Both submerged-plant dominance and

Both submerged-plant dominance and failure of recovery are explained by a number of physical, chemical, and biological mech- anisms that maintain shallow lakes in either the macrophyte- or the phytoplankton-dominated state (Balls et al., 1989; Scheffer et al., 1993). As of yet, allelopathic interactions have primarily been discussed as a potential mechanism of phytoplankton inhibi- tion by submerged macrophytes, stabilizing clear-water conditions (Hilt and Gross, 2008). However, the reverse negative effects of exudates from phytoplankton on submerged macrophytes appear to be possible in eutrophic lakes prior to the complete loss of plant communities (Sayer et al., 2010), or during nutrient load- ing reduction (Hilt et al., unpublished results). All aquatic primary producers are capable of producing and releasing allelopathically active compounds (Gross, 2003), and numerous cyanobacteria and algae release chemicals that inhibit the growth of co-occurring phytoplankton species (e.g., Graneli et al., 2008). It has been sug- gested that these extracellular metabolites play a major role in blue-green bloom sequences (e.g., Keating, 1977). Direct evidence for the allelopathic effects of algae and cyanobacteria on aquatic macrophytes, however, is scarce. Van Vierssen and Prins (1985) found reduced net oxygen production in Zannichellia peltata grown in mixed phytoplankton culture filtrates. Sharma (1985) found the plant size, dry weight, chlorophyll content and propagation rate of the floating species Eichhornia crassipes to be reduced when grown in water containing a mixture of phytoplankton, com- pared to algae-free controls. Pflugmacher (2002) observed reduced growth and photosynthetic oxygen production, as well as changes in pigment pattern after additions of microcystin-LR, one of the main cyanobacterial secondary metabolites, to the submerged macrophytes Ceratophyllum demersum and Myriophyllum spicatum. Studies testing the effect of single cyanobacteria species exudates or extracts on submerged macrophytes, and especially on their seed germination and early growth phases, however, are missing. In gen- eral, the physiological or ecological roles played by a majority of the complex secondary metabolites produced by cyanobacteria have remained elusive (Leão et al., 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีอธิบายครอบงำพืชจมอยู่ใต้น้ำและความล้มเหลวของการกู้คืนตามจำนวนทางกายภาพ เคมี และชีวภาพต่อสู้-anisms ที่รักษาทะเลสาบตื้นใน macrophyte - หรือรัฐครอบงำ phytoplankton (ลูกร้อยเอ็ด al., 1989 Scheffer et al., 1993) เป็นของยัง allelopathic โต้ตอบมีหลักการสนทนาเป็นกลไกที่มีศักยภาพของ phytoplankton inhibi สเตรชัน โดย macrophytes น้ำท่วม น้ำใสสมัยมีเสถียรภาพเงื่อนไข (ด้ามจับและรวม 