One might infer from our results th

One might infer from our results that men and
women who self-objectify tend to view exercise as a
means of responding to perceived sociocultural pressure
to achieve an idealised body. However, although
exercise may be considered a positive response to
such pressure because of the related psychological
and health benefits, it appears that individuals who
value exercise for its appearance-enhancing possibilities
may actually be exacerbating the potentially
negative effects of self-objectification, that is, by experiencing
reduced body esteem. In practical terms,
intervention strategies are required to help self-objectifying
men and women change their attitudes
toward exercise. Rather than viewing exercise as a
means of improving their appearance, they should
be persuaded to approach exercise as an opportunity
for experiencing the psychological and health bene-
fits that it offers.

Of course, like the majority of research in this
area, our use of a correlational design means that
we cannot be certain that the directional relationships
we are describing are correct. We have argued
that self-objectification may have a causal impact
on men’s and women’s reasons for exercise, specifically
on those individuals who exercise to improve
their appearance, and that such a motivation for exercise
explains, in turn, why these men and women
are more likely to experience reduced body esteem.
However, it is possible that the individuals in our
study who exercise for appearance-related reasons
are doing so as a response to poor body esteem invoked
as a consequence of self-objectification. It is
also possible that exercising in response to reduced
body esteem contributes to an increased likelihood
of self-objectification. A longitudinal design is required
to provide a satisfactory resolution of the
likely causal relationships.

