Every parent of an acting-out child

Every parent of an acting-out child knows that once your kid has a reputation for being a troublemaker at school, it's very difficult to undo that label. That’s because your child becomes the label; when the teacher looks at him, she often just sees a troublemaker. Sadly, it's very hard to change that image, because even when your child tries harder, the label is reinforced when he slips up. And then he's really in trouble, because not only is he still a troublemaker—now he's seen as a manipulator, too.

We all know that labels are assigned all the time and that they don't help the problem. Not only are they innately unfair, they are also subjective. In other words, one person's view of a troublemaker is not the same as another’s. School teachers, being human, will label kids. Make no mistake, teachers talk and are well aware of who the troublemakers are before they get to their class at the beginning of the year. After all, it’s part of their job to anticipate the behavioral issues they will be dealing with in their classroom and try to plan for them.

Part of what you have to do as a parent is try to distinguish between the label and your child's style of functioning in school. So if your child has been called a troublemaker, ask yourself what that means. How does he make trouble? Does he speak out of turn in class? Is he easily distracted and bothersome to the students sitting next to him? Or is he disruptive and rude?

I always advise parents to be honest with themselves about their child's behavior. Yes, it's important to assert yourself as a parent and advocate for your child at school. But it's also vital to your child's development that you not defend him when he's in the wrong. Make no mistake: defending your child when he has behaved inappropriately will not help him develop appropriate skills and to become right as a person. So if your child is known as a school troublemaker and is disruptive and rude in class, it's very important that you acknowledge that. Parents need to have an open mind about their children so they can help the school in changing their behavior. Don't forget, for many parents of kids with behavior problems, it's easier to fight with the school than it is to change their child. And when you do this, that only succeeds in letting your child off the hook, when in reality what they really need to do is learn how to change their behavior. Whenever possible, though it's sometimes difficult, parents and teachers need to work in tandem.

The New School Year: Starting Off on the Right Foot

If your child is in danger of having the troublemaker label follow him from grade to grade, you’re probably wondering how to start him off on the right foot this year. I think that at the beginning of any school year, you want to coach your child about the importance of first impressions. Let him know how important the first couple of weeks of school are in terms of getting along in class and doing well. Tell him that presenting himself as respectful and responsible will make a big difference for him. You can say, “Remember how we talked about what you would do differently in school this year to get along better? Well, one of the things we mentioned was that you should be polite to your teachers and not talk back. When you have the urge to talk back or be rude, what could you do differently?”

As a side note, if parents have a problem with a teacher or the school, they should never discuss it in front of their child. Make no bones about it, if you undermine the teacher openly at home, it becomes almost impossible at some later date to get your child to behave appropriately. I understand that parents won’t always agree with their child’s teacher. In certain cases, I thought my son’s teachers had some rules that didn’t make sense. My wife and I talked about it and discussed it with the teacher, but my son never knew it. That was because we were there to uphold the image of the school as an entity that has to be respected—and one in which our son knew he had to behave respectfully.

In my opinion, going to school is like having a job. You coach your child through their school career the same way you might give them advice when they start a profession. You can say, “You have to learn to get along. There are going to be good people and bad people. There are going to be good times and bad times. There are going to be people who don't like you and people you don't like.” The key is not to eliminate everything your child doesn’t like in life; the key is to help him manage things even when life is difficult. After all, there's going to be injustice in school and in life, though few parents acknowledge or talk about it with their kids. I think it's good to say, "That's an injustice and you'll have to deal with it." Because in fact, some things really aren't fair in life, and part of growing up is learning to deal with that fact.

When I worked with kids who didn’t get along with their teachers, I would often say, “Look, it's your job to get along with your teacher, not your teacher's job to get along with you.” A teacher’s job is to be respectful of their students and to help them learn. It's not their job to humor kids when they’re in a bad mood or act out. No place does that, so when kids complained about their teachers, I would say. “Whether you work at a gas station or a law firm, your boss and co-workers won't put up with that kind of behavior. You have to learn how to get along, that's part of becoming independent.” In fact, some of the most important criteria for independence are “How well does this person manage adversity? How well does he get along with people he doesn't like? How does he deal with supervisors who are a pain in the neck?” We're all going to have that in life. So the idea is to give your child the skills to get along no matter who he or she is dealing with.

Consequences: Should I Give Them to My Child When He Gets in Trouble at School?

Let's face it: every parent whose child acts out in class gets sick of hearing from the school—even if they know their child is legitimately a problem. Parents don't want to go to work and hear about their kids during the school day; they want the school to handle it. And the school thinks parents should be more involved in dealing with inappropriate behavior.

So when should parents get involved? I think the answer to that is straightforward. In my opinion, it depends on whether the problem is “functional” or “relational.” A functional problem includes being late for class, chewing gum or running down the hall. I think schools should handle those problems; that is their community, and they need to manage it. I personally do not think parents should give more consequences at home for those types of things. But the whole game changes when it comes to relational problems. These are problems that have to do with inappropriate behavior towards people or property. If your child steals, if he's physically abusive, if he's threatening, if he gets into a fight, parents need to hold him accountable and give consequences at home in addition to the consequences the school assigns.