2008) อย่างไรก็ตาม การย้อนผลลบของ exudates จาก phytoplankton macrophytes น้ำท่วมปรากฏจะเป็นไปได้ในทะเลสาบ eutrophic นำก่อนขาดทุนสมบูรณ์พืชชุมชน (Sayer et al., 2010), หรือใน ระหว่างการลดกำลังผลิตธาตุอาหาร (ด้ามจับ et al. ยกเลิกประกาศผล) ผู้ผลิตหลักทั้งหมดที่น้ำมีความสามารถในการผลิต และการปล่อยสาร allelopathically ใช้งานอยู่ (รวม 2003), cyanobacteria จำนวนมากและสาหร่ายปล่อยสารเคมีที่ยับยั้งการเจริญเติบโตเกิดขึ้นร่วม phytoplankton ชนิด (เช่น Graneli et al., 2008) มันมีแล้ว sug-gested ว่า metabolites extracellular เหล่านี้มีบทบาทสำคัญในลำดับบลูมเขียว (เช่น คีทติง 1977) หลักฐานโดยตรงสำหรับการ allelopathic ผลของสาหร่ายและ cyanobacteria macrophytes น้ำ อย่างไรก็ตาม จะขาดแคลน รถตู้ Vierssen และพรินส์ (1985) พบลดลงสุทธิออกซิเจนผลิตไฟตะกาด Zannichellia ปลูก phytoplankton ผสมวัฒนธรรม filtrates Sharma (1985) พบพืชขนาด น้ำหนักแห้ง คลอโรฟิลล์เนื้อหาและเผยแพร่อัตราของชนิด floating ผักตบชวาจะลดลงเมื่อเติบโตในน้ำที่ประกอบด้วยส่วนผสมของ phytoplankton, com-pared ฟรีสาหร่ายตัวควบคุม Pflugmacher (2002) พบเจริญเติบโตลดลง และออกซิเจน photosynthetic ผลิต ตลอดจนการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบเม็ดหลังจากเพิ่ม microcystin-LR หนึ่งหลัก cyanobacterial รอง metabolites น้ำท่วม macrophytes Ceratophyllum demersum และ Myriophyllum spicatum ศึกษาทดสอบผลของ cyanobacteria เดียวชนิด exudates หรือสารสกัด macrophytes น้ำท่วม และโดยเฉพาะอย่างยิ่งของการงอกของเมล็ดพืชและต้นเจริญเติบโตระยะ ไร หายไป ใน gen eral หน้าที่สรีรวิทยา หรือระบบนิเวศที่เล่น โดยส่วนใหญ่ของ metabolites รองซับซ้อนผลิต โดย cyanobacteria มียังคง เปรียว (Leão et al., 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งการปกครองจมอยู่ใต้น้ำพืชและความล้มเหลวของการกู้คืนมีการอธิบายโดยจำนวนของทางกายภาพเคมีและชีวภาพ anisms กลไกที่รักษาทะเลสาบตื้นทั้งใน macrophyte- รัฐหรือแพลงก์ตอนพืชที่โดดเด่น (ลูก et al, 1989;. Scheffer et al, ., 1993) ยังเป็นของปฏิสัมพันธ์ allelopathic ได้รับการกล่าวถึงเป็นหลักเป็นกลไกที่มีศักยภาพของแพลงก์ตอนพืช inhibi- การจมอยู่ใต้น้ำโดย macrophytes เสถียรภาพเงื่อนไขที่ชัดเจนน้ำ (ด้ามและ Gross, 2008) อย่างไรก็ตามผลกระทบย้อนกลับของสารที่หลั่งจากแพลงก์ตอนพืชใน macrophytes จมอยู่ใต้น้ำที่ดูเหมือนจะเป็นไปได้ในทะเลสาบ eutrophic ก่อนที่จะมีการสูญเสียที่สมบูรณ์ของสังคมพืช (Sayer et al., 2010) หรือในระหว่างการลดสารอาหาร load- ไอเอ็นจี (ด้าม et al., ผลที่ไม่ถูกเผยแพร่) ผู้ผลิตหลักทั้งหมดน้ำมีความสามารถในการผลิตและการปล่อยสาร allelopathically (Gross, 2003) และไซยาโนแบคทีเรียจำนวนมากและสารเคมีที่ปล่อยสาหร่ายที่ยับยั้งการเจริญเติบโตของร่วมที่เกิดขึ้นชนิดแพลงก์ตอนพืช (เช่น Graneli et al., 2008) จะได้รับข้อเสนอแนะ gested ว่าสารสารเหล่านี้มีบทบาทสำคัญในลำดับบานสีเขียว (เช่นคีด 1977) หลักฐานโดยตรงสำหรับผลกระทบ allelopathic ของสาหร่ายและไซยาโนแบคทีเรียในน้ำ macrophytes แต่เป็นสิ่งที่หายาก รถตู้และ Vierssen Prins (1985) พบว่าลดการผลิตออกซิเจนสุทธิใน Zannichellia peltata