“Shall I compare thee to a summer’s

“Shall I compare thee to a summer’s day” is a classic poem by the legendary William Shakespeare. This poem is his eighteenth sonnet, and perhaps the most well-known out of all Shakespeare’s one hundred and fifty four sonnets. With the renowned writing style and techniques, Shakespeare has made the meaning of this love poem so intriguing. The chosen subject matter, describing the theme of love has created a remarkable longevity for this poem until these days. The content mentioned above, along with the context, tone and an array of literary devices will be analyzed thoroughly in this essay.

The title “Shall I compare thee to a summer’s day” partially conveys the theme of the appreciation of beauty, and the sense of falling in love. Hypothetically, the personal context of this poem is Shakespeare falling in love with a remarkably attractive woman. Through the comparison of this woman’s good looks with the nature of “a summer’s day”, the subject matter appears to be Shakespeare being truly infatuated by the loveliness of this lady. The theme suggested is the eternal love and beauty. Due to the historical context being in the 17th century, the language of this poem is old English, which is formal and complex. The tone of this sonnet is very elegant and suavely romantic, which creates a heart-warming mood for the readers. “Shall I compare thee to a summer’s day” is a lyrical poem, comprising complete features of sonnet form. It has fourteen lines in total, divided into three quatrains then followed by a couplet. Almost every line in this sonnet directly conveys the subject matter with many clear and vivid images. The rhyme scheme is structured in order: abab cdcd efef gg.

Throughout this poem, the use of imagery can be seen many times, through the vivid image of the woman’s beauty compared to the glow summer. The poem starts with a rhetorical question “Shall I compare thee to a summer’s day?” which implies adoration to his beloved. Then the next line is the admiration for this woman’s magnificence with two adjectives “lovely” and “moderate”. The selection of these two words makes this woman’s good look seems very pleasant but also magnificent. There’s a repetition of the word “more” before the two adjectives, which increases the effect of praising the loveliness of this lady. The next two lines “Rough winds do shake the darling bush of May”, “And summer lease hath all too short a date” expresses the negative aspect of summer. Shakespeare’s use of imagery for “rough winds” implies that the tempestuous weather is ruining the joy of summer and fades the splendor away. Then it’s followed by the complaint of summer passes too quickly, which metaphorically suggests that all beauty is only temporary, all pleasant thing must come to an end at some point.

The second quatrain addresses about the nature of summer and beauty in general. The fifth and sixth lines have brilliant personifications of the sun as “the eyes of heaven” and “his golden complexion”. They implicitly describe the characteristics on a face, with the use of imagery and metaphor. The next two lines refer to an unavoidable truth that all beautiful things will eventually grow fainter as time goes by, and because of the strenuous encounters in life. “And every fair from fair sometime declines” “By chance or nature’s changing course untrimm’d:” Shakespeare uses the alliteration, as well as repetition “fair from fair” to emphasize the attractiveness fading away. He has combined proficiently two literary devices in just three words. The ninth line deliberately shows a complete contrast idea: “But thy eternal Summer shall not fade” describes the beauty that will stay for eternity, and will always remain the quality and prolonged existence. The repetition of “nor” has the effect of emphasizing that nothing can decline the gorgeousness of this lady that Shakespeare adored.

The couplet, which is the last two lines of the poem also contain a repetition “So long as”. The aim is to reveal the everlasting beauty of Shakespeare’s beloved. He also used hyperbole “men can breathe….eyes can see” to exaggerate the significance of her exquisiteness to him. The hyperbole also refers to the longevity of this poem: as long as there are people still alive to read poems this sonnet will live, and you will live in it.