Again, one of the things parents have to avoid is insulating their child from the natural consequences of their behavior. If your child destroys property or assaults someone at school and you do everything you can to protect him so he doesn't have to face legal consequences, I think you're making a mistake. I think you can support your child through those consequences—I would. But the more you insulate him from the natural consequences of his actions, the less likely those actions are going to change. Because let's face it, people don't change until there's pressure to change. And unfortunately, that pressure often comes from negative consequences, whether that's for a speeding ticket or for being physically aggressive in school. We understand that fact as adults in society: people get tickets all the time for running lights and for speeding. You may not like getting a ticket, you may not think it's fair. But the bottom line is that it makes you look at your behavior and change it.

When a child gets in serious trouble at school, many parents become worried that it will go on their permanent record. Is that a legitimate worry for a parent? Yes. But you don't soothe those worries by sweeping the problem under the rug. Let me be clear: if your child assaults someone at school and doesn't get a record now, he's going to get one later—that's all there is to it.

How to Handle a Functional Problem
If your child tells you, “I got detention because I was running in the hall,” the thing to ask him is, “All right, so what are you going to do differently next time? What did you learn from that?” Don’t give speeches. Just ask simple questions that help your child clarify the whole object lesson. I wouldn’t judge him and I would be as matter of fact as possible. Just shrug and say, “Well, that's life; you can't run down the halls in school.” And teach your child, “Look, you know what you're doing. You made the choice. Now take your consequences and learn from them.”

How to Handle a Relational Problem
If your child has been caught destroying property, speaking rudely or obscenely, or hurting someone at school, as a parent you need to deal with that very strongly. I think you need to find out the facts and then you need to let your child know very clearly that there are consequences at home for that kind of behavior. And the first consequence is, “We're not going to fight with the school. You need to pay the price for your actions.” If your child has a fight in school and he's suspended, for example, he ought to have consequences at home. I would recommend no electronics for the length of the suspension. He should not be suspended from school and then allowed to goof off at home all day. Make the suspension unpleasant for him. If it's not unpleasant, it's

