Belonolaimus longicaudatus was desc

Belonolaimus longicaudatus was described from soil around the roots of Zea mays in Sanford, Florida, by Rau (1958). It is a major plant parasite in the southeastern USA, with widespread distribution throughout the Atlantic Coastal Plain from Virginia to Florida (Orton Williams 1974a). It has been recorded from NC (Lucas et al. 1974, 1978), Connecticut, Louisiana, Texas (Christie 1959), New Jersey (Myers 1979), Oklahoma (Russell et al. 1969), Arkansas (Riggs 1961), Kansas (Dickerson et al. 1972) and California (Mundo-Ocampo et al. 1994).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Belonolaimus longicaudatus ถูกอธิบายจากดินรอบ ๆ รากของซี mays ในซานฟอร์ด ฟลอริด้า โดยรอรับปริญญา (1958) เป็นปรสิตพืชสำคัญในตะวันออกเฉียงใต้ประเทศสหรัฐอเมริกา มีจำหน่ายแพร่หลายทั่วล้วนชายฝั่งแอตแลนติกจากเวอร์จิเนียไปฟลอริด้า (Orton วิลเลียมส์ 1974a) ได้รับบันทึกจาก NC (Lucas et al. 1974, 1978), คอนเนตทิคัต หลุยเซียน่า เท็กซัส (คริสตี้ 1959), นิวเจอร์ซีย์ (เยอร์ส 1979), โอคลาโฮมา (รัสเซล et al. 1969), อาร์คันซอ (Riggs 1961), แคนซัส (Dickerson et al. 1972) และแคลิฟอร์เนีย (Mundo Ocampo et al. 1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Belonolaimus longicaudatus ได้รับการอธิบายจากดินรอบรากของ Zea mays ในฟอร์ด, ฟลอริด้าโดย Rau (1958) มันเป็นพืชกาฝากที่สำคัญในทิศตะวันออกเฉียงใต้ประเทศสหรัฐอเมริกาที่มีการกระจายอย่างกว้างขวางไปทั่วที่ราบชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกจากเวอร์จิเนียฟลอริด้า (ออร์ตันวิลเลียมส์ 1974a) จะได้รับการบันทึกจาก NC (ลูคัส et al. 1974, 1978), Connecticut, หลุยเซีย, เท็กซัส (คริสตี้ 1959), นิวเจอร์ซีย์ (ไมเออร์ส 1979), โอคลาโฮมา (รัสเซล et al. 1969), อาร์คันซอ (ริกส์ 1961), แคนซัส ( นายอำเภอ et al. 1972) และแคลิฟอร์เนีย (Mundo-แคมโป et al. 1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

belonolaimus longicaudatus ได้รับการอธิบายจากดินรอบรากของข้าวโพดในแซนฟอร์ด , ฟลอริดา โดยประธานาธิบดี ( 1958 ) มันคือปรสิต พืชหลักในสหรัฐอเมริกาตะวันออกเฉียงใต้ มีการกระจายอย่างกว้างขวางทั่วที่ราบชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกจากเวอร์จิเนียไปยังฟลอริดา ( Orton วิลเลียมส์ 1974a ) มันได้รับการบันทึกจาก NC ( ลูคัส et al . 1974 , 1978 ) , Connecticut , Louisiana , เท็กซัส ( คริสตี้ 1959 )ใหม่เจอร์ซีย์ ( Myers 1979 ) , โอคลาโฮมา ( Russell et al . 1969 ) , อาร์คันซอ ( ริกส์ 1961 ) , แคนซัส ( ดิเคอร์สัน et al . 1972 ) และแคลิฟอร์เนีย ( Mundo Ocampo et al . 1994 )