Symbols and sounds[edit]The Interna

Symbols and sounds[edit]
The International Phonetic Alphabet is based on the Latin alphabet, using as few non-Latin forms as possible.[6] The Association created the IPA so that the sound values of most consonant letters taken from the Latin alphabet would correspond to "international usage".[6] Hence, the letters ⟨b⟩, ⟨d⟩, ⟨f⟩, (hard) ⟨ɡ⟩, (non-silent) ⟨h⟩, (unaspirated) ⟨k⟩, ⟨l⟩, ⟨m⟩, ⟨n⟩, (unaspirated) ⟨p⟩, (voiceless) ⟨s⟩, (unaspirated) ⟨t⟩, ⟨v⟩, ⟨w⟩, and ⟨z⟩ have the values used in English; and the vowel letters from the Latin alphabet (⟨a⟩, ⟨e⟩, ⟨i⟩, ⟨o⟩, ⟨u⟩) correspond to the (long) sound values of Latin: [i] is like the vowel in machine, [u] is as in rule, etc. Other letters may differ from English, but are used with these values in other European languages, such as ⟨j⟩, ⟨r⟩, and ⟨y⟩.

This inventory was extended by using capital or cursive forms, diacritics, and rotation. There are also several symbols derived or taken from the Greek alphabet, though the sound values may differ. For example, ⟨ʋ⟩ is a vowel in Greek, but an only indirectly related consonant in the IPA. Though most of these subtly different glyph shapes have been devised for the IPA, in particular ⟨ɑ⟩, ⟨ɣ⟩, ⟨ɛ⟩, ⟨ɸ⟩, and ⟨ʋ⟩ which are encoded in Unicode separately from their Greek "parent" letters, three of these (⟨β⟩, ⟨θ⟩ and ⟨χ⟩) are often used unmodified in form as they have not been encoded separately. However, ⟨β⟩ has been accepted for encoding as a separate character.

The sound values of modified Latin letters can often be derived from those of the original letters.[14] For example, letters with a rightward-facing hook at the bottom represent retroflex consonants; and small capital letters usually represent uvular consonants. Apart from the fact that certain kinds of modification to the shape of a letter generally correspond to certain kinds of modification to the sound represented, there is no way to deduce the sound represented by a symbol from its shape (as for example in Visible Speech) nor even any systematic relation between signs and the sounds they represent (as in Hangul).

Beyond the letters themselves, there are a variety of secondary symbols which aid in transcription. Diacritic marks can be combined with IPA letters to transcribe modified phonetic values or secondary articulations. There are also special symbols for suprasegmental features such as stress and tone that are often employed.

Brackets and phonemes[edit]
There are two principal types of brackets used to set off IPA transcriptions:

[square brackets] are used with phonetic notations, possibly including details of the pronunciation that may not be used for distinguishing words in the language being transcribed, but which the author nonetheless wishes to document.
/slashes/ are used for phonemic notations, which note only features that are distinctive in the language, without any extraneous detail.
For example, while the /p/ sounds of pin and spin are pronounced slightly differently in English (and this difference would be meaningful in some languages), the difference is not meaningful in English. Thus phonemically the words are /pɪn/ and /spɪn/, with the same /p/ phoneme. However, to capture the difference between them (the allophones of /p/), they can be transcribed phonetically as [pʰɪn] and [spɪn].

Other conventions are less commonly seen:

Double slashes //...//, pipes |...|, double pipes ||...||, or braces {...} may be used around a word to denote its underlying structure, more abstract even than that of phonemes. See morphophonology for examples.
Angle brackets are used to clarify that the letters represent the original orthography of the language, or sometimes an exact transliteration of a non-Latin script, not the IPA; or, within the IPA, that the letters themselves are indicated, not the sound values that they carry. For example, ⟨pin⟩ and ⟨spin⟩ would be seen for those words, which do not contain the ee sound [i] of the IPA letter ⟨i⟩. Italics are perhaps more commonly used for this purpose when full words are being written (as pin, spin above), but may not be sufficiently clear for individual letters and digraphs.[15]
{Braces} are used for prosodic notation. See Extensions to the International Phonetic Alphabet for examples in that system.
(Parentheses) are used for indistinguishable utterances. They are also seen for silent articulation (mouthing), where the expected phonetic transcription is derived from lip-reading, and with periods to indicate silent pauses, for example (...).
Double parentheses indicate obscured or unintelligible sound, as in ((2 syll.)), two audible but unidentifiable syllables.
Handwritten forms[edit]

An example of a printed text with IPA letters filled in by hand. The two words at the beginning of line 1 are sɨk and sɔ̄k. The ɔ has a cursive form that looks somewhat like a 2 or a small-capital Q in some cursive hands.
Main article: Handwritten IPA
IPA letters have handwritten forms designed for use in manuscripts and when taking field notes; they are occasionally seen in publications when the printer did not have fonts that supported IPA, and the IPA was therefore filled in by hand.

Modifying the IPA chart[edit]

Often, textbook authors or others create revised versions of the IPA chart, expressing their own preferences or needs. This is one such version. Only the black symbols are part of the IPA; additional symbols are in grey.
The International Phonetic Alphabet is occasionally modified by the Association. After each modification, the Association provides an updated simplified presentation of the alphabet in the form of a chart. (See History of the IPA.) The most recent official chart, from 2005, is presented above. Not all aspects of the alphabet can be accommodated in a chart. The indefinitely large number of tone letters, for example, make a full accounting impractical, and only a few examples are shown.

