We did not begin our walk to the Re

We did not begin our walk to the Reichenbach Falls until the afternoon. Holmes refused to go out before lunch. I was frightened. I had no more cocaine, and soon I would be too tired to go on. At last we left the hotel, and started to walk along the mountain paths. Holmes talked happily as we went. He found the mountains very beautiful.
When we had gone a little way, I found that I had left my watch at the hotel. It had belonged to my father, and I wanted to know that it was safe. I told Holmes that I would return to the hotel, find the watch, and see him later at the Falls. I hoped that I was doing the right thing, and that he would not disappear.
When at last I reached the Falls, I could not see him, and thought for a moment that he had escaped me. Then I saw a narrow path which was cut into the rock right above the Falls themselves. Holmes was standing on that path, watching the water crash down onto the rocks. There was nowhere he could run to. It could not be easier for me.
I moved towards him. Suddenly he turned and our eyes met.
His look was cool, untroubled. How could I hope to frighten this man? My heart failed me and I almost fell. He stepped forward to help me, but I pulled out my gun.
'Back!' I shouted. 'Another step and I shall shoot!' He smiled. 'Very well, doctor. I understand.'
My hands shook and I almost dropped the gun. 'It's over, Holmes,' I said. 'I've been to the empty house. I know everything.'
He laughed. 'Dear fellow! Nobody knows everything!'
I seemed to hear voices coming to me from the water, and I could now see two Holmeses- one on the path and one standing on air.
'I've found the jars, Holmes, and the papers. I know you killed them.'
'I killed them? Which? The jars or the papers?'
Nothing seemed real. It was getting harder and harder for me to speak. Holmes watched me, smiling.
'I know you did it, Holmes,' I shouted. 'J watched you cut Mary Kelly to pieces. You killed them! Let me hear you say that you did!'
'What is it you want me to say?' 'Say you killed them!' 'You killed them.'
'I am going to shoot you, Holmes!' I screamed. 'Before you die, tell me that you understand what you have done!'
'You're mad, doctor,' he said. 'And you're talking rubbish.
Go on, shoot me!'
I shot him. I shot again and again, but still he stood there. Finally, I fell to the ground. I could not move. It seemed a long time before I could say, 'Why aren't you dead?'
I stared up at him as he stood above me, calmly inhaling snuff from his snuffbox.
'I took the bullets from your gun and put in blanks,' he said conversationally. 'Tell me, Moriarty, when did you kill Watson? You are very clever. You look almost like him, but I know who you are. When I saw you injecting cocaine three times a day, I knew then for sure that you were not my dear friend. Dr Watson would never, never take drugs. Your cocaine is

finished, isn't it? Poor Moriarty! Did you not realize that my snuffbox contains cocaine, not snuff?'
I felt sick and weak. Before my eyes Holmes was changing colour - red, then green, then blue. I shook my head to clear it, but he was still talking.