Through the sophisticated language and description of his beloved, Shakespeare has shown his joy of being deeply in love with a beautiful woman. It is very skillful of this renowned writer to use the image of the bright summer to compare with the eternal beauty of this woman. The imagery has expressed entirely the subject matter and theme of this romantic sonnet. Not only does Shakespeare believe that immortality exist through the beauty, it also stays in his poem. Truly, this love sonnet has elapsed through so many generations, and his premise for the endless beauty has come true.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"จะฉันเปรียบเทียบทั้งหลายวันของฤดูร้อน" เป็นบทกวี โดยเชกสเปียร์ William ตำนานคลาสสิก กลอนนี้เป็นของเขาณ eighteenth และอาจเป็นรู้จักมากที่สุดจากโคลงของเชกสเปียร์ทั้งหมดหนึ่งร้อยห้าสิบสี่ ด้วยลักษณะการเขียนที่มีชื่อเสียงและเทคนิค เชกสเปียร์ได้ได้ความหมายของกลอนรักนี้น่าดังนั้น ท่านสาระ การอธิบายรูปแบบของความรักได้สร้างลักษณะที่โดดเด่นสำหรับกลอนนี้จนถึงวันนี้ เนื้อหาที่กล่าวข้างต้น พร้อมกับบริบท เสียงและสิ่งอุปกรณ์วรรณคดีจะวิเคราะห์ได้อย่างละเอียดในบทความครั้งนี้ชื่อเรื่องบางส่วน "จะฉันเปรียบเทียบทั้งหลายวันของฤดูร้อน" สื่อถึงรูปแบบของการเพิ่มค่าของความงาม และสำนึกอยู่ในความรัก Hypothetically บริบทส่วนบุคคลของบทกวีนี้เป็นเชกสเปียร์ที่ตกหลุมรักกับผู้หญิงที่น่าสนใจต่าง ๆ มากมาย โดยการเปรียบเทียบของผู้หญิงคนนี้ดูดีด้วยธรรมชาติ "วันของฤดูร้อน" เรื่องดูเหมือนจะ เป็นเชคสเปียร์เป็นอย่างหลัง โดย loveliness ของผู้หญิงนี้ ชุดรูปแบบแนะนำคือ รักนิรันดร์และความงาม เนื่องจากบริบททางประวัติศาสตร์ในศตวรรษที่ 17 ภาษาของบทกวีนี้เป็นอังกฤษเก่า ซึ่งเป็นทาง และซับซ้อน เสียงณที่นี้คือ suavely โรแมนติก และสง่างามมากที่สร้างอารมณ์ heart-warming สำหรับผู้อ่าน "จะฉันเปรียบเทียบทั้งหลายวันของฤดูร้อน" เป็นบทกวีน้อยจอมเวทย์ ประกอบด้วยคุณลักษณะที่สมบูรณ์ของแบบฟอร์มณ มีสิบสี่บรรทัดรวม แบ่งสาม quatrains แล้วไปมาแล้ว โดยการ couplet เกือบทุกบรรทัดในณที่นี้สื่อถึงเรื่องที่ มีภาพชัดเจน และสดใสมากโดยตรง โครงร่างสัมผัสการจัดโครงสร้างลำดับ: abab cdcd efef ggตลอดทั้งบทกวีนี้ การใช้ภาพถ่ายสามารถเห็นหลายครั้ง ผ่านภาพสดใสสวยงามของผู้หญิงเมื่อเทียบกับฤดูการเรืองแสง กลอนเริ่มต้นกับคำถามไม่ "จะฉันเปรียบเทียบทั้งหลายวันของฤดูร้อน" ซึ่งหมายถึงการนมัสการการรักของเขา แล้ว