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกหลักที่เด็กแสดงออกรู้ว่า เมื่อเด็กของคุณมีชื่อเสียงว่า troublemaker โรงเรียน จึงยากมากที่จะยกเลิกป้ายนั้น เนื่องจากลูกของคุณกลายเป็น ป้ายชื่อ เมื่อครูมีลักษณะที่เขา เธอมักเพียงเห็น troublemaker เป็น เศร้า ได้ยากมากที่จะเปลี่ยนภาพนั้น เนื่องจากแม้ในขณะที่เด็กพยายามหนัก ป้ายเสริมเมื่อเขาจัดส่งค่า แล้ว เขาเป็นปัญหา เนื่องจากไม่เพียงแต่ เขายังคงเป็น troublemaker — ตอนนี้เขาถูกมองว่าเป็นการ manipulator เกินไปเรารู้ว่า ป้ายชื่อกำหนดให้ตลอดเวลา และว่า พวกเขาไม่ช่วยให้ปัญหา ไม่ ได้ว่าธรรม innately พวกเขาก็ตามอัตวิสัย ในคำอื่น ๆ troublemaker การมองของคนไม่ได้เหมือนใจ โรงเรียนครู มนุษย์ กำลังจะป้ายชื่อเด็ก ได้ไม่ผิดพลาด ครูพูด และจะตระหนักดีถึงที่ผู้อยู่ก่อนที่พวกเขาได้รับนักในช่วงต้นปี หลังจากที่ทุก เป็นส่วนหนึ่งของงานของพวกเขาตัดประเด็นพฤติกรรมพวกเขาจะสามารถจัดการกับในห้องเรียนของพวกเขา และพยายามที่จะวางแผนสำหรับพวกเขาส่วนหนึ่งของสิ่งที่คุณต้องทำเป็นหลักพยายามแยกระหว่างป้ายชื่อและลักษณะของลูกของคุณทำงานในโรงเรียน ดังนั้น ถ้าลูกของคุณมีการเรียก troublemaker ถามตัวคุณเองที่ว่า เขาไม่ทำให้ปัญหาอย่างไร เขาไม่พูดไม่เปิดชั้นเรียน คือต้องคอยกังวลง่าย และ bothersome นักเรียนที่นั่งถัดจากเขาหรือไม่ หรือเป็นขวัญ และหยาบผมแนะนำผู้ปกครองให้ซื่อสัตย์กับตัวเองเกี่ยวกับพฤติกรรมของลูก ใช่ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะยืนยันรูปตัวเองเป็นหลัก และสนับสนุนเด็กที่โรงเรียน แต่มีความสำคัญต่อการพัฒนาของลูกของคุณว่า คุณไม่ปกป้องเขาเมื่อเขาอยู่ในไม่ถูกต้อง ทำผิดไม่: ปกป้องลูกของคุณเมื่อเขาได้ทำงานสมจะไม่สามารถช่วยเขาพัฒนาทักษะที่เหมาะสมและ จะกลายเป็นขวาเป็นคน ดังนั้นถ้าลูกของคุณเรียกว่า troublemaker โรงเรียน และเป็นขวัญ และหยาบในคลาส จึงเป็นสิ่งสำคัญมากที่คุณยอมรับที่ ผู้ปกครองจำเป็นต้องมีการเปิดใจเกี่ยวกับเด็กของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาสามารถช่วยโรงเรียนในการเปลี่ยนแปลงลักษณะการทำงาน อย่าลืม สำหรับหลายผู้ปกครองของเด็กมีปัญหาพฤติกรรม ง่ายต่อการต่อสู้กับโรงเรียนที่จะเปลี่ยนลูก และเมื่อคุณทำเช่นนี้ ที่สำเร็จเฉพาะในการให้ลูกของคุณออกจากเบ็ด เมื่อในความเป็นจริง สิ่งที่จริง ๆ ต้องการจะเรียนรู้วิธีการเปลี่ยนลักษณะการทำงาน หากเป็นไปได้ แต่ มันเป็นบางครั้งยาก ผู้ปกครองและครูได้ทำงานในตัวตามกันไปปีใหม่ของโรงเรียน: เริ่มต้นปิดบนเท้าขวาถ้าลูกของคุณตกอยู่ในอันตรายมี troublemaker ป้ายชื่อติดตามพระองค์จากเกรดเกรด คุณอาจกำลังสงสัยว่า วิธีการเริ่มต้นเขาเท้าขวาปีนี้ คิดว่า ต้นปีโรงเรียน ต้องการรถเด็กเกี่ยวกับความสำคัญของบทความแรก ให้เขารู้ว่าความสำคัญคู่แรกของสัปดาห์โรงเรียนคอในชั้นเรียน และการทำดี บอกเขาที่นำเสนอตัวเองเป็นการเคารพ และรับผิดชอบจะทำให้ความแตกต่างใหญ่สำหรับเขา คุณสามารถพูดว่า "จำได้ว่า เราคุยอะไรคุณทำแตกต่างกันในโรงเรียนปีนี้จะได้รับพร้อมดีกว่า ดี หนึ่งในสิ่งที่เรากล่าวถึงเป็นที่คุณควรมีความสุภาพของคุณครู และไม่เถียง เมื่อคุณได้กระตุ้นการเถียง หรือจะหยาบ สามารถคุณทำอะไรแตกต่างกัน"เป็นทด ถ้าผู้ปกครองมีปัญหากับครูหรือโรงเรียน พวกเขาควรไม่เคยปรึกษาเรื่องนี้หน้าเด็กของพวกเขา ทำให้กระดูกไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้าคุณทำลายครูบ้านอย่างเปิดเผย เป็นไปไม่ได้เกือบที่บางหลังรับลูกของคุณทำงานอย่างเหมาะสม เข้าใจว่า พ่อแม่จะไม่ยอมรับเสมอกับครูของลูก ในบางกรณี ฉันคิดว่า บุตรชายของครูมีกฎบางข้อที่ไม่เหมาะสม ภรรยาและฉันพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ และหารือกับอาจารย์ แต่ฉันไม่เคยรู้ว่ามัน ที่ถูก เพราะเราไม่มีค้ำรูปของโรงเรียนเป็นเอนทิตีที่ต้องได้รับ — หนึ่งที่ลูกรู้ว่า เขาต้องทำงานรับIn my opinion, going to school is like having a job. You coach your child through their school career the same way you might give them advice when they start a profession. You can say, “You have to learn to get along. There are going to be good people and bad people. There are going to be good times and bad times. There are going to be people who don't like you and people you don't like.” The key is not to eliminate everything your child doesn’t like in life; the key is to help him manage things even when life is difficult. After all, there's going to be injustice in school and in life, though few parents acknowledge or talk about it with their kids. I think it's good to say, "That's an injustice and you'll have to deal with it." Because in fact, some things really aren't fair in life, and part of growing up is learning to deal with that fact.When I worked with kids who didn’t get along with their teachers, I would often say, “Look, it's your job to get along with your teacher, not your teacher's job to get along with you.” A teacher’s job is to be respectful of their students and to help them learn. It's not their job to humor kids when they’re in a bad mood or act out. No place does that, so when kids complained about their teachers, I would say. “Whether you work at a gas station or a law firm, your boss and co-workers won't put up with that kind of behavior. You have to learn how to get along, that's part of becoming independent.” In fact, some of the most important criteria for independence are “How well does this person manage adversity? How well does he get along with people he doesn't like? How does he deal with supervisors who are a pain in the neck?” We're all going to have that in life. So the idea is to give your child the skills to get along no matter who he or she is dealing with.Consequences: Should I Give Them to My Child When He Gets in Trouble at School?Let's face it: every parent whose child acts out in class gets sick of hearing from the school—even if they know their child is legitimately a problem. Parents don't want to go to work and hear about their kids during the school day; they want the school to handle it. And the school thinks parents should be more involved in dealing with inappropriate behavior.So when should parents get involved? I think the answer to that is straightforward. In my opinion, it depends on whether the problem is “functional” or “relational.” A functional problem includes being late for class, chewing gum or running down the hall. I think schools should handle those problems; that is their community, and they need to manage it. I personally do not think parents should give more consequences at home for those types of things. But the whole game changes when it comes to relational problems. These are problems that have to do with inappropriate behavior towards people or property. If your child steals, if he's physically abusive, if he's threatening, if he gets into a fight, parents need to hold him accountable and give consequences at home in addition to the consequences the school assigns.Again, one of the things parents have to avoid is insulating their child from the natural consequences of their behavior. If your child destroys property or assaults someone at school and you do everything you can to protect him so he doesn't have to face legal consequences, I think you're making a mistake. I think you can support your child through those consequences—I would. But the more you insulate him from the natural consequences of his actions, the less likely those actions are going to change. Because let's face it, people don't change until there's pressure to change. And unfortunately, that pressure often comes from negative consequences, whether that's for a speeding ticket or for being physically aggressive in school. We understand that fact as adults in society: people get tickets all the time for running lights and for speeding. You may not like getting a ticket, you may not think it's fair. But the bottom line is that it makes you look at your behavior and change it.When a child gets in serious trouble at school, many parents become worried that it will go on their permanent record. Is that a legitimate worry for a parent? Yes. But you don't soothe those worries by sweeping the problem under the rug. Let me be clear: if your child assaults someone at school and doesn't get a record now, he's going to get one later—that's all there is to it.How to Handle a Functional ProblemIf your child tells you, “I got detention because I was running in the hall,” the thing to ask him is, “All right, so what are you going to do differently next time? What did you learn from that?” Don’t give speeches. Just ask simple questions that help your child clarify the whole object lesson. I wouldn’t judge him and I would be as matter of fact as possible. Just shrug and say, “Well, that's life; you can't run down the halls in school.” And teach your child, “Look, you know what you're doing. You made the choice. Now take your consequences and learn from them.”How to Handle a Relational ProblemIf your child has been caught destroying property, speaking rudely or obscenely, or hurting someone at school, as a parent you need to deal with that very strongly. I think you need to find out the facts and then you need to let your child know very clearly that there are consequences at home for that kind of behavior. And the first consequence is, “We're not going to fight with the school. You need to pay the price for your actions.” If your child has a fight in school and he's suspended, for example, he ought to have consequences at home. I would recommend no electronics for the length of the suspension. He should not be suspended from school and then allowed to goof off at home all day. Make the suspension unpleasant for him. If it's not unpleasant, it's