'And your letter, telling Lestrade that I was the Whitechapel murderer. What rubbish! How Scotland Yard would laugh! But I have the letter here - 1 saw it in your cook's hand and took it from her while you were calling the cab. You have failed, Moriarty. I have enjoyed making you run around Europe with me, but now you must die.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราไม่เริ่มเราเดินตก Reichenbach จนถึงช่วงบ่าย โฮลมส์ปฏิเสธที่จะออกไปก่อนอาหารกลางวัน ผมกลัว ผมไม่มีโคเคนเพิ่มเติม และเร็ว ๆ นี้ ฉันจะเหนื่อยเกินไป ในที่สุดเราซ้ายโรงแรม และเริ่มที่จะเดินตามเส้นทางภูเขา โฮล์มส์ได้พูดคุยอย่างมีความสุขกับเราไป เขาพบภูเขาสวยงามมากเมื่อตำแหน่งทางเล็กน้อย ฉันพบว่า ฉันมีซ้ายดูที่โรงแรม จะได้เป็นพ่อของฉัน และอยากรู้ว่า มันปลอดภัย ฉันบอกโฮล์มส์ที่ฉันจะกลับโรงแรม ค้นหานาฬิกา และเห็นเขาในภายหลังที่น้ำตก ฉันหวังว่าที่ผมทำสิ่งถูกต้อง และ ที่เขาจะหายไปไม่เมื่อในที่สุด ถึงน้ำตก ฉันไม่เห็นเขา และคิดว่า ช่วงที่ เขาหนีไปฉัน แล้ว ผมสามารถเห็นเส้นทางแคบ ๆ ที่ตัดเข้าด้านขวาหินข้างน้ำตกเอง โฮล์มส์กำลังยืนอยู่บนเส้นทาง ชมความล้มเหลวน้ำลงบนหิน มีส่วนไหนเลยที่เขาสามารถเรียกใช้การ มันอาจไม่ง่ายสำหรับฉันฉันย้ายไปยังเขา ก็เขาเปิด และได้พบกับตาของเราเขาดูเป็นเย็น untroubled วิธีฉันหวังหลอกคนนี้ หัวใจล้มเหลวฉัน และฉันเกือบตก เขาก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยฉัน แต่ฉันดึงปืนของฉัน'กลับ' ฉันตะโกน 'อีกขั้นและจะยิง' เขายิ้ม ' ดี แพทย์ เข้าใจกัน 'จับมือของฉัน และฉันเกือบจะทิ้งปืน 'เป็นมากกว่า โฮล์มส์ ว่า ' แล้วบ้านว่างเปล่า ฉันรู้ทุกอย่าง 'เขาหัวเราะ ' เพื่อนรัก ไม่มีใครรู้ทุกอย่าง!'ฉันดูเหมือนจะได้ยินเสียงที่มากับฉันจากน้ำ และฉันสามารถตอนนี้ดู Holmeses หนึ่งสองบนเส้นทางและหนึ่งยืนอยู่ในอากาศ' ฉันพบขวด โฮล์มส์ และเอกสาร ฉันรู้ว่า คุณฆ่าพวกเขา.'' ฉันจะฆ่าพวกเขา ซึ่ง ขวดหรือกระดาษ?'ไม่มีอะไรเหมือนจริง ได้รับหนัก และยากสำหรับผมที่จะพูด โฮล์มส์ดูฉัน รอยยิ้ม' ฉันรู้ว่า คุณไม่ได้ โฮล์มส์ ฉันตะโกน ' J ดูคุณตัดมารีย์ Kelly เป็นชิ้น คุณฆ่าพวกเขา ให้ฉันได้ยินคุณพูดว่า คุณไม่ได้!''มันต้องพูดคืออะไร' 'บอกว่า คุณฆ่าพวกเขา' 'พวกเขาฆ่าคุณ''ผมจะยิงคุณ โฮล์มส์' ฉันกรีดร้อง 'ก่อนตาย บอกฉันว่า คุณเข้าใจสิ่งที่คุณได้''คุณกำลังบ้า คุณหมอ เขากล่าวว่า ' และคุณกำลังพูดคุยขยะไป ยิง!'