In response to a severe balance of

In response to a severe balance of payments crisis in 1991, India turned to the international Monetary Fund (IMF) for assistance. Financial assistance from the IMF was conditional on a structural adjustment program, of which liberalizing trade was a key component. As a result, over a short period of time, India drastically reduced tariffs and narrowed the dispersion in tariffs across sectors. Since the reform was rapid, comprehensive, and externally imposed, it is reasonable to assume that the changes in the level of protectionism were unrelated to firm ‐ and industry ‐ level productivity. India’s 1991 economic liberalization therefore provides an excellent setting to analyze the impact of trade reforms on productivity because it side steps the endogenous nature of trade policies that typically present major challenges to empirical studies. For instance, governments may reduce tariffs only after domestic firms have improved productivity, 3 which would result in a spurious relationship between trade and productivity. As we argue below, this is unlikely to be a concern in India’s case.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการตอบสนองวิกฤตดุลชำระเงินที่รุนแรงในปีพ.ศ. 2534 อินเดียเปิดให้ต่างประเทศเงินกองทุน (IMF) สำหรับความช่วยเหลือ ความช่วยเหลือทางการเงินจาก IMF ถูกตามเงื่อนไขในโปรแกรมปรับปรุงที่โครงสร้าง ของที่ liberalizing สินค้าเป็นส่วนประกอบสำคัญ ผล ช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ของเวลา อินเดียอย่างรวดเร็วลดภาษีศุลกากร และจำกัดการกระจายตัวในภาษีศุลกากรข้ามภาค เนื่องจากการปฏิรูปได้อย่างรวดเร็ว ครอบคลุม และกำหนดภายนอก จะเหมาะสมที่จะคิดว่า การเปลี่ยนแปลงในระดับของการปกป้องไม่เกี่ยวข้องกับบริษัทอุตสาหกรรมและ‐‐ระดับผลผลิต เปิดเสรีเศรษฐกิจ 1991 ของอินเดียจึงมีการตั้งค่าที่ดีเพื่อวิเคราะห์ผลกระทบของการปฏิรูปการค้าบนผลิต เพราะมันข้างตอนท้าทายธรรมชาติ endogenous ของนโยบายการค้าที่จะนำเสนอหลักการศึกษารวม ตัวอย่าง รัฐบาลอาจลดภาษีหลังจากที่บริษัทภายในประเทศมีการปรับปรุงประสิทธิภาพ 3 ซึ่งจะส่งผลในความสัมพันธ์ระหว่างการค้าและผลผลิตปลอม เท่านั้น เป็นเราโต้เถียงด้านล่าง นี้ไม่น่าจะ กังวลในกรณีของอินเดีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อตอบสนองต่อความสมดุลอย่างรุนแรงของวิกฤตการชำระเงินในปี 1991 อินเดียหันไปกองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) เพื่อขอความช่วยเหลือ ความช่วยเหลือทางการเงินจากกองทุนการเงินระหว่างประเทศเป็นเงื่อนไขในการปรับโครงสร้างโปรแกรมซึ่งการเปิดเสรีการค้าเป็นองค์ประกอบสำคัญ เป็นผลให้ในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ อินเดียอย่างมากอัตราภาษีที่ลดลงและลดการกระจายตัวในอัตราภาษีศุลกากรในภาค ตั้งแต่การปฏิรูปเป็นอย่างรวดเร็วครอบคลุมและกำหนดภายนอกมันก็มีเหตุผลที่จะคิดว่าการเปลี่ยนแปลงในระดับของการปกป้องเป็นที่ไม่เกี่ยวข้องกับ บริษัท - อุตสาหกรรม - การผลิตระดับ อินเดีย 1991 เปิดเสรีทางเศรษฐกิจดังนั้นจึงมีการตั้งค่าที่ดีในการวิเคราะห์ผลกระทบของการปฏิรูปการค้าในการผลิตเพราะมันทำตามขั้นตอนด้านลักษณะภายนอกของนโยบายการค้าที่มักจะนำเสนอความท้าทายที่สำคัญในการศึกษาเชิงประจักษ์ ยกตัวอย่างเช่นรัฐบาลอาจลดภาษีเฉพาะหลังจากที่ บริษัท ในประเทศที่มีการปรับปรุงการผลิตที่ 3 ซึ่งจะส่งผลให้ความสัมพันธ์ระหว่างปลอมค้าและการผลิต ในฐานะที่เราเถียงด้านล่างนี้ไม่น่าจะเป็นความกังวลในกรณีของอินเดีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการตอบสนองต่อสมดุลอย่างรุนแรงของเงินในปีที่ผ่านมา อินเดียเปิดให้กองทุนการเงินระหว่างประเทศ ( IMF ) เพื่อขอความช่วยเหลือ ความช่วยเหลือทางการเงินจาก IMF เป็นเงื่อนไขในโปรแกรมการปรับโครงสร้าง ซึ่งเปิดตลาดเป็นส่วนประกอบที่สำคัญ เป็นผลให้ในช่วงระยะเวลาสั้น ๆของเวลา , อินเดียลดลงอย่างมากและภาษีศุลกากรลดลง การกระจายในประเทศทั่วทุกภาค .ตั้งแต่มีการปฏิรูปอย่างรวดเร็ว ครอบคลุม และ จากภายนอก มันมีเหตุผลที่จะสมมติว่า การเปลี่ยนแปลงในระดับการปกป้องเป็น บริษัท และอุตสาหกรรมที่ไม่เกี่ยวข้องกับ‐‐ระดับผลผลิตของอินเดียเศรษฐกิจจึงมีการเปิดเสรีในปี 2534 ยอดเยี่ยมเพื่อวิเคราะห์ผลกระทบของการปฏิรูปการค้าในการผลิตเพราะมันขั้นตอนด้านลักษณะภายนอกของนโยบายการค้าที่มักจะนำเสนอความท้าทายที่สำคัญของการศึกษาเชิงประจักษ์ ตัวอย่างเช่น รัฐบาลอาจลดภาษีศุลกากรเท่านั้น หลังจากที่ บริษัท ในประเทศมีการปรับปรุงผลิตภาพ3 ซึ่งจะส่งผลทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างการค้าและการผลิต เรายืนยันด้านล่าง นี้ไม่น่าจะเป็นปัญหาในกรณีของอินเดีย