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ปกครองของเด็กที่ทำหน้าที่ออกทุกคนรู้ว่าเมื่อเด็กของคุณมีชื่อเสียงในการเป็นผู้ก่อเหตุที่โรงเรียนก็ยากมากที่จะเลิกทำป้ายชื่อที่ นั่นเป็นเพราะเด็กของคุณจะกลายฉลาก; เมื่อครูมีลักษณะที่เขาเธอมักจะเป็นเพียงเห็นแสบ น่าเศร้าที่มันยากมากที่จะเปลี่ยนภาพว่าเพราะแม้ในขณะที่บุตรหลานของคุณพยายามที่ยากฉลากจะเสริมเมื่อเขาหลุดขึ้น และแล้วเขาก็เป็นจริงในปัญหาเพราะไม่เพียง แต่เขายังคงเป็นผู้ก่อเหตุในขณะนี้เขามองว่าเป็นหุ่นยนต์ได้อีกด้วย. เรารู้ว่าป้ายที่ได้รับมอบหมายตลอดเวลาและว่าพวกเขาไม่ได้ช่วยให้ปัญหาที่เกิดขึ้น ไม่เพียง แต่พวกเขา แต่กำเนิดที่ไม่เป็นธรรมพวกเขายังมีอัตนัย ในคำอื่น ๆ ในมุมมองของคนคนหนึ่งของผู้ก่อเหตุไม่ได้เป็นเช่นเดียวกับที่อื่น ครูโรงเรียนเป็นมนุษย์จะติดป้ายเด็ก ทำผิดพลาดไม่มีครูพูดคุยและมีความตระหนักดีถึงการก่อกวนที่มีก่อนที่พวกเขาจะได้รับในชั้นเรียนของพวกเขาที่จุดเริ่มต้นของปี หลังจากที่ทุกคนเป็นส่วนหนึ่งของงานของพวกเขาที่จะคาดว่าจะมีปัญหาพฤติกรรมที่พวกเขาจะสามารถจัดการกับในห้องเรียนของพวกเขาและพยายามที่จะวางแผนสำหรับพวกเขา. ส่วนหนึ่งของสิ่งที่คุณต้องทำตามที่พ่อแม่มีการพยายามที่จะแยกความแตกต่างระหว่างป้ายและรูปแบบของเด็กของ การทำงานในโรงเรียน ดังนั้นหากลูกของคุณได้รับการขนานนามว่าเป็นผู้ก่อเหตุให้ถามตัวเองว่าสิ่งที่หมายถึง ทำให้เขาอย่างไรปัญหา? เขาพูดออกมาของการเปิดในชั้นเรียน? คือเขาฟุ้งซ่านได้ง่ายและน่ารำคาญให้กับนักเรียนนั่งถัดจากเขา? หรือว่าเขาก่อกวนและหยาบคาย? ฉันมักจะให้คำแนะนำผู้ปกครองที่จะต้องซื่อสัตย์กับตัวเองเกี่ยวกับพฤติกรรมของเด็ก ใช่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะยืนยันตัวเองเป็นผู้ปกครองและสนับสนุนให้บุตรหลานของคุณที่โรงเรียน แต่มันก็ยังมีความสำคัญต่อการพัฒนาของเด็กที่คุณไม่ปกป้องเขาเมื่อเขาอยู่ในทางที่ผิด ทำผิดพลาดไม่มี: ปกป้องบุตรหลานของคุณเมื่อเขามีความประพฤติไม่เหมาะสมจะไม่ช่วยให้เขาพัฒนาทักษะที่เหมาะสมและจะกลายเป็นที่ถูกต้องเป็นคนที่ ดังนั้นถ้าลูกของคุณเป็นที่รู้จักกันในฐานะที่เป็นผู้ก่อเหตุโรงเรียนและก่อกวนและหยาบคายในชั้นเรียนเป็นสิ่งสำคัญมากที่คุณได้รับทราบว่า พ่อแม่ผู้ปกครองจะต้องมีใจที่เปิดกว้างเกี่ยวกับเด็กของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาสามารถช่วยให้โรงเรียนในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของพวกเขา อย่าลืมสำหรับผู้ปกครองจำนวนมากของเด็กที่มีปัญหาพฤติกรรมมันง่ายที่จะต่อสู้กับโรงเรียนกว่าก็คือการเปลี่ยนเด็กของพวกเขา และเมื่อคุณทำเช่นนี้เท่านั้นที่ประสบความสำเร็จในการปล่อยให้บุตรหลานของคุณออกจากเบ็ดเมื่อในความเป็นจริงสิ่งที่พวกเขาต้องการจริงๆที่จะทำคือการเรียนรู้วิธีที่จะเปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขา เมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้แม้ว่ามันจะเป็นบางครั้งยากที่ผู้ปกครองและครูต้องทำงานควบคู่. ปีโรงเรียนใหม่: เริ่มต้นออกเท้าขวาหากบุตรของท่านตกอยู่ในอันตรายของการมีฉลากแสบตามเขาจากเกรดเกรดคุณอาจสงสัยว่าเขาจะเริ่มต้นออกเท้าขวาในปีนี้ ผมคิดว่าที่จุดเริ่มต้นของปีโรงเรียนใด ๆ ที่คุณต้องการที่จะฝึกให้เด็กของคุณเกี่ยวกับความสำคัญของการแสดงผลแรก ให้เขารู้วิธีการที่สำคัญคู่แรกของสัปดาห์ที่ผ่านมาของโรงเรียนอยู่ในแง่ของการได้รับพร้อมในชั้นเรียนและการทำดี บอกเขาว่านำเสนอตัวเองเป็นที่เคารพและมีความรับผิดชอบที่จะสร้างความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่สำหรับเขา คุณสามารถพูดว่า "จำไว้ว่าเราได้พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่คุณจะทำแตกต่างกันในปีนี้โรงเรียนจะได้รับพร้อมดีกว่า? ดีหนึ่งในสิ่งที่เรากล่าวถึงก็คือว่าคุณควรจะสุภาพกับครูผู้สอนของคุณและได้พูดคุยกลับ เมื่อคุณมีการกระตุ้นที่จะพูดคุยหรือหยาบสิ่งที่คุณสามารถทำแตกต่างกัน? "ขณะที่ทราบด้านถ้าพ่อแม่มีปัญหากับครูหรือโรงเรียนที่พวกเขาไม่ควรที่จะหารือเกี่ยวกับมันในด้านหน้าของเด็กของพวกเขา ทำให้กระดูกไม่เกี่ยวกับมันถ้าคุณทำลายครูเปิดเผยที่บ้านมันจะกลายเป็นไปไม่ได้เกือบในภายหลังที่จะได้รับบุตรหลานของคุณที่จะประพฤติอย่างเหมาะสม ผมเข้าใจว่าผู้ปกครองจะไม่เคยเห็นด้วยกับครูของเด็ก ในบางกรณีผมคิดว่าครูผู้สอนลูกชายของฉันมีกฎบางอย่างที่ไม่ได้ทำให้ความรู้สึก ผมและภรรยาได้พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดคุยกับครู แต่ลูกชายของฉันไม่เคยรู้ว่ามัน นั่นเป็นเพราะเราอยู่ที่นั่นเพื่อรักษาภาพของโรงเรียนเป็นนิติบุคคลที่มีได้รับการเคารพและหนึ่งในสิ่งที่ลูกชายของเรารู้ว่าเขาจะประพฤติกราบ. ในความคิดของฉันไปโรงเรียนเหมือนมีงาน คุณฝึกเด็กของคุณผ่านทางอาชีพโรงเรียนของพวกเขาเช่นเดียวกับคุณอาจจะให้คำแนะนำเมื่อพวกเขาเริ่มอาชีพ คุณสามารถพูดว่า "คุณต้องเรียนรู้ที่จะได้รับพร้อม นอกจากนี้จะเป็นคนดีและคนเลว นอกจากนี้จะเป็นเวลาที่ดีและเวลาที่เลวร้าย นอกจากนี้จะเป็นคนที่ไม่ชอบคุณและคนที่คุณไม่ชอบ "ที่สำคัญคือไม่ได้ที่จะกำจัดทุกอย่างที่บุตรหลานของคุณไม่ชอบในชีวิต. ที่สำคัญคือการช่วยให้เขาจัดการได้สิ่งที่เมื่อชีวิตเป็นเรื่องยาก หลังจากทั้งหมดมีจะเป็นความไม่เป็นธรรมในโรงเรียนและในชีวิต แต่พ่อแม่ไม่กี่รับทราบหรือพูดคุยเกี่ยวกับเด็กของพวกเขา ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องดีที่จะพูดว่า "นั่นคือความอยุติธรรมและคุณจะต้องจัดการกับมัน." เพราะในความเป็นจริงบางสิ่งบางอย่างจริงๆไม่เป็นธรรมในชีวิตและเป็นส่วนหนึ่งของการเจริญเติบโตคือการเรียนรู้ที่จะจัดการกับความจริงที่ว่า. เมื่อผมทำงานกับเด็กที่ไม่ได้รับพร้อมกับครูของพวกเขาผมมักจะพูดว่า "ดูสิ เป็นงานของคุณจะได้รับพร้อมกับครูของคุณไม่ใช่งานครูของคุณที่จะได้รับพร้อมกับคุณ. "งานของครูคือการเคารพของนักเรียนและเพื่อช่วยให้พวกเขาเรียนรู้ มันไม่ใช่งานของพวกเขาให้กับเด็กเรื่องตลกเมื่อพวกเขากำลังอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดีหรือทำหน้าที่ออก สถานที่ไม่ว่าดังนั้นเมื่อเด็กบ่นเกี่ยวกับครูของพวกเขาผมจะบอกว่า "ไม่ว่าคุณจะทำงานที่สถานีบริการน้ำมันหรือ บริษัท กฎหมายเจ้านายและเพื่อนร่วมงานของคุณจะไม่ทนกับชนิดของพฤติกรรมที่ คุณต้องเรียนรู้วิธีการที่จะได้รับพร้อมที่เป็นส่วนหนึ่งของการเป็นอิสระ. "ในความเป็นจริงบางส่วนของเงื่อนไขที่สำคัญที่สุดสำหรับความเป็นอิสระคือ" วิธีที่ดีที่ไม่คนนี้จัดการความทุกข์ยาก? วิธีที่ดีที่เขาไม่ได้รับพร้อมกับคนที่เขาไม่ชอบ? วิธีการที่เขาไม่จัดการกับผู้บังคับบัญชาที่มีอาการปวดคอหรือไม่ "เราทุกคนจะมีที่ในชีวิต ดังนั้นความคิดที่จะให้ลูกของคุณทักษะที่จะได้รับพร้อมกับเรื่องที่เขาหรือเธอจะจัดการกับไม่มี. ผล: ผมควรให้พวกเขาเพื่อเด็กของฉันเมื่อเขาได้รับในปัญหาที่โรงเรียนปล่อยให้หน้ามัน: ผู้ปกครองที่มีเด็กทำหน้าที่ออกทุก ในชั้นเรียนได้รับการป่วยของการได้ยินจากโรงเรียนมากยิ่งถ้าพวกเขารู้เด็กของพวกเขาถูกต้องตามกฎหมายเป็นปัญหา พ่อแม่ไม่ต้องการที่จะไปทำงานและได้ยินเกี่ยวกับเด็กของพวกเขาในช่วงวันที่โรงเรียน; พวกเขาต้องการที่โรงเรียนจะจัดการกับมัน และโรงเรียนคิดว่าพ่อแม่ผู้ปกครองควรมีส่วนร่วมมากขึ้นในการจัดการกับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม. ดังนั้นเมื่อพ่อแม่ควรจะมีส่วนร่วม? ผมคิดว่าคำตอบที่ตรงไปตรงมา