ผมยิงเขา ผมถ่ายอีก แต่ยังคง ยืนมี ในที่สุด ฉันตกไปพื้นดิน ฉันไม่สามารถย้าย ดูเหมือนเป็นเวลานานก่อนที่ฉันสามารถพูด 'ทำไมคุณตาย 'ผมจ้องไปขึ้นที่เขาขณะที่เขายืนอยู่ข้างฉัน สงบสูดดม snuff จาก snuffbox ของเขา'ฉันเอากระสุนจากปืนของคุณ และใส่ในช่องว่าง เขากล่าวว่า conversationally ' บอกฉัน ในมุมไบ เมื่อคุณไม่ได้ฆ่า Watson คุณจะฉลาดมาก คุณมีลักษณะเกือบเหมือนเขา แต่ฉันรู้ว่าคุณเป็นใคร เมื่อผมเห็นคุณฉีดโคเคนวัน ฉันรู้แล้วว่าที่คุณได้ไม่เพื่อนรัก Dr Watson จะไม่เคย ไม่เคยเสพยาเสพติด มีโคเคนของคุณ finished, isn't it? Poor Moriarty! Did you not realize that my snuffbox contains cocaine, not snuff?'I felt sick and weak. Before my eyes Holmes was changing colour - red, then green, then blue. I shook my head to clear it, but he was still talking.'And your letter, telling Lestrade that I was the Whitechapel murderer. What rubbish! How Scotland Yard would laugh! But I have the letter here - 1 saw it in your cook's hand and took it from her while you were calling the cab. You have failed, Moriarty. I have enjoyed making you run around Europe with me, but now you must die.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราไม่ได้เริ่มต้นการเดินเท้าของเราไปยังน้ำตกจนถึงช่วงบ่าย โฮล์มส์ปฏิเสธที่จะออกไปข้างนอกก่อนอาหารกลางวัน ผมก็กลัว ผมไม่มีโคเคนมากขึ้นและเร็ว ๆ นี้ผมจะเหนื่อยเกินไปที่จะไป ในที่สุดเราออกจากโรงแรมและเริ่มที่จะเดินตามเส้นทางภูเขา โฮล์มส์ได้พูดคุยกันอย่างมีความสุขขณะที่เราเดิน เขาพบว่าภูเขาที่สวยงามมาก.
เมื่อเราได้หายไปทางเล็ก ๆ น้อย ๆ ฉันพบว่าฉันได้ทิ้งนาฬิกาของฉันที่โรงแรม มันเคยเป็นของพ่อของฉันและฉันอยากจะรู้ว่ามันมีความปลอดภัย โฮล์มส์ผมบอกว่าผมจะกลับไปที่โรงแรมที่หาดูและเห็นเขาต่อมาที่ฟอลส์ ฉันหวังว่าฉันกำลังทำสิ่งที่ถูกต้องและไม่ว่าเขาจะหายไป.
เมื่อที่สุดท้ายที่ฉันไปถึงน้ำตกผมไม่เห็นเขาและคิดว่าสำหรับช่วงเวลาที่ว่าเขาได้หลบหนีฉัน จากนั้นผมเห็นเส้นทางที่แคบซึ่งถูกตัดเข้าไปในหินด้านขวาเหนือน้ำตกตัวเอง โฮล์มส์กำลังยืนอยู่บนเส้นทางที่เฝ้าดูความผิดพลาดของน้ำลงบนโขดหิน มีที่ไหนเลยที่เขาจะวิ่งไป มันไม่อาจจะง่ายสำหรับผม.
ผมย้ายไปหาเขา ทันใดนั้นเขาก็หันหลังและดวงตาของเราได้พบกับ.
รูปลักษณ์ของเขาเป็นเย็นไม่ถูกรบกวน วิธีการที่ฉันได้หวังว่าจะขู่คนนี้? หัวใจของฉันล้มเหลวฉันและฉันเกือบจะลดลง เขาก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยให้ผม แต่ผมดึงออกมาจากปืนของฉัน.
'กลับมาแล้ว!' ฉันตะโกน. 'อีกขั้นตอนและฉันจะยิง!' เขายิ้ม. 'ดีมากแพทย์ ฉันเข้าใจ. '
มือของฉันสั่นสะเทือนและฉันเกือบจะลดลงปืน 'มันมากกว่าโฮล์มส์' ฉันกล่าวว่า 'ผมเคยไปบ้านที่ว่างเปล่า ฉันรู้ว่าทุกอย่าง. '
เขาหัวเราะ 'เพื่อนรัก! ไม่มีใครรู้ว่าทุกอย่าง! '
ฉันดูเหมือนจะได้ยินเสียงมาให้ฉันจากน้ำและตอนนี้ฉันจะได้เห็นสองหนึ่ง Holmeses- บนเส้นทางและหนึ่งยืนอยู่บนอากาศ.