The procedure for modifying the alphabet or the chart is to propose the change in the Journal of the IPA. (See, for example, August 2008 on a low central vowel and August 2011 on central approximants.)[16] Reactions to the proposal may be published in the same or subsequent issues of the Journal (as in August 2009 on the low central vowel).[17] A formal proposal is then put to the Council of the IPA[18] (which is elected by the membership) [19] for further discussion and a formal vote.[20][21]

Only changes to the alphabet or chart that have been approved by the Council can be considered part of the official IPA. Nonetheless, many users of the alphabet, including the leadership of the Association itself, make personal changes or additions in their own practice, either for convenience in working on a particular language (see "Illustrations of the IPA" for individual languages in the Handbook, which for example may use ⟨c⟩ for [tʃ]),[22] or because they object to some aspect of the official version. For example, the chart displayed here is reorganized in response to perceived shortcomings of the official version, and in places reflects the organization of the 1979 chart.

Usage[edit]
Further information: Phonetic transcription

Ébauche is a French term meaning outline or blank.
Although the IPA offers over 160 symbols for transcribing speech, only a relatively small subset of these will be used to transcribe any one language. It is possible to transcribe speech with various levels of precision. A precise phonetic transcription, in which sounds are described in a great deal of detail, is known as a narrow transcription. A coarser transcription which ignores some of this detail is called a broad transcription. Both are relative terms, and both are generally enclosed in square brackets.[1] Broad phonetic transcriptions may restrict themselves to easily heard details, or only to details that are relevant to the discussion at hand, and may differ little if at all from phonemic transcriptions, but they make no theoretical claim that all the distinctions transcribed are necessarily meaningful in the language.


Phonetic transcriptions of the word international in two English dialects. The square brackets indicate that the differences between these dialects are not necessarily sufficient to distinguish different words in English.
For example, the English word little may be transcribed broadly using the IPA as [ˈlɪtəl], and this broad (imprecise) transcription is a more or less accurate description of many pronunciations. A narrower transcription may focus on individual or dialectical details: [ˈɫɪɾɫ] in General American, [ˈlɪʔo] in Cockney, or [ˈɫɪːɫ] in Southern US English.

It is customary to use simpler letters, without many diacritics, in phonemic transcriptions. The choice of IPA letters may reflect the theoretical claims of the author, or merely be a convenience for typesetting. For instance, in English, either the vowel of pick or the vowel of peak may be transcribed as /i/ (for the pairs /pik, piːk/ or /pɪk, pik/), and neither is identical to the vowel of the French word pique which is also generally transcribed /i/. That is, letters between slashes do not have absolute values, something true of broader phonetic approximations as well. A narrow transcription may, however, be used to distinguish them: [pʰɪk], [pʰiːk], [pikʲ].

Linguists[edit]
Although IPA is popular for transcription by linguists, American linguists often alternate use of the IPA with Americanist phonetic notation or use the IPA together with some nonstandard symbols, for reasons including reducing the error rate on reading handwritten transcriptions or avoiding perceived awkwardness of IPA in some situations. The exact practice may vary somewhat between languages and even individual researchers, so authors are generally encouraged to include a chart or other explanation of their choices.[23]

