A wide variety of feedstocks can be

A wide variety of feedstocks can be used depending on location, cost, and availability. The use of manure as a feedstock is particularly attractive in areas such as the Chesapeake Bay watershed that are under significant environmental pressure to curtail surface application
of manure. Regulations in many areas limit the rate of manure that can be land-applied, so pyrolyzing manure into biochar and bio-oil could be beneficial. However, these regulations normally limit the land application of phosphorus and the phosphorus in the manure is retained in the biochar.
The phosphorus in biochar is of lower availability and higher concentration than it was in the manure, but the release rate into the soil is much lower than that from manure; therefore, it has the potential of being land-applied with lower nutrient runoff problems. The biochar is also much lighter than the manure it was produced from, and if it is then seen as a value-added product, it will make long-distance transport and use out of areas of animal production more feasible.
The term biochar was originally associated with a specific type of production, known as ‘slow
pyrolysis’. In this type of pyrolysis, oxygen is absent, heating rates are relatively slow, and
peak temperatures relatively low (Section 2.1.3.1). However, the term biochar has since
been extended to products of short duration pyrolysis at higher temperatures known as ‘fast
pyrolysis’ (Section 2.1.3.2) and novel techniques such as microwave conversion.
It is important to note that there is a wide variety of char products produced industrially. For
applications such as activated carbon, char may be produced at high temperature, under
long heating times and with controlled supply of oxygen. In contrast, basic techniques for
manufacture of charcoal (such as clay kilns) tend to function at a lower temperature, and
reaction does not proceed under tightly controlled conditions. Traditional charcoal production
should be more accurately described as 'carbonisation' (Section 2.1.3.4), which involves
smothering of biomass with soil prior to ignition or combustion of biomass whilst wet. Drying
and roasting biomass at even lower temperatures is known as ‘torrefaction’ (Arias et al.,
2008).
A charred material is also formed during 'gasification' of biomass, which involves thermal
conversion at very high temperature (800°C) and in the partial presence of oxygen (Section
2.1.3.5). This process is designed to maximise the production of synthesis gas (‘syngas’).
Materials produced by torrefaction and gasification differ from biochar in physico-chemical
properties, such as particle pore size and heating value (Prins et al., 2006) and have
industrial applications, such as production of chemicals (methanol, ammonia, urea) rather
than agricultural applications.
In order to differentiate biochar from charcoal formed in natural fire, activated carbon, and
other black carbon materials, the following list of terms aims to better define the different