Finally, we make a brief comment about our
measure of appearance enhancement reasons for exercise.
Although Silberstein et al.’s (1988) Reasons
for Exercise Inventory is widely used and is appropriate
for our sample of both men and women, we surmise
that the partial mediation effect of appearance
enhancement for men may be a function of its applicability
to men. The internal reliability α for this subscale
was .66 for men compared with .88 for women,
which suggests that it is oriented toward women (for
example, items that pertain to weight loss and maintenance
of current weight are arguably less salient to
men than to women). Future researchers might consider
the applicability of measures that have specific
reference to men (e.g., Cafri & Thompson, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งอาจรู้จากผลของเราคนนั้น และผู้หญิง objectify ตนเองมักจะ ดูออกกำลังกายเป็นการวิธีการตอบสนองการรับรู้ความดัน socioculturalเพื่อให้ร่างกายมี idealised อย่างไรก็ตาม แม้ว่าออกกำลังกายอาจเป็นการตอบรับเป็นบวกเช่นความดันเนื่องจากการที่เกี่ยวข้องทางจิตใจสุขภาพ จะปรากฏว่าบุคคลที่ออกกำลังกายค่าสำหรับโอกาสการเพิ่มลักษณะที่ปรากฏอาจจะดีจริงอาจลบลักษณะพิเศษของตนเอง objectification นั่นคือ โดยสติปัญญาของร่างกายลดลง ในทางปฏิบัติกลยุทธ์การแทรกแซงจะต้องช่วยตัวเอง objectifyingเปลี่ยนแปลงทัศนคติของชายและหญิงไปออกกำลังกาย แทนที่จะดูออกกำลังกายเป็นการวิธีการปรับปรุงลักษณะที่ปรากฏของพวกเขา พวกเขาควรเกลี้ยกล่อมให้วิธีการออกกำลังกายเป็นโอกาสสำหรับประสบการทางจิตวิทยาและสุขภาพ bene-พอดีกับที่พักแน่นอน เช่นส่วนใหญ่ของงานวิจัยนี้ที่ตั้ง เราใช้แบบ correlational หมายความ ว่าเราไม่แน่ใจว่าความสัมพันธ์ในทิศทางเราจะอธิบายให้ถูกต้อง เราโต้เถียงobjectification ที่ตนเองอาจมีผลกระทบเชิงสาเหตุผู้ชายและผู้หญิงด้วยเหตุผลสำหรับการออกกำลังกาย โดยเฉพาะในผู้ที่ออกกำลังกายเพื่อปรับปรุงลักษณะที่ปรากฏของพวกเขา และที่ดังกล่าวเป็นแรงจูงใจออกกำลังกายอธิบาย กลับ ทำไมผู้ชายและผู้หญิงเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะพบเห็นคุณค่าของร่างกายลดลงอย่างไรก็ตาม มันเป็นไปได้ที่บุคคลในของเราศึกษาที่ออกกำลังกายด้วยเหตุผลที่เกี่ยวข้องกับลักษณะทำเพื่อเป็นการตอบสนองต่อคนจน ร่างกายเรียกต้นทุนเป็นลำดับ objectification ตนเอง มันเป็นยัง ได้ออกกำลังกายที่ตอบสนองต่อการลดลงรวมต้นทุนร่างกายมีโอกาสเพิ่มขึ้นของ objectification ตนเอง จำเป็นต้องออกแบบระยะยาวให้ความพึงพอใจของการแนวโน้มความสัมพันธ์เชิงสาเหตุสุดท้าย เราให้ข้อคิดเห็นสั้น ๆ เกี่ยวกับเราวัดลักษณะปรับปรุงสาเหตุการออกกำลังกายแม้ว่า Silberstein et al. ของเหตุผล (1988)ออกกำลังกายคงจะใช้กันอย่างแพร่หลาย และเหมาะสมสำหรับตัวอย่างของเราทั้งชายและหญิง เราสันนิษฐานที่ผลกาชาดบางส่วนของลักษณะเพิ่มสมรรถภาพสำหรับผู้ชายอาจเป็นฟังก์ชันของความเกี่ยวข้องของตนชาย Αความน่าเชื่อถือภายในสำหรับ subscale นี้ถูก.66 สำหรับเปรียบเทียบกับ.88 สำหรับผู้หญิง ผู้ชายซึ่งแสดงให้เห็นว่า มันเป็นเชิงต่อผู้หญิง(ตัวอย่าง สินค้าที่เกี่ยวข้องกับการลดน้ำหนักและบำรุงรักษาน้ำหนักปัจจุบันจะว่าน้อยเด่นไปคนกว่าผู้หญิง) นักวิจัยในอนาคตอาจพิจารณาความเกี่ยวข้องของวัดที่มีเฉพาะอ้างอิงเพื่อผู้ชาย (เช่น Cafri และทอมป์สัน 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งอาจอนุมานจากผลของเราว่าผู้ชายและ