Language study[edit]
This section r

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัญลักษณ์และเสียง [แก้ไข]สัทอักษรสากลจะขึ้นอยู่กับอักษรละติน ใช้แบบฟอร์มชนน้อยที่สุด[6] สมาคมสร้าง IPA ให้ค่าเสียงของตัวอักษรพยัญชนะส่วนใหญ่นำมาจากอักษรละตินจะตรงกับ "สากลการใช้งาน"[6] ดังนั้น การตัวอักษร ⟨b⟩, ⟨d⟩, ⟨f⟩ ⟨ɡ⟩ (ยาก) ⟨h⟩ (ไม่เงียบ) ⟨k⟩ (unaspirated) ⟨l⟩, ⟨m⟩, ⟨n⟩, ⟨p⟩ (unaspirated) ⟨s⟩ (เสียง) ⟨t⟩ (unaspirated) ⟨v⟩, ⟨w⟩ และ ⟨z⟩ มีค่าที่ใช้ในอังกฤษ และตัวอักษรสระจากอักษรละติน (⟨a⟩, ⟨e⟩, ⟨i⟩, ⟨o⟩, ⟨u⟩) ตรงกับเสียง (ยาว) ค่าของละติน: [i] เป็นเช่นสระในเครื่อง [u] ในกฎ ฯลฯ ตัวอักษรอื่น ๆ อาจแตกต่างจากภาษาอังกฤษ แต่จะใช้ค่าเหล่านี้ในภาษายุโรป ⟨j⟩, ⟨r⟩ และ ⟨y⟩สินค้าคงคลังนี้ถูกขยาย โดยใช้ทุน หรือแบบฟอร์ม อักขระ และหมุน ยังมีสัญลักษณ์ต่าง ๆ ที่ได้มา หรือนำมาจากอักษรกรีก แม้ว่าค่าเสียงอาจแตกต่างกัน ตัวอย่าง ⟨ʋ⟩เป็นสระในภาษากรีก แต่เป็นอักษรที่เกี่ยวข้องทางอ้อมเฉพาะใน IPA แม้ว่าส่วนใหญ่รูปร่างสัญลักษณ์รายละเอียดต่าง ๆ เหล่านี้ได้ถูกคิดค้นสำหรับ IPA โดยเฉพาะอย่างยิ่ง⟨ɑ⟩ ⟨ɣ⟩ ⟨ɛ⟩ ⟨ɸ⟩ และ⟨ʋ⟩ซึ่งจะถูกเข้ารหัสในรูปแบบ Unicode แยกต่างหากจากตัวอักษรกรีก "หลัก" สามเหล่านี้ (⟨β⟩ ⟨θ⟩ และ⟨χ⟩) มักใช้ unmodified ในแบบฟอร์มจะได้ไม่ถูกเข้ารหัสแยกต่างหาก อย่างไรก็ตาม ⟨β⟩ได้รับการยอมรับสำหรับการเข้ารหัสเป็นตัวอักษรแยกต่างหากตัวอักษรละตินพิมพ์ใหญ่ปรับค่าเสียงสามารถมักจะได้รับมาจากตัวเดิม[14] เช่น พร้อมตะขอ rightward เชื่อมต่อที่ด้านล่างแสดงพยัญชนะ retroflex และอักษรตัวพิมพ์ใหญ่ขนาดเล็กมักจะแสดงพยัญชนะ uvular นอกจากความจริงที่ว่า บางชนิดของการปรับเปลี่ยนรูปร่างของตัวอักษรโดยทั่วไปสอดคล้องกับบางชนิดปรับเปลี่ยนเสียงแสดง มีวิธีเดาเสียงแทน ด้วยสัญลักษณ์จากรูป (สำหรับตัวอย่างในการพูดการมองเห็น) หรือความสัมพันธ์ใด ๆ แม้ระบบระหว่างสัญญาณและเสียงแทน (ในอัง)นอกเหนือจากตัวเอง มีความหลากหลายของสัญลักษณ์รองซึ่งช่วยในการ transcription เครื่องหมายอักขระพิเศษสามารถรวมกับตัวอักษร IPA เพื่อจำลองค่าแก้ไขเสียงหรือ articulations รอง นอกจากนี้ยังมีสัญลักษณ์พิเศษคุณลักษณะ suprasegmental เช่นความเครียดและเสียงที่มักจะเป็นลูกจ้างวงเล็บและ phonemes [แก้ไข]มีสองประเภทหลักของวงเล็บที่ใช้ในการทับ IPA:[ก้าม] จะใช้กับเสียงฯลฯ อาจรวมถึงรายละเอียดของการออกเสียงที่ไม่สามารถใช้สำหรับการแยกแยะคำในภาษาที่ใช้ในการทับศัพท์ แต่ ที่ผู้เขียนประสงค์กระนั้นเอกสาร/slashes/ จะใช้สำหรับ phonemic ฯลฯ ที่ทราบคุณลักษณะที่โดดเด่นในภาษา ไม่มีรายละเอียดใด ๆ ไม่เกี่ยวข้อง เท่า นั้นตัวอย่าง ในขณะที่เสียง /p/ pin และหมุนจะออกเสียงแตกต่างกันเล็กน้อยในภาษาอังกฤษ (และความแตกต่างนี้จะมีความหมายในภาษาบางภาษา), ความแตกต่างไม่ได้มีความหมายในภาษาอังกฤษ ดังนั้น phonemically คำได้ /pɪn/ และ spɪn / มีหน่วยเสียง /p/ เหมือนกัน อย่างไรก็ตาม การจับภาพความแตกต่างระหว่างพวกเขา (allophones ของ p /), พวกเขาสามารถให้ทับศัพท์ตามการออกเสียงเป็น [pʰɪn] และ [spɪn]ประชุมอื่น ๆ น้อยโดยทั่วไปจะเห็น:เครื่องหมายทับคู่ /... / / ท่อ |... |, คู่ท่อ ||... ||, หรือวงเล็บปีกกา {...} อาจใช้รอบคำแสดงต้นแบบโครงสร้าง นามธรรมมากขึ้นยิ่งกว่าที่ phonemes ดู morphophonology ตัวอย่างใช้เล็บในการชี้แจงว่า ตัวอักษรแสดง orthography เดิมของภาษา หรือบางครั้งการ transliteration แน่นอนของสคริปต์ละตินไม่ใช่ ไม่ IPA หรือ ใน IPA ว่า ตัวเองจะแสดง ไม่เสียงค่าว่า จะดำเนินการ ตัวอย่าง ⟨pin⟩ และ ⟨spin⟩ จะสามารถเห็นคำเหล่านั้น ซึ่งไม่ประกอบด้วยแบบเสียง [i] ⟨i⟩ อักษร IPA เอียงอาจจะมีมากขึ้นโดยทั่วไปใช้สำหรับวัตถุประสงค์นี้เมื่อมีการเขียนคำเต็ม (เป็นรหัส หมุนข้างต้น), แต่อาจไม่ชัดเจนเพียงพอสำหรับตัวอักษรแต่ละตัวและ digraphs[15]{วงเล็บปีกกา} ใช้สำหรับสัญกรณ์ prosodic ดูส่วนขยายของสัทอักษรสากลสำหรับตัวอย่างในระบบนั้น(วงเล็บ) จะใช้สำหรับการจำแนกไม่ได้ utterances นอกจากนี้พวกเขายังจะเห็นการเงียบวิคิวลาร์ (mouthing), ซึ่ง transcription ออกเสียงคาดว่ามา จาก lip-reading และรอบระยะเวลาการแสดงเงียบหยุดชั่วคราว เช่น (...)Unintelligible หรือบดบังเสียง ใน ((2 syll.) ระบุวงเล็บคู่), สองเสียงแต่ unidentifiable พยางค์รูปแบบลายมือ [แก้ไข]ตัวอย่างของข้อความที่พิมพ์ด้วยตัวอักษร IPA ที่กรอกด้วยมือ คำที่สองที่จุดเริ่มต้นของบรรทัดที่ 1 คือ sɨk และ sɔ̄k Ɔมีแบบการเขียนที่มีลักษณะค่อนข้างเหมือน 2 ตัวหรือ Q ตัวใหญ่ขนาดเล็กในมือบางแบบบทความหลัก: มือ IPAตัวอักษร IPA มีมือแบบฟอร์มที่ออกแบบมาสำหรับใช้ ในต้นฉบับ และเมื่อการฟิลด์บันทึก พวกบางครั้งเราเห็นในสื่อสิ่งพิมพ์เมื่อไม่มีเครื่องพิมพ์แบบอักษรที่สนับสนุน IPA และ IPA ถูกดังนั้นกรอกด้วยมือปรับเปลี่ยนแผนภูมิ IPA [แก้ไข]ตำราผู้เขียนหรือผู้สร้างรุ่นปรับปรุงของแผนภูมิ IPA แสดงลักษณะหรือความต้องการของตนเอง นี้เป็นรุ่นหนึ่งดังกล่าว