียน (n ¼ 124) ไม่สามารถชื่อ foodborne ใด ๆ
โรคและเหลือ 20% รู้ว่าซัล.
นอก 28% ของทั่วโลกซึ่งยังไม่รู้จักเชื้อ Clostridium
botulinum, C. perfringens ระดับ L. monocytogenes, S. หมอเทศข้างลาย,
และ E. coli ประมาณ 60% การรับรู้ระดับ และเพียง 10%
รู้จักศึกษามากกว่าหนึ่ง ต่ำความรู้ระดับบน
foodborne โรคถูกบันทึก โดย Jianu และ Chis¸ (2012)
ที่รายงานว่า เพียง 25% ของตัวจัดการอาหารในโรมาเนียตะวันตก
ระบุจุลินทรีย์ที่อยู่ในซากสัตว์ปีก
(ซัลและ C. perfringens) จัดการอาหารในอิตาลีได้ดี
ความรู้เกี่ยวกับโรค foodborne ใน Jordan เกี่ยวกับ
49% ของตัวจัดการอาหารอิตาเลียน (n ¼ 411) รู้ foodborne หลัก
โรค (โอซัล C. botulinum, S. หมอเทศข้างลาย ต่ออหิวาตกโรค หรือ
ปริมาณวิบริโอ ไวรัสตับอักเสบ A), แต่ เพียง 7.1% ของทั่วโลกซึ่งการ
สามารถชื่อรถอาหารสำหรับแต่ละ 5
โรค (Angelillo, Viggiani, Rizzo & Bianco, 2000) สูง
บันทึกระดับความรู้เกี่ยวกับโรค foodborne โดยโบลตัน
et al. (2008) ที่ระบุว่า ระหว่าง 70 และ 100% ของหัว
พ่อครัวและผู้จัดการจัดเลี้ยงในไอร์แลนด์รู้ระดับ (100%),
E. coli O157 (97.5%), L. monocytogenes (84%), S. หมอเทศข้างลาย (78%) และ
C. botulinum (71%) อย่างไรก็ตาม น้อยกว่า 50% ของทั่วโลกซึ่งรู้
Campylobacter, C. perfringens และ cereus เกิด น้อยกว่า 15% ของ
ร่วมรู้ Yersinia enterocolitica และ Shigella ด้วยการ
ยกเว้นซัลสัตว์ปีก พ่อครัวใหญ่ และอาหาร
ผู้จัดการรายงานความรู้น้อยเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง
โรคเฉพาะแบคทีเรียและอาหารเฉพาะ สังเกตคล้าย
พบในการศึกษาของเรา (ข้อมูลไม่มีแสดง) .
ประสบการณ์ของผู้ปฏิบัติงานอาหารในการศึกษาปัจจุบัน
ไม่มีผลมากคะแนนเฉลี่ยของอาหารความปลอดภัยความรู้
ค้นหานี้จะสอดคล้องกับที่รายงาน โดย Jianu และ Chis¸
ตาราง 9
ความสัมพันธ์ระหว่างประสบการณ์ (< 4 หรือ 4 ปี) และความรู้ด้านความปลอดภัยอาหาร
คะแนนของประชากรศึกษา.
หมายถึงรวมความรู้แนวคิดความปลอดภัยอาหาร
คะแนน
P-ค่า *
ประสบการณ์
(<4 years)
ประสบการณ์
(4 ปี)
0.667 สุขอนามัยส่วนบุคคล 11.2 11.2
ข้ามปน
ป้องกันและสุขาภิบาล
0.379 14.5 14.7
เซฟเก็บ thawing ทำอาหาร
และ reheating ของอาหาร
7.6 7.5 0.544
ความรู้ปัญหาสุขภาพ
ที่จะส่งผลต่อความปลอดภัยของอาหาร
6.0 6.0 0.674
รู้อาการของ
foodborne โรค
0.695 7.4 7.3
รวมคะแนน 47.2 47.2 0.896
* P ค่า < 0.05 จะแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