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถใช้วมวลที่หลากหลายขึ้นอยู่ กับตำแหน่ง ต้นทุน ความพร้อมใช้งาน การใช้มูลเป็นวัตถุดิบเป็นน่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่เช่นพื้นที่ลุ่มน้ำ Chesapeake Bay ที่อยู่ภายใต้แรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมสำคัญรวบรัดใช้ผิว ของมูล ระเบียบข้อบังคับในหลายพื้นที่จำกัดอัตรามูลที่สามารถที่ดินใช้ เพื่อ pyrolyzing มูล biochar และน้ำมันชีวภาพอาจเป็นประโยชน์ต่อ อย่างไรก็ตาม ระเบียบเหล่านี้จำกัดการประยุกต์ที่ดินฟอสฟอรัสปกติ แล้วฟอสฟอรัสในมูลถูกเก็บไว้ใน biocharฟอสฟอรัสใน biochar ล่างพร้อม และความเข้มข้นสูงกว่าที่มีในมูล แต่อัตราการปล่อยลงในดินมากที่ต่ำกว่าจากมูล ดังนั้น มันมีศักยภาพในการใช้ที่ดิน มีปัญหาไหลบ่าที่ธาตุอาหารต่ำ Biochar ก็เบามากกว่ามูลมันถูกผลิตจาก และถ้าแล้วเห็นเป็นผลิตภัณฑ์มูลค่าเพิ่ม มันจะทำให้ไกลการขนส่ง และใช้ออกจากพื้นที่การผลิตสัตว์ที่เป็นไปได้มากขึ้นBiochar ระยะเดิมเชื่อมโยงกับชนิดของการผลิต เรียกว่า ' ช้าไพโรไลซิ ชีวภาพชนิดนี้ ออกซิเจนขาด ราคาเครื่องทำความร้อนได้ค่อนข้างช้ามาก และช่วงอุณหภูมิค่อนข้างต่ำ (ส่วน 2.1.3.1) อย่างไรก็ตาม biochar ระยะมีตั้งแต่การขยายผลิตภัณฑ์ของไพโรไลซิระยะเวลาสั้น ๆ ที่อุณหภูมิสูงขึ้นที่เรียกว่า ' อย่างรวดเร็วpyrolysis’ (Section 2.1.3.2) and novel techniques such as microwave conversion.It is important to note that there is a wide variety of char products produced industrially. Forapplications such as activated carbon, char may be produced at high temperature, underlong heating times and with controlled supply of oxygen. In contrast, basic techniques formanufacture of charcoal (such as clay kilns) tend to function at a lower temperature, andreaction does not proceed under tightly controlled conditions. Traditional charcoal productionshould be more accurately described as 'carbonisation' (Section 2.1.3.4), which involvessmothering of biomass with soil prior to ignition or combustion of biomass whilst wet. Dryingand roasting biomass at even lower temperatures is known as ‘torrefaction’ (Arias et al.,2008).A charred material is also formed during 'gasification' of biomass, which involves thermalconversion at very high temperature (800°C) and in the partial presence of oxygen (Section2.1.3.5). This process is designed to maximise the production of synthesis gas (‘syngas’).Materials produced by torrefaction and gasification differ from biochar in physico-chemicalproperties, such as particle pore size and heating value (Prins et al., 2006) and haveindustrial applications, such as production of chemicals (methanol, ammonia, urea) ratherthan agricultural applications.In order to differentiate biochar from charcoal formed in natural fire, activated carbon, andวัสดุอื่น ๆ คาร์บอนสีดำ รายการเงื่อนไขมีวัตถุประสงค์เพื่อกำหนดที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหลากหลายของวัตถุดิบสามารถนำมาใช้ขึ้นอยู่กับตำแหน่ง, ค่าใช้จ่ายและความพร้อม การใช้ปุ๋ยเป็นวัตถุดิบที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่เช่นลุ่มน้ำ Chesapeake Bay
ที่มีภายใต้ความกดดันด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญในการลดการประยุกต์ใช้พื้นผิวของมูล กฎระเบียบในหลายพื้นที่ จำกัด อัตราปุ๋ยที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ที่ดินเพื่อ pyrolyzing ปุ๋ยลงใน biochar และน้ำมันชีวภาพที่อาจจะเป็นประโยชน์ อย่างไรก็ตามกฎระเบียบเหล่านี้ปกติจะ จำกัด การประยุกต์ใช้ที่ดินของฟอสฟอรัสและฟอสฟอรัสในปุ๋ยจะถูกเก็บไว้ใน biochar ได้.
ฟอสฟอรัสใน biochar มีความพร้อมใช้งานที่ลดลงและความเข้มข้นที่สูงขึ้นกว่าเดิมในปุ๋ย แต่อัตราการปล่อยลงไปในดินมาก ต่ำกว่าที่จากมูล; จึงมีศักยภาพที่จะถูกนำมาใช้ที่ดินที่มีปัญหาการไหลบ่าของสารอาหารลดลง biochar ยังเป็นมากเบากว่าปุ๋ยมันถูกผลิตจากและถ้ามันก็จะเห็นเป็นผลิตภัณฑ์ที่มีมูลค่าเพิ่มก็จะทำให้การขนส่งทางไกลและการใช้งานออกจากพื้นที่ของการผลิตสัตว์ไปได้มากขึ้น.
biochar คำเดิม ที่เกี่ยวข้องกับประเภทเฉพาะของการผลิตที่เรียกว่า
'ช้าไพโรไลซิ' ในประเภทของการไพโรไลซินี้จะขาดออกซิเจนอัตราความร้อนที่ค่อนข้างจะช้าและอุณหภูมิสูงสุดที่ค่อนข้างต่ำ (มาตรา 2.1.3.1)
อย่างไรก็ตาม biochar
ระยะตั้งแต่รับการขยายผลิตภัณฑ์ของไพโรไลซิระยะเวลาสั้นๆ ที่อุณหภูมิสูงที่เรียกว่า
'อย่างรวดเร็วไพโรไลซิ(มาตรา 2.1.3.2) และเทคนิคนวนิยายเช่นการแปลงไมโครเวฟ.