เฉพาะสัญลักษณ์สีดำเป็นส่วนหนึ่งของ IPA สัญลักษณ์เพิ่มเติมจะเป็นสีเทาสัทอักษรสากลมีแก้ไขเป็นครั้งคราว โดยสมาคม การละ การให้นำเสนอภาษาที่ปรับปรุงของตัวอักษรในรูปแบบของแผนภูมิ (ดูประวัติของ IPA) มีการนำเสนอผังอย่างเป็นทางการล่าสุด จาก 2005 ข้างต้น สามารถอาศัยไม่ทุกแง่มุมของตัวอักษรในแผนภูมิ มีแสดงจำนวนตัวอักษรเสียง ตัวอย่าง ให้เต็มบัญชีได้ และเพียงไม่กี่ตัวอย่างขนาดใหญ่โดยไม่จำกัดเวลาขั้นตอนในการปรับเปลี่ยนตัวอักษรหรือแผนภูมิที่เสนอการเปลี่ยนแปลงในสมุดรายวันของ IPA ได้ (ดู เช่น 2551 สิงหาคมบนสระกลางต่ำและ 2554 สิงหาคมบนกลาง approximants)[16] ปฏิกิริยากับข้อเสนอที่อาจถูกเผยแพร่ในประเด็นเดียวกัน หรือภายหลังของสมุดรายวัน (ในเดือน 2009 สิงหาคมในสระกลางต่ำ)[17] แล้วมีใส่ข้อเสนออย่างเป็นทางการสภา IPA [18] (ซึ่งถูกเลือก โดยการเป็นสมาชิก) [19] การสนทนาเพิ่มเติมคะแนนอย่างเป็นทางการ[20][21]เฉพาะการเปลี่ยนแปลงอักษรหรือแผนภูมิที่ได้รับการอนุมัติ โดยสภาสามารถจะถือเป็นส่วนหนึ่งของ IPA อย่างเป็นทางการ กระนั้น ผู้ใช้จำนวนมากของตัวอักษร รวมทั้งเป็นผู้นำของสมาคมเอง ทำให้บุคคลเปลี่ยนแปลงหรือเพิ่มเติมในทางปฏิบัติของตนเอง หรือเพื่อความสะดวกในการทำงานในภาษาเฉพาะ (ดู "ภาพประกอบของ IPA" สำหรับแต่ละภาษาในคู่มือ ซึ่งอาจใช้ ⟨c⟩ สำหรับ [tʃ]), [22] หรือ เพราะพวกเขาวัตถุไปด้านบางรุ่นอย่างเป็นทางการ ตัวอย่าง แผนภูมิแสดงที่นี่จัดระเบียบเพื่อแสดงการรับรู้ของรุ่นอย่างเป็นทางการตอบสนอง และในสถานสะท้อนถึง 1979 แผนภูมิองค์กรที่[แก้ไข] การใช้งานข้อมูลเพิ่มเติม: transcription ออกเสียงÉbauche เป็นคำภาษาฝรั่งเศสความหมายเค้าหรือเปล่าแม้ว่า IPA มีสัญลักษณ์กว่า 160 สำหรับวรรณยุกต์เสียง เฉพาะชุดย่อยเล็กเหล่านี้จะถูกใช้เพื่อจำลองใดภาษาหนึ่ง สามารถจำลองเสียงที่มีระดับต่าง ๆ ของความแม่นยำได้ ความแม่นยำเสียง transcription ซึ่งอธิบายเสียงในรายละเอียด มากเรียกว่า transcription แคบ Transcription coarser ซึ่งละเว้นบางรายละเอียดนี้เรียกว่า transcription กว้าง ทั้งสองอย่างมีเงื่อนไขที่สัมพันธ์กัน และทั้งสองโดยทั่วไปจะอยู่ในวงเล็บเหลี่ยมครอบ[1] ออกเสียงกันกว้างอาจจำกัดตัวเองรายละเอียดง่าย ๆ กลางกรุงเทพ หรือเฉพาะรายละเอียดที่เกี่ยวข้องกับการสนทนาที่ และอาจแตกต่างกันเล็กน้อยถ้าเลยจากกัน phonemic แต่พวกเขาทำให้ไม่อ้างทฤษฎีที่ว่า ความทั้งหมดทับศัพท์จำเป็นต้องมีความหมายในภาษากันเสียงของต่างประเทศในภาษาอังกฤษสองคำ ก้ามปูบ่งชี้ว่า ความแตกต่างระหว่างสำเนียงเหล่านี้ไม่เพียงพอจำเป็นต้องแยกคำต่าง ๆ ในภาษาอังกฤษตัวอย่าง คำภาษาอังกฤษเล็กน้อยอาจจะทับศัพท์ทั่วไปใช้ IPA ที่เป็น [ˈlɪtəl], และ transcription (imprecise) สิ่งนี้เป็นคำอธิบายที่ถูกต้องมากน้อยของออกเสียงมากไป Transcription แคบกว่าอาจเน้นรายละเอียดแต่ละ หรือ dialectical: [ˈɫɪɾɫ] ในทั่วไปอเมริกัน, [ˈlɪʔo] Cockney หรือ [ˈɫɪːɫ] ในภาคใต้เราภาษาอังกฤษได้จารีตประเพณีจะใช้ง่ายกว่าตัวอักษร ไม่ มีอักขระพิเศษใน phonemic กันได้ เลือกตัวอักษร IPA อาจสะท้อนอ้างทฤษฎีของผู้เขียน หรือเพียงจะสะดวกสำหรับ typesetting ตัวอย่าง ภาษาอังกฤษ สระของรับหรือสระสูงสุดอย่างใดอย่างหนึ่งอาจให้ทับศัพท์เป็น /i/ (สำหรับคู่ /pik, piːk / หรือ /pɪk บ้านกลางกรุง /), และไม่มีเหมือนกับสระของเสื้อคำภาษาฝรั่งเศสซึ่งเป็นทับโดยทั่วไป i/การ นั่นคือ ตัวอักษรระหว่างเครื่องหมายทับได้ค่า สิ่งเป็นจริงกว้างขึ้นออกเสียงเพียงการประมาณเช่น Transcription แคบ อย่างไรก็ตาม อาจใช้แตกต่าง: [pʰɪk], [pʰiːk], [pikʲ]นักภาษาศาสตร์ [แก้ไข]แม้ว่า IPA เป็นที่นิยมสำหรับ transcription โดยนักภาษาศาสตร์ นักภาษาศาสตร์อเมริกัน IPA กับบันทึกเสียง Americanist อื่นมักจะใช้หรือใช้ IPA ที่พร้อมสัญลักษณ์เกือบ เหตุผลรวมทั้งลดข้อผิดพลาด อัตราอ่านลายมือกัน หรือหลีกเลี่ยงการมองเห็น awkwardness ของ IPA ในบางสถานการณ์ ปฏิบัติแน่นอนอาจแตกต่างกันค่อนข้างระหว่างภาษาและแม้แต่ละนักวิจัย ดังนั้นผู้เขียนขอแนะนำให้โดยทั่วไปรวมถึงแผนภูมิหรือคำอธิบายอื่น ๆ ตัวเลือกของพวกเขา[23]ศึกษาภาษา [แก้ไข] R ส่วนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัญลักษณ์และเสียง [ แก้ไข ]
สัทอักษรสากลใช้อักษรละตินใช้น้อยไม่ใช่ละตินรูปแบบเป็นไปได้ [ 6 ] สมาคมสร้าง IPA แล้วว่าค่าของตัวอักษรพยัญชนะเสียงส่วนใหญ่มาจากอักษรละตินจะสอดคล้องกับ " การใช้งานระหว่างประเทศ [ 6 ] ดังนั้น ตัวอักษร ⟨ B ⟩⟨⟩ , D , F ⟨⟩ ( ยาก ) ⟨ɡ⟩ ( ไม่เงียบ ) ⟨ H ⟩ ( สิถิล ) ⟨⟩⟨⟩ K , L ,⟨⟩⟨ M , N ⟩ ( สิถิล ) ⟨ P ⟩ , ( เสียง ) ⟨ S ⟩ ( สิถิล ) ⟨ T ⟩⟨⟩ , V , W ⟩⟨และ⟨ Z ⟩มีค่าที่ใช้ภาษาอังกฤษได้ และออกเสียงตัวอักษรจากอักษรละติน ( ⟨เป็น⟩⟨ E ⟩ , ⟨⟩ , ผม , ⟩⟨⟨ O , U ⟩ ) สอดคล้องกับ ( ยาว ) ค่าเสียงของละติน : [ i ] เป็นรูปสระในเครื่อง [ u ] เป็นในกฎ ฯลฯ ตัวอักษรอื่น ๆที่อาจแตกต่างจากภาษาอังกฤษแต่จะใช้กับค่าเหล่านี้ในภาษายุโรปอื่น ๆ เช่น ⟨⟩⟨ J , R ⟩และ⟨ Y ⟩