ในความคิดของฉันมันขึ้นอยู่กับว่าปัญหาที่เกิดขึ้นคือ "การทำงาน" หรือ "ความสัมพันธ์." ปัญหาการทำงานรวมถึงการมาสายสำหรับการเรียนหมากฝรั่งหรือไหลลงมาที่ห้องโถง ผมคิดว่าโรงเรียนควรจะจัดการกับปัญหาเหล่านั้น ที่เป็นชุมชนของพวกเขาและพวกเขาต้องการที่จะจัดการกับมัน ผมเองไม่คิดว่าพ่อแม่ควรจะให้ผลที่ตามมาที่บ้านชนิดของสิ่งเหล่านั้น แต่การเปลี่ยนแปลงเกมทั้งหมดเมื่อมันมาถึงปัญหาความสัมพันธ์ เหล่านี้เป็นปัญหาที่มีจะทำอย่างไรกับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมต่อบุคคลหรือทรัพย์สิน หากบุตรของท่านขโมยถ้าเขาไม่เหมาะสมร่างกายถ้าเขาขู่ว่าถ้าเขาได้รับในการต่อสู้ที่พ่อแม่ต้องทำให้เขามีความรับผิดชอบและให้ผลที่ตามมาที่บ้านนอกเหนือไปจากผลกระทบที่ได้รับมอบหมายโรงเรียน. อีกครั้งหนึ่งในสิ่งที่ผู้ปกครองต้อง หลีกเลี่ยงการเป็นฉนวนเด็กของพวกเขาจากผลกระทบตามธรรมชาติของพฤติกรรมของพวกเขา หากบุตรของท่านทำลายทรัพย์สินหรือถูกทำร้ายร่างกายคนที่โรงเรียนและคุณทำทุกอย่างที่คุณสามารถจะปกป้องเขาเพื่อให้เขาไม่ต้องเผชิญกับผลกระทบทางด้านกฎหมายที่ฉันคิดว่าคุณทำผิดพลาด ผมคิดว่าคุณสามารถสนับสนุนบุตรหลานของคุณผ่านผลกระทบเหล่านั้นฉันจะ แต่ที่มากกว่าที่คุณป้องกันเขาจากผลกระทบตามธรรมชาติของการกระทำของเขาการกระทำของผู้ที่มีโอกาสน้อยที่กำลังจะเปลี่ยน เพราะปล่อยให้หน้ามันคนไม่เปลี่ยนจนกว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงความดัน และโชคร้ายที่ความดันที่มักจะมาจากผลกระทบเชิงลบไม่ว่าจะเป็นสำหรับตั๋วเร่งหรือถูกร่างกายก้าวร้าวอยู่ในโรงเรียน เราเข้าใจความเป็นจริงที่เป็นผู้ใหญ่ในสังคม: คนจะได้รับตั๋วตลอดเวลาสำหรับการทำงานและไฟสำหรับการเร่ง คุณอาจจะไม่ชอบได้รับตั๋วที่คุณอาจไม่ได้คิดว่ามันยุติธรรม แต่บรรทัดล่างคือว่ามันจะทำให้คุณดูพฤติกรรมของคุณและเปลี่ยนมัน. เมื่อเด็กได้รับในปัญหาร้ายแรงที่โรงเรียนพ่อแม่หลายคนเป็นห่วงว่ามันจะไปในบันทึกของพวกเขาอย่างถาวร เป็นที่กังวลสำหรับผู้ปกครองที่ถูกต้องหรือไม่? ใช่ แต่คุณไม่บรรเทาความกังวลเหล่านั้นโดยกวาดปัญหาใต้พรม ให้ฉันมีความชัดเจน. ถ้าข่มขืนบุตรหลานของคุณมีคนที่โรงเรียนและไม่ได้รับการบันทึกตอนนี้เขาจะได้รับอย่างใดอย่างหนึ่งต่อมานั่นคือทั้งหมดที่มีให้มันวิธีการจัดการปัญหาการทำงานหากบุตรของท่านจะบอกคุณว่า"ผมได้ การคุมขังเพราะผมทำงานอยู่ในฮอลล์ "สิ่งที่จะต้องขอให้เขาเป็น" สิทธิทั้งหมดดังนั้นสิ่งที่คุณกำลังจะทำอะไรที่แตกต่างกันในครั้งต่อไป? สิ่งที่คุณได้เรียนรู้จากที่? "ไม่ให้กล่าวสุนทรพจน์ เพียงแค่ถามคำถามง่ายๆที่จะช่วยให้บุตรหลานของคุณชี้แจงบทเรียนทั้งหมด ฉันจะไม่ตัดสินเขาและฉันจะเป็นเรื่องของความเป็นจริงที่เป็นไปได้ เพียงแค่ยักและพูดว่า "ดีที่ชีวิต คุณไม่สามารถใช้ขาลงในโรงเรียน. "และสอนเด็กของคุณ" ดูคุณรู้ว่าสิ่งที่คุณทำ คุณทำทางเลือกที่ ตอนนี้ใช้ผลที่ตามมาของคุณและเรียนรู้จากพวกเขา. "วิธีการจัดการปัญหาสัมพันธ์หากบุตรของท่านได้รับการติดทำลายทรัพย์สินพูดหยาบคายหรือหยาบโลนหรือทำร้ายคนที่โรงเรียนเป็นผู้ปกครองที่คุณต้องจัดการกับที่รุนแรงมาก ผมคิดว่าคุณต้องไปหาข้อเท็จจริงและแล้วคุณจะต้องปล่อยให้บุตรหลานของคุณทราบอย่างชัดเจนว่ามีผลกระทบที่จะอยู่ที่บ้านสำหรับชนิดของพฤติกรรมที่ และผลที่ตามมาแรกคือ "เราจะไม่ต่อสู้กับโรงเรียน คุณจำเป็นต้องจ่ายราคาสำหรับการกระทำของคุณ. "ถ้าลูกของคุณมีการต่อสู้ในโรงเรียนและเขาก็ถูกระงับเช่นเขาควรจะมีผลกระทบที่บ้าน ฉันจะแนะนำอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ไม่มีความยาวของช่วงล่างที่ เขาไม่ควรจะถูกระงับจากโรงเรียนและได้รับอนุญาตให้ปิดความผิดที่บ้านทุกวัน ให้ระงับไม่เป็นที่พอใจสำหรับเขา หากยังไม่เป็นที่พอใจก็

