As with legitimacy theory, stakehol

As with legitimacy theory, stakeholder theory sees the organization as part of
the wider social system but this approach focuses on the various stakeholder
groups within society. Deegan et al. (2000) divide stakeholder theory into two
branches; the positive/managerial branch and the ethical/normative branch.
The positive branch posits that organizations will respond to stakeholders on
an asymmetric basis favoring the powerful or those who can have significant
impact upon the organization (O’Dwyer, 2003). The ethical branch argues that
“all stakeholders have the right to be treated fairly by an organization, and that
issues of stakeholder power are not directly relevant” (Deegan et al., 2000). In
particular Gray et al. (1996) support this view and argue for disclosure of
environmental information to all stakeholder groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็น มีชอบธรรมทฤษฎี ทฤษฎีผู้เห็นองค์กรเป็นส่วนหนึ่งของระบบสังคมกว้างขึ้นแต่วิธีการนี้เน้นมาตรการต่าง ๆกลุ่มภายในสังคม Deegan et al. (2000) ทรรศนะทฤษฎีแบ่งออกเป็นสองสาขา สาขาบวก/บริหารจัดการและ จริยธรรม/normative สาขาสาขาบวก posits ที่ องค์กรจะตอบสนองต่อการมีส่วนได้เสียในการเป็น asymmetric นความพลังหรือผู้ที่ได้อย่างมีนัยสำคัญผลกระทบเมื่อองค์กร (O'Dwyer, 2003) สาขาจริยธรรมจนที่"ทุกกลุ่มมีสิทธิที่จะได้รับความเป็นธรรม โดยองค์กร ที่ปัญหาของอำนาจผู้ไม่เกี่ยวข้องโดยตรง" (Deegan et al., 2000) ในเฉพาะสีเทาและ al. (1996) สนับสนุนมุมมองนี้ และโต้เถียงในการเปิดเผยของข้อมูลสิ่งแวดล้อมกลุ่มผู้ทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช่นเดียวกับทฤษฎีความชอบธรรมทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสียเห็นองค์กรเป็นส่วนหนึ่งของ
ระบบสังคมที่กว้างขึ้น แต่วิธีนี้มุ่งเน้นไปที่ผู้มีส่วนได้เสียต่างๆ
กลุ่มในสังคม ดีแกนและคณะ (2000) ทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสียแบ่งออกเป็นสอง
สาขา; บวก / สาขาการบริหารจัดการและจริยธรรม / สาขากฎเกณฑ์.
สาขาบวก posits ว่าองค์กรที่จะตอบสนองต่อผู้มีส่วนได้เสียใน
พื้นฐานไม่สมมาตรนิยมที่มีประสิทธิภาพหรือผู้ที่สามารถมีอย่างมีนัยสำคัญ
ผลกระทบต่อองค์กร (O'Dwyer 2003) สาขาจริยธรรมระบุว่า
"ผู้มีส่วนได้เสียทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับการปฏิบัติอย่างเป็นธรรมโดยองค์กรและที่
ปัญหาของอำนาจผู้มีส่วนได้เสียไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรง "(ดีแกน et al., 2000) ใน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสีเทาและคณะ (1996) สนับสนุนมุมมองนี้และโต้แย้งในเรื่องการเปิดเผย
ข้อมูลด้านสิ่งแวดล้อมให้กับกลุ่มผู้มีส่วนได้เสียทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กับทฤษฎีความชอบธรรม ทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสียที่เห็นองค์กรเป็นส่วนหนึ่งของสังคมในวงกว้างระบบ
แต่วิธีการนี้มุ่งเน้นไปที่กลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย
ต่าง ๆในสังคม ดีเกิ้น et al . ( 2000 ) แบ่งออกเป็นสองสาขาทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสีย
; บวก / บริหารสาขาและสาขาเชิงบรรทัดฐานทางจริยธรรม / .
สาขาบวก posits ที่องค์กรจะตอบสนองต่อผู้มีส่วนได้ส่วนเสียใน
ไม่สมมาตรฐานสนับสนุนที่มีประสิทธิภาพหรือผู้ที่สามารถมีผลกระทบอย่างมาก
เมื่อองค์กร ( O ' Dwyer , 2003 ) สาขาจริยธรรมระบุว่า
" ผู้มีส่วนได้เสียมีสิทธิที่จะได้รับการปฏิบัติอย่างเป็นธรรมโดยองค์กรและปัญหาของผู้มีส่วนได้เสียพลังงาน
ไม่เกี่ยวข้องโดยตรง " ( ดีเกิ้น et al . , 2000 ) ใน
โดยเฉพาะสีเทา et al . ( 1996 ) ที่สนับสนุนมุมมองนี้และยืนยันสำหรับการเปิดเผย
ข้อมูลด้านสิ่งแวดล้อมให้กลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมด