[Intervention Review]Psychoeducatio

[Intervention Review]
Psychoeducation for schizophrenia
Jun Xia1, Lars Bertil Merinder2, Madhvi R Belgamwar3
1Cochrane Schizophrenia Group, The University of Nottingham, Nottingham, UK. 2Dept of Psychiatric Demography, Institute of
Basic Psychiatric Research, University Hospital of Aarhus, Risskov, Denmark. 3Radbourne Unit, Royal Derby Hospital, Derby, UK
Contact address: Jun Xia, Cochrane Schizophrenia Group, The University of Nottingham, Institute ofMental Health, Sir Colin Campbell
Building„ University of Nottingham Innovation Park, Triumph Road„ Nottingham, NG7 2TU, UK. [e-mail].
Editorial group: Cochrane Schizophrenia Group.
Publication status and date: Edited (no change to conclusions), published in Issue 1, 2013.
Review content assessed as up-to-date: 19 April 2010.
Citation: Xia J, Merinder LB, Belgamwar MR. Psychoeducation for schizophrenia. Cochrane Database of Systematic Reviews 2011,
Issue 6. Art. No.: CD002831. DOI: 10.1002/14651858.CD002831.pub2.
Copyright © 2013 The Cochrane Collaboration. Published by JohnWiley & Sons, Ltd.
A B S T R A C T
Background
Schizophrenia can be a severe and chronic illness characterised by lack of insight and poor compliancewith treatment. Psychoeducational
approaches have been developed to increase patients’ knowledge of, and insight into, their illness and its treatment. It is supposed that
this increased knowledge and insight will enable people with schizophrenia to cope in a more effective way with their illness, thereby
improving prognosis.
Objectives
To assess the effects of psychoeducational interventions compared with standard levels of knowledge provision.
Search methods
We searched the Cochrane Schizophrenia Group Trials Register (February 2010).
We updated this search November 2012 and added 27 new trials to the awaiting assessment section.
Selection criteria
All relevant randomised controlled trials focusing on psychoeducation for schizophrenia and/or related seriousmental illnesses involving
individuals or groups. We excluded quasi-randomised trials.
Data collection and analysis
At least two review authors extracted data independently from included papers. We contacted authors of trials for additional and
missing data. We calculated risk ratios (RR) and 95% confidence intervals (CI) of homogeneous dichotomous data. We used a fixedeffects
model for heterogeneous dichotomous data. Where possible we also calculated the numbers needed to treat (NNT), as well as
weighted means for continuous data.
Main results
This review includes a total of 5142 participants (mostly inpatients) from 44 trials conducted between 1988 and 2009 (median study
duration ~ 12 weeks, risk of bias - moderate). We found that incidences of non-compliance were lower in the psychoeducation group
in the short term (n = 1400, RR 0.52 CI 0.40 to 0.67, NNT 11 CI 9 to 16). This finding holds for the medium and long term.


applied to readmission (n = 206, RR 0.71 CI 0.56 to 0.89, NNT 5 CI 4 to 13). Scale-derived data also suggested that psychoeducation
promotes better social and global functioning. In the medium term, treating four people with schizophrenia with psychoeducation
instead of standard care resulted in one additional person showing a clinical improvement. Evidence suggests that participants receiving
psychoeducation are more likely to be satisfied with mental health services (n = 236, RR 0.24 CI 0.12 to 0.50, NNT 5 CI 5 to 8) and
have improved quality of life.
Authors’ conclusions
Psychoeducation does seemto reduce relapse, readmission and encourage medication compliance, as well as reduce the length of hospital
stay in these hospital-based studies of limited quality. The true size of effect is likely to be less than demonstrated in this review - but,
nevertheless, some sort of psychoeducation could be clinically effective and potentially cost beneficial. It is not difficult to justify better,
more applicable, research in this area aimed at fully investigating the effects of this promising approach.
Note: the 27 new citations in the awaiting classification section of the review may alter the conclusions of the review once assessed.
P L A I N L A N G U A G E S U M M A R Y
Psychoeducation added to standard treatment for schizophrenia reduces relapse
The purpose of patient education/teaching (or psychoeducation) is to increase patients’ knowledge and understanding of their illness
and treatment. It is supposed that increased knowledge enables people with schizophrenia to cope more effectively with their illness.