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ปกครองของเด็กทราบว่า เมื่อแสดงเด็กของคุณมีชื่อเสียงสำหรับการก่อเหตุที่โรงเรียน มันเป็นเรื่องยากที่จะปลดป้ายชื่อ นั่นเป็นเพราะเด็กของคุณจะกลายเป็น ฉลาก เมื่อครูมองเขา เธอมักจะเจอปัญหา เศร้า , มันยากที่จะเปลี่ยนภาพนั้น เพราะแม้เมื่อลูกพยายามหนัก ฉลากจะเสริมเมื่อเขาหลุดมาแล้วเขามีปัญหาจริงๆ เพราะเขาจะไม่เพียง แต่ยังเป็นปัญหาตอนนี้เขาเห็นเป็นแขนกลด้วย

เราทั้งหมดทราบว่า ป้ายที่ได้รับมอบหมายได้ตลอดเวลาและที่พวกเขาไม่ช่วยแก้ปัญหา ไม่เพียง แต่เป็นพวกเขาโดยกำเนิดที่ไม่ยุติธรรม พวกเขายังมีอัตนัย ในคำอื่น ๆ , มุมมองของความรักของคนคนหนึ่ง ไม่เหมือนอีกโรงเรียน ครู , มนุษย์ , ป้ายชื่อเด็กทำให้ไม่มีข้อผิดพลาด ครูพูดและจะทราบดีของผู้ที่ก่อกวนอยู่ก่อนที่พวกเขาได้รับในชั้นเรียนของพวกเขาที่จุดเริ่มต้นของปี หลังจากทั้งหมดมันเป็นส่วนหนึ่งของงานของพวกเขาคาดการณ์พฤติกรรมปัญหาที่พวกเขาจะสามารถจัดการกับการสอนในชั้นเรียนของพวกเขาและพยายามที่จะวางแผนสำหรับพวกเขา .