บรรทัดถัดไปเป็นชื่นชมในความสง่างามของผู้หญิงด้วยคำคุณศัพท์สอง "น่ารัก" และ "ปานกลาง" ตัวเลือกเหล่านี้ทำให้คำที่สองดูดีของผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนดี แต่ยังสวยงาม มีการซ้ำคำ "เพิ่มเติม" ก่อนคำคุณศัพท์สอง ซึ่งช่วยเพิ่มผลของสรรเสริญ loveliness ของผู้หญิงนี้ ถัดไปสองบรรทัด "ลมหยาบจับบุชดาร์ลิงพฤษภาคม" "และร้อนเช่าทรงวันสั้นเกินไปทั้งหมด" แสดงด้านลบของฤดูร้อน ใช้ของเชกสเปียร์ภาพ "ลมหยาบ" หมายความว่า อากาศ tempestuous เป็นการทำลายความสุขของฤดูร้อน และค่อย ๆ ปรากฏงดงามไป แล้ว ก็ตาม ด้วยเรื่องร้องเรียนของฤดูร้อนผ่านเร็วเกินไป ซึ่ง metaphorically แสดงให้เห็นว่า ความงามทั้งหมดเป็นเพียงชั่วคราว สิ่งดีทั้งหมดต้องมาสิ้นสุดที่จุดใดจุดหนึ่งที่อยู่ quatrain ที่สองเกี่ยวกับธรรมชาติของฤดูร้อนและสวยงามทั่วไป บรรทัดห้า และหก personifications สดใสของดวงอาทิตย์เป็น "ดวงตาสวรรค์" และ "ผิวของเขาทอง" ได้ พวกเขานัยอธิบายลักษณะบนใบหน้า มีการใช้ภาพและเทียบ บรรทัดสองถัดไปหมายถึงความจริงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่สิ่งสวยงามในที่สุดจะโตหวังที่รำไรเป็นเวลาไปด้วย และเนื่อง จากพบต้องใช้ความพยายามในชีวิต "และทุกแฟร์จากลดอัตรา sometime แฟร์" "โอกาสหรือหลักสูตรที่เปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ untrimm จะ: " เชกสเปียร์ใช้ alliteration เป็น "ธรรมจากธรรม" ซ้ำเพื่อเน้นความเท่ที่เลือนหายไป เขาได้รวมให้สองวรรณกรรมอุปกรณ์เพียงสามคำ บรรทัด 9 แสดงความคิดที่คมชัดสมบูรณ์โดยเจตนา: "แต่พระองค์ร้อนนิรันดร์จะไม่จางหาย" อธิบายความงามที่จะอยู่ชั่วนิรันดร์ และจะยังคง คุณภาพและดำรงอยู่นาน การซ้ำซ้อนของ "หรือ" มีผลเน้นที่ไม่สามารถปฏิเสธ gorgeousness ของผู้หญิงนี้เคารพเชกสเปียร์Couplet ซึ่งเป็นบรรทัดสุดท้ายสองของกลอนยังประกอบด้วย "ตราบ" ซ้ำอีก จุดมุ่งหมายจะเปิดเผยความงามนิรันดร์ของเชกสเปียร์ของรัก นอกจากนี้เขายังใช้ hyperbole "ผู้ชายสามารถหายใจ...ตาสามารถมองเห็น" จะโอ้อวดถึงความสำคัญของ exquisiteness ของเธอกับเขาได้ Hyperbole ยังอ้างอิงถึงลักษณะของบทกวีนี้: ตราบใดที่มีคน ยังมีชีวิตอยู่อ่านบทกวีณนี้จะอาศัยอยู่ และคุณจะอยู่ในนั้นผ่านภาษาที่ซับซ้อนและคำอธิบายของรักของเขา เชกสเปียร์ได้แสดงความสุขของเขาอยู่อย่างลึกซึ้งในความรักกับผู้หญิงสวย มากฝีมือของผู้เขียนนี้ชื่อเสียงใช้รูปของร้อนสดใสเปรียบเทียบกับความงามนิรันดร์ของผู้หญิงคนนี้ได้ ภาพที่ได้แสดงทั้งสาระ และชุดรูปแบบของณสุดโรแมนติกนี้ ไม่ เพียงไม่เชคสเปียร์เชื่อว่า มีความเป็นอมตะผ่านความสวยงาม