ผู้หญิงที่ตัวเองแลเห็นมีแนวโน้มที่จะดูการออกกำลังกายเป็น
วิธีการของการตอบสนองต่อแรงกดดันทางสังคมวัฒนธรรมการรับรู้
เพื่อให้บรรลุร่างกายที่เงียบสงบ อย่างไรก็ตามแม้ว่า
การออกกำลังกายอาจมีการพิจารณาการตอบสนองในเชิงบวกต่อ
ความดันดังกล่าวเพราะที่เกี่ยวข้องทางด้านจิตใจ
และประโยชน์ต่อสุขภาพก็จะปรากฏว่าผู้ที่
ให้ความสำคัญกับการออกกำลังกายเป็นไปได้การเสริมสร้างลักษณะของมัน
อาจเป็นจริงที่รุนแรงที่อาจเกิด
ผลกระทบเชิงลบของตัวเองวัตถุที่เป็น โดยประสบ
ความภาคภูมิใจในร่างกายลดลง ในแง่การปฏิบัติ
กลยุทธ์การแทรกแซงจะต้องช่วยตัวเอง objectifying
ผู้ชายและผู้หญิงเปลี่ยนทัศนคติของพวกเขา
ที่มีต่อการออกกำลังกาย แทนที่จะดูการออกกำลังกายเป็น
วิธีการปรับปรุงลักษณะของพวกเขาพวกเขาควรจะ
ได้รับการชักชวนให้เข้าใกล้การออกกำลังกายเป็นโอกาส
ประสบ bene- จิตวิทยาและสุขภาพ
เหมาะที่จะนำเสนอ. แน่นอนเช่นเดียวกับส่วนใหญ่ของการวิจัยในครั้งนี้พื้นที่การใช้งานของเรา การออกแบบเชิงหมายความว่าเราไม่สามารถแน่ใจได้ว่าความสัมพันธ์กับทิศทางที่เราจะอธิบายที่ถูกต้อง เราได้ถกเถียงกันอยู่ว่าตัวเองวัตถุอาจมีผลกระทบเชิงสาเหตุเหตุผลชายและหญิงสำหรับการออกกำลังกายโดยเฉพาะกับประชาชนผู้ที่ออกกำลังกายเพื่อปรับปรุงลักษณะของพวกเขาและว่าเช่นแรงจูงใจในการออกกำลังกายที่จะอธิบายในทางกลับกันว่าทำไมผู้ชายและผู้หญิงเหล่านี้มีมากขึ้น โอกาสที่จะได้สัมผัสกับความภาคภูมิใจในร่างกายลดลง. แต่ก็เป็นไปได้ว่าบุคคลในของเราการศึกษาที่ออกกำลังกายด้วยเหตุผลลักษณะที่เกี่ยวข้องกำลังทำเพื่อที่จะตอบสนองต่อการเห็นคุณค่าในร่างกายที่ไม่ดีเรียกว่าเป็นผลมาจากตัวเองวัตถุ มันเป็นไปได้ว่าการออกกำลังกายในการตอบสนองลดความภาคภูมิใจในร่างกายก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นน่าจะเป็นตัวของตัวเองวัตถุ การออกแบบจะต้องยาวเพื่อให้ความละเอียดที่น่าพอใจของความสัมพันธ์เชิงสาเหตุแนวโน้ม. สุดท้ายเราให้ความคิดเห็นสั้น ๆ เกี่ยวกับเราวัดในเหตุผลการเพิ่มประสิทธิภาพของการปรากฏตัวสำหรับการออกกำลังกาย. แม้ว่า Silberstein et al. ของ (1988) เหตุผลสำหรับสินค้าคงคลังการออกกำลังกายใช้กันอย่างแพร่หลาย และมีความเหมาะสมสำหรับตัวอย่างของเราทั้งชายและหญิงเราคาดการณ์ว่าผลการไกล่เกลี่ยบางส่วนของลักษณะการเพิ่มประสิทธิภาพสำหรับผู้ชายอาจจะเป็นฟังก์ชั่นของการบังคับใช้ของตนกับผู้ชาย ความน่าเชื่อถือภายในαสำหรับ subscale นี้เป็น 0.66 สำหรับผู้ชายเมื่อเทียบกับ 0.88 สำหรับผู้หญิงซึ่งแสดงให้เห็นว่ามันเป็นเชิงต่อผู้หญิง (สำหรับตัวอย่างเช่นรายการที่เกี่ยวข้องกับการสูญเสียน้ำหนักและการบำรุงรักษาของน้ำหนักปัจจุบันมีเนื้อหาที่สำคัญน้อยที่จะให้กับผู้ชายมากกว่า หญิง) นักวิจัยในอนาคตอาจพิจารณาการบังคับใช้มาตรการที่มีเฉพาะการอ้างอิงถึงผู้ชาย (เช่น Cafri และ ธ อมป์สัน, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งอาจจะอนุมานจากผลของเราว่าผู้ชายและผู้หญิงที่ตนเองทำให้เห็นเป็นรูปธรรม
มักจะดูการออกกำลังกายเป็นวิธีการของการตอบสนองการรับรู้วัฒนธรรมสังคม