สินค้านี้ถูกขยายโดยรูปแบบ เงินทุนหรือตัวเขียนอักขระ และการหมุน มีหลายสัญลักษณ์ที่ได้มา หรือได้มาจากตัวอักษรกรีก แม้ว่าค่าเสียงอาจแตกต่าง ตัวอย่างเช่น ⟨ʋ⟩เป็นอักษรในภาษากรีก แต่เพียงโดยอ้อมที่เกี่ยวข้องกับพยัญชนะใน IPA .แม้ว่าส่วนใหญ่ของเหล่านี้แตกต่างกันเล็กน้อยภาพรูปร่างได้รับการวางแผนสำหรับท่านโดยเฉพาะ⟨ɑ⟩⟨ɣ⟩⟨ɛ⟩⟨ɸ⟩ , , , , และ⟨ʋ⟩ที่มีการเข้ารหัส Unicode ( จากกรีก " พ่อแม่ " ตัวอักษรสามของเหล่านี้ ( ⟨β⟩⟨θ⟩ , และ ⟨χ⟩ ) มักจะใช้แปรในรูปแบบเช่นที่พวกเขาไม่ได้ถูกเข้ารหัส ต่างหาก . อย่างไรก็ตาม⟨β⟩ได้รับการยอมรับสำหรับการเข้ารหัสเป็นอักขระที่แยกต่างหาก