มันอยู่ในบทกวีของเขา อย่างแท้จริง ณรักนี้ได้ผ่านไปผ่านมากรุ่น และเขารื่นรมย์ในความงามไม่รู้จบมาจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉันจะเปรียบเทียบเจ้าไปในวันฤดูร้อน" เป็นบทกวีคลาสสิกโดยตำนานวิลเลียมเช็คสเปียร์ บทกวีนี้เป็นโคลงที่สิบแปดของเขาและอาจจะมากที่สุดที่รู้จักกันดีจากเช็คสเปียร์ทั้งหมด 154 บทกวี ด้วยสไตล์การเขียนที่มีชื่อเสียงและเทคนิคเช็คสเปียร์ได้ทำให้ความหมายของบทกวีความรักนี้เพื่อให้น่าสนใจ เลือกเรื่องที่อธิบายถึงรูปแบบของความรักได้สร้างยืนยาวที่น่าทึ่งสำหรับบทกวีจนวันนี้นี้ เนื้อหาดังกล่าวข้างต้นพร้อมกับบริบทเสียงและอาร์เรย์ของอุปกรณ์วรรณกรรมจะได้รับการวิเคราะห์อย่างละเอียดในบทความนี้. ชื่อ "จะผมเปรียบเทียบให้ท่านเป็นวันในฤดูร้อนของ" บางส่วนที่บ่งบอกถึงรูปแบบของการแข็งค่าของความงามและความรู้สึก การตกหลุมรัก สมมุติฐานบริบทของส่วนบุคคลของบทกวีของเช็คสเปียร์นี้จะตกอยู่ในความรักกับผู้หญิงที่น่าสนใจอย่างน่าทึ่ง ผ่านการเปรียบเทียบลักษณะที่ดีของผู้หญิงคนนี้กับธรรมชาติของ "วันในฤดูร้อนของ" ที่เรื่องดูเหมือนจะเช็คสเปียร์ถูกหลงใหลอย่างแท้จริงโดยความน่ารักของผู้หญิงคนนี้ รูปแบบที่แนะนำคือความรักนิรันดร์และความงาม เนื่องจากบริบททางประวัติศาสตร์อยู่ในศตวรรษที่ 17 ภาษาของบทกวีนี้เป็นรุ่นเก่าภาษาอังกฤษซึ่งเป็นที่เป็นทางการและมีความซับซ้อน เสียงของโคลงนี้อย่างสวยงามและโรแมนติก suavely ซึ่งจะสร้างอารมณ์หัวใจอบอุ่นสำหรับผู้อ่าน "ฉันจะเปรียบเทียบเจ้าไปในวันฤดูร้อน" เป็นบทกวีโคลงสั้น ๆ ประกอบไปด้วยคุณสมบัติที่สมบูรณ์ของรูปแบบโคลง มันมีสิบสี่สายรวมแบ่งออกเป็นสาม quatrains แล้วตามด้วยคู่ เกือบทุกสายในโคลงนี้โดยตรงบ่งบอกถึงเรื่องที่มีหลายภาพที่ชัดเจนและสดใส สัมผัสโครงการมีโครงสร้างในการสั่งซื้อ: Abab cdcd efef GG. ตลอดบทกวีนี้การใช้ภาพที่สามารถมองเห็นหลายครั้งผ่านภาพที่สดใสของความสวยความงามของผู้หญิงเมื่อเทียบกับช่วงฤดูร้อนเรืองแสง บทกวีที่เริ่มต้นด้วยคำถามเชิงโวหาร "ฉันจะเปรียบเทียบเจ้าไปในวันฤดูร้อนหรือไม่" ซึ่งหมายถึงความรักที่จะรักของเขา จากนั้นบรรทัดถัดไปคือความชื่นชมสำหรับความงดงามของหญิงคนนี้มีสองคำคุณศัพท์ "น่ารัก" และ "ปานกลาง" การเลือกของทั้งสองคำที่ทำให้ดูดีของผู้หญิงคนนี้น่าพอใจมาก แต่ยังงดงาม มีการซ้ำซ้อนของคำว่าเป็น "มากกว่า" ก่อนที่ทั้งสองคำคุณศัพท์ซึ่งจะเป็นการเพิ่มผลกระทบของความน่ารักของยกย่องผู้หญิงนี้ ต่อมาอีกสองเส้น "ลมหยาบทำเขย่าพุ่มไม้ที่รักของเดือนพฤษภาคม", "ฤดูร้อนและเช่าทรงสั้นเกินไปทุกวัน" เป็นการแสดงออกถึงด้านลบของฤดูร้อน