Psychoeducational interventions involve interaction between the information provider and thementally ill person.This review compares
the efficacy of psychoeducation added to standard care as ameans of helping severelymentally ill people with that of standard care alone.
The evidence shows a significant reduction of relapse or readmission rates. There seems to be some suggestion that psychoeducation
may improve compliance with medication, but the extent of improvement remains unclear. The findings show a possibility that
psychoeducation has a positive effect on a person’s well being and promotes better social function. In the medium term, treating
four people with schizophrenia with psychoeducation instead of standard care resulted in one additional person showing a clinical
improvement. The scarcity of studies made the comparison between the efficacy of different formats (programmes of 10 sessions or
less or 11 or more, individual or group sessions) weak

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[ตรวจสอบแทรกแซง]Psychoeducation ในโรคจิตเภทJun Xia1, Lars Bertil Merinder2, Madhvi R Belgamwar31Cochrane กลุ่มโรคจิตเภท มหาวิทยาลัยแฮม น็อตติงแฮม สหราชอาณาจักร 2Dept เฟนฮอว์จิตเวช สถาบันวิจัยทางจิตเวช มหาวิทยาลัยโรงพยาบาลของอาร์ฮุส Risskov เดนมาร์ก 3Radbourne หน่วย โรงพยาบาลรอยัลดาร์บี้ ดาร์บี้ สหราชอาณาจักรที่อยู่ติดต่อ: Jun เซี่ย ขั้นโรคจิตเภท กลุ่ม มหาวิทยาลัยของน็อตติงแฮม ofMental สถาบันสุขภาพ รักโคลิน Campbellสร้าง"อุทยานนวัตกรรมมหาวิทยาลัยนอตติงแฮม ถนนชัยชนะ" น็อตติงแฮม NG7 2TU สหราชอาณาจักร [e-mail]กลุ่มบรรณาธิการ: กลุ่มโรคจิตเภทขั้นประกาศสถานะและวัน: แก้ไข (ไม่เปลี่ยนแปลงข้อสรุป) เผยแพร่ในประเด็น 1, 2013ทบทวนเนื้อหาประเมินเป็นล่าสุด: 19 2553 เมษายนอ้างอิง: เซี่ย J, Merinder ปอนด์ Belgamwar นาย Psychoeducation ในโรคจิตเภท ขั้นฐานของระบบรีวิว 2011ปัญหาที่ 6 ศิลปะ หมายเลข: CD002831 ดอย: 10.1002/14651858.CD002831.pub2สงวนลิขสิทธิ์ © 2013 ความร่วมมือคอเครน เผยแพร่ โดย JohnWiley และบุตร จำกัดA B S T R C Tพื้นหลังโรคจิตเภทสามารถการเจ็บป่วยอย่างรุนแรง และเรื้อรังที่ดำเนิน โดยขาดความเข้าใจและรักษา compliancewith ดี Psychoeducationalวิธีได้รับการพัฒนาเพื่อเพิ่มความรู้ผู้ป่วย และสัมผัส ความเจ็บป่วยและการรักษาความ จึงควรที่เพิ่มความรู้และความเข้าใจนี้จะช่วยให้ผู้ที่ มีโรคจิตเภทเพื่อรับมือในวิธีมีประสิทธิภาพกับการเจ็บป่วยของพวกเขา ดังนั้นจึงปรับปรุงการคาดคะเนวัตถุประสงค์การประเมินผลกระทบของการแทรกแซง psychoeducational เปรียบเทียบกับระดับมาตรฐานของการจัดความรู้วิธีการค้นหาเราค้นหาในขั้นโรคจิตเภทกลุ่มทดลองลงทะเบียน (2553 กุมภาพันธ์)เราปรับปรุง 2555 พฤศจิกายนนี้ค้นหา และเพิ่มการทดลองใหม่ 27 ส่วนประเมิน awaitingเกณฑ์การเลือกRandomised เน้น psychoeducation โรคจิตเภทและ/หรือ seriousmental ที่เกี่ยวข้องกับโรคที่เกี่ยวข้องกับการทดลองควบคุมที่เกี่ยวข้องทั้งหมดบุคคลหรือกลุ่ม เรารวมการทดลองเสมือน randomisedรวบรวมข้อมูลและวิเคราะห์ผู้เขียนตรวจทานน้อยสองแยกข้อมูลเป็นอิสระจากเอกสารรวม เราติดต่อผู้เขียนทดลองสำหรับเพิ่มเติม และข้อมูลสูญหาย เราคำนวณอัตราส่วนความเสี่ยง (RR) และ 95% ช่วงความเชื่อมั่น (CI) ของข้อมูลเหมือน dichotomous เราใช้ fixedeffects การแบบจำลองข้อมูลต่างชนิด dichotomous สุด เรายังได้หมายเลขที่จำเป็นในการรักษา (NNT), เป็นวิธีการถ่วงน้ำหนักสำหรับข้อมูลต่อเนื่องผลลัพธ์หลักตรวจทานนี้รวมถึงจำนวน 5142 คน (ส่วนใหญ่ inpatients) จากการทดลองที่ดำเนินการระหว่างปี 2531 และปี 2009 (มัธยฐานศึกษา 44ระยะเวลา ~ 12 สัปดาห์ ความเสี่ยงของความโน้มเอียง - บรรเทา) เราพบว่า incidences ไม่ปฏิบัติตามกฎระเบียบคนที่ต่ำในกลุ่ม psychoeducationในระยะสั้น (n = 1400, CI RR 0.52 0.40 ถึง 0.67, NNT 11 CI 9 ถึง 16) ค้นหานี้ถือในระยะกลาง และระยะยาวใช้การ readmission (n = 206, RR 0.71 CI 0.56 ถึง 0.89, NNT 5 CI 4 13) ข้อมูลมาตราส่วนมายังแนะนำว่า psychoeducationส่งเสริมการทำงานที่ดีต่อสังคม และโลก ในระยะปานกลาง รักษาโรคจิตเภทกับ psychoeducation สี่คนแทนที่จะดูแลมาตรฐานส่งผลให้คนคนหนึ่งที่แสดงการพัฒนาทางคลินิกเพิ่มเติม แนะนำหลักฐานที่ผู้เรียนได้รับpsychoeducation มีแนวโน้มที่จะพอใจกับบริการสุขภาพจิต (n = 236, CI RR 0.24 0.12 ถึง 0.50, NNT 5 CI 5 กับ 8) และมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นข้อสรุปของผู้เขียนลด seemto Psychoeducation ไม่กลับไป เสพ readmission และกระตุ้นให้ปฏิบัติตามกฎระเบียบของยา ตลอดจนลดความยาวของโรงพยาบาลอยู่ในการศึกษาเหล่านี้ตามโรงพยาบาลคุณภาพจำกัด ขนาดจริงของผลกระทบจะน้อยกว่าที่แสดงในบทความนี้ - แต่อย่างไรก็ตาม บางจัดเรียงของ psychoeducation อาจมีผลทางคลินิก และอาจต้นทุนประโยชน์ ไม่ยากให้ดีขึ้นใช้ได้มากขึ้น วิจัยในพื้นที่นี้เพื่อตรวจสอบผลกระทบของวิธีการนี้ว่าเต็มหมายเหตุ: อ้างใหม่ 27 ในส่วนประเภท awaiting คืออาจเปลี่ยนบทสรุปของการทบทวนประเมินครั้งเดียวP L A ฉัน N L ตัว U G N กับ G E S U M M R Yเพิ่มการรักษามาตรฐานสำหรับโรคจิตเภท Psychoeducation ลดการกลับไปเสพวัตถุประสงค์ของผู้ป่วยศึกษา/การสอน (หรือ psychoeducation) จะเพิ่มความรู้ความเข้าใจของความเจ็บป่วยของผู้ป่วยและการรักษา จึงควรให้ ความรู้เพิ่มขึ้นทำให้คน มีโรคจิตเภทเพื่อรับมือกับความเจ็บป่วยได้อย่างมีประสิทธิภาพPsychoeducational งานวิจัยเกี่ยวข้องกับการโต้ตอบระหว่างผู้ให้ข้อมูลและผู้ป่วย thementally บทความนี้เปรียบเทียบประสิทธิภาพของ psychoeducation เพิ่มการดูแลมาตรฐานเป็น ameans ของช่วยคนป่วย severelymentally ที่ดูแลมาตรฐานเพียงอย่างเดียวหลักฐานแสดงการลดลงอย่างมีนัยสำคัญของอัตราการกลับไปเสพหรือ readmission ดูเหมือนว่าจะแนะนำบางที่ psychoeducationอาจปรับปรุงสอดคล้องกับยา แต่ขอบเขตของการปรับปรุงยังคงชัดเจน ผลการวิจัยแสดงไปได้ที่psychoeducation มีผลดีต่อบุคคลด้วยกำลัง และส่งเสริมดีสันนิบาต ในการระยะ treatingคนที่สี่ มีโรคจิตเภทกับ psychoeducation แทนดูแลมาตรฐานให้แสดงที่คลินิกคนเพิ่มเติมปรับปรุง ขาดแคลนศึกษาทำการเปรียบเทียบประสิทธิภาพของรูปแบบ (โปรแกรม 10 ครั้ง หรือน้อย หรือ 11 หรือ มากกว่า รอบ เวลาแต่ละกลุ่ม) อ่อนแอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

[รีวิวแทรกแซง]
สุขภาพจิตสำหรับโรคจิตเภท
มิถุนายน Xia1 ลาร์ส Bertil Merinder2, Madhvi R Belgamwar3
1Cochrane โรคจิตเภทกลุ่มมหาวิทยาลัยน็อตติงแฮม, สหราชอาณาจักร 2Dept จิตเวชประชากรศาสตร์สถาบัน
พื้นฐานจิตเวชวิจัยโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยอาร์ฮุสรอสคอฟ, เดนมาร์ก 3Radbourne หน่วยโรงพยาบาล Royal Derby ดาร์บี้, สหราชอาณาจักร
ที่อยู่ติดต่อ: มิ.ย. Xia, Cochrane โรคจิตเภทกลุ่มมหาวิทยาลัยนอตติงแฮมสถาบันสุขภาพ ofMental เซอร์โคลินแคมป์เบล
อาคาร "มหาวิทยาลัยนอตติงแฮมนวัตกรรมสวนชัยถนน" น็อตติงแฮม NG7 2TU, สหราชอาณาจักร . [e-mail]
กลุ่มบรรณาธิการ:. Cochrane โรคจิตเภทกลุ่ม
สถานะและวันที่ตีพิมพ์: แก้ไข (เปลี่ยนไปสู่ข้อสรุปไม่ได้) ที่ตีพิมพ์ในฉบับที่ 1 2013
เนื้อหาการสอบทานการประเมินว่าขึ้นไปวันที่: 19 เมษายน 2010 .
อ้างอิง: เซี่ยเจ Merinder LB, Belgamwar นาย สุขภาพจิตสำหรับโรคจิตเภท ฐานข้อมูล Cochrane ความคิดเห็นของระบบปี 2011
ฉบับที่ 6 ศิลปะ No .: CD002831 ดอย:. 10.1002 / 14651858.CD002831.pub2
ลิขสิทธิ์© 2013 Cochrane ร่วมมือ เผยแพร่โดย JohnWiley & Sons, Ltd.
บทคัดย่อ
พื้นหลัง
โรคจิตเภทอาจจะเป็นความเจ็บป่วยที่รุนแรงและเรื้อรังจากการขาดความเข้าใจและการรักษาไปตามที่ยากจน สุขภาพจิตศึกษา
วิธีการได้รับการพัฒนาเพื่อเพิ่มความรู้ของผู้ป่วยและความเข้าใจในการเจ็บป่วยและการรักษาของพวกเขา มันควรที่
เพิ่มความรู้และความเข้าใจนี้จะช่วยให้คนที่มีอาการจิตเภทที่จะรับมือในวิธีที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นกับความเจ็บป่วยของพวกเขาจึง
ปรับปรุงการพยากรณ์โรค.
วัตถุประสงค์
เพื่อประเมินผลกระทบของการแทรกแซงสุขภาพจิตเมื่อเทียบกับระดับมาตรฐานของการให้ความรู้.
วิธีการค้นหา
เราได้ค้นหา Cochrane โรคจิตเภททดลองกลุ่มสมาชิก (กุมภาพันธ์ 2010).
เรามีการปรับปรุงการค้นหานี้พฤศจิกายน 2012 และเพิ่ม 27 การทดลองใหม่ไปยังส่วนการประเมินรอ.
เกณฑ์การคัดเลือก
ที่เกี่ยวข้องทั้งหมดสุ่มทดลองควบคุมมุ่งเน้นไปที่สุขภาพจิตสำหรับโรคจิตเภทและ / หรือการเจ็บป่วยที่เกี่ยวข้องกับ seriousmental ที่เกี่ยวข้องกับ
บุคคลหรือกลุ่ม เราได้รับการยกเว้นการทดลองเสมือนสุ่ม.
การเก็บรวบรวมข้อมูลและการวิเคราะห์
อย่างน้อยสองผู้เขียนรีวิวสกัดข้อมูลเป็นอิสระจากเอกสารรวม เราได้ติดต่อผู้เขียนของการทดลองเพิ่มเติมและ
ข้อมูลที่ขาดหายไป เราคำนวณอัตราส่วนความเสี่ยง (RR) และช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) ของข้อมูล dichotomous เป็นเนื้อเดียวกัน เราใช้ fixedeffects
แบบจำลองสำหรับข้อมูล dichotomous ที่แตกต่างกัน ที่เป็นไปได้เรายังคำนวณตัวเลขที่จำเป็นในการรักษา (NNT) เช่นเดียวกับ
วิธีการถ่วงน้ำหนักสำหรับข้อมูลอย่างต่อเนื่อง.
ผลหลัก
ซึ่งรวมถึงการตรวจสอบทั้งหมด 5,142 คน (ส่วนใหญ่เป็นผู้ป่วยใน) จาก 44 การทดลองดำเนินการระหว่างปี 1988 และ 2009 (การศึกษาเฉลี่ย
ระยะเวลา ~ 12 สัปดาห์มีความเสี่ยงของการมีอคติ - ปานกลาง) เราพบว่าอุบัติการณ์ของการไม่ปฏิบัติลดลงในกลุ่มสุขภาพจิต
ในระยะสั้น (n = 1400 RR 0.52 CI 0.40-0.67, NNT 11 CI 9-16) การค้นพบนี้ถือสำหรับระยะกลางและระยะยาว. นำไปใช้กลับมารักษาซ้ำ (n = 206 RR 0.71 CI 0.56-0.89, NNT 5 CI 4-13) ข้อมูลที่ได้มาขนาดนี้ยังชี้ให้เห็นว่าสุขภาพจิตศึกษาส่งเสริมการทำงานที่ดีขึ้นทางสังคมและทั่วโลก ในระยะกลางการรักษาสี่คนที่มีอาการจิตเภทที่มีสุขภาพจิตศึกษาแทนการดูแลมาตรฐานส่งผลให้คนคนหนึ่งที่เพิ่มขึ้นแสดงให้เห็นการพัฒนาทางคลินิก หลักฐานแสดงให้เห็นว่าผู้เข้าร่วมได้รับสุขภาพจิตมีแนวโน้มที่จะมีความพึงพอใจกับการบริการด้านสุขภาพจิต (n = 236, RR 0.24 CI 0.12-0.50, NNT 5 CI 5-8) และมีการปรับปรุงคุณภาพชีวิต. สรุปผู้เขียน ' สุขภาพจิตไม่ seemto ลดการกำเริบของโรค , กลับมารักษาซ้ำและส่งเสริมให้มีการปฏิบัติตามยาเช่นเดียวกับการลดความยาวของโรงพยาบาลเข้าพักในการศึกษาเหล่านี้โรงพยาบาลตามที่มีคุณภาพที่ จำกัด ขนาดที่แท้จริงของผลกระทบที่มีแนวโน้มที่จะน้อยกว่าที่แสดงให้เห็นในการทบทวนนี้ - แต่อย่างไรก็ตามการจัดเรียงของสุขภาพจิตบางคนอาจจะมีประสิทธิภาพทางคลินิกและอาจมีค่าใช้จ่ายที่เป็นประโยชน์ มันไม่ได้เป็นเรื่องยากที่จะปรับดีขึ้นมากกว่าใช้การวิจัยในพื้นที่นี้มุ่งเป้าไปที่การตรวจสอบอย่างเต็มที่ผลกระทบของวิธีการนี้มีแนวโน้ม. หมายเหตุ: 27 อ้างอิงใหม่ในส่วนของการจัดหมวดหมู่ที่รอการตรวจสอบอาจปรับเปลี่ยนข้อสรุปของการตรวจสอบการประเมินครั้งเดียวPLAINLANGUAGESUMMARY สุขภาพจิตเพิ่มการรักษามาตรฐานในการช่วยลดการกำเริบของโรคผู้ป่วยโรคจิตเภทวัตถุประสงค์ของการศึกษาผู้ป่วย / การเรียนการสอน (หรือสุขภาพจิต) คือการเพิ่มความรู้ผู้ป่วยและความเข้าใจของการเจ็บป่วยของพวกเขาและการรักษา มันควรมีความรู้เพิ่มขึ้นช่วยให้คนที่มีอาการจิตเภทที่จะรับมือได้อย่างมีประสิทธิภาพกับความเจ็บป่วยของพวกเขา. แทรกแซง PSYCHOEDUCATIONAL เกี่ยวข้องกับการทำงานร่วมกันระหว่างผู้ให้บริการข้อมูลและการทบทวน person.This ป่วย thementally เปรียบเทียบประสิทธิภาพของสุขภาพจิตที่เพิ่มให้กับการดูแลมาตรฐาน ameans ของการช่วยให้คนป่วยที่มี severelymentally ที่ดูแลมาตรฐานเพียงอย่างเดียว. หลักฐานที่แสดงให้เห็นถึงการลดลงอย่างมีนัยสำคัญของการกำเริบของโรคหรือมีอัตรากลับมารักษาซ้ำ ดูเหมือนจะมีข้อเสนอแนะบางอย่างที่สุขภาพจิตอาจปรับปรุงการปฏิบัติตามด้วยยา แต่ขอบเขตของการปรับปรุงยังไม่ชัดเจน ผลการวิจัยแสดงให้เห็นความเป็นไปได้ว่าสุขภาพจิตมีผลกระทบในเชิงบวกต่อบุคคลเป็นอยู่ที่ดีและส่งเสริมการทำงานที่ดีขึ้นในสังคม ในระยะกลางการรักษาสี่คนที่มีอาการจิตเภทที่มีสุขภาพจิตศึกษาแทนการดูแลมาตรฐานส่งผลให้คนอีกหนึ่งการแสดงทางคลินิกการปรับปรุง ความขาดแคลนของการศึกษาทำให้การเปรียบเทียบระหว่างการรับรู้ความสามารถของรูปแบบที่แตกต่างกัน (โปรแกรม 10 ครั้งหรือน้อยกว่าหรือ 11 หรือมากกว่าการประชุมบุคคลหรือกลุ่ม) ที่อ่อนแอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ รีวิว ]
สุขภาพจิตสำหรับการแทรกแซงจิตเภท
จุน xia1 ลาร์สเบอร์ทิล merinder2 มาห์วี belgamwar3
, R 1cochrane จิตเภทกลุ่มมหาวิทยาลัยนอตติงแฮม , น็อตติงแฮม , สหราชอาณาจักร . 2dept ประชากรศาสตร์จิตเวช สถาบันวิจัยขั้นพื้นฐาน
จิตเวช โรงพยาบาลมหาวิทยาลัย Aarhus , Risskov เดนมาร์ก หน่วย 3radbourne สวนหลวง , โรงพยาบาล , ดาร์บี้ , ที่อยู่ติดต่อ UK
: จุนเซียCochrane จิตเภทกลุ่มมหาวิทยาลัยน็อตติงแฮม , สถาบันสุขภาพจิตสุขภาพท่านโคลินแคมป์เบลล์
อาคาร„อุทยานนวัตกรรมมหาวิทยาลัยน็อตติงแฮม , ถนนชัยชนะ„ ng7 2tu น็อตติงแฮม , สหราชอาณาจักร jun.xia @ น็อตติงแฮม ac.uk .