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่ามีความหลากหลายของ ผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมผลิตถ่าน สำหรับการใช้งานเช่นถ่านถ่านอาจจะมีการผลิตที่อุณหภูมิสูงภายใต้ครั้งความร้อนที่ยาวนานและมีอุปทานควบคุมออกซิเจน ในทางตรงกันข้ามเทคนิคพื้นฐานสำหรับการผลิตถ่าน (เช่นเตาเผาดิน) มีแนวโน้มที่จะทำงานที่อุณหภูมิต่ำและปฏิกิริยาที่ไม่ได้ดำเนินการภายใต้เงื่อนไขการควบคุมอย่างแน่นหนา การผลิตถ่านแบบดั้งเดิมควรจะอธิบายถูกต้องมากขึ้นเป็น 'carbonisation (มาตรา 2.1.3.4) ซึ่งเกี่ยวข้องกับการกลั้นชีวมวลที่มีดินก่อนที่จะมีการเผาไหม้หรือการเผาไหม้ของเชื้อเพลิงชีวมวลในขณะที่เปียก การอบแห้งและชีวมวลอบที่อุณหภูมิต่ำเป็นที่รู้จักกันเป็น 'torrefaction (Arias et al., 2008). วัสดุที่ไหม้เกรียมจะเกิดขึ้นในช่วง' ก๊าซ 'ชีวมวลซึ่งเกี่ยวข้องกับความร้อนแปลงที่อุณหภูมิสูงมาก(800 ° C) ในที่ที่มีบางส่วนของออกซิเจน (มาตรา2.1.3.5) กระบวนการนี้ถูกออกแบบมาเพื่อเพิ่มการผลิตก๊าซสังเคราะห์ (syngas). วัสดุที่ผลิตโดย torrefaction และก๊าซแตกต่างจาก biochar ในทางเคมีกายภาพคุณสมบัติเช่นอนุภาคขนาดรูขุมขนและค่าความร้อน(Prins et al., 2006) และมีความประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรมเช่นการผลิตของสารเคมี (เมทานอลแอมโมเนียยูเรีย) ค่อนข้างมากกว่าการใช้งานการเกษตร. เพื่อที่จะแยกความแตกต่าง biochar จากถ่านที่เกิดขึ้นในกองไฟธรรมชาติถ่านและอื่นๆ วัสดุคาร์บอนสีดำรายการต่อไปนี้ข้อตกลงที่มีเป้าหมายที่จะดีกว่าที่กำหนด แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความหลากหลายของวัตถุดิบที่สามารถใช้ขึ้นอยู่กับสถานที่ ค่าใช้จ่าย และความพร้อม การใช้มูลสัตว์เป็นวัตถุดิบที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ เช่น อ่าวเชสสสันปันน้ำที่สำคัญด้านสิ่งแวดล้อมภายใต้ความดันเพื่อตัดทอนพื้นผิวใบสมัคร
มูล . กฎระเบียบในหลายพื้นที่ จำกัด อัตราปุ๋ยคอกที่สามารถที่ดินที่ใช้ดังนั้น pyrolyzing ปุ๋ยคอกเป็นไบโอชาร์และ ไบโอ น้ํามันอาจจะเป็นประโยชน์ อย่างไรก็ตาม กฎระเบียบเหล่านี้จะ จำกัด การใช้ประโยชน์ที่ดินและฟอสฟอรัสในปุ๋ยจะยังคงอยู่ในไบโอชาร์ .
ฟอสฟอรัสในไบโอชาร์มีห้องพักที่ลดลงและความเข้มข้นที่สูงขึ้นกว่าที่เคยเป็นปุ๋ย แต่อัตราการปล่อยลงในดินน้อยกว่าที่น้อยที่สุด ดังนั้นมันมีศักยภาพของการใช้ที่ดินกับการลดสารอาหารที่เกิดปัญหา ส่วนไบโอชาร์ก็อ่อนลงกว่าปุ๋ยถูกผลิตจาก และถ้าเป็นแล้วเห็นเป็นผลิตภัณฑ์มูลค่าเพิ่ม จะทำให้การขนส่งทางไกล และใช้ประโยชน์จากพื้นที่การผลิตสัตว์มากขึ้นเป็นไปได้ .
คำว่าไบโอชาร์เดิมที่เกี่ยวข้องกับประเภทที่เฉพาะเจาะจงของการผลิต , ที่รู้จักกันเป็น ' ช้า