การใช้งานของเช็คสเปียร์ของภาพสำหรับ "ลมหยาบ" แสดงให้เห็นว่าสภาพอากาศที่รุนแรงจะทำลายความสุขของฤดูร้อนและจางหายไปความงดงาม จากนั้นก็จะตามมาจากการร้องเรียนของฤดูร้อนที่ผ่านเร็วเกินไปที่เปรียบเทียบให้เห็นว่าความงามเป็นเพียงชั่วคราวทุกสิ่งที่น่าพอใจจะต้องมาถึงจุดสิ้นสุดที่จุดบาง. ที่อยู่บรรทัดที่สองเกี่ยวกับธรรมชาติของฤดูร้อนและความงามในทั่วไป เส้นที่ห้าและหกมีบุคลาธิษฐานที่ยอดเยี่ยมของดวงอาทิตย์เป็น "ดวงตาแห่งสวรรค์" และ "ผิวสีทองของเขา" พวกเขาโดยปริยายอธิบายลักษณะบนใบหน้าด้วยการใช้ภาพและอุปมา ต่อมาอีกสองเส้นหมายถึงความจริงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ว่าทุกสิ่งที่สวยงามที่สุดจะเติบโตจางเมื่อเวลาผ่านไปและเพราะการเผชิญหน้าที่มีพลังในชีวิต "และทุกที่เป็นธรรมจากธรรมบางครั้งลดลง" "โดยบังเอิญหรือหลักสูตรการเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ untrimm'd" เช็คสเปียร์ใช้สัมผัสอักษรเช่นเดียวกับการทำซ้ำ "ยุติธรรมจากยุติธรรม" ที่จะเน้นความน่าดึงดูดใจจางหายไป เขาได้รวมคล่องสองอุปกรณ์วรรณกรรมในเวลาเพียงสามคำ สายเก้าจงใจแสดงให้เห็นถึงความคิดที่คมชัดสมบูรณ์: "แต่ฤดูร้อนนิรันดร์ของเจ้าจะไม่จางหายไป" อธิบายถึงความงามที่จะอยู่นิรันดร์และจะยังคงอยู่เสมอที่มีคุณภาพและการดำรงอยู่เป็นเวลานาน ซ้ำซ้อนของ "หรือ" มีผลของการเน้นว่าไม่มีอะไรสามารถปฏิเสธ gorgeousness ของผู้หญิงคนนี้ที่เช็คสเปียร์ที่ชื่นชอบได้. คู่ซึ่งเป็นสองบรรทัดสุดท้ายของบทกวียังมีการทำซ้ำเป็น "ตราบใดที่" จุดมุ่งหมายคือการแสดงให้เห็นถึงความงามนิรันดร์ของเช็คสเปียร์ที่รัก นอกจากนี้เขายังใช้อธิ "ผู้ชายสามารถหายใจ ... .eyes สามารถดู" เพื่ออวดความสำคัญของความงดงามของเธอกับเขา อธิยังหมายถึงการมีอายุยืนยาวของบทกวีนี้: ตราบใดที่มีคนยังมีชีวิตอยู่ในการอ่านบทกวีโคลงนี้จะมีชีวิตอยู่และคุณจะอาศัยอยู่ในนั้น. ผ่านภาษาที่มีความซับซ้อนและรายละเอียดของรักของเขาเช็คสเปียร์ได้แสดงให้เห็นความสุขของเขา เป็นลึกในความรักกับหญิงสาวสวย มันเป็นฝีมือของนักเขียนมากที่มีชื่อเสียงระดับนี้เพื่อใช้ภาพของฤดูร้อนที่สดใสในการเปรียบเทียบกับความงามนิรันดร์ของผู้หญิงคนนี้ ภาพทั้งหมดได้แสดงเรื่องและรูปแบบของโคลงโรแมนติกนี้ ไม่เพียง แต่จะเช็คสเปียร์เชื่อว่าเป็นอมตะอยู่ผ่านความงามก็ยังอยู่ในบทกวีของเขา แท้จริงโคลงความรักครั้งนี้ผ่านไปผ่านรุ่นมากมายและสถานที่ตั้งของเขาเพื่อความงามที่ไม่มีที่สิ้นสุดเป็นจริงขึ้นมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ผมจะเปรียบเทียบให้ท่าน " วันของฤดูร้อนเป็นบทกวีคลาสสิกโดยตำนาน วิลเลี่ยม เช็คสเปียร์ กลอนบทนี้เขาจะโคลง และบางทีอาจจะมากที่สุดที่รู้จักกันดีของเช็คสเปียร์หนึ่งร้อยห้าสิบสี่ sonnets . กับเทคนิคที่มีลักษณะการเขียนและเช็คสเปียร์ได้ทำให้ความหมายของความรักบทกวีน่าสนใจมากเลย ที่เลือกเรื่องอธิบายรูปแบบของความรักได้สร้างช่วงที่น่าจับตาสำหรับบทกวีนี้จนถึงทุกวันนี้ เนื้อหาที่กล่าวถึงข้างต้น พร้อมกับบริบท , เสียงและอาร์เรย์ของอุปกรณ์วรรณกรรมจะถูกวิเคราะห์อย่างละเอียดในบทความนี้

ชื่อ " ผมจะเปรียบเทียบให้ท่าน " วันของฤดูร้อนบางส่วนบ่งบอกถึงรูปแบบของการแข็งค่าของความงามและความรู้สึกของการตกหลุมรัก สมมติว่าบริบทส่วนบุคคลของบทกวีนี้เป็นเช็คสเปียร์ตกหลุมรักผู้หญิงมีเสน่ห์มาก ผ่านการเปรียบเทียบของผู้หญิงคนนี้ดูดีด้วยธรรมชาติของ " วัน " ของฤดูร้อน เรื่องที่ดูเหมือนจะเป็นเช็คสเปียร์เป็นอย่างแท้จริงหลงโดยความน่ารักของผู้หญิงคนนี้ กระทู้แนะนำเป็นรักนิรันดร์และความงามเนื่องจากในบริบททางประวัติศาสตร์ในศตวรรษที่ 17 ภาษาของบทกวีนี้เป็นภาษาอังกฤษที่เป็นทางการ และซับซ้อน เสียงของโคลงนี้มากสวยงามและโรแมนติกอย่างนุ่มนวล ซึ่งสร้างความอบอุ่นหัวใจ อารมณ์ผู้อ่าน " ผมจะเปรียบเทียบให้ท่าน " วันของฤดูร้อนเป็นบทกวีที่ไพเราะ ประกอบด้วยคุณลักษณะที่สมบูรณ์ของโคลงแบบฟอร์ม มี 14 บรรทัดทั้งหมดแบ่งออกเป็นสาม quatrains แล้วตามด้วยคู่เหมือน เกือบทุกสายในโคลงนี้โดยตรง นำเรื่องด้วยภาพที่ชัดเจนและคมชัดมาก แบบสัมผัส มีโครงสร้างในการสั่งซื้อ : abab cdcd efef gg

ตลอดบทกลอนนี้ การใช้งานของภาพที่สามารถมองเห็นได้หลายๆ ครั้ง ผ่านภาพสดใสของความงามของผู้หญิงเมื่อเทียบกับการเรืองแสงของฤดูร้อนบทกวีที่เริ่มต้นด้วยคำถาม " และผมจะเปรียบเทียบให้ท่านวันของฤดูร้อน ? " ซึ่งแสดงถึงความรักให้กับคนรักของเขา จากนั้นบรรทัดต่อไปคือการชื่นชมความงดงามของผู้หญิงคนนี้กับสองคำคุณศัพท์ " น่ารัก " และ " ปานกลาง " การเลือกของสองคำนี้ทำให้ผู้หญิงคนนี้ดูดีดูสวยงามมากแต่งดงามด้วยมีการทำซ้ำของคำว่า " มากกว่า " ก่อนที่สองคำคุณศัพท์ ซึ่งช่วยเพิ่มผลของชมความน่ารักของผู้หญิงคนนี้ สองเส้นถัดไป " ลมหยาบทำเขย่าที่รักบุชอาจจะ " , " และการเช่าฤดูร้อนได้ทั้งหมดสั้นเกินไปวัน " แสดงถึงด้านลบของฤดูร้อนเช็คสเปียร์ใช้จินตภาพ " ลม " หยาบแสดงถึงสภาพอากาศป่วนทำลายความสุขของฤดูร้อนและจางหายความงดงามเลย แล้วก็ตามมาด้วยการร้องเรียนของฤดูร้อนผ่านไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งเมื่อเปรียบเทียบแล้วพบว่า ความงามเป็นเพียงชั่วคราว ทุกเรื่องที่ถูกใจต้องมาสิ้นสุดที่จุดบาง .

