Emily sat down on the sofa. She too

Emily sat down on the sofa. She took off her shoes. She put her feet on the coffee table. She leaned back. She picked up the remote and turned on the TV. It was 6 o'clock. The news was on three channels. She didn't want to see the news. The news depressed her. It was usually about accidents and murders. There was too much bad news on the TV news. She found a talk show to watch. It was Ellen. She liked Ellen. Ellen was a comedian. She told good jokes. She showed animals doing funny things. She gave expensive gifts to her fans occasionally. This show was a rerun, because Ellen's "live" show was usually on at 4 o'clock. But that didn't matter to Emily. All she wanted to do was relax. Her life was one problem after another. Her husband had just lost his job. Her only child had dropped out of high school. Even worse, he had left home. He told his mom he would call from time to time. But he hadn't called in two weeks. She was worried sick. She didn't know where he was. She didn't know if he was dead or alive. Her husband said she shouldn't worry. He had done the same thing when he was 17. But when he found out that life on the road wasn't as easy as he thought it was, he returned home and got his high school diploma.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอมิลี่นั่งลงบนโซฟา เธอถอดรองเท้าของเธอ เธอใส่เท้าของเธอบนโต๊ะกาแฟ เธอโน้มตัวกลับ เธอหยิบขึ้นมาเป็นระยะไกลและเปิดทีวี มันเป็น 06:00 ข่าวเมื่อสามช่อง เธอไม่ได้ต้องการที่จะเห็นข่าว ข่าวเศร้าของเธอ มันก็มักจะเกี่ยวกับการเกิดอุบัติเหตุและการฆาตกรรม มีข่าวร้ายมากเกินไปในข่าวทีวีเป็น เธอก็พบว่ารายการทอล์คโชว์ที่จะดู มันเป็นเอลเลนเธอชอบเอลเลน เอลเลนเป็นนักแสดงตลก เธอบอกตลกดี เธอแสดงให้เห็นว่าสัตว์ที่ทำสิ่งที่ตลก เธอให้ของขวัญราคาแพงให้กับแฟน ๆ ของเธอเป็นครั้งคราว การแสดงนี้เป็นวิ่งเพราะของ ellen แสดง "ชีวิต" คือมักจะอยู่บนที่ 04:00 แต่ที่ไม่สำคัญกับเอมิลี่ ทุกอย่างที่เธออยากจะทำคือผ่อนคลาย ชีวิตของเธอเป็นหนึ่งในปัญหาหลังจากที่อื่น สามีของเธอเพิ่งจะสูญเสียงานของเขาลูกคนเดียวของเธอได้ลดลงออกจากโรงเรียนมัธยม ยิ่งเขาได้ออกจากบ้าน เขาบอกว่าแม่ของเขาที่เขาจะเรียกเป็นครั้งคราว แต่เขาไม่ได้เรียกว่าในอีกสองสัปดาห์ เธอเป็นห่วงป่วย เธอไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน เธอไม่ทราบว่าเขาตายไปแล้วหรือยังมีชีวิต สามีของเธอบอกว่าเธอไม่ควรกังวล เขาไม่ได้ทำในสิ่งเดียวกันเมื่อเขาอายุ 