ค่าเสียงแก้ไขอักษรละตินมักจะได้มาจากบรรดาตัวอักษรเดิม . [ 14 ] ตัวอย่างเช่น ตัวอักษร กับตะขอที่ด้านล่างไปทางขวาซึ่งเป็นตัวแทน retroflex พยัญชนะ และตัวอักษรทุนขนาดเล็ก มักจะเป็นตัวแทนลิ้นไก่พยัญชนะนอกเหนือจากข้อเท็จจริงที่ว่าบางชนิดปรับเปลี่ยนไปตามรูปร่างของตัวอักษรโดยทั่วไปสอดคล้องกับบางชนิดของการแก้ไขเสียงแทน ไม่มีทางที่จะจับเสียงแทนด้วยสัญลักษณ์จากรูปร่างของมัน ( ตัวอย่างเช่นในการมองเห็นการพูด ) หรือแม้แต่ระบบความสัมพันธ์ระหว่างสัญญาณและเสียงที่พวกเขาแทน ( เป็น ในภาษาเกาหลี ) .

นอกจากตัวอักษรเองมีความหลากหลายของสัญลักษณ์รองซึ่งช่วยในการถ่ายสำเนา สามารถใช้ร่วมกับเครื่องหมายเครื่องหมายการออกเสียง IPA ตัวอักษรคัดลอกแก้ไขการออกเสียงการออกเสียงค่าหรือรอง นอกจากนี้ยังมีสัญลักษณ์พิเศษสำหรับคุณสมบัติฉันทลักษณ์ เช่น ความเครียด และ โทน ที่มักจะใช้

และวงเล็บทั้งหมด [ แก้ไข ]
มีอยู่สองประเภทหลักของการตั้งค่าปิดวงเล็บใช้ IPA กัน :

[ วงเล็บเหลี่ยม ] จะใช้กับการออกเสียงต่างๆ ที่อาจรวมถึงรายละเอียดของการออกเสียงที่ไม่อาจถูกใช้เพื่อแยกคำ ในภาษา การคัดลอก แต่ที่ผู้เขียนกระนั้นต้องการเอกสาร .
/ slashes / ใช้เครื่องหมายเปรียบเทียบ ,ซึ่งทราบคุณลักษณะเฉพาะที่โดดเด่นในภาษา โดยที่ไม่เกี่ยวข้องใด ๆรายละเอียด
ตัวอย่างเช่นในขณะที่ / p / เสียงพินและหมุนจะออกเสียงแตกต่างกันเล็กน้อยในภาษาอังกฤษ ( และความแตกต่างนี้จะมีความหมายในบางภาษา ) , ความแตกต่างไม่ได้มีความหมายในภาษาอังกฤษ ดังนั้น phonemically เป็นคำ / p ɪ / และ / SP ɪ n / กับ / p / ติดตาม . อย่างไรก็ตามเพื่อจับความแตกต่างระหว่างพวกเขา ( allophones / p / ) , พวกเขาสามารถคัดลอก อัยการเป็น [ P ʰɪ n ] และ [ N ] SP ɪ

อื่นการประชุมจะน้อยกว่าที่เห็น :