วินาทีที่เหลอหลาที่อยู่เกี่ยวกับธรรมชาติของฤดูร้อนและความงามทั่วไป บรรทัดที่ 5 และ 6 มีบุคลาธิษฐานที่สดใสของดวงอาทิตย์เป็น " ดวงตาแห่งสวรรค์ " และ " ผิว " ทองของเขา พวกเขาโดยปริยาย อธิบายลักษณะบนใบหน้า ด้วยการใช้ภาพถ่ายและอุปมาสองบรรทัดถัดไปหมายถึงความจริงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ว่า สิ่งที่สวยงามทั้งหมดในที่สุดจะเติบโตนั้น เมื่อเวลาผ่านไป เพราะการเผชิญหน้าที่ยากเย็นแสนเข็ญในชีวิต " และทุกงานจากงานบ้าง ปฏิเสธ " โดยบังเอิญ หรือ ธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลงหลักสูตร untrimm จะ : " เชคสเปียร์ใช้สัมผัสอักษร ตลอดจนการยุติธรรม " จากงาน " เพื่อเน้นความน่าดึงดูดใจจางหายไปเขาได้รวมคล่องสองวรรณกรรมอุปกรณ์แค่สามคำ บรรทัดที่ 9 จงใจแสดงความคิดต่างสมบูรณ์ : " แต่เจ้านิรันดร์ฤดูร้อนจะไม่จางหาย " อธิบายถึงความงามนั้นจะอยู่ชั่วนิรันดร์ และจะยังคงคุณภาพและนานชาติการทำซ้ำของ " หรือ " ได้ผล เน้นที่ไม่มีอะไรสามารถปฏิเสธความหรูหราของผู้หญิงคนนี้ที่เชคสเปียร์ชอบ

ส่วนโคลง ซึ่งล่าสุดสองบรรทัดของบทกวียังประกอบด้วยซ้ำ " ตราบเท่าที่ " จุดมุ่งหมายคือการเปิดเผยความงามอมตะของเช็คสเปียร์ที่รัก เขายังใช้อติพจน์ " ผู้ชายสามารถหายใจ . . . . . . .ตาเห็น " พูดเกินความจริงความสำคัญของความงดงามของเธอให้เขา อติพจน์ยังหมายถึงการมีอายุยืนยาวของบทกวีนี้ ตราบใดที่ยังมีคนยังมีชีวิตอยู่อ่านบทกวีโคลงนี้จะมีชีวิตอยู่และคุณจะอยู่ในนั้น

ผ่านภาษาที่มีความซับซ้อนและรายละเอียดของที่รักของเขา เชกสเปียร์ได้แสดงความสุขของเขาอยู่ลึกในความรักกับผู้หญิงสวยมันเป็นฝีมือของนักเขียนที่มีชื่อเสียงในการใช้รูปภาพของฤดูร้อนที่สดใส เพื่อเปรียบเทียบกับความงามอมตะของผู้หญิงคนนี้ ภาพแสดงทั้งหมดเนื้อหาและรูปแบบของโคลงที่โรแมนติกนี้ ไม่เพียง แต่เช็คสเปียร์เชื่อว่าอมตะอยู่ผ่านความงาม มันยังอยู่ในบทกวีของเขา แท้จริงนี้ชอบโคลงผ่านไปถึงรุ่นนี้มากสถานความงามที่ไม่มีที่สิ้นสุดของเขาเป็นจริง .