พ่อครัวและผู้จัดการอาหารในไอร์แลนด์รู้ว่าอาหารควร
จัดร้อน 63 C และ 44% reheated ของเหลือข้างต้น 70 C ( โบลตัน
et al . , 2008 ) และประมาณ 74% ของผู้สัมผัสอาหารสเปน ( garayoa et al . ,
2011 ) รู้ว่า อาหารปรุงสุก ไม่ควรเก็บไว้ใน อุณหภูมิห้องเป็นเวลากว่าสองชั่วโมงแล้ว
.
" ความรู้เกี่ยวกับปัญหาสุขภาพที่มีผลต่อ
ด้านความปลอดภัยอาหารจะเห็นได้จากคำตอบของผู้สัมผัสอาหาร
ในการศึกษาที่พวกเขาไม่เข้าใจพิษภัยในอาหารของพวกเขา ,
ความเสี่ยงและการควบคุม jev snik hlebec , และ raspor ( 2008 ) รายงาน
ที่สัมผัสอาหารในสโลวีเนียรู้ปัญหาสุขภาพที่มีผลต่อความปลอดภัยของอาหาร
เป็นมากกว่า 90% ของผู้สื่อข่าวรู้
ที่พวกเขาไม่ควรจัดการอาหารเมื่อมีหนาว
อาเจียน ท้องร่วงและบาดแผลในมือของพวกเขา และประมาณ 80% ของพวกเขา
ตอบว่าพวกเขาสามารถจัดการกับอาหารได้อย่างปลอดภัยเมื่อพวกเขากำลังอารมณ์เสีย และ คริส ¸
jianu ( 2012 ) รายงานว่า 31% ของผู้สัมผัสอาหาร inwestern
โรมาเนีย รู้ว่า ไอ และ / หรือ จาม เป็นแหล่งของการปนเปื้อนในอาหารที่มีศักยภาพ

ต่อ S . aureus . " ความรู้เกี่ยวกับอาการของโรคอาหารเป็นพิษ "
ด้านการศึกษาหลายรายงานความรู้ระดับสำหรับอาหาร
สัมผัสคล้ายคลึงกับรายงานในการศึกษาของเรา วอล์คเกอร์ et al . ( 2003 ) และ และ aderoju
omemu ( 2008 ) รายงานว่า 93% อาหารสัมผัสอาหารขนาดเล็กใน
ธุรกิจใน UK และผู้ขายอาหารถนนในไนจีเรียถูก
สามารถระบุว่าท้องเสียเป็นอาการที่พบบ่อยที่สุดของโรคอาหารเป็นพิษ
. โดยมาร์ติน et al . ( 2012 ) พบว่า 94 %
ของผู้สัมผัสอาหารจากบริษัทอาหารสถาบัน
โปรตุเกสรู้ว่าอาการของโรคอาหารเป็นพิษ . นอกจากนี้
Sun , วัง , และ ฮองตง ( 2012 ) รายงานที่บันทึกและร้อยละ 80% ของตลาดอาหารกลางคืน
ผู้ขายในไต้หวันได้รับการยอมรับว่าโรคท้องร่วงและอาเจียน ,
ตามลำดับ เป็น commonsymptoms ของอาหารเป็นพิษร่วมด้วย ยัง และ คริส ¸
jianu ( 2012 ) รายงานว่าส่วนใหญ่ของผู้สัมผัสอาหาร inwestern
โรมาเนีย ( ร้อยละ 77 ) ระบุ อาเจียน มีไข้ ท้องเสีย และหน้าท้อง
ปวดอาการที่พบบ่อยที่สุดของโรคอาหารเป็นพิษ .
" ความรู้เกี่ยวกับความสำคัญของเชื้อโรคอาหารเป็นพิษ "
ด้านข้อมูลคล้ายกันได้รายงานโดย Santos Nogueira , patarata
มายัน , และ ( 2008 ) ที่พบว่า 80% ของผู้สัมผัสอาหารในโรงเรียน โปรตุเกส
โรงอาหาร ( N ¼ 124 ) ไม่ได้ชื่อใด ๆที่สามารถ
เชื้อโรค และอีก 20 % รู้ว่าเชื้อ Salmonella .
ส่วน 28 % ของผู้สื่อข่าวไม่ได้รู้จัก Clostridium Botulinum
, C . perfringens , Salmonella , L . monocytogenes , S . aureus ,
และ E . coli ประมาณ 60% รู้จัก Salmonella , และมีเพียงประมาณ 10%
รู้จักมากกว่าเชื้อโรค ระดับความรู้เกี่ยวกับ
เชื้อโรคอาหารเป็นพิษต่ำยังถูกบันทึกโดย jianu และคริส ¸ ( 2012 )
ที่รายงานว่าเพียง 25% ของผู้สัมผัสอาหารในโรมาเนีย
ระบุจุลินทรีย์ที่มีอยู่ในสัตว์ปีกซาก
( Salmonella และ C . perfringens ) ผู้สัมผัสอาหารในประเทศอิตาลีได้ดีกว่า
ความรู้เกี่ยวกับเชื้อโรคอาหารเป็นพิษมากกว่าในจอร์แดน เกี่ยวกับ
49% ของผู้สัมผัสอาหารอิตาเลี่ยน ( N ¼ 411 ) รู้จักหลักเชื้อโรคอาหารเป็นพิษ Salmonella spp . , C .
( Botulinum , S . aureus , Vibrio อหิวาตกโรคหรือ
Vibrio spp .ตับอักเสบ , ไวรัส ) แต่เพียง 7.1% ของผู้สื่อข่าว
สามารถตั้งชื่ออาหารยานพาหนะสำหรับแต่ละห้า
เชื้อโรค ( angelillo viggiani Rizzo , , & Bianco , 2000 ) ระดับความรู้เกี่ยวกับเชื้อโรคอาหารเป็นพิษสูง