idealised ความดันเพื่อให้บรรลุร่างกาย อย่างไรก็ตาม แม้ว่า
ออกกำลังกายอาจจะพิจารณาการตอบสนองเชิงบวกเพื่อ
ความดันดังกล่าวเพราะเกี่ยวข้องกับจิตวิทยา
และประโยชน์ต่อสุขภาพ ปรากฎว่า บุคคลที่
ค่าฝึกลักษณะเพิ่มความเป็นไปได้
อาจจะรุนแรงอาจ
ผลกระทบเชิงลบของตนเอง การทำให้เห็นเป็นรูปธรรม นั่นคือ ประสบ
ร่างกายลดลงอย่างมาก ในแง่ปฏิบัติ
กลยุทธ์การแทรกแซงจะต้องช่วยตนเองเหล่ต่างหาก

ผู้ชายและผู้หญิงเปลี่ยนทัศนคติต่อการออกกำลังกาย แทนที่จะดูการออกกำลังกายเป็น
วิธีการปรับปรุงลักษณะที่ปรากฏของพวกเขาพวกเขาควรจะ
ชักชวนวิธีการออกกำลังกายเป็นโอกาส
สำหรับประสบจิตวิทยาสุขภาพและดี -
พอดีว่ามันมี

แน่นอน เช่นส่วนใหญ่ของการวิจัยในพื้นที่นี้
, ใช้ของการออกแบบที่สัมพันธ์หมายความว่า
เราไม่สามารถมั่นใจได้ว่า ความสัมพันธ์ในทิศทาง
เราจะอธิบายถูกต้อง . เราต้องเถียงกัน
ว่ารักใคร่ปรองดองตนเองอาจมี
ผลกระทบเชิงสาเหตุในผู้ชายและผู้หญิง เหตุผลสำหรับการออกกำลังกายโดยเฉพาะ
ในบุคคลผู้ออกกำลังกายเพื่อปรับปรุงลักษณะที่ปรากฏของพวกเขา
และที่เป็นแรงจูงใจในการออกกําลังกาย
อธิบาย , ในการเปิด , ทำไมผู้ชายและผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะมีประสบการณ์

ร่างกายลดลงอย่างมาก แต่ก็เป็นไปได้ว่าบุคคลในการศึกษาของเรา
ที่ออกกำลังกายสำหรับลักษณะที่เกี่ยวข้องเหตุผล
ทำเพื่อตอบสนองความรู้สึกมีคุณค่าในร่างกายไม่ดีเรียก
เป็นผลของการทำให้เห็นเป็นรูปธรรมด้วยตนเอง มันเป็นไปได้ที่จะใช้ในการตอบสนอง

เห็นคุณค่าลดลงร่างกายมีส่วนช่วยเพิ่มโอกาสของการทำให้เห็นเป็นรูปธรรมด้วย
. การออกแบบระยะยาวจะต้องให้ละเอียด

น่าจะเป็นที่พอใจของความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ .

สุดท้ายเราให้ความคิดเห็นสั้นๆ เกี่ยวกับ ของเรา
การวัดลักษณะการเหตุผลของการออกกำลังกาย .
ถึงแม้ว่าซิลเบอร์สไตน์ et al . ( 1988 ) เหตุผล
สำหรับสินค้าคงคลังการออกกำลังกายเป็นที่ใช้กันอย่างแพร่หลายและเป็นที่เหมาะสม
ตัวอย่างของทั้งชายและหญิง เราสันนิษฐานว่า บางส่วนของการ

การปรากฏผลสำหรับผู้ชายอาจเป็นฟังก์ชันของการบังคับใช้
ผู้ชาย . การαความน่าเชื่อถือภายในนี้ (
.สำหรับผู้ชาย เมื่อเทียบกับ 66 88 ผู้หญิง
ซึ่งบ่งบอกว่ามันเกี่ยวข้องกับผู้หญิง (
ตัวอย่างรายการที่เกี่ยวข้องกับการสูญเสียน้ำหนักและรักษาน้ำหนักปัจจุบันอย่าง น้อย


คนเด่นกว่าผู้หญิง ) นักวิจัยในอนาคตอาจพิจารณาหามาตรการที่ได้

อ้างอิงเฉพาะคน ( เช่น cafri &ทอมป์สัน , 2004 )