บรรณาธิการกลุ่ม : Cochrane จิตเภทกลุ่ม .
สถานะประกาศวันที่ : แก้ไข ( การเปลี่ยนแปลงสรุป ) , ตีพิมพ์ในฉบับที่ 1 , 2013 .
การประเมินทบทวนเนื้อหาที่ทันสมัย : 19 เมษายน 2553
อ้างอิง : Xia J , merinder ปอนด์ belgamwar คุณสุขภาพจิตสำหรับโรคจิตเภท Cochrane ฐานข้อมูลอย่างเป็นระบบ รีวิว 2011
ฉบับที่ 6 ศิลปะ หมายเลข : cd002831 . ดอย : 10.1002 / 14651858 . cd002831 . pub2 .
ลิขสิทธิ์© 2013 ความร่วมมือ Cochrane . เผยแพร่โดย johnwiley &บุตรชาย , Ltd .
B S T R A C T

พื้นหลังจิตเภทสามารถรุนแรงโรคภาวะขาดข้อมูลเชิงลึกและการดำเนินการตามยากจน และเรื้อรัง วิธี psychoeducational
ได้ถูกพัฒนาขึ้น เพื่อเพิ่ม ของผู้ป่วย ความรู้ และข้อมูลเชิงลึกของการเจ็บป่วยและการรักษา มันควรจะเป็นที่
ความรู้และความเข้าใจที่เพิ่มขึ้นนี้จะช่วยให้ผู้ที่เป็นโรคจิตเภทในวิธีที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเพื่อรับมือกับการเจ็บป่วยของตนเอง จึงมีการปรับปรุงและ
.

เพื่อศึกษาผลของการแทรกแซง psychoeducational เมื่อเทียบกับระดับมาตรฐานของการให้ความรู้ วิธีการค้นหา

เราค้นหา Cochrane จิตเภทกลุ่มทดลองลงทะเบียน ( กุมภาพันธ์ 2553 ) .
เราปรับปรุงการค้นหาพฤศจิกายน 2012 และเพิ่ม 27 ครั้งใหม่เพื่อรอการประเมิน ส่วนเกณฑ์การคัดเลือก
.
การทดลองควบคุมด้านต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง โดยเน้นศึกษาสำหรับโรคจิตเภทและ / หรือโรคที่เกี่ยวข้องกับ seriousmental
บุคคลหรือกลุ่ม เรารวมการทดลองสุ่ม และการเก็บรวบรวมข้อมูลและการวิเคราะห์ข้อมูล

.อย่างน้อยสองผู้เขียนได้ทบทวนข้อมูลเป็นอิสระจากรวมเอกสาร เราติดต่อผู้เขียนสำหรับการพิจารณาเพิ่มเติมและ
ข้อมูลที่หายไป เราคำนวณอัตราส่วนความเสี่ยง ( RR ) และช่วงความเชื่อมั่น 95% ( CI ) ข้อมูล dichotomous เป็นเนื้อเดียวกัน เราใช้รูปแบบ dichotomous fixedeffects
สำหรับข้อมูลเดียวกัน เป็นไปได้ เรายังคำนวณตัวเลขที่ต้องปฏิบัติ ( nnt ) เช่นเดียวกับ
วิธีการถ่วงน้ำหนักข้อมูลอย่างต่อเนื่อง ผลลัพธ์หลัก

รีวิวนี้ประกอบด้วยทั้งหมดของ 5142 เข้าร่วม ( ส่วนใหญ่ผู้ป่วยใน ) จากการทดลองดำเนินการระหว่างปี 1988 และปี 44 ( มัธยฐานระยะเวลาศึกษา
~ 12 สัปดาห์ เสี่ยงอคติ - ปานกลาง ) เราพบว่าอุบัติการณ์ของต้นทุนที่ต่ำในสุขภาพจิตศึกษาแบบกลุ่ม
ในระยะสั้น ( n = 1400 , RR มีค่า CI 0.40 ถึง 0.67 nnt 11 และ 9 - 16 )