Nonlinguistic communication may be

Nonlinguistic communication may be conventional or spontaneous. Conventional nonlinguistic means of communication consist of gestures incomprehensible to the uninitiated, usually stipulated beforehand and sometimes codified into rules of usage. They may be international, national, or narrowly restricted; for example, the signals used by soldiers or the sign language of monastic orders. Spontaneous gestures are divided into four groups: pointing gestures, gestures that convey or reveal emotions, emphatic gestures, and rhythmical gestures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Nonlinguistic การสื่อสารอาจธรรมดา หรือธรรมชาติ ทั่วไป nonlinguistic การสื่อสารประกอบด้วยท่าทางโอเอซิสเพื่อไม่ได้ฝึกหัด มักจะกำหนดไว้ล่วงหน้า และบางครั้งอาจประมวลกฎหมายเป็นกฎของการใช้งาน พวกเขาอาจนานาชาติ ชาติ หรือหวุดหวิด จำกัด ตัวอย่างเช่น สัญญาณที่ใช้ โดยทหารหรือภาษาของสงฆ์สั่ง ท่าทางธรรมชาติแบ่งออกเป็นสี่กลุ่ม: ชี้ท่าทาง ท่าทางที่ถ่ายทอด หรือแสดงอารมณ์ ท่าทางหนัก และท่าทางจังหวะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสื่อสาร nonlinguistic อาจจะธรรมดาหรือเกิดขึ้นเอง วิธี nonlinguistic ธรรมดาของการสื่อสารประกอบด้วยท่าทางยากที่จะเข้าใจมือใหม่มักจะกําหนดไว้ก่อนและบางครั้งการประมวลผลเป็นกฏของการใช้งาน พวกเขาอาจจะระหว่างประเทศแห่งชาติหรือ จำกัด หวุดหวิด; ตัวอย่างเช่นสัญญาณที่ใช้โดยทหารหรือภาษาสัญลักษณ์ของวัดสั่ง ท่าทางที่เกิดขึ้นเองจะแบ่งออกเป็นสี่กลุ่ม: ท่าทางชี้ท่าทางที่ถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกหรือเปิดเผยท่าทางหนักแน่นและท่าทางลีลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสื่อสาร nonlinguistic อาจจะปกติหรือธรรมชาติ . ทั่วไปหมายถึง nonlinguistic การสื่อสารประกอบด้วยท่าทางมหาศาลให้มือใหม่ มักจะกำหนดไว้ล่วงหน้า และบางครั้ง codified ในกฎของการใช้ . พวกเขาอาจถูกนานาชาติ ระดับชาติ หรือ แคบ จำกัด ตัวอย่างเช่น สัญญาณที่ใช้โดยทหารหรือภาษามือของการสั่งซื้อสงฆ์ . เองท่าทางจะแบ่งออกเป็นสี่กลุ่ม ชี้ ท่าทาง กริยาท่าทางที่สื่อหรือแสดงอารมณ์ หนักแน่น ท่าทางและจังหวะท่าทาง .