ถูกบันทึกไว้โดยโบลตัน et al . ( 2008 ) ที่ระบุว่า ระหว่าง 70 และ 100 เปอร์เซ็นต์ของหัวหน้าพ่อครัวและผู้จัดการ
อาหารในไอร์แลนด์รู้ว่าเชื้อ Salmonella ( 100% ) ,
E . coli เป็นสมาชิก ( 97.5 % ) Lmonocytogenes ( 84% ) , S . aureus ( 78% )
c Botulinum ( 71% ) แต่น้อยกว่า 50% ของผู้สื่อข่าวรู้
ของประกวด , C . perfringens และ B . cereus . น้อยกว่าร้อยละ 15 ของ
ผู้สื่อข่าวรู้และ enterocolitica เยอซิเนียชิเกลล่า . ด้วยข้อยกเว้นของ Salmonella และสัตว์ปีก
พ่อครัวหัวหน้าและผู้จัดการอาหาร
รายงานเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง
ความรู้ต่ำเชื้อโรคและแบคทีเรีย โดยเฉพาะอาหารที่เฉพาะเจาะจง คล้ายสังเกต
ถูกพบในการศึกษาของเรา ( ข้อมูลไม่แสดง ) .
ประสบการณ์ของอาหารคนงานใน
การศึกษาปัจจุบันไม่ได้มีผลต่อค่าเฉลี่ยของคะแนนความรู้เรื่องความปลอดภัยอาหาร .
หาซึ่งสอดคล้องกับรายงานโดย jianu ¸

9 ตาราง และคริสความสัมพันธ์ระหว่างประสบการณ์ ( < 4 หรือ 4 ปี ) และความปลอดภัยด้านอาหารของประชากรคะแนนความรู้
.
ความปลอดภัยอาหารรวมความคิดความรู้หมายถึง

p

คะแนนประสบการณ์ ( < 4 ปี )
-
( 4 ปี )
สุขอนามัยส่วนบุคคล 11.2 11.2 การป้องกันการปนเปื้อนข้าม

จําเพาะ และโลหะ
รวม 14.7 0.379
ปลอดภัยกระเป๋า , ละลาย , การทำอาหารและอาหารที่อุ่น

7.6 7.5 0.544
ความรู้เกี่ยวกับปัญหาสุขภาพที่มีผลต่อความปลอดภัยของอาหาร

6.0 6.0 0.674
ความรู้เกี่ยวกับอาการของโรคอาหารเป็นพิษ

0.695 7.4 7.3 คะแนนรวม 200 200 0.896
* P < 0.05 คือ แตกต่างกัน

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.