ส่วนหนึ่งของสิ่งที่คุณต้องทำตามที่พ่อแม่พยายามที่จะแยกความแตกต่างระหว่างชื่อและลักษณะของเด็ก ของการทำงานในโรงเรียน ดังนั้นถ้าลูกของคุณได้รับการเรียกเลย ถามตัวคุณเองว่าหมายถึงอะไร เขาสร้างปัญหา ? เขาพูดออกมาในชั้นเรียน เขาฟุ้งซ่านได้อย่างง่ายดาย และก่อปัญหาให้กับนักเรียนที่นั่งข้างๆเขา หรือเขาก้าวร้าวและหยาบคาย ?

ฉันมักจะแนะนำให้พ่อแม่จะซื่อสัตย์กับตัวเองเกี่ยวกับพฤติกรรมของเด็กของพวกเขา ใช่ มันสำคัญที่จะยืนยันตัวเองเป็นแม่ และสนับสนุนให้เด็กที่โรงเรียน แต่มันก็ยังสำคัญต่อการพัฒนาของเด็กที่คุณไม่สามารถปกป้องเขาเมื่อเขาเป็นฝ่ายผิด ทำให้ไม่มีข้อผิดพลาด :ปกป้องลูกของคุณเมื่อเขาประพฤติตัวไม่เหมาะสม จะไม่ช่วยให้เขาพัฒนาทักษะที่เหมาะสมและกลายเป็นขวาเป็นบุคคล ดังนั้นถ้าลูกของคุณเป็นที่รู้จักกันเป็นคนสร้างปัญหาและก่อกวน และหยาบ เป็นโรงเรียนในชั้น มันสำคัญมากที่คุณทราบว่า พ่อแม่ต้องเปิดใจเกี่ยวกับเด็กของพวกเขาดังนั้นพวกเขาสามารถช่วยโรงเรียนในการเปลี่ยนพฤติกรรม อย่า ลืมหลายผู้ปกครองของเด็กที่มีปัญหาพฤติกรรม มันง่ายที่จะต่อสู้กับโรงเรียนมากกว่าที่จะเปลี่ยนลูกของตัวเอง และเมื่อคุณทำเช่นนี้ที่สามารถให้เด็กปิดเบ็ดเมื่อในความเป็นจริงสิ่งที่พวกเขาจริงๆต้องทำคือเรียนรู้ที่จะเปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขา เมื่อใดก็ ตามที่เป็นไปได้ แม้ว่าบางครั้งมันก็ยาก พ่อแม่และครูต้องทำงานควบคู่

ปีโรงเรียนใหม่