สอง slashes / / . . . / / ท่อ | . . . . . . . | คู่ | | | | ท่อ . . . . . . . หรือวงเล็บปีกกา { . . . } สามารถใช้รอบคำเพื่อแสดงพื้นฐานของโครงสร้างที่เป็นนามธรรมมากขึ้นกว่าที่ของหน่วยเสียง . ดู morphophonology
สำหรับตัวอย่างวงเล็บมุมที่ใช้อธิบายว่าตัวอักษรแสดงอักขรวิธีดั้งเดิมของภาษา หรือบางครั้งการทับศัพท์ที่ไม่ใช่ภาษาละตินสคริปต์ ไม่ใช่ IPA หรือภายใน IPA ที่ตัวอักษรที่ตัวเองจะพบ ไม่ใช่เสียงคุณค่าที่พวกเขาถือ ตัวอย่างเช่น ⟨และขา⟩⟩⟨ปั่นจะเห็นคำเหล่านั้นซึ่งไม่ประกอบด้วยอีเสียง [ ผม ] ของ IPA ตัวอักษร⟨ผม⟩ . ตัวเอียง บางทีอาจจะมากขึ้นที่ใช้สำหรับวัตถุประสงค์นี้เมื่อเต็มคำที่ถูกเขียน ( เช่นขาปั่นขึ้นไป ) แต่อาจจะไม่ชัดเจนเพียงพอสำหรับแต่ละตัวอักษร และธรรมจักร [ 15 ]
{ วงเล็บปีกกา } ใช้รูปแบบสัญกรณ์ เห็นนามสกุลสัทอักษรสากลสำหรับ
ตัวอย่างในระบบนั้น( วงเล็บ ) จะใช้เพื่อแยกคำพูด . พวกเขายังได้เห็นเสียงที่เงียบ ( โม ) ซึ่งคาดว่าสัทศาสตร์ถอดความมาจากการอ่านริมฝีปาก และระยะเวลาที่จะแสดงการหยุดเงียบ ตัวอย่างเช่น ( . . . )
2 ) ชี้บดบังหรือโง่เสียงใน ( 2 syll ) ) สองเสียง แต่ที่ไม่สามารถพิสูจน์ลายมือเขียนพยางค์ .
แบบฟอร์ม [ แก้ไข ]

ตัวอย่างของข้อความที่พิมพ์ด้วยตัวอักษร IPA กรอกด้วยมือ สองคำนี้ที่จุดเริ่มต้นของบรรทัดที่ 1 เป็นɨ K และ S ɔ̄ K . ที่ɔมีเล่นหางรูปแบบก็ดูเหมือน 2 หรือ Q ทุนขนาดเล็ก ในบางตัวเขียนมือ .
บทความหลัก : IPA IPA ตัวอักษรมีลายมือเขียนด้วยลายมือ
แบบฟอร์มที่ออกแบบมาสำหรับใช้ในต้นฉบับและเมื่อการบันทึกสนามพวกเขาจะเห็นเป็นครั้งคราวในสิ่งพิมพ์ที่พิมพ์ไม่ได้มีแบบอักษรที่สนับสนุนท่าน และท่านจึงกรอกด้วยมือ

แก้ไขแผนภูมิ IPA [ แก้ไข ]

บ่อยๆ ผู้เขียนตำราหรือผู้อื่นสร้างแก้ไขเวอร์ชันของแผนภูมิ IPA , แสดงการตั้งค่าของพวกเขาเองหรือต้องการ นี้เป็นรุ่นหนึ่งเช่น เพียงสัญลักษณ์สีดำเป็นส่วนหนึ่งของ IPA ; สัญลักษณ์เพิ่มเติมในสีเทา .
สัทอักษรสากลคือ บางครั้งการปรับเปลี่ยน โดยสมาคม หลังจากการแก้ไขแต่ละสมาคม มีการปรับปรุงการนำเสนอแบบของตัวอักษรในรูปแบบของแผนภูมิ ( ดูประวัติของ IPA ) อย่างเป็นทางการล่าสุดของแผนภูมิ จากปี 2005 ที่นำเสนอข้างต้น ไม่ทุกด้านของตัวอักษรที่สามารถอาศัยในแผนภูมิการไปเรื่อย ๆ จำนวนมากของสีตัวอักษร เช่น ให้เต็มบัญชีไม่ได้ และเพียงไม่กี่ตัวอย่างแสดง

ขั้นตอนการปรับเปลี่ยนตัวอักษรหรือแผนภูมิจะเสนอการเปลี่ยนแปลงในวารสาร IPA . ( เห็น ตัวอย่างเช่น สิงหาคม 2551 ในระดับกลาง 1 สิงหาคม 2011 เมื่อกลาง approximants .) [ 16 ] ปฏิกิริยากับข้อเสนอที่อาจได้รับการตีพิมพ์ในประเด็นเดียวกัน หรือที่ตามมาของวารสาร ( ในเดือนสิงหาคม 2009 ที่สระกลางต่ำ ) [ 17 ] ข้อเสนออย่างเป็นทางการแล้วใส่ต่อสภาของ IPA [ 18 ] ( ซึ่งได้รับเลือกตั้งจากสมาชิก ) [ 19 ] สำหรับการอภิปรายเพิ่มเติม และออกเสียงลงคะแนนอย่างเป็นทางการ [ 20 ] [ 21 ]

เพียงการเปลี่ยนแปลงตัวอักษรหรือแผนภูมิที่ได้รับการอนุมัติจากสภาก็ถือเป็นส่วนหนึ่งของ IPA อย่างเป็นทางการ อย่างไรก็ตาม ผู้ใช้หลายคนของตัวอักษร รวมถึงความเป็นผู้นำของสมาคมเอง ทำให้การเปลี่ยนแปลงของส่วนบุคคลหรือเพิ่มเติมในการปฏิบัติของตนเองให้เพื่อความสะดวกในการทำงานเกี่ยวกับภาษาโดยเฉพาะ ( ดูภาพประกอบของ IPA " ภาษาของแต่ละบุคคลในคู่มือ ซึ่งตัวอย่างเช่นอาจจะใช้⟨ C ⟩สำหรับʃ [ T ] ) , [ 22 ] หรือเพราะมีวัตถุบางแง่มุมของรุ่นอย่างเป็นทางการ ตัวอย่าง แผนภูมิแสดงที่นี่เป็นองค์กรในการตอบสนองการรับรู้ข้อบกพร่องของรุ่นอย่างเป็นทางการและในสถานที่ที่สะท้อนถึงองค์กรของ 1979 แผนภูมิ การแก้ไข ]