' ฉันได้พบไหโฮล์มส์และเอกสาร ฉันรู้ว่าคุณฆ่าพวกเขา. '
' ฉันฆ่าพวกเขา? ที่? ขวดหรือเอกสาร? '
ไม่มีอะไรลำบากจริง มันก็เริ่มหนักและยากสำหรับผมที่จะพูด โฮล์มส์ดูฉันยิ้ม.
'ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้โฮล์มส์' ฉันตะโกน 'J ดูคุณตัดแมรี่เคลลี่เป็นชิ้น ๆ คุณฆ่าพวกเขา! ให้ฉันได้ยินคุณพูดว่าคุณได้! '
' สิ่งที่คุณต้องการให้ฉันไปพูด? ' 'สมมติว่าคุณฆ่าพวกเขา!' 'คุณฆ่าพวกเขา.'
'ฉันจะยิงคุณโฮล์มส์' ฉันกรีดร้อง. ก่อนที่ท่านจะตายบอกฉันว่าคุณเข้าใจสิ่งที่คุณได้ทำ! '
' คุณบ้าหมอ "เขากล่าวว่า 'และคุณกำลังพูดถึงขยะ.
ไปยิงฉัน!'
ผมยิงเขา ผมยิงอีกครั้งและอีกครั้ง แต่เขายังคงยืนอยู่ที่นั่น สุดท้ายผมล้มลงกับพื้น ฉันไม่สามารถย้าย มันดูเหมือนเป็นเวลานานก่อนที่ฉันจะพูดว่า "ทำไมคุณไม่ตาย? '
ผมจ้องขึ้นที่เขาเป็นเขายืนอยู่เหนือเราใจเย็นสูดดมกลิ่นจาก snuffbox ของเขา.
' ผมเอากระสุนจากปืนของคุณและวางในช่องว่าง 'เขากล่าวว่า conversationally 'บอกฉันอริอาร์ตี้, เมื่อไหร่ที่คุณฆ่าวัตสัน? คุณฉลาดมาก. คุณดูเกือบจะเหมือนเขา แต่ฉันรู้ว่าคุณเป็นใคร ตอนที่ผมเห็นคุณฉีดโคเคนสามครั้งต่อวันผมรู้แล้วว่าคุณไม่ได้เพื่อนรักของฉัน Dr Watson จะไม่เคยไม่เคยใช้ยาเสพติด โคเคนของคุณคือเสร็จแล้วไม่ได้หรือไม่ อริอาร์ตี้แย่! คุณไม่ได้ตระหนักว่า snuffbox ของฉันมีโคเคนไม่ดูถูก? ' ผมรู้สึกว่าป่วยและอ่อนแอ ก่อนที่ตาของฉันโฮล์มส์เปลี่ยนสี - สีแดง, สีเขียวแล้วแล้วสีฟ้า ผมส่ายหัวของฉันที่จะล้างมัน แต่เขาก็ยังคงพูดคุย. 'และตัวอักษรของคุณบอกเลสเตรดว่าผมเป็นฆาตกร Whitechapel อะไรขยะ! วิธีสกอตแลนด์ยาร์ดจะหัวเราะ! แต่ผมมีตัวอักษรที่นี่ - 1 เห็นว่ามันอยู่ในมือการปรุงอาหารของคุณและเอาไปจากเธอในขณะที่คุณกำลังเรียกรถแท็กซี่ คุณได้ล้มเหลวอริอาร์ตี้ ฉันมีความสุขทำให้คุณวิ่งไปรอบ ๆ ยุโรปกับฉัน แต่ตอนนี้คุณต้องตาย.