เติบโตในวัฒนธรรมแพลงก์ตอนพืชผสมสาย ltrates ชาร์ (1985) พบว่าโรงงานขนาดน้ำหนักแห้งเนื้อหาคลอโรฟิลและอัตราการขยายพันธุ์ของสายพันธุ์ oating ชั้นผักตบชวาที่จะลดลงเมื่อปลูกในน้ำที่มีส่วนผสมของแพลงก์ตอนพืช, สั่งเทียบกับการควบคุมสาหร่ายฟรี P fl ugmacher (2002) ตั้งข้อสังเกตการเจริญเติบโตที่ลดลงและการผลิตออกซิเจนสังเคราะห์แสงเช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบเม็ดสีหลังจากเติม microcystin-LR ซึ่งเป็นหนึ่งในสารทุติยภูมิหลักไซยาโนแบคทีเรียที่จะจมอยู่ใต้น้ำ macrophytes demersum Ceratophyllum และ Myriophyllum spicatum การทดสอบการศึกษาผลกระทบของไซยาโนแบคทีเรียชนิดเดียวหรือสารที่หลั่งสารสกัดใน macrophytes จมอยู่ใต้น้ำและโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อการงอกของพวกเขาและระยะการเจริญเติบโตในช่วงต้น แต่จะหายไป ใน eral gen- บทบาททางสรีรวิทยาของระบบนิเวศหรือเล่นโดยส่วนใหญ่ของสารทุติยภูมิที่ซับซ้อนไซยาโนแบคทีเรียที่ผลิตโดยยังคงเข้าใจยาก (Leão et al., 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พืชทั้งในการปกครองและความล้มเหลวของการกู้คืนจะอธิบายได้โดยจำนวนของทางกายภาพ เคมี และชีวภาพ ที่ รักษา anisms Mech - ทะเลสาบตื้นทั้งมาโครไฟต์ - หรือแพลงก์ตอนพืชการปกครองรัฐ ( ลูก et al . , 1989 ; เชเฟอร์ et al . , 1993 ) เป็นของยังการสื่อสารความหลากหลายมีหลักถูกกล่าวถึงเป็นกลไกที่มีศักยภาพของแพลงก์ตอนพืชใน inhibi , โดย , ภาวะน้ำล้างเครื่อง ( ด้ามต่อ , 2008 ) แต่กลับลบผลของสารที่หลั่งจากแพลงก์ตอนพืชในน้ำปรากฏเป็นไปได้ในทะเลสาบยูโทรฟิกก่อนการสูญเสียที่สมบูรณ์ของสังคมพืช ( Sayer et al . ,ปี 2010 ) หรือระหว่างการโหลดสารอาหาร - ing ( ด้าม et al . , ประกาศผล ผู้ผลิตหลักทางน้ำทั้งหมดมีความสามารถในการผลิตและปล่อย allelopathically ปราดเปรียวสารประกอบ ( รวม , 2003 ) และสาหร่ายไซยาโนแบคทีเรียมากมายและปล่อยสารเคมีที่ยับยั้งการเจริญเติบโตของแพลงก์ตอนพืชชนิด CO ที่เกิดขึ้น ( เช่น graneli et al . , 2008 )มีซากุ - gested ที่สารสำคัญเหล่านี้มีบทบาทในสีเขียวบานลำดับ ( เช่นที่อยู่ , 1977 ) พยานหลักฐานโดยตรงสำหรับผลทดสอบของสาหร่ายและพืชที่มีต่อสัตว์น้ำ แต่ก็ขาดแคลน และรถตู้ vierssen พรินส์ ( 1985 ) ได้ลดการผลิตออกซิเจนสุทธิใน zannichellia paniculata ปลูกผสมวัฒนธรรมแพลงค์ตอนพืชจึง ltrates .Sharma ( 1985 ) พบว่าขนาดของโรงงาน น้ำหนักแห้ง ปริมาณคลอโรฟิลล์และอัตราการขยายพันธุ์ของfl oating ชนิดผักตบชวาจะลดลงเมื่อปลูกในน้ำที่มีส่วนผสมของแพลงตอน com - pared กับสาหร่ายการควบคุมฟรี P fl ugmacher ( 2002 ) สังเกตการเจริญและการผลิตออกซิเจนการสังเคราะห์ด้วยแสง ตลอดจนการเปลี่ยนแปลงในสีที่มีแบบแผนหลังจากเพิ่มเติมจาก LR ,หนึ่งในหลักระบบยูสารทุติยภูมิในน้ำพืชและ ceratophyllum demersum myriophyllum spicatum . การศึกษาทดสอบผลของสารที่หลั่งไซยาโนแบคทีเรียชนิดเดียว หรือสารสกัดจากพืชที่จมอยู่ใต้น้ำ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง การงอกของเมล็ดและระยะการเจริญเติบโตแรกแต่จะหายไป ในที่ , - ,ทางกายภาพหรือทางนิเวศวิทยาบทบาทที่เล่นโดยส่วนใหญ่ที่ซับซ้อนของสารทุติยภูมิที่ผลิตโดยไซยาโนแบคทีเรียยังคงเข้าใจยาก ( เลอ ฮัล o et al . , 2010 )