17แต่เมื่อเขาพบว่าชีวิตบนท้องถนนก็ไม่ง่ายอย่างที่เขาคิดว่ามันเป็นเขากลับบ้านและได้รับประกาศนียบัตรของโรงเรียนมัธยมปลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอมิลี่นั่งลงบนโซฟา เธอเอาปิดรองเท้าของเธอ เธอวางเท้าของเธอบนโต๊ะกาแฟ เธอเองกลับ เธอรับระยะไกล และเปิดทีวี ก็ 6 โมง ข่าวอยู่ช่องสาม เธอไม่ต้องการดูข่าว ข่าวหดหู่เธอ มันเป็นปกติเกี่ยวกับอุบัติเหตุและฆาตกรรม มีข่าวร้ายมากเกินไปในข่าวทีวี เธอพบทอล์คโชว์ให้ดู เอลเลนได้ เธอชอบเอลเลน เอลเลนเป็นนักแสดงตลกได้ เธอบอกว่า ตลกดี เธอพบสิ่งมหัศจรรย์สัตว์ เธอให้ของขวัญราคาแพงของเธอแฟนบางครั้ง การแสดงนี้ถูกรีรันการ เพราะดู "สด" ของเอลเลนปกติบนที่ 4 โมง แต่ที่ไม่ได้เรื่องเอมิลี่ ทั้งหมดที่เธอต้องการได้ผ่อนคลาย ชีวิตของเธอมีปัญหาหนึ่งหลังจากที่อื่น สามีของเธอมีเพียงสูญเสียงานของเขา ลูกเดียวก็หลุดออกจากโรงเรียน แม้เลว เขาได้จากไปหน้าแรก เขาบอกว่า แม่ของเขาเขาจะเรียกเวลา แต่เขาไม่ได้เรียกว่าในสองสัปดาห์ เธอป่วยกังวล เธอไม่ทราบตำแหน่ง เธอไม่รู้ถ้าเขามีชีวิตอยู่ หรือตาย สามีของเธอกล่าวว่า เธอไม่ควรต้องกังวล เขาได้ทำสิ่งเดียวกันเมื่อ 17 แต่เมื่อเขาพบว่า ชีวิตบนท้องถนนไม่ได้เป็นเรื่องง่ายที่เขาคิดว่า มันเป็น เขากลับบ้าน และได้รับประกาศนียบัตรมัธยมของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอมิลี่นั่งบนโซฟา เธอได้ปิดรองเท้าของเธอ เธอวางเท้าของเธอบนโต๊ะกาแฟ เธอเอนไปข้างหลัง เธอไปรับท่านและรีโมทคอนโทรลที่เปิดทีวี มันเป็น 6 นาฬิกา ข่าวที่สามช่อง เธอไม่ต้องการที่จะดูข่าว ข่าวที่รู้สึกหดหู่ใจของเธอ มันจะเกี่ยวกับการสังหารผู้คนและเกิดอุบัติเหตุ มีข่าวร้ายมากเกินไปในข่าวทีวี เธอพบแสดงให้เห็นว่าพูดเพื่อรับชม มันเป็น Ellen ' s Dinerเธอชอบ Ellen ' s Diner Ellen เป็นจำอวด เธอบอกว่าขำดี เธอแสดงให้เห็นสัตว์การทำสิ่งแปลก เธอได้มอบของขวัญราคาแพงสำหรับแฟนของเธอในบางครั้ง โรงแรมแห่งนี้แสดงเป็นรัน,เนื่องจากประตูรั้วของ"ถ่ายทอดสด"แสดงเป็นปกติที่ 4 นาฬิกา แต่นั่นก็ไม่สำคัญเอมิลี่ ทั้งหมดเธออยากจะทำก็ผ่อนคลาย ชีวิตของเธอเป็นปัญหาหนึ่งหลังจากอีกคนหนึ่ง สามีของเธอก็หายไปงานของเขาบุตรคนเดียวของเธอออกจากโรงเรียนสูง ยิ่งเขาไม่ได้ทิ้งบ้าน เขาบอกว่าแม่ของเขาเขาจะเรียกจากเป็นครั้งคราว แต่เขาก็ไม่ได้เรียกว่าในสองสัปดาห์ เธอเป็นกังวลป่วย เธอไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นคนตายหรือมีชีวิตชีวา สามีเธอกล่าวว่าเธอไม่ควรกังวล เขาได้ทำสิ่งเดียวกันนี้เมื่อเขาเป็น 17แต่เมื่อเขาพบว่าออกมาว่าการใช้ชีวิตอยู่บนถนนก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่เขาคิดว่าเขาก็กลับบ้านและได้รับวุฒิปวส.โรงเรียนสูงของเขา