[ ข้อมูลเพิ่มเติม : สัทศาสตร์ถอดความ

É bauche เป็นภาษาฝรั่งเศสคำความหมายร่างหรือเปล่า
ถึงแม้ว่า IPA มีกว่า 160 สัญลักษณ์ถ่ายทอดคำพูด มีเพียงบางส่วนที่ค่อนข้างเล็กของเหล่านี้จะถูกใช้ในการถอดความภาษาๆ หนึ่ง มันเป็นไปได้ที่จะคัดลอกคำพูดกับระดับต่างๆของความแม่นยําแม่นสัทศาสตร์ถอดความ ซึ่งเสียงที่ได้อธิบายไว้ในรายละเอียดมากมาย จะเรียกว่าถอดแคบ เป็นชนิดบางส่วนของรายละเอียดที่ละเว้นการถอดความนี้เรียกว่าการถอดความที่กว้าง ทั้งสองด้าน ทั้งญาติ และโดยทั่วไปจะอยู่ในวงเล็บเหลี่ยม [ 1 ] กว้างออกเสียง transcriptions อาจมีการ จำกัด ตัวเองสามารถได้ยินรายละเอียดหรือรายละเอียดที่เกี่ยวข้องกับการอภิปรายในมือและอาจแตกต่างกันเล็กน้อย ถ้าเปรียบเทียบกันเลย แต่ก็ไม่มีทฤษฎีที่อ้างว่าทุกความแตกต่างและจะต้องมีความหมายในภาษา


สัทศาสตร์ตรวจทานคำระหว่างประเทศสองภาษาอังกฤษถิ่นวงเล็บสี่เหลี่ยม ระบุว่า ความแตกต่างระหว่างภาษาเหล่านี้จะไม่เพียงพอที่จะแยกแยะคำอื่นในภาษาอังกฤษ .
ตัวอย่างเช่นคำภาษาอังกฤษเล็ก ๆน้อย ๆอาจถูกคัดลอกโดยใช้ IPA เป็นวงกว้าง [ ˈผมɪ T เพลงชาติ L ] และกว้าง ( ไม่แน่ชัด ) ถอดรายละเอียดมากขึ้นหรือน้อยลงมาก การออกเสียงที่ถูกต้อง .ถอดแคบอาจมุ่งเน้นไปที่บุคคลหรือวิภาษรายละเอียด : [ ˈɫɪɾɫ ] โดยทั่วไปอเมริกัน [ ˈผมɪʔ O ] ในชั้นต่ำ หรือ [ ˈɫɪːɫ ] ในภาษาอังกฤษภาคใต้เรา

มันเป็นประเพณีที่จะใช้ง่ายกว่าตัวอักษรโดยไม่มีการเปรียบเทียบกันมากมายใน . ทางเลือกของ IPA ตัวอักษรอาจจะสะท้อนให้เห็นถึงการเรียกร้องเชิงทฤษฎีของผู้เขียน หรือแค่จะสะดวกสำหรับการเรียงพิมพ์ . สำหรับอินสแตนซ์ในภาษาอังกฤษ ทั้งสระของรับหรือสระของยอดอาจจะถ่ายทอดเป็น / / ( สำหรับคู่ / ปิ๊กดː K / หรือ / p ɪ K , ปิ๊ก / ) และก็เป็นเหมือนกันกับเสียงสระของคำภาษาฝรั่งเศสซึ่งโดยทั่วไปแล้วยังงอนและ / ผม / นั่นคือจดหมายระหว่าง slashes ไม่มีค่าสัมบูรณ์ สิ่งที่เป็นจริงของการออกเสียงที่กว้างขึ้นอีกด้วย ถอดแคบอาจจะ อย่างไรก็ตามใช้เพื่อแยกพวกเขาʰɪ K : [ P ] , [ P ʰผมː K ] , [ ปิ๊กʲ ] .

นักภาษาศาสตร์ [ แก้ไข ]
ถึงแม้ว่า IPA เป็นที่นิยมสำหรับการถอดความโดยนักภาษาศาสตร์ นักภาษาศาสตร์ชาวอเมริกันมักจะสลับใช้กับ americanist สัญกรณ์สัทอักษร IPA IPA หรือใช้ร่วมกับบางเชิงสัญลักษณ์เหตุผลรวมทั้งการลดอัตราความผิดพลาดในการอ่านลายมือ หรือหลีกเลี่ยงการรับรู้ความอึดอัดของ transcriptions IPA ในบางสถานการณ์ การปฏิบัติที่แน่นอนอาจแตกต่างกันบ้างระหว่างภาษาและแม้แต่บุคคลนักวิจัย ดังนั้นผู้เขียนมักจะสนับสนุนให้รวมแผนภูมิหรือคำอธิบายอื่น ๆของทางเลือกของพวกเขา . [ 23 ]

เรียนภาษา [ แก้